Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

W sytuacji, gdy w treści pełnomocnictwa procesowego zawarte jest umocowanie do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej, to wniesienie skargi kasacyjnej sporządzonej przez tak umocowanego radcę prawnego bez wyraźnego zaznaczenia, ze wnosi ją sam mocodawca oznacza, że została wniesiona przez tego pełnomocnika, a w konsekwencji do tak wniesionej skargi kasacyjnej podlegającej wpisowi stałemu (art.230 i 231 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi(Dz.U Nr 153,poz. 1270 ze zm. ) ma zastosowanie art.221 ppsa.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Kacprzak po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Głównego Inspektora Transportu Drogowego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. akt II SAB/Wa 119/08 odrzucające skargę kasacyjną Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2008 r. sygn. akt IISAB/Wa 119/08 w sprawie ze skargi M. B. na bezczynność Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie dostępu do informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 20 lutego 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2008 r. sygn. akt II SAB/Wa 119/08 w sprawie ze skargi M. B. na bezczynność Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie dostępu do informacji publicznej.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji stwierdził, że od skargi kasacyjnej wniesionej przez radcę prawnego M. P. – pełnomocnika Głównego Inspektora Transportu Drogowego, nie został uiszczony wpis sądowy, wobec czego skarga kasacyjna jako nieopłacona podlegała odrzuceniu na podstawie art. 178 w zw. z art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.).

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Główny Inspektor Transportu Drogowego domagając się jego uchylenia, a zarzuty opierając na niewłaściwym zastosowaniu art. 221 p.p.s.a. W uzasadnieniu zażalenia podniesiono, że w przedmiotowej sprawie doszło do rozdzielenia "sporządzenia" i "wniesienia" skargi kasacyjnej między pełnomocnikiem a organem. Ponadto wspomniano, że co do zasady współpraca radcy prawnego i organu polega na tym, iż radca prawny sporządza i podpisuje skargę kasacyjną, natomiast to organ ją wnosi do sądu. Czynności radcy prawnego ograniczają się do sporządzenia i podpisania skargi kasacyjnej, która następnie przekazywana jest organowi, którego pracownicy dokonują czynności technicznych polegających na wniesieniu skargi do sądu i uiszczeniu wpłaty należnego wpisu sądowego. Nie ma w tych okolicznościach także znaczenia zakres udzielonego przez organ pełnomocnikowi umocowania do reprezentacji, bowiem wyraża je standardowa o szerokim zakresie formuła mająca zastosowanie do wszystkich spraw. Intencją organu było, aby udzielić szerokiego umocowania, nie wykluczającego w jakimś indywidualnym przypadku wniesienia skargi przez pełnomocnika. Pełnomocnik podniósł w zażaleniu, że do tej pory to zawsze organ uiszczał wpis, a co za tym idzie nigdy dotąd nie doszło do skorzystania przez pełnomocnika z uprawnienia obejmującego wniesienie skargi kasacyjnej. Reasumując pełnomocnik wskazał, że błędnym było zastosowanie przez Sąd art. 221 p.p.s.a., który dotyczy wyłącznie pism wnoszonych przez adwokata lub radcę prawnego i nie może stanowić podstawy do odrzucenia skargi kasacyjnej sporządzonej przez radcę prawnego, lecz wniesionej przez stronę.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Zgodnie z art. 220 § 1 i 3 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd. Jeżeli nieopłacone pismo zostało wniesione przez adwokata lub radcę prawnego, sąd odrzuca je bez wezwania, jeśli podlega ono opłacie stałej (art. 221 p.p.s.a.). W przedmiotowej sprawie skarga kasacyjna objęta była wpisem stałym w wysokości 100 zł zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).

Poza sporem w rozpoznawanej sprawie pozostaje wysokość i charakter wpisu sądowego od skargi kasacyjnej oraz to, że wniesienie skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika pociąga za sobą konieczność uiszczenia wpisu bez wezwania sądowego. Do rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie pozostaje czy skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2008 r. sygn. akt II SAB/Wa 119/08 została wniesiona przez pełnomocnika czy samą stronę postępowania.

W odpowiedzi na to pytanie decydujące znaczenie ma zakres pełnomocnictwa udzielonego przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego radcy prawnemu M. P. i załączonego do akt sprawy. Pełnomocnictwo z dnia [...] stycznia 2009 r. nadesłane do akt sądowych sprawy (k-70) obejmuje "działanie w imieniu Głównego Inspektora Transportu Drogowego przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, w tym do wnoszenia i popierania skarg kasacyjnych przed NSA, do działania przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi, sądami powszechnymi, Sądem Najwyższym, w tym do wnoszenia i popierania skarg kasacyjnych". Pełnomocnictwo to ma szeroki zakres i zgodnie z przepisami ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy do kategorii pełnomocnictw ogólnych (art. 36 pkt 1). Przedmiotowe pełnomocnictwo nie zostało odwołane, ani w żaden sposób ograniczone w przedmiotowej sprawie na żadnym dotychczasowym etapie postępowania sądowoadministracyjnego. Co więcej pełnomocnictwo to zostało złożone do akt sprawy na wezwanie Wojewódzkiego Sądu po wniesieniu skargi kasacyjnej bez pisma przewodniego mocodawcy o wniesieniu przez niego tej skargi. W odpowiedzi na powyższe wezwanie Sądu mocodawca wprost stwierdził, że "w załączeniu przesyła pełnomocnictwo procesowe zawierające umocowanie dla r.pr. M. P. do sporządzenia i wniesienia w dniu 8 stycznia 2009 r. w imieniu Głównego Inspektora Transportu Drogowego skargi kasacyjnej".

W tym kontekście w niniejszej sprawie brak jest przesłanek do podzielenia tezy postawionej w zażaleniu, że w sprawie tej pełnomocnik jedynie sporządził i podpisał skargę kasacyjną, natomiast do Wojewódzkiego Sądu została wniesiona przez jego mocodawcę i to na nim spoczywał obowiązek uiszczenia wpisu sądowego.

Raz jeszcze należy podkreślić, że złożone do tej sprawy na wezwanie Sądu pełnomocnictwo z dnia 2 stycznia 2009 r. ma określony zakres w tym do działania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, do wnoszenia i popierania skarg kasacyjnych przed NSA, a przy tym zostało złożone przy piśmie przewodnim mocodawcy o jednoznacznej treści, zacytowanej wyżej, zaś skarga kasacyjna wpłynęła do Sądu bez pisma przewodniego mocodawcy wskazującego, że przez niego jest wnoszona, a w samej skardze kasacyjnej zostało wskazane, że organ jest reprezentowany przez r.pr. M. P. – adres dla doręczeń Główny Instytut Transportu Drogowego. W tych okolicznościach sprawy nie może być skuteczne powoływanie się na treść umowy zawartej między radcą prawnym M. P. a Generalnym Inspektorem Transportu Drogowego, na zasady współpracy pomiędzy nimi i na utrwalony zwyczaj.

W tym stanie rzeczy, to na pełnomocniku (radcy prawnemu) jako wnoszącemu skargę kasacyjną spoczywał obowiązek uiszczenia w tej sprawie w terminie do wniesienia skargi kasacyjnej wpisu stałego od skargi kasacyjnej (art. 221 p.p.s.a.). Sąd pierwszej instancji prawidłowo zatem zastosował art. 221 p.p.s.a., odrzucając skargę kasacyjną w tej sprawie.

Wobec stwierdzenia, że zaskarżone postanowienie prawa nie naruszyło Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł o oddaleniu zażalenia.