drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480 658, Dostęp do informacji publicznej, Dyrektor Szkoły, Oddalono skargę, II SAB/Wa 603/17 - Wyrok WSA w Warszawie z 2018-02-20, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Wa 603/17 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2018-02-20 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2017-11-21
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Andrzej Góraj /sprawozdawca/
Ewa Marcinkowska
Iwona Maciejuk /przewodniczący/
Symbol z opisem
6480
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 1945/18 - Wyrok NSA z 2019-01-25
Skarżony organ
Dyrektor Szkoły
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2014 poz 782 art.1 ust.1, art.3 ust.1 pkt 2, art. 6 ust.2, art.4 ust.1, art. 13 ust.1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk, Sędziowie WSA Ewa Marcinkowska, Andrzej Góraj (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 lutego 2018 r. sprawy ze skargi K. S. na bezczynność Dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w T. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2017 r. o udostępnienie informacji publicznej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] września 2017 r. K. S. zwrócił się do Dyrekcji Zespołu Szkół im. [...] w T. o udostępnienie, na podstawie art. 6 ust. 1 p. 3f ustawy o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198), kopii księgi zastępstw za okres od września 2003 r. do czerwca 2017 r.

Pismem z dnia [...] października 2017 r. pytany podmiot udzielił stronie odpowiedzi na wniosek podając, iż żądana informacja nie stanowi informacji publicznej, a więc nie może zostać udostępniona w trybie oznaczonej we wniosku ustawy.

Dnia [...] października 2017 r. K. S. wywiódł do tutejszego Sądu skargę na bezczynność Dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w T. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

Zarzucił w niej organowi naruszenie:

- art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), w zakresie, w jakim przepis ten stanowi normatywną gwarancję prawa do informacji publicznej, poprzez nieuprawnione ograniczenie tego prawa,

- art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r., poz. 782 ze zm., dalej jako: "UDIP") w zakresie, w jakim przepis ten stanowi o tym, że udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, poprzez brak udostępnienia informacji publicznej we wskazanym terminie.

Wobec powyższego wniósł o:

- zobowiązanie organu do załatwienia wniosku z dnia [...] września 2017 r.,

- zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Podkreślił, że pogląd wyrażony przez pytany podmiot w odpowiedzi na wniosek pozostaje w rażącej sprzeczności z treścią art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z ustawą o dostępie do informacji publicznej, w szczególności z jej art. 1 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 pkt 5. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem sądów administracyjnych dane związane z funkcjonowaniem placówek edukacyjnych nie tylko stanowią informacje publiczne, ale też ich jawność nie podlega wyłączeniu na podstawie art. 5 ust. 1 i 2 UDIP: por. np. informacje dotyczące bezpieczeństwa (zob. wyrok WSA w Krakowie z 29 kwietnia 2010 r., sygn. akt II SAB/Kr 33/10), dane dotyczące majątku należącego (wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 maja 2010 r., sygn. akt II SAB/Kr 34/10), sposób wykorzystania środków finansowych pozyskanych z wynajmu pomieszczeń (zob. wyrok WSA w Krakowie z dnia 17 maja 2010 r., sygn. akt II SAB/Kr 45/10), będące w posiadaniu organu protokoły z posiedzeń rad pedagogicznych i dokumenty z przeprowadzonych postępowań, czynności kontrolnych i nadzorczych wobec szkoły publicznej (np. wyrok WSA w Warszawie z dn. 14 września 2011 r., sygn. akt VIII SAB/Wa 30/11), protokoły kontroli przeprowadzonej przez wydział kontroli urzędu miasta (zob. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 października 2011 r., sygn. akt SAB/Wr 90/11) oraz dokumenty będące przedmiotem kontroli kuratorium (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 września 2011 r., sygn. akt II SA/Po 142/11).

W szczególności, w ocenie strony, należy w tym kontekście przywołać wyrok WSA we Wrocławiu z 16 czerwca 2011 r., (sygn. akt IV SAB/Wr 44/11), w którym to wyroku sąd zaliczył do jawnych informacji publicznych imienny wykaz nauczycieli, którym przyznano dofinansowanie do doskonalenia zawodowego wraz z podaniem kwoty dofinansowania przyznanej każdemu nauczycielowi.

Według strony warto również wspomnieć o postanowieniu WSA we Wrocławiu z 6 czerwca 2012 r. (sygn. akt IV SAB/Wr 14/12), w którym sąd ten uznał za informacje publiczne informacje:

1) czy dwoje wymienionych we wniosku nauczycieli zwracało się w okresie maj - czerwiec 2011 r. do organu w formie pisemnej o udzielenie zwolnienia od pracy celem uczestniczenia w Szkoleniu, 2) co było przedmiotem ww. Szkolenia, 3) w jakim konkretnym celu (lub celach) szkoła w ww. okresie udzielała delegacji służbowych ww. nauczycielom.

W odpowiedzi na skargę pytany podmiot wniósł o jej oddalenie jako oczywiście niezasadnej.

Przede wszystkim podkreślono, że wniosek K. S., złożony w dniu [...] października 2017 r. (listem poleconym) obejmował informacje, które nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1764 ze zm.).

Przedmiotem wniosku skarżącego są bowiem księgi zastępstw w Zespole Szkół im. [...] w T. w okresie od września 2003 r. do czerwca 2017 r. Niewątpliwie księgi zastępstw stanowią zaś dokumentację pracowniczą, co nie powoduje równocześnie uznania jej za informację publiczną.

Okoliczność, że nauczyciele zaliczają się do kategorii osób pełniących funkcje osób publicznych w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, nie skutkuje uznaniem dokumentacji, o którą wnosił skarżący, za informację publiczną.

K. S. udzielono odpowiedzi na wniosek pismem z dnia [...] października 2017 r. Zgodnie z jednolitym poglądem orzecznictwa, w przypadku gdy wnioskowana informacja nie stanowi informacji publicznej, nie wydaje się decyzji, o której mowa w art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) zakres przedmiotowy skargi na bezczynność wyznaczają postanowienia art. 3 § 2 pkt 1-4 tej ustawy.

Skarga analizowana w trybie wyżej powołanych przepisów jawiła się jako niezasadna.

Istota sprawy w niniejszym postępowaniu sprowadzała się do oceny tego, czy istnieją przesłanki ku temu, aby nakazać organowi administracji dopełnienia stosownych czynności. Ustalenia wymagała więc przede wszystkim okoliczność, czy organ prowadząc przedmiotowe postępowanie w sposób poprawny zakwalifikował żądaną informację jako nie należącą do kategorii informacji publicznej.

Przystępując do powyższych rozważań wskazać należy, że ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej określa informację publiczną, jako każdą informację w sprawach publicznych. Zgodnie z jej art. 1 ust. 1 i art. 61 Konstytucji RP informację publiczną stanowi każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji. Ustawa powyższa nie definiuje pojęcia sprawy publicznej. W związku z tym, dla wyjaśnienia pojęcia sprawy publicznej, należy kierować się treścią art. 61 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Na prawo do informacji publicznej, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, składa się również uprawnienie do wglądu do dokumentów urzędowych, których definicja zawarta jest w art. 6 ust. 2 cytowanej ustawy. Tak więc informacją publiczną jest treść dokumentów i innych materiałów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, które na gruncie tej ustawy zostały zobowiązane do udostępnienia informacji, które mają walor informacji publicznej, treści wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów urzędowych, odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej. Są nią zarówno treści dokumentów i materiałów bezpośrednio przez nie wytworzonych, jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części ich dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od nich.

Zgodnie zaś z art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: organy władzy publicznej, organy samorządów gospodarczych i zawodowych, podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa, podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2.

Udostępnienie informacji publicznej jest czynnością materialno - techniczną. Żaden przepis prawa nie nakłada na dysponenta takiej informacji obowiązku nadawania tejże czynności szczególnej formy. Ważne także przy tym jest, że dostęp do informacji publicznej realizowany jest w pierwszej kolejności przez wgląd do dokumentów urzędowych (art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy). Oznacza to, że skarżący, zainteresowany uzyskaniem dostępu do wskazanej informacji swoje prawo do informacji publicznej może zrealizować, udając się do organu w celu zapoznania się z treścią tych dokumentów lub też może to nastąpić w inny wskazany przez skarżącego sposób, choćby poprzez wydanie kserokopii dokumentów. Ostatecznie to bowiem wnioskodawca określa formę, w jakiej organ ma mu udostępnić żądaną informację.

Tak więc organ administracji publicznej, lub inny podmiot o jakim mowa w art. 4 ust. 1 omawianej ustawy, rozpatrując wniosek skarżącego, mógł:

1. udostępnić żądaną informację bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku (art. 13 ust. 1),

2. powiadomić stronę w ww. terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim informacja zostanie udostępniona, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku (art. 13 ust. 2),

3. udostępnić informację zgodnie z wnioskiem - po upływie 14 dni od dnia powiadomienia wnioskodawcy o wysokości opłaty, związanej z dodatkowymi kosztami spowodowanymi wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia, które to powiadomienie winno nastąpić w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku (art. 15 ustawy),

4. odmówić udostępnienia żądanej informacji w drodze decyzji (art. 16 ust. 1 ustawy),

5. powiadomić pismem wnioskodawcę, iż żądana informacja nie ma charakteru publicznego,

6. powiadomić pismem wnioskodawcę, iż nie posiada żądanej informacji.

Bezczynność organu na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej polega zatem na tym, że organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno - technicznej w przedmiocie informacji publicznej, takiej czynności nie podejmuje. Innymi słowy, z bezczynnością organu w zakresie dostępu do informacji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy organ "milczy" wobec wniosku strony o udzielenie takiej informacji, tj. nie reaguje na wniosek w jeden z ww. sposobów.

Analiza akt administracyjnych niniejszej sprawy prowadzi do konkluzji, iż organ nie dopuścił się bezczynności, i rozpoznał wniosek strony inicjujący niniejsze postępowanie w sposób prawidłowy. Po dokonaniu analizy wniosku i po skonkludowaniu, iż nie dotyczy on informacji publicznej powiadomił niezwłocznie o powyższym fakcie wnioskodawcę. Postąpił więc w jeden ze sposobów wskazanych we wstępie do przedmiotowych rozważań.

W ocenie tutejszego Sądu organ poprawnie też wywiódł, iż zakres przedmiotowy wniosku inicjującego postępowanie nie dotyczy informacji publicznej stanowiąc dokumentację pracowniczą. Przedmiot ten nie dotyczy bowiem żadnej z materii wymienionej w art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Przedmiotem wniosku jest jedynie problematyka związana z wewnętrznym funkcjonowaniem pytanego podmiotu. Ta zaś materia, nie pozostaje w związku z zadaniami publicznymi, jakie realizują jednostki oświatowe. Nie pozostaje również w związku z materią dysponowania środkami publicznymi (ani pytanego podmiotu ani zatrudnionych w nim nauczycieli), stąd rozstrzygnięcia Sądów administracyjnych powołane w skardze nie mogły stanowić dla składu orzekającego swoistego drogowskazu przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy.

W tym stanie sprawy, uznając iż organ nie pozostawał w bezczynności w chwili wnoszenia skargi, gdyż poprawnie zakwalifikował żądaną informację jako nie należącą do kategorii informacji publicznej i powiadomił o tym wnioskodawcę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.).



Powered by SoftProdukt