Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Dorota Wdowiak (spr.) Protokolant Agnieszka Bieniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi W. N. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego oddala skargę

W. N., działający jako N. w P. (dalej także jako skarżący), podaniem skierowanym do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: UP lub organ) z dnia [...] grudnia 2006 r. (zgłoszenie nr [...]) wniósł o udzielenie prawa z rejestracji na wzór przemysłowy pt. "Podstawka reklamowa Star base".

W opisie wzoru podał, powołując się na dołączone rysunki, że przedmiotem udzielenia prawa jest podstawka reklamowa przeznaczona do umieszczania na niej pieniędzy podczas realizacji operacji finansowych, a także do prezentacji etykiet reklamowych usytuowanych pod częścią czołową podstawki. Istotą wzoru jest nowy i oryginalny kształt podstawki, przejawiający się w jej ukształtowaniu zewnętrznym. Cechy istotne wzoru według rysunków ukazujących podstawkę przejawiają się tym, że składa się ona z części dolnej, górnej i etykiety reklamowej. Część dolna ma w widoku z góry kształt zbliżony do sześciokąta i posiada wykonane podłużne i płaskie zagłębienie prostokątne, w którym umieszczona jest część górna. Ma ona postać płaskiej płytki szklanej i w widoku z góry kształt prostokątny, przy czym krótsze boki tego prostokąta wystają poza obręb boków części dolnej. Te krótsze boki mają ścięcia i tworzą w widoku z boku kształty podobne do wystających obustronnie języczków. Część środkowa części dolnej stanowi przelotowy kwadratowy otwór. Po obu jego stronach na łącznikach osadzona jest część górna. W obu łącznikach wykonane są po dwa otwory montażowe. Między płaską powierzchnią części górnej i łącznikami usytuowana jest etykieta reklamowa. Górne krawędzie części dolnej są zaokrąglone, a krawędzie podłużne płaskiego zagłębienia wystają ponad górną powierzchnię części górnej. Od spodu oba łączniki zaopatrzone są w cztery stopki przeciwpoślizgowe.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2007 r. Urząd Patentowy, po rozpatrzeniu ww. zgłoszenia, działając na podstawie przepisów art. 110 i art. 111 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm., dalej: Pwp) udzielił na rzecz skarżącego – N., P., Polska prawa z rejestracji ww. wzoru przemysłowego pt. "Podstawka reklamowa Star base".

W dniu [...] grudnia 2007 r. K. B. (dalej: wnioskodawca) złożył sprzeciw od powyższej decyzji rejestracyjnej UP zarzucając w nim niespełnienie przez przedmiotowy wzór przemysłowy ustawowych warunków wymaganych do uzyskania prawa z rejestracji, przewidzianych w art. 102 ust. 1, art. 103 ust. 1 i art. 104 ust. 1 Pwp oraz naruszenie praw osobistych i majątkowych, przewidzianych w art. 117 ust. 2 Pwp. Według wnioskodawcy wzór przemysłowy pt. "Podstawka reklamowa Star base" nr Rp [...] był znany na polskim rynku przed dniem zgłoszenia go do Urzędu Patentowego przez skarżącego, to jest przed dniem [...] grudnia 2006 r. i jest naśladownictwem wzoru przemysłowego pt. "Bilonownica" nr Rp [...], na który wnioskodawca uzyskał w UP prawo z rejestracji, z pierwszeństwem od dnia [...] marca 2005 r. oraz wzoru przemysłowego pt. "Bilonownica" nr Rp [...], na który uzyskał prawo z rejestracji, z pierwszeństwem od dnia [...] lipca 2005 r. O naśladownictwie tym decyduje wrażenie, jakie wywołuje ogólny efekt wizualny porównywanych wzorów, przejawiający się w ich następujących cechach istotnych: każda z bilonownic składa się z części zewnętrznej (podstawki) oraz umieszczonej na niej części wewnętrznej (płytki). Część zewnętrzna (podstawka) poszczególnych bilonownic posiada w widoku z góry kształt sześciokątny, część wewnętrzna (płytka) bilonownicy ma kształt prostokątny i jest umiejscowiona tak, że wystająca z obu stron dłuższych boków tej części część zewnętrzna (podstawka), przedstawia w widoku z góry dwie figury trójkątne. Każda część wewnętrzna (płytka) bilonownicy jest ponadto wyposażona w ulotkę reklamową.

Skarżący, jako uprawniony do wzoru przemysłowego nr Rp [...], uznając sprzeciw za bezzasadny, wniósł o jego oddalenie. Wskazał na różnice pomiędzy wzorami nr Rp [...] i nr Rp [...] a wzorem przedmiotowym nr Rp [...], który nie był znany na polskim rynku przed dniem zgłoszenia. Uprawniony podniósł, że wzór przedmiotowy (Rp [...]) różni się istotnie od wzorów przeciwstawionych nr Rp [...] i Rp [...] pt.: "Bilonownica", zwłaszcza w części górnej, ma kształt prostokątnej płytki ze ścięciami na narożnikach, przez co kształt płytki nawiązuje do kształtu sześciokąta płytki dolnej, podczas gdy płytka we wzorach przeciwstawionych jest wygięta, a jej części znacznie wystają poza obręb części dolnej, przy czym część dolna we wzorze Rp 9649 ma w widoku z góry kształt kwadratu o zaokrąglonych narożach. Uprawiony zwrócił też uwagę na inne elementy odróżniające: we wzorze nr Rp [...]: wystające fragmenty części górnej tworzą obustronnie wystające języczki, części podstawki połączone są przelotowo wkrętami, tworzącymi kwadratowy otwór – podczas gdy we wzorach nr Rp [...] i nr Rp [...] brak wymienionych elementów. Różnice te wywołują odmienne w odbiorze wrażenie ogólne porównywanych wzorów.

Skutkiem ww. stanowisk stron, zgodnie z art. 247 ust. 2 Pwp, organ przekazał sprawę do rozpatrzenia, w trybie postępowania spornego, jako sprawę o unieważnienie prawa z rejestracji przedmiotowego wzoru.

Decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. nr Sp [...] UP unieważnił prawo z rejestracji wzoru przemysłowego nr Rp [...] pt. "Podstawka reklamowa Star base".

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ powołał się na brzmienie art. 102 ust. 1 Pwp, który podaje definicję legalną wzoru przemysłowego. Definicja owa stanowi, że wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, strukturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację. Przedmiotem porównania rejestracji wzorów przemysłowych są więc zarejestrowane postacie ich wytworów, przy czym zakres przedmiotowy prawa z rejestracji wzoru przemysłowego określają łącznie rysunek wzoru i jego istotne cechy wskazane w opisie (co znalazło wyraz w pierwotnej wersji ustawy Pwp - art. 107 ust. 2).

Oceniając nowość postaci wytworu przedmiotowego wzoru przemysłowego należy zwrócić uwagę na definicję nowości wzoru przemysłowego, który zgodnie z przepisem art.103 ust. 1 Pwp, uważa się za nowy jeżeli przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa z rejestracji, identyczny wzór nie został udostępniony publicznie przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób przy czym wzór uważa się za identyczny z udostępnionym publicznie także wówczas, gdy różni się od niego jedynie nieistotnymi szczegółami.

Oceniając indywidualny charakter postaci wytworu przedmiotowego wzoru przemysłowego należy zwrócić uwagę na przepis art.104 ust. 1 Pwp, zgodnie z którym wzór przemysłowy odznacza się indywidualnym charakterem, jeżeli ogólne wrażenie jakie wywołuje na zorientowanym użytkowniku różni się od ogólnego wrażenia wywołanego na nim przez wzór publicznie udostępniony przed datą, według której oznacza się jego pierwszeństwo. Należy także uwzględnić przepis art.104 ust. 2 Pwp, zgodnie z którym przy ocenie indywidualnego charakteru wzoru przemysłowego bierze się pod uwagę zakres swobody twórczej przy opracowywaniu wzoru.

Zdaniem organu, wskazane przez wnoszącego sprzeciw podobieństwa, obejmujące podstawkę o kształcie, w widoku z góry, sześciokątnym i prostokątny kształt płytki, tak umieszczonej, że wystająca z obu dłuższych boków tej części podstawka przedstawia w widoku z góry dwie figury trójkątne, przesądzają o tym, że ogólne wrażenie jakie wywołuje na zorientowanym użytkowniku wzór przedmiotowy (Rp [...]) nie różni się od ogólnego wrażenia wywołanego na nim przez nr Rp [...] pt.: "Bilonownica", publicznie udostępniony przed datą, według której oznacza się jego pierwszeństwo.

Oceniając indywidualny charakter postaci wytworu przedmiotowego wzoru przemysłowego, Kolegium za zorientowanego użytkownika uznało osobę, która zamawia u producenta partię podkładek reklamowych w celu zaopatrzenia ich w reklamy wyrobów własnej firmy i rozprowadzenia do miejsc ich użytkowania. Kolegium uwzględniło także zakres swobody twórczej przy opracowywaniu wzoru, który w świetle czterech stron wydruku przedstawiającego różne produkowane podstawki reklamowe (k. 75-78), przedłożonych przez wnoszącego sprzeciw, jest bardzo szeroki, ograniczony jedynie funkcją użytkową tych podstawek (łatwe pobieranie bilonu).

Kolegium uznało także, iż wobec unieważnienia spornego wzoru na podstawie art. 104 Pwp, zbędne jest rozpatrywanie kolejnej ewentualnej podstawy jego unieważnienia tj. art. 117 ust. 2 Pwp.

Dokonując oceny materiału dowodowego, organ stwierdził, że przedłożone przez wnoszącego sprzeciw, na okoliczność wymogu nowości, rysunki porównawcze i zdjęcia różnych wzorów uprawnionego, wydruk ze strony internetowej wnoszącego sprzeciw, zdjęcie wyrobów według porównywanych wzorów, katalog uprawnionego z cennikiem na 2009 r. i wydruk z katalogu wnoszącego sprzeciw nie stanowią skutecznych materiałów dowodowych z uwagi na brak daty dowodzącej ich ujawnienia przed datą zgłoszenia spornego wzoru do rejestracji. Także wydruki korespondencji internetowej wnoszącego sprzeciw prowadzonej w językach obcych (za wyjątkiem trzech stron) nie stanowią skutecznych materiałów dowodowych, bowiem nie zostały przetłumaczone na język polski (wnoszący sprzeciw odmówił ich tłumaczenia), a ponadto jako prywatna korespondencja mają one charakter poufny.

W dalszej części decyzji UP orzekł o zwrocie kosztów postępowania, przyznając je wnioskodawcy od skarżącego.

Skargę na decyzję Urzędu Patentowego z dnia [...] listopada 2009 r. złożył W. N. (skarżący) wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonej decyzji zarzucił:

1. naruszenie prawa materialnego, które miało istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, tj. art. 104 ust. 1 ustawy Pwp, poprzez uznanie, że wzór nr Rp [...] pt. "Podstawka reklamowa Star base" nie odznacza się indywidualnym charakterem.

2. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, a mianowicie art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. poprzez niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego, istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy i nieprzeprowadzenie postępowania dowodowego oraz art. 107 § 3 k.p.a. poprzez nienależyte uzasadnienie zaskarżonej decyzji – brak wskazania dowodów, na których oparł się przy rozstrzyganiu sprawy.

W uzasadnieniu zarzutów dotyczących naruszenia przepisów prawa materialnego – art. 104 ust. 1 Pwp, skarżący wskazał, że porównując wzory Rp 11 748 i Rp 9073 można jedynie oceniać te cechy zewnętrzne, które są uwidocznione na rysunkach dokumentacji zgłoszeniowej, czyli wywołujące ogólne wrażenie na zorientowanym użytkowniku. W ocenie skarżącego cechy te są różne i wywołują odmienne wrażenie, co wynika z ich budowy i kształtu. Wydając zaskarżoną decyzję, organ uzasadnił, że wrażenie, jakie wywołuje na zorientowanym użytkowniku wzór Rp [...] nie różni się od ogólnego wrażenia wywołanego na nim przez wzór Rp [...] "Bilonownica" i wskazał jedynie, iż za zorientowanego użytkownika należy w tym przypadku uznać osobę, która zamawia u producenta partię podkładek reklamowych w celu zaopatrzenia ich w reklamy własnej firmy i rozprowadzenia do miejsc ich użytkowania. Pomimo tego – jak podkreślił skarżący - organ nie zasięgnął opinii zorientowanego użytkownika w kwestii kluczowej dla rozstrzygnięcia przedmiotowego sporu, a tym samym nie mógł stwierdzić jakie jest w tym przypadku ogólne wrażenie zorientowanego użytkownika.

Argumentując zarzut naruszenia przepisów prawa procesowego – art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. – skarżący podniósł, iż organ naruszył powyższe przepisy, bowiem ograniczył się jedynie do wskazania kilku podobieństw między porównywanymi wzorami oraz w ogóle nie przeprowadził żadnego postępowania wyjaśniającego, jak również nie zasięgnął powyższej opinii w kwestii kluczowej dla niniejszej sprawy. Odnośnie zarzutu naruszenia art. 107 § 3 k.p.a. skarżący zauważył, że rozstrzygając o indywidualnym charakterze wzoru, organ powinien jednoznacznie określić, które środki dowodowe stanowiły podstawę rozstrzygnięcia. W braku tego określenia skarżący nie zna podstaw rozstrzygnięcia organu w tym zakresie.

W odpowiedzi na skargę UP wniósł o jej oddalenie. Odnosząc się do zarzutów skargi dotyczących naruszenia art. 104 Pwp, wskazał na przeprowadzenie – przy okazji oceny nowości spornego wzoru – analizy merytorycznej porównywanych rozwiązań przez wykazanie ich różnic. Jednocześnie odrębna analiza merytoryczna porównywanych rozwiązań przez wykazanie ich podobieństw, była natomiast konieczna dla zbadania zarzutu braku indywidualnego charakteru oraz wykazania cech przesądzających o ogólnym wrażeniu, jakie wywołuje na zorientowanym użytkowniku wzór przemysłowy nr Rp [...], które nie różni się od ogólnego wrażenia wywołanego przez wzór nr Rp [...].

Stan faktyczny, istotny dla rozstrzygnięcia sprawy został wyjaśniony dokładnie, bowiem obejmował on jedynie istnienie w stanie techniki należących do wnoszącego sprzeciw wzorów przemysłowych nr Rp [...] i nr Rp [...], a postępowanie dowodowe musiało w zakresie oceny zdolności rejestrowej, ograniczyć się do porównania wzoru spornego ze wzorami przeciwstawionymi.

Organ nie podzielił również zarzutu dotyczącego naruszenia art. 107 § 3 k.p.a., gdyż w decyzji określono jako dowód, na którym oparł się przy rozstrzyganiu sprawy – wzór nr Rp [...].

W uzupełnieniu skargi skarżący podtrzymał wcześniejsze stanowisko i argumenty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, sąd administracyjny bada akty lub czynności z zakresu administracji publicznej pod kątem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, a nie według przesłanek celowości czy słuszności.

Ponadto, w świetle art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest decyzja Urzędu Patentowego RP z [...] listopada 2009 r. wydana w trybie postępowania spornego, na skutek sprzeciwu wniesionego przez K. B., unieważniająca prawo z rejestracji wzoru przemysłowego nr Rp [...] pt.: "Podstawka reklamowa Star base" udzielone na rzecz W. N.

Urząd Patentowy stwierdził w zaskarżonej decyzji, że sporny wzór przemysłowy nie oznacza się indywidualnym charakterem w rozumieniu art. 104 Pwp, w świetle należącego do wnoszącego sprzeciw wzoru przemysłowego nr Rp [...] pt. "Bilonownica" z pierwszeństwem od [...] marca 2005 r.

Zatem, zakresem kontroli sądowej w tej sprawie objęta jest decyzja organu unieważniająca prawo z rejestracji spornego wzoru z powodu braku spełnienia przesłanki – indywidualnego charakteru.

Skarga w tej sprawie podlega oddaleniu, gdyż zaskarżona decyzja nie narusza prawa. W jej uzasadnieniu, wbrew twierdzeniom skarżącego, organ wskazał przesłanki podjętego rozstrzygnięcia. Stan faktyczny, istotny dla rozstrzygnięcia sprawy został wyjaśniony. Obejmował on jedynie, zgodnie ze wskazaniem wnoszącego sprzeciw, istnienie w stanie techniki należących do wnoszącego sprzeciw wzorów przemysłowych nr Rp [...] pt. "Bilonownica" i nr Rp [...] pt. "Bilonownica" z wcześniejszym pierwszeństwem. Zatem postępowanie w zakresie zdolności rejestrowej musiało ograniczyć się do porównania spornego wzoru z wzorami przeciwstawionymi.

Urząd stwierdzając, ze sporny wzór nie oznacza się indywidualnym charakterem w rozumieniu art. 104 Pwp, w świetle należącego do wnoszącego sprzeciw wzoru przemysłowego nr Rp [...] p.t. "Bilonownica" z pierwszeństwem od [...] marca 2005 r. wskazał tym samym na ten wzór jako dowód, na którym oparł się organ przy rozstrzyganiu w sprawie. Przytoczona na ten temat argumentacja jest wyczerpująca i odnosi się do istotnych w sprawie okoliczności. Zarówno gdy idzie o ustalenie stanu faktycznego, jak i jego ocenę w świetle mających w sprawie zastosowanie przepisów prawa, stanowisko organu nie wywołuje istotnych zastrzeżeń. Tym samym zarzut naruszenia art. 7, 77 § 1 i 107 § 3 kpa, Sąd uznał za niezasadny.

Stosownie do przepisów art. 246 i art. 247 ust. 2 Pwp, każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego o udzielenie prawa rejestracji wzoru przemysłowego. Podmiot inicjujący postępowanie o unieważnienie prawa ochronnego w trybie art. 246 ust. 1 Pwp, nie musi wykazywać swego interesu prawnego w żądaniu unieważnienia prawa ochronnego na udzielony wzór przemysłowy. Podstawę prawną do wniesienia sprzeciwu od prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego o udzieleniu patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji stanowi art. 246 Pwp. Z punktu widzenia istoty tej instytucji indywidualny interes prawny uczestnika postępowania jest obojętny.

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych organ prawidłowo uznał, że sporny wzór przemysłowy "Podstawka reklamowa Star base", nie spełnia warunku ustawowego - indywidualnego charakteru, co uzasadnia unieważnienie prawa z rejestracji tego wzoru.

Dla zakwalifikowania rozwiązania do grupy wzorów przemysłowych oba warunki, tj. nowości i indywidualnego charakteru, muszą być spełnione równocześnie (por. art. 102 ust. 1 Pwp).

Indywidualny charakter, zgodnie z art. 104 ust. 1 Pwp, charakteryzuje wzór wówczas, gdy ogólne wrażenie, jakie wywołuje na zorientowanym użytkowniku (przyjmuje się, że termin "zorientowany użytkownik" wskazuje na osobę, która używa w sposób stały danego produktu; nie jest więc to ani przeciętny konsument, odbiorca ani znawca), różni się od ogólnego wrażenia wywołanego na nim przez wzór, który był wcześniej udostępniony publicznie (tj. przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo).

Porównując sporny wzór "Podstawka reklamowa Star base" i odnoszącego go do wzoru nr Rp [...] pt. "Bilonownica", organ prawidłowo wywiódł, iż sporny wzór pozbawiony jest cechy indywidualnego charakteru. Przede wszystkim ogólne wrażenie, jakie wywołuje, nie różni się - zdaniem Sądu - od takiego wrażenia wywoływanego przez wskazany wzór z wcześniejszym pierwszeństwem. Tymczasem istnienie takiego różnego, ogólnego wrażenia jest przesłanką indywidualnego charakteru wzoru.

Zwrot "ogólne wrażenie" wskazuje na to, że wzór musi się różnić od wzoru już znanego i nie może wywoływać wrażenia, że taką postać wytworu już widziano.

Skarżący zarzuca zaskarżonej decyzji naruszenie prawa materialnego, a mianowicie art. 104 ust. 1 Pwp, poprzez uznanie, ze wzór przemysłowy "Podstawka reklamowa Star base" nie oznacza się indywidualnym charakterem, w szczególności Urząd błędnie przeprowadził analizę merytoryczną porównywanych rozwiązań przez wykazanie podobieństw i niezasięgnięcie opinii zorientowanego użytkownika.

Wbrew twierdzeniom skarżącego, Urząd przeprowadził całościową analizę merytoryczną porównywanych rozwiązań w aspekcie indywidualnego charakteru. Wskazał nie tylko na podobieństwa, ale zauważył także różnice. Różnice wykazał przy omawianiu cechy nowości. Organ wskazał, który z przeciwstawionych i ujawnionych wcześniej wzorów przesądzają o zasadności sprzeciwu oraz wskazał cechy, które decydują o tym, że ogólne wrażenie jakie wywołuje na zorientowanym użytkowniku wzór przemysłowy Rp [...] nie różni się od ogólnego wrażenia wywołanego na nim przez wzór nr Rp [...] pt. "Bilonownica".

Skarżący przyznał za Urzędem, że za zorientowanego użytkownika należy uznać osobę, która zamawia u producenta partię podkładek reklamowych w celu zaopatrzenia ich w reklamy wyrobów własnej firmy i rozprowadzenia do miejsc ich użytkowania. Jest to niewątpliwie wzorzec użytkownika, a więc użytkownik hipotetyczny (fizycznie nieistniejący), który używa w sposób stały danego produktu; nie jest więc to ani przeciętny konsument ani przeciętny fachowiec. To z jego punktu widzenie organ dokonuje oceny ogólnego wrażenia wywieranego na użytkownikach przez dany wzór i wzory mu przeciwstawione. To on (zorientowany użytkownik) dokonuje przecież bezpośrednio zestawienia porównywanych wzorów przemysłowych.

Rzeczą organu i jednocześnie obowiązkiem jest ustalenie wzorca zorientowanego użytkownika i dokonanie oceny ogólnego wrażenia wywieranego na takim użytkowniku. Należy więc zaakceptować stanowisko organu wyrażone w decyzji, a dotyczące zorientowanego użytkownika. Urząd nie mógł zasięgnąć opinii zorientowanego użytkownika, gdyż taki nie istnieje.

Urząd uwzględnił także zakres swobody twórczej przy opracowywaniu wzoru. Zakres swobody twórczej jest zdeterminowany przez cechy funkcjonalne przedmiotu oraz przez wcześniejsze wzornictwo. W przypadku wzorów, które musza spełniać przede wszystkim wymogi funkcjonalne przedmiotu, zakres swobody twórczej jest mniejszy, niż w przypadku wzorów, w których przeważają założenia estetyczne. Tam, gdzie zakres swobody twórczej jest większy, różnice między wzorami powinny być łatwiej zauważalne, niż w przypadku wąskiego zakresu tej swobody. Zorientowany użytkownik musi mieć wiadomości w tym przedmiocie, wystarczające dla oceny zakresu swobody twórczej i umieć zauważyć nawet stosunkowo małe różnice, istotne w przypadku wzorów o niewielkiej swobodzie twórczej (wyrok SN z 23.10.2007 r., II CSK 302/07).

W przedmiotowej sprawie zakres swobody twórczej jest szeroki. Dowodzą tego dołączone wydruki, przedstawiające różne produkowane podstawki reklamowe. Ograniczony jest jedynie funkcją użytkową tych podstawek polegającą na pobieraniu bilonu.

Z powyższych względów Sąd uznał zarzuty skargi za niezasadne. Urząd dokonał całościowego porównania wzorów z punktu widzenia osoby używającej w sposób stały przedmiotów z danej grupy i zorientowanej w stanie ich wzornictwa wynikającym z zakresu swobody twórczej oraz dokonał oceny ogólnego wrażenia, jakie wywołuje na takiej osobie zakwestionowany wzór, przyjmując trafnie, że wzór przemysłowy Rp [...] nie różni się od ogólnego wrażenia wywołanego przez wzór Rp [...] "Bilonownica" publicznie udostępniony przed datą, według której oznacza się jego pierwszeństwo.

Mając na uwadze powyższe skargę należało oddalić na podstawie art. 151 p.p.s.a. jako pozbawioną usprawiedliwionych podstaw.