Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński, Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi B. S. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr[...] w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią mocy decyzję Prezydenta W. nr [...] z dnia [...] września 2010 r.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] decyzją Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po ponownym rozpatrzeniu odwołania B. S. od decyzji Prezydenta W. Nr [...] z dnia [...] września 2010 r. orzekającej o odmowie wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do powierzchni działki nr ew. [...] z obrębu [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] wskazał, że w związku z otrzymanym zawiadomieniem o wprowadzeniu zmian w ewidencji gruntów i budynków B. S. wystąpił do organu ewidencyjnego pismem z dnia 30.03.2010 r. o skorygowanie danych ewidencyjnych, w tym dotyczących powierzchni działki nr ew. [...]z obrębu [...] podnosząc, że powinna być podana powierzchnia 2,5 m2, jaka wynika z dokumentu własności, a nie 2 m2, jak figuruje w zawiadomieniu.

Prezydent W. decyzją nr [...] z dnia [...].09.2010 r. odmówił wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków w odniesieniu do działki nr ew. [...] , polegających na wpisaniu powierzchni 2,5 m2 w miejsce dotychczas ujawnionej powierzchni 2 m2 . W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że zgodnie z obowiązującymi przepisami powierzchnię działki ewidencyjnej określa się w hektarach z dokładnością do 0,0001 ha, a ponadto w geodezji stosuje się regułę, że liczby przybliżone zakończone na 5 zaokrągla się do liczby parzystej. Na skutek odwołania wnioskodawcy od tej decyzji, Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. utrzymał w mocy zaskarżona decyzję. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 maja 2011 r., wydanym w sprawie sygn. akt IVSA/Wa 442/11 uchylił zaskarżoną przez B. S. decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. wskazując, że została ona wydana z naruszeniem art. 11 k.p.a., ponieważ organ odwoławczy nie wyjaśnił stronie zasadności przesłanek, którymi się kierował przy załatwianiu sprawy oraz nie odniósł się do szeregu zarzutów podniesionych w odwołaniu i późniejszych dwóch pismach.

Rozpatrując ponownie sprawę w postępowaniu odwoławczym organ wskazał, że z dokumentacji technicznej wchodzącej w skład operatu ewidencji gruntów i budynków obrębu [...] wynika, że obliczona ze współrzędnych powierzchnia działki nr ew. [...] wynosi 2 m2, czyli 0,0002 ha. Przed zaokrągleniem tego wyniku obliczona ze współrzędnych powierzchnia działki wynosi 1,7968 m2, a więc zaokrąglenie do 0,0002 ha jest prawidłowe.

Odnosząc się do zarzutów podniesionych przez odwołującego się organ wskazał, że dokumenty własnościowe / odpisy hipoteczne nie mogą stanowić podstawy do wykazania danych ewidencyjnych dotyczących oznaczenia gruntów, w szczególności działek ewidencyjnych. Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r., Nr 240, poz. 2027, ze zm.) to dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę gospodarki (obrotu) nieruchomościami, oznaczenia nieruchomości w księgach wieczystych, a nie odwrotnie. Za nieuzasadniony uznał organ zarzut naruszenia art. 20 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy. Organ wyjaśnił również, że § 12 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) odnosi się do ujawniania praw do gruntów, budynków i lokali, a nie danych przedmiotowych. Kwestionowanie obliczenia powierzchni działki w sposób wskazany w § 62 w/w rozporządzenia w odniesieniu do działek, których tytuł prawny wynika z dokumentów sporządzonych przed wejściem w życie rozporządzenia, pozbawione jest jakichkolwiek podstaw prawnych. Nieuzasadniony jest też zarzut naruszenia zasad ogólnych k.p.a.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] potwierdził także obowiązującą w geodezji zasadę zaokrąglania liczb przybliżonych zakończonych cyfrą 5 do liczby parzystej wyjaśniając, iż jest to sposób zaokrąglania bardziej dokładny, mający zastosowanie do dużych zbiorów liczb otrzymywanych w wyniku różnego rodzaju pomiarów. Jednakże w rozpatrywanej sprawie nie było potrzeby zastosowania tej metody.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r. wniósł B. S. Skarżący podniósł, że zaskarżona decyzja nie zrealizowała wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 14 lipca 2011 r. Zaokrąglanie metodą wskazaną przez organ pozbawia go 0,5 m2 powierzchni działki. Niezrozumiałe jest dla skarżącego, dlaczego organ w zaskarżonej decyzji stwierdził, na co dotychczas się nie powoływał, że powierzchnia działki nr ew. [...] wynosi 1,7968 m2. Wskazał, że wynika to z obliczeń współrzędnych i stąd powierzchnia działki wynosi 2 m2. Skarżący zarzucił, że obliczenia te nie zostały dołączone. Stanowisko organu zaprezentowane w zaskarżonej decyzji, przeczy zdaniem skarżącego, dotychczas prezentowanemu stanowisku. Skarżący kwestionuje powierzchnię działki wskazaną na 1,7968 m2, gdyż jest niezgodna z wyliczeniem mierniczego przysięgłego J.M. i narusza własność działki [...] w parceli [...] kolonii "M." wpisanej w akcie notarialnym z dnia [...] maja 1943 r. Skarżący nie podzielił także stanowiska organu w odniesieniu do podniesionych przez niego zarzutów.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Ponadto zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Oznacza to, że sąd dokonuje oceny zaskarżonego aktu mając na uwadze wszelkie aspekty sprawy, nie zaś jedynie argumentację podniesioną przez stronę skarżącą.

Rozważając zatem zgodność zaskarżonej decyzji z przepisami prawa procesowego, Sąd doszedł do przekonania, że zostały naruszone normy procesowe w sposób i w zakresie powodującym konieczność uchylenia zaskarżonego orzeczenia. Jednocześnie Sąd na tym etapie nie wypowiada się o ewentualnym naruszeniu zastosowanych przepisów prawa materialnego, gdyż prawidłowe zastosowanie przepisów procesowych być może spowoduje zmianę samego

rozstrzygnięcia wskutek działań procesowych skarżącego tj. poprzez jego aktywność i zgłaszanie wniosków dowodowych.

W ocenie Sądu, zarzuty podniesione przez skarżącego pozwalają uznać, że zaskarżoną decyzją zostały naruszone przepisy art. 7, art. 80, art. 81 kpa, a także art. 10 § 1 kpa.

I tak organ w toku postępowania odwoławczego przeprowadził dowód z dokumentacji technicznej dotyczącej obliczenia powierzchni działki ewidencyjnej nr [...] z obrębu [...] w postaci załącznika graficznego obrazującego przebieg działki nr [...] łącznie z charakterystyką pkt 0614, wykazu współrzędnych działki ewidencyjnej nr [...] z obrębu [...], fragmentu opracowania [...] i fragmentu opracowania [...]. W oparciu o ten materiał dowodowy organ odwoławczy uznał, że obliczona ze współrzędnych powierzchnia działki nr [...] wynosi 1,7968 m2, co po zaokrągleniu tego wyniku dało powierzchnię 2 m2. Zatem organ dokonał ustaleń faktycznych o zasadniczym znaczeniu w sprawie. Zawiadomił stronę jedynie o wystąpieniu do Urzędu Miasta W. Biuro Geodezji i Katastru o nadesłanie dokumentacji technicznej dotyczącej obliczenia powierzchni działki ew. nr [...]. Po otrzymaniu żądanej dokumentacji organ nie zawiadomił strony o tym dodatkowym dowodzie, jak również nie zawiadomił jej o możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym przed wydaniem rozstrzygnięcia. Tymczasem dowód ten stanowił istotny element materiału, który posłużył do ustalenia zasadniczych dla sprawy ustaleń faktycznych i podjęcia rozstrzygnięcia. Gdyby te dodatkowe czynności organu pozostawały bez znaczenia dla orzeczenia wówczas mimo naruszenia przez organ przepisu art. 10 § 1 kpa., nie byłoby podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji. Sąd administracyjny jest bowiem uprawniony do uchylenia orzeczenia z powodu naruszenia przepisów proceduralnych jedynie w sytuacji, gdy owo uchybienie mogło mieć wpływ na wynik sprawy. W przedmiotowej sprawie jednakże nie można przyjąć, że brak powiadomienia strony o możliwości zapoznania się z przeprowadzonym dowodem pozostał bez wpływu na sprawę. Strona bowiem mogłaby wnioskować o nowe dowody, które jej zdaniem byłyby konieczne dla obiektywnego i zgodnego z przepisami rozstrzygnięcia. Należy pamiętać, że skarżący kwestionuje wskazaną zarówno przez organ pierwszej instancji, jak i organ odwoławczy, powierzchnię jego działki.

W przedmiotowej sprawie spór dotyczył stanu faktycznego. Organ odwoławczy w oparciu o przeprowadzany dowód ustalił powierzchnię działki nr ew. [...] .

Okoliczność faktyczna, którą ustalił organ w toku przeprowadzonego postępowania dowodowego, może być uznana za udowodnioną, jeżeli organ administracji publicznej stworzył stronie możliwość wypowiedzenia się co do przeprowadzonego dowodu. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że stosownie do art. 81 k.p.a. okoliczności faktyczne ustalone w postępowaniu, w którym strona nie miała możliwości wzięcia udziału i wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów , przed wydaniem rozstrzygnięcia , nie mogą być uznane za udowodnione (B. Adamiak/J. Borkowski Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz wydanie 9, Wydawnictwo C.H.Beck, str. 423).

W przedmiotowej sprawie organy obu instancji ustaliły odmienny stan faktyczny. W ocenie organu I instancji powierzchnia przedmiotowej działki wynosząca 2,5 m2 została zaokrąglona do 2 m2 stosownie do obowiązującej w geodezji zasady, zgodnie z którą rachunki na liczbach przybliżonych wykonywane są z zachowaniem reguł, w myśl których liczby przybliżone zakończone na 5 zaokrągla się zawsze do liczby parzystej. Natomiast organ odwoławczy powierzchnię działki ustalił na 1,7968 m2, co po zaokrągleniu tego wyniku dało powierzchnię 2 m2.

Rozbieżne stanowiska organów co do powierzchni przedmiotowej działki i sposobu ustalenia jej powierzchni ujawnionej w ewidencji gruntów i budynków wymagają ujednolicenia. Jednocześnie należy umożliwić skarżącemu zapoznanie się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym i zajęcie przez niego stanowiska z zachowaniem zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.

Kierując się powyższymi przesłankami Sąd, dopatrując się naruszenia przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy, na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1c) oraz art. 135 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.