Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk, Janusz Walawski (sprawozdawca), Protokolant, referent stażysta Aleksandra Olczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi Rzecznika Praw Obywatelskich na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie ochrony danych osobowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymana nią w mocy decyzję poprzedzającą z dnia [...] kwietnia 2012 r., 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, działając na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) oraz art. 5, art. 12 pkt 2, art. 18 ust. 1 a contrario, art. 22, art. 27 ust. 2 pkt 2 i art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. nr 101, poz. 926 z późn. zm.), po przeprowadzeniu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie dotyczącej zamieszczenia w treści Raportu o działaniach żołnierzy i pracowników WSI oraz wojskowych jednostek organizacyjnych realizujących zadania w zakresie wywiadu i kontrwywiadu wojskowego przed wejściem w życie ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych w zakresie określonym w art. 67 ust. 1 pkt 1 – 10 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. "Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego" oraz o innych działaniach wykraczających poza sprawy obronności państwa i bezpieczeństwa Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej informacji, które mogą stanowić dane szczególnie chronione w rozumieniu art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych, w dniu [...] kwietnia 2012 r. wydał decyzję nr [...], w której stwierdził "brak podstaw dla skierowania pod adresem Ministra Obrony Narodowej, z siedzibą w Warszawie przy ul. Klonowej 1, w związku z realizowanym przez ten organ procesem przetwarzania danych osobowych ujawnionych w treści Raportu o działaniach żołnierzy i pracowników WSI oraz wojskowych jednostek organizacyjnych realizujących zadania w zakresie wywiadu i kontrwywiadu wojskowego przed wejściem w życie ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych w zakresie określonym w art. 67 ust. 1 pkt 1-10 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. "Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego" oraz o innych działaniach wykraczających poza sprawy obronności państwa i bezpieczeństwa Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, nakazu na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych wobec niestwierdzenia naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych".

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych w uzasadnieniu decyzji podał, że wpłynęło do niego pismo Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia [...] lutego 2007 r., w którym zwrócił się on o "zbadanie sprawy" zamieszczenia w treści przedmiotowego Raportu informacji, które mogą stanowić dane szczególnie chronione w rozumieniu art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych oraz o poinformowanie go o zajętym stanowisku. Rzecznik w piśmie z dnia [...] marca 2007 r. podniósł, iż domaga się wszczęcia postępowania w powyżej określonej sprawie, a swoje żądanie uzasadnił realizacją jego uprawnień określonych w art. 14 pkt 6 ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. nr 14, poz. 147).

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2007 r. przekazał sprawę do załatwienia według właściwości Rzecznikowi Praw Obywatelskich. Powyższe postanowienie zostało utrzymane w mocy postanowieniem z dnia [...] czerwca 2007 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 grudnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1528/07 stwierdził nieważność postanowienia z dnia [...] kwietnia 2007 r. oraz postanowienia go poprzedzającego. Wyrok uprawomocnił się z dniem 8 marca 2008 r. Na mocy tego wyroku Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych został zobowiązany do wydania decyzji w przedmiotowej sprawie.

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych w dniu [...] lipca 2008 r. wydał decyzję o umorzeniu postępowania, a postanowieniem z dnia [...] listopada 2008 r. stwierdził niedopuszczalność wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 marca 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 86/09 uchylił postanowienie z dnia [...] listopada 2008 r.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 14 września 2010 r. sygn. akt

I OSK 1491/09 oddalił skargę kasacyjną Generalnego Inspektora Ochrony Danych na powyżej określony wyrok.

Generalny Inspektor Ochrony Danych decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. uchylił decyzję z dnia [...] lipca 2008 r. celem ponownego rozpatrzenia, sprawy po uprzednim przeprowadzeniu postępowania z udziałem Rzecznika Praw Obywatelskich.

W związku z wnioskiem Stowarzyszenia S., z siedzibą w W. [...], Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r. dopuścił Stowarzyszenie do udziału w sprawie.

Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego ustalono następujący stan faktyczny:

1) W dyspozycji podległych Ministrowi Obrony Narodowej – Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Szefa Służby Wywiadu Wojskowego pozostają aktualnie materiały Komisji Weryfikacyjnej, na podstawie których powstał raport, stanowiący zbiór archiwalny.

2) Materiały pozostające w dyspozycji Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego, zawierające w swej treści dane osobowe ujawnione w raporcie, to materiały, którym w okresie obowiązywania ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. nr 196, poz. 1631 z późn. zm.) nadane zostały klauzule tajności potwierdzające, że zawierają one informacje niejawne w rozumieniu przepisów tej ustawy – tj. klauzule "ściśle tajne", "tajne", "poufne" i "zastrzeżone". Jakkolwiek część materiałów pozostających w dyspozycji tego organu, w oparciu o które powstał Raport oznaczona została klauzulą "jawne", wskazana część materiałów nie zawiera w swej treści danych osobowych ujawnionych w Raporcie. Z racji archiwalnego charakteru wskazanych materiałów, na zasadzie określonej w art. 181 ust. 2 aktualnie obowiązującej ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. nr 182, poz. 1228 z późn. zm.), klauzule tajności, którymi zostały opatrzone, nie podlegają weryfikacji.

3) Materiały pozostające w dyspozycji Szefa Służby Wywiadu Wojskowego, zawierające w swej treści dane ujawnione w Raporcie, to materiały, którym w okresie obowiązywania ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych nadane zostały klauzule tajności potwierdzające, że zawierają one informacje niejawne w rozumieniu przepisów tej ustawy, stanowiące tajemnicę państwową i służbową, tj. klauzule "tajne" i "ściśle tajne". Z racji archiwalnego charakteru wskazanych materiałów, na zasadzie określonej w art. 181 ust. 2 aktualnie obowiązującej ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, klauzule tajności, którymi zostały opatrzone, nie podlegają weryfikacji.

Przedmiotowy Raport został opracowany przez Komisję Weryfikacyjną – utworzoną na podstawie art. 58 ust. 1 pkt 3 i art. 63 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. nr 104, poz. 711 z późn. zm.). Raport został opublikowany w Monitorze Polskim z dnia 16 lutego 2007 r. (M.P. Nr 11, poz. 110). Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o podaniu Raportu do publicznej wiadomości było równoznaczne ze zniesieniem klauzuli tajności w rozumieniu art. 21 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. nr 196, poz. 1631 z późn. zm.).

Przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie trybu działania Komisji Weryfikacyjnej powołanej w związku z likwidacją Wojskowych Służb Informacyjnych (Dz. U. nr 135, poz. 953) przewidziały obowiązek przekazania, po zakończeniu działalności Komisji Weryfikacyjnej, akt postępowań weryfikacyjnych Szefowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Szefowi Służby Wywiadu Wojskowego oraz archiwizowania tych akt w trybie określonym dla informacji niejawnych.

Wedle poczynionych w przedmiotowej sprawie ustaleń, materiały Komisji Weryfikacyjnej, zawierające w swej treści dane osobowe ujawnione w Raporcie, stanowią aktualnie zasób archiwalny – zatem ani klauzule tajności, którymi zostały one opatrzone, ani zasadność zakwalifikowania ich jako informacji niejawnych, nie podlegają weryfikacji i zachowują podany status.

W stosunku do tego rodzaju materiałów – w myśl art. 5 ustawy o ochronie danych osobowych – wyłączone jest stosowanie przepisów o ochronie danych osobowych, jak również – na podstawie art. 43 ust. 2 ustawy o ochronie danych osobowych – uprawnienia Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych przewidziane w art. 12 pkt 2, art. 14 pkt 1, 3 i 5 oraz art. 15 – 18 powołanej ustawy.

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, dokonawszy ustaleń co do charakteru i statusu prawnego materiałów na bazie których powstał Raport, a zarazem będąc pozbawionym zarówno możliwości dostępu do materiałów źródłowych w zakresie, w jakim zawierają one dane osobowe ujawnione w Raporcie, jak i kompetencji do wydania w stosunku do administratora danych osobowych, zobowiązany jest do zakończenia postępowania w niniejszej sprawie, decyzją o niestwierdzeniu jakichkolwiek uchybień, z uwagi na poczynione ustalenia i ograniczony zakres kompetencji. (...).

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 5, art. 12 pkt 2, art. 18 ust. 1 a contrario, art. 22, art. 27 ust. 2 pkt 2 i art. 43 ust. 2 ustawy o ochronie danych osobowych, w dniu [...] lipca 2012 r. wydał decyzję nr [...], którą utrzymał w mocy decyzję poprzedzającą z dnia [...] kwietnia 2012 r.

W uzasadnieniu decyzji Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych podał m.in., że przeprowadził w sprawie stosowne postępowanie wyjaśniające. Ustalono, że ujawnione w Raporcie dane osobowe stanowią informacje niejawne, co wyłączyło możliwość nakazania organowi zastosowania się do dyspozycji art.18 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych. W tej sytuacji, mając na uwadze charakter przedmiotowego postępowania prowadzonego wprawdzie z urzędu, lecz do wszczęcia i prowadzenia którego Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych był zobowiązany, a tym samym wyłącznie władny do stwierdzenia braku podstaw do ingerencji w treść Raportu, jak i materiałów, w oparciu o które został on sporządzony – a zatem decyzji rozstrzygającej przedmiotową sprawę merytorycznie (...).

Decyzja Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lipca 2012 r. stała się przedmiotem skargi wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Rzecznik Praw Obywatelskich zarzucił, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, tj. art. 7, 77 § 1 i art. 107 § 3 Kpa, polegającym na zaniechaniu podjęcia wszelkich niezbędnych czynności do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli, co miało istotny wpływ na wynik postępowania. Zdaniem strony skarżącej doszło również do naruszenia art. 70 c ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. nr 104, poz. 711 z późn. zm.) w zw. z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych, poprzez błędną wykładnię prowadzącą do niestwierdzenia naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych w sprawie zamieszczenia w treści Raportu o likwidacji WSI informacji, które mogą stanowić dane wrażliwe w rozumieniu art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych.

Rzecznik Praw Obywatelskich, podnosząc powyższe zarzuty, wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji poprzedzającej.

W odpowiedzi na skargę Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, iż przedmiotem sprawy jest ocena przez Sąd prawidłowości prowadzonego przez organ administracji publicznej postępowania administracyjnego oraz wydanego w tym postępowaniu rozstrzygnięcia.

Skarga zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa.

Zgodnie z art. 170 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby.

Natomiast art. 153 powyżej powołanej ustawy stanowi, że ocena prawna i wskazania, co do dalszego postępowania, wyrażone w orzeczeniu sądu, wiążą ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

Związanie sądu administracyjnego oceną prawną oznacza, że nie może on formułować nowych ocen prawnych, sprzecznych z wyrażonym wcześniej w orzeczeniu sądowym poglądem i zobowiązany jest do podporządkowania się mu w pełnym zakresie (LEX nr 1148601).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 6 grudnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1528/07 stwierdził, że "w ocenie Sądu, żądanie wszczęcia postępowania przez rzecznika w trybie art. 14 pkt 6 ustawy o RPO jest dla każdego organu wiążące i było też wiążące dla GIODO. Przy czym sformułowanie "wiążące" oznacza, że organ związany żądaniem Rzecznika Praw Obywatelskich pozbawiony jest możliwości zwolnienia się z nałożonego obowiązku, a tym bardziej przekazania sprawy ponownie Rzecznikowi Praw Obywatelskich".

Potwierdzeniem powyższego, jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 marca 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 86/09. Stanowisko Sądu I instancji, co do tego, że "żądnie Rzecznika jest dla organu wiążące" zostało potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 września 2010 r. sygn. akt I OSK 1491/09 oddalającym skargę kasacyjną od powyżej określonego wyroku.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. nr 101, poz. 926 z późn. zm.), do zadań Generalnego Inspektora w szczególności należy:

1) kontrola zgodności przetwarzania danych z przepisami o ochronie danych osobowych,

2) wydawanie decyzji administracyjnych i rozpatrywanie skarg w sprawach wykonania przepisów o ochronie danych osobowych,

3) zapewnienie wykonania przez zobowiązanych obowiązków o charakterze niepieniężnym wynikających z decyzji, o których mowa w pkt 2, przez stosowanie środków egzekucyjnych przewidzianych w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954 z późn. zm.),

4) prowadzenie rejestru zbiorów danych oraz udzielanie informacji o zarejestrowanych zbiorach,

5) opiniowanie projektów ustaw i rozporządzeń dotyczących ochrony danych osobowych,

6) inicjowanie i podejmowanie przedsięwzięć w zakresie doskonalenia ochrony danych osobowych,

7) uczestniczenie w pracach międzynarodowych organizacji i instytucji zajmujących się problematyką ochrony danych osobowych.

Przytoczony przepis wymienia podstawowe zadania i kompetencje Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Niezależnie od wyliczenia podstawowych obowiązków, które znalazło się w przytoczonym przepisie, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych ma do spełnienia bardzo ważną rolę, także jeśli chodzi o samo stosowanie rozwiązań przyjętych w ustawie o ochronie danych osobowych, rozpoznanie istniejącej sytuacji faktycznej, kształtowanie polityki ochrony danych osobowych i wykładni odpowiednich, służących temu postanowień, a także podniesienie świadomości prawnej w tym zakresie (por. Komentarz do art. 12 ustawy o ochronie danych osobowych – J. Bart, Paweł Fajgielski, Ryszard Markiewicz).

Podkreślić należy, że Generalny Inspektor to nie tylko organ kontrolny, jest to również organ o kompetencjach władczych i działa m.in. poprzez rozpatrywanie skarg i wydawanie decyzji w trybie kodeksu postępowania administracyjnego.

W rozdziale 3 ustawy o ochronie danych osobowych ustawodawca określił m.in. przesłanki dopuszczalności przetwarzania danych osobowych, w tym danych podlegających szczególnej ochronie.

Przetwarzać dane osobowe można wyłącznie poprzez działanie legalne, a więc znajdujące oparcie w przepisie prawa, podjęte przez podmiot do działania umocowany i wykonujący czynności w ramach tego umocowania.

Zgodnie art. 23 ust. 1 przedmiotowej ustawy, przetwarzanie danych jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy:

1) osoba, której dane dotyczą, wyrazi na to zgodę, chyba że chodzi o usunięcie dotyczących jej danych,

2) jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa,

3) jest to konieczne do realizacji umowy, gdy osoba, której dane dotyczą, jest jej stroną lub gdy jest to niezbędne do podjęcia działań przed zawarciem umowy na żądanie osoby, której dane dotyczą,

4) jest niezbędne do wykonania określonych prawem zadań realizowanych dla dobra publicznego,

5) jest to niezbędne dla wypełnienia prawnie usprawiedliwionych celów realizowanych przez administratorów danych albo odbiorców danych, a przetwarzanie nie narusza praw i wolności osoby, której dane dotyczą.

Natomiast art. 27 przedmiotowej ustawy, mówi że zabrania się przetwarzania danych ujawniających pochodzenie rasowe lub etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne lub filozoficzne, przynależność wyznaniową, partyjną lub związkową, jak również danych o stanie zdrowia, kodzie genetycznym, nałogach lub życiu seksualnym oraz danych dotyczących skazań, orzeczeń o ukaraniu i mandatów karnych, a także innych orzeczeń wydanych w postępowaniu sądowym lub administracyjnym.

2. Przetwarzanie danych, o których mowa w ust. 1, jest jednak dopuszczalne, jeżeli:

1) osoba, której dane dotyczą, wyrazi na to zgodę na piśmie, chyba że chodzi o usunięcie dotyczących jej danych,

2) przepis szczególny innej ustawy zezwala na przetwarzanie takich danych bez zgody osoby, której dane dotyczą, i stwarza pełne gwarancje ich ochrony,

3) przetwarzanie takich danych jest niezbędne do ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby, gdy osoba, której dane dotyczą, nie jest fizycznie lub prawnie zdolna do wyrażenia zgody, do czasu ustanowienia opiekuna prawnego lub kuratora,

4) jest to niezbędne do wykonania statutowych zadań kościołów i innych związków wyznaniowych, stowarzyszeń, fundacji lub innych niezarobkowych organizacji lub instytucji o celach politycznych, naukowych, religijnych, filozoficznych lub związkowych, pod warunkiem, że przetwarzanie danych dotyczy wyłącznie członków tych organizacji lub instytucji albo osób utrzymujących z nimi stałe kontakty w związku z ich działalnością i zapewnione są pełne gwarancje ochrony przetwarzanych danych,

5) przetwarzanie dotyczy danych, które są niezbędne do dochodzenia praw przed sądem,

6) przetwarzanie jest niezbędne do wykonania zadań administratora danych odnoszących się do zatrudnienia pracowników i innych osób, a zakres przetwarzanych danych jest określony w ustawie,

7) przetwarzanie jest prowadzone w celu ochrony stanu zdrowia, świadczenia usług medycznych lub leczenia pacjentów przez osoby trudniące się zawodowo leczeniem lub świadczeniem innych usług medycznych, zarządzania udzielaniem usług medycznych i są stworzone pełne gwarancje ochrony danych osobowych,

8) przetwarzanie dotyczy danych, które zostały podane do wiadomości publicznej przez osobę, której dane dotyczą,

9) jest to niezbędne do prowadzenia badań naukowych, w tym do przygotowania rozprawy wymaganej do uzyskania dyplomu ukończenia szkoły wyższej lub stopnia naukowego; publikowanie wyników badań naukowych nie może następować w sposób umożliwiający identyfikację osób, których dane zostały przetworzone,

10) przetwarzanie danych jest prowadzone przez stronę w celu realizacji praw i obowiązków wynikających z orzeczenia wydanego w postępowaniu sądowym lub administracyjnym.

W ocenie Sądu, powyżej przytoczone przepisy zostały przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych naruszone w ten sposób, że nie ustalił on, czy art. 70c ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. nr 104, poz. 711 z późn. zm.) nie jest przesłanką legalizującą przetwarzanie danych osobowych, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 2 i 4 oraz art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych.

Podkreślić należy, że art. 70c precyzyjnie określił obowiązki organów konstytucyjnych, tak w zakresie sporządzenia Raportu, jak też jego publikacji.

Zaskarżona decyzja została wydana w zasadzie na podstawie przekazanych Generalnemu Inspektorowi Danych Osobowych informacji przez Ministra Obrony Narodowej, w sytuacji gdy w procesie powstawania Raportu uczestniczyły również inne organy, które w ocenie Sądu powinny zająć stanowisko w sprawie.

Zdaniem Sądu, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych przeprowadził postępowanie w sposób nieprawidłowy i w niewłaściwym kierunku, wbrew intencji Rzecznika Praw Obywatelskich i zignorował treść jego wniosku (żądania). Przeprowadził bowiem postępowanie, na co sam wskazał w decyzji poprzedzającej – z urzędu, aby następnie w zaskarżonej decyzji stwierdzić, że decyzja została wydana "po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich (...) o ponowne rozpatrzenie sprawy wszczętej z urzędu (...)".

Zdaniem Sądu, nie powinno budzić żadnych wątpliwości, że postępowanie w niniejszej sprawie, zakończone zaskarżoną decyzją, zostało wszczęte na wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich i Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, był zobowiązany prowadzić postępowanie, będąc związany zakresem żadania określonym w tym wniosku.

W tym stanie rzeczy, należy zgodzić się ze stwierdzeniem Rzecznika Praw Obywatelskich zawartym w skardze, że "nawet uznanie nieodwracalności zdarzenia polegającego na publikacji raportu, nie może prowadzić do konstatacji Generalnego Inspektora, że do naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych nie doszło. Przepis art. 70c ust. 3 ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego – wskazany przez GIODO jako podstawa prawna do opublikowania informacji zawierających dane wrażliwe, nie odpowiada bowiem wymogom ustanowionym w art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych, a tym samym nie może legitymizować, czy też usprawiedliwiać przetwarzania danych szczególnie chronionych".

Sąd podziela ten pogląd.

Reasumując stwierdzić należy, ze Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych naruszył przepisy postępowania, tj. art. 77, 80,107 Kpa w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 1 i 4 oraz art. 27 ust 2 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych.

Rozpoznając ponownie sprawę, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych zobowiązany jest uwzględnić poczynione przez Sąd ustalenia i wydać rozstrzygnięcie odpowiadające prawu.

Z tych względów Sąd, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) w związku z art. 132 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), orzekł jak w sentencji.