Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant asystent sędziego Agnieszka Zakrzewska-Wiśniewska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 04 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi M. G. na interpretację indywidualną Prezydenta Miasta T. z dnia [...] maja 2012 r. Nr [...] w przedmiocie opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. oddala skargę.

Syg akt I SA/Bd 860/12

UZASADNIENIE

1. Pismem z [...]r. M. G. (skarżący) zwrócił się do Prezydenta Miasta T. o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opłaty skarbowej.

2. Przedstawiając stan faktyczny wskazał, że jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą świadczy na rzecz swoich zleceniodawców (klientów) usługi w zakresie sporządzania wniosków na podstawie art. 14b § 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. dalej jako O.p.), o wydanie indywidualnych interpretacji prawa podatkowego i reprezentowania ich przed właściwym organem podatkowym. Wnioski o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego podpisywane są przez doradców podatkowych na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez zleceniodawców (klientów). Wnioski te Kancelaria w imieniu swoich zleceniodawców (klientów) sporządza na formularzu ORD-IN, a następnie wysyła do Dyrektora Izby Skarbowej w B. jako organu upoważnionego przez Ministra Finansów do wydawania interpretacji indywidualnych. Wnioskodawca wypełnione formularze oraz załączone do nich dokumenty stwierdzające udzielenie pełnomocnictwa, składa w Biurze Krajowej Informacji Podatkowej w T. (BKIP), a opłatę skarbową z tytułu udzielonych pełnomocnictw wnosi na rachunek Prezydenta Miasta B.

3. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym skarżący zapytał, czy wnioskodawca w przedmiotowej sprawie powinien uiszczać opłatę skarbową z tytułu złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa załączonego do wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego na rachunek Prezydenta Miasta T.?

4. Zdaniem skarżącego, w zaistniałym stanie faktycznym, opłatę za pełnomocnictwo dołączone do wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego powinien uiszczać na rachunek Prezydenta Miasta B. ponieważ organem podatkowym właściwym miejscowo w przedmiotowej sprawie jest Prezydent Miasta B., a nie Prezydent Miasta To.. Wskazał ponadto na art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 225, poz. 1635 ze zm., dalej jako ustawa o.s.).

5. W dniu [...] r. Prezydent Miasta T. wydał interpretację indywidualną, w której uznał stanowisko skarżącego za nieprawidłowe i wskazał, że opłata skarbowa od pełnomocnictwa winna być uiszczana na rachunek Prezydenta Miasta T.. Organ wskazał na art. 1 ustawy o.s, określający zakres przedmiotowy tej opłaty. Podał ponadto, że właściwość miejscową organów podatkowych w zakresie opłaty skarbowej reguluje art. 12 ustawy o.s., zgodnie z którym, organem podatkowym właściwym w sprawach opłaty skarbowej jest wójt, burmistrz, prezydent miasta (ust. 1), z kolei w sprawach opłaty skarbowej od złożonego dokumentu albo jego odpisu, wypisu lub kopii właściwy miejscowo jest organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce złożenia dokumentu (ust. 2 pkt 2). Opłatę skarbową wnosi się na rachunek bankowy urzędu gminy obsługującej dany organ podatkowy.

6. Organ wyjaśnił, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w imieniu Ministra Finansów przez dyrektorów czterech izb skarbowych. Wnioskodawcy zaś są zobowiązani złożyć wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego do właściwego miejscowo Dyrektora Izby Skarbowej i na jego konto uiścić opłatę za wydanie interpretacji. W przypadku, gdy w danej sprawie wnioskodawcy reprezentowani są przez pełnomocników, do wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego zobowiązani są załączyć dokument stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa oraz uiścić należną z tego tytułu opłatę skarbową na rzecz właściwego miejscowo organu podatkowego.

7. Organem właściwym do poboru opłaty skarbowej od pełnomocnictw, dołączonych do wniosków o wydanie interpretacji, złożonych do Dyrektora Izby Skarbowej w B. za pośrednictwem BKIP w T. jest Prezydent Miasta T.

8. Organ podniósł, że w przypadku złożenia dokumentu pełnomocnictwa w organie administracji publicznej, opłata skarbowa powinna być uiszczana na rachunek organu podatkowego właściwego miejscowo dla organu, do którego pełnomocnictwo jest faktycznie składane. Nie ma przy tym znaczenia, że właściwym merytorycznie do rozpoznania sprawy jest inny organ. Właściwość organu podatkowego do poboru opłaty za wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie ma związku z właściwością miejscową organu podatkowego do poboru opłaty skarbowej. W konsekwencji, o właściwości miejscowej do wniesienia opłaty skarbowej decyduje faktyczne miejsce złożenia dokumentu potwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa, a nie siedziba organu, który rozpatruje wniosek.

9. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa organ stwierdził brak podstaw do zmiany wydanej interpretacji.

10. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skarżący wniósł o uchylenie interpretacji, zarzucając naruszenie art. 12 ust. 2 ustawy o.s., w związku z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r Nr 112, poz. 770, dalej jako rozporządzenie), oraz art. 93 Konstytucji RP przez uznanie, że opłatę skarbową od pełnomocnictwa do złożenia wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego przez działającego z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w B.należy uiścić na rachunek Prezydenta Miasta T.

11. W ocenie skarżącego opłata skarbowa z tytułu udzielonego pełnomocnictwa winna być wniesiona do organu podatkowego, czyli gminy, na terenie której, stosownie do właściwości miejscowej, leży siedziba organu podatkowego wydającego indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego.

12. W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, że skoro Dyrektor Izby Skarbowej został upoważniony do wydawania w imieniu Ministra Finansów indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, to jako miejsce złożenia dokumentu pełnomocnictwa należy uznać adres siedziby organu wydającego interpretację, a ta siedziba znajduje się w B.. Powyższego nie powinna zmieniać struktura wewnętrzna organu podatkowego. Skarżący wskazał, że z § 2 ust. 1 regulaminu organizacyjnego BKIP w T. wynika, że "biuro kip jest wyodrębnionym zespołem komórek organizacyjnych izby skarbowej". W ocenie skarżącego, oznacza to, że Biuro nie jest wydzieloną jednostką, która zajmuje się wydawaniem interpretacji, lecz częścią organu podatkowego z siedzibą w B.. Nie można też Biura uznać za delegaturę organu podatkowego, co więcej za samodzielny organ administracyjny. Skarżący podniósł, że utworzenie Biur KIP zostało uregulowane zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 września 2010r. w sprawie organizacji urzędów i izb skarbowych oraz nadania im statutów, zgodnie natomiast z załącznikiem nr 3 do zarządzenia, Izbę Skarbową w B. obsługuje BKIP w T. Powyższe, zdaniem skarżącego, potwierdza, że Biuro KIP jest jedynie wewnętrzną jednostką organizacyjną Izby Skarbowej.

13. W związku z powyższym, skarżący podkreślił, że stanowisko Prezydenta Miasta T., powodowałoby, że właściwość w zakresie opłaty skarbowej wynikałaby z zarządzenia Ministra Finansów, czyli aktu wewnętrznego, co w jego ocenie prowadziłoby do naruszenia art. 93 Konstytucji, stanowiącego, że zarządzenia Prezesa Rady Ministrów i ministrów mają charakter wewnętrzny i obowiązują tylko jednostki organizacyjnie podległe organowi wydającemu te akty.

14. Zarzucono ponadto naruszenie art. 14j w zw. z art. 14b oraz art. 14a O.p., przez wydanie odmiennej interpretacji niż interpretacja, którą wydał Prezydent Miasta B. w zakresie tego samego stanu faktycznego. Skarżący wskazał, że obecnie jest w posiadaniu dwóch interpretacji dotyczących tego samego stanu faktycznego, tj. interpretacji Prezydenta Miasta B.(milcząca interpretacja), która potwierdza jego stanowisko, oraz interpretacji Prezydenta Miasta T., w której stanowisko skarżącego uznano za nieprawidłowe.

15. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, w całości podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:

16. Skarga nie jest zasadna albowiem zaskarżona interpretacja nie narusza prawa. Należy wskazać, że sąd administracyjny na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r, poz. 270 dalej ustawa p.p.s.a.) uwzględniając skargę na akt lub czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a (ostatni ze wskazanych punktów dotyczy pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanej w indywidualnych sprawach) uchyla ten akt lub interpretację albo stwierdza bezskuteczność czynności.

17. Zgodnie z art. 14b § 1 O.p., Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wskazać przy tym należy, że w myśl art. 14j § 1 O.p., organami obowiązanymi do udzielenia interpretacji są stosownie do swojej właściwości: wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. Zgodnie z § 3 art. 14b O.p. składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Rozpatrywanie zagadnienia przedstawionego przez wnioskodawcę ogranicza się, w myśl art. 14b § 3 O.p. do interpretacji stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku o wydanie interpretacji. Podkreślenia wymaga przy tym, że podane we wniosku zdarzenie przyszłe stanowiło jedyną faktyczną podstawę udzielonej interpretacji i tym samym wyznaczyło granice, w jakich interpretacja ta może wywołać określone w ustawie skutki prawne.

18. Charakter sprawy (interpretacja) determinował brak sporu w zakresie okoliczności stanu faktycznego, natomiast kontrowersje dotyczyły kwestii, na rachunek jakiego organu winna być uiszczona opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa w przypadku złożenia do Dyrektora Izby Skarbowej w B. za pośrednictwem Biura Krajowej Informacji Podatkowej z siedzibą w T. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego. Zdaniem skarżącego w takim przypadku opłatę za pełnomocnictwo powinien uiszczać na rachunek Prezydenta Miasta B. Prezydent Miasta T. w zaskarżonej interpretacji stwierdził, że organem właściwym do poboru opłaty skarbowej od pełnomocnictw, dołączonych do wniosków o wydanie interpretacji, złożonych do Dyrektora Izby Skarbowej w B. za pośrednictwem Biura Krajowej Informacji Podatkowej z siedzibą w T. jest Prezydent Miasta T.

19. Dla rozstrzygnięcia kwestii spornej zasadne jest przeanalizowanie przepisów, które miały w sprawie zastosowanie. Zagadnienia opłaty skarbowej reguluje ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej która w art. 1 określa jej przedmiotowy zakres. Zgodnie z tym przepisem opłacie skarbowej podlegają :

1) w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej:

a) dokonanie czynności urzędowej na podstawie zgłoszenia lub na wniosek,

b) wydanie zaświadczenia na wniosek,

c) wydanie zezwolenia (pozwolenia, koncesji);

2) złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii - w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym.

Opłacie skarbowej podlega również dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia oraz zezwolenia (pozwolenia) przez podmiot inny niż organ administracji rządowej i samorządowej, w związku z wykonywaniem zadań z zakresu administracji publicznej, a także złożenie w takim podmiocie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii (art. 1 ust. 2).

20. Rzeczową i miejscową właściwość organów podatkowych właściwych w sprawach opłaty skarbowej reguluje art. 12 ustawy o.s. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu rzeczowo właściwymi organami podatkowymi we wszystkich sprawach dotyczących opłaty skarbowej są wójtowie (burmistrzowie lub prezydenci miast). Właściwość miejscową określono w ust. 2, zgodnie z którym organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach opłaty skarbowej jest:

1) od dokonania czynności urzędowej, wydania zaświadczenia oraz zezwolenia (pozwolenia, koncesji) - organ podatkowy właściwy ze względu na siedzibę organu lub podmiotu, który dokonał czynności urzędowej albo wydał zaświadczenie lub zezwolenie (pozwolenie, koncesję);

2 ) od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz jego odpisu, wypisu lub kopii - organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce złożenia dokumentu.

21. W konsekwencji, w przypadku złożenia pełnomocnictwa, organem właściwym do pobrania opłaty skarbowej jest wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce faktycznego złożenia dokumentu (art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o.s.). W związku z tym w realiach niniejszej sprawy zasadnicze znaczenie ma ustalenie "miejsca złożenia dokumentu" (pełnomocnictwa) w przypadku wniesienia wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego. Chodzi przy tym, jak wskazuje przepis, o miejsce faktycznie zdziałanej czynności.

22. Zważywszy na meritum sporu wskazać należy, że na podstawie art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów w § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego upoważnił do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego m. in. Dyrektora Izby Skarbowej w B. Zgodnie z § 4 Dyrektor Izby Skarbowej w B. jest właściwy do wydania interpretacji indywidualnej w przypadku gdy wnioskodawcami są podatnicy z województw kujawsko - pomorskiego, podlaskiego, pomorskiego, warmińsko - mazurskiego i zachodniopomorskiego. Jednocześnie zgodnie z § 8 ust. 1 zarządzenia nr 39 Ministra Finansów z dnia 21 września 2010 r. w sprawie organizacji urzędów i izb skarbowych oraz nadania im statutów w Izbach Skarbowych w Bydgoszczy, Katowicach, Łodzi, Poznaniu i Warszawie funkcjonują biura Krajowej Informacji Podatkowej, do zadań których zgodnie z § 3 pkt 6 statutu izby skarbowej stanowiącego załącznik nr 4 do ww. zarządzenia należy opracowywanie pisemnych interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego na wniosek zainteresowanego.

23. W świetle powyższego podatnicy występujący o wydanie przez Dyrektora Izby Skarbowej w B. w ich sprawie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego są zobligowani do złożenia osobiście, bądź przesłania wniosku wraz z pozostałymi dokumentami na toruński adres Biura KIP. Tym samym w przypadku złożenia do Dyrektora Izby Skarbowej w B. za pośrednictwem Biura Krajowej Informacji Podatkowej z siedzibą w T. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego miejscem złożenia dokumentu (pełnomocnictwa) w rozumieniu art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o.s. będzie właśnie Biuro KIP w T.

24. Mając na uwadze brzmienie przepisów ustawy o opłacie skarbowej w zakresie właściwości miejscowej przy składaniu pełnomocnictwa, Sąd orzekający w sprawie stoi na stanowisku, że organem właściwym do poboru opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, dołączonego do ww. wniosku o wydanie interpretacji jest Prezydent Miasta T.

25. W piśmiennictwie także wskazuje się, że przy pełnomocnictwie decydujące znaczenie ma faktyczne miejsce złożenia dokumentu, a nie siedziba sądu lub organu. Jeżeli postępowanie toczy się w delegaturze urzędu lub w wydziale zamiejscowym sądu, pełnomocnictwo składane w tej delegaturze lub wydziale zamiejscowym należy opłacić w organie właściwym ze względu na ich położenie. Podnosi się również, że złożenie pełnomocnictwa podczas czynności odbywających się poza siedzibą sądu lub organu (np. podczas oględzin w terenie) powstaje konieczność uiszczenia opłaty w gminie właściwej ze względu na miejsce przeprowadzania tej czynności (R. Skwarło, Ustawa o opłacie skarbowej. Komentarz. Wydawnictwo Oficyna, LEX).

26. W ocenie Sądu, wbrew twierdzeniom skarżącego, właściwość w zakresie opłaty skarbowej w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie wynika z zarządzenia nr 39 Ministra Finansów z dnia 21 września 2010 r. w sprawie organizacji urzędów i izb skarbowych oraz nadania im statutów, czyli aktu wewnętrznego, co w opinii strony prowadziłoby do naruszenia art. 93 Konstytucji RP. Przepis art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o.s. mówi wprost o "miejscu złożenia dokumentu" i to ta okoliczność faktyczna czyli dokonanie złożenia pełnomocnictwa w konkretnym miejscu dokonania czynności ma znaczenie przy ustaleniu właściwego miejscowo organu na rachunek którego należy uiścić opłatę skarbową.

27. W związku z powyższym w ocenie Sądu zaskarżona interpretacja nie narusza art. 12 ust. 2 ustawy o.s. w związku z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz art. 93 Konstytucji RP.

28. Nieuzasadniony w ocenie Sądu jest również zarzut naruszenia art. 14j w zw. z art. 14b oraz art. 14a O.p., poprzez wydanie odmiennej interpretacji niż interpretacja, którą wydał Prezydent Miasta B. w zakresie tego samego stanu faktycznego. Po pierwsze przedmiotem skargi jest interpretacja Prezydenta Miasta T. i wyrażone w niej stanowisko Sąd uznał za prawidłowe. Pomijając powyższe trudno polemizować ze stanowiskiem Prezydenta Miasta B. w sytuacji gdy organ ten w ogóle go nie uzasadnił stwierdzając jedynie, że "zgadza się ze z łożonym wnioskiem", czyli stanowiskiem skarżącego którego Sąd jak wskazano wyżej nie podziela.

29. Mając na uwadze powyższe Sąd oddalił skargę jako niezasadną na podstawie art. 151 ustawy p.p.s.a.