Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak Sędziowie: Sędzia WSA Paweł Mierzejewski (spr.) Sędzia WSA Jolanta Sudoł Protokolant asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 grudnia 2016 r. sprawy ze skarg A. C. i M.C. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 15 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie gleboznawczej klasyfikacji gruntów oddala skargi.

Pismem z dnia 10 lipca 2014 r. działający w imieniu Starosty [...] Geodeta Powiatowy zawiadomił A. C. oraz M. C. (dalej jako; "strony", "skarżący"), właścicieli działki nr [...] położonej w K. K. Gmina S. o wszczęciu w dniu 5 czerwca 2014 r. z urzędu postępowania w sprawie ustalenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów zalesionych na wskazanej powyżej działce objętej Uproszczonym Planem Urządzenia Lasu (dalej jako: "UPUL") opracowanym dla obrębu K. K. na okres 1 stycznia 2014 r. – 31 grudnia 2023 r. W przedmiotowym piśmie wskazano, że do czynności określonych w § 5 ust. 1 punkt 1 – 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów (Dz. U. z 2012 r., poz.1246) upoważniony został klasyfikator gruntów K. P. Skarżący zostali poinformowani, że rozpoczęcie czynności klasyfikacyjnych w terenie odbędzie się w dniu 8 sierpnia 2014 r.

Po otrzymaniu powyższego zawiadomienia skarżący, pismem z dnia 25 lipca 2014 r., zwrócili się o zmianę terminu przeprowadzenia czynności klasyfikacyjnych. Ponadto pismem z dnia 6 sierpnia 2014 r. skarżący zwrócili się do Starosty [...] zmianę zatwierdzonego UPUL dla działki nr [...].

Czynności klasyfikacyjne na terenie działki nr [...] przeprowadzone zostały przez klasyfikatora gruntów K. P. w dniu 9 września 2014 r. W piśmie z dnia 19 września 2014 r. skierowanym do K. P. strony nie zgodziły się z ustaleniami klasyfikatora oraz wskazały, że zmiana klasyfikacji gruntu bez zgody właścicieli uniemożliwi im osiąganie niezbędnych do utrzymania przychodów z nieruchomości oraz właściwego jej wykorzystania.

Starosta [...] pismem z dnia 12 listopada 2014 r. znak [...] poinformował skarżących o tym, że nie wyraża zgody na dokonanie zmian w UPUL w postaci usunięcia z planu pododdziałów 2a, 2b i 2c. Organ wyjaśnił, że pododdział 2a, utworzony w większości na dotychczasowych użytkach leśnych w rzeczywistości jest porośnięty świerkami w wieku 5-8 lat, posadzonymi w formie pasa szerokości kilku metrów wzdłuż drogi (ewidencyjny las), a w części zachodniej drzewostanem brzozowo - sosnowym w wieku 10 - 15 lat (dotychczasowy ewidencyjny użytek rolny oraz część użytku leśnego). Pododdział 2b porośnięty jest 45-letnim drzewostanem sosnowym, w którym należałoby wykonać zaplanowaną trzebież późną (dotychczasowy ewidencyjny użytek leśny i niewielki fragment ewidencyjnego użytku rolnego klasy VI). Pododdział 2c porasta ok. 15 letni drzewostan brzozowy z pojedynczo występującą olszą, dębem i sosną. Powyższe zagospodarowanie wskazanego obszaru potwierdziło, na podstawie przeprowadzonych oględzin, Nadleśnictwo [...]. Zdaniem organu, przedmiotowy teren jest lasem w rozumieniu art. 3 punkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r., poz. 1153), gdyż jest pokryty roślinnością leśną, a jego zmiana na użytek rolny w obecnej sytuacji może nastąpić jedynie w innym trybie, przewidzianym w art. 13 ww. ustawy o lasach. Jedynie północna część pododdziału 2a na obecną chwilę ma charakter plantacji choinkowej, jednakże obszar ten stanowi ewidencyjny użytek leśny. Organ wskazał ponadto, że w uproszczonym planie urządzenia lasu nie dokonuje się klasyfikacji rodzaju gruntów, gdyż to ewidencja gruntów i budynków stanowi podstawę do sporządzania tychże planów. O kwalifikacji gruntu jako lasu w oparciu o kryterium przeznaczenia rozstrzygają dane z ewidencji gruntów. Wprowadzenie wyżej wskazanego terenu do UPUL pełni więc funkcję inwentaryzacyjną i ma na celu ujednolicenie zapisów ewidencyjnych i obecnego stanu na gruncie. Planowane przez skarżących inwestycje, związane z chęcią przywrócenia terenu do użytkowania rolnego nie mogą mieć wpływu na obecne zakwalifikowanie wskazanego obszaru jako lasu.

Pismem z dnia 21 maja 2015 r. Starosta [...] zawiadomił skarżących o możliwości zapoznania się z aktami sprawy przed wydaniem decyzji. Jednocześnie skarżący, z uwagi na regulację zawartą w § 9 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów zostali pouczeni o możliwości składania zastrzeżeń do projektu ustalenia klasyfikacji w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia.

Postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2015 r. Starosta [...] działając na podstawie art. 97 § 1 punkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej w skrócie jako "k.p.a."), zawiesił postępowanie w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów zalesionych na działce nr [...], ponieważ skarżący złożyli odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od pisma Starosty [...] z dnia 12 listopada 2014 r. [...], dotyczącego odmowy dokonania zmiany zapisów UPUL dla działki nr [...].

Postanowieniem z dnia 12 listopada 2015 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] stwierdziło niedopuszczalność odwołania od wyżej wskazanego pisma Starosty [...] z dnia 12 listopada 2014 r. [...].

Starosta [...], po otrzymaniu wskazanego postanowienia Kolegium, postanowieniem z dnia 19 stycznia 2016 r. podjął zawieszone postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji zatwierdzającej gleboznawczą klasyfikację gruntów leśnych objętych UPUL. Pismem z tej samej daty Starosta [...] ponownie pouczył strony o możliwości zapoznania się z aktami sprawy.

Decyzją z dnia 18 lutego 2016 r. nr [...] Starosta [...] zatwierdził klasyfikację gruntów zalesionych na działce nr [...] położonej w obrębie K. K., gmina S., przeprowadzoną przez klasyfikatora K. P., uwidocznioną w operacie klasyfikacyjnym nr [...] zgodnie ze wskazanym w decyzji tabelarycznym zestawieniem obrazującym:

- stan stary: RVI 0,2435; ŁV 0,3133, PsV 0,2426, LSV 0,2600, LsVI 0,0161;

- stan nowy: RVI 0,2276, ŁV 0,3133, - , LsV 0,5185, Ls VI 0,0161.

Decyzja została wydana na podstawie art. 7d punkt 1, art. 20 ust. 3, art. 22 ust. 1, art. 24 ust. 2a ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity: Dz.U. z 2015 r., poz. 520 ze zm.) oraz § 3 i § 5 ust. 1 punkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów (Dz.U. z 2012 r., poz. 1246).

W uzasadnieniu wydanej decyzji Starosta [...] przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania, w tym fakt dokonania czynności klasyfikacyjnych, w efekcie których ustalono klasy bonitacyjne zalesionych gruntów. Organ wskazał jednocześnie, że po wyłożeniu do wglądu projektu ustalenia klasyfikacji, zawierającego mapę i protokół klasyfikacyjny działający w imieniu skarżących pełnomocnik nie wniósł zastrzeżeń do sporządzonej dokumentacji.

Starosta [...] wskazał, że w trakcie przeprowadzonych badań polowych ustalono, że użytek leśny, którego kształt i powierzchnia w działce nr [...] zostały określone w opracowanym i zatwierdzonym UPUL, sporządzonym dla lasów położonych w obrębie K. K., stanowiących własność osób fizycznych, powstał z części konturu RVI i konturu PsV, na glebie bielicowej zdegradowanej wytworzonej z piasków luźnych i zgodnie z urzędową tabelą klas gruntów przedstawia wartość bonitacyjną LsV. W uzasadnieniu, w protokole klasyfikacyjnym widniej zapis: "dawne grunty orne i użytki zielone obecnie stanowią las". Organ wskazał ponadto, że wykaz zmian danych ewidencyjnych załączony do przedmiotowego opracowania zawiera oznaczenia użytków zgodne z obowiązującymi przepisami w zakresie ewidencji gruntów i budynków na dzień sporządzenia wykazu. Ponadto, zgodnie z § 11 rozporządzenia sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów, mapa klasyfikacji stanowi integralną część decyzji o ustaleniu klasyfikacji.

W odwołaniach od decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji skarżący wnieśli o jej uchylenie. Staroście [...] zarzucono między innymi, że zatwierdzenie klasyfikacji gruntów w zaskarżonej decyzji było nieprawidłowe i bezzasadne, a dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do działki nr [...] są błędne. Strony zawnioskowały również o wykreślenie z ewidencji gruntów i budynków oznaczenia gruntów znajdujących się na wskazanej nieruchomości jako "lasy".

Ponadto, w ocenie skarżących załączona do decyzji mapa jest nieprawidłowa, gdyż błędnie oznaczono na niej obszar zadrzewiony. Zdaniem skarżących obszar zadrzewiony na ich działce wynosi 0,3480 ha. Ponadto skarżący wskazali, że od momentu nabycia nieruchomości nie dokonywano nasadzeń jakichkolwiek drzew. Ich zdaniem na działce znajdują się naturalne, "samosiejne" gatunki sosny, świerku i brzozy. Wszystkie gatunki drzew stanowią ponadto luźne, niepołączone ze sobą zespoły drzew, mające całkowicie naturalny charakter. W ocenie skarżących zadrzewienie na działce nr [...] nie spełnia kryterium "zwartości" powierzchni leśnej, która zgodnie z art. 3 punkt 1 ustawy o lasach warunkuje uznanie gruntu za las. Skoro zatem zadrzewienie na działce nr [...] nie spełnia wszystkich przesłanek uznania za las brak jest podstaw do zatwierdzenia klasyfikacji gruntów zalesionych w sposób przedstawiony w zakwestionowanej decyzji.

Skarżący wskazali ponadto, że zatwierdzenie aneksu do UPUL nastąpiło z naruszeniem prawa albowiem skarżący jako właściciele działki nr [...] nie zostali poinformowani na piśmie o wyłożeniu projektu UPUL do publicznego wglądu, w konsekwencji czego zostali pozbawieni prawa do składania zastrzeżeń i wniosków do projektu tegoż planu. Zdaniem skarżących Starosta [...] zaniedbał obowiązku informacyjnego o wyłożeniu planu w siedzibie Urzędu Gminy S. W związku z tym dopiero z datą 14 lipca 2014 r. skarżący otrzymali pierwszą informację o podjęciu przez starostę czynności związanych z aktualizacją UPUL dla miejscowości K. K. Informacja o wyłożeniu takiego projektu ma zaś istotne znaczenie z punktu widzenia obowiązków jakie nakłada na właścicieli lasów zatwierdzony UPUL.

Skarżący zarzucili również Staroście [...] naruszenie przepisów postępowania administracyjnego poprzez brak dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz nieprawidłowe, ogólnikowe uzasadnienie wydanej decyzji w świetle regulacji zawartej w art. 107 § 1 i § 3 k.p.a.

W załączeniu do odwołań strony przedłożyły mapkę z własnym szkicem przedstawiającym stopień zadrzewienia działki nr [...].

Decyzją z dnia 15 czerwca 2016 r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy zakwestionowaną decyzję organu pierwszej instancji.

W podstawie prawnej wydanej decyzji organ odwoławczy wskazał art. 138 § 1 punkt 1 k.p.a., § 44 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2015 r., poz. 542 ze zm.) oraz § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów.

W uzasadnieniu wydanej decyzji, organ odwoławczy po zrelacjonowaniu stanu faktycznego sprawy wskazał, że Starosta [...] działając za pomocą Wydziału Geodezji po otrzymaniu informacji o niezgodności między UPUL a danymi w ewidencji gruntów i budynków zobowiązany był do poczynienia kroków, aby utrzymać operat ewidencyjny w stanie aktualności oraz wyeliminować rozbieżności.

Organ odwoławczy wskazał, że na przedmiotowej działce użytki gruntowe zmieniały się już wielokrotnie od momentu nabycia jej przez strony. W umowie sprzedaży przedmiotowej działki z dnia 6 czerwca 2001 r. w akcie notarialnym (Rep. akt nr [...]) oświadczono, że przedmiotem sprzedaży jest działka nr [...] położona w obrębie K. K. o powierzchni 1.0755 ha, na której las zajmuje 0,7005 ha, a łąki i rola 0,3750 ha.

W roku 2006 skarżący zwrócili się do Starosty [...] o zmianę lasu na użytek rolny zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o lasach. Przychylając się do powyższej prośby Starosta [...] wydał decyzję, w której zgodził się na zmianę użytku leśnego części terenu o powierzchni 0,14 ha z oddziału leśnego 2i oraz części terenu o pow. 0,28 ha z oddziału leśnego 2j, które stanowią część działki nr [...] o powierzchni całkowitej 1,0755 ha (całkowita powierzchnia Ls 0,7005 ha) położonej w K. K. Następnie Starosta [...] na wniosek M. C. wydał decyzję, w której zatwierdził klasyfikację gruntów dla działki nr [...] w taki sposób, że z konturu LsV przeniesiono do RVI 0,2239 ha, z konturu LsV przeniesiono do PsV 0,1687 ha, a z konturu Ls VI przeniesiono do PsV 0,0739 ha.

UPUL na okres 1 stycznia 2014 r. – 31 grudnia 2023 r. dla lasów nie będących własnością Skarbu Państwa, położonych na terenie wsi K. K. zatwierdzony w dniu 2 stycznia 2014 r. wskazał rozbieżności między ewidencją gruntów a stanem faktycznym w terenie. Starosta miał więc obowiązek doprowadzić do zgodności zapisów UPUL z danymi znajdującymi się w ewidencji gruntów i budynków. Działając na tej podstawie wszczął postępowanie w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów zalesionych na działce nr [...] objętej UPUL.

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w [...] podkreślił ponadto, że nie rozstrzyga prawidłowości sporządzenia UPUL ani procedury wyłożenia planu, ponieważ nie ma do tego legitymacji ustawowej.

W skargach na powyższą decyzję skierowanych do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku A. C. i M. C. wnieśli o uchylenie wydanych w ich sprawie rozstrzygnięć organów obydwu instancji. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu skarżący zarzucili naruszenie:

a) przepisów postępowania w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy:

- art. 138 § 1 punkt 1 k.p.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na utrzymaniu w mocy decyzji Starosty [...] z dnia 18 lutego 2016 r., podczas gdy zaistniały podstawy do jej uchylenia w całości i umorzenia postępowania, względnie uchylenia decyzji w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji;

- art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. poprzez błędne zastosowanie polegające na niewyjaśnieniu wszystkich istotnych okoliczności faktycznych sprawy, co stanowi naruszenie zasady prawdy obiektywnej oraz zasady wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia przez organ administracji całości materiału dowodowego sprawy;

- art. 7, art. 11, art. 107 § 1 i § 3 k.p.a. poprzez nieprawidłowe zastosowanie polegające na błędnym ich zastosowaniu oraz na nieprawidłowym rozstrzygnięciu i uzasadnieniu skarżonej decyzji i utrzymaniu w mocy decyzji organu pierwszej instancji obarczonej tożsamą wadą prawną;

b) przepisów prawa materialnego poprzez ich niewłaściwe zastosowanie:

- art. 7d punkt 1, art. 20 ust. 2, art. 22 ust. 1, art. 24 ust. 2a ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne polegające na nieprawidłowym i bezzasadnym zatwierdzeniu klasyfikacji gruntów przedstawionej w tabeli znajdującej się w rozstrzygnięciu decyzji Starosty [...]z dnia 18 lutego 2016 r.;

- art. 13 ust. 2 ustawy o lasach polegające na utrzymaniu w mocy decyzji Starosty [...] z dnia 18 lutego 2016 r. pomimo istnienia w obrocie prawnym decyzji Starosty [...] z 2006 r. zatwierdzającej klasyfikację gruntów dla działki nr [...], w taki sposób, że z konturu LsV przeniesiono do konturu RVI 0,2239 ha, z konturu LsV przeniesiono do konturu PsV 0,1687 ha, a z konturu LsVI przeniesiono do konturu PsV 0.0739 ha - tj. odpowiadającej stanowi faktycznemu na działce nr [...] obręb K. K;

- art. 21 ust. 4 i 5 ustawy o lasach polegające na odstąpieniu od poinformowania skarżących na piśmie o wyłożeniu projektu UPUL do publicznego wglądu, w konsekwencji czego zostali oni pozbawieni prawa do składania zastrzeżeń i wniosków do projektu tegoż planu.

W odpowiedzi na skargi [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w [...] wniósł o ich oddalenie skargi i podtrzymał w całości argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Odnosząc się do zarzutów skarżących organ odwoławczy wskazał, że mając na uwadze konieczność doprowadzenia do zgodności UPUL z danymi znajdującymi się w ewidencji gruntów i budynków Starosta [...] wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów zalesionych na działce nr [...] należącej do skarżących. Rolą starosty jako organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków było bowiem poczynienie kroków aby ujawnić nowe ustalenia uproszczonego planu urządzenia lasu. Natomiast skarżący zarówno w odwołaniach od decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji jak i w skardze żądają rozstrzygnięcia czy zadrzewienie na ich nieruchomości jest lasem zgodnie z ustawą o lasach oraz czy spełnia kryterium zwartości powierzchni leśnej. Informacje dotyczące zadrzewienia na działce skarżących zostały ustalone w innym postępowaniu, którego ustalenia znajdują się w UPUL na lata 2014 – 2013. Mając na uwadze fakt, że zarzuty skargi koncentrują się wokół procesu tworzenia, wyłożenia i zatwierdzenia UPUL organ odwoławczy podkreślił, że nie ma legitymacji ustawowej do rozstrzygania prawidłowości sporządzenia tego planu. Ta kwestia nie była również przedmiotem prowadzonego postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

W świetle art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 1066) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Z kolei zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej w skrócie jako "p.p.s.a."), sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Z brzmienia art. 145 § 1 p.p.s.a. wynika natomiast, że w przypadku, gdy sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy lub naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, czy inne naruszenie przepisów postępowania, jeśli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, wówczas w zależności od rodzaju naruszenia uchyla decyzję w całości lub w części, albo stwierdza jej nieważność bądź niezgodność z prawem. Zaskarżona decyzja może ulec uchyleniu wówczas, gdy organom administracji publicznej można postawić zarzut naruszenia prawa, czy to materialnego, czy to procesowego, jeżeli miało ono, bądź mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Dokonując kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia w oparciu o wyżej wskazane kryterium Sąd doszedł do przekonania, że skargi nie zasługują na uwzględnienie.

Wskazać należy, że przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej w niniejszej sprawie jest decyzja [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymująca w mocy decyzję Starosty [...] z dnia 18 lutego 2016 r. nr [...] zatwierdzającą klasyfikację gruntów zalesionych na działce nr [...] położonej w obrębie K. K., gmina S., zgodnie z operatem klasyfikacyjnym nr [...].

Z treści wniesionych skarg wynika, że skarżący kwestionując zgodność z prawem zaskarżonej decyzji organu odwoławczego, jako główny zarzut podnoszą fakt, iż zatwierdzenie klasyfikacji gruntów w zaskarżonej decyzji było nieprawidłowe i bezzasadne, a dane przyjęte przez organy w odniesieniu do działki nr [...] są błędne.

Odnosząc się do podniesionych zarzutów należy wskazać, że kluczowe znaczenie dla badanej sprawy ma art. 20 ust. 3a ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne, zgodnie z którym ewidencję gruntów i budynków, w części dotyczącej lasów, prowadzi się z uwzględnieniem przepisów o lasach. Z kolei zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o lasach w ewidencji gruntów i budynków uwzględnia się ustalenia planów urządzenia lasu i uproszczonych planów urządzenia lasu dotyczące granic i powierzchni lasu.

Z przepisów powyższych wynika, że przesądzające znaczenie dla wpisów w ewidencji gruntów i budynków w przypadku gruntów stanowiących las w rozumieniu ustawy o lasach stanowią dokumenty wydawane w oparciu o tą ustawę, czyli plan urządzenia lasu i uproszczony plan urządzenia lasu.

Z kolei sposób i tryb przeprowadzenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów (która to klasyfikacja w świetle art. 22 ust. 1 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne prowadzona jest także przez starostę) określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów (Dz. U. 2012, poz. 1246).

Zgodnie z § 5 ust. 1 powołanego wyżej rozporządzenia przeprowadzenie klasyfikacji obejmuje:

1) analizę niezbędnych materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny;

2) przeprowadzenie czynności klasyfikacyjnych w terenie;

3) sporządzenie projektu ustalenia klasyfikacji;

4) rozpatrzenie zastrzeżeń do projektu klasyfikacji;

5) wydanie decyzji o ustaleniu klasyfikacji.

Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, przeprowadza osoba upoważniona przez starostę, zwana dalej "klasyfikatorem" (§ 5 ust. 2).

Z uwagi na fakt, iż UPUL położonych na terenie wsi K. K. na okres 1 stycznia 2014 r. – 31 grudnia 2023 r. (zatwierdzony w dniu 2 stycznia 2014 r.) dla lasów nie będących własnością Skarbu Państwa wskazał rozbieżności między ewidencją gruntów a stanem faktycznym na terenie działki nr [...], Starosta [...] miał obowiązek doprowadzić do zgodności zapisów UPUL z danymi znajdującymi się w ewidencji gruntów i budynków. W związku z tym wszczął z urzędu postępowanie w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów zalesionych na przedmiotowej działce objętej UPUL.

Odnosząc się do charakteru prawnego uproszczonego planu urządzenia lasu, należy podnieść, że zapisy planu urządzenia lasu uzyskują moc obowiązywania po jego zatwierdzeniu przez właściwy organ administracji publicznej (art. 22 ust. 2 ustawy o lasach), kształtując sytuację prawną właścicieli lasu w zakresie sposobu wykonywania prawa własności. Nałożony przepisem art. 20 ust. 2 ustawy o lasach obowiązek uwzględniania planów urządzenia lasu dotyczących granic i powierzchni lasów oznacza wyłącznie, że nie jest dopuszczalne dokonywanie zmian w ewidencji gruntów i budynków w zakresie terenów leśnych wbrew planom urządzenia lasów, które stanowiąc szczególny rodzaj planów zagospodarowania przestrzennego takich terenów przesądzają o treści wpisów w ewidencji gruntów" (zob. w tej materii: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lutego 2007 r., sygn. akt I OSK 454/06; Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl). Tym samym, dopóki dany teren ujęty jest w planie urządzenia lasu lub uproszczonym planie urządzenia lasu jako las, nie jest dopuszczalna zmiana w innym postępowaniu ewidencyjnym określenia rodzaju użytku gruntowego na inny niż las (tak Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 lutego 2012 r., sygn. akt I OSK 355/11, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl). W świetle przedstawionych zapatrywań organy prowadzące ewidencję gruntów i budynków związane są treścią planu. Organy te nie mogą tym samym ani prowadzić własnych ustaleń co do granic i powierzchni lasu, ani orzekać wbrew treści planów urządzenia lasu.

Z tych powodów nie można uznać za uzasadnione zarzutów naruszenia polegającego na nieprawidłowym i bezzasadnym zatwierdzeniu klasyfikacji gruntów przedstawionej w tabeli znajdującej się w rozstrzygnięciu decyzji Starosty [...] z dnia 18 lutego 2016 r. W rozpatrywanej sprawie organy ewidencyjne powołują się na fakt, że konieczność wprowadzenia zmian w gleboznawczej klasyfikacji gruntów uzasadnia fakt, że działka skarżących znajduje się na obszarze objętym planem urządzenia lasu. Uproszczony plan zarządzenia lasu dla tego terenu został sporządzony i zatwierdzony przez Starostę [...] w dniu 2 stycznia 2014 r. Tym samym plan ten stał się główną podstawą dokonania aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków w zakresie klasyfikacji gleboznawczej gruntów. Znajdujące się w aktach administracyjnych fragmenty uproszczonego planu urządzenia lasu wskazują wyraźnie na istniejące rozbieżności między stanem faktycznym na spornej działce a danymi uwidocznionymi w ewidencji gruntów. Z planu wynika, że zwiększenie powierzchni leśnej wyniosło na działce skarżących 0,2600 ha.

Ustaleniom organów bazującym na prawidłowo zebranym materiale dowodowym skarżący przeciwstawiają gołosłowne twierdzenie, że załączona do decyzji organu pierwszej instancji mapa jest nieprawidłowa a rzeczywiste zadrzewienie na spornej nieruchomości ma obrazować odręcznie sporządzony szkic (z objaśnieniami). W ocenie Sądu podniesione twierdzenia jak i odręcznie sporządzona mapa zadrzewienia nie mogą skutecznie podważyć dowodów w postaci dokumentów urzędowych (uproszczony plan urządzenia lasu) oraz innych dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, potwierdzających prawidłowość ustaleń organów ewidencyjnych.

Wbrew twierdzeniom skarżących organy przeprowadziły odpowiednie postępowanie wyjaśniające w zakresie wymaganym kontrolowanym postępowaniem klasyfikacyjnym, które zostało poddane kontroli Sądu. W toku tego postępowania sporządzono wszelkie dokumenty wymagane przez regulacje zawarte w rozporządzeniu w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów a skarżący mieli zapewniony czynny udział, z czego aktywnie korzystali. Nie można zatem podzielić zarzutów skarg odnośnie naruszenia art. 7 i 77 § 1 k.p.a.

Zdaniem Sądu, uzasadnienie zaskarżonej decyzji, jak i decyzji Starosty [...] z dnia 18 lutego 2016 r. nr [...] umożliwia zapoznanie się z motywami, którymi kierowały się organy orzekające. Treść uzasadnienia zaskarżonej decyzji - wbrew twierdzeniom skarżących - obrazuje tok rozumowania organu, które doprowadziło do wydania tego rozstrzygnięcia, oraz wskazuje i wyjaśnia przesłanki faktyczne, którymi kierował się organ podejmując zakwestionowane przez skarżących rozstrzygnięcie. Zdaniem Sądu uzasadnienie zaskarżonej decyzji zawiera wszystkie elementy wymagane przepisami prawa. W związku z tym zarzuty naruszenia art. 11 oraz art. 107 § 3 k.p.a. również nie zasługują na uwzględnienie.

Zarzut skarżących, dotyczący naruszenia art. 21 ust. 4 i 5 ustawy o lasach polegający na odstąpieniu od poinformowania skarżących na piśmie o wyłożeniu projektu UPUL do publicznego wglądu, w konsekwencji czego zostali oni pozbawieni prawa do składania zastrzeżeń i wniosków do projektu tegoż planu nie może mieć znaczenia dla oceny prawidłowości rozstrzygnięć wydanych w sprawie zatwierdzenia klasyfikacji gruntów.

W sytuacji, gdy istnieje obowiązujący uproszczony plan urządzenia lasu, organ zatwierdzając klasyfikację gruntów zalesionych nie może dokonywać samodzielnych ustaleń, sprzecznych z danymi zawartymi w planie. Racje ma zatem organ odwoławczy twierdząc, że w przedmiotowym postępowaniu nie ma uprawnień w zakresie rozstrzygania prawidłowości sporządzenia UPUL ani procedury wyłożenia planu, ponieważ nie ma do tego legitymacji ustawowej. Przedmiotem niniejszego postępowania nie było bowiem sporządzanie UPUL lecz zatwierdzenie klasyfikacji gruntów zalesionych zgodnie z UPUL.

Istotnym jest jednak wskazanie, że zapisy uproszczonego planu urządzenia lasu uzyskują moc obowiązywania po jego zatwierdzeniu przez właściwy organ administracji publicznej (w realiach sprawy starostę – zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o lasach), kształtując sytuację prawną właścicieli lasu w zakresie sposobu wykonywania prawa własności. Tym samym akt taki spełnia jedno z podstawowych kryteriów przewidzianych w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a, to jest dotyczy uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa. Nadanie przez zatwierdzenie mocy obowiązywania zapisom uproszczonego planu urządzenia lasu przesądza bowiem o prawach i obowiązkach właścicieli lasów położonych na terenie objętym tym planem, determinując tym samym uprawnienia w sferze wykonywania prawa własności. Zatwierdzenie to niewątpliwie ma też charakter publicznoprawny, albowiem następuje w sprawie z zakresu administracji publicznej i jest władczym aktem organu administracji publicznej, co odpowiada kolejnej przesłance wymienionej w powołanym przepisie.

Jeśli skarżący podnoszą zatem, że w toku sporządzania UPUL nie byli poinformowani o wyłożeniu jego projektu przez co nie mogli składać zastrzeżeń i wniosków w sprawie planu mogą zaskarżyć akt Starosty [...] w przedmiocie zatwierdzenia uproszczonego planu. W tej kwestii Sąd podziela stanowisko, że zatwierdzenie uproszczonego planu urządzenia lasu jest aktem z zakresu administracji publicznej w rozumieniu przepisu art. 3 § 2 punkt 4 p.p.s.a., który po wyczerpaniu trybu przewidzianego w art. 52 § 3 p.p.s.a., może być zaskarżony do sądu administracyjnego (zob. w tej materii: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt III SA/Lu 639/13 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SA/Po 1301/13; Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl).

Nie zasługują również na uwzględnienie zarzuty naruszenia art. 13 ust. 2 ustawy o lasach.

Należy mieć w pierwszej kolejności na uwadze, że przepis ten nie stanowił podstawy do wydania kwestionowanych przez skarżących decyzji, gdyż dotyczy dopuszczalności zmiany lasu na użytek rolny. Ponadto decyzja z dnia 7 listopada 2006 r., stanowiąca następstwo decyzji w przedmiocie zmiany użytku leśnego na użytek rolny odnosiła się do stanu części działki nr [...] (kontury o łącznej powierzchni 0,4665 ha) istniejącego w roku 2006.

Powyższe zapatrywania prowadzić musiały do uznania, że zaskarżone rozstrzygnięcie organu odwoławczego jak i poprzedzająca je decyzja organu pierwszej instancji wydane w przedmiocie zatwierdzenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów są zgodne z prawem. Nie znajdując zaś podstaw do stwierdzenia z urzędu, że stanowiące przedmiot kontroli decyzje zostały wydane z naruszeniem przepisów prawa (vide: art. 134 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił wniesione skargi na podstawie art. 151 wskazanej powyżej ustawy, o czym orzeczono jak w sentencji wyroku.