Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 15 września 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant stażysta Anna Sinkiewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2020 roku sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa A. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa na rzecz skarżącego kwotę 200 zł (dwieście złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z "[...]" Prezydenta E. (dalej jako: organ I instancji), na podstawie art. 12b ust. 8, art. 6a ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2020 r. poz. 276, dalej jako: P.g.i.k.), odmówił E.J.W. Przedsiębiorstwo Geodezyjne "[...]" w E. (dalej jako: wykonawca prac, strona lub skarżący) przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego wykonanej przez niego dokumentacji technicznej powstałej w wyniku realizacji pracy geodezyjnej dotyczącej geodezyjnej inwentaryzacji obiektów budowlanych na działkach nr "[...]","[...]","[...]" i "[...]", położonych w E. przy ul. "[...]" obręb "[...]", objętej zgłoszeniem pracy geodezyjnej z "[...]". W uzasadnieniu podano, że negatywnie zweryfikowano wykonane prace geodezyjne i dlatego zwrócono stronie dokumentację wraz ze zbiorami danych oraz protokół weryfikacji zawierający opis stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości. W piśmie, które wpłynęło do organu 14 lutego 2020 r., strona stwierdziła, że nie zgadza się z wynikami weryfikacji, a protokół uznaje za wadliwy. Jednakże wskazano, że przy sporządzaniu wykazu zmian danych ewidencyjnych dotyczących budynków oraz wykazu zmian danych ewidencyjnych dotyczących działki wykonawca prac nie uwzględnił zmian, jakie zaszły w bazie danych ewidencji gruntów i budynków w okresie od zgłoszenia pracy geodezyjnej (21 września 2018 r.) do jej zakończenia (22 stycznia 2020 r.). Stąd też organ dokonujący weryfikacji określił, że prace zostały wykonane na nieaktualnych danych wyjściowych. Brak aktualnych danych spowodował błędne wykonanie dokumentów (wykazy zmian ewidencyjnych dotyczących działki i budynku) i dlatego organ uznał, że przedłożonego operatu technicznego nie można przyjąć do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji strona wniosła o zbadanie zasadności odmowy przyjęcia powstałych zbiorów danych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zarzucając, że protokół weryfikacji odnośnie do zgłoszenia prac geodezyjnych jest wadliwy. Negatywny wynik weryfikacji pod względem kompletności wykonanych prac geodezyjnych zobowiązuje bowiem organ do stwierdzenia, jakie występują braki w przekazywanej dokumentacji, a przedmiotowy protokół weryfikacji nie pozwala zorientować się, co jest wadą przekazanych dokumentów i podstawą odmowy ich przyjęcia do zasobu geodezyjnego. Stwierdzenie, że prace zostały wykonane na nieaktualnych danych wyjściowych sugeruje, że Miejski Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (dalej jako: MODGiK) wydał nieaktualne dane wyjściowe. Odnosząc się do kwestii aktualizacji danych wykonawca prac wyjaśnił, że zakupił dane w MODGiK i otrzymał licencję oraz że stan dotychczasowy został zestawiony ze stanem aktualnym jako powykonawczym, po zakończeniu inwestycji. Odnośnie do działki ewidencyjnej nr "[...]" wskazał, że w materiałach wyjściowych ujawniony był użytek gruntowy jako tereny mieszkaniowe "B" mimo, że na działce nie było zabudowy mieszkaniowej. Zmiana użytku z "B" na Bi" nastąpiła w trakcie modernizacji ewidencji gruntów i budynków, ale w odpowiedzi na zgłoszenie prac geodezyjnych brak było informacji o prowadzonej modernizacji. Ponadto operat z modernizacji EGiB został przyjęty do zasobu bez aktualizacji baz danych ewidencji i takie nieaktualne dane zostały wydane wykonawcy prac. Odnośnie do rozbiórki budynku garażowego i budynku pracowni diagnostyki pojazdowej wykonawca prac wyjaśnił, że przekazany operat techniczny zawiera wyniki inwentaryzacji powykonawczej inwestycji, zlecone przez podmiot realizujący pozwolenie na budowę i rozbiórkę przedmiotowych budynków. W związku z tym nie wiadomo, kto i na jakiej podstawie usunął tylko jeden budynek z bazy. Także w tym wypadku wykaz zmian danych ewidencyjnych został sporządzony na podstawie danych wyjściowych, na które wykonawca posiada stosowną licencję. Podał, że w materiałach otrzymanych do zgłoszenia prac geodezyjnych nie był ujawniony budynek projektowany, chociaż decyzja zatwierdzająca projekt budowlany została wydana "[...]" i po jej wydaniu budynek ze statusem projektowany powinien być wprowadzony z urzędu do bazy ewidencji gruntów i budynków. Podniósł, że organ administracyjny wiedząc, że udostępnił wykonawcy dane, które zostały zmienione, powinien nie tylko go o tym zawiadomić, ale z urzędu dane te uaktualnić, bez ponoszenia przez geodetę dodatkowych kosztów i czynności związanych ze zgłoszeniem uzupełniającym.

Decyzją z "[...]" Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa "[...]" (dalej jako: organ odwoławczy) uchylił decyzję organ I instancji w całości i odmówił przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego materiałów przekazanych 22 stycznia 2020 r. jako wynik prac geodezyjnych. W uzasadnieniu podniesiono, że uzasadnienie faktyczne decyzji organu I instancji wskazuje na fakty, które nie znajdują potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym, a ponadto organ I instancji dopuścił się istotnego naruszenia art. 12b ust. 6 i 7 P.g.i.k. przez przytoczenie w motywach swojej decyzji nowych okoliczności uznawanych za wady zgłoszonej pracy, które nie były wskazane w protokole z przeprowadzonej weryfikacji. Zatem wykonawca prac ma słuszność co do nieprawidłowości sporządzenia protokołu weryfikacji, co rzutowało na wadliwość decyzji organu I instancji, przez co nie mogła się ona ostać w obrocie prawnym. Jednakże w ocenie organu odwoławczego w przekazanym operacie technicznym wystąpiły braki oraz część dokumentów została sporządzona niezgodnie z przepisami prawa, wobec czego operat jako całość nie może być przyjęty do zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Wskazano, że w składzie operatu technicznego wykonawca prac skompletował wykaz zmian danych ewidencyjnych, który nie zawiera identyfikatora obrębu, numeru odpowiedniej jednostki rejestrowej gruntów, numeru księgi wieczystej, podpisu osoby, która sporządziła dokument. W wykazie zmian jako dotychczasowe dane ewidencyjne wskazano na całej powierzchni działki rodzaj użytku oznaczony symbolem - B (tereny mieszkaniowe), a według stanu na 3 stycznia 2020 r. danymi dotyczącymi tej działki zawartymi w ewidencji gruntów i budynków były także informacje dotyczące użytku gruntowego wykazanego na całej powierzchni tej działki, określające jego rodzaj jako "inne tereny zabudowane", oznaczone symbolem – Bi. Zatem wykaz zmian nie zawiera treści wymaganych przez § 46 ust. 3 pkt 1-3 i 8 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków Dz.U. z 2019 r. poz. 393, dalej jako: rozporządzenie w sprawie ewidencji) oraz zawiera dane niezgodne z § 46 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia w sprawie ewidencji, ponieważ na jego treść składają się dane określane jako dotychczasowe, które są niezgodne z danymi wykazywanymi w ewidencji. Podobnie według stanu na 3 stycznia 2020 r. budynek nr "[...]" nie był wykazywany w obowiązującej bazie danych ewidencji, ponieważ został z niej wykreślony 10 grudnia 2018 r., a w związku z tym przekazany wykaz zmian dla budynku zawiera dane niezgodne z § 46 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia w sprawie ewidencji. W odniesieniu do budynków o nr "[...]" i "[...]" wskazano, że wykazy zmian nie zawierają treści wymaganych przez § 46 ust. 3 pkt 1 i 8 rozporządzenia w sprawie ewidencji, gdyż brak w nim identyfikatora jednostki ewidencyjnej i obrębu oraz podpisu osoby, która sporządziła dokument. Ponadto według stanu na 3 styczeń 2020 r. budynek nr "[...]" był ujawniony w ewidencji gruntów i budynków za pomocą zbioru danych, a zatem wykaz zmian dla tego budynku zawiera dane niezgodne z § 46 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia w sprawie ewidencji. Organ odwoławczy nie podzielił stanowiska strony, że organ I instancji ma obowiązek zawiadamiania wykonawców prac geodezyjnych o zmianach zachodzących w ewidencji gruntów i budynków, gdyż organ ten zawiadamia krąg podmiotów opisanych w § 49 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ewidencji, wśród których nie znajduje się wykonawca prac geodezyjnych. Natomiast to wykonawca prac geodezyjnych zobowiązany jest wykorzystać materiały ewidencji, jeżeli wyniki analizy tych materiałów, przeprowadzone przez niego, pod względem dokładności, aktualności i kompletności, wskazują na ich przydatność do wykonania pomiarów. Wskazano, że w trakcie wykonywania zgłoszonych prac geodezyjnych wykonawca miał prawo dostępu do dodatkowych, w tym aktualnych materiałów. Zatem przekazanie wykazów zmian danych ewidencyjnych z nieaktualnymi danymi jest skutkiem braku staranności w analizie przydatności wykorzystywanych materiałów. Podniesiono ponadto, że w pozostałych dokumentach operatu technicznego "Mapa przeglądowa osnowy pomiarowej" z 20 grudnia 2019 r. została utworzona niezgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii przez brak zawarcia w jej treści oznaczenia punktów nawiązania, elementów konstrukcyjnych sieci. Ponadto mapa ta zawiera zbyt wiele treści dotyczącej innych szczegółów sytuacyjnych, co znacznie obniża jej czytelność. Brak jest także mapy przeglądowej (map przeglądowych) innych obiektów przestrzennych objętych pomiarem. Wskazano, że wykonawca prac może przekazać nowy operat techniczny, po usunięciu uchybień wykazanych w decyzji, zgodnie z art.12a ust. 1 pkt 2 P.g.i.k.

W skardze na powyższą decyzję skarżący wniósł o jej uchylenie w całości i zasadzenie zwrotu kosztów postępowania, zarzucając naruszenie:

- art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a. polegające na niewyczerpującym zebraniu i rozpatrzeniu całego materiału dowodowego wbrew ciążącemu na organie administracji publicznej na mocy art. 77 § 1 k.p.a. obowiązkowi w tym zakresie i w konsekwencji niepodjęcie wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz sporządzenie uzasadnienia niezgodnie z wymogami wynikającymi z art. 107 § 3 k.p.a.;

- art. 9 i 11 k.p.a. poprzez niedostateczne wyjaśnienie podstawy faktycznej i prawej zasady przekonywania, czyli wyjaśniania stronom zasadności przesłanek, którymi organy kierują się przy załatwieniu sprawy;

- art. 8 § 1 i § 2 k.p.a. poprzez brak pogłębienia zaufania obywateli do organów administracji publicznej, a nadto odstąpienie przez organy od utrwalonej praktyki rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym;

- art. 138 § 1 pkt 2 oraz art. 138 § 2 k.p.a., gdyż stwierdzając wadliwość decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji i uchylając ją w całości organ odwoławczy powinien przekazać sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia;

- art. 138 § 1 pkt 2 oraz art. 107 § 3 k.p.a. polegające na braku odniesienia się do zarzutów zawartych w odwołaniu od decyzji organu I instancji, jak i wad protokołu weryfikacji, który był przyczyną odwołania;

- art. 139 k.p.a. oraz art. 12b ust. 1 oraz ust. 6 i ust. 7 P.g.i.k.

W uzasadnieniu skargi zarzucono, że protokół weryfikacji odnośnie do przedmiotowego zgłoszenia prac geodezyjnych jest wadliwy i nie dający możliwości ustosunkowania się na piśmie do jej wyników. Ogólne stwierdzenie, że prace zostały wykonane na nieaktualnych danych wyjściowych można literalnie odczytać, że do wykonania prac geodezyjnych MODGiK wydał nieaktualne dane wyjściowe (źródłowe). Natomiast organ nie wskazał, jakie występują braki w przekazanej dokumentacji oraz jakie przepisy prawa zostały naruszone. Skarżący zarzucił, że uzasadnienie decyzji organu odwoławczego stoi w sprzeczności do treścią protokołu weryfikacji, który organ ten uznał za wadliwy. Jednak pozostawienie wadliwego protokołu weryfikacji nie stwarza możliwości usunięcia usterek, a tym samym przyjęcia operatu technicznego do zasobu i aktualizacji baz danych. Skarżący zarzucił, że organ odwoławczy dokonał ponownej weryfikacji operatu technicznego nie mając takich uprawnień, gdyż powinien jedynie rozpoznać odwołanie od decyzji, a ponadto odniósł się do okoliczności, które nie są wymienione w protokole weryfikacji. Zarzucił także, że do swojej analizy organ odwoławczy wykorzystał operat techniczny, który nie został udostępniony przez wykonawcę w ramach odwołania i o który organ odwoławczy nie występował. Skarżący podniósł, że organ odwoławczy nie zbadał, czy stworzono warunki do prawidłowej aktualizacji baz danych i nie odniósł się do zarzutów i wyjaśnień zawartych w odwołaniu. Podał, że nieaktualne dane wraz z licencją na ich wykorzystanie zostały odpłatnie wydane wykonawcy do zgłoszenia prac geodezyjnych. Gdyby dane te zawierały wyniki modernizacji, to nie byłoby potrzeby sporządzania wykazu zmian danych ewidencyjnych. W ten sposób zostało podważone zaufanie do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków. Wykonawca prac nie ma bowiem możliwości analizy zmian danych w ewidencji bezpośrednio-online, a każdorazowe pozyskanie nowych danych odbywa się na nowe zgłoszenie, które jest objęte nową opłatą i nową licencją na ich wykorzystanie. Jeżeli wykonawca uzna, że ma wszystkie niezbędne lub przydatne materiały do wykonania zgłoszonych prac, to nie ma obowiązku występowania o nowe i śledzenia zmian w ewidencji. Wyjaśnił, że nie ma urzędowego wzoru wykazu zmian danych ewidencyjnych odnośnie do działek i budynków, a zastosowane wykazy zmian, w uzgodnieniu z organem, są przekazywane od wielu lat. Wskazał, że oprócz wykazów zmian w formie tabelarycznej przekazał również dane w postaci zakodowanych obiektów bazy ewidencji zgodnie ze schematami aplikacyjnymi, ze wszystkimi wymogami obligatoryjnymi i po pozytywnej walidacji. Wykazy zmian danych ewidencyjnych w postaci elektronicznej zostały podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym przez kierownika prac geodezyjnych, który jest jednocześnie wykonawcą.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Podano, że organ odwoławczy nie jest adresatem norm zawartych w art. 12b ust. 1, 6 i 7 P.g.i.k. i przepisów tych nie stosował, a zatem nie mogło dojść do ich naruszenia. Wyjaśniono, że organ odwoławczy przy rozpatrywaniu sprawy nie jest ograniczony do okoliczności wymienionych w protokole weryfikacji, a w związku z tym przedstawia okoliczności faktyczne na podstawie zebranych dowodów, a nie na podstawie decyzji organu I instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Podnieść należy, iż w myśl art. 1 § 2 ustawy z 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2019r. poz. 2167 ze zm. ) sądy administracyjne sprawują kontrolę wykonywania administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że w zakresie dokonywanej kontroli sąd administracyjny zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji w toku postępowania nie naruszyły przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania jeżeli miało lub mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sąd nie jest przy tym związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną - art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019r., poz. 2325 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.). Należy także wskazać, że Sąd ocenia legalność działania organów administracji według stanu prawnego na dzień orzekania przez te organy.

Skarga wniesiona w niniejszej sprawie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem skargi jest decyzja w przedmiocie odmowy przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego wyniku prac geodezyjnych wykonanych przez skarżącego. Wyjaśnić zatem należy, że procedura weryfikacji zbiorów danych i innych materiałów stanowiących wynik prac geodezyjnych przekazanych organowi służby geodezyjnej określona jest w art. 12b P.g.i.k. Przepis ten - w brzmieniu obowiązującym w dacie orzekania przez organy – stanowił, że organ weryfikuje je niezwłocznie pod względem zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji, w szczególności dotyczącymi: 1) wykonywania pomiarów, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a, oraz opracowywania wyników tych pomiarów; 2) kompletności przekazywanych wyników wykonanych prac geodezyjnych lub prac kartograficznych (art. 12b ust. 1 P.g.i.k.). Wyniki weryfikacji utrwala się w protokole (art. 12b ust. 3 P.g.i.k.). Przy czym wzór tego protokołu był określony w załączniku nr 4 do obowiązującego w dacie orzekania przez organy rozporządzenia Ministra Administracji i cyfryzacji z 8 lipca 2014 r. w sprawie formularzy dotyczących zgłaszania prac geodezyjnych i prac kartograficznych, zawiadomienia o wykonaniu tych prac oraz przekazywania ich wyników do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz.U. z 2014 r. poz. 924, dalej jako: rozporządzenie w sprawie formularzy). Podstawę do przyjęcia zbiorów danych lub innych materiałów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego stanowi pozytywny wynik weryfikacji (art. 12b ust. 4 P.g.i.k.). W przypadku negatywnego wyniku weryfikacji właściwy organ służby geodezyjnej i kartograficznej zwraca wykonawcy prac geodezyjnych lub prac kartograficznych przekazane przez niego zbiory danych lub inne materiały wraz z protokołem zawierającym opis stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości (art. 12b ust. 6 P.g.i.k.). Wykonawca prac geodezyjnych lub prac kartograficznych ma prawo, w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu, ustosunkować się na piśmie do wyników weryfikacji (art. 12b ust. 7 P.g.i.k.). Natomiast w przypadku, gdy organ służby geodezyjnej nie uwzględni stanowiska wykonawcy prac geodezyjnych lub prac kartograficznych wydaje decyzję administracyjną o odmowie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbiorów danych lub innych materiałów sporządzonych przez tego wykonawcę (art. 12 ust. 8 P.g.i.k.).

Jak słusznie zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 stycznia 2018 r. (sygn. akt I OSK 425/16, dostępny w Internecie) powyższy schemat działania organów Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, w sytuacji przekazania do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbiorów danych lub innych materiałów stanowiących wyniki prac geodezyjnych lub kartograficznych, rodzi przeświadczenie o konieczności współdziałania wyspecjalizowanego organu administracji i wykonawcy prac geodezyjnych lub kartograficznych, a więc podmiotu posiadającego także wiadomości specjalne, tak aby niewadliwa dokumentacja mogła być przyjęta do zasobu. Istotnym elementem tegoż współdziałania jest przede wszystkim umożliwienie wykonawcy prac wyeliminowania wad z przedłożonej dokumentacji. Cel ten winien być osiągnięty z jednej strony poprzez dokonanie przez organ precyzyjnej weryfikacji zgłoszonych do zasobu zbiorów danych lub innych materiałów stanowiących wyniki prac geodezyjnych lub kartograficznych, z drugiej zaś poprzez zapewnienie wykonawcy tych prac możliwości nie tylko ustosunkowania się do wskazanych przez organ geodezyjny nieprawidłowości, ale i usunięcia ich, tak by niewadliwa dokumentacja mogła być przyjęta do zasobów geodezyjnych (..). Organ administracji geodezyjnej dokonujący weryfikacji operatu technicznego ma obowiązek wskazać wykonawcy prac prawne i techniczne przyczyny odmowy włączenia do państwowego zasobu wyników zrealizowanych przez niego prac, odnotowując w protokole jakie konkretnie usterki, wady czy nieprawidłowości są przyczyną negatywnej oceny, oraz wymienić przepisy prawa, które zostały w tym zakresie naruszone. W powyższym wyroku NSA stwierdzono także, że treść protokołu weryfikacji ma dla wykonawcy prac przede wszystkim charakter gwarancyjny, bowiem tylko w zakresie dostrzeżonych przez organ nieprawidłowości, uzewnętrznionych w precyzyjny sposób – stosownie do wymogów formularza stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia w sprawie formularzy – wykonawca robót geodezyjnych lub kartograficznych ma prawo ustosunkować się do wyników weryfikacji. W związku z tym odmawiając przyjęcia zbiorów danych lub innych materiałów do państwowego zasobu geodezyjnego organ może powoływać się tylko na takie wady zgłoszonej pracy, które były wskazane w protokole weryfikacji, o której mowa w art. 12b ust. 1 i 3 P.g.k.

W niniejszej sprawie protokół weryfikacji zbiorów danych lub innych materiałów przekazanych do państwowego zasobu geodezyjnego z 31 stycznia 2020 r., po negatywnym zweryfikowaniu prac geodezyjnych wykonanych przez skarżącego, zawiera jedynie lakoniczne stwierdzenie, że zostały one wykonane na nieaktualnych danych wyjściowych. Brak jest jednak jakiegokolwiek wskazania, o jakie konkretnie dane chodzi. Dopiero w uzasadnieniu decyzji organu I instancji określono bliżej wskazane uchybienia, chociaż w dalszym ciągu mają one charakter bardzo ogólny. W tej sytuacji stwierdzić należy, że skarżący został pozbawiony nie tylko możliwości ewentualnego uzupełnienia brakujących danych, ale też szczegółowego odniesienia się do wskazywanych przez organ uchybień. Natomiast zupełnie pozbawione podstaw prawnych jest twierdzenie organu odwoławczego, że nie jest on ograniczony treścią protokołu weryfikacji i może ustalać okoliczności faktyczne na podstawie zebranych dowodów. Procedura związana z przyjęciem lub odmową przyjęcia zbiorów danych lub innych materiałów do państwowego zasobu geodezyjnego ma charakter bardzo sformalizowany i do jej zachowania zobowiązany jest nie tylko organ I instancji, ale i przez organ odwoławczy. Jeżeli zatem organ odwoławczy stwierdził, że w przedmiotowej sprawie protokół weryfikacyjny został sporządzony z naruszeniem przepisów prawa, to nie może to skutkować jedynie uchyleniem decyzji organu I instancji i orzeczeniem co do istoty sprawy. W tym przypadku, wbrew twierdzeniom organu odwoławczego, niezbędne jest nie tylko uchylenie decyzji organu I instancji, ale też przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez tej organ, gdyż decyzja ta została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie, tak jak to stanowi art. 138 § 2 k.p.a. Z uwagi bowiem na treść powołanych wyżej przepisów ustawy P.g.i.k. niezbędne jest powtórzenie procedury określonej w tych przepisach. Dopiero po przeprowadzeniu postępowania z zachowaniem tych wymogów możliwa będzie ocena zasadności stanowiska organów w niniejszej sprawie. W tych okolicznościach Sąd nie może się odnieść do zarzutów merytorycznych, stanowiących podstawę odmowy przyjęcia wykonanych prac do państwowego zasobu geodezyjnego.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. orzeczono jak w pkt I wyroku. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 1 p.p.s.a. uwzględniając wysokość uiszczonego wpisu.