Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wiesław Jakubiec – referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T.o przeprowadzenie postępowania mediacyjnego w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia ... w przedmiocie odmowy zmiany decyzji organu I instancji z dnia ... r. nr . na wprowadzenie do powietrza gazów i pyłków z instalacji postanawia: oddalić wniosek.

W piśmie z dnia 12 października 2010 r. strona skarżąca wystąpiła o przeprowadzenie postępowania mediacyjnego. Strona skarżąca wskazała, że wniosek jest uzasadniony, bowiem w sprawie istnieją okoliczności, które powinny być poddane wyjaśnieniu. Jedną z takich okoliczności jest podzielanie -zdaniem strony skarżącej- przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. zarzutów odwołania, gdyż rzekomo w swojej decyzji wskazało ono wprost, że organ I instancji:

a) prowadził postępowanie wszczęte przez stronę skarżącą wnioskiem z dnia 11 grudnia 2009 r. z naruszeniem procedury administracyjnej,

b) bezpodstawnie zarzucił stronie skarżącej brak formalny wniosku z dnia 11 grudnia 2009 r. polegający na braku opłaty skarbowej, podczas gdy opłata ta została zaliczona prawidłowo,

c) bezpodstawnie przyjął, iż strona skarżąca naruszyła przepisy prawa budowlanego w związku ze zmianą lokalizacji emitora E8, w sytuacji, kiedy przepisy te nie miały zastosowania, ,

d) błędnie ustalił, iż strona skarżąca nie przedstawiła wszystkich danych wymaganych przepisami prawa ustawy Prawo Ochrony Środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (tj. z 2008 r., Dz. U. Nr 25, poz.150 ze zm.).

Jak podniosła strona skarżąca- SKO pomimo powyższego odmówiło zmiany decyzji organu I instancji wskazując m.in., że:

a) zmiana pozwolenia zgodnie z wnioskiem strony skarżącej stoi w sprzeczności z interesem społecznym wyrażającym się w dbałości o stan środowiska i jego ochronę oraz, że

b) strona skarżąca narusza standardy emisyjne, a zmiana pozwolenia mogłaby oznaczać zgodę na funkcjonowanie instalacji, której eksploatacja powoduje wprowadzanie do powietrza substancji w ilości przekraczającej wartości dopuszczalne oraz powodować pogorszenie stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi.

W ocenie strony skarżącej powyższe stanowisko SKO jest błędne, ponieważ:

a) strona skarżąca nie narusza standardów emisyjnych - dla rodzaju instalacji prowadzonej przez stronę skarżącą (magazynowanie asfaltów) takie standardy emisyjne nie zostały dotychczas określone,

b) zmiana pozwolenia zgodnie z wnioskiem strony skarżącej nie oznacza zgody na funkcjonowanie instalacji, której eksploatacja powoduje wprowadzanie do powietrza substancji w ilości przekraczającej wartości dopuszczalne oraz powoduje pogorszenie stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagraża życiu lub zdrowiu ludzi, gdyż instalacja Terminala nie powoduje takiego pogorszenia ani zagrożenia,

c) zmiana pozwolenia zgodnie z wnioskiem strony skarżącej nie prowadzi do sanowania nowych przekroczeń dozwolonych poziomów emisji określonych w tej decyzji - postępowanie o zmianę pozwolenia wszczęto celem dostosowania dozwolonych poziomów emisji do faktycznych poziomów emisji, zgodnie ustaleniami poczynionymi z Wojewódzkim Inspektoratem Ochrony Środowiska we W., Delegaturze w L. w trybie art. 367 ust. 2 ustawy POŚ, a ponadto

d) zmiana pozwolenia zgodnie z wnioskiem strony skarżącej nie będzie sprzeczna z interesem społecznym.

W ocenie strony skarżącej postępowanie mediacyjne w niniejszej sprawie pozwoli jednoznacznie wyjaśnić wątpliwości SKO odnośnie do wpływu wywieranego przez instalację Terminala na środowisko oraz związku postępowania o zmianę pozwolenia z postępowaniami prowadzonymi przed Wojewódzkim Inspektoratem Ochrony Środowiska we W., Delegaturze w L. w trybie art. 367 ust. 2 ustawy POŚ.

W kwestii propozycji ustaleń co do sposobu załatwienia sprawy, strona skarżąca zaproponowała uchylenie zaskarżonej decyzji SKO i zmianę pozwolenia w sposób, który byłby zgodny:

a) z wymogami ochrony środowiska,

b) celami postępowania naprawczego prowadzonego w trybie art. 367 ust. 2 POŚ oraz

c) nie zakłócił realizacji projektów infrastrukturalnych zaplanowanych na 2011r. i wykonywanych na zamówienie jednostek administracji rządowej i samorządowej.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L.w odpowiedzi na ww. wniosek oświadczyło, że nie wyraża zgody na udział w posiedzeniu mediacyjnym. W ocenie organu odwoławczego okoliczności faktyczne i prawne w sprawie zostały ustalone w sposób bezsporny i omówione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji oraz w odpowiedzi na skargę. Ustalony w sprawie stan faktyczny i prawny stanowił podstawę do wydania zaskarżonej decyzji, stąd - w ocenie Kolegium - propozycja mediacyjna strony skarżącej odnośnie sposobu załatwienia sprawy, poprzez jej uchylenie, nie znajduje akceptacji. Organ wskazał, że z treści wniosku wynika, strona skarżąca dąży do załatwienia sprawy, poprzez uzyskanie rozstrzygnięcia, które byłoby zgodne z wymogami ochrony środowiska, pomija przy tym istotną dla postępowania kwestię, podnoszoną wielokrotnie przez Kolegium, iż taka decyzja (wydana zgodnie z wnioskiem strony skarżącej) w sposób rażący naruszy dyspozycję art. 155 k.p.a. Stwierdzone wadliwości procedury administracyjnej wykluczają zatem możliwość wydania rozstrzygnięcia, we wskazanym trybie, wyłącznie w oparciu o przepisy prawa materialnego. Kwestia powyższa, zdaniem Kolegium, nie może być przedmiotem mediacji.

Kolegium podkreśliło, że istotą postępowania w trybie art. 155 k.p.a. jest sprawdzenie, czy w ustalonym stanie faktycznym i prawnym istnieją szczególne przesłanki, które przemawiałyby za uchyleniem lub zmianą decyzji ostatecznej. Prawna możliwość zastosowania tego trybu uwarunkowana jest jednak prowadzeniem postępowania w ramach tego samego stanu prawnego i faktycznego oraz z udziałem tych samych stron. Postępowanie prowadzone na podstawie art. 155 k.p.a. nie może bowiem zmierzać do ponownego merytorycznego rozpatrzenia sprawy zakończonej ostatecznym rozstrzygnięciem. Co więcej, w powołanym wyżej trybie weryfikowana była także decyzja Starosty Lu. z dnia .. ., której zmiany domaga się strona skarżąca. Organ orzeczeniem tym, również przy zastosowaniu art. 155 k.p.a - uchylił w całości decyzję Starosty Lubińskiego z dnia 27 maja 2002 r., nr RO.7644/2/2002 oraz decyzję z dnia 29 listopada 2004 r., nr RO.76440/6/2004 -określające rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczalnych do wprowadzenia do powietrza dla innego podmiotu - tj. B.

Po przeanalizowaniu wniosku strony skarżącej o przeprowadzenie postępowania mediacyjnego, mając na uwadze okoliczności faktyczne i prawne przedmiotowej sprawy, a w szczególności wyrażoną odmowę Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. co do udziału w postępowaniu mediacyjnym, uznać należy, że brak jest zakresów w ramach których możliwe było dokonanie ustaleń mediacyjnych między stronami postępowania i z tych względów przedmiotowy wniosek- na podstawie art. 115 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) -podlegał oddalenia, a sprawę przekazano do rozstrzygnięcia na rozprawie według kolejności wpływów.