Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Protokolant sekr. sąd. Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi J.W. na bezczynność Rady Gminy W. w przedmiocie informacji publicznej 1. oddala skargę w części dotyczącej udostępnienia protokołów z dnia [...] r. i [...] r.; 2. w pozostałym zakresie odrzuca skargę.

Pismem dnia [...] r. J.W. zwrócił się do Przewodniczącego Rady Gminy W. o udzielenie informacji publicznej poprzez podanie źródła, sposobu i wszystkich okoliczności wejścia w posiadanie postanowienia Sądu Rejonowego w Ż. Nadto wystąpił o przesłanie w trybie pilnym protokołów z posiedzenia sesji rady gminy z dnia [...] r. i z dnia [...] r.

Przewodniczący Rady Gminy w W. pismem z dnia [...] r. poinformował J.W., że pismem z dnia [...] r. otrzymał żądaną informację, a w załączeniu do tego pisma przesłany został protokół z sesji Rady Gminy z dnia [...]r., natomiast protokół z sesji z dnia[...]r. zostanie przekazany po zatwierdzeniu przez Radę Gminy na sesji czerwcowej.

J. W. pismem z dnia [...] r. wniósł skargę na bezczynność Przewodniczącego Rady Gminy w W., który jego zdaniem nie udostępnił mu w terminie informacji publicznej, a tym samym dopuścił się naruszenia postanowień art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP i art. 1 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej poprzez nieudostępnienie informacji publicznej zgodnie z wnioskiem w terminie do [...] r. W skardze tej wystąpił o zobowiązanie strony przeciwnej do dokonania czynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej zgodnie z wnioskiem z dnia [...] r. oraz o zasądzenie kosztów postępowania. W motywach skargi podniesiono, że do dnia jej wniesienia nie został wykonany jego wniosek, a podmiot zobowiązany nie wykonał żadnej czynności, która prowadziłaby do dokonania czynności przewidzianej w ustawie o dostępie do informacji publicznej.

W odpowiedzi na skargę Przewodniczący Rady Gminy w W. wniósł o odrzucenie skargi ewentualnie o jej oddalenie. W motywach stanowiska podkreślono, że odrzucenie skargi winno nastąpić z dwóch powodów, po pierwsze z uwagi na nie wyczerpanie trybu wnoszenia skargi, albowiem skarżący nie wystąpił do organu wyższego stopnia z zażaleniem na bezczynność, a drugim powodem odrzucenia skargi jest to, że Przewodniczący Rady Gminy w W. nie jest organem gminy, a tym samym nie posiada zdolności sądowej i jego działania nie mogą być zaskarżane. Z punktu widzenia materialnoprawnego przedmiotowa skarga powinna być oddalona, ponieważ żądanej przez skarżącego informacji nie można zakwalifikować jako informację publiczną. Na swoje pismo z dnia [...] r. skarżący otrzymał odpowiedź sporządzoną w dniu [...] r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Kontrola legalności działań podjętych przez organ administracji publicznej przeprowadzona w oparciu o postanowienia art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) nie wykazała, aby wyczerpane zostały przesłanki uwzględnienia wniesionej skargi na bezczynność organu administracji.

Stosownie do postanowień art. 134 § 1 wyżej wymienionej ustawy Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Pojęcie informacji publicznej znajduje unormowanie w przepisach Konstytucji RP i ustawy o dostępie do informacji publicznej. Stosownie do postanowień art. 61 Konstytucji RP obywatel ma prawo do uzyskania informacji o działalności władzy publicznej. Prawo to obejmuje również dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów. Unormowania konstytucyjne znajdują rozwinięcie w ustawie, która może zawierać niezbędne ograniczenia w dostępie do informacji publicznej. Stosownie do postanowień art. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) prawo do informacji publicznej uprawnienia do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego; wglądu do dokumentów urzędowych; dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów. Wskazane prawo obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji publicznej zawierającej aktualną wiedzę o sprawach publicznych. Natomiast po myśli art. 5 ust. 1 powoływanej ustawy prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. Natomiast według art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ustawy. Udostępnienie informacji publicznej następuje w drodze czynności materialno-technicznej, natomiast stosownie do postanowień art. 16 wskazanej ustawy odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 przez organ władzy publicznej następują w drodze decyzji. Do decyzji tych stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego z tym, że odwołanie od decyzji rozpoznaje się w terminie 14 dni, a uzasadnienie decyzji o odmowie udostępnienia informacji zawiera także imiona, nazwiska i funkcje osób, które zajęły stanowisko w toku postępowania o udostępnienie informacji oraz oznaczenie podmiotów, ze względu dla kŧórych dobra, o których mowa w art. 5 ust. 2, wydano decyzję o odmowie udostępnienia informacji. W świetle przedstawionych rozważań wynika, że z informacją publiczną spotykamy się wówczas, gdy informacja taka jest już wytworzona w formie określonego dokumentu, względnie w oparciu o dostępne dokumenty może zostać przetworzona.

Na wstępie niniejszych rozważań przyjdzie zwrócić uwagę na fakt, iż skarga skarżącego na bezczynność organu związana jest z dwoma autonomicznymi zagadnieniami. Pierwszym z nich jest bezczynność organu w zakresie udzielenia informacji publicznej skarżącemu poprzez podanie źródła, sposobu i wszystkich okoliczności wejścia w posiadanie postanowienia Sądu Rejonowego w Ż., drugim zagadnieniem jest z kolei bezczynność Przewodniczącego Rady Gminy w W. w zakresie nieudostępnienia protokołów wymienionych w piśmie skarżącego z dnia [...]r. Każde z tych wyodrębnionych zagadnień musi być odrębnie rozpatrywane, albowiem do każdego z nich zastosowanie mają inne unormowania prawne.

W pierwszej kolejności przyjdzie odnieść się do kwestii związanej z bezczynnością Przewodniczącego Rady Gminy w W. w zakresie nie udostępnienia protokołu z sesji z dnia [...] r. oraz z dnia [...] r. W aktach sprawy znajduje się informacja pochodząca z dnia [...] r. zamieszczona w piśmie skierowanym do J.W. przez Przewodniczącego Rady Gminy w W., z którego wynika, że jako załącznik do wskazanego pisma dołączony został protokół z sesji Rady Gminy w W. z dnia [...] r. Nadto w piśmie tym znajduje się informacja, że protokół z sesji odbytej w dniu [...] r. zostanie skarżącemu przekazany po zatwierdzeniu na najbliższej sesji. W trakcie rozprawy przed tutejszym Sądem Przewodniczący Rady Gminy w W. oświadczył, że oba protokoły wymienione w piśmie z dnia [...] r. zostały skarżącemu doręczone. W świetle przeprowadzonej analizy stanu faktycznego w sprawie wynika, że organ administracji dopełnił obowiązku wynikającego z przepisów prawa i udostępnił skarżącemu żądanej przez niego informacji publicznej poprzez przekazanie stosownych protokołów. W skardze skarżący poza sformułowaniem sprowadzającym się do tego, że organ administracji publicznej nie udostępnił mu żądanej informacji publicznej nie zamieścił żadnych innych informacji, w tym takich, które kwestionowałyby skuteczność przekazania mu stosownych protokołów. Tym samym brak jest podstaw do uznania zasadności wniesionej skargi na bezczynność organu skoro organ administracji publicznej wywiązał się z ciążącego na nim obowiązku, a tym samym wniesioną skargę należało oddalić.

Stosownie do postanowień art. 58 § 1 pkt 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi odrzuca skargę, jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona. Przywołanie tego unormowania w rozpatrywanej sprawie jest niezbędne, ponieważ przed tutejszym Sądem pod sygnaturą akt I SAB/Gl 35/10 toczy się postępowanie w sprawie bezczynności Przewodniczącego Rady Gminy w W. w zakresie nieudzielenia informacji publicznej skarżącemu poprzez podanie źródła, sposobu i wszystkich okoliczności wejścia w posiadanie postanowienia Sądu Rejonowego w Ż. W ramach tego postępowania tutejszy Sąd postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2010 r. odrzucił skargę skarżącego, przy czym rozstrzygnięcie to nie jest prawomocne. Oznacza to, że skarżący wniósł do tutejszego Sądu skargę na bezczynność w zakresie, który jest już przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach rozpatrywany. Przedstawione okoliczności wyczerpują przywołaną powyżej przesłankę odrzucenia skargi.

W odpowiedzi na skargę Przewodniczący Rady Gminy w W. wnosił o odrzucenie skargi i to z dwóch powodów. Po pierwsze z powodu wniesienia jej z naruszeniem trybu, ponieważ skarżący nie wyczerpał wszystkich środków prawnych przysługujących mu oraz z tego powodu, że Przewodniczący Rady Gminy nie jest organem gminy, a tym samym organem administracji publicznej i nie przysługuje mu zdolność sądowa. Podniesione przez Przewodniczącego Rady Gminy w W. zarzuty nie mogą zostać uwzględnione, ponieważ w przypadku dostępu do informacji publicznej w orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalił się pogląd, że obowiązujące przepisy nie wymagają przed wniesieniem skargi na bezczynność wyczerpania trybu odwoławczego, zwłaszcza poprzedzenia jej wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Jeżeli zaś chodzi o zarzut braku legitymacji biernej, to w istocie organami gminy są wójt i rada gminy, jednakowoż przepisy ustawy o dostępie do informacji ten aspekt ujmują szerzej, bo w art. 4 ust. 1 stanowią, że do udzielenia informacji publicznej obowiązane są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, wymienione tamże przykładowo, jak też podmioty określone w ust. 2 tego przepisu – o ile są w posiadaniu takiej informacji. Przepis ten posiada charakter przepisu szczególnego, a tym samym ma on pierwszeństwo przed unormowaniami o charakterze generalnym. Nadto skarżący sprecyzował, że skarga dotyczy bezczynności Rady Gminy, do której skierowany był wniosek, złożony na ręce jej Przewodniczącego. Tym samym oznaczenie strony i jej legitymacja bierna okazały się prawidłowe, a Rada Gminy została powiadomiona o terminie rozprawy.

W świetle przedstawionych rozważań przyjdzie uznać, że przedmiotowa skarga stosownie do postanowień art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zakresie dotyczącym protokołów wymienionych w piśmie skarżącego z dnia [...] r. podlega oddaleniu, natomiast w pozostałym zakresie po myśli art. 58 § 1 pkt 4 wyżej wymienionej ustawy podlega odrzuceniu.

SJ/