Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Tomasz Grossmann po rozpoznaniu w dniu 26 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska o dokonanie wykładni wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2017 r. sygn. akt II OSK 2105/16 oddalającego skargę kasacyjną Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lutego 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 710/15 w sprawie ze skargi R.D., A.G., W.K., E.K., H.O., J.Z., J.M., M.Z., M.G., W.K. i R.K. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia odmówić dokonania wykładni wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2017 r. sygn. akt II OSK 2105/16.

Wyrokiem z 16 maja 2017 r. sygn. akt II OSK 2105/16 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 5 lutego 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 710/15 w sprawie ze skargi R.D. i innych na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z [...] grudnia 2014 r. w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia.

Pismem z 19 lipca 2017 r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wystąpił z wnioskiem o wykładnię powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. W treści wniosku wskazał, że konieczne jest dokonanie wykładni wyroku w zakresie wyjaśnienia, czy wariant zaproponowany przez inwestora może być jednocześnie wariantem najkorzystniejszym dla środowiska.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 158 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 - dalej jako "p.p.s.a.") sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.

Konieczność dokonania wykładni wyroku zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. W postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 158 p.p.s.a. nie jest natomiast możliwe w ramach wykładni uzasadnienia wyroku, żądanie przez stronę wyjaśnienia przez sąd powodów zajętego w sprawie stanowiska, które legło u podstaw rozstrzygnięcia, skoro zostało ono w sposób właściwy uzasadnione w jego motywach.

Odnosząc się do zarzutów skargi kasacyjnej dotyczących wariantów planowanego w tej sprawie przedsięwzięcia Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w praktyce poddano w raporcie analizie tylko dwa warianty, a nie trzy jak wymaga tego ustawodawca. Sąd wskazał, ze ponowna analiza w tym zakresie powinna w uzasadnieniu wyboru poszczególnych wariantów odnieść się do proponowanego przez skarżących wariantu przedsięwzięcia zgodnego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Błonie, a dopiero następnie być poddana ocenie przez organ odwoławczy. Jednocześnie Sąd zaznaczył, że właściwy organ nie może narzucić wariantu realizacji przedsięwzięcia wnioskodawcy, lecz tylko dokonuje oceny wybranych co najmniej trzech wariantów zgodnie z wymaganiami.

Żądanie wnioskodawcy w niniejszej sprawie stanowi zatem polemikę ze stanowiskiem Sądu i zmierza do nowej, szerszej interpretacji rozstrzygnięcia w zakresie dotyczącym wariantowania przedsięwzięcia. Wykracza to znacznie poza wykładnię wyroku dopuszczalną na gruncie art. 158 p.p.s.a. Wniosek organu o dokonanie wykładni opiera się o stanowisko sądów administracyjnych sformułowane w innych, indywidualnych sprawach, a jednocześnie dotyczy kwestii, która nie podlegała rozpoznaniu w tej sprawie w ramach podnoszonych zarzutów kasacyjnych. Wykładnia nie może zmierzać do zmian merytorycznych polegających na ponownej interpretacji uzasadnienia wyroku czy jego poszerzeniu o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 lutego 2005 r., sygn. akt OZ 1312/04, niepubl. oraz z 5 kwietnia 2005 r. sygn. akt OZ 1226/04, niepubl.). Oznacza to, że wniosek organu o dokonanie wykładni nie mógł zostać uwzględniony.

Z tych względów i na podstawie art. 158 w związku z art. 193 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.