drukuj    zapisz    Powrót do listy

6037 Transport drogowy i przewozy, , Inspektor Transportu Drogowego, Oddalono skargę, VI SA/Wa 2244/05 - Wyrok WSA w Warszawie z 2006-02-01, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 2244/05 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2006-02-01 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2005-11-14
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Andrzej Wieczorek /przewodniczący/
Ewa Marcinkowska
Stanisław Gronowski /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6037 Transport drogowy i przewozy
Sygn. powiązane
I OSK 852/06 - Wyrok NSA z 2007-05-14
Skarżony organ
Inspektor Transportu Drogowego
Treść wyniku
Oddalono skargę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Sędziowie Sędzia NSA Stanisław Gronowski(spr.) Asesor WSA Ewa Marcinkowska Protokolant Aleksandra Borowiec-Krawczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lutego 2006 r. sprawy ze skargi Z., G. Węgry na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] stycznia 2005 r. funkcjonariusz Wojewódzkiego Inspektoratu Transportu Drogowego w B. skontrolował samochód ciężarowy marki [...] nr rejestracyjny [...] stanowiący własność Z., zwanej dalej "skarżącym". W świetle ustaleń sporządzonego na tę okoliczność protokołu, podpisanego bez zastrzeżeń przez kierowcę pojazdu, stwierdzono nieprawidłowe ustawienie przełącznika grup czasowych w przyrządzie kontrolnym (tachografie). Według okazanych do kontroli wykresówek kierowców w momencie kiedy jeden z nich prowadził samochód przełącznik grup czasowych tachografu u drugiego z nich ustawiony był w pozycji wypoczynek, a powinien był być ustawiony w pozycji dyspozycyjność. Tym samym doszło do naruszenia art. 15 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. WE L 370 z 31 grudnia 1985 r.).

Ostateczną decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...] utrzymano w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2005 r., w której nałożono na skarżącego karę pieniężną w kwocie 600 zł. Podstawę prawną nałożenia kary pieniężnej stanowił art. 13 i art. 15 ust. 3 cytowanego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85, art. 92 ust. 1 pkt 2 i 6 oraz lp. 1.11.9 ust. 3 lit. c załącznika do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.). Zgodnie z art. 13 powołanego rozporządzenia pracodawca i kierowcy są odpowiedzialni za czuwanie nad prawidłowym funkcjonowaniem i odpowiednim użytkowaniem urządzeń rejestrujących. W myśl zaś art. 15 ust. 3 tego rozporządzenia przełącznik grup czasowych urządzenia kontrolnego, dotyczący okresu dyspozycyjności, obejmuje: czas oczekiwania, tzn. okres, w którym kierowcy pozostają na stanowisku pracy tylko w celu odebrania informacji i rozpoczęcia bądź wznowienia jazdy lub wykonywania innej pracy; czas spędzony obok kierowcy prowadzącego pojazd; czas spędzony w kuszetce, gdy pojazd jest w ruchu. Stosownie do art. 92 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym kto wykonuje transport drogowy lub przewozy na potrzeby własne, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy lub przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców (pkt 2) i wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych (pkt 6) podlega karze pieniężnej w wysokości od 50 złotych do 15.000 złotych. Zgodnie zaś z lp. 1.11.9 ust. 3 lit. c załącznika do ustawy o transporcie drogowym w razie gdy przełącznik grup czasowych nie był używany lub był używany nieprawidłowo za każdą wykresówkę kara pieniężna wynosi od 100 do 1000 zł.

W skardze na powyższą decyzję, wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący zarzuca błędne ustalenie stanu faktycznego oraz naruszenie art. 2, art. 92 ust. 1 pkt 2 i 6, art. 92 ust. 4 ustawy o transporcie drogowym, a także naruszenie art. 107 k.p.a. Akcentuje, iż każde Państwo Członkowskie może zezwolić, by w odniesieniu do pojazdów zarejestrowanych na własnym terytorium wszystkie okresy aktywności, do których odnosi się lit. b) i c) tiret drugie były rejestrowane na wykresówkach pod jednym symbolem (art. 15 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj w grę kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słusznościowych. Kontrolując zaskarżoną decyzję pod kątem powyższych kryteriów skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja nie narusza prawa (art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej ppsa).

W świetle istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych, wbrew zarzutom skargi niewadliwie ustalonych przez organy administracji publicznej, załoga samochodu ciężarowego nieprawidłowo ustawiała przełącznik grup czasowych w przyrządzie kontrolnym (tachografie), co stwierdzono w protokole kontroli drogowej podpisanym bez zastrzeżeń przez kierowcę pojazdu. Mianowicie, jak to już wskazano, w momencie kiedy jeden z kierowców prowadził samochód u drugiego z nich przełącznik grup czasowych był ustawiony w pozycji wypoczynek, zamiast w pozycji dyspozycyjność. Tym samym doszło do naruszenia art. 15 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85, co z kolei jest sankcjonowane karą pieniężną, stosownie do lp. 1.11.9 ust. 3 lit. c załącznika do ustawy o transporcie drogowym w związku z art. 92 ust. 4 tej ustawy.

Sąd nie podzielił stanowiska skarżącego co do zgodności z przepisem art. 15 ust. 4 powołanego rozporządzenia rejestrowania przez kierowców samochodu pod jednym symbolem wszystkich okresów aktywności, do których odnosi się lit. b) i c) tiret drugie art. 15 ust. 3 cytowanego rozporządzenia. Na taki sposób rejestrowania czasu pracy może zezwolić państwo, w którym został zarejestrowany samochód, jednakże tylko na swoim własnym terytorium. Zresztą, skarżący nawet nie wykazał, co i tak nie miałoby znaczenia w sprawie, aby wspomniany sposób rejestrowania czasu pracy był zgodny z prawem węgierskim, gdzie zarejestrowano skontrolowany samochód. Natomiast na polskim terytorium okresy aktywności kierowców muszą być rejestrowane w sposób wynikający z art. 15 ust. 3 cytowanego rozporządzenia, do czego, pod rygorem zapłaty kary pieniężnej, powinna była się dostosować, a czego nie uczyniła, załoga skontrolowanego pojazdu.

Z powyższych względów, nie dopatrując się naruszenia wskazanych w skardze przepisów prawa, skarga podlega oddaleniu, stosownie do art. 151 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt