Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Izabela Najda – Ossowska Sędziowie: sędzia WSA Halina Adamczewska – Wasilewicz (spr.) sędzia WSA Mirella Łent Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Antoniuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 grudnia 2016r. sprawy ze skargi L. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania postanawia poinformować Wójta Gminy R. o istotnym naruszeniu prawa przy trybie uznania się przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej za organ niewłaściwy w sprawie.

Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę zgodności

z prawem działalności administracji publicznej - art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2014r., poz. 1647 ze zm.).

W toku rozpoznawania sprawy pod sygn. akt II SA/Bd 1070/16, toczącej się ze skargi L. P. w przedmiocie niedopuszczalności odwołania, tut. Sąd stwierdził istotne naruszenie prawa przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej

w R. , tj. art. 66 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016r., poz. 23 ze zm.), dalej jako "kpa".

Z akt sprawy administracyjnej wynika, że skarżący pismem z dnia [...]. wystąpił do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. o "udzielenie ubezpieczenia zdrowotnego na 90 dni". Pismem z dnia [...]. Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. poinformował L. P., że w związku ze złożonym przez niego podaniem o "udzielenie ubezpieczenia zdrowotnego na 90 dni", podjął trzykrotne nieudane próby przeprowadzenia z nim wywiadu środowiskowego oraz, iż z informacji pozyskanych

w środowisku lokalnym wynika, że wnioskodawca nie jest mieszkańcem Gminy,

a zatem nie jest możliwe wydanie decyzji w przedmiotowej sprawie. Jednocześnie pouczył, że wniosek o udzielenie świadczenia skarżący powinien złożyć w gminie, w której zamieszkuje i w której skoncentrowane jest jego centrum życiowe (k. 2 akt administracyjnych). Od tego pisma skarżący wniósł odwołanie, traktując to pismo jako decyzję. SKO we [...] wydało postanowienie stwierdzające niedopuszczalność odwołania, na które skarżący wniósł skargę do tut. Sądu.

Podać należy, że nie budzi wątpliwości, iż organy obowiązane są zgodnie z art. 19 kpa przestrzegać z urzędu swojej właściwości zarówno miejscowej, jak i rzeczowej. Zasady postępowania w przypadku stwierdzenia braku właściwości określają natomiast art. 65 § 1 oraz art. 66 § 3 kpa. Pierwszy z tych przepisów stanowi, że jeżeli organ administracji publicznej, do którego podanie wniesiono jest niewłaściwy w sprawie, niezwłocznie przekazuje je do organu właściwego, zawiadamiając jednocześnie o tym wnoszącego podanie. Zawiadomienie o przekazaniu powinno zawierać uzasadnienie. Natomiast drugi z nich przewiduje, że jeżeli podanie wniesiono do organu niewłaściwego, a organu właściwego nie można ustalić na podstawie danych podania, albo gdy z podania wynika, że właściwym w sprawie jest sąd powszechny, organ, do którego podanie wniesiono, zwraca je wnoszącemu. Zwrot podania następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Art. 66 § 3 kpa wymienia zatem przypadki, gdy na organie administracji publicznej nie ciąży obowiązek przekazania sprawy do organu właściwego, a jedynie zwrot podania wnoszącemu. Rozstrzygnięcie takie może zapaść tylko w sytuacjach wskazanych w tym przepisie, a zatem gdy ustalono, że właściwy w sprawie jest sąd powszechny, a także gdy organ, do którego wniesiono podanie stwierdzi po pierwsze, iż jest niewłaściwy, a po drugie nie będzie

w stanie dokonać ustalenia organu administracji publicznej właściwego w sprawie. Może to nastąpić zarówno wtedy, gdy takiego organu nie ma, jak i wtedy, gdy ze względu na obowiązujące rozwiązania prawne lub treść wniosku nie może ustalić właściwego dla danego podania organu.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić,

że Kierownik GOPS nie mógł poprzestać wyłącznie na poinformowaniu skarżącego o fakcie, iż nie jest właściwy, a podanie skarżący powinien skierować do innego organu. Zgodnie bowiem z art. 66 § 3 kpa, gdy organ uznał się za niewłaściwy i jednocześnie nie jest w stanie ustalić organu właściwego, to powinien w takiej sytuacji zwrócić skarżącemu podanie w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Wraz

z podaniem należy zwrócić załączone dokumenty w tym fakturę wystawioną przez Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w B. potwierdzającą należność za hospitalizację skarżącego. Przywołane wyżej unormowanie ma zastosowanie na etapie wstępnej analizy podania. Instytucja zwrotu podania ma na celu uniemożliwienie pozostawienia żądania strony bez jakiejkolwiek reakcji procesowej. Brak wydania postanowienia w przedmiocie zwrotu podania, naraża organ na zarzut bezczynności, rozumianej jako brak podjęcia przewidzianych prawem działań, ale przede wszystkim pozbawia stronę prawa do zaskarżenia takiego sposobu postępowania przez organ. Sąd zauważa, że z treści odwołania oraz skargi wynika, iż skarżący nie zgadza się ze stanowiskiem GOPS w R. co do braku właściwości tego organu. Brak wydania stosownego postanowienia wraz z uzasadnieniem, na które służy zażalenie do SKO, pozbawia skarżącego obrony jego prawa do żądania zweryfikowania stanowiska GOPS w R. w przedmiocie właściwości. Ograniczenie się przez organ do skierowania pisma z dnia [...]., przy jednoczesnym nie wydaniu zaskarżalnego postanowienia i pozostawieniu w aktach podania oraz załączonych do niego dokumentów, stanowi istotne naruszenia art. 66 § 3 kpa.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że GOPS w R. istotnie naruszył przepisy art. 66 § 3 kpa. Podsumowując organ obowiązany jest do zbadania swojej właściwości. W przypadku ustalenia, że właściwy jest inny organ, wówczas przekaże podanie temu organowi stosownie do art. 65 kpa zawiadamiając o tym skarżącego.

W razie natomiast ustalenia, że nie jest właściwy oraz brak jest możliwości ustalenia organu właściwego w sprawie, wówczas ma obowiązek zastosować rozwiązanie prawne z art. 66 § 3 kpa.

Ze względu na stwierdzenie w toku rozpoznawania sprawy istotnych naruszeń prawa, koniecznym było poinformowanie o tym Wójta Gminy R. w trybie art. 155 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016r. poz. 718 ze zm.). Zgodnie z przepisem art. 155 § 2 tej ustawy, organ który otrzymał postanowienie sygnalizacyjne, obowiązany jest je rozpatrzyć i powiadomić w terminie trzydziestu dni sąd o zajętym stanowisku.