Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Borkowska ( spr. ) Sędziowie Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lipca 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1060/08 w sprawie ze skargi M. M. na uchwałę Rady Miasta Zielonka z dnia 7 lutego 2008 r. nr XVII/145/08 w przedmiocie uchwały w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.

Wyrokiem z dnia 2 lipca 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 1060/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. M. na uchwałę Rady Miasta Zielonka z dnia 7 lutego 2008 r. nr XVII/145/08 w sprawie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Zielonka.

Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach prawnych i faktycznych sprawy.

W dniu 7 lutego 2008 r. Rada Miasta Zielonka podjęła uchwałę nr XVII/145/08 w przedmiocie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków przestrzennych miasta Zielonka.

Pismem dnia 31 marca 2008 r. (data prezentaty organu) M. M. wezwał Radę Miasta Zielonka do usunięcia naruszenia jego interesu prawnego.

W dniu 21 maja 2008 r. (data prezentaty organu) M. M. wniósł skargę na przedmiotowa uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, domagając się stwierdzenia jej nieważności.

W skardze zarzucono uchwale naruszenia art. 58 Kodeksu cywilnego, art. 115 Kodeksu karnego oraz § 6 ust. 3 Statutu Rady Miasta Zielonka. Podniesiono, że uchwały podjęte na sesji zwołanej na dzień 7 lutego 2008 r. są nieważne, gdyż sesja ta został zwołana z naruszeniem Statutu Rady Miasta Zielonka. Zgodnie z tym Statutem radni powinni otrzymać wszystkie materiały na pięć dni przed sesją, podczas gdy w przedmiotowej sprawie zostały im one dostarczone z trzydniowym wyprzedzeniem.

W odpowiedzi na skargę Rada Miasta Zielonka wniosła o jej oddalenie. Organ podniósł, że przedmiotowa sesja został zwołana na wniosek Burmistrza Miasta zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Stosownie do tego przepisu Przewodniczący Rady Miasta miał siedem dni od złożenia wniosku do zwołania sesji. Przy zwoływaniu sesji w tym trybie, zdaniem organu, nie obowiązują przepisy § 6 ust. 3 Statutu. O terminie sesji mieszkańcy zostali poinformowani na cztery dni przed jej zwołaniem, mogli zatem zgłosić wniosek o zabranie głosu na tej sesji.

Na rozprawie w dniu 2 lipca 2009 r. skarżący podniósł, iż postanowienia uchwały naruszają jego interes prawny jako członka społeczności lokalnej. Dodał także, iż nie ma znaczenia gdzie jest położona jego nieruchomość, bowiem jako mieszkaniec gminy zainteresowany jest wszelkimi ustaleniami studium, dotyczącymi terenu gminy i ma interes prawny w kwestionowaniu przedmiotowej uchwały. Wskazał ponadto, że warunkiem zabrania głosu na sesji Rady Gminy jest zgłoszenie przez mieszkańców pisemnego wniosku na trzy dni przed terminem sesji. Z uwagi na niedochowanie wymagania wcześniejszego zawiadomienia o terminie sesji uprawnienie skarżącego do zabrania na niej głosu zostało "zniweczone".

Wyrokiem z dnia 2 lipca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji stwierdził, że skarżący złożył skargę z zachowaniem trybu określonego w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz terminu określonego w art. 53 § 2 P.p.s.a. Podniósł, że skarżący wywodzi swój interes prawny z faktu, iż jako mieszkaniec gminy, posiadający nieruchomość na jej terenie, jest zainteresowany wszelkimi ustaleniami studium, dotyczącymi tej jednostki samorządu terytorialnego. Zdaniem Sądu I instancji skarżący nie wykazał jednak, że w sprawie nastąpiło naruszenie jego interesu prawnego ani nie określił na czym takie naruszenie miałoby polegać. Sąd podkreślił, że pomimo iż skarżący jest właścicielem nieruchomości znajdującej się na obszarze objętym postanowieniami studium, to zapisy w nim zawarte nie doprowadziły do naruszenie jego interesu prawnego. Ponadto pełnomocnik skarżącego oświadczył na rozprawie, że nie kwestionuje on żadnego konkretnego zapisu zaskarżonego studium.

W związku z powyższym Sąd nie mógł skontrolować czy nastąpiły naruszenia proceduralne przy podejmowaniu zaskarżonej uchwały, gdyż nie zostało w sprawie ustalone iż mogło dojść do naruszenia interesu prawnego skarżącego poprzez naruszenie konkretnych norm prawa.

Od powyższego wyroku M. M. złożył skargę kasacyjną, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W skardze kasacyjnej zarzucono zaskarżonemu wyrokowi naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym poprzez jego błędną wykładnię, w wyniku której Sąd w sposób nieuprawniony uznał, że skarżący nie wykazał naruszenie swojego interesu prawnego.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że ustalenia studium mają charakter wiążący dla organów gminy przy sporządzaniu planu miejscowego, zatem mają bezpośredni wpływ ma postanowienie planu jako aktu prawa miejscowego. Stwierdzono również, że w sprawie nastąpiło naruszenie norm prawnych powszechnie obowiązujących, tj. statutu Rady Miasta Zielonki. Zdaniem autora skarg kasacyjnej, skarżący miał prawo do zabrania głosy na sesji odbywającej się w dniu 7 lutego 2008 r. Uprawnienia tego został pozbawiony w wyniku niedopełnienia przez Przewodniczącego Rady Miasta warunków formalnych dotyczących zwoływania sesji Rady. Zatem należy przyjąć, że w sprawie nastąpiło naruszenie interesu prawnego skarżącego w związku z naruszeniem norm proceduralnych mających miejsce przy podejmowaniu zaskarżonej uchwały.

Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, co następuje:

Skarga kasacyjna jest oczywiście bezzasadna.

Artykuł 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wprowadził ochronę praw podmiotowych przez poddanie uchwały organu gminy sądowej kontroli.

Nie kreuje on jednak "interesu prawnego lub uprawnienia" podlegającego tej ochronie. Wynika on (ono) z przepisów prawa materialnego (np. rzeczowego, obligacyjnego, budowlanego i innych). Każdy kto powołuje się na naruszenie uchwałą (m.in. w sprawie uchwalenia studium) jego interesu prawnego ma legitymację do zaskarżenia tej uchwały do sądu administracyjnego. Jednakże powinien wykazać jaki interes o charakterze materialnoprawnym został przez tę uchwałę naruszony (np. prawo własności lub inne prawo rzeczowe). Sąd rozpoznając skargę bada istnienie tego interesu w aspekcie przepisów z których ten interes wynika. Tak też prawidłowo wyjaśnił to Sąd I instancji odnosząc się do zarzutów skargi. Pogląd ten, jak wynika z treści uzasadnienia skargi kasacyjnej, podzielił też skarżący. Błędnie jednak odniósł go do realiów rozpoznawanej sprawy, w której żadnego interesu, w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy, nie wskazano.

Teoretycznie prawo do zabrania głosu na sesji Rady Miasta nie pozostaje w związku z treścią zaskarżonej uchwały. Jeżeli nawet (czego nie wykazano) doszło do nieprawidłowości przy zwoływaniu tej sesji to ta okoliczność, dla oceny zasadności skargi w warunkach niniejszej sprawy pozostaje bez znaczenia.

Bezzasadność skargi kasacyjnej, jak i skargi na wymienioną wyżej uchwałę była zatem oczywista, co uzasadniało jej oddalenie (art. 184 p.p.s.a.).

O wynagrodzeniu pełnomocnika z urzędu rozstrzygnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrębnym postanowieniem.