Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia WSA Cezary Koziński (spr.) Protokolant: Referent-stażysta Jakub Zegarlicki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2016 r. sprawy ze skargi Centrum Edukacyjnego "A" Spółki z o.o. w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w roku 2012 i 2013 przez organ prowadzący Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych w Ł., przypadającej do zwrotu do budżetu Miasta Ł.. oddala skargę.

I SA/Łd 323/16

UZASADNIENIE

Decyzją z [...] Prezydent Miasta Ł.: 1) określił Centrum Edukacyjnemu A Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. wysokość dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem na Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych w roku 2012 i 2013 i 2) nakazał dokonanie zwrotu dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w łącznej kwocie 9.836,14 zł wraz z odsetkami w terminie 15 dni od dnia doręczenia decyzji na rachunek bankowy budżetu Miasta Ł.

Po rozpoznaniu odwołania strony, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z [...] nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 23), uchyliło decyzję organu pierwszej instancji w części określonej jako punkt II jej rozstrzygnięcia i w tym zakresie orzekło w ten sposób, że: nakazało zwrot dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w 2012 i 2013 r. przez Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych w Ł. w kwocie 9.836,14 zł wraz z odsetkami liczonymi jak dla zaległości podatkowych; a w pozostałym zakresie utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Organ odwoławczy wskazał w uzasadnieniu decyzji, że Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych jest wpisane do ewidencji szkół niepublicznych i posiada uprawnienia szkoły publicznej. Otrzymała ona z budżetu Miasta Ł. dotację podmiotową na działalność szkoły w 2012 r. – 7.836,14 zł, zaś w 2013 r. – 1.852,50 zł - zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2015 r. , poz. 2156 ze zm.), która miała być przeznaczona na dofinansowanie realizacji zadań szkoły w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej, przy czym mogła być wykorzystana wyłącznie na pokrycie wydatków bieżących szkoły. Zaznaczono przy tym, że dotacja ta była przekazywana szkole w 12 częściach.

Po przytoczeniu treści przepisów art. 252 ust. 1, 3, 4, 5, i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.), powoływanej dalej jako: "ufp" oraz art. 90 ust. 3d ustawy o systemie oświat (dalej określanej jako: "uso") Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że dotacje dla szkól niepublicznych są przeznaczone na dofinansowanie realizacji zadań szkoły, przedszkola, innej formy wychowania przedszkolnego lub placówki w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej. Dotacje mogą być wykorzystane wyłącznie na pokrycie wydatków bieżących szkoły lub placówki. Równocześnie ustawodawca zaznaczył, że organy jednostek samorządu terytorialnego mogą kontrolować prawidłowość pobrania i wykorzystania dotacji przyznanych szkołom, przedszkolom, innym formom wychowania przedszkolnego i placówkom z budżetów tych jednostek (art. 90 ust. 3e uso). Skoro dotacja służy jedynie dofinansowaniu zadania publicznego w zakresie kształcenia, wychowania i opieki uczniów - to tym samym nie wszystkie bieżące (a więc przypadające na daną chwilę) wydatki szkoły mogą zostać z niej dofinansowane. Kolegium podzieliło pogląd organu I instancji, iż pod pojęciem wydatków bieżących należy rozumieć - podobnie jak to wynika z art. 236 ust. 2 ufp - wydatki budżetowe niebędące wydatkami majątkowymi. Przy czym za wydatki majątkowe uznać należy wszelkie wypływy środków pieniężnych z budżetu, w wyniku których podmiot nabywa własność i inne prawa majątkowe, a co za tym idzie pozostałe wydatki to wydatki bieżące. Organ prowadzący szkołę dokonuje rozliczenia otrzymanej dotacji w oparciu o posiadane dokumenty księgowe, tj. faktury, rachunki, listy płac, wyciągi bankowe, dowody kasowe - które obrazują wydatki na bieżącą działalność szkoły w zakresie kształcenia, wychowania i opieki. Podkreślono też, że art. 90 ust. 3d uso wprost wskazuje na konieczność wykazania - przez podmiot wydatkujący środki pochodzące z dotacji - ponoszenia ich na konkretny cel. Środki te - pochodzące z dotacji - mają bowiem szczególny charakter - są środkami publicznymi i zostały przeznaczone na konkretny cel, a co za tym idzie należy też w sposób nie budzący wątpliwości udokumentować ich wydatkowanie. W ocenie Kolegium, w tym zakresie zastosowanie powinna znaleźć zasada jawności i przejrzystości finansów publicznych określona w art. 33 - 34 ufp.

Organ odwoławczy stwierdził, że strona wykorzystała niezgodnie z przeznaczeniem (określonym w treści art. 90 ust. 3d uso) dotacje przekazaną jej w 2012 i 2013 r. w łącznej kwocie 9.836,14 zł. Podkreślono przy tym, że to na stronie niniejszego postępowania ciążył obowiązek wykazania, iż wydatkowanie udzielonych jej środków z dotacji nastąpiło zgodnie z przeznaczeniem, o którym mowa w przywoływanym już art. 90 ust. 3d uso. To strona miała obowiązek nie tylko wykorzystać dotację zgodnie z tym celem, ale i udokumentować w sposób prawidłowy poczynione z niej wydatki. Zdaniem Kolegium strona nie uczyniła zadość temu obowiązkowi. Złożyła wprawdzie do akt sprawy pismo z dnia 12 stycznia 2015 r., w którym przedstawiła "zestawienie niektórych kosztów Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych w Ł., Uzupełniającego Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych w Ł., Szkoły Policealnej dla Dorosłych w Ł." za rok 2012 oraz za rok 2013, jednak w ocenie kolegium te dane były niewystarczające. W zestawieniu tym strona wskazała jedynie rodzaje wydatków (tj. 1. Wynagrodzenie nauczycieli netto; 2. Wynagrodzenie obsługi i administracji netto; 3. Pochodne od wynagrodzeń; 4. Wydatki na wynajem sal) oraz przypisane im łączne kwoty za 2012 i 2013 r. Następnie wskazała jaką łącznie kwotę przeznaczyła na te wydatki oraz wysokość dotacji jaką otrzymała w danym roku.

Kolegium podzieliło pogląd organu I instancji, iż zestawienia tego, dotyczącego wszystkich dotowanych przez organ I instancji szkół, nie można uznać za udokumentowanie wydatków służących rozliczeniu dotacji. Strona nie przedstawiła żadnych dokumentów potwierdzających wydatki oraz cel, na które zostały one przeznaczone, tj. brak potwierdzeń przelewów, dowodów kasowych, itp. Fakt ten powoduje, że nie można zweryfikować czy wydatki te zostały faktycznie poniesione, ani tego na jakie cele zostały rozdysponowane. Nie można przy tym zapominać, że przekazane szkole środki są środkami pochodzącymi ze źródeł publicznych, a tym samym podlegają szczególnej dbałości w przypadku ich wydatkowania.

Organ odwoławczy podkreślił, iż w sprawach dotacji na realizację zadania publicznego wynika obowiązek współpracy beneficjentów z organami udzielającymi dotacji, a tym samym skoro organ żąda wyjaśnień i dokumentów, to strona jest zobligowana współpracować z organem administracji publicznej i udostępnić dowody, które tylko ona może przedstawić. Jak bowiem wynika z utrwalonego orzecznictwa sądów administracyjnych opartego na obecnym przepisie art. 252 ust. 1 ufp, jak również poprzednio obowiązujące przepisy o identycznym brzmieniu, podmiot, któremu przyznano dotację winien każdy wydatek powiązać precyzyjnie z celem realizowanego zadania publicznego, a ponadto wydatek ten winien być do tego celu adekwatny (np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 stycznia 2009 r., o sygn. akt I SA/Łd 425/08). To na podmiocie dotowanym spoczywa ciężar wykazania, że otrzymana kwota dofinansowania została skonsumowana na realizację określonych celów.

W ocenie SKO, analiza akt sprawy prowadzi do wniosku, że organ administracji wzywał stronę do przedłożenia dokumentów księgowych, które posłużyły do rozliczenia przekazanej stronie dotacji w latach 2012 - 2013. Strona nie uczyniła zadość temu wezwaniu - w żaden sposób nie wykazała bowiem (mimo ciążącego na niej obowiązku), że kwota przyznanej jej dotacji została wydatkowana zgodnie z przeznaczeniem, o którym mowa w art. 90 ust. 3d uso. Strona nie przedstawiła żadnych dokumentów - ani z własnej inicjatywy, ani na wezwanie organu. Nie zapoznała się również - mimo prawidłowego wezwania - z aktami niniejszej sprawy, nie wypowiedziała się co do materiałów zgromadzonych w aktach sprawy. Również do odwołania strona nie załączyła dokumentów, które mogłyby posłużyć zweryfikowaniu wydatków jakie poczyniła z przyznanej jej dotacji. Tym samym jej bierność jest równoznaczna z koniecznością przyjęcia, iż dotacja została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem. Zatem brak potwierdzenia przez stronę - za pomocą dokumentów księgowych - wykorzystania dotacji zgodnie z przeznaczeniem, o którym mowa w art. 90 ust. 3d uso, oznacza, że wykorzystała ona przyznaną i wypłaconą jej dotację za 2012 i 2013 r. - w łącznej kwocie 9.836,14 zł - niezgodnie z przeznaczeniem i należało orzec o konieczności jej zwrotu. W niniejszym przypadku strona ograniczyła się jedynie do udostępnienia zestawienia niektórych kosztów dotowanej szkoły, nie realizując tym samym w pełnym zakresie swoich obowiązków.

Wobec powyższego SKO w Ł. uznało, że wobec faktu wykorzystania dotacji w 2012 i 2013 r. przez Uzupełniające Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych w Ł. niezgodnie z przeznaczeniem, należało orzec o obowiązku jej zwrotu - w kwocie 9.836,14 zł - do budżetu Miasta Ł. wraz odsetkami liczonymi jak dla zaległości podatkowych. Określono Spółce wysokość dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem na kwotę 9.836,14 zł i zgodnie z treścią art. 252 ust. 6 pkt 1 ufp należało przyjąć, iż odsetki od kwoty dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem, tj. od kwoty 9.836,14 zł (liczone jak od zaległości podatkowych) należy obliczyć począwszy od dnia przekazania (w poszczególnych miesiącach) z budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

W skardze złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi Sp. z o.o. Centrum Edukacyjne A wniosło o uchylenie ww. decyzji SKO w Ł. oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta Ł. i umorzenie postępowania, zarzucając ogólnie: obrazę prawa materialnego, uchybienia formalno-prawne, błędy w ustaleniach faktycznych przyjęte za podstawę do wydania decyzji.

W uzasadnieniu skargi Spółka stwierdziła, iż dokumentacja firmowa była zabezpieczona w tym czasie w związku z postępowaniami prokuratorskimi w wyniku donosów i nie mogła być doręczona do Wydziału Edukacji Urzędu Miasta Ł. W ocenie strony skarżącej wszystkie próby działań kontrolnych były prowadzone bez powiadomienia lub wysyłane po fakcie, co miało stworzyć wrażenia, iż uchylają się przed kontrolą. Urząd Miasta Ł. nie posiada żadnego potwierdzenia odebrania powiadomienia przed planowaną kontrolą. Prowadzą tylko zaoczne szkoły dla dorosłych, zajęcia nie odbywały się codziennie, dlatego konieczne było wcześniejsze skuteczne powiadomienie o planowanej kontroli, czego nie dopełnił Wydział Edukacji Urzędu Miasta Ł.

Skarżąca uważa też, że zgodnie z art. 97 § 1 pkt 4 Kpa prowadzone postępowanie administracyjne powinno być zawieszone do chwili rozstrzygnięcia sprawy przez inne organy, to jest Prokuraturę, czego nie dopełnił Urząd Miasta. Faktu tego nie uwzględniło również Samorządowe Kolegium Odwoławcze.

Strona uważa, iż zgodnie z delegacją art. 90 ust 1-4 ustawy o systemie oświaty i § 11 uchwały Rady Miasta Ł. nr [...] z dnia [...] w sprawie szczegółowych zasad udzielania i rozliczania dotacji oświatowych, dopełniła wszystkich wymogów; również zgodnie z poleceniami UM w Ł. dostarczali comiesięczne rozliczenia dotacji na każdą szkołę.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wniosło o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Pełnomocnik skarżącej Spółki w piśmie procesowym z 29 sierpnia 2016 r. stwierdził m.in., że prezydent Miasta Ł. przyjął domniemanie, że skoro nie może skontrolować dokumentacji organizacyjno – finansowej Spółki, to ta Spółka z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością wykorzystała udzieloną dotację niezgodnie z przeznaczeniem. W toku postępowania administracyjnego nie sprawdzono, czy w ogóle skarżąca Spółka miała możliwość udostępnienia żądanej dokumentacji. Organ pierwszej instancji miał świadomość tego, że w stosunku do Spółki toczą się postępowania karne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Skarga nie ma uzasadnionych podstaw.

Na rozprawie w dniu 20 września 2016 r. pełnomocnik skarżącej spółki przedstawił dwa tomy akt dokumentacji finansowo księgowej Spółki i wniósł o przeprowadzenie dowodów uzupełniających z tych dokumentów oraz dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości, celem wykazania, że sporne dotacje zostały wydatkowane zgodnie z przeznaczeniem. W ocenie Sądu strona skarżąca dążyła zatem do tego aby sąd administracyjny zebrał, rozpatrzył i ocenił cały materiał dowodowy w sprawie, na podstawie art. 77 § 1 i art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.).

W tym miejscu należy wskazać, iż Sąd nie prowadzi postępowania administracyjnego w świetle przepisów przywołanej wyżej ustawy. Zakres kontroli sprawowanej przez wojewódzkie sądy administracyjne określa ustawa z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1066), stanowiąc w art. 1 § 1 i § 2, że sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W ramach tej kontroli sąd stosuje środki przewidziane w art. 145-150 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Powyższe oznacza, że zaskarżony akt administracyjny może zostać wzruszony przez sąd tylko wówczas, gdy narusza prawo w sposób określony w powołanej ustawie; w przeciwnym razie skarga podlega oddaleniu. Sąd uchyla zaskarżoną decyzję, jeśli stwierdzi, że wydano ją z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy lub z naruszeniem prawa procesowego, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy – art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i lit. c) Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Sąd nie mógł przeprowadzić dowodów z dokumentów księgowych Spółki, gdyż praktycznie dokonałby zebrania całego materiału dowodowego i jego oceny w postępowaniu sądowym. Podkreślić również należy, iż na podstawie art. 106 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjny (powoływanej dalej jako "p.p.s.a.") w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym dopuszczalne jest przeprowadzenie uzupełniającego dowodu z dokumentów, ale tylko w sytuacji, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości i nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania sądowego. Artykuł 106 § 3 wyznacza zatem ścisłe granice wykorzystania w postępowaniu sądowoadministracyjnym nowych dowodów. Z regulacji tej wynika, że nie każdy dowód może być dopuszczony w tym postępowaniu, lecz jedynie dowód z dokumentów, przy czym ma to być dowód uzupełniający, a więc taki, który nie był przedstawiony i oceniony w postępowaniu administracyjnym zakończonym zaskarżaną decyzją. Z przepisu tego wynika także, że dopuszczenie dowodu z dokumentu jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem sądu. Dyspozycja art. 106 § 3 p.p.s.a. nie daje podstaw, by żądać przeprowadzenia przed sądem administracyjnym postępowania dowodowego wskazującego na istnienie nowych okoliczności faktycznych, których strona nie podniosła w toku postępowania przed organem administracji (wyrok NSA z dnia 6 października 2009 r., II FSK 615/08, LEX nr 533874). Przepis ten nie jest również instrumentem służącym do zwalczenia ustaleń faktycznych, z którymi strona skarżąca się nie zgadza (por. wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2010 r., II FSK 1306/08, LEX 558886). Nie chodzi więc w tym przepisie o taką sytuację, gdy sąd dokonuje oceny zgodności z prawem orzeczenia administracyjnego wydanego na podstawie już zgromadzonych w sprawie dokumentów w postępowaniu administracyjnym, lecz o możliwość dopuszczania przez sąd nowych dowodów jako dowodów uzupełniających dla realizacji tej ustawowej funkcji sądu (B. Dauter - Komentarz do art.106 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w: Bogusław Dauter, Bogusław Gruszczyński, Andrzej Kabat, Małgorzata Niezgódka-Medek – "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", wyd. IV, LEX 2011).

Spór w niniejszej sprawie sprowadza się w zasadzie do tego, czy organ samorządowy mógł uznać dotację oświatową za wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem, w sytuacji gdy skarżąca nie przedstawiła dokumentów księgowych potwierdzających jej wykorzystanie zgodnie z przeznaczeniem.

Słusznie wskazało Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., że dotacje oświatowe są przeznaczone na dofinansowanie realizacji zadań szkoły, przedszkola, innej formy wychowania przedszkolnego lub placówki w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej. Dotacje mogą być wykorzystane wyłącznie na pokrycie wydatków bieżących szkoły lub placówki (art. 90 ust. 3d uso), a organy jednostek samorządu terytorialnego mogą kontrolować prawidłowość pobrania i wykorzystania dotacji przyznanych szkołom, przedszkolom, innym formom wychowania przedszkolnego i placówkom z budżetów tych jednostek (art. 90 ust. 3e uso). Osoby upoważnione do przeprowadzenia kontroli mają prawo wstępu do szkół, przedszkoli, innych form wychowania przedszkolnego i placówek oraz wglądu do prowadzonej przez nie dokumentacji organizacyjnej, finansowej i dokumentacji przebiegu nauczania. (art. 90 ust. 3f uso).

Z powyższych regulacji wynika zatem, iż beneficjent może dotację przeznaczyć tylko na cele wskazane w art. 90 ust. 3d uso. Następnie z wykorzystania dotacji ma się rozliczyć, o czym mówi art. 90 ust. 4 tej ustawy, upoważniający organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego do ustalenia trybu rozliczenia dotacji, z uwzględnieniem danych, które winny być ujęte we wniosku o rozliczenie. Ponadto organy jednostek samorządu terytorialnego mogą kontrolować prawidłowość wykorzystania dotacji przyznanych szkołom i placówkom z budżetów tych jednostek (por. wyrok NSA z 24 września 2014 r. o sygn. akt II GSK 1132/13, LEX nr 1572597).

Jeżeli księgi rachunkowe i dokumenty księgowe są składnikiem dokumentacji księgowej, to na mocy art. 90 ust. 3f uso podlegają kontroli samorządu w zakresie odnoszącym się do kontrolowanej placówki. Organ kontrolujący ma zatem pełne prawo aby żądać dostarczenia (przedstawienia) takiej dokumentacji i na tej podstawie ocenić, czy uzyskana przez beneficjenta dotacja została wykorzystana zgodnie z przeznaczeniem.

W niniejszej sprawie (po wszczęciu postępowania administracyjnego w dniu 14 lipca 2014 r.) Prezydent Miasta Ł. dwukrotnie wzywał skarżącą Spółkę do przedstawienia dokumentów księgowych wraz z dowodami zapłaty, które były podstawą do rozliczenia dotacji otrzymanej w 2012 i 2013 r. (wezwania doręczono stronie odpowiednio 5 stycznia i 9 lutego 2015 r.). Spółka nie wywiązała się z tego obowiązku. W związku z tym organ samorządowy miał wszelkie podstawy do tego aby uznać, iż przekazane dotacje zostały wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem i orzec o konieczności ich zwrotu na podstawie art. 252 ust. 1 pkt 1 ufp. Spółka przedstawiła jedynie sporządzone przez siebie zestawienie kosztów szkoły, bez wskazania stosowanych dokumentów księgowych potwierdzających ich wydatkowanie.

Organy prowadząc przedmiotowe postępowanie administracyjne nie były też uprawnione do jego zawieszenia na podstawia art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a. Rozstrzygnięcie tej sprawy i wydanie decyzji nie było uzależnione od uprzedniego rozstrzygnięcia postępowania karnego prowadzonego przez Prokuraturę. Pojęcie "zagadnienia wstępnego" użyte w przepisie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a. kształtującego instytucję zawieszenia postępowania należy rozumieć tak, że jest to kwestia, która pozostaje poza właściwością danego organu i w dodatku bez jej rozstrzygnięcia nie można dalej prowadzić postępowania. Należy jednak zauważyć, że to co jest owym zagadnieniem wstępnym zależy od tego, co jest przedmiotem sprawy głównej, a to z kolei wynika z przepisów prawa materialnego (zob. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 22 września 2015 r. o sygn. akt II SA/Bk 458/15, LEX nr 1940831). Określenie wysokości dotacji oświatowej i obowiązek jej zwrotu musi być rozstrzygnięty w decyzji administracyjnej wydanej przez właściwy organ samorządu terytorialnego i nie ma potrzeby odwoływania się do ewentualnych postępowań karnych prowadzonych wobec strony. Z akt administracyjnych sprawy nie wynika też (brak jest jakichkolwiek dokumentów), że organy ścigania zabezpieczyły dokumentację finansową Uzupełniającego Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych prowadzonego przez skarżącą. W niniejszej sprawie strona mogła posłużyć się choćby odpowiednimi kopiami takiej dokumentacji.

Sąd pragnie podkreślić, że jeżeli skarżąca dysponuje dowodami (dokumentacją finansową z lat 2012 i 2013), które istniały w dniu wydania zaskarżonej decyzji (nieznane organowi podatkowemu) i mają one wpływ na zakres wykorzystanej dotacji oświatowej, to strona może zwrócić się z wnioskiem o wznowienie tego postępowania administracyjnego na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a.

Z tych przyczyn na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjny, Sąd orzekł o oddaleniu skargi.

ds