Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Nowak po rozpoznaniu w dniu 2 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania postanowienia w sprawie ze skargi M. G. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] czerwca 2014 r., znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia

W dniu 25 czerwca 2014 r. M. G. złożył skargę na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] czerwca 2014 r., znak: [...], utrzymujące w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] marca 2014 r., znak: [...], nakładające na niego grzywnę w wysokości 420 zł i wzywające do poddania obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu małoletniego syna.

Do skargi skarżący dołączył wniosek o cyt. "wstrzymanie wykonania postanowienia oraz zawieszenie postępowania egzekucyjnego". Skarżący podniósł, iż wykonanie postanowienia grozi wyrządzeniem znacznej szkody i spowodowaniem trudnych do odwrócenia skutków, albowiem postanowienie przymusza go do wykonania szczepienia dziecka. Ta czynność, w jego ocenie, jest nieodwracalna, jednocześnie jej wykonanie jest jedyną drogą do uniknięcia dalszych kosztów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności będących jej przedmiotem. Natomiast stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Orzekając o wstrzymaniu lub odmowie wstrzymania zaskarżonego aktu Sąd dokonuje oceny, czy w sprawie zaistniały przesłanki określone w art. 61 § 3 p.p.s.a. Ocena ta jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku złożonym przez stronę. Wskazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków wymaga podania okoliczności, z którymi wiąże się szkoda lub trudne do odwrócenia skutki. Oznacza to, że wniosek powinien być wnikliwie uzasadniony. Konieczna jest spójna argumentacja, poparta faktami oraz odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Nieodzowne jest w jej ramach wykazanie zaistnienia jednej z przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a., tj. zaistnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Brak jakiegokolwiek uzasadnienia wniosku lub uzasadnienie go w sposób lakoniczny, sprowadzający się w gruncie rzeczy do przytoczenia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, uniemożliwia Sądowi ocenę, czy przesłanki te w sprawie zachodzą.

Wskazać należy, że przedmiotowy wniosek skupia się na możliwych negatywnych konsekwencjach wykonania szczepienia, a nie na uciążliwości nałożonej grzywny. Skarżący nie wskazał, aby zapłacenie grzywny miało grozić niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowaniem trudnych do odwrócenia skutków. Tymczasem tylko grzywna może być objęta postępowaniem egzekucyjnym, albowiem obowiązujące przepisy nie przewidują przymusowego dokonania obowiązkowego szczepienia ochronnego. Tak długo zatem, jak skarżący nie podda syna szczepieniu, tak długo nie zostanie ono wykonane.

Wobec powyższego należało uznać, że w rozpatrywanej sprawie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługiwał na uwzględnienie.

Mając na względzie powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a.