Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Irena Kamińska Sędziowie: sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch (spr.) sędzia WSA del. Marian Wolanin Protokolant st. inspektor sądowy Barbara Dąbrowska-Skóra po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 lutego 2011 r. sygn. akt II SA/Kr 1456/10 w sprawie ze skargi K.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N.S. z dnia (...)października 2010 r. nr (...) w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 21 lutego 2011r. sygn. akt II SA/Kr 1456/10 w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. z dnia (...) października 2010 r. nr (...) w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu i zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N.S. na rzecz skarżącego K.W. kwotę 357 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wyroku przedstawiono następujący stan faktyczny sprawy:

W dniu 13 sierpnia 2010 r. wpłynął wniosek K.W. z 12 sierpnia 2010 r. o udostępnienie informacji publicznej w postaci kopii wszystkich wydanych przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N.S. w okresie od 1 stycznia 2006 r. do 30 czerwca 2010 r. decyzji oraz postanowień administracyjnych w postępowaniach odwoławczych od decyzji Burmistrza Miasta R.-Z. w sprawie ustalenia warunków zabudowy. Wnioskodawca wskazał jednocześnie, że wnosi o zaczernienie na ww. kopiach tekstu obejmującego dane osobowe podlegające ochronie na podstawie ustawy o ochronie danych osobowych.

Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. poinformował wnioskodawcę w piśmie z 23 sierpnia 2010 r., że żądana przez niego informacja stanowi informację przetworzoną w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, skutkiem czego dopuszczalność jej udzielenia wymaga wykazania, że jej uzyskanie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Wezwano wnioskodawcę do przedstawienia, w terminie 14 dni od dnia otrzymania pisma, powodów wystąpienia z ww. żądaniem. Na powyższe wezwanie wnioskodawca nie odpowiedział, natomiast 7 września 2010 r. do organu wpłynęła skarga K. W. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na bezczynność Kolegium w przedmiocie udostępnienia żądanej informacji publicznej.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. S. decyzją z (...) września 2010 r., na podstawie art. 1, art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 5 ust. 1 i 2, art. 10 ust. 1 i art. 16 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) odmówiło udostępnienia żądanej informacji publicznej. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że jak podkreśla się w orzecznictwie, informacją publiczną przetworzoną jest pewna suma informacji publicznej prostej, będącej w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, z której udostępnieniem - w związku z żądaniem wnioskodawcy i na podstawie kryteriów przez niego wskazanych - wiąże się konieczność przeprowadzenia przez podmiot zobowiązany odpowiednich czynności analitycznych i materialno-technicznych, dokonywanych przy użyciu dodatkowych sił i środków. Analiza wniosku K.W. o udostępnienie informacji niejawnej (powinno być: "publicznej") wskazuje, że zawiera on żądanie udostępnienia informacji przetworzonej. Jej udzielenie jest bowiem uwarunkowane w pierwszym rzędzie sporządzeniem nieposiadanego przez Kolegium w gotowej postaci zestawienia (wykazu, listy) wszystkich decyzji i postanowień spełniających określone przez wnioskodawcę kryteria, co wymagałoby nie tylko bardzo pracochłonnej analizy posiadanego rejestru spraw, ale również szczegółowej weryfikacji akt każdej sprawy. Zdaniem Kolegium, już samo sporządzenie takiego zestawienia (wykazu) posiada cechy przetworzenia, a tym samym udostępnienie informacji publicznej w takiej formie wymagałoby wykazania przez wnioskodawcę szczególnego interesu publicznego (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej). Nadto udostępnienie żądanej informacji publicznej wiązałoby się z koniecznością dokonania szczegółowej analizy całości wyselekcjonowanej dokumentacji pod kątem zakazów odnoszących się do udzielania informacji, przewidzianych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, a następnie usunięcia danych chronionych prawem. Skoro wnioskodawca - pomimo wystosowanego do niego wezwania - nie wskazał, jaki interes legł u podstaw jego żądania, zasadne jest wydanie decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej.

K. W. wniósł odwołanie od ww. decyzji domagając się jej uchylenia oraz umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie odmowy udostępnienia tej informacji. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej przez przyjęcie, że informacja publiczna, o udostępnienie której wnosił, stanowiła informację przetworzoną w rozumieniu powołanego przepisu, a zatem udostępnienie tej informacji wymagało wykazania przez wnioskodawcę szczególnego interesu publicznego w jej udostępnieniu. Zdaniem odwołującego się, działania techniczne związane z udostępnieniem informacji, w wyniku których nie powstają żadne nowe informacje, nietworzące analitycznych zestawień i nie wymagające żadnego wkładu intelektualnego stanowiącego nieodzowny element przetwarzania informacji, stanowią przekształcenie pozostającej już w posiadaniu organu informacji publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a w odniesieniu do udostępnienia informacji przekształconej zasadnym może być wyłącznie obciążenie wnioskodawcy kosztami związanymi z przekształceniem tej informacji, a nie warunkowanie udostępnienia informacji od wykazania szczególnego interesu publicznego w jej udostępnieniu, jak ma to miejsce w odniesieniu do informacji przetworzonej. W orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w wypowiedziach doktryny wielokrotnie podkreślano, że tzw. anonimizacja danych osobowych figurujących w dokumentach urzędowych, jakimi są indywidualne rozstrzygnięcia administracyjne, nie może być uważana za przetworzenie informacji publicznej.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. S. decyzją z dnia (...) października 2010 r. nr (...), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 K.p.a., w zw. z art. 1, art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 5 ust. 1 i 2, art. 10 ust. 1 i art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium wskazało na pogląd przedstawiony przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 czerwca 2010 r., sygn. I OSK 495/10, gdzie stwierdzono, że za przetworzenie należy uznać wszystkie te działania, które nie przybierają postaci wyłącznie technicznego przeniesienia danych, w tym także analizę posiadanej dokumentacji pod kątem zakazów odnoszących się do udzielania informacji, przewidzianych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W wyroku tym NSA stwierdził, że konieczność przeprowadzenia takiej analizy i usunięcia danych chronionych prawem świadczy o tym, że zanim informacja zostałaby udostępniona skarżącemu, musiałaby zostać przetworzona. Udzielenie informacji objętej wnioskiem wymagałoby znacznie dalej idących czynności niż tylko "technicznego przeniesienia danych", które odpowiada pojęciu "przekształcenia informacji", użytemu w art. 15 ust 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Jej udzielenie wymagałoby bowiem rzeczywiście uprzedniego wyselekcjonowania wszystkich decyzji i postanowień spełniających kryteria określone we wniosku o udostępnienie informacji publicznej, co z kolei wymagałoby sporządzenia, na podstawie szczegółowej analizy posiadanego rejestru spraw oraz weryfikacji akt każdej sprawy, nowej informacji publicznej w postaci wykazu (listy) takich spraw. Ponadto udostępnienie żądanej przez wnioskodawcę informacji publicznej wiązałoby się również z koniecznością dokonania szczegółowej analizy całości wyselekcjonowanej dokumentacji pod kątem zakazów odnoszących się do udzielania informacji przewidzianych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a następnie danych chronionych prawem. Skoro zatem skarżący żądał informacji przetworzonej, to był zobowiązany wykazać się szczególnie ważnym interesem publicznym uzasadniającym jej żądanie.

K. W. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. domagając się uchylenia tej decyzji jak i poprzedzającej ją decyzji Kolegium z (...) września 2010 r. oraz zasądzenia kosztów postępowania. Skarżący zarzucił naruszenie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej przez przyjęcie, że informacja publiczna, o udostępnienie której wnosił, stanowiła informację przetworzoną w rozumieniu powołanego przepisu, a zatem udostępnienie tej informacji wymagało uprzedniego wykazania przez wnioskodawcę szczególnego interesu publicznego w jej udostępnieniu. W uzasadnieniu przytoczył argumentację przedstawioną w odwołaniu.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. S. wniosło o jej oddalenie i podtrzymało stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał na treść art. 1 ust. 1 oraz art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej i podkreślił, że zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 2 tej ustawy od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego. Powyższe prawo na mocy art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy ulega jednak ograniczeniu, gdy żądana informacja publiczna jest informacją przetworzoną. Prawo do uzyskania informacji publicznej obejmuje uprawnienie uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. W związku z powyższym kwestią stanowiącą przedmiot sporu w niniejszej sprawie jest ocena, jaki charakter ma informacja publiczna, o udostępnienie której wystąpił skarżący.

Sąd wskazał, że ustawodawca wprowadzając rozróżnienie na informację publiczną oraz informację przetworzoną nie zdefiniował pojęcia informacji przetworzonej, pozostawiając wykładnię tego pojęcia organom stosującym prawo, przy czym z analizy orzecznictwa wynika, że dotychczas nie przyjęto jednolitej interpretacji w tym zakresie. Według Sądu, "przetworzenie" informacji, o jakim stanowi art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, polega na dokonaniu zmian w treści informacji publicznej, a nie na odjęciu z jakiegoś dokumentu elementów formalnych niezwiązanych z jego treścią. W tej sytuacji anonimizacja decyzji, polegająca na wykreśleniu z niej niektórych elementów formalnych, dotyczących danych osobowych stron, bez naruszenia samego rozstrzygnięcia administracyjnego, nie jest przetworzeniem informacji. W konsekwencji poddany procesowi anonimizacji akt prawny pozostaje informacją publiczną, a nie przetworzoną informacją, zatem jako taki powinien być ujawniony bez spełnienia dodatkowych warunków wskazanych w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej (wyrok WSA w Krakowie z 30 stycznia 2009 r. sygn. akt SA/Kr 1258/08, Lex nr 478697). Sąd podzielił również w całości pogląd zaprezentowany w niepublikowanym wyroku WSA w Krakowie z 26 września 2005 r. sygn. akt II SA/Kr 984/05. (przytoczonym w: l. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, Dostęp do informacji publicznej. Orzecznictwo sądów administracyjnych, LexisNexis 2007, s. 47), w którym wskazano, że czynności organu jak np. selekcja dokumentów, uchwał, ich analiza pod względem treści są zwykłymi zabiegami związanymi z rozpatrywaniem wniosku o udzielenie informacji publicznej i nie noszą cech przetwarzania informacji. W wyniku ich zastosowania nie powstaje bowiem żadna nowa informacja. W przeciwnym razie nie istniałaby w ogóle informacja nieprzetworzona.

W ocenie Sądu, z samego faktu, że skarżący objął swoim wnioskiem żądanie udostępnienia wielu dokumentów nie może stanowić powodu do uznania powyższej informacji za informację przetworzoną. Wniosek nie obejmował żadnych analiz, zestawień lub innych opracowań dotyczących wskazanych dokumentów. To, że - jak twierdzi organ - udostępnienie tych dokumentów musi poprzedzić bardzo pracochłonne sporządzenie wykazu wszystkich decyzji i postanowień spełniających określone przez wnioskodawcę kryteria, nie może być uznane za przetworzenie informacji publicznej. Stanowi natomiast czynności techniczne, jakie w każdej sytuacji podejmuje organ celem wyselekcjonowania żądanego dokumentu lub dokumentów. W każdej bowiem sytuacji organ jest zobowiązany do ustalenia, czy posiada wnioskowaną informację, a następnie do jej wyszukania, celem udostępnienia wnioskodawcy.

Mając na względzie powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a".

Od tego wyroku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. S., reprezentowane przez radcę prawnego, wniosło skargę kasacyjną. Wyrok Sądu pierwszej instancji zaskarżono w całości zarzucając naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej w zakresie użytego w nim pojęcia "informacji przetworzonej", polegającą na nietrafnym przyjęciu, że nie stanowią przetworzenia informacji działania polegające w pierwszym rzędzie na szczegółowej, bardzo pracochłonnej analizie rejestru spraw oraz poszczególnych teczek aktowych celem wyselekcjonowania decyzji i postanowień spełniających kryteria określone w sposób zgeneralizowany przez podmiot żądający udzielenia informacji, a tym samym wymagające stworzenia nowej informacji w postaci zestawienia (wykazu, listy) wszystkich takich decyzji i postanowień, w kolejnym zaś etapie polegające na szczegółowej analizie całości wyselekcjonowanej dokumentacji pod kątem zakazów odnoszących się do udzielania informacji, przewidzianych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz usunięcia danych chronionych prawem.

Podnosząc ten zarzut Kolegium wniosło o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości oraz o oddalenie skargi, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpatrzenia. Wniesiono także o zasądzenie na rzecz Kolegium zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że Sąd pierwszej instancji przyjął błędną zawężającą wykładnię pojęcia "informacji przetworzonej". Pozostaje ona w kolizji z wykładnią pojęcia "informacji przetworzonej", zaprezentowaną przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 czerwca 2010 r. sygn. I OSK 495/10. W wyroku tym Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że "(...) za przetworzenie należy uznać wszystkie te działania, które nie przybierają postaci wyłącznie technicznego przeniesienia danych", w tym także analizę posiadanej dokumentacji pod kątem zakazów odnoszących się do udzielania informacji, przewidzianych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Konieczność przeprowadzenia takiej analizy i usunięcia danych chronionych prawem świadczy o tym, że zanim informacja zostałaby udostępniona skarżącemu, musiałaby zostać przetworzona. Skoro skarżący żądał informacji przetworzonej, to był zobowiązany wykazać się szczególnie ważnym interesem publicznym uzasadniającym jej żądanie. Odmowa wykonania przez wnioskodawcę powyższego obowiązku uzasadnia na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej odmowę udostępnienia informacji. W kontrolowanym przez NSA wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził zaś, że ,,(...) spełnienie żądania strony wiązałoby się (...) z koniecznością podjęcia licznych czynności materialno-technicznych polegających na szczegółowej analizie treści znacznej ilości dokumentów, pod kątem ustalenia, które z nich zawierają dane ustawowo chronione, a następnie ich anonimizacji. Przeprowadzenie rzeczonych czynności powoduje natomiast, że żądana informacja zyskuje charakter informacji publicznej przetworzonej.".

Zdaniem Kolegium, wykładnia zaprezentowana w zaskarżonym wyroku pozostaje także w sprzeczności z wielokrotnie prezentowanym w orzecznictwie stanowiskiem, wedle którego "informacją przetworzoną" jest również pewna suma tzw. "informacji prostej", będącej w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, z której udostępnieniem wiąże się konieczność przeprowadzenia przez podmiot zobowiązany odpowiednich czynności analitycznych i materialno-technicznych, dokonywanych przy użyciu dodatkowych sił i środków. Prawidłowość tego stanowiska potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 27 stycznia 2011 r. , w którym stwierdził, że " (...) informacja publiczna przetworzona to taka informacja, na którą składa się pewna suma informacji, tzw. informacji publicznej prostej, dostępnej bez wykazywania przesłanki interesu publicznego. Ze względu jednak na treść żądania, udostępnienie wnioskodawcy konkretnej informacji publicznej nawet o wspomnianym wyżej prostym charakterze, wiązać się może z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz, zestawień, wyciągów, usuwania danych chronionych prawem. Takie zabiegi czynią zatem takie informacje proste, informacją przetworzoną, której udzielenie jest skorelowane z potrzebą istnienia przesłanki interesu publicznego (...).".

W ocenie wnoszącego skargę Kolegium, w zaskarżonych decyzjach słusznie uznano, że żądana przez wnioskodawcę informacja publiczna w postaci kopii wszystkich wydanych przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. S. w okresie od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 30 czerwca 2010 r. decyzji oraz postanowień administracyjnych w postępowaniach odwoławczych od decyzji Burmistrza Miasta R.-Z. w sprawie ustalenia warunków zabudowy, jest informacją przetworzoną, której udzielenie wymagałoby znacznie dalej idących czynności, niźli tylko "technicznego przeniesienia danych". Pojęcie "technicznego przeniesienia danych" użyte przez Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyroku z dnia 17 czerwca 2006 r. sygn. akt I OSK 495/10 odpowiada pojęciu "przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku", użytemu w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Z przepisu tego wynika bowiem, że przekształcenie formy udostępnianej informacji publicznej następuje w wyniku zastosowania "środków technicznych", w związku z czym potrzebę, możliwość i ewentualne dodatkowe koszty "przekształcenia" można analizować tylko przez pryzmat posiadanych środków o charakterze czysto technicznym, np. możliwości skopiowania określonej informacji na wskazany przez wnioskodawcę nośnik (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 grudnia 2007 r. sygn. II SA/Wa 850/07, LEX nr 445349). W niniejszej sprawie udzielenie żądanej informacji publicznej nie można oceniać poprzez kryterium czysto technicznych możliwości przekształcenia jej formy. Nie bez znaczenia jest też treść konstatacji wyrażona przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 9 grudnia 2010 r. sygn. akt I OSK 1768/10 oraz 27 stycznia 2011 r. sygn. I OSK 1870/10: "Przepis art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej ma w istocie przeciwdziałać zalewom wniosków, zmierzających do uzyskania informacji przetworzonej dla realizacji celów osobistych lub komercyjnych i ma zapobiegać sytuacjom, w których działania organu skupione są nie na funkcjonowaniu w ramach przypisanych mu kompetencji lecz na udzielaniu informacji publicznej.".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.

W niniejszej sprawie podniesiony został wyłącznie zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) poprzez jego błędną wykładnię, prowadzącą do nietrafnego przyjęcia, że informacja której udzielenia żądał K.W., nie jest informacją przetworzoną, a związku z tym nie zachodzi przewidziane w tym przepisie ograniczenie w jej udostępnieniu.

Odnosząc się do tego zarzutu, należy na wstępie wskazać, iż przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej, realizują konstytucyjnie zagwarantowane prawo do społecznej kontroli administracji publicznej poprzez uzyskiwanie informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne, w tym dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej. Ograniczenie tego prawa może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach: ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa (art. 61 Konstytucji R.P.). W tym kontekście organ administracji publicznej dokonując interpretacji przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej powinien dążyć do tego, aby informacja publiczna została udostępniona, jeśli nie zachodzą określone ustawą ograniczenia w jej udostępnieniu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego.

W niniejszej sprawie K. W. wnioskiem z 12 sierpnia 2010 r. wystąpił do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. o udostępnienie informacji publicznej w postaci kopii wszystkich wydanych przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. S. w okresie od 1 stycznia 2006 r. do 30 czerwca 2010 r. decyzji oraz postanowień administracyjnych w postępowaniach odwoławczych od decyzji Burmistrza Miasta R.-Z. w sprawie ustalenia warunków zabudowy.

Uwzględniając skargę K. W. na decyzję odmawiającą udostępnienia żądanej informacji publicznej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał za błędne stanowisko organu, iż wniosek dotyczy udostępnienia informacji przetworzonej, a więc takiej, której udostępnienie jest uzależnione od wykazania przez skarżącego istnienia interesu publicznego. A skoro tak, to organ w sposób nieuprawniony żądał od skarżącego wykazania szczególnego interesu publicznego, stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy.

O ile w niniejszej sprawie należy podzielić stanowisko Sądu pierwszej instancji co do naruszenia przez organ art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, to nie zasługuje na aprobatę pogląd Sądu, iż wniosek K. W. nie dotyczy informacji przetworzonej. W tym względzie należy przyznać rację skarżącemu kasacyjnie Kolegium, że udostępnienie zbioru żądanych przez wnioskodawcę orzeczeń administracyjnych wydanych w okresie od 1 stycznia 2006 r. do 30 czerwca 2010 r. wiąże się z koniecznością poniesienia znacznego nakładu pracy polegającej na wyselekcjonowaniu dokumentów według wskazanych we wniosku kryteriów oraz ich zanonimizowania. Niewątpliwie samo zanonimizowanie nie stanowi przetworzenia informacji zawartej w tych dokumentach; jeżeli jednak utworzenie zbioru informacji prostych wymaga analizowania całego zasobu posiadanych dokumentów w celu wybrania tylko tych, których żąda wnioskodawca i to kosztem takiego nakładu środków i zaangażowania pracowników, które negatywnie wpływa na tok realizacji ustawowych zadań nałożonych na organ zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, to jest to informacja przetworzona. Udostępnienie wnioskodawcy informacji publicznej, jeżeli wiąże się z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz, zestawień, wyciągów, usuwania danych chronionych prawem, czyni takie informacje informacją przetworzoną, której udzielenie jest skorelowane z potrzebą istnienia przesłanki interesu publicznego.

W wyroku z dnia 17 października 2006 r. sygn. akt I OSK 1347/05 Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, iż informacja publiczna przetworzona to taka informacja, na którą składa się pewna suma tzw. informacji publicznej prostej, dostępnej bez wykazywania przesłanki interesu publicznego. Ze względu jednak na treść żądania, udostępnienie wnioskodawcy konkretnej informacji publicznej nawet o wspomnianym wyżej prostym charakterze, wiązać się może z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz, zestawień, wyciągów, usuwania danych chronionych prawem. Takie zabiegi czynią zatem takie informacje proste, informacją przetworzoną, której udzielenie jest skorelowane z potrzebą istnienia przesłanki interesu publicznego.

Dokonana przez Sąd pierwszej instancji błędna ocena charakteru żądanej informacji publicznej nie przesądza jednak o wadliwości przyjętego przez Sąd rozstrzygnięcia. Zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. w istocie narusza bowiem art. 3 ust. 1 pkt 1 o dostępie do informacji publicznej. Wskazać należy, że odmowa udostępnienia informacji przetworzonej z uwagi na brak interesu publicznego może nastąpić jedynie w przypadku wykazania przez podmiot zobowiązany do jej udostępnienia, iż uzyskanie takiej informacji nie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Brak odpowiedzi wnioskodawcy na wezwanie Kolegium o wykazanie szczególnie istotnego interesu publicznego w uzyskaniu informacji przetworzonej nie zwalniało organu z obowiązku ustalenia istnienia bądź braku interesu publicznego w uzyskaniu takiej informacji.

Mimo zatem błędnego uzasadnienia zaskarżony wyrok odpowiada prawu, co tym samym czyni skargę kasacyjną niezasadną.

W związku z powyższym, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 ustawy P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.