Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Donata Starosta po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.S. na rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2012 r. w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody w rejonie Mosina-Krajkowo dla zaopatrzenia Poznańskiego Systemu Wodociągowego postanawia odrzucić skargę.

Pismem z dnia [...] października 2014 r. W.S. (dalej jako "skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2012 r. w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody w rejonie Mosina – Krajewo dla zaopatrzenia Poznańskiego Systemu Wodociągowego (Dz.Urz. Woj. Wielkopolskiego poz. 3556). W uzasadnieniu wskazał, że rozporządzenie ogranicza mu prawo do korzystania z własności oraz, że pismem z dnia [...] czerwca 2014 r. zwracał się do ww. organu w sprawie wprowadzenia rozporządzenia, jednak nie otrzymał żadnej odpowiedzi.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie o jej oddalenie. Wyjaśnił, że pismem z dnia [...] października 2014 r. poinformował skarżącego, iż nie ma możliwości wprowadzenia zmian w przedmiotowym rozporządzeniu. W ocenie organu rozporządzenie nie ogranicza skarżącemu prawa do korzystania z nieruchomości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Stosownie do art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz.U. z 2009 r. Nr 31 poz. 206) r. każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przepisem aktu prawa miejscowego, wydanym przez wojewodę lub organ niezespolonej administracji rządowej, w sprawie z zakresu administracji publicznej, może, po bezskutecznym wezwaniu organu, który wydał przepis, lub organu upoważnionego do uchylenia przepisu w trybie nadzoru do usunięcia naruszenia, zaskarżyć przepis do sądu administracyjnego. Z powyższą normą koresponduje przepis art. 52 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270) zwanej dalej jako "p.p.s.a", który przewiduje, że w przypadku innych aktów (niż wymienione w § 3), jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.

Z kolei w myśl art. 53 § 2 p.p.s.a. w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. W tym miejscu wyjaśnić należy, że z regulacji zawartej w art. 53 § 2 p.p.s.a. wynika, że z dniem wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa rozpoczyna bieg termin sześćdziesięciu dni do wniesienia skargi, mimo że sprawa udzielenia odpowiedzi na to wezwanie jest otwarta. W okresie biegu tego terminu organ może udzielić odpowiedzi na wezwanie i w takim przypadku dalszy bieg tego terminu staje się bezprzedmiotowy, ponieważ od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie, rozpoczyna bieg termin trzydziestu dni od dnia doręczenia tej odpowiedzi. Jeżeli natomiast w tym okresie organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, to nieprzerwanie biegnie termin sześćdziesięciu dni, liczony od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa (postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 września 2013 r. II GSK 1766/13 oraz z dnia 3 grudnia 2013 r. II GSK 2231/13 dostępne na www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Zgodnie natomiast z treścią art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.

W przedmiotowej sprawie skarżący, pismem z dnia [...] czerwca 2014 r., wniósł do Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu "zażalenie na rozporządzenie Dyrektora RZGW w Poznaniu strefy ochrony ujęcia wody w rejonie Mosina-Krajewo". O ile skarżący nie wskazał w sposób jednoznaczny, iż pismo to stanowi wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, to za takie winno jednak zostać potraktowane. O charakterze pisma decyduje bowiem jego rzeczywista treść, a nie nazwa lub intencje organu, do którego zostało skierowane (por. postanowienie NSA z 15 marca 2012 r. sygn. akt I OSK 445/12 dostępne na www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Z przedmiotowego pisma wynika, że intencją skarżącego było wzruszenie ww. rozporządzenia.

Tym samym przyjąć należy, że od dnia [...] czerwca 2014 r. zaczął biec termin, o którym mowa w art. 53 § 2 p.p.s.a. Bezspornym jest, że organ w przewidzianym terminie nie udzielił odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, wobec czego, niezbędnym do skutecznego wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, było jej złożenie w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Ostatnim dniem do wniesienia skargi w niniejszej sprawie był dzień [...] sierpnia 2014 r. Tymczasem W.S. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu złożył osobiście w siedzibie organu w dniu [...] października 2014 r., a więc z uchybieniem terminu przewidzianego w art. 53 § 2 p.p.s.a.

W tym stanie rzeczy, skargę jako wniesioną po upływie terminu przewidzianego przepisem art. 53 § 2 p.p.s.a., Sąd odrzucił na postawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a.