Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Grzegorz Panek Sędzia WSA Piotr Popek /spr./ Asesor WSA Jacek Boratyn Protokolant ref. Anna Kotowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2018 r. sprawy ze skargi "A." Sp. z o.o. w T. na uchwałę Zarządu Województwa [...] z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia protestu od negatywnej oceny formalnej wniosku o dofinansowanie projektu pn.: "..." 1) oddala skargę, 2) zarządza zwrot od Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na rzecz skarżącej spółki - "A." Sp. z o.o. w T. kwotę 100 (słownie sto) złotych tytułem nadpłaconego wpisu od skargi.

Przedmiotem skargi "A" Sp. z o.o. (dalej: wnioskodawca/skarżąca) jest uchwała z dnia [...] sierpnia 2018 roku nr [...] Zarządu Województwa jako Instytucji Zarządzającej (dalej: organ/IZ RPO) o nieuwzględnieniu protestu wnioskodawcy od negatywnej oceny formalnej wniosku pn. "[...]" nr [...] (dalej: wniosek) złożonego w ramach naboru nr RPPK.03.01.00-IZ-00-18-002/16 dla Osi Priorytetowej III Czysta energia, Działania 3.1 Rozwój OZE - konkurs ogólny Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014 – 2020.

Wniosek o dofinansowanie w/w projektu został złożony w dniu [...] maja 2017 r., a następnie poddany weryfikacji technicznej oraz ocenie formalnej. Instytucja Zarządzająca dokonując weryfikacji technicznej wniosku stwierdziła występowanie w dokumentacji uchybień wymagających korekty lub uzupełnienia, w związku z powyższym wezwała na etapie weryfikacji technicznej wnioskodawcę do uzupełnień, które zostały przedłożone w dniu [...] czerwca 2017 r. Następnie na etapie oceny formalnej wezwano wnioskodawcę do uzupełnień, które zostały przedłożone w dniu [...] października 2017 r.

Informacją wydaną [...] stycznia 2018 r. wnioskodawca został powiadomiony przez Instytucją Zarządzającą, że w/w wniosek o dofinasowanie został oceniony negatywnie pod względem formalnym przez Komisję Oceny Projektów. Z treści informacji wynika, że nie zostały spełnione następujące kryteria formalne:

1. dopuszczające standardowe nr 3 - Kwalifikowalność zakresu rzeczowego projektu

w związku z dokonaniem niedopuszczalnej zmiany zakresu rzeczowego na etapie uzupełnienia wniosku,

2. administracyjne standardowe nr 5 - Prawidłowość załączników do wniosku, kompletność i prawidłowość poprawek wniosku i załączników zakresie kompletności

i prawidłowości poprawionych załączników do wniosku o dofinansowanie na etapie uzupełnienia wniosku.

W proteście z dnia [...] stycznia 2018 r. wnioskodawca nie zgodził się z negatywną oceną powyższych kryteriów.

Jego zdaniem wbrew stanowisku IZ zakres rzeczowy projektu nie uległ zmianie, w szczególności nie dokonano wyłączenia z zakresu rzeczowego projektu odcinka przyłącza elektroenergetycznego (od RS do słupa przyłączeniowego linii 15 kV). Podkreśliła, że w zakresie rzeczowym projektu zostało ujęte przyłącze średniego napięcia zgodnie z przebiegiem wskazanym na dołączonym do dokumentacji konkursowej załączniku graficznym tj. od stacji transformatorowej do rozdzielni średniego napięcia - oznaczonej w dokumentacji symbolem RS. We wniosku (pole B.1. Cel i krótki opis projektu) pojawiła się wprawdzie wzmianka o "kablu od transformatora do sieci średniego napięcia (przyłączu średniego napięcia)", ale zapis ten odnosi się do kabla średniego napięcia łączącego transformator z siecią elektroenergetyczną. Zwrócił uwagę, że przygotowując wniosek przyjął definicję "sieci średniego napięcia" i "przyłącza średniego napięcia" zawarte w Załączniku nr 6 do Regulaminu konkursu - Lista wskaźników na poziomie projektu dla działania 3.1 Rozwój OZE - konkurs ogólny Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014 – 2020 (dalej: załącznik nr 6 Regulaminu). Kierując się brzmieniem w/w definicji wnioskodawca wskazał, że pojęcia: "sieć" i "przyłącze" nie są pojęciami rozłącznymi, gdyż przyłącze stanowi "odcinek lub fragment sieci", tak więc jeżeli dowolny element stanowi część przyłącza musi być również częścią sieci.

Uwzględniając powyższe wnioskodawca uznał, że nie doszło do rzekomego wyłączenia z zakresu rzeczowego projektu odcinka przyłącza elektroenergetycznego. Punkt styku instalacji (objętej zakresem rzeczowym wniosku) z siecią elektroenergetyczną (nieobjętą zakresem rzeczowym wniosku) stanowi rozdzielnia średniego napięcia (oznaczona symbolem RS) - tak więc przyłącze elektroenergetyczne przebiega od stacji transformatorowej (stanowiącej "zakończenie" instalacji fotowoltaicznej) do rozdzielni średniego napięcia RS (stanowiącej "początek" sieci elektroenergetycznej - nieobjętej projektem). Na żadnym etapie wnioskodawca nie planował realizacji w ramach zakresu rzeczowego projektu przyłącza o innym (w szczególności dłuższym) przebiegu. Natomiast informacja o przyłączu (od transformatora do sieci średniego napięcia) znalazła się w załączonym do wniosku projekcie budowlanym instalacji, w którym wymieniono je jako element projektowanego zagospodarowania terenu (pkt. 3. opisu technicznego). Zgodnie z zamieszczonym tam opisem przyłącze zostanie zrealizowane w formie "kabla od transformatora do sieci średniego napięcia". Zapis ten jest całkowicie zgodny z planami wnioskodawcy i przedłożoną dokumentacją.

Zakres projektowanego przyłącza (od stacji transformatorowej do rozdzielni średniego napięcia RS) potwierdza, zdaniem wnioskodawcy zawartość części graficznej (rysunkowej) projektu budowlanego, która została dołączona do złożonego przez wnioskodawcę wniosku o dofinansowanie (jako załącznik nr 10 do wniosku) wraz z pierwotnie złożoną dokumentacją. Przebieg przyłącza został oznaczony linią opisaną w legendzie w/w dokumentu jako "przyłącz elektroenergetyczny ziemny".

Protestująca wyjaśniła, że zawartą w pkt. 10.3 opisu technicznego dokumentacji technicznej wzmiankę o "słupie przyłączeniowym linii 15 kV" należy traktować jako ogólne określenie sieci elektroenergetycznej zaczynającej się za rozdzielnią RS (której poszczególne odcinki mogą być zrealizowane w formie napowietrznej lub kablowej), a nie określenie elementu objętego zakresem opracowania (Zał. 1. Wyjaśnienie nr 1 do projektu budowlanego).

Podkreślił dalej wnioskodawca, że w dokumentacji technicznej wskazano szereg odwołań do norm, w szczególności zawartego wśród nich wymogu zakładania znaczników na kablach przy wyprowadzeniach na słupy co dotyczy wyprowadzenia kabla do słupa, na którym zainstalowana zostanie stacja transformatorowa. Zapis dotyczący zgłoszenia do przeglądu w "B" i jednostce geodezyjnej kabla po ułożeniu wynika zaś z zamiaru zachowania przez wnioskodawcę standardów techniczno-ruchowych określonych przez właściwego geograficznie głównego operatora systemu dystrybucyjnego (dalej OSD, w tym wypadku "B" S.A.). Zaznaczył nadto, że na obecnym etapie przewiduje się, że projektowana instalacja zostanie włączona do sieci będącej własnością "C" Sp. z o.o., jednak nie wyklucza, że w przyszłości może nastąpić odpłatne przekazanie wybudowanej sieci lokalnemu OSD. Dlatego też sieć ta oraz wszystkie wykonane do niej przyłącza w założeniach będą spełniać wszystkie standardy techniczno-ruchowe określone przez lokalnego OSD, m.in. w dokumencie IERSD.

Odnośnie nowego podmiotu, wprowadzonego do przedłożonej dokumentacji na etapie uzupełnień to jest "C" Sp. z o.o. właściciela projektowanej sieci dystrybucyjnej wskazał wnioskodawca, że stało się to na wyraźne wezwanie IZ w ramach uwagi dotyczącej podrozdziału 2.2. Studium wykonalności oraz uwagi dotyczącej załącznika 10, zawartych w wezwaniu do uzupełnienia przysłanym na etapie oceny formalnej, w celu wykazania, że "efektem realizacji projektu jest stworzenie w pełni funkcjonalnej i operacyjnej infrastruktury" - tj. wykazania że planowane w ramach zakresu rzeczowego projektu przyłącze elektroenergetyczne łączy się z projektowaną siecią dystrybucyjną. Jak przyznał, w/w sieć nie została pokazana w pierwotnej wersji wniosku ponieważ uważał, że nie należy w załączniku graficznym wskazywać elementów nie będących częścią zakresu rzeczowego projektu. Uznał poza tym, że skoro sieć dystrybucyjna zlokalizowana jest na działkach nie wskazanych w załączniku nr 11 Oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomościami to IZ nie ma żadnych podstaw prawnych do żądania wykazania przez nią prawa dysponowania nieruchomościami przez które przebiega sieć elektroenergetyczna, do której wnioskodawca przyłącza instalację, gdyż sieć ta nie jest elementem zakresu rzeczowego projektu i stanowi własność odrębnego podmiotu.

Powyższe oznacza zdaniem wnioskodawcy, że wbrew stanowisku organu, przedłożył prawidłowo wypełniony załącznik nr 11, w szczególności przewidziane w projekcie przyłącze do sieci energetycznej zostało zaplanowane i zostanie zrealizowane na nieruchomościach wymienionych w tym załączniku. To samo dotyczy załącznika nr 10 - Mapy/szkice lokalizujące projekt w najbliższym otoczeniu, gdyż prawidłowo obrazuje on cały zakres rzeczowy projektu określony we wniosku i załączonych do niego dokumentach, a w szczególności przedstawia przebieg i wszystkie elementy przyłącza. W związku z ta argumentacją uznał wnioskodawca, że kryterium formalne dopuszczające nr 5 - Prawidłowość załączników do wniosku/kompletność i prawidłowość poprawek wniosku i załączników w zakresie kompletności i prawidłowości poprawionych załączników do wniosku o dofinansowanie zostało spełnione.

Jednocześnie z powyższymi zarzutami natury merytorycznej wnioskodawca zarzucił organowi naruszenie procedury w zakresie przeprowadzonej oceny, polegające na dowolność podejmowanych działań nie mających oparcia w dokumentacji konkursu, w szczególności poprzez bezpodstawne żądanie uzupełniania załączników projektu.

W wyniku rozpoznania protestu IZ RPO podjęła uchwałę z dnia [...] sierpnia 2018r. nr [...] o nieuwzględnieniu protestu.

W uzasadnieniu organ przywołał akty prawne składające się na dokumentacje konkursu i przypomniał, że postępowanie konkursowe prowadzone jest przede wszystkim w oparciu o postanowienia "Regulaminu konkursu dla naboru wniosków o dofinansowanie projektów w ramach osi priorytetowej III. CZYSTA ENERGIA działania 3.1 Rozwój OZE konkurs ogólny Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020 nr RPPK.03.01.00-IZ.00-18-002/16" przyjęty Uchwałą Zarządu Województwa Podkarpackiego w Rzeszowie Nr 239/4788/16 z dnia 22 listopada 2016 r. w sprawie przyjęcia Regulaminu konkursu dla naboru wniosków o dofinansowanie projektów ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w trybie konkursowym w ramach osi III Czysta energia działania 3.1 Rozwój OZE - konkurs ogólny Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014 - 2020 z późn. zm. (dalej: Regulamin konkursu). W myśl § 14 ust. 3 pkt 12) Regulaminu konkursu niespełnienie któregokolwiek z kryteriów oceny formalnej powoduje ocenę negatywną wniosku o dofinansowanie, na skutek czego projekt nie może być skierowany do kolejnego etapu oceny. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w Liście sprawdzającej oceny formalnej wniosku o dofinansowanie realizacji projektu ze środków EFRR w ramach osi priorytetowych II - VI RPO WP na lata 2014 - 2020, w której w trakcie oceny wniosku pod kątem spełniania w/w kryteriów oznacza się w odniesieniu do każdego z badanych kryteriów pole "tak", "nie" lub "nie dotyczy". Jeśli odpowiedź na przynajmniej jedno z zawartych w opisie ww. kryteriów pytań jest negatywna, projekt nie spełnia danego kryterium. Powyższe wskazuje, że niespełnienie chociażby jednego kryteriom formalnego skutkuje odrzuceniem wniosku.

Organ podkreślił, że spór w niniejszej sprawie dotyczy tego, czy wnioskodawca, składając kolejne wersje wniosku o dofinansowanie, zmienił zakres rzeczowy wniosku w ten sposób, że ostatecznie wyłączył z tego zakresu odcinek przyłącza elektroenergetycznego (od rozdzielni średniego napięcia/RS/ do słupa przyłączeniowego linii 15 kV) mimo, iż taka (uwzględniająca ten odcinek) konfiguracja przyłącza wynika z pierwotnych założeń wniosku i znajduje potwierdzenie w złożonej dokumentacji technicznej. Zdaniem organu wnioskodawca wprowadził w miejsce tego usuniętego odcinka przyłącza, wbrew pierwotnym założeniom, odcinek nowej sieci dystrybucyjnej będącej własnością podmiotu trzeciego, jakim jest "C" Sp. z o.o., co w następstwie spowodowało niezgodność treści złożonych załączników (m.in. mapy obrazującej lokalizację projektu oraz załącznika w zakresie prawa do dysponowania nieruchomością) z pierwotnie określonym zakresem rzeczowym wniosku o dofinansowanie i finalnie spowodowało niespełnienie tak kryterium dotyczącego zakresu rzeczowego jak i kryterium dotyczącego prawidłowości załączników.

Odwołując się do tej samej definicji przyłącza co przywołana w proteście, a więc z załącznika nr 6 Regulaminu IZ RPO stwierdziła, że uregulowania konkursowe przewidują, że elementem niezbędnym projektu jest połączenie wytworzonej w ramach projektu infrastruktury produkującej energię elektryczną ( tu: farma fotowoltaiczna) z siecią "przesyłową", którą popłynie wytworzona dzięki realizacji projektu energia elektryczna, efektem czego będzie możliwość sprzedaży tejże energii. Połączenie to realizowane jest właśnie poprzez wspomniane "przyłącze". Wskazała na zapis Instrukcji do opracowania studium wykonalności - odnawialne źródła energii w zakresie pkt 2 Studium wykonalności pn. Opis projektu wskazujący, że projekt powinien stanowić samodzielną (pod kątem operacyjności) jednostkę analizy, co oznacza, jej zdaniem, że powinien on obejmować wszystkie zadania inwestycyjne, które sprawiają, że efektem realizacji projektu jest stworzenie w pełni funkcjonalnej i operacyjnej infrastruktury, bez konieczności realizacji dodatkowych zadań inwestycyjnych nie uwzględnionych w projekcie. Zaznaczyła, że w/w dokumencie wskazano dodatkowo, iż projekt powinien obejmować wszystkie działania i wydatki, które umożliwiają jego samodzielne funkcjonowanie po ukończeniu. Według organu, aby cel ten osiągnąć, a tym samym osiągnąć efekt realizacji projektu w postaci w pełni funkcjonalnej infrastruktury, połączenie to musi zostać zrealizowane do podmiotu (przedsiębiorstwa energetycznego) świadczącego na rzecz podmiotu przyłączanego usługę przesyłania. Skoro tak, to organ doszedł do wniosku, że tenże "odbiorca", do którego sieci następuje podłączenie, już w momencie tego podłączenia prowadzi działalność w zakresie przesyłania energii poprzez istniejącą infrastrukturę. Innymi słowy sieć przesyłowa "odbiorcy" musi w momencie podłączenia istnieć i funkcjonować.

Zwrócił nadto organ uwagę, że zawarta w art. 2 pkt 18) ustawy wdrożeniowej definicja wskazuje, iż projekt stanowi przedsięwzięcie zmierzające do osiągnięcia założonego celu określonego wskaźnikami, z określonym początkiem i końcem realizacji, zgłoszone do objęcia albo objęte współfinansowaniem UE jednego z funduszy strukturalnych albo Funduszu Spójności w ramach programu operacyjnego. Wywnioskował stąd, że Wnioskodawca w dokumentacji aplikacyjnej winien w jasny i wyczerpujący sposób opisać wszelkie planowane do podjęcia działania, które w rezultacie prowadzą do realizacji projektu oraz do osiągnięcia celów projektu. Zaznaczył przy tym organ, że wnioskodawca jako jeden z celów realizacji projektu w pkt 2.1 Studium wykonalności pn. Cele projektu wskazał generowanie zysków finansowych ze sprzedaży energii elektrycznej, a osiągnięcie tego celu nie jest możliwe w sytuacji, gdy wytworzona przez wnioskodawcę infrastruktura nie będzie w pełni funkcjonalna po ukończeniu przedsięwzięcia. Zatem, zdaniem organu, istotne jest - z punktu widzenia osiągnięcia celów projektu - aby stworzona infrastruktura została podłączona do istniejącej sieci dystrybucyjnej przedsiębiorstwa energetycznego, bo tylko to realnie pozwoli ten produkt sprzedać i w ten sposób zrealizować wspomniany cel projektu.

Przywołując konkretne zapisy z wniosku o dofinasowanie i studium wykonalności, IZ RPO skonstatowała, że już w pierwotnej wersji wniosku wnioskodawca założył, że w zakres rzeczowy wchodzi wykonanie przyłącza do sieci dystrybucyjnej, rozumianego jako odcinek sieci biegnący ze stacji transformatorowej farmy fotowoltaicznej poprzez słup z odłącznikiem sterowanym radiowo do istniejącego słupa linii napowietrznej 15 kV. Przyjęcie innego stanowiska, prezentowanego w treści protestu, że przez przyłącze to należy rozumieć odcinek krótszy, zdaniem organu stałoby w sprzeczności z treścią wniosku oraz z zasadami wynikającymi z treści Instrukcji do opracowania studium wykonalności. Z zasad tych wynika bowiem, że przyłącze musi być zrealizowane do sieci istniejącej, gdyż inaczej nie sposób uznać inwestycji za wykonalną, całościową i pozwalającą zrealizować założony cel projektu - sprzedaż wyprodukowanej energii elektrycznej.

Zdaniem organu istotne dla ustalenia zakresu rzeczowego przedmiotowego wniosku są zapisy załącznika nr 7, to jest wykazu i wyciągu z dokumentacji technicznej, z których to zapisów wynika zaprojektowany pierwotnie przebieg przyłącza, jako odcinek sieci biegnący ze stacji transformatorowej farmy fotowoltaicznej poprzez słup z odłącznikiem sterowanym radiowo do istniejącego słupa linii napowietrznej 15 kV. Podkreślił nadto organ, że tak w pierwotnej jak i ostatecznej wersji Studium wykonalności Wnioskodawca oświadczył, że zakres robót budowlanych przedstawiony został w załączniku nr 7 do wniosku o dofinansowanie i wszystkie roboty budowlane w projekcie są kwalifikowane. Skoro zaś wszystkie roboty budowlane w projekcie określono jako kwalifikowane, a jedną z tych robót jest m.in. wykonanie opisanego w dokumentacji technicznej przyłącza SN pomiędzy stacją transformatorową farmy fotowoltaicznej a słupem przyłączeniowym linii 15kV z zainstalowaną pomiędzy stacją transformatorowa a słupem przyłączeniowym na kablu przyłącza rozdzielnią średniego RS, to stwierdził organ, że w zakres rzeczowy wniosku wchodziło przyłącze w dokładnie takiej konfiguracji. Zaznaczył przy tym organ, że wnioskodawca składając dokumentację techniczną na etapie weryfikacji technicznej zaznaczył w piśmie przewodnim, że przyłącze energetyczne nie wchodzi w zakres rzeczowy projektu i planuje jego wykonanie w ramach innych robót prowadzonych poza projektem, zaś użyte w pkt B.1 wniosku o dofinansowanie sformułowanie: "Budowa farmy fotowoltaicznej polegać będzie na montażu i instalacji następujących elementów (...) kabla od transformatora do sieci średniego napięcia (przyłącz średniego napięcia)" odnosi się do kabla średniego napięcia łączącego zaciski SN transformatora z przyłączem (wykonanym w ramach oddzielnych robót), ale zauważył, że takie przedstawienie na mapie przyłącza jest sprzeczne z tym, co zapisano na wcześniejszych etapach, w szczególności w określonych miejscach Studium wykonalności oraz wniosku o dofinansowanie, a przede wszystkim jest sprzeczne z przedłożoną dokumentacją techniczną, a poza tym nie jest funkcjonalne, bo nie pozwala w pełni zrealizować celów projektu.

Prezentując konsekwentne stanowisko, że wykonanie przyłącza do sieci średniego napięcia wchodzi w skład zakresu rzeczowego projektu i zgodnie z dokumentacją techniczną stanowi odcinek od stacji transformatorowej do istniejącej sieci (słupa) linii napowietrznej 15 kV, IZ RPO uznała, że w złożonych uzupełnieniach wnioskodawczyni zmieniła konfigurację przyłącza w ten sposób, że na mapie (zał. nr 10 - Mapy/szkice lokalizujące projekt w najbliższym otoczeniu) zaznaczyła jako przyłącze odcinek od słupowej stacji transformatorowej 250 kVA do RS oraz zaznaczyła projektowaną sieć dystrybucyjną (nie występującą w pierwotnym wniosku) będącą własnością "C" Sp. z o. o., od RS do słupa istniejącej sieci dystrybucyjnej (linii napowietrznej 15 kV), co stanowi, w świetle §14 ust. 3 pkt 6) w związku z §14 ust. 3 pkt 7) lit. d Regulaminu konkursu, zmianę zakresu rzeczowego projektu, i skutkuje negatywną oceną wniosku.

Konsekwencją stanowiska co do przebiegu przyłącza, było wezwanie, także na etapie kontroli formalnej, do wskazania w załączniku nr 11, tj. Oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomościami, wszystkich nieruchomości niezbędnych do realizacji całego zakresu rzeczowego projektu (w tym przyłącza do sieci dystrybucyjnej), a także przedstawienia kopii dokumentów potwierdzających prawo do dysponowania tymi nieruchomościami do celów budowlanych i utrzymania trwałości projektu w wymaganym okresie. Wnioskodawczyni nie wywiązała się tego wezwania, przez co, według stanowiska organu, nie wykazała prawa do dysponowania pozostałymi nieruchomościami (poza działką nr. [...]).

Tak więc organ uznał ostatecznie, że w uzupełnionej wersji wniosku wnioskodawczyni wbrew temu, co wynikało z pierwotnego zakresu rzeczowego wniosku, dokonała zmiany (skrócenia) przebiegu/konfiguracji przyłącza, przez co zmieniła pierwotny zakres rzeczowy wniosku, a złożone w tej ostatecznej wersji wniosku załączniki nr 10 (mapa) i 11 (oświadczenie o dysponowaniu nieruchomościami) nie odpowiadają swą treścią wynikającym z dokumentacji technicznej założeniom dotyczącym przebiegu przyłącza.

Odnosząc się wprost do stanowiska zaprezentowanego w proteście organ skonstatował, że forsuje wnioskodawca tezę, która nie znajduje potwierdzenia w złożonej dokumentacji: wniosku o dofinansowanie, Studium wykonalności, załącznika nr 7 do wniosku - dokumentacji technicznej stanowiącej podstawę ustalenia zakresu rzeczowego wniosku. Zwrócił przy tym uwagę, że z treści § 3 ust. 2 pkt 15 Regulaminu konkursu wynika jasno, że jeżeli zakres dokumentacji technicznej jest szerszy niż zakres objęty wnioskiem o dofinansowanie Wnioskodawca jest zobowiązany umieścić stosowną informację w załączniku nr 7 do wniosku o dofinansowanie - Wykaz z dokumentacji technicznej. W przedmiotowej sprawie wnioskodawca w załączniku nr 7 do wniosku nie zawarła takich wyjaśnień, a co więcej, wskazany w ww. załączniku zakres rzeczowy projektu jest zgody z informacjami przestawionymi przez Wnioskodawcę we wniosku o dofinansowanie oraz Aneksie nr 1 do studium wykonalności.

Kolejną przesłanką przemawiającą przeciwko stanowisku wnioskodawcy, którą podniósł organ jest to, że zgodnie z wymogami Regulaminu konkursu, a w szczególności Instrukcji przygotowania studium wykonalności, w podrozdziale 2.5 studium wykonalności Wnioskodawca był zobowiązany do wykazania powiązania projektu z innymi inwestycjami, w szczególności, w przypadku projektów dot. wytwarzania energii elektrycznej z OZE, należało wskazać inwestycje związane z sieciami dystrybucyjnymi. Tymczasem wnioskodawca nie wskazał, że projekt jest bezpośrednio powiązany i uzależniony od wybudowania sieci dystrybucyjnej, w tym wypadku przez "C".

Organ zwrócił też uwagę, że niespójność stanowiska wnioskodawcy przejawia się w tym, że według zapisu rozdziału 10.3 Przyłącz, projektu budowlanego, przyłącz należy wykonać od stacji transformatorowej do słupa przyłączeniowego linii 15 kV, a pomiędzy wyżej wymienioną stacją a słupem przyłączeniowym wykonać rozdzielnię średniego napięcia. Nie zgodził się więc ze stanowiskiem skarżącej, że rozdzielnia średniego napięcia stanowi "końcowy" element przyłącza, skoro w projekcie budowlanym rozdzielnia ta wskazana jest jako "środkowy" element przyłącza, znajdujący się między jego początkiem - stacją transformatorową - a końcem czyli słupem przyłączeniowym linii 15 kV.

Organ zanegował też stanowisko protestu w zakresie przebiegu przyłącza zestawiając proponowany model realizacji projektu z możliwością wypełnienia w oparciu o ten model założonych w projekcie celów. Wskazał więc, że w proponowanym przez Wnioskodawcę modelu realizacji projektu, zakłada się, że wybudowana farma fotowoltaiczna zostanie de facto przyłączona do istniejącej sieci przesyłowej (w tym przypadku będącej własnością "B") poprzez, nieistniejącą w momencie aplikowania o środki, sieć "C". Tymczasem sieć "C", opisywana jako sieć dystrybucyjna, na dzień dokonywania uzupełnień wniosku o dofinansowanie nie istnieje, bowiem jest dopiero projektowana, nie ma informacji co do tytułu prawnego do korzystania z nieruchomości, przez które ma ta sieć być prowadzona, czy nawet zgody właścicieli lub dysponentów działek na przeprowadzenie linii kablowej. Nie ma też informacji co do planów jej połączenia z siecią dystrybucyjną "B" S.A. Podkreślił nadto, że jako właściciel tej sieci jest wskazana firma "C" Sp. z o.o., która na dzień składania wniosku nie prowadziła działalności w zakresie dystrybucji i nie posiadała zgłoszenia takiego rodzaju działalności w zakresie kodów PKD podanych we wpisie w Krajowym Rejestrze Sądowym. Zdaniem organu, nie ma żadnej pewności, w świetle braku informacji szczegółowych co do sieci "C", że projekt w ogóle miałby sens, jeśli bowiem okazałoby się, że sieć "C" nie zostanie zrealizowana, farma fotowoltaiczna pozostała by bez podłączenia do sieci przesyłowej. Taki model realizacji inwestycji jest dysfunkcjonalny i nie pozwoli na to, by efektem realizacji projektu było stworzenie w pełni funkcjonalnej i operacyjnej infrastruktury umożliwiającej jej samodzielne funkcjonowanie po ukończeniu realizacji projektu.

Organ nie zgodził się z zarzutem protestu, że bezpodstawnie zażądał w treści uwag do załącznika nr 10 uzgodnienia z zakładem energetycznym lokalizacji przyłącza i miejsca przyłączenia projektowanej instalacji do sieci, wskazując, że w treści uwagi nie zażądano uzgodnienia z zakładem energetycznym (rozumianym jako operator sieci dystrybucyjnej), lecz przedstawienia na mapie przyłącza, którego przebieg został uzgodniony z zakładem energetycznym. Podkreślił organ, że zgodnie z Regulaminem konkursu wszyscy wnioskodawcy zobowiązani byli do przedłożenia wraz z wnioskiem o dofinansowanie m.in. wyciągu z dokumentacji technicznej oraz mapy, przedstawiając tym samym zakres rzeczowy projektu. Na etapie oceny formalnej nie żądano od wnioskodawców przedstawienia (załączenia) warunków przyłączenia do sieci, gdyż nie wymagały tego zapisy Regulaminu konkursu.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na opisaną na wstępie uchwałę z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...], Skarżąca, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika - adwokata zarzuciła Instytucji Zarządzającej naruszenie:

1. art. 56 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2017, poz. 1460 ze zm., dalej: ustawa wdrożeniowa), poprzez brak dokonania zmiany podjętego rozstrzygnięcia, wskutek czego nie skierowano projektu do właściwego etapu oceny;

2. art. 58 ust. 2 pkt 1 ustawy wdrożeniowej, poprzez brak uwzględnienia protestu i brak odpowiedniego skierowania projektu do właściwego etapu oceny albo dokonania aktualizacji listy, o której mowa w art. 46 ust. 3 ustawy wdrożeniowej;

3. art. 37 ust. 1 i 2 ustawy wdrożeniowej, poprzez naruszenie zasady przejrzystości, rzetelności, a zatem zasady równego prawa do pomocy przez:

- ustalenie nieprecyzyjnych i niejednoznacznych kryteriów wyboru, które nie wyłączają dowolności organu przy dokonywaniu oceny wniosku (protestu) w kontekście spełnienia przez wnioskodawcę kryteriów do przyznania pomocy, jak również innych okoliczności przedstawionych przez wnioskodawcę,

- zaniechanie wyczerpującego i precyzyjnego uzasadnienia oceny wyboru projektów (rozstrzygnięcia protestu),

- zaniechanie dokonania oceny wyboru projektu (rozstrzygnięcia protestu) przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności wynikających z przedstawionej przez wnioskodawcę dokumentacji.

4. art. 57 ustawy wdrożeniowej, poprzez brak rozpoznania protestu w terminach prawem przewidzianych.

Wywodząc powyższe skarżąca wniosła o stwierdzenie że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny, przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez właściwą instytucję, zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wedle norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi Skarżąca podtrzymała swoje stanowisko zgodnie z którym, zakres rzeczowy projektu nie uległ zmianie w toku oceny wniosku o dofinansowanie, w szczególności nie dokonano zmniejszenia lub wyłączenia odcinka przyłącza elektroenergetycznego z zakresu rzeczowego projektu. W zakresie rzeczowym projektu zostało ujęte przyłącze średniego napięcia zgodnie z przebiegiem wskazanym na dołączonym do dokumentacji konkursowej załączniku graficznym oraz opisem w dokumentacji technicznej (tj. od stacji transformatorowej do rozdzielni średniego napięcia - oznaczonej symbolem RS, stanowiącej "punkt styku" z siecią elektroenergetyczną). Taki przebieg oraz sposób realizacji przyłącza jest jej zdaniem zgodny z zapisami we wniosku o dofinansowanie oraz definicjami "przyłącza" oraz "sieci", zawartymi w załączniku nr 6 do Regulaminu konkursu. Skarżąca przedłożyła wyciąg z dokumentacji technicznej obejmujący pełny zakres rzeczowy projektu (w tym w szczególności obejmujący planowane i opisane w dokumentacji przyłącze elektroenergetyczne - dołączono projekt przyłącza kablowego wykonanego kablem ziemnym "ze stacji transformatorowej farmy fotowoltaicznej do rozdzielni 15 kV RS). Wbrew sugestiom Instytucji Zarządzającej, nie istnieje żadna "część" przyłącza nieujęta w w/w projekcie.

Skarżąca argumentowała, że Instytucja Zarządzająca nie sformułowała warunku, że rozpatrywane będą jedynie wnioski, których rozwiązania przyłączeniowe bazować będą na gruntach własnych, bądź prawie służebności przesyłu. Skoro takiego warunku nie postawiono należało uznać, że prawne uregulowanie statusu przyłączy nie było warunkiem istotnym a dopuszczano, że rozwiązania w tym względzie będą organizowane już w trakcie inwestycji. Podmioty oceniające wnioski domagały się zaś wykazania, iż wnioskowana instalacja już w momencie składania lub rozpatrywania wniosku ma możliwość pełnego funkcjonowania, co jest tworzeniem proceduralnej "kwadratury koła" - w momencie wnioskowania ma działać instalacja, która ma zostać zbudowana dopiero na skutek realizacji wniosku.

Odnosząc się szczegółowo do argumentacji zawartej w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały Skarżąca podniosła, że nie ma podstaw do twierdzenia, że wnioskodawca zamierzał przyłączyć się jedynie do podmiotu trzeciego, a nie do słupa przyłączeniowego. Odpowiedzialność za doprowadzenia do powstania takiego przyłączenia przejęła na siebie "C" Sp. z o.o. - i jest to "inny stosunek zobowiązaniowy", o którym mowa w punkcie f, zawartego w Instrukcji wypełniania załączników w zakresie załącznika nr 11.

Ponadto, zdaniem Skarżącej, oceniający protest mylnie założyli, że stworzona przez wnioskodawcę infrastruktura nie zostanie podłączona do istniejącej sieci dystrybucyjnej. IZ RPO nie wzięła pod uwagę celu projektu, który wynikał z wniosku o dofinansowanie, a mianowicie, że celem realizacji projektu jest zwiększenie ilości energii pozyskiwanej ze źródeł odnawialnych, a w efekcie poprawa jakości i ochrony środowiska, zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych do atmosfery.

Skarżąca zarzuciła nadto, że w sposób niezgodny z prawem określono zasady urządzania przyłączy – tj., że na gruntach cudzych mogą one powstawać na innej podstawie, niż służebność przesyłu. Od chwili ogłoszenia konkursu było to założenie nieprawidłowe, co doprowadziło do błędnych wniosków płynących z dowolnej oceny spełnienia kryteriów warunkujących przyznanie dofinansowania.

W odpowiedzi na skargę Instytucja Zarządzająca wniosła o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej uchwale.

W uzasadnieniu organ wskazał, że skarga nie odnosi się w sposób merytoryczny do realnej przyczyny oceny negatywnej wniosku, tak przyznanej pierwotnie, jak i w wyniku rozpoznania protestu, koncentruje się bowiem na zarzucie ustalenia nieprecyzyjnych i niejednoznacznych kryteriów wyboru. Pomija natomiast prawdziwą przyczynę odrzucenia wniosku tj. zmianę zakresu rzeczowego projektu oraz niewykazania prawa do dysponowania wszystkimi nieruchomościami potrzebnymi do zrealizowania projektu w jego pierwotnym kształcie. Te przyczyny są całkowicie uzasadnione i jasno wskazane w rozstrzygnięciu protestu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (j.t. Dz.U. z 2017r. poz.2188 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod kątem zgodności z obowiązującym prawem. Na podstawie art. 3 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2018r., poz.1302 – dalej: P.p.s.a.), sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach. Takimi przepisami szczególnymi są m.in. przepisy ustawy wdrożeniowej, które określają m.in. sposób wyboru projektów do dofinansowania oraz procedurę odwoławczą w sprawach dotyczących oceny projektów finansowanych ze środków regionalnego programu operacyjnego. Jedynie w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie do postępowania przed sądami administracyjnymi stosuje się odpowiednio przepisy P.p.s.a., z wyłączeniami, o których mowa w art. 64 ustawy wdrożeniowej.

Zgodnie z art. 61 ust.1 ustawy wdrożeniowej, w przypadku nieuwzględnienia protestu, negatywnej ponownej oceny projektu lub pozostawienia protestu bez rozpatrzenia, w tym w przypadku, o którym mowa w art. 66 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, wnioskodawca może wnieść skargę do sądu administracyjnego zgodnie z art. 3 § 3 P.p.s.a. W wyniku rozpoznania skargi, sąd może: uwzględnić skargę stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny, przekazując jednocześnie sprawę do ponownego rozpatrzenia przez właściwą instytucję (pkt 1a); orzec, że pozostawienie protestu bez rozpatrzenia było nieuzasadnione, przekazując sprawę do rozpatrzenia przez właściwą instytucję (pkt 1b); oddalić skargę w przypadku jej nieuwzględnienia (pkt 2); umorzyć postępowanie w sprawie, jeżeli jest ono bezprzedmiotowe (pkt 3).

Jednocześnie zgodnie z unormowaniem art. 66 ust. 2 pkt 2 ustawy wdrożeniowej, w przypadku, gdy na jakimkolwiek etapie postępowania w zakresie procedury odwoławczej wyczerpana zostanie kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w ramach działania, sąd uwzględniając skargę, stwierdza tylko, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i nie przekazuje sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Należy mieć na uwadze, że postępowanie konkursowe nie jest "zwykłym" postępowaniem administracyjnym (przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się w bardzo ograniczonym zakresie wskazanym w art.50 ustawy wdrożeniowej), ale ma charakter szczególny, jego reguły są zasadniczo wyznaczone przez instytucję organizującą konkurs, która jest też autorem przepisów normujących zasady postępowania konkursowego. Udział beneficjentów w takim konkursie jest dobrowolny, a przystąpienie do konkursu oznacza zgodę na reguły postępowania określone w ogłoszeniu o naborze, regulaminie konkursu i powiązanych dokumentach.

Stosownie do treści z art. 37 ust.1 i ust.2 ustawy wdrożeniowej, wybór projektów do dofinansowania powinien odbywać się w sposób przejrzysty, rzetelny i bezstronny i zapewniający wnioskodawcom równy dostęp do informacji o warunkach i sposobie wyboru projektów do dofinansowania. Projekt podlega ocenie pod względem spełnienia kryteriów wyboru projektów, której, zgodnie z art.44 ustawy wdrożeniowej, dokonuje komisja oceny projektów, powołana przez właściwą instytucję. Ramy prawne dla takiej oceny stanowią zasadniczo przepisy odpowiedniego regulaminu oraz powiązanych dokumentów.

Przedmiotowym wnioskiem objęte jest przedsięwzięcie polegające na budowie farmy fotowoltaicznej w ramach konkursu organizowanego przez Zarząd Województwa – Konkurs Ogólny RPO WP na lata 2014-2020 – oś priorytetowa III. Czysta energia. Warunki uczestnictwa w konkursie, zasady naboru wniosków o dofinansowanie projektów, sposób oceny wniosków i sposób wyboru projektów do dofinansowania określa Regulaminu konkursu dla naboru wniosków o dofinansowanie projektów w ramach osi priorytetowej III. CZYSTA ENERGIA działania 3.1 Rozwój OZE konkurs ogólny Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020 nr RPPK.03.01.00- IZ.00-18-002/16" – dalej: Regulamin konkursu.

Stosownie do § 1 ust. 5 Regulaminu konkursu, realizacja projektów w ramach RPO WP powinna odbywać się z zachowaniem należytej staranności, w szczególności przez planowanie oraz ponoszenie wydatków celowo, rzetelnie, racjonalnie i oszczędnie oraz w sposób, który zapewni prawidłową i terminową realizację projektów oraz osiągnięcie ich celów, zakładanych we wniosku o dofinansowanie. Ponadto projekty i wydatki kwalifikowane inwestycji muszą być zgodne z Wytycznymi Instytucji Zarządzającej RPO WP na lata 2014-2020 w zakresie kwalifikowania wydatków (§ 3 ust.2 Regulaminu konkursu).

Z kolei w myśl § 14 ust. 3 pkt 5 Regulaminu Konkursu, ocena formalna projektów dokonywana jest w oparciu o kryteria oceny formalnej zatwierdzone przez Komitet Monitorujący RPO WP 2014-2020.

Przedmiotem sporu w rozpoznawanej sprawie jest spełnienie przez Skarżącą kryteriów formalnych wyboru projektów - dopuszczającego standardowego nr 3 - "Kwalifikowalność zakresu rzeczowego projektu" i administracyjnego standardowego nr 5 – "Prawidłowość załączników do wniosku/kompletność i prawidłowość poprawek wniosku i załączników".

Przez kryterium nr 3 – "Kwalifikowalność zakresu rzeczowego projektu", zgodnie z jego opisem należy rozumieć, że :

- zakres rzeczowy projektu jest zgodny z celem odpowiedniego działania/poddziałania, typem projektu możliwym do realizacji w ramach danego działania/oddziałania wymienionych w SZOOP,

- zakres rzeczowy projektu jest zgodny ze szczegółowymi zasadami określonymi w regulaminie konkursu dla danego naboru wniosków,

- zakres rzeczowy jest zgodny z wytycznymi i wyjaśnieniami IZ RPO WP 2014-2020,

- projekt jest realizowany na terenie woj. podkarpackiego.

Z kolei kryterium nr 5 – "Prawidłowość załączników do wniosku/kompletność i prawidłowość poprawek wniosku i załączników" wymaga zbadania, czy załączniki są prawidłowe i czy poprawki są zgodne z pismem wzywającym do ich dokonania i zasadami określonymi w Regulaminie konkursu.

Z uwagi na to, że IZ RPO WP zakwestionowała spełnienie kryterium rzeczowego zarzucając zmianę zakresu rzeczowego projektu, trzeba w pierwszym rzędzie ustalić, jaki był pierwotnie wnioskowany przez Spółkę zakres rzeczowy projektu.

W myśl § 3 ust.2 pkt 15 Regulaminu konkursu, podstawą do ustalenia zakresu rzeczowego projektu objętego wnioskiem o dofinansowanie jest dokumentacja techniczna, specyfikacja dostaw, specyfikacja usług – będące przedmiotem oceny. Jeżeli zakres dokumentacji technicznej jest szerszy niż zakres objęty wnioskiem o dofinansowanie, Wnioskodawca jest zobowiązany umieścić stosowną informację w załączniku nr 7 do wniosku o dofinansowanie – "Wykaz dokumentacji technicznej". Natomiast zasady wypełniania wniosku określa "Instrukcja wypełniania wniosku o dofinansowanie realizacji projektu ze środków EFRR" – zał. Nr 2 do Regulaminu konkursu (dalej: Instrukcja dot. wniosku). Z Instrukcji tej wynika, że w polu B.1 wniosku należy krótko opisać cele i przedmiot projektu (produkty projektu), opis musi jednoznacznie i w pełni identyfikować przedmiot projektu i jasno określać zakres rzeczowy realizowanej inwestycji. Szersze informacje nt. celów projektu oraz zakresu rzeczowego projektu należy umieścić w studium wykonalności projektu.

Powyższe uregulowania wskazują na to, że wnioskodawca określa we wniosku i załączonych dokumentach zakres rzeczowy projektu, który zamierza realizować, a rolą IZ jest ocena, czy spełnia on ustalone w konkursie kryteria, m.in. kryteria formalne.

We wniosku o dofinansowanie z dnia 31 maja 2017r. w pkt B.1 Wnioskodawca wskazał, że budowa farmy fotowoltaicznej polegać będzie na montażu i instalacji m.in. kabla od transformatora do sieci średniego napięcia (przyłącz średniego napięcia). W studium wykonalności Wnioskodawca opisując przedmiot projektu podał, że w ramach projektu konieczne jest wykonanie przyłączenia instalacji do sieci średniego/niskiego napięcia, a przyłączenie do sieci dystrybucyjnej nastąpi przez przyłącze kablowe, kablem ziemnym ze stacji transformatorowej farmy fotowoltaicznej poprzez słup z odłącznikiem sterowanym radiowo do istniejącego słupa linii napowietrznej 15 kV (tabela nr 11). Dalej wskazał, że przedmiotowa inwestycja wymaga uzyskania warunków przyłączeniowych do sieci dystrybucyjnej, inwestor pozyska stosowne dokumenty do końca grudnia 2017r. (studium wykonalności - tabela nr 16), a ponadto że cała wyprodukowana energia sprzedawana będzie do sieci (tabela nr 20). Ze złożonej wraz z wnioskiem dokumentacji technicznej wynika, że budowa farmy fotowoltaicznej polegać będzie na montażu i instalacji m.in. kabla od transformatora do sieci średniego napięcia (przyłącz średniego napięcia) – zgodnie z uzyskanymi warunkami technicznymi wg odrębnego opracowania.

W toku postępowania konkursowego Spółka formułowała niejednoznaczne, a wręcz sprzeczne twierdzenia, co do zakresu rzeczowego projektu. Pomimo powołanych wyżej zapisów w pierwotnie złożonej dokumentacji konkursowej, wskazującej na objęcie projektem przyłącza do sieci dystrybucyjnej 15 kV, na etapie oceny technicznej Skarżąca stwierdziła, że przyłącze elektroenergetyczne nie wchodzi w zakres rzeczowy projektu i zostanie wykonane w ramach innych umów. Stwierdzenie to było jednak niekonsekwentne i sprzeczne z podejmowanymi przez Spółkę działaniami, bowiem zarówno w skorygowanym wniosku, jak i w aneksie do studium wykonalności podtrzymała ona pierwotne określenie zakresu rzeczowego projektu, które obejmowało wykonanie przyłącza kablem ziemnym ze stacji transformatorowej farmy fotowoltaicznej poprzez słup z odłącznikiem sterowanym radiowo do istniejącego słupa linii napowietrznej 15 kV. Potwierdzeniem tego były zapisy w wykazie dokumentacji technicznej (zał. nr 7), dotyczące przyłącza elektroenergetycznego SN 15 kV kablem ziemnym do farmy fotowoltaicznej. Jako opracowanie związane z projektem wskazano Projekt zagospodarowania objęty zgłoszeniem – Budowa przyłącza SN pomiędzy stacją transformatorową, a linią napowietrzną 15 kV. Wnioskodawca nie podał przy tym żadnych dodatkowych wyjaśnień w załączniku nr 7 "Wykaz dokumentacji technicznej", wymaganych wówczas, gdy dokumentacja obejmuje szerszy zakres niż zakres rzeczowy wniosku o dofinansowanie, ani nie wskazał żadnej inwestycji swojej, ani innego podmiotu, powiązanej ze złożonym projektem.

Na podstawie powyższych zapisów IZ miała prawo uznać, że zakresem rzeczowym projektu objęty jest odcinek sieci biegnący od stacji transformatorowej do linii napowietrznej 15 kV, mimo że zapisy te nie w pełni znajdowały odzwierciedlenie w złożonej dokumentacji. Późniejsze wezwania o uzupełnienie wniosku i załączników, w tym załącznika nr 7 – "Wykaz i wyciąg z dokumentacji technicznej", załącznika nr 10 – "Mapy/ szkice lokalizujące projekt w najbliższym otoczeniu" i załącznika nr 11 – "Oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomościami" opierały się na założeniu, że zakresem rzeczowym objęte jest przyłącze instalacji do istniejącej sieci dystrybucyjnej, ponieważ inne założenie przeczyłoby pierwotnie określonemu zakresowi rzeczowemu, jak i celom projektu, tj. stworzeniu w pełni funkcjonalnej i operacyjnej infrastruktury, która umożliwi sprzedaż wytworzonej energii elektrycznej.

Kryterium kwalifikowalności zakresu rzeczowego projektu określone zostało w taki sposób, że przede wszystkim zakłada zgodność projektu z celem danego działania. Istotą organizowanego konkursu jest zrealizowanie przez beneficjentów określonego przez IZ RPO WP celu i jemu podporządkowane są określone zasady i warunki konkursu. Przez pryzmat realizacji celu działania należy zatem oceniać zgodność zakresu rzeczowego projektu.

Zgodnie z opisem kryterium formalnego dopuszczającego standardowego, "Kwalifikowalność zakresu rzeczowego projektu", zakres ten powinien być przede wszystkim zgodny z celem odpowiedniego działania, wymienionym w SZOOP. Celem tym w przedmiotowym konkursie było zwiększenie poziomu produkcji energii z odnawialnych źródeł, a Spółka we wniosku zadeklarowała, że cała wyprodukowana energia zostanie przekazana do sieci.

Nie można zatem uznać, że na etapie składania wniosku nie ma znaczenia, czy farma fotowoltaiczna będzie miała możliwość podłączenia do istniejącej sieci dystrybucyjnej, a tym samym czy będzie mogła przekazywać do tej sieci wyprodukowaną energię. Oczywistym jest, że wybudowanie samej farmy bez połączenia jej z siecią przesyłową jest przedsięwzięciem niecelowym i bezsensownym z punktu widzenia założeń programu. Wskazywanie na połączenie farmy z siecią przesyłową za pośrednictwem innej, nieistniejącej sieci, podmiotu trzeciego, co do którego nie ma żadnej pewności, czy w ogóle to zamierzenie zrealizuje i kiedy oraz czy uzyska prawo do włączenia się do sieci dystrybucyjnej, nie spełnia wymagań w zakresie celu programu. Nietrafna jest zatem argumentacja Skarżącej, że przez wnioskowane przez nią przyłącze należy rozumieć poprowadzenie kabla od stacji transformatorowej do rozdzielni RS. W świetle treści dokumentów konkursowych połączenie farmy z rozdzielnią RS nie może być uznane za wykonanie połączenia farmy z siecią dystrybucyjną. Zgodnie bowiem z Regulaminem konkursu, przyłącze to odcinek lub element sieci służący do połączenia urządzeń, instalacji lub sieci podmiotu, o wymaganej przez niego mocy przyłączeniowej, z pozostałą częścią sieci przedsiębiorstwa energetycznego świadczącego na rzecz podmiotu przyłączanego usługę przesyłania (zał. nr 6 do Regulaminu konkursu). Tylko więc połączenie farmy z siecią przedsiębiorstwa energetycznego spełnia wymagania przyłącza, określone ww. definicją.

W odniesieniu do zarzutów skargi trzeba dodać, że przyjęciu prezentowanego tam stanowiska, jakoby Wnioskodawca od początku zakładał wykonanie jedynie przyłącza od farmy do sieci/rozdzielni RS, przeczy treść złożonej dokumentacji konkursowej (na co wyżej wskazano), a ponadto w takiej sytuacji farma pozbawiona byłaby przyłącza w rozumieniu Regulaminu konkursu, co oznacza, że wobec braku możliwości realizacji zakładanego celu nie spełniałaby kryterium rzeczowego.

W ocenie Sądu, Instytucja Zarządzająca zasadnie uznała, że w ramach uzupełnień na etapie oceny formalnej Wnioskodawca zmienił konfigurację przyłącza w ten sposób, że na mapie (zał. Nr 10) zaznaczył jako przyłącze odcinek od słupowej stacji transformatorowej do RS i zaznaczył projektowaną sieć dystrybucyjną od RS do słupa istniejącej linii napowietrznej 15 kV, która ma być realizowana przez odrębny podmiot – "C" Sp. z o.o. ("C"), nie występujący we wniosku, wg załączonego projektu, gdzie jako inwestor został wskazany właśnie ten podmiot ("C"). W efekcie nastąpiło skrócenie odcinka projektowanego przyłącza, w porównaniu z pierwotnie określonym we wniosku i dokumentacji technicznej, a co za tym idzie nastąpiła nieuprawniona zmiana zakresu rzeczowego projektu. W tym stanie rzeczy zasadne było uznanie przez IZ, że nastąpiła niedopuszczalna zmiana zakresu rzeczowego projektu, której skutkiem była negatywna ocena formalna wniosku, stosownie do § 14 ust. 3 pkt 7 i 11 Regulaminu konkursu.

Konsekwencją uznania, że zakresem rzeczowym projektu objęty jest również ten odcinek sieci, który biegnie od rozdzielni RS do słupa istniejącej linii napowietrznej, był wymóg przedstawienia tego odcinka na mapie (zał. Nr 10) i przedłożenie oświadczenia o dysponowaniu nieruchomościami (zał. Nr 11), przez które przebiega inwestycja. Z opisu kryterium administracyjnego standardowego - "Prawidłowość załączników do wniosku/ kompletność i prawidłowość poprawek do wniosku i załączników" wynika, że weryfikacji w jego ramach podlega prawidłowość załączników i zgodność poprawek z pismami wzywającym do ich dokonania i zasadami określonymi w regulaminie konkursu. Złożone w ramach uzupełnień załącznik nr 10 (mapa) oraz załącznik nr 11 (oświadczenie o dysponowaniu nieruchomościami) nie odpowiadały założeniom co do zakresu rzeczowego, który wynikał z wniosku i dokumentacji technicznej. Słusznie zatem IZ zakwestionowała spełnienie kryterium formalnego administracyjnego standardowego nr 5 i w efekcie oceniła projekt negatywnie.

Nietrafny jest zarzut skargi odnoszący się do braku możliwości wykazania prawa do dysponowania nieruchomościami, na których ma być realizowane przyłącze. Skarżąca nie wykazała żadnego tytułu prawnego do dysponowania tymi nieruchomościami, a w skardze zarzuciła zbyt szerokie określenie katalogu możliwości w tym względzie (punkty od a do f w Instrukcji wypełniania załączników – w zakresie załącznika nr 11), podnosząc, że w istocie w obecnym porządku prawnym nie ma możliwości regulowania przebiegu instalacji na gruntach cudzych w innym trybie niż służebność przesyłu.

Odnosząc się do tych zarzutów trzeba wskazać, że ocena uregulowań ustawowych w zakresie służebności przesyłu pozostaje poza kontrolą Sądu w niniejszej sprawie, natomiast fakt szerokiego określenia dopuszczalnych możliwości prawnych – do wyboru przez wnioskodawców - nie może być poczytany za nieprawidłowość. Wręcz przeciwnie, gdyby IZ ograniczyła powyższy katalog jedynie do służebności przesyłu, mogłoby to zostać uznane za określenie dyskryminujące wobec podmiotów, które prawo do dysponowania nieruchomością na potrzeby wykonania przyłącza, mają uregulowane w inny sposób. Podnoszone natomiast w skardze argumenty co do przejęcia przez "C"Sp. z o.o. odpowiedzialności za doprowadzenie do powstania przyłącza i możliwości zakwalifikowania tego zdarzenia jako "innego stosunku zobowiązaniowego", o którym mowa w punkcie f powołanego katalogu, są zupełnie bezpodstawne, bo Skarżąca w postępowaniu konkursowym na taki tytuł do gruntów nie wskazywała, ani też nie przedstawiła żadnych dokumentów, które by to potwierdzały.

Zdaniem Sądu nie ma podstaw, aby dokonaną ocenę formalną wniosku zakwestionować jako nierzetelną lub naruszającą zasadę przejrzystości i zasadę równego prawa do pomocy. Za nierzetelną może być uznana ocena projektu nie zawierająca żadnego uzasadnienia bądź zawierająca uzasadnienie, które nie poddaje się żadnej weryfikacji. Natomiast zasada przejrzystości oceny projektów, o której mowa w art. 37 ust. 1 ustawy wdrożeniowej, realizuje się przede wszystkim w obowiązku powszechnie dostępnej i pełnej informacji o trybie i warunkach wyboru projektów, ustanowieniem jasnych i zrozumiałych dla wnioskodawców kryteriów wyboru projektów, zgodności postępowania właściwej instytucji z ustanowionymi regułami.

W rozpoznawanej sprawie, wbrew zarzutom skargi, nie można uznać, aby organ zaniechał wyczerpującego i precyzyjnego uzasadnienia oceny projektu. Zarówno dokonana ocena formalna, jak i rozstrzygnięcie protestu zawierają wszechstronne uzasadnienia, które drobiazgowo wskazują na konkretne zapisy w dokumentacji konkursowej odnoszące się do zakresu rzeczowego projektu i ich niespójności z przedłożonymi załącznikami. Organ odniósł się do podnoszonych przez Wnioskodawcę okoliczności, w tym do zmodyfikowania przebiegu przyłączenia farmy do sieci i określenia punktu połączenia z siecią dystrybucyjną. Formułując zarzut zaniechania dokonania oceny projektu przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności wynikających z przedstawionej dokumentacji Skarżąca nie sprecyzowała, jakich konkretnie okoliczności organ nie uwzględnił.

W ocenie Sądu, kryteria wyboru projektu zostały określone w sposób jednoznaczny, a zasady konkursu były jednakowe dla wszystkich uczestników. Wbrew zarzutom skargi, podmiot oceniający nie domagał się wykazania, że wnioskowana instalacja będzie działała już w momencie składania wniosku, ale że w ogóle przedstawiony projekt ma możliwość zrealizowania w taki sposób, aby osiągnąć założone cele, bo tylko takie przedsięwzięcia mogą zostać objęte dofinansowaniem w ramach konkursu. Przez przystąpienie do konkursu Wnioskodawca zaakceptował jego zasady i chcąc uzyskać pomoc powinien się do tych zasad zastosować. Ponadto, skoro warunkiem koniecznym przyznania dofinansowania jest spełnianie przez projekt określonych regulaminem konkursu i wynikających z przepisów prawa kryteriów wyboru projektów, to za uzasadnione uznać należy twierdzenie, że to podmiot wnioskujący o przyznanie wsparcia - a nie instytucja odpowiedzialna za zarządzanie i realizację programu wsparcia - jest zobowiązany wykazać, że zgłaszany przezeń projekt kryteria te spełnia. Zadaniem wymienionej instytucji jest bowiem ocena spełniania przez projekt tych kryteriów w oparciu o dane przedstawione przez samego wnioskodawcę (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 października 2018 r. sygn.. akt I GSK 2719/18, LEX nr 2562761 )

Natomiast za trafny Sąd uznał zarzut naruszenia art.57 ustawy wdrożeniowej, bowiem istotnie rozpatrzenie protestu nastąpiło po upływie terminu przewidzianego w tym przepisie tj. co do zasady 21 dni, licząc od dnia jego otrzymania. Termin ten może być wprawdzie przedłużony w uzasadnionych przypadkach, w szczególności gdy w trakcie rozpatrywania protestu konieczne jest skorzystanie z pomocy ekspertów, o czym wnioskodawca powinien być zawiadomiony, lecz łącznie termin rozpatrzenia protestu nie może przekroczyć 45 dni od dnia jego otrzymania. Z akt sprawy bezspornie wynika, że rozstrzygnięcie protestu nastąpiło po upływie 45 dni od dnia jego otrzymania. Jednakże wskazany w art. 57 ustawy wdrożeniowej termin na rozpatrzenie protestu ma charakter instrukcyjny, co oznacza, że jego niedochowanie nie wpływa na ocenę legalności rozstrzygnięcia przez organ rozpatrujący protest. Powyższe uchybienie należy zatem zakwalifikować jako naruszenie proceduralne, które jednak nie miało wpływu na rozstrzygnięcie sprawy.

Sąd nie dopatrzył się natomiast żadnych podstaw do formułowania przez Skarżącą ogólnikowych zarzutów o "de facto bezczynności" i "niechęci właściwej instytucji do pozytywnego rozstrzygnięcia protestu i przyznania stosownego dofinansowania", które wynikają najwyraźniej z subiektywnego nastawienia wywołanego negatywnym rozstrzygnięciem.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, że dokonane rozstrzygnięcie nie narusza prawa, dlatego na podstawie art. 61 ust. 8 pkt 2 ustawy wdrożeniowej, orzekł jak sentencji.

Na podstawie art. 225 P.p.s.a., Sąd zarządził zwrot na rzecz Skarżącej nadpłaconego wpisu od skargi, gdyż zgodnie z art. 61 ust.2 ustawy wdrożeniowej w zw. z § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.), należny wpis w niniejszej sprawie wynosi 200zł.