Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla, , Sędzia WSA Izabela Ostrowska, Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), Protokolant Agnieszka Wasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2007r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej skargę oddala

VIISA/Wa 1476/07

U Z A S A D N I E N I E

Główny Inspektor Sanitarny po rozpatrzeniu odwołania E. M. od decyzji Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] lutego 2007r. odmawiającej uchylenia decyzji Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] grudnia 1995r., która utrzymywała w mocy decyzję Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego W. z dnia [...] czerwca 1995r. o braku podstaw do stwierdzenia u E. M. choroby zawodowej – przewlekłego zatrucia dwusiarczkiem węgla, decyzją z dnia [...] maja 2007r. znak: [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 154 kpa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu podał, iż w obrocie prawnym istnieje ostateczna decyzja Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] grudnia 1995r. utrzymująca w mocy decyzję Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego W. z dnia [...] czerwca 1995r. o braku podstaw do stwierdzenia u E. M. choroby zawodowej – przewlekłego zatrucia dwusiarczkiem węgla.

W dniu [...] czerwca 2006r. organ pierwszej instancji wszczął z urzędu na skutek zgłoszenia lekarza rodzinnego postępowanie dotyczące podejrzenia u E. M. choroby zawodowej w postaci – przewlekłego zatrucia dwusiarczkiem węgla.

Następnie organ pierwszej instancji zwrócił się do jednostek orzeczniczych celem weryfikacji pod kątem przewlekłego zatrucia dwusiarczkiem węgla dotychczasowych orzeczeń wydanych w 1995r w sprawie choroby zawodowej E. M.

Obie placówki orzecznicze na podstawie aktualnej oceny stanu zdrowia E. M. oraz analizy przedłożonej dokumentacji nie znalazły podstaw do rozpoznania biologicznych skutków zdrowotnych odpowiadających ostremu i przewlekłemu zatruciu dwusiarczkiem węgla czy siarkowodorem.

Z dokumentacji wynikało, iż E. M. pracował ok. 12 miesięcy w okresie 1957 – 1960 w narażeniu na ponadnormatywne stężenie dwusiarczku węgla jednocześnie w dokumentacji stwierdzono brak danych na przebycie przez pacjenta ostrego zatrucia dwusiarczkiem węgla w okresie zatrudnienia w Zakładach Chemicznych "C.".

Obie jednostki orzecznicze stwierdziły ponadto, że przedstawione przez E. M. zaświadczenie z dnia [...] lipca 1957r. wydane przez Ambulatorium Ośrodka Badawczo-Leczniczego dla Chorób Warstw Pracowniczych przy Klinice we W. było już przedmiotem analizy podczas prowadzonego postępowania diagnostyczno-orzeczniczego w 1995r. [...] Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy wydał w dniu [...] sierpnia 2006r. orzeczenie nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej- przewlekłego zatrucia dwusiarczkiem węgla.

Podobną opinię wydał Instytut Medycyny Pracy w Ł. w orzeczeniu z dnia [...] marca 2006r., nr [...].

W związku z powyższym w ocenie Głównego Inspektora Sanitarnego brak było przesłanek do zmiany lub uchylenia w trybie art. 154 kpa decyzji wydanej przez Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] grudnia 1995r.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł E. M.

Skarżący kwestionuje kompetencje i ustalenia jednostek orzeczniczych powołując się na treść zaświadczenia z dnia [...] lipca 1957r. wydanego przez Ambulatorium Ośrodka Badawczo-Leczniczego dla Chorób Warstw Pracowniczych przy Klinice we W.

W odpowiedzi na skargę, Główny Inspektor Sanitarny wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest nieuzasadniona.

W rozpoznawanej sprawie Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny we W. działając na podstawie art. 61 § 1 kpa w związku z art. 154 kpa wszczął w dniu [...] czerwca 2006r. z urzędu na skutek zgłoszenia dokonanego przez lekarza rodzinnego postępowanie w sprawie choroby zawodowej- zatrucia dwusiarczkiem węgla u E. M.

Organ z urzędu uruchomił tryb wzruszenia decyzji ostatecznej określony w art. 154 kpa.

Decyzja Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] grudnia 1995r. w stosunku do której zostało wszczęte postępowanie w trybie art. 154 kpa jest decyzją związaną wydaną na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18.XI.1983r w sprawie chorób zawodowych ( Dz. U. nr 65, poz 294 oraz Dz. U nr 61, poz. 364 z 1989r ).

Oznacza to, że w stosunku do decyzji o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej nie jest możliwe rozpoznanie sprawy w ramach tzw. uznania administracyjnego. Przy wydawaniu takich decyzji przepisy prawa nie pozwalają organom na swobodne uznanie administracyjne.

W sprawach w których nie jest możliwe rozpoznanie sprawy w ramach tzw. uznania administracyjnego, wzruszenie decyzji ostatecznej w trybie art. 154 kpa nie jest możliwe ( wyrok NSA z dnia 11 października 2005r, I OSK 815/05, wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2005r, OSK 1667/04 ).

W tych okolicznościach bezcelowe byłoby analizowanie, czy za uchyleniem lub zmianą decyzji Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] grudnia 1995r. przemawia interes społeczny lub słuszny interes strony, bowiem nawet gdyby taki interes przemawiał to zmiana lub uchylenie tej decyzji spowodowałaby wydanie decyzji niezgodnej z prawem, co stanowiłoby bez wątpienia przesłankę z art. 156 § 1 pkt 2 kpa. Interes społeczny lub słuszny interes strony, o których mowa w art. 154 § 1 kpa może przemawiać za uchyleniem lub zmianą decyzji ostatecznej na mocy której żadna ze stron nie nabyła prawa, tylko w przypadku decyzji uznaniowych, kiedy przy ich wydawaniu organ nie jest ściśle związany przepisami prawa.

W świetle powyższych rozważań, zaskarżoną decyzję odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] grudnia 1995r. należy uznać za prawidłową pomimo, że organ wadliwie przeprowadził postępowanie w trybie art. 154 § 1 kpa.

Uznając zatem, iż zaskarżona decyzja prawa nie narusza, Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę stosownie do art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm).