Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka, Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Protokolant ref. staż. Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi T. G. w przedmiocie braku mianowania na urzędnika służby cywilnej postanawia: skargę odrzucić

Pismem z dnia [...] października 2010r., T. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na brak mianowania na urzędnika służby cywilnej w 2009r., pomimo udzielenia prawidłowych odpowiedzi w teście wiedzy w ilości wystarczającej do uzyskania pozytywnego wyniku, który był warunkiem uzyskania mianowania.

W opinii skarżącego doszło do nie uznania przez prowadzącą egzamin Krajową Szkołę Administracji Publicznej prawidłowej odpowiedzi na jedno z pytań testowych. Wskutek przyjęcia błędnego klucza odpowiedzi lub błędnie sformułowanego pytania testowego, wynik testu i zarazem całego postępowania kwalifikacyjnego był negatywny. Błędna ocena udzielonej odpowiedzi, jako nieprawidłowej, pozbawiła skarżącego nabycia uprawnień do mianowania na urzędnika służby cywilnej. Skarżący wniósł o nakazanie usunięcia naruszenia czyli, uznania pozytywnego wyniku postępowania kwalifikacyjnego w 2009 r. i mianowania skarżącego na urzędnika służby cywilnej z dniem 1 grudnia 2009 r.

W odpowiedzi na skargę Krajowa Szkoła Administracji Publicznej wniosła o jej odrzucenie, albo oddalenie wraz z zasądzeniem kosztów postępowania.

Wskazała, że brak mianowania skarżącego na urzędnika służby cywilnej nie narusza prawa. Osoba ubiegająca się o mianowanie musi spełniać warunki określone w przepisach prawa, w tym uzyskać pozytywny wynik z postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie. Ponieważ skarżący nie uzyskał pozytywnego wyniku brak było podstaw do uznania, że spełnił warunki uprawniające go do mianowania. Ponadto Krajowa Szkoła Administracji Publicznej nie jest organem uprawnionym do mianowania pracownika służby cywilnej jest tylko jednostką prowadzącą postępowanie kwalifikacyjne w sprawie mianowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2011 r. w sprawie o sygn. VII SA/Wa 2264/10, odrzucił skargę. T. G., skierowaną wobec Szefa Służby Cywilnej, w przedmiocie braku mianowania na urzędnika służby

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z treścią art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2)postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a. § 3. Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.

W niniejszej sprawie T. G. zaskarżył do Sądu w stosunku do Krajowej Szkoły Administracji Publicznej w przedmiocie braku mianowania skarżącego na urzędnika służby cywilnej i wniósł o uznania pozytywnego wyniku postępowania kwalifikacyjnego w 2009 r. i mianowanie go na urzędnika służby cywilnej z dniem 1 grudnia 2009 r.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 21 października 2008r. o służbie cywilnej ( Dz. U. nr 227, poz. 1505 ze zm.) członkami korpusu służby cywilnej są pracownicy służby cywilnej oraz urzędnicy służby cywilnej. W związku z powyższym należy odróżnić postępowanie kwalifikacyjne dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie od postępowania konkursowego, które służy obsadzaniu wyższych stanowisk w służbie cywilnej.

Pracownikiem mianowanym w służbie cywilnej można zostać przez uzyskanie dyplomu Krajowej Szkoły Administracji Publicznej bądź w wyniku uzyskania odpowiedniej liczby punktów (uprawniającej do mianowania) w tzw. postępowaniu kwalifikacyjnym dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie, przeprowadzanym corocznie przez Krajową Szkołę Administracji Publicznej. Uzyskanie statusu urzędnika służby cywilnej powoduje, że dotychczasowy stosunek pracy członka korpusu służby cywilnej nawiązany w drodze umowy o pracę przekształca się w stosunek pracy z mianowania. Zgodnie z art. 9 powołanej ustawy, w sprawach wynikających ze stosunku pracy nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy. Spory o roszczenia dotyczące stosunku pracy w służbie cywilnej rozpatrywane są przez sądy pracy .

W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest brak mianowania na urzędnika służby cywilnej przy czym z uzasadnienia skargi oraz pism kierowanych do Szefa Służby Cywilnej oraz Krajowej Szkoły Administracji Publicznej wynika, że skarżący w istocie kwestionuje wynik postępowania kwalifikacyjnego.

Należy jednak wskazać, że zarówno sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego w służbie cywilnej, jak i wynik tego postępowania nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego. Wskazać należy, że zarówno ustawa z dnia 21 października 2008r., o służbie cywilnej, jak i wydane na jej podstawie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2009r., w sprawie sposobu przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego w służbie cywilnej, nie przewidują prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego w trybie przepisów kpa.

Dopiero ukończenie w danym roku postępowania kwalifikacyjnego z wynikiem pozytywnym i z miejscem uprawniającym do mianowania lub ukończenie Krajowej Szkoły Administracji Państwowej stanowi podstawę do mianowania ( art. 48 ustawy).

Tym samym zarówno wynik przeprowadzonego postępowania kwalifikacyjnego, jak i brak mianowania na urzędnika służby cywilnej nie podlega kontroli Sądu Administracyjnego i w związku z tym nie może być przedmiotem skutecznej skargi do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego. Ustalenie powyższych okoliczności wskazuje zatem, że wynik badania dopuszczalności skargi w świetle art. 5 pkt 3 p.p.s.a jest negatywny, a to z kolei przesadza o braku właściwości sadu administracyjnego w niniejszej sprawie.

Z tych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji postanowienia.