Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędziowie Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek (spr.), Asesor WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi Z. K. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia skargi na czynność egzekucyjną oddala skargę

Postanowieniem z [...] czerwca 2007 r., będącym przedmiotem skargi, Minister Finansów utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w G. z [...] października 2006 r. oddalające skargę Z. K. na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego - Naczelnika Urzędu Skarbowego w W.

Z akt sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. wszczął postępowanie egzekucyjne na podstawie trzech tytułów wykonawczych wystawionych w dniu [...] sierpnia 2006 r. przez organ wykonujący - Ministra Finansów. Tytuły te wystawiono w związku z otrzymanym z Niemiec wnioskiem o dochodzenie należności objętych zagranicznym tytułem wykonawczym z [...]lipca 2005 r. W toku postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny zawiadomieniem z [...] sierpnia 2006 r. dokonał zajęcia wierzytelności Skarżącego z rachunku bankowego prowadzonego przez Bank Millenium S.A. w W. W dniu 6 września 2006 r. doręczono Skarżącemu odpis zawiadomienia o zajęciu oraz kopię zagranicznego tytułu wykonawczego.

Pismem z dnia 8 września 2006 r. pełnomocnik Skarżącego wniósł skargę na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego z wnioskiem o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego. W uzasadnieniu skargi stwierdził, że wskazane w zawiadomieniu tytuły wykonawcze są nieznane Skarżącemu, podobnie jak fakt istnienia zaległości podatkowych za lata 1990-1993. W jego ocenie, praktyka organu egzekucyjnego wiąże się z rażącym naruszeniem prawa i konstytucyjnej ochrony własności bowiem wystawione tytuły wykonawcze nie zostały Skarżącemu przesłane. Pełnomocnik Skarżącego wskazał również, że organ egzekucyjny winien był zbadać z urzędu dopuszczalność prowadzonej egzekucji, bowiem brak było podstaw do jej wszczęcia.

Postanowieniem z dnia [...] października 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej w G., oddalił powyższą skargę jako nieuzasadnioną. W uzasadnieniu wskazał, że w ramach zastosowanego środka egzekucyjnego zostały wykonane wszystkie czynności przewidziane w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w tym również doręczono Skarżącemu kserokopię zagranicznego tytułu wykonawczego. Dyrektor Izby Skarbowej przywołał przepisy dotyczące realizacji tytułów wykonawczych przekazanych do wykonania przez obce państwo. Wyjaśnił, że organ egzekucyjny otrzymał w niniejszej sprawie tytuły wykonawcze jedynie do realizacji, wobec czego nie był uprawniony do stosowania art. 29 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) - dalej powoływana jako "u.p.e.a.". Wyjaśnił również, ze stosownie do art. 66 zf § 1 u.p.e.a. zastrzeżenia do zagranicznego tytułu wykonawczego lub dochodzonych należności pieniężnych Skarżący może zgłosić jedynie w formie zarzutów kierowanych do właściwych władz obcego państwa, a informację o właściwym niemieckim organie podatkowym, przekazano Skarżącemu pismem z dnia 3 października 2007 r.

W zażaleniu na powyższe postanowienie, pełnomocnik Skarżącego wskazał, że zawiadomienie z dnia 18 sierpnia 2006 r. o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego doręczono Skarżącemu wraz niepodpisaną, nieopieczętowaną i niewyraźnie sporządzoną kserokopią tytułu wykonawczego wystawionego w językach angielskim i niemieckim.

Minister Finansów odnosząc się do argumentacji przedstawionej w zażaleniu wskazał, że brak było podstaw by kwestionować prawidłowość zastosowanego środka egzekucyjnego, które nie budziło wątpliwości w świetle obowiązujących przepisów. Również doręczenie zobowiązanemu w dniu 6 września 2006 r. kopii zagranicznego tytułu wykonawczego nastąpiło w sposób zgodny z art. 66za § 4 u.p.e.a. Z tych względów zawarty w zażaleniu zarzut odnoszący się do nieprawidłowości związanych z doręczeniem kopii tytułu wykonawczego, Minister Finansów uznał za niezasadny. Wskazał natomiast, iż w niniejszym postępowaniu nie mógł podlegać ocenie zarzut odnoszący się do wadliwości doręczonej stronie kopii niemieckiego tytułu wykonawczego, gdyż zarzuty dotyczące tego tytułu wykonawczego, Skarżący może zgłosić - stosownie do art. 66zf cyt. ustawy - wyłącznie do właściwych władz państwa wnioskującego, zgodnie z prawem tego państwa. W ocenie organu nie doszło również do naruszenia art. 66h powołanej wyżej ustawy, gdyż unormowania wynikające tego przepisu, nie miały znaczenia w niniejszej sprawie.

W skardze na powyższe postanowienie pełnomocnik Skarżącego wniósł o jego uchylenie wraz z postanowieniem organu I instancji wskazując, że przy ich wydaniu doszło do naruszenia następujących przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji: art. 66b § 1 pkt 4, art. 66h i art. 66za § 4, art. 66 zb § 1 w zw. z art. 66x § 1 i 2 oraz art. 66y § 3 tej ustawy, jak również konstytucyjnych zasad państwa i prawa, a w szczególności art. 64 z zw. z art. 21, art. 7, art. 8 oraz art. 27 Konstytucji RP. W uzasadnieniu skargi, pełnomocnik skarżącego wskazał, że dokumenty przesłane przez stronę niemiecką do Ministerstwa Finansów nie spełniały wymogów wynikających z obowiązujących w tym zakresie przepisów, zgodnie z którymi dokumenty te powinny by oryginałami, mieć walor dokumentów urzędowych a ich tłumaczenia winny być wykonane przez tłumacza przysięgłego. W ocenie pełnomocnika, niedopuszczalne było zatem prowadzenie na ich podstawie egzekucji administracyjnej. Podobnie należało, ocenić fakt, iż Skarżącemu nie doręczono tytułów wykonawczych wystawionych przez Ministra Finansów. Pełnomocnik Skarżącego wskazał również, że wniosek złożony przez stronę niemiecką nie zawierał elementów wymaganych w art. 66x § 2 oraz art. 66y § 3 u.p.e.a., a Minister Finansów winien był zażądać uzupełnienia wniosku w tym zakresie. Uniemożliwiło to Skarżącemu przygotowanie zarzutów, o których mowa w art. 66zf § 1 cyt. ustawy, czym został on pozbawiony możliwości ochrony swoich praw.

W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie, uznając podniesione w niej zarzuty za bezzasadne i podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Rozpoznając wniesioną skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny, zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), a także art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; dalej p.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) bada, czy zaskarżone postanowienie odpowiada prawu, a w szczególności czy przy jego wydawaniu doszło do naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, lub do naruszenia przepisów postępowania, dającego podstawę do jego wznowienia, względnie mającego istotny wpływ na wynik tego postępowania (art. 145 powyższej ustawy). Kontrola sądów administracyjnych ogranicza się więc do zbadania, czy organy administracji w toku rozpoznawanej sprawy nie naruszyły prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na jej wynik. Ocena ta dokonywana jest według stanu prawnego i na podstawie akt sprawy istniejących w dniu wydania zaskarżonego aktu. Zgodnie z art. 134 p.p.s.a., Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Nie może przy tym wydać orzeczenia na niekorzyść strony skarżącej, chyba że dopatrzy się naruszenia prawa skutkującego stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności.

W ocenie Sądu, zaskarżone postanowienie nie narusza prawa w sposób, który uzasadniałby wyeliminowanie go z obrotu prawnego. Skarga zatem nie znajduje uzasadnionych podstaw prawnych.

Pełnomocnik Skarżącego wniósł skargę na czynności egzekucyjne organu egzekucji. W skardze zarzucił:

1) prowadzenie przez polskie organy egzekucyjne egzekucji na podstawie kserokopii dokumentów a nie oryginałów, naruszając art. 66b § 1 pkt 4 u.p.e.a.,

2) niedoręczenie Skarżącemu przez Ministra Finansów tytułów wykonawczych wystawionych przez niego jako organ wykonujący, na podstawie kserokopii zagranicznego tytułu wykonawczego, naruszając art. 66za § 4 u.p.e.a., przy czym kopia zagranicznego tytułu wykonawczego została wykonana na podstawie kopii a nie oryginału,

3) naruszenie art. 6 Konstytucji RP i art. 64 Konstytucji RP w związku z art. 2 Konstytucji RP poprzez działanie sprzeczne z konstytucyjnym wymogiem działania organów władzy publicznej, z uwagi na fakt, iż zarówno zagraniczny tytuł wykonawczy jak i tytuły wykonawcze wystawione przez Ministra Finansów, znane są Skarżącemu jedynie z kserokopii,

4) niewystąpienie przez Ministra Finansów do obcego państwa o uzupełnienie wniosku, który zdaniem pełnomocnika Skarżącego, był niekompletny gdyż brakowało oświadczenia organu wnioskującego, że zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 66 w § 1 u.p.e.a., co uniemożliwiło Skarżącemu zgłoszenie zastrzeżeń dotyczących zagranicznego tytułu wykonawczego.

Odnosząc się do tych zarzutów należy w pierwszej kolejności poczynić kilka uwag natury ogólnej.

Zgodnie z art. 54 u.p.e.a., skarga przysługuje tylko na czynności typu wykonawczego, zmierzające do zastosowania lub zrealizowania zastosowanego środka egzekucyjnego. W ramach skargi na czynności egzekucyjne można podnosić jedynie zarzuty formalnoprawne, odnoszące się do prawidłowości postępowania organu egzekucyjnego bądź egzekutora. Zarzuty dotyczące wymagalności egzekucyjnych zaległości nie podlegają rozpatrzeniu w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 54 u.p.e.a. Organy prawidłowo zastosowały przepis art. 66za u.p.e.a. w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej przez art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 2006 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z członkowstwem Rzeczpospolitej Polskiej w Unii Europejskiej ( Dz. U. nr. 133, poz. 835), która weszła w życie z dniem 22 października 2006r.

Art. 66za u.p.e.a., w stanie prawnym obowiązującym w rozpatrywanej sprawie, przewidywał w § 1 iż :

" W przypadku otrzymania przez organ wykonujący od obcego państwa wniosku o dochodzenie należności pieniężnych objętych zagranicznym tytułem wykonawczym, organ ten wystawia na jego podstawie tytuł wykonawczy zgodnie z wzorem, o którym mowa w art. 26 § 1, chyba, że zagraniczny tytuł wykonawczy został sporządzony nieprawidłowo."

Jak wynika z treści tego przepisu, jest on wzorowany na art. 8 ust. 1 dyrektywy 76/308/EWG, który wprowadził zasadę bezpośredniego uznawania zagranicznych tytułów wykonawczych. Wprawdzie art. 8 ust. 2 tej dyrektywy pozwala organowi Państwa Członkowskiego, do którego zwrócono się o przeprowadzenie egzekucji, na uzupełnienie lub zastąpienie takiego tytułu tytułem wystawionym przez siebie, jest więc uzasadnione doręczanie zobowiązanemu obu tytułów wykonawczych - zagranicznego i polskiego - ponieważ zobowiązany jest uprawniony z mocy art. 66zf § 1 do wniesienia zastrzeżeń do zagranicznego tytułu wykonawczego, nie mniej jednak, obowiązujący w czasie prowadzenia czynności egzekucyjnych przepis art. 66za u.p.e.a. takiego wymogu nie zawierał. Nie można więc skutecznie uczynić zarzutu organowi egzekucyjnemu, iż naruszył obowiązujące prawo.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia przez Ministra Finansów art. 66b § 1 pkt 4 stwierdzić należy, że zarzut ten nie zasługuje na uwzględnienie.

Art. ten w pkt. 4 stanowi: " Za zagraniczny tytuł wykonawczy uważa się dokument wydany przez obce państwo, stanowiący podstawę do prowadzenia egzekucji wymienionych w nim należności pieniężnych."

Z akt administracyjnych sprawy nie wynika, aby Minister Finansów jako organ wykonujący, wystawił tytuły wykonawcze, będące podstawą egzekucji wszczętej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w W., na podstawie kserokopii zagranicznego tytułu wykonawczego. Ocena prawidłowości dokumentu stanowiącego zagraniczny tytuł wykonawczy, należy do ministra właściwego do spraw finansów publicznych nie do Skarżącego. Obowiązkiem organu wykonującego jest natomiast pouczenie Zobowiązanego o przysługującym mu prawie kwestionowania zagranicznego tytułu wykonawczego bądź należności pieniężnych objętych wnioskiem obcego państwa o udzielenie pomocy w wyegzekwowaniu tych należności. Taką informację wraz z adresem niemieckiego organu podatkowego, pod który należało zgłosić zarzuty otrzymał Skarżący po raz pierwszy w dniu 6 września 2006 r. w siedzibie organu egzekucyjnego w W. notatka służbowa z dnia 14 września 2006 r. oraz pismo Ministra Finansów z dnia 3 sierpnia 2006r. (data wpływu do organu egzekucyjnego dnia 10 sierpnia 2006 r.), informujące Naczelnika Urzędu Skarbowego w W., gdzie Skarżący może zgłosić zarzuty, w przypadku kwestionowania zasadności tytułu wykonawczego bądź wysokości objętych nim należności pieniężnych, jak również zawierające informację, że organ wnioskujący wyraził zgodę na udzielenie rat dłużnikowi w spłacie należności objętej wnioskiem, bez konieczności konsultacji w trakcie realizacji wniosku. Wraz z ww. pismem, organ wykonujący przesłał zawiadomienia o zaległościach stanowiące niemieckie tytuły egzekucyjne wraz z tłumaczeniami na język polski, celem doręczenia zobowiązanemu. Dokumenty te , jak wynika z akt sprawy administracyjnej , zostały Skarżącemu doręczone. Zarzutów kwestionujących zasadność zagranicznego tytułu wykonawczego bądź wysokości objętych nim należności pieniężnych do organów państwa obcego ani Skarżący ani jego pełnomocnik nie zgłosili. Wystarczyło zgłosić zarzuty a o zgłoszeniu zawiadomić organ egzekucyjny aby uzyskać wstrzymanie egzekucji. Pełnomocnik Skarżącego zgłosił natomiast zarzuty dotyczące zagranicznego tytułu wykonawczego, pod adresem Naczelnika Urzędu Skarbowego w W., domagając się od organu egzekucyjnego dokonania z urzędu sprawdzenia dopuszczalności egzekucji. O niezasadności tego zarzutu i niestosowaniu przepisów art. 29 u.p.e.a. w tego typu sprawach, pełnomocnik Skarżącego został pouczony w uzasadnieniu postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w G., z [...] października 2006 r. który oddalił złożoną skargę na czynności egzekucyjne. Stwierdzić należy, że organ wykonujący nie jest uprawniony do badania legalności i celowości orzeczenia lub innego aktu prawnego, na podstawie którego został sporządzony wniosek o dochodzenie należności pieniężnych objętych zagranicznym tytułem wykonawczym. Organ ten jest jednak obowiązany do sprawdzenia, czy należność wskazana we wniosku o dochodzenie należności jest objęta zakresem stosowania dyrektywy 76/308/EWG lub umowy międzynarodowej, na podstawie której jest udzielana pomoc i to sprawdzenie zostało dokonane przez organ wykonujący. Organ przyjmujący nie może odmówić pomocy wystawienia polskiego tytułu wykonawczego, jeżeli dokument dołączony do wniosku o udzielenie pomocy pozwalający na egzekucję należności został wystawiony zgodnie z przepisami prawa państwa zwracającego się o udzielenie pomocy (art. 8 dyrektywy 76/308/EWG). W przypadku udzielania pomocy na podstawie umowy międzynarodowej organ wykonujący sprawdza, czy wniosek o dochodzenie należności spełnia warunki określone w danej umowie międzynarodowej. Jak stwierdził na rozprawie pełnomocnik organu wykonującego, organ wykonujący nie miał podstaw do kwestionowania wniosku o udzielenie pomocy i zagranicznego tytułu wykonawczego. Wyżej wymienione czynności sprawdzające zostały bowiem wykonane. Należy zwrócić uwagę, że art. 66zf u.p.e.a., wprowadza do polskiego prawa regulacje zawarte w art. 12 dyrektywy 76/308/EWG. Zgodnie z tym przepisem, właściwy organ egzekucyjny jest zobowiązany do wstrzymania czynności egzekucyjnych również w przypadku uzyskania od zobowiązanego informacji o zaskarżeniu zobowiązania będącego przedmiotem egzekucji przed organem państwa wnioskującego ( art. 12 ust. 2 dyrektywy 76/308/EWG). Obce państwo może żądać kontynuowania egzekucji. W przypadku wydania rozstrzygnięcia korzystnego dla zobowiązanego, państwo to, będzie zobowiązane do zwrotu wszelkich odzyskanych kwot, wraz z należnym odszkodowaniem, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Rzeczpospolitej Polskiej.

Niezasadny jest więc zarzut Skarżącego, iż niewystąpienie przez Ministra Finansów do obcego państwa o uzupełnienie wniosku z żądaniem dołączenia oświadczenia organu wnioskującego, że spełnione zostały warunki , o których mowa w art. 66w § 1 u.p.e.a., uniemożliwiło Skarżącemu zgłoszenie zastrzeżeń do zagranicznego tytułu wykonawczego.

Zgodnie z art. 66 zf u.p.e.a. zarzuty dotyczące wymagalności zagranicznego tytułu wykonawczego, wnosi się do władz państwa, na wniosek którego prowadzona jest egzekucja. Wniosek ten składa Zobowiązany. W przypadku zakwestionowania przez Zobowiązanego dochodzonych należności pieniężnych lub zagranicznego tytułu wykonawczego je obejmującego. Wówczas, co już wyżej Sąd wyjaśnił, organ egzekucyjny wstrzymuje postępowanie egzekucyjne z dniem powiadomienia go o wniesionych zarzutach na czas do dnia powiadomienia go o rozstrzygnięciu obcego państwa w sprawie wniesionych zarzutów. Zarzutów takich Skarżący nie wniósł, nie zrobił tego także jego pełnomocnik pomimo otrzymania informacji o przysługującym mu prawie jak również wskazania adresu organu obcego państwa, pod który zarzuty te należy kierować.

Niezasadny jest także zarzut niedoręczenia Skarżącemu przez Ministra Finansów tytułów wykonawczych wystawionych przez niego jako organ wykonujący i naruszenia tym art. 66za § 4 u.p.e.a..

Art. 66za § 4 stanowi:

" Organ wykonujący w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku o dochodzenie należności pieniężnych, kieruje wystawiony przez siebie tytuł wykonawczy do właściwego organu egzekucyjnego w celu wykonania. Jednocześnie organ wykonujący przesyła do właściwego organu egzekucyjnego kopię zagranicznego tytułu wykonawczego celem doręczenia jej zobowiązanemu, chyba, że tytuł ten został wcześniej doręczony. Przepisów art. 15 nie stosuje się."

Jak wynika z akt administracyjnych sprawy, podstawę wszczęcia postępowania egzekucyjnego, przez organ egzekucyjny tj. Naczelnika Urzędu Skarbowego w W., stanowiły 3 tytuły wykonawcze [...] wystawione przez organ wykonujący na podstawie otrzymanego z Niemiec wniosku o dochodzenie należności objętych zagranicznym tytułem wykonawczym [...]. Dokument ten znajduje się na str. 83 akt administracyjnych. Jest czytelny i zawiera pieczęć organu wystawiającego. W dniu 6 września 2006 r. została Skarżącemu doręczona kopia zagranicznego tytułu wykonawczego wraz z zawiadomieniem o zajęciu z dnia 18 sierpnia 2006 r. W aktach znajduje się oryginał zwrotnego poświadczenia odbioru (karta 24 akt administracyjnych), z którego wynika, że przesyłkę odebrał dorosły domownik, brat Skarżącego. Nieprawdziwy jest więc zarzut pełnomocnika Skarżącego, że przesyłka ta, została doręczona Skarżącemu, w inny sposób niż podaje w odpowiedzi na skargę Minister Finansów. Jak wynika z akt sprawy, czynności te zostały dokonane prawidłowo, zgodnie z art. 66 za § 4 u.p.e.a. Przepis ten nie przewidywał (w brzmieniu obowiązującym do dnia 22 października 2006 r.) obowiązku organu wykonującego do przesłania zobowiązanemu tytułów wykonawczych wystawionych przez organ wykonujący. Organ ten, w stanie prawnym obowiązującym w sprawie, nie miał też obowiązku przesyłania zobowiązanemu tłumaczenia kopii zagranicznego tytułu wykonawczego. Nie mniej jednak, Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. przesłał Skarżącemu tłumaczenie zagranicznego tytułu wykonawczego o czym świadczy notatka służbowa z dnia 28 września 2006 r. pani L.D. starszego inspektora, oraz notatka z dnia 28 września 2006 r. sporządzona przez inspektora działu egzekucji panią W. jak też pismo organu egzekucyjnego z dnia 3 października 2006 r. Z akt sprawy wynika, iż również Minister Finansów przesłał pełnomocnikowi Skarżącego w dniu 5 grudnia 2006 r. zawiadomienie o zaległościach będących niemieckim tytułem egzekucyjnym wraz z tłumaczeniem na język polski i informacją o tym, gdzie należy wnosić zarzuty. Badając prawidłowość dokonanych czynności egzekucyjnych przez organ egzekucyjny i egzekutora Sąd stwierdza, że organ egzekucyjny dokonał wyżej wymienionym zawiadomieniem zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego w Banku Millenium SA . Zawiadomienie o zajęciu rachunku bankowego zostało doręczone dłużnikowi zajętej wierzytelności w dniu 25 sierpnia 2006 r., zaś jego odpis - zobowiązanemu w dniu 6 września 2006 r.. Czynności te zostały wykonane prawidłowo i zgodnie z obowiązującymi w u.p.e.a. przepisami tj. z art. 80 u.p.e.a. Sąd badając rozpatrywaną sprawę nie dopatrzył się aby organ egzekucyjny bądź egzekutor działali niezgodnie z przepisami regulującymi sposób i formę dokonywania czynności egzekucyjnych. Organ egzekucyjny zastosował jeden ze środków egzekucyjnych, do którego stosowania upoważniła go ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w art. 1a pkt 12 lit. a), tj. egzekucję z rachunku bankowego. Zajęcie to zostało dokonane zgodnie z wymogami określonymi w art. 80 u.p.e.a. Prawidłowo, bo zgodnie z art. 66 za § 4 u.p.e.a., w brzmieniu obowiązującym do dnia 22 października 2006 r., została Skarżącemu doręczona kopia zagranicznego tytułu wykonawczego. Z akt administracyjnych sprawy wynika, że otrzymane przez organ wykonujący dokumenty dawały podstawę do wystawienia zgodnie z art. 66 za § 1 u.p.e.a. administracyjnych tytułów wykonawczych. Nieuzasadniony jest więc zarzut naruszenia art. 6 Konstytucji RP i art. 64 Konstytucji w związku z art. 2 Konstytucji RP poprzez działanie sprzeczne z konstytucyjnym wymogiem działania organów władzy publicznej, z uwagi na fakt, iż zarówno zagraniczny tytuł wykonawczy jak i tytuły wykonawcze wystawione przez Ministra Finansów, znane były Skarżącemu jedynie z kserokopii. Za niezasadny należało także uznać zarzut niewystąpienia przez Ministra Finansów do obcego państwa o uzupełnienie wniosku, który zdaniem pełnomocnika Skarżącego, był niekompletny poprzez brak oświadczenia organu wnioskującego, że zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 66 w § 1 u.p.e.a., a to uniemożliwiło Skarżącemu zgłoszenie zastrzeżeń dotyczących zagranicznego tytułu wykonawczego z powodów, które Sąd przedstawił wyżej. Zarzut niekompletności wniosku państwa obcego nie podlega rozpoznaniu w trybie skargi na czynności egzekucyjne. Zarzut ten mógł być rozpatrywany w trybie art. 66zf u.p.e.a., który daje zobowiązanemu uprawnienie do wniesienia zastrzeżeń dotyczących prawidłowości, zasadności czy też wymagalności zagranicznego tytułu wykonawczego. W ocenie Sądu nie doszło również do naruszenia art. 66h powołanej wyżej ustawy, gdyż unormowania wynikające tego przepisu, nie miały znaczenia w niniejszej sprawie.

Słusznie też Dyrektor Izby Skarbowej w G. podniósł, iż art. 29 u.p.e.a. nie miał zastosowania w postępowaniu prowadzonym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w W., a tym samym, organ egzekucyjny nie miał obowiązku badać z urzędu dopuszczalności egzekucji administracyjnej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił.