Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Sędziowie sędzia WSA Honorata Łopianowska, sędzia WSA Katarzyna Owsiak (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Joanna Wodzińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2017 r. sprawy ze skargi D. K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 21 stycznia 2016 r. nr IPPB1/4511-1280/15-2/ES w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz D. K. kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

1. Postępowanie przed organem podatkowym.

1.1. Przedmiotem skargi jest interpretacja Ministra Finansów (Dyrektora Izby Skarbowej w W.; dalej: organ podatkowy) z dnia 21 stycznia 2016 r. nr IPPB1/4511-1280/15-2/ES wydana z wniosku D. K. (dalej: Skarżący).

1.2. Skarżący złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej zgodnie z art. 25a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r, poz. 2032, ze zm., dalej: u.p.d.o.f.)

1.3. We wniosku Skarżący wyjaśnił, że jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Skarżący wskazał również, że jest komandytariuszem m. in. w spółce P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa oraz w spółce P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się produkcją wyrobów z drewna, korka, słomy i materiałów używanych do wyplatania, jak również z papieru i tektury, ze szkła płaskiego.

Pomiędzy spółkami komandytowymi zawierane są transakcje polegające m.in. na sprzedaży luster, klejów, płyt mdf, płyt hdf, wkrętów oraz usługi najmu.

Według wiedzy Skarżącego na dzień składania wniosku wartość transakcji pomiędzy spółkami komandytowymi przekracza limity, o których mowa w art. 25 a ust. 2 u.p.d.o.f.

W wyżej wskazanych spółkach komandytowych, wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczeń, tj. komplementariuszem, jest odpowiednio P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Funkcję członka zarządu w obu tych spółkach (spółkach - komplementariuszach) wraz z innymi osobami (zarząd jest co najmniej dwuosobowy) pełni Skarżący.

1.3. W tak zakreślonym stanie faktycznym Skarżący spytał, czy opisane spółki komandytowe, w których jest komandytariuszem, są podmiotami powiązanymi w świetle u.p.d.o.f.? W przypadku odpowiedzi pozytywnej na tak postawione pytanie sformułował kolejne zagadnienie, a mianowicie, czy konieczne będzie sporządzenie dokumentacji podatkowej do transakcji pomiędzy spółkami komandytowymi, o której mowa w art. 25a u.p.d.o.f. i kto jest obowiązany do jej sporządzenia?

1.4. Zdaniem Skarżącego, w przedstawionym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z "podmiotami powiązanymi" w świetle u.p.d.o.f. i w konsekwencji ani spółki, ani ich wspólnicy (w tym Skarżący) nie są zobowiązani do sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f.

Skarżący nadmienił, że jego zdaniem, nawet gdyby uznać, że pomiędzy wyżej wskazanymi spółkami komandytowymi istnieje powiązanie, o którym mowa w u.p.d.o.f., to ani na Skarżącym będącym wspólnikiem tych spółek komandytowych nie ciąży obowiązek sporządzania dokumentacji do przedmiotowych transakcji, ponieważ Skarżący nie dokonuje transakcji, ani na spółkach komandytowych, które w świetle u.p.d.o.f. nie są podatnikami tego podatku.

1.5. Organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z 21 stycznia 2016 r. uznał stanowisko Skarżącego w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej zgodnie z art. 25a u.p.d.o.f. za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu interpretacji organ podatkowy przywołał treść art. 25 ust. 1, ust. 4 i ust. 5 u.p.d.o.f. Organ zwrócił uwagę, że z dniem 1 stycznia 2015 r. weszły w życie przepisy, w których rozszerzono definicje podmiotów powiązanych o jednostki nieposiadające osobowości prawnej oraz doprecyzowano przepisy w zakresie dokumentacji transakcji dotyczących zawarcia umowy spółki niebędącej osoba prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze. Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w sferze stosunków cywilnoprawnych, spółka komandytowa jest samodzielnym podmiotem praw i obowiązków, odrębnym od wspólników spółki.

Organ podatkowy wskazał, że spółka komandytowa będąca stroną transakcji może być uznana za "podmiot krajowy" w świetle regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie art. 25 ust. 4 u.p.d.o.f., ponieważ mamy tu do czynienia z "podmiotem krajowym". Tym samym wskazane w treści wniosku spółki komandytowe należy uznać za podmioty powiązane. Podatnikiem zaś w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest wspólnik spółki komandytowej.

W ocenie organu podatkowego, skoro spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązek sporządzenia dokumentacji spoczywa na wspólniku będącym podatnikiem. Spółki komandytowe, w których Skarżący jest komandytariuszem, są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 u.p.d.o.f., wobec czego dokonując transakcji między sobą będą podlegały regulacjom zawartym w art. 25a u.p.d.o.f., natomiast obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej ciąży na wspólnikach spółek komandytowych.

1.6. Skarżący pismem z 3 lutego 2016 r. wezwał organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa.

1.7. Organ podatkowy w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 2 marca 2016 r. stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej.

2. Postępowanie przed Sądem pierwszej instancji.

2.1. Skarżący nie zgodził się z wydaną interpretacją indywidualną i złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Kwestionowanej interpretacji Skarżący zarzucił naruszenie:

- art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f., poprzez jego niewłaściwą interpretację i uznanie, że jeżeli w myśl art. 25 ust. 1 u.p.d.o.f. spółki komandytowe uznane zostaną za podmioty powiązane, to obowiązek sporządzenia dokumentacji spoczywać będzie na wspólnikach tychże spółek będących podatnikami podatku PIT, podczas gdy przepis ten wprost stanowi, że obowiązek sporządzania dokumentacji spoczywa na podatnikach zawierających transakcje, a więc nie na wspólnikach spółki komandytowej, którzy stronami zawieranych transakcji nie są;

- art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm., dalej: O.p.), w związku z art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f., poprzez dokonanie w sposób nieuprawniony interpretacji rozszerzającej ww. przepisu i uznanie, że obowiązek sporządzania dokumentacji spoczywa na wspólnikach spółek komandytowych, podczas gdy z literalnego brzmienia przepisu wynika, że obowiązek ten spoczywa na podatnikach dokonujących transakcji, to tym samym uznać należy, że organ podatkowy nałożył na wspólnika bez podstawy prawnej obowiązek sporządzenia dokumentacji do transakcji zawieranych pomiędzy powiązanymi spółkami komandytowymi;

- art. 124 O.p., poprzez niewyjaśnienie przyjęcia odmiennego stanowiska niż to wynika z literalnego brzmienia przepisu art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f., tj. ograniczenie się przez organ podatkowy, jedynie do stwierdzenia że "skoro spółki komandytowe nie są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych to obowiązek sporządzenia dokumentacji spoczywa na Wspólnikach będącym podatnikiem tego podatku", (wiersz 37-38 strony 7 skarżonej interpretacji), co w konsekwencji doprowadziło do wydania przez organ podatkowy błędnej interpretacji podatkowej;

- art. 121 O.p., poprzez przeprowadzenie postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej w sposób niebudzący zaufanie podatnika do organów podatkowych, albowiem w identycznym stanie faktycznym dotyczącym drugiego wspólnika tych samych spółek komandytowych, Dyrektor Izby Skarbowej w B. stwierdził, że w świetle uregulowań art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f., wspólnik nie jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji do transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, co w konsekwencji wskazuje, że wydana przez organ podatkowy interpretacja jest nieprawidłowa.

2.2. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji w zakresie w jakim organ podatkowy uznał, że to na wspólniku powiązanych spółek komandytowych spoczywać będzie obowiązek sporządzenia dokumentacji do ww. transakcji, oraz o zasądzenie na rzecz Skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa profesjonalnego pełnomocnika.

2.3. Organ podatkowy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko w sprawie.

3. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

3.1. Skarga jest zasadna.

3.2. Na wstępie należy wskazać, że stosownie do treści art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, z zastrzeżeniem art. 57a. Zgodnie natomiast z art. 57a p.p.s.a., który znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

3.3. Istotą sporu w przedmiotowej sprawie było określenie charakteru powiązań między podmiotami wskazanymi przez Skarżącego w stanie faktycznym opisanym we wniosku o wydanie interpretacji w świetle art. 25 u.p.d.o.f. a także kwestia obowiązku sporządzania szczególnej dokumentacji podatkowej zgodnie z art. 25a u.p.d.o.f.

3.4. W ocenie Sądu, w świetle stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, mając na względzie obowiązujące przepisy prawa uznać należy, że prawidłowe stanowisko prezentuje w niniejszym sporze Skarżący. Zasadne okazały się postawione w skardze zarzuty naruszenia art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f poprzez niewłaściwą interpretację i wadliwe zastosowanie w stanie faktycznym sprawy.

3.5. Poza sporem na etapie, w jakim sprawa zawisła przed sądem, pozostaje kwestia oceny powiązań między spółkami komandytowymi opisanymi przez Skarżącego we wniosku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Skarżący jest komandytariuszem m.in. w obu spółkach komandytowych, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się produkcją wyrobów z drewna, korka, słomy i materiałów używanych do wyplatania, jak również z papieru i tektury, ze szkła płaskiego. Pomiędzy spółkami komandytowymi zawierane są transakcje polegające m.in. na sprzedaży luster, klejów, płyt mdf, płyt hdf, wkrętów oraz usługi najmu. Według wiedzy Skarżącego na dzień składania wniosku wartość transakcji pomiędzy spółkami komandytowymi przekracza limity, o których mowa w art. 25a ust. 2 u.p.d.o.f. Jednocześnie Skarżący wskazuje, że w opisanych spółkach komandytowych, wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczeń, tj. komplementariuszem, są spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Funkcję członka zarządu w obu tych spółkach (spółkach - komplementariuszach) wraz z innymi osobami (zarząd jest co najmniej dwuosobowy) pełni Skarżący.

Przenosząc stan faktyczny opisany w niniejszej sprawie na grunt ww. przepisów podatkowych, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie spełniona została przesłanka z art. 25 ust. 4 pkt 2 u.p.d.o.f., bowiem ta sama osoba fizyczna – Skarżący, bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi – spółkami komandytowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

Mając więc na względzie przepisy art. 25 ust. 1 u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., oraz art. 25 ust. 4 i ust. 5 u.p.d.o.f. opisane przez Skarżącego spółki komandytowe prawidłowo organ uznał za podmioty powiązane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe przesądza, że w przypadku transakcji dokonywanych przez podmioty powiązane w rozumieniu przepisów ustawy, w wyniku których ukształtują się wzajemnie relacje tych podmiotów skutkujące nie wykazywaniem dochodów lub ich zaniżaniem w odniesieniu do warunków obiektywnych, organ podatkowy określi w drodze szacowania dochód oraz należny podatek bez uwzględnienia wcześniej ustalonych między podmiotami warunków, co wynika z art. 25 ust. 2-3a u.p.d.o.f.

3.6. Słuszny okazał się zarzut naruszenia art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f w odniesieniu do drugiej kwestii poddanej ocenie organu, a mianowicie obowiązków dokumentacyjnych w związku z transakcjami dokonywanymi przez podmioty powiązane.

Prawidłowo Skarżący wywodził, że w zaistniałym stanie faktycznym na wskazanych we wniosku spółkach komandytowych oraz samym Skarżącym nie będzie spoczywał obowiązek sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 25a u.p.d.o.f.

W myśl bowiem art. 25a ust. 1 i ust. 2 u.p.d.o.f. podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

- określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);

- określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;

- metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;

- określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;

- wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze – w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach;

- określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

- 30.000 euro - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo

- 50.000 euro - w pozostałych przypadkach.

Trafnie wskazał Skarżący, że w świetle literalnego brzmienia art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f. obowiązek sporządzania dokumentacji ciąży tylko na podatniku i literalne brzmienie przepisu nie budzi wątpliwości. W przypadku więc transakcji handlowych dokonywanych pomiędzy – niebędącymi podatnikiem – spółką komandytową i powiązaną z nią inną spółką komandytową, nie wystąpi konieczność sporządzenia stosownej dokumentacji.

Organ podatkowy uzasadniając niekorzystną interpretację podatkową, wbrew jednoznacznemu brzmieniu przepisu, ograniczył się wyłącznie do stwierdzenia, że skoro spółki komandytowe są podmiotami powiązanymi, a w związku z tym, że ww. spółki nie są podatnikami w świetle u.p.d.o.f., to obowiązek sporządzenia dokumentacji spoczywa na wspólnikach spółki będących podatnikami tego podatku.

Twierdzenie to nie znajduje uzasadnienia w treści przepisów u.p.d.o.f. stanowiących podstawę rozstrzygnięcia, a odstąpienie od literalnej wykładni wymagało od organu pogłębionej argumentacji, czego w uzasadnieniu spornej interpretacji nie uczyniono.

3.7. W ocenie Sądu, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r., nie istnieją na gruncie literalnej wykładni art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f. żadne argumenty wskazujące na okoliczności, które mogłyby determinować istnienie obowiązku dokumentacyjnego Skarżącego w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy spółkami komandytowym opisanymi we wniosku. W przypadku transakcji zawartych pomiędzy spółkami komandytowymi na Skarżącym nie ciąży obowiązek sporządzenia dokumentacji. Obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych ciąży zgodnie z art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f. wyłącznie na podatniku, który jest stroną umowy transakcji. Zatem, w przypadku zawarcia umowy pomiędzy spółkami komandytowymi nie będzie ciążył na Skarżącym obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transferowych, gdyż sam nie jest stroną takiej umowy.

Również spółki komandytowe nie będą miały obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transferowych. Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f. obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transferowych ciąży wyłącznie na podatniku. Ponieważ spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i nie posiada osobowości prawnej, nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. W związku z powyższym, spółki komandytowe opisane przez Skarżącego we wniosku nie będą miały obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej cen transferowych w rozumieniu art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f.

3.8. W ocenie Sądu, prawidłowość powyższej literalnej wykładni przepisu potwierdza zmiana przepisów u.p.d.o.f. dokonana z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2017 r., która jest zmianą prawnie kształtującą, a nie doprecyzowującą dotychczas obowiązujące regulacje (zmiana dokonana ustawą z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2015 r., poz. 1932). Celem zmiany, zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy, było dodanie nowego przepisu dotyczącego obowiązku dokumentacyjnego w przypadku podatników uzyskujących przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną.

Wedle nowych przepisów, zgodnie z art. 25a ust. 1f u.p.d.o.f., w przypadku prowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli spółka niebędąca osobą prawną dokonuje transakcji, spełnienie warunku prowadzenia ksiąg rachunkowych i limit przychodów lub kosztów (determinujące obowiązek dokumentacyjny) ustala się dla tej spółki.

W związku z tym, jeżeli podatnik prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki osobowej, która dokonuje transakcji z podmiotami powiązanymi i jej przychody lub koszty oraz wartości zawieranych transakcji przekraczają limity określone w art. 25a u.p.d.o.f., to wspólnicy (będący podatnikami) muszą przygotować dokumentację takich transakcji.

Przepis art. 25a ust. 1g u.p.d.o.f. nawiązując do powyższego przepisu stanowi, iż w przypadku, o którym mowa w ust. 1f, dokumentacja podatkowa może zostać sporządzona przez wyznaczonego wspólnika mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium RP. Wyznaczenie wspólnika nie zwalnia pozostałych wspólników z odpowiedzialności za nieprzedłożenie wymaganej dokumentacji podatkowej.

W związku z powyższym, każdy wspólnik spółki osobowej będący podatnikiem podatku dochodowego jest zobowiązany do przedłożenia na żądanie organów dokumentacji podatkowej dla transakcji dokonywanych przez tę spółkę z podmiotami powiązanymi, jeżeli spełnione są przesłanki ogólne.

3.9. Podsumowując, spółki komandytowe, w których Wnioskodawca jest komandytariuszem, będące stronami wzajemnych transakcji handlowych, należy uznać za podmiot krajowy w świetle regulacji art. 25 u.p.d.o.f., tym samym wymienione podmioty zaliczane są do podmiotów powiązanych. Jednakże nie są spełnione ustawowe przesłanki do powstania obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f. W rezultacie, transakcje dokonywane pomiędzy dwiema spółkami komandytowymi, których wspólnikiem - komandytariuszem jest Skarżący, nie są objęte obowiązkiem sporządzania dokumentacji podatkowej.

3.10. Końcowo Sąd pragnie wskazać, że interpretacja art. 25a ust. 1 u.p.d.o.f. zbieżna z zaprezentowaną w wyroku, wyrażona została przez Ministra Finansów nie tylko w powołanej przez Skarżącego interpretacji indywidualnej z dnia 19 stycznia 2016 r. o sygn. ITPB1/4511-1081/15/MR, ale również w innych interpretacjach np. z dnia 6 lutego 2017 r. o sygn.1462-IPPB6.4510.578.2016.2.AZ.

3.11. Z powyższych względów, na podstawie art. 146 § 1 p.p.s.a., sąd orzekł jak w sentencji uchylając skarżoną interpretację w całości.

3.12. W ponownie wydanej interpretacji indywidualnej organ podatkowy zobowiązany jest do uwzględnienia wykładni prawa zawartej w niniejszym wyroku.

3.13. Podstawą prawną dla rozstrzygania o kosztach postępowania sądowego była treść art. 200 p.p.s.a. w związku z art. 205 § 2 p.p.s.a. i art. 209 p.p.s.a.

Na zasądzony zwrot kosztów postępowania składały się: wpis od skargi w wysokości 200 zł pobrany od Skarżącego na podstawie § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2003 r., Nr 221, poz. 2193 ze zm.), koszty zastępstwa procesowego w kwocie 480 zł ustalone na podstawie § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.) i uiszczona opłata skarbowa od dokumentu pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.