Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Matan, Sędzia WSA Artur Żurawik (spr.), Protokolant Agnieszka Jurczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2017 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uprawnień do kierowania pojazdami oddala skargę.

Starosta [...] decyzją z dnia [...] r., znak [...], wydaną na podstawie art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (obecnie j.t. Dz.U. z 2017 r., poz. 978 z późn. zm. – dalej u.k.p.), w związku z art. 2 pkt 9 i art. 182 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (obecnie j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 665 z późn. zm. – dalej k.k.w.) oraz § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 lutego 2016 r. w sprawie wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. z 2016 r. poz. 231), z urzędu orzekł o cofnięciu M. G. uprawnień do kierowania pojazdami w zakresie kategorii A,B,C,T, określonych w dokumencie prawa jazdy nr [...], seria [...] wydanym przez Starostę [...].

W uzasadnieniu podano m. in., że w dniu [...] r., sygn. akt [...], Sąd Rejonowy w G. wydał wyrok, w którym orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, tj. od dnia 3 października 2015 r. do dnia 3 października 2018 r. Organ, do którego przesłano orzeczenie zawierające zakaz prowadzenia pojazdów, zobowiązany jest cofnąć uprawnienia do ich prowadzenia w orzeczonym zakresie oraz nie może wydać tych uprawnień w okresie obowiązywania zakazu. W przypadku orzeczenia wyrokiem sądu zakazu kierowania pojazdami na okres przekraczający rok organ wydaje decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami bez określenia terminu ważności tej decyzji.

W odwołaniu z dnia 9 lutego 2017 r. (data nadania) strona postępowania wniosła o uchylenie decyzji, jako krzywdzącej. Odwołujący się spożywał bowiem lek "Amol" na niestrawność i nie miał świadomości jazdy w stanie nietrzeźwości.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (SKO) decyzją z dnia [...] r., znak [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 – dalej k.p.a.), utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu podano m. in., że w rozpatrywanej sprawie wystąpiła przesłanka cofnięcia M. G. uprawnień do kierowania pojazdami z uwagi na prawomocne skazanie i orzeczenie wobec strony zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Kolegium nie mogło uwzględnić zarzutów zawartych w odwołaniu.

Skargę na powyższą decyzję SKO złożył M. G. i powtórzył argumentację z odwołania.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie. Podał, że działał na podstawie i w granicach prawa, a rozstrzygnięcie znajduje umocowanie w zgromadzonym materiale dowodowym. W uzasadnieniu powtórzył swą poprzednią argumentację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 1066) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m. in. przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym zgodnie z § 2 tegoż artykułu kontrola, o której mowa, jest sprawowana pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sąd rozpoznaje sprawę rozstrzygniętą zaskarżonym aktem z punktu widzenia kryterium legalności, to jest zgodności z prawem całego toku postępowania administracyjnego i prawidłowości zastosowania prawa materialnego. Nadto zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2017 roku, poz. 1369 z późn. zm., dalej p.p.s.a.) sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz wskazaną podstawą prawną.

W wyniku analizy akt sprawy Sąd stwierdził, że skarga nie jest uzasadniona. Zaskarżone rozstrzygnięcie nie narusza bowiem ani prawa materialnego, ani też organ odwoławczy nie naruszył reguł procedury administracyjnej w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, bądź skutkującym wznowieniem tego postępowania. Tymczasem, zgodnie z art. 145 § 1 p.p.s.a., dopiero stwierdzenie tego rodzaju naruszenia prawa uzasadnia uwzględnienie skargi.

Zgodnie z art. 182 § 1 k.k.w. w razie orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów, sąd przesyła odpis wyroku odpowiedniemu organowi administracji rządowej lub samorządu terytorialnego właściwemu dla miejsca zamieszkania skazanego. Wg §2 tego przepisu organ, do którego przesłano orzeczenie zawierające zakaz prowadzenia pojazdów, zobowiązany jest cofnąć uprawnienia do ich prowadzenia w orzeczonym zakresie oraz nie może wydać tych uprawnień w okresie obowiązywania zakazu.

Przepis art. 182 k.k.w. stanowi normę prawa, będącą podstawą do wydania decyzji administracyjnej o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mimo, że jest umiejscowiony w akcie prawnym zawierającym przepisy prawa karnego wykonawczego, nienależącym do systemu prawa administracyjnego. Przepis ten wskazuje organ administracji zobowiązany do wydawania rozstrzygnięcia w orzeczonym przez sąd zakresie (tak też wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 26 lutego 2015 r., sygn. II SA/Go 15/15). Jednocześnie, z artykułem 182 § 2 k.k.w. koresponduje obecnie art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy z 2011 r. o kierujących pojazdami, w myśl którego starosta wydaje decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadku orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów. Z przepisów tych jednoznacznie wynika, że to sąd powszechny orzeka o zakazie prowadzenia pojazdów, ustalając jednocześnie jakiego rodzaju pojazdów zakaz ten dotyczy i dopiero to orzeczenie stanowi podstawę do cofnięcia uprawnień do ich prowadzenia przez właściwy organ administracji.

Jednocześnie wg §17 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 lutego 2016 r. w sprawie wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami, w przypadku orzeczenia wyrokiem sądu zakazu kierowania pojazdami na okres przekraczający rok organ wydaje decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami bez określenia terminu ważności tej decyzji. W uzasadnieniu decyzji organ wskazuje w szczególności termin rozpoczęcia i zakończenia biegu okresu zakazu kierowania pojazdami.

Powyższa sytuacja wyczerpuje zatem przesłankę cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami określoną w art. 182 § 2 k.k.w. oraz w art. 103 ust. 1 pkt 4 u.k.p., nakładając na organ administracyjny obowiązek wydania decyzji jw. Ma rację SKO, że ze względu na formułę ww. przepisów rozstrzygnięcie w tej sprawie ma charakter aktu związanego, tzn. w określonym stanie faktycznym organ musi wydać decyzję o określonej treści. Organ przy tym, i co za tym idzie Sąd Administracyjny, nie mogą ponownie dokonywać ustaleń faktycznych i prawnych, które są zastrzeżone dla sądu karnego i wiąże je prawomocny wyrok karny. W szczególności nie ma podstaw do kwestionowania, iż skarżący jechał pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości i dopuścił się czynu umyślnego, skoro tak stwierdza ww. prawomocny wyrok karny. Sam skarżący, jak podał na rozprawie dobrowolnie poddał się karze (stąd wyrok zapadł na posiedzeniu), a jego wniosek musiał również obejmować orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Mógł też wyrok ten kwestionować w drodze apelacji, czego nie uczynił.

Nie doszło zatem do naruszenia art. 7, 77 §1, 80, 138 §1 pkt 1 k.p.a., art. 182 §2 k.k.w., art. 103 ust. 1 pkt 4 u.k.p., ani też innych przepisów, uzasadniających uwzględnienie skargi.

Z powyższych względów skarga nie mogła odnieść skutku i jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Powołane wyżej orzecznictwo sądowo-administracyjne dostępne jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, pod adresem internetowym http://orzeczenia.nsa.gov.pl.