drukuj    zapisz    Powrót do listy

, Dostęp do informacji publicznej, Prezes Rady Ministrów, Oddalono skargę, II SA/Wa 1498/11 - Wyrok WSA w Warszawie z 2011-12-15, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Wa 1498/11 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2011-12-15 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2011-07-04
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Andrzej Góraj /sprawozdawca/
Danuta Kania
Sławomir Antoniuk /przewodniczący/
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Skarżony organ
Prezes Rady Ministrów
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 5 ust. 1 art. 6
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Dz.U. 2003 nr 24 poz 199 art. 22 ust. 1
Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędziowie WSA Andrzej Góraj (spr.), Danuta Kania, Protokolant spec. Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi Organizacji Międzyzakładowej NSZZ "S" Pracowników Skarbowych Województwa [...] z/s w W. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienie informacji publicznej – oddala skargę –

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] marca 2011 r. Organizacja Międzyzakładowa NSZZ "S" Pracowników Skarbowych Województwa [...] (dalej: Organizacja) wystąpiła do Prezesa Rady Ministrów, w trybie ustawy z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), z wnioskiem o przekazanie, w terminie ustawowym, stenogramu lub nagrania dźwiękowego z posiedzenia Rady Ministrów odbytego [...] października 2011 r., w części dotyczącej ustawy o [...].

Prezes Rady Ministrów, po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku, decyzją z dnia [...] marca 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 16 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), odmówił udostępnienia przedmiotowej informacji w postaci stenogramu (zapisu posiedzenia) lub nagrania dźwiękowego z posiedzenia Rady Ministrów odbytego [...] października 2010 r. w części dotyczącej projektu ustawy o [...].

Pismem z dnia [...] kwietnia 2011 r. Organizacja złożyła do Prezesa RM wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, żądając uchylenia decyzji z dnia [...] marca 2011 r. i udostępnienia informacji publicznej zgodnie z wnioskiem.

Po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, Prezes RM, działając na podstawie art. 16 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu przedmiotowego rozstrzygnięcia Prezes RM wyjaśnił, że zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. Organ zaznaczył, że przepisem w zakresie ograniczenia dostępu do stenogramu lub nagrania dźwiękowego z posiedzenia Rady Ministrów jest art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 08 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów, który stanowi, że posiedzenia RM są niejawne. Prezes RM podkreślił, że w kontekście brzmienia art. 22 ust. 2 zd. 1 ustawy o Radzie Ministrów, nakazującego RM informować opinię publiczną o przedmiocie posiedzenia oraz o podjętych rozstrzygnięciach, uznać należy, że informacje inne niż wskazane w art. 22 ust. 2 zd. 1 ustawy o RM, w tym informacje dotyczące przebiegu posiedzenia RM, niezależnie od nośnika, na jakim się znajdują, nie podlegają udostępnieniu. W związku z tym, że z art. 22 ust. 2 zd. 1 ustawy wynika, iż, Rada Ministrów ma obowiązek informować opinię publiczną o przedmiocie posiedzenia oraz o podjętych rozstrzygnięciach, a z ust. 1, że posiedzenia RM są niejawne, oznacza to, że przebieg posiedzenia RM udokumentowany stenogramem stanowi tajemnicę w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Tym samym dostęp do stenogramów lub nagrań dźwiękowych, jako stanowiących odzwierciedlenie przebiegu posiedzenia RM, powinien zostać ograniczony w trybie art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Organ podkreślił, że art. 22 ust. 1 ustawy o RM stanowi samoistną podstawę dla zakwalifikowania informacji o przebiegu posiedzenia RM, jako informacji wskazanych w art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, czyli takich, które powinny zostać określone, jako inne tajemnice ustawowo chronione.

Prezes RM podniósł dodatkowo, iż możność nałożenia na określony dokument klauzuli tajności, określonej w ustawie z dnia 05 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, nie świadczy o jawności stenogramu z posiedzenia RM w przypadku, gdy taka klauzula nie została nadana.

Organ wyjaśnił, że posiedzenia RM są niejawne w celu zapewnienia swobody wypowiedzi, a osoby biorące udział w posiedzeniu mają obowiązek zachowania tajemnicy w zakresie jego przebiegu. Natomiast to, że protokół z posiedzenia RM jest dokumentem, który podlega udostępnieniu nie przesądza o charakterze stenogramu lub nagrania dźwiękowego z posiedzenia. Protokół stanowi bowiem dokument zawierający informacje, które na podstawie art. 22 ust. 2, Rada Ministrów zobowiązana jest przekazać opinii publicznej na temat przebiegu posiedzenia.

Tym samym, organ zaznaczył, że wnioskodawca zwrócił się o udostępnienie informacji, która nie podlega udostępnieniu, bowiem stanowi ona tajemnicę ustawowo chronioną, w związku z tym, biorąc pod uwagę art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej, w ocenie Prezesa RM, należało utrzymać w mocy decyzję z dnia [...] marca 2011 r. o odmowie udostępnienia informacji publicznej.

Pismem z dnia 13 czerwca 2011 r. Organizacja Międzyzakładowa NSZZ "S" Pracowników Skarbowych Województwa [...] złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na ww. decyzję Prezesa RM z dnia [...] kwietnia 2011 r., wnosząc o jej uchylenie oraz nakazanie organowi udostępnienie informacji publicznej, stosownie do wniosku z dnia [...] marca 2011 r., w terminie 14 dni od otrzymania zwróconych akt sprawy oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Strona skarżąca zarzuciła zaskarżonej decyzji oraz decyzji ją poprzedzającej naruszenie prawa materialnego: art. 61 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 8 ust. 2 Konstytucji RP oraz art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 1, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a, lit. b, art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy dostępie do informacji publicznej w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 08 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 23, poz. 199 z późn. zm.), poprzez bezpodstawną odmowę udostępnienia informacji publicznej.

W odpowiedzi na skargę organ, uznając skargę za bezzasadną, wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią przepisu art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem skarżonej decyzji administracyjnej. Jest więc to kontrola legalności rozstrzygnięcia zapadłego w postępowaniu administracyjnym z punktu widzenia jego zgodności z prawem materialnym i procesowym.

Oceniając przedmiotową decyzję według powyższych kryteriów, uznać należy, iż nie narusza ona prawa.

Istota sprawy w niniejszym postępowaniu sprowadzała się do wykładni art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 08 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199 ze zm.). Zgodnie z wyżej powołaną normą prawną, posiedzenia Rady Ministrów są niejawne.

Treść przedmiotowego przepisu została sformułowana w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości. Każde posiedzenie Rady Ministrów ma charakter niejawny. Oznacza to więc, iż mogą w nim uczestniczyć wyłącznie osoby uprawnione. Przebieg całego posiedzenia nie podlega zaś ujawnieniu na zewnątrz.

Przedmiotowa wykładnia gramatyczna omawianego przepisu znajduje również potwierdzenie w wykładni celowościowej. Intencją ustawodawcy wprowadzającego wyłączenie jawności posiedzeń Rady Ministrów było zapewnienie członkom tego gremium możliwości niczym nieskrępowanej dyskusji i wymiany poglądów. Osiągnięciu takich celów mogłaby natomiast przeszkadzać jawność posiedzeń.

W świetle powyższego, omawiany przepis art. 22 ust. 1 ustawy o Radzie Ministrów stanowił wystarczającą podstawę do wydania skarżonej decyzji.

Wbrew twierdzeniom skargi, dla możliwości odmowy udostępnienia stenogramu lub nagrania dźwiękowego z posiedzenia Rady Ministrów, nie było konieczne wcześniejsze utajnienie obrad tego gremium, na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych. Przy takim toku rozumowania jaki zaprezentowała strona skarżąca, zapis art. 22 ust. 1 ustawy o Radzie Ministrów jawiłby się jako zbędny. Byłoby to zaś sprzeczne z podstawowymi zasadami dobrej legislacji, zakładającymi racjonalizm ustawodawcy. Ustawodawca racjonalny nie tworzyłby zaś przepisów zbędnych, które nie znajdowałyby zastosowania.

Poprawności twierdzeń skarżącego nie sposób też wywodzić z treści art. 22 ust. 2 zdanie ostatnie ustawy o Radzie Ministrów. Możliwość zarządzenia przez Prezesa Rady Ministrów tajności obrad Rady Ministrów, została powiązana w omawianym ustępie 2 z obowiązkiem informowania opinii publicznej o przedmiocie posiedzenia Rady Ministrów i podjętych rozstrzygnięciach. Tajność obrad wywoła więc ten skutek, że Rada Ministrów będzie zwolniona z ww. obowiązku informowania opinii publicznej o przedmiocie posiedzenia i podjętych rozstrzygnięciach. Niezależnie zaś od tego, czy tajność obrad została zarządzona, jak już podniesiono na wstępie niniejszego uzasadnienia, każde posiedzenie Rady Ministrów w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o Radzie Ministrów ma charakter niejawny. Tego charakteru nie zmienia więc fakt braku zarządzenia tajności obrad.

W ocenie tutejszego Sądu nie sposób również skutecznie wywodzić, iż zaprezentowana przez organ wykładnia omawianego przepisu pozostaje w sprzeczności z art. 61 Konstytucji RP. Należy bowiem pamiętać, że prawo obywatela do informacji o działalności władzy nie jest uprawnieniem bezwzględnie obowiązującym. Jest to pewna generalna reguła, która w szczególnych okolicznościach podlega jednakże pewnym ograniczeniom. Z jednym z tego typu ograniczeń mamy zaś do czynienia w niniejszej sprawie.

Podkreślić także należy, iż omawiane ograniczenie wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o Radzie Ministrów, nie pozbawia obywateli wiedzy na temat tego, czym zajmuje się Rada Ministrów na swoich posiedzeniach i jakie są rezultaty tych posiedzeń. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 2 ustawy o Radzie Ministrów, Rada Ministrów jest obowiązana informować opinię publiczną o przedmiocie posiedzenia oraz o podjętych rozstrzygnięciach. Powyższy przepis zapewnia więc w sposób wystarczający zachowanie transparentności działalności władzy publicznej, zagwarantowanej w normie art. 61 Konstytucji RP. Wyżej powołany przepis Konstytucji mówi bowiem o dostępie do informacji o działalności władzy, a nie o dostępności do wszystkich wypowiedzi przedstawicieli władzy państwowej. Sformułowanie użyte w art. 61 Konstytucji RP: "działalność władzy", jest więc określeniem węższym od tego, z którego strona skarżąca wywodzi zasadność swojego wniosku.

W tym stanie sprawy, nie podzielając argumentów zawartych w złożonej skardze oraz uznając, iż organ w sposób prawidłowy zebrał i ocenił materiał dowodowy, jak również, że przy wykonywaniu tych czynności nie naruszył przepisów prawa, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji wyroku na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

-----------------------

3



Powered by SoftProdukt