drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego, , Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Oddalono skargę, II SA/Wa 2225/04 - Wyrok WSA w Warszawie z 2005-03-15, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Wa 2225/04 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2005-03-15 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2004-11-02
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Ewa Kwiecińska /przewodniczący sprawozdawca/
Iwona Dąbrowska
Jacek Fronczyk
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Sygn. powiązane
I OSK 1049/05 - Wyrok NSA z 2006-09-21
Skarżony organ
Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego
Treść wyniku
Oddalono skargę
Sentencja

Sygn. akt II SA/Wa 2225 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 marca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska (spr.), Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Asesor WSA, Jacek Fronczyk, Protokolant apl. prok. Tomasz Nowicki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2005 r. sprawy ze skargi P. J. na decyzję Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia[...] września 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia przetworzonej informacji publicznej - oddala skargę -

Uzasadnienie

W dniu 5 lipca 2004 r. P. J. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej. Treść wniosku obejmuje 27 pozycji, począwszy od informacji o prowadzonej przez Sąd polityce zagranicznej i wewnętrznej, przez zasady funkcjonowania i tryb działania Sądu, a skończywszy na pytaniu o patologie w działaniu Sądu przez ostatnie 5 lat.

W toku postępowania administracyjnego wnioskodawca został zobowiązany do wykazania, w terminie 7 dni, interesu publicznego uzasadniającego udostępnienie żądanych informacji. W zakreślonym terminie wnioskodawca nie wykazał interesu publicznego.

W dniu [....] sierpnia 2004 r. Prezes Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie wydał decyzję odmawiającą udostępnienia żądanej, przetworzonej informacji publicznej ze względu na niewykazanie interesu publicznego. W ocenie organu I instancji ani strona podmiotowa, ani też przedmiotowa badanej sprawy nie wskazuje na to, że mamy do czynienia z występowaniem w sprawie interesu publicznego.

Odwołanie od tej decyzji złożył P.J.. W 24 punktach zażądał "sprostowania i uzupełnienia" decyzji wydanej w I instancji. Treść odwołania wskazuje na niezadowolenie zainteresowanego z wydanej decyzji administracyjnej.

W wyniku rozpatrzenia odwołania w dniu [...] września 2004 r. wydana została z upoważnienia Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzja orzekająca o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu decyzji organ II instancji podkreślił, iż wnioskodawca z jednej strony generalnie precyzuje okres, za który żąda informacji, wskazując konkretne ramy czasowe (w niniejszej sprawie jest to miesiąc maj 2004 r.), zaś z drugiej strony, domaga się danych za pięcioletni okres od chwili złożenia wniosku.

Wskazana niekonsekwencja zdaniem organu, podważa sens jego żądania, a nadto stwarza wątpliwość co do zgodności wniosku z celem, jaki ustawodawca – poprzez przyznanie obywatelom szerokiego dostępu do informacji o sprawach publicznych – wyraził w ustawie o dostępie do informacji publicznej.

Ponadto w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, iż pojęcie "interesu publicznego" jest pojęciem niedookreślonym, nieposiadającym zwartej, zapisanej formuły na gruncie obowiązującego prawa. Interes publiczny odnosi się w swej istocie do spraw związanych z funkcjonowaniem państwa oraz innych ciał publicznych jako pewnej całości, szczególnie z funkcjonowaniem podstawowej struktury państwa. Skuteczne działanie w ramach interesu publicznego wiąże się z możliwością realnego wpływania na funkcjonowanie określonych instytucji państwa w szerokim tego słowa znaczeniu.

Zatem, w kwestii udzielania przez organy państwa informacji publicznej interes publiczny istnieje wówczas, gdy uzyskanie określonych informacji mogłoby mieć znaczenie z punktu widzenia funkcjonowania państwa, np. usprawniałoby działanie jego organów.

W ocenie organu II instancji, udzielenie przez Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie przetworzonej informacji publicznej jest uzasadnione interesem publicznym o tyle, o ile może realnie przełożyć się, na przykład, na poprawę funkcjonowania tego Sądu bądź też sądownictwa administracyjnego w ogólności. Charakter zatem, czy pozycja podmiotu, który występuje z żądaniem udzielenia informacji publicznej, a zwłaszcza realne możliwości przyszłego wykorzystania przez niego uzyskanych danych, ma wpływ na ocenę istnienia interesu publicznego uzasadniającego udzielenie mu stosownych informacji.

Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, po zbadaniu z urzędu kwestii istnienia interesu publicznego stwierdził, iż w niniejszej sprawie po stronie skarżącego nie występuje interes publiczny uzasadniający udzielenie mu przetworzonej informacji publicznej, której się domagał. Zainteresowany nie zamierza wykorzystywać przetworzonych informacji publicznych zgodnie z wymaganym dla ich udostępnienia interesem publicznym, tj. w sposób mogący, na przykład, wpłynąć na usprawnienie funkcjonowania Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.

Skargę na decyzję tę wniósł P. J. W skardze podniesiono, iż zarzut niewykazania interesu publicznego jest nietrafny, gdyż skarżący nie został pouczony co do istoty interesu publicznego. Ponadto skarżący zarzuca, iż organ winien wezwać go, na podstawie art. 14 i 15 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), do uiszczenia kosztów związanych z przetwarzaniem informacji, nie zaś wydawać decyzje odmowną.

W skardze podniesiono także, iż jego pismo procesowe z dnia 25 sierpnia 2004 r., zatytułowane "żądanie sprostowania i uzupełnienia decyzji", nie było odwołaniem. Zdaniem skarżącego, zaskarżona decyzji wydana została z naruszeniem art. 7, 8, 9, 11 oraz 107 Kodeksu postępowania administracyjnego. Skarżący wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i zobowiązanie organu do udzielenia żądanej informacji.

W odpowiedzi na skargę Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł o jej oddalenie i podtrzymał argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Istotą żądania udzielenia informacji publicznej, zgłoszonego przez skarżącego, jest udostępnienie informacji publicznej przetworzonej, tj. takiej, która co do zasady wymaga dokonania stosownych analiz, obliczeń, zestawień statystycznych, ekspertyz połączonych z zaangażowaniem w ich pozyskanie określonych środków osobowych i finansowych. W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, uzyskanie tego typu informacji możliwe jest w zakresie, w jakim jest to szczególnie uzasadnione ze względu na interes publiczny.

Należy zgodzić się ze stwierdzeniem zawartym w decyzji organu II instancji, iż pojęcie "interesu publicznego" jest pojęciem niedookreślonym, nieposiadającym zwartej, zapisanej formuły na gruncie obowiązującego prawa. Interes publiczny odnosi się w swej istocie do spraw związanych z funkcjonowaniem państwa oraz innych ciał publicznych jako pewnej całości, szczególnie z funkcjonowaniem podstawowej struktury państwa. Skuteczne działanie w granicach interesu publicznego wiąże się z możliwością realnego wpływania na funkcjonowanie określonych instytucji państwa w szerokim tego słowa znaczeniu.

Podkreślić należy, iż wnioskodawca występujący o udostępnienie informacji publicznej przetworzonej nie musi wskazywać powodów, dla których spełnienie jego żądania będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego. To podmioty zobowiązane do udostępnienia informacji publicznej muszą wykazać brak istnienia tej przesłanki ustawowej, w przypadku wydania decyzji odmownej.

W niniejszej sprawie, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego prowadząc postępowanie odwoławcze badał z urzędu, czy występuje interes publiczny uzasadniający przetworzenie informacji publicznej i udzielenie jej skarżącemu. Po zbadaniu z urzędu tej kwestii organ wykazał po stronie skarżącego brak interesu publicznego uzasadniającego udzielenie mu przetworzonej informacji publicznej, której się domagał.

W ocenie Sądu, organ prawidłowo wskazał, że skarżący nie zamierza wykorzystać żądanych informacji publicznych zgodnie z wymaganym dla ich udostępnienia interesem publicznym, tj. w sposób mogący, na przykład, wpłynąć na usprawnienie funkcjonowania Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie oraz nie dysponuje możliwością realnego wpływania na funkcjonowanie określonych instytucji państwa.

Brak zaś po stronie skarżącego interesu publicznego powoduje, iż należało wydać decyzję odmawiającą udostępnienia mu przetworzonej informacji publicznej.

Odnosząc się do zarzutu błędnego zakwalifikowania pisma skarżącego zatytułowanego "żądanie sprostowania i uzupełnienia decyzji" jako odwołania od decyzji organu I instancji, wskazać należy, iż w myśl art. 128 kpa niezadowolenie z decyzji wydanej w I instancji jest zasadniczym elementem przesądzającym o zakwalifikowaniu czynności procesowej strony do czynności wniesienia odwołania (B. Adamiak w: B. Adamiak, J. Borkowski "Kodeks postępowania administracyjnego – komentarz", 3 wydanie, Wyd. C. H. Beck, Warszawa 2000, s. 514, teza 4).

Analiza pisma procesowego z dnia 25 sierpnia 2004 r. prowadzi do wniosku, iż wyraża ono niezadowolenie z decyzji wydanej w I instancji. Wobec powyższego stwierdzić należy, iż organ prawidłowo zakwalifikował to pismo jako odwołanie.

Nie zasługuje również na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 7, 8, 9, 11 i 107 kpa. Zaskarżona decyzja wydana została w wyniku przeprowadzenia postępowania administracyjnego, w którym strona uczestniczyła, po wszechstronnym rozważeniu zebranego w sprawie materiału, uzasadnienie decyzji sporządzono zgodnie z wymogami art. 107 § 3 kpa.

Nie zasługuje również na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 14 i art. 15 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Przepisy te dotyczą bowiem sposobu i formy udostępnienia informacji publicznej oraz regulują wyjątek od zasady bezpłatnego udostępnienia informacji publicznych. Przepisy te nie regulują kwestii interesu publicznego, o którym mowa w przepisie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 151 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt