Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędziowie sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka (spr.), Protokolant st. ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi S.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2015 r. znak [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy oddala skargę

Prezydent [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...], na podstawie art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U. z 2015 poz. 155 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267 ze zm., zwana dalej k.p.a.), orzekł o zatrzymaniu S. Z., PESEL [...], prawa jazdy kat. B, nr [...], nr druku [...], wydanego w dniu [...] kwietna 2000 r. przez Burmistrza Gminy W.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, iż w związku z wnioskiem Prokuratury Rejonowej [...] w W. z dnia 23 września 2014 r., sygn. akt [...], Prezydent [...] wydał w dniu [...] października 2014 r. decyzję nr [...], o skierowaniu S.Z. na badanie lekarskie w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w terminie trzech miesięcy od daty odbioru przedmiotowej decyzji.

Organ podkreślił, że zgodnie z art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o kierujących pojazdami, w przypadku, gdy osoba posiadająca prawo jazdy nie przedstawiła w wymaganym terminie orzeczenia lekarskiego o istnieniu lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem, starosta wydaje decyzję administracyjną o zatrzymaniu prawa jazdy. Stosownie do § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 lipca 2014 r. w sprawie badań lekarskich osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami i kierowców (Dz.U. z 2014 r. poz. 949) jednostkami uprawnionymi do przeprowadzania badań osób posiadających prawo jazdy, w stosunku do których istnieją uzasadnione i poważne zastrzeżenia co do stanu zdrowia, są wojewódzkie ośrodki medycyny pracy właściwe ze względu na miejsce zamieszkania osoby badanej. Natomiast zgodnie z § 7 ust. 1 przywołanego rozporządzenia uprawniony lekarz, tj. lekarz spełniający wymagania art. 77 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, po przeprowadzeniu badania lekarskiego wystawia orzeczenie lekarskie, którego wzór określa załącznik nr 7 do przywołanego powyżej rozporządzenia. Jak wskazuje § 8 - wzór pieczątki uprawnionego lekarza określa załącznik nr 10 do rozporządzenia.

Prezydent [...] stwierdził, że dostarczona przez stronę kserokopia zaświadczenia lekarskiego z dnia 22 kwietnia 2015 r. wystawionego przez lekarza specjalistę psychiatrę, nie spełnia powyższych wymogów i nie stanowi żądanej oceny stanu zdrowia, tj. stwierdzenia u ww. istnienia lub braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami. W związku z powyższym orzekł jak w sentencji decyzji.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła S. Z.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] lipca 2015 r., znak: [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 127 § 2 w związku z art. 17 pkt 1 k.p.a., art. 1 i 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o Samorządowych Kolegiach Odwoławczych (Dz.U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania S. Z., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy przywołał treść art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o kierujących pojazdami. Następnie wskazał, że w rozpoznawanej sprawie nie budzi wątpliwości, iż S. Z. otrzymała decyzję o skierowaniu na badania lekarskie przeprowadzane w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami. Od decyzji tej się nie odwołała w związku z czym ww. decyzja stała się ostateczna. Niesporne jest również, iż skarżąca nie poddała się badaniom. Jedynym zarzutem podnoszonym w odwołaniu jest fakt, iż termin na poddanie się badaniom był zbyt krótki.

Kolegium podkreśliło, iż w pouczeniu decyzji o skierowaniu na badania lekarskie zawarto stwierdzenie, iż "na badanie należy zgłosić się (...) w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania skierowania na badanie. Oryginał orzeczenia lekarskiego należy przekazać właściwemu staroście w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia decyzji". W piśmie z dnia 7 listopada 2014 r. S. Z. poinformowała organ, iż termin badania wyznaczono jej na miesiąc styczeń. Organ odwoławczy zaznaczył przy tym, że w orzecznictwie sądów administracyjnych wyrażany jest pogląd, iż zakreślony w skierowaniu termin na wykonanie badań jest terminem instrukcyjny i tym samym strona posiada możliwość wykonania badań, na które została skierowana, także po jego upływie.

W przedmiotowej sprawie S. Z. miała możliwość wykonania badań lekarskich do końca stycznia 2015 r., jednakże ich nie wykonała, nawet w sytuacji, gdy organ wszczął postępowanie w sprawie zatrzymania prawa jazdy w dniu 3 lutego 2015 r., jak również do dnia wydania decyzji przez organ II instancji. Zdaniem Kolegium, nie można stawiać organowi administracyjnemu zarzutu, że termin określony na badanie lekarskie był zbyt krótki.

Skargę na powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2015 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła S. Z.

W uzasadnieniu skargi skarżąca wskazała, iż nie zgadza się z decyzją o zabraniu prawa jazdy i stawiania jej zarzutów na podstawie wydarzeń z początku lat 90, które są niezgodne z prawdą. Oddanie prawa jazdy byłoby jednoznaczne z przyznaniem się do zarzucanych jej czynów (zażywanie środków odurzających). S.Z. zaznaczyła, że w odwołaniu z dnia 1 lipca 2015 r. prosiła o ponowne skierowanie na wykonanie badań w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy. Ponadto dodała, że we wcześniejszym odwołaniu złożyła zaświadczenie od lekarza o niezażywaniu żadnych środków, które to zaświadczenie nie zostało uwzględnione, a wręcz odrzucone.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Sądowa kontrola działalności administracji publicznej ogranicza się do oceny zgodności zaskarżonego aktu lub czynności z prawem. Wynika to z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.). Sąd administracyjny, kontrolując zgodność zaskarżonej decyzji z prawem, orzeka na podstawie materiału sprawy zgromadzonego w postępowaniu administracyjnym. Obowiązek dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz zebrania i wyczerpującego rozpatrzenia całego materiału dowodowego spoczywa na organie orzekającym, a sąd administracyjny nie może zastąpić organu administracji w wypełnieniu tego obowiązku, ponieważ do jego kompetencji należy wyłącznie kontrola legalności decyzji administracyjnej. Oznacza to, że sąd administracyjny nie rozstrzyga merytorycznie o zgłoszonych przez stronę żądaniach, a jedynie w przypadku stwierdzenia, iż zaskarżony akt został wydany z naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 145 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej zwanej p.p.s.a., uchyla go lub stwierdza jego nieważność.

W ocenie Sądu skarga S. Z. nie jest zasadna, bowiem zarówno zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2015 r., jak i poprzedzająca ja decyzja Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] czerwca 2015 r., nie naruszają prawa.

Materialnoprawną podstawę rozstrzygnięć wydanych przez organy obu instancji, stanowił w niniejszej sprawie art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U. z 2015 poz. 155 ze zm.) Zgodnie z tym przepisem decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy wydaje starosta.

Zatrzymanie prawa jazdy następuje m. in: gdy osoba posiadająca prawo jazdy nie przedstawiła w wymaganym terminie orzeczenia o istnieniu lub braku przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem.

Wskazać należy, iż starosta w wymienionej sytuacji nie ma żadnej dowolności i uznaniowości. W przepisie tym zawarta została norma nakazująca dla tego organu. Nie przedstawienie w wymaganym terminie orzeczenia o istnieniu lub braku przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem skutkuje nakazem zatrzymania prawa jazdy, zaś starosta obciążony jest nakazem wydania decyzji o zatrzymaniu.

Bezspornym w sprawie jest, że decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy S.Z. podjął organ właściwy, tj. Prezydent [...], pełniący funkcję starosty w miastach na prawach powiatu, którym niewątpliwie jest m.st. Warszawa.

Z akt postępowania – wynika także co jest niekwestionowane przez stronę, iż Prezydent [...] wydał w dniu [...] października 2014 r. decyzję nr [...], o skierowaniu S. Z. na badanie lekarskie w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy. Decyzja ta jest ostateczna i podlega wykonaniu. Istnieje w niej pouczenie, że na badanie lekarskie należy się zgłosić do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby badanej w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania skierowania na to badanie. Natomiast oryginał orzeczenia lekarskiego należy przekazać właściwemu staroście w terminie trzech miesięcy od daty odbioru przedmiotowej decyzji. Nie budzi wątpliwości, że skarżąca do dnia wydania decyzji przez organ II instancji t.j. do dnia [...] lipca 2015 r. nie poddała się badaniu we wskazanej placówce. W swym piśmie z dnia 7 listopada 2014r. kierowanym do organu I instancji informuje, że termin wyznaczonego badania to miesiąc styczeń 2015r.

Po otrzymaniu zaś zawiadomienia o wszczęciu postępowania w sprawie przez Prezydenta [...] z dnia [...] lutego 2015r. złożyła do tego organu w kwietniu 2015r. zaświadczenie lekarskie od lekarza psychiatry z którego wynika, że od 1999 roku jest leczona i od wielu lat utrzymuje abstynencję od środków psychotropowych.

Zgodzić należy się z organami orzekającymi w sprawie, że przedstawione zaświadczenie lekarskie nie jest istotne dla sprawy gdyż nie jest równoznaczne z poddaniem się badaniu lekarskiemu w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy do czego została zobowiązana skarżąca.

Słusznie zatem zarówno Prezydent [...] jak i Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] uznały, iż nie ulega wątpliwości, że sytuacja określona art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami zaistniała w niniejszej sprawie. Sąd podziela więc zdanie organów obu instancji, że w sprawie spełnione zostały przesłanki do zatrzymania prawa jazdy S. Z.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 151 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.