Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędziowie Sędzia NSA Barbara Kamieńska Sędzia WSA Wiesława Batorowicz /spr./ Protokolant masz. Maria Kasztelan po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2007 r. przy udziale sprawy ze skargi G. J. na postanowienie Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie kary z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego; I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego kwotę 100zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. określa, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane. /-/ W. Batorowicz /-/ B. Drzazga /-/ B. Kamieńska

Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2006r. nr [...] na podstawie art. 57 ust. 7 w zw. z art. 59f ust. 1-3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) oraz art.123 kpa Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. wymierzył inwestorowi G. J. karę w wysokości [...],- zł z tytułu przystąpienia do użytkowania z naruszeniem art. 55 Prawa budowlanego budynku magazynowego na działce nr [...],[...] w miejscowości S.. K. , realizowanego na podstawie pozwolenia na wznowienie robót Nr [...] z dnia [...]04.2002r., jednocześnie zobowiązując inwestora do uiszczenia określonej kary w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Uzasadniając rozstrzygnięcie wskazano, iż w toku przeprowadzonego postępowania stwierdzono, że na działce nr [...],[...] w m. S. zlokalizowany jest budynek parterowy niepodpiwniczony o wym. zewn. [...] x [...]m. Realizację budynku rozpoczęto w 2001r. bez wymaganego pozwolenia na budowę. W wyniku przeprowadzonego postępowania, w trakcie którego budowa została wstrzymana, inwestor decyzją z dnia [...]. uzyskał pozwolenie na wznowienie robót według zatwierdzonego projektu zamiennego na budowę budynku magazynowego. Inwestor nie zgłosił rozpoczęcia robót, budowę prowadził zaś bez wymaganego nadzoru. Inwestor nie składając wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie przystąpił do użytkowania obiektu w zmieniony sposób. W wyniku czynności kontrolnych stwierdzono odstępstwa od warunków udzielonych w pozwoleniu na wznowienie robót (zmiany w elewacjach, podział wnętrza budynku na pomieszczenia, inny sposób użytkowania – obsługa stacji paliw, sprzedaż olejów, części samochodowych i rowerów). W trakcie kontroli przeprowadzonej w dniach [...].06.2006r. i [...].07.2006r. stwierdzono, że budynek nadal użytkowany jest w celach handlowych. Dlatego konieczne było nałożenie grzywny.

W zażaleniu od powyższego postanowienia G.J. zakwestionował wysokość nałożonej grzywny, twierdząc, że jest ekonomicznie nieuzasadniona, ponieważ wartość budynku na obecnym etapie robót wynosi [...]zł, a dochód inwestora w 2005r. wyniósł [...]zł.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] . nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 oraz art. 123 w zw. z art. 144 kpa uchylił zaskarżone postanowienie w części, w jakiej została określona wysokość wymierzonej kary z tytułu przystąpienia do użytkowania obiektu z naruszeniem art. 55 Prawa budowlanego i w tym zakresie ustalił karę w wysokości [...],- zł, w pozostałej części utrzymując zaskarżone postanowienie w mocy.

W skardze na powyższe postanowienie G.J. zarzucił organowi odwoławczemu naruszenie art. 54 i 55 Prawa budowlanego przez przyjęcie, że przedmiotowy budynek jest obiektem budowlanym, przed którego przystąpieniem do użytkowania należy uzyskać ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie. Ponadto skarżący zarzucił naruszenie art. 57 ust. 7 Prawa budowlanego, twierdząc, że organ niewłaściwie określił kategorię obiektu budowlanego, według którego obliczono wysokość kary.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że przedmiotowy obiekt w rzeczywistości jest tymczasowym obiektem budowlanym postawionym na czas budowy stacji paliw z przeznaczeniem na cele gospodarcze tj. przechowywanie narzędzi, materiałów oraz odzieży roboczej służących wyłącznie dla potrzeb prowadzonej budowy. Organy nadzoru błędnie przyjęły, że pomieszczenia obiektu są wykorzystywane na magazyn handlowy, bowiem na jego ścianie umieszczono tablicę "sprzedaż rowerów". Przedmiotowy budynek został wybudowany z pustaków, ma powierzchnię [...]m2 i w każdej chwili może zostać rozebrany.

Zdaniem skarżącego nawet gdyby przyjąć, że obiekt był rzeczywiście przeznaczony dla celów magazynowych, to brak jest podstaw do zaliczenia go do kategorii XVIII obiektów budowlanych. Obiekt ten należało zaliczyć do kategorii III obiektów budowlanych tj. do niewielkich budynków takich jak budynki gospodarcze co skutkować winno nałożeniem dziesięciokrotnie niższej kary.

W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga okazała się uzasadniona, choć z innych przyczyn niż w niej wskazano. Zgodnie bowiem z przepisem art. 59 g pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane do kar, o których mowa w ust.1 tego przepisu czyli wymierzonych na podstawie art. 59f ust.1, mającego zastosowanie w niniejszej sprawie, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137,poz.926,z póz. zm.) Zgodnie z art. 68 1 powołanej ustawy zobowiązanie podatkowe o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2 nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Odnosząc reguły wskazanego przepisu do art. 57 ust.7 Prawa budowlanego przyjąć należało, że obowiązek, od którego liczyć należało początek trzyletniego terminu, powstał z końcem roku kalendarzowego roku w którym przystąpiono do użytkowania obiektu budowlanego z naruszeniem przepisów art. 54 i 55 Prawa budowlanego. Obowiązek zapłaty kary z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego powstaje bowiem z dniem zaistnienia tego zdarzenia, co wynika z analogi do przepisu art. 21 § 1 pkt1 Ordynacji podatkowej.

Materiał dowodowy zgromadzony w aktach administracyjnych pozwala na przyjęcie, że inwestor przystąpił do użytkowania obiektu w sierpniu 2002r. (protokół oględzin obiektu budowlanego z dnia [...] kwietnia 2004r.), a więc początek wskazanego terminu rozpoczął bieg [...] stycznia 2003r. Decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...]. ustalająca zobowiązanie do zapłaty kary została doręczona inwestorowi [...] sierpnia 2006r. a więc po upływie trzyletniego okresu.

Podkreślenia wymaga, iż zobowiązanie o jakim mowa powyżej nie powstało w związku z wydaniem i doręczeniem wcześniejszego postanowienia tego samego organu z dnia [...] września 2005r., gdyż to postanowienie zostało uchylone w całości postanowieniem Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2005r. i sprawa przekazana została do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Oznacza to, że decyzja organu I instancji kształtująca obowiązek zapłaty kary nie została poddana jedynie korekcie co do wysokości, lecz całkowicie wyeliminowana (por. Ordynacja podatkowa. Komentarz Stefan Babiarz i inni Wyd. 3 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis W-wa 2006. str 311-312).

Pierwsze zobowiązanie kształtujące wywołujące skutek opisany w art. 68 1 Ordynacji podatkowej powstało zatem [...] sierpnia 2006r.

W tych warunkach uznać należało, że zaskarżone postanowienie wydane zostało z naruszeniem przepisów prawa materialnego tj. art. 59 pkt 5 Prawa budowlanego w związku z art. 21 § 1 pkt 1 i art. 68 1 Ordynacji podatkowej, co skutkuje uchyleniem zaskarżonego postanowienia w całości.

O zwrocie kosztów postępowania orzeczono na podstawie art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

W pkt III wyroku określone zostało, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane (art. 152 p.p.s.a.).

/-/ W. Batorowicz /-/ B. Drzazga /-/ B. Kamieńska