drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Dostęp do informacji publicznej, Dyrektor Szkoły, Zobowiązano do podjęcia czynności, II SAB/Łd 49/13 - Wyrok WSA w Łodzi z 2013-07-05, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Łd 49/13 - Wyrok WSA w Łodzi

Data orzeczenia
2013-07-05 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2013-04-23
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Sędziowie
Arkadiusz Blewązka
Barbara Rymaszewska /przewodniczący sprawozdawca/
Jolanta Rosińska
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Skarżony organ
Dyrektor Szkoły
Treść wyniku
Zobowiązano do podjęcia czynności
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 1 ust. 1, art. 4 ust. 1 pkt 4, art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. c), art. 14 ust. 1 i 2, art. 16, art. 17
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Dz.U. 2012 poz 270 art. 3 par. 2 pkt 8, art. 149, art. 200
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Sentencja

Dnia 5 lipca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia WSA Jolanta Rosińska Protokolant specjalista Dominika Janicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2013 roku sprawy ze skargi A. B. na bezczynność Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w S. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej 1. zobowiązuje Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w S. do rozpatrzenia wniosku A. B. z dnia 8 stycznia 2013 roku, uzupełnionego wnioskiem z dnia 18 lutego 2013 roku w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku; 2. stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w S. na rzecz skarżącego A. B. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. LS

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 19 grudnia 2012r. A. B. zwrócił się do Dyrektora Szkoły Podstawowej nr 2 w S. o wydanie, w oparciu o ustawę o dostępie do informacji publicznej, kserokopii arkusza organizacyjnego Szkoły Podstawowej nr 2 w S. obowiązującego od dnia 1 września 2012r. na rok szkolny 2012/2013.

W odpowiedzi na powyższy wniosek pismem z dnia 2 stycznia 2013r. Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 w S. przekazała żądaną przez wnioskodawcę kserokopię ww. arkusza organizacyjnego.

Pismem z dnia 8 stycznia 2013r. A. B., na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. nr 112, poz. 1198 ze zm., powoływana także jako u.d.i.p. bądź .ustawa) zwrócił się z prośbą o wydanie: 1. kserokopii arkusza organizacyjnego Szkoły Podstawowej nr 2 w S., który obowiązywał w roku szkolnym 2011/2012; 2. kserokopii aneksu do arkusza organizacyjnego na rok szkolny 2012/2013, obowiązującego od dnia 1 września 2012r.. Jednocześnie wnioskodawca zwrócił się o udzielenie informacji, na podstawie jakiego przepisu prawa w arkuszu organizacyjnym, który otrzymał w dniu 3 stycznia 2013r. nazwiska nauczycieli uczących danego przedmiotu zostały zasłonięte.

Pismem z dnia 22 stycznia 2013r. Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 w S. przekazała żądane informacje i jednocześnie wyjaśniła, iż prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w ustawie o ochronie danych osobowych, która przyznaje każdemu prawo do ochrony dotyczących go danych osobowych. Przez dane osobowe należy rozumieć wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. W arkuszach organizacji szkoły zamieszczane są dane osobowe nauczycieli, miedzy innymi takie jak: imiona i nazwiska, stopnie awansu zawodowego, kwalifikacje. Na tej podstawie Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 w S. stwierdziła, iż nie wolno udostępniać takich danych osobowych, zawartych w arkuszu organizacyjnym, które pozwoliłyby zidentyfikować osobę z imienia i nazwiska.

Kolejnym pismem z dnia 18 lutego 2013r. A. B. zakwestionował tę argumentację wskazując, że nauczyciel jest funkcjonariuszem publicznym zajmującym określone stanowisko w szkole publicznej. W związku z tym dane pracownika takie jak imię i nazwisko oraz pełniona funkcja, w zakresie w jakim wiążą się ze sferą jego życia zawodowego stanowią dane służbowe, które powinny być jawne. Ponadto plany zajęć odzwierciedlają te same dane określające liczbę godzin nauczyciela, czy przedmioty jakich uczy dana osoba wraz z podaniem imienia i nazwiska nauczyciela wiszą w szkołach, a także są dostępne na stronach internetowych tych placówek.

Mając powyższe na uwadze A. B., na podstawie art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP zażądał wydania mu kserokopii wszystkich załączników do arkusza organizacyjnego szkoły na rok szkolny 2012/2013, kserokopii wszystkich aneksów do ww. arkusza organizacyjnego szkoły wraz załącznikami sporządzonych od 25 sierpnia 2012r., kserokopii tygodniowego planu zajęć obowiązującego do dnia 5 grudnia 2012r. oraz kserokopii tygodniowego planu zajęć od dnia 5 grudnia 2012r. Ponadto wnioskodawca zażądał podania mu kwalifikacji nauczycielki M.S. do prowadzenia zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.

W odpowiedzi na pismo A. B. z dnia 18 lutego 2013r. Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 w S., pismem z dnia 4 marca 2013r. wyjaśniła, iż podane przez wnioskodawcę przepisy Konstytucji RP nie dają żadnych podstaw do żądania udostępnienia mu wskazanych dokumentów, a w szczególności dotyczących kwalifikacji i wykształcenia określonych osób do prowadzenia danych zajęć. Wnioskodawca nie jest bowiem osobą, która jest uprawniona do prowadzenia kontroli kwalifikacji osób zatrudnionych w szkole.

Skargą z dnia 22 marca 2013r. A. B. zaskarżył do sądu administracyjnego bezczynność Dyrektora Szkoły Podstawowej nr 2 w S.. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

W uzasadnieniu skargi skarżący powołał się na Konstytucję RP, ustawę o dostępie do informacji publicznej, a także na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz publikacje doktryny i na tej podstawie stwierdził, że Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 w S. reprezentuje podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, a przedmiot żądania dotyczy podstawowej informacji, jaką jest dokument określający sposób wykonywania zadań przypisanych do podmiotu publicznego, zatem informacji publicznej. W ocenie skarżącego Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 w S. nie tylko nie udzieliła żądanej informacji, ale również nie wydała stosownego aktu o odmowie udzielenia informacji publicznej.

Na tej podstawie skarżący wniósł o zobowiązanie strony przeciwnej do dokonania czynności w zakresie udostępnienia informacji publicznych zgodnie z wnioskiem skarżącego z dnia 18 lutego 2013r., a także o zasądzenie kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 w S. stwierdzi, iż skarga jest pozbawiona jakichkolwiek podstaw merytorycznych, a skarżący nie spełnił warunków formalnych do jej wniesienia. Ponadto Dyrektor Szkoły stwierdził, iż udostępnił skarżącemu wszelkie przewidziane przez prawo dane dotyczące funkcjonowania placówki, którą kieruje. Natomiast subiektywne przekonanie skarżącego o zakresie danych, które winny mu zostać udostępnione nie stanowią wystarczającej podstawy do uwzględnienia żądania. Tym samym skarżący niezasadnie twierdzi, iż nie udostępniono mu informacji publicznej zgodnie z wnioskiem w określonym terminie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270; zwanej w skrócie "p.p.s.a.") skarga na bezczynność organu administracji przysługuje w sprawach, w których mogą być wydawane decyzje i postanowienia (art. 3 § 2 pkt 1, 2 i 3 p.p.s.a.) oraz w tych sprawach, w których mogą być wydawane akty lub podejmowane czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.). Przez bezczynność organu należy rozumieć sytuację, w której organ - mimo ciążącego na nim obowiązku - w prawnie ustalonym terminie nie podjął żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, lecz nie zakończył go wydaniem w terminie stosownego aktu lub nie podjął właściwej czynności.

Nie jest trafny powodujący najdalsze skutki zarzut, sformułowany w odpowiedzi na skargę, że skarżący nie poprzedził skargi zażaleniem na niezałatwienie sprawy w terminie w trybie art. 37 k.p.a., którego wniesienie - w przypadku skargi na bezczynność organu - jest warunkiem koniecznym, decydującym o dopuszczalności skargi. Skarga na bezczynność organu administracji publicznej w przedmiocie dostępu do informacji publicznej nie musi być poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej. K.p.a. nie ma bowiem zastosowania do udostępnienia informacji publicznej, ponieważ ustawa zawiera odesłanie do stosowania tego Kodeksu jedynie w odniesieniu do decyzji o odmowie udzielenia informacji, nie zaś do czynności materialnotechnicznej polegającej na jej udzieleniu. Wykładnia językowa art. 52 § 3 p.p.s.a. (który określa warunki dopuszczalności wniesienia skargi) upoważnia do stwierdzenia, że przepis ten odnosi się do skarg na akty i czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4, a nie skarg na bezczynność w zakresie takich aktów i czynności. W sytuacji, gdy ustawodawca uzależnia zaskarżenie bezczynności od wniesienia środka zaskarżenia, czyni to w sposób wyraźny, np. art. 37 kpa, art. 101a ust. 1 w związku z art. 101 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. nr 142, poz. 1591 ze zm.). Co zaś się tyczy bezczynności dotyczącej wniosku o udostępnienie informacji publicznej, przepisu takiego brak (por. wyrok NSA z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt I OSK 601/05, wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 marca 2006 r., sygn. akt II SAB/Wa 1/06). Powyższe przesądza o dopuszczalności skargi w niniejszej sprawie.

Skarżący domagał się udostępnienia informacji w trybie ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. nr 112, poz. 1198 ze zm., powoływana także jako ustawa) i żądanie złożył do właściwego organu, odpowiedź powinna być udzielona na zasadach określonych w tej ustawie. Szkoła Podstawowa nr 2 w S. jest szkołą publiczną, nie może zatem budzić żadnych wątpliwości, iż jej dyrektor stanowi podmiot, o którym mowa w zacytowanym wyżej art. 4 ust.1 pkt. 4 .

Nietrafne jest stanowisko organu, że zadośćuczynił wnioskom skarżącego, oraz że żądanie podania danych zawartych we wskazanych przez skarżącego dokumentach, w szczególności danych osobowych nauczycieli byłoby sprzeczne z ustawą o ochronie danych osobowych wymaga wyjaśnienia zakresu pojęcia informacji publicznej oraz sposobów załatwienia wniosku, przewidzianych ustawą o dostępie do informacji publicznej .

Pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił w art. 1 ust. 1 i art. 6 u.d.i.p. zaznaczając przy tym, że przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw, określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. Przywołane przepisy wskazują, że informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ustawy. W myśl art. 6 ust. 1 pkt. 4 tejże ustawy udostępnieniu podlega treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności treść aktów administracyjnych i innych rozstrzygnięć, dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia, wnioski, opinie podmiotów je przeprowadzających. Przepis art. 6 ust.1 pkt 2) lit. "c" w zw. z art. 4 ust.1 u.o.d.i.p. wprost wskazuje, że udostępnieniu podlega informacja o osobach pełniących funkcje publiczne i ich kompetencjach.

W świetle powołanych przepisów nie budzi wątpliwości, że arkusze organizacyjne szkoły publicznej, ich zawartość oraz dane o kwalifikacjach nauczycieli są informacjami, które podlegają udostępnieniu na podstawie powołanego art. 6 ust. 1 pkt. 4 u.o.d.i.p.

Nie ma racji organ twierdząc, że ustawa o ochronie danych osobowych obliguje go do nieujawniania danych personalnych a także informacji o kwalifikacjach nauczycieli.. Wprawdzie na podstawie art. 5 ust. 2 u.d.i.p. prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy, ograniczenie to nie jednak nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, co wynika z powołanego wcześniej przepisu art. 6 ust.1 pkt 2 lit. "c" u.d.i.p.. Z pewnością nauczyciel uczący w szkole publicznej i realizujący podstawowy cel szkolnictwa publicznego, wynikający z Konstytucji RP i ustawy o systemie oświaty oraz będący de facto pracownikiem samorządowym pełni zadania funkcjonariusza publicznego.

Reasumując tę część rozważań wskazać należy, że wniosek o udostępnienie arkuszy organizacyjnych wraz z danymi osobowymi nauczycieli i informacją o kwalifikacjach nauczycieli dotyczył tej materii, którą reguluje ustawa o dostępie do informacji publicznej. Organ – dyrektor szkoły – zobowiązany był zatem do rozstrzygnięcia wniosku w sposób ustawą przewidziany.

W przypadku uwzględnienia wniosku udostępnianie informacji publicznej następuje w sposób i w formie zgodnej z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot zobowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku (art. 14 ust. 1 ustawy). Jeżeli natomiast informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonych we wniosku, podmiot obowiązany do udostępnienia powiadamia pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazuje, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie. W takim przypadku, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się (art. 14 ust. 2 ustawy). Odmowa udzielenia informacji publicznej następuje natomiast w drodze decyzji administracyjnej, od której przysługują środki odwoławcze (art. 16 i 17 ustawy).

W konsekwencji żądane dokumenty i dane o kwalifikacjach nauczyciela winny być udostępnione na żądanie. Natomiast jeżeli dyrektor szkoły, jako organ właściwy do załatwienia wniosku o udostępnienie informacji publicznej stwierdził, że istnieją podstawy z art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej, powinien wydać decyzję odmawiającej dostępu do informacji publicznej. Obowiązany jest wówczas ustalić, jakie informacje podlegają ochronie i co do nich wydać należy decyzję odmowną.

Wniosek skarżącego tymczasem nie został załatwiony w żaden ze sposobów, przewidzianych ustawą. Nawet bowiem wydanie części żądanych dokumentów, nie zawierających wszystkich umieszczonych w nich w oryginale danych nie jest udzieleniem informacji, nie stanowi zatem rozstrzygnięcia wniosku, podobnie jak faktyczna odmowa udostępnienia informacji o danych osobowych zatrudnionych nauczycieli czy kwalifikacjach osoby wskazanej w uzupełnieniu wniosku z 18 lutego 2013 roku, bez podjęcia rozstrzygnięcia (np. decyzji o odmowie udzielenia informacji w tym zakresie). Ponadto organ, pisząc w odpowiedzi na skargę o udzieleniu żądanych informacji pominął, że nie udostępnił

1. kserokopii wszystkich załączników do arkusza organizacyjnego szkoły na rok szkolny 2012/2013 (nie udzielił też informacji, czy takie załączniki są i ile ich jest);

2. kserokopii wszystkich aneksów do ww. arkusza organizacyjnego szkoły wraz załącznikami sporządzonych od 25 sierpnia 2012r. (skarżącemu udostępniono tylko jeden załącznik do aneksu nr 1/2012/2013 bez podania, czy jest to jedyny załącznik oraz z usunięciem danych osobowych nauczycieli);

3. kserokopii tygodniowego planu zajęć obowiązującego do dnia 5 grudnia 2012r. oraz kserokopii tygodniowego planu zajęć od dnia 5 grudnia 2012r.;

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 149 p.p.s.a. sąd zobowiązał organ do rozstrzygnięcia wniosku z dnia 8 stycznia 2013 roku, uzupełnionego i rozszerzonego w dniu 18 lutego 2013 roku w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku.

Jednocześnie sąd uznał, że doszło do rażącego naruszenia prawa (art. 149 zd. II p.p.s.a.). Przesądza o tym upływ czasu oraz upór, z jakim organ uchyla się od podania będących w jego posiadaniu informacji, stanowiących informację publiczną, nie zachowując przy tym procedur przewidzianych ustawą o dostępie do informacji publicznej.

Na podstawie art. 200 p.p.s.a. orzeczono o kosztach postępowania.

B.A.



Powered by SoftProdukt