drukuj    zapisz    Powrót do listy

6180 Wywłaszczenie nieruchomości i odszkodowanie, w tym wywłaszczenie gruntów pod autostradę 659, Administracyjne postępowanie, Wojewoda, Stwierdzono, iż przewlekłość postępowania nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa i w pozostałym zakresie umorzono postępowanie, I SAB/Wa 178/13 - Wyrok WSA w Warszawie z 2013-09-27, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SAB/Wa 178/13 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2013-09-27 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2013-04-22
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Tomasz Szmydt /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6180 Wywłaszczenie nieruchomości i odszkodowanie, w tym wywłaszczenie gruntów pod autostradę
659
Hasła tematyczne
Administracyjne postępowanie
Skarżony organ
Wojewoda
Treść wyniku
Stwierdzono, iż przewlekłość postępowania nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa i w pozostałym zakresie umorzono postępowanie
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 270 art. 149 par. 1 w zw. z art. 119 pkt 2, art. 161 par. 1 pkt 3, art. 151 , art. 200
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Dz.U. 2013 poz 267 art. 12, art. 35 par. 1 i 3, art. 36 par. 1
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Szmydt (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi B. K. i A. P. na przewlekłość Wojewody [...] w przedmiocie przewlekłego prowadzenia postępowania o wyłączenie sprawy o ustalenie odszkodowania 1. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie w części dotyczącej zobowiązania organu do wydania rozstrzygnięcia w sprawie; 3. oddala wniosek o wymierzenie grzywny; 4. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżących B. K. i A. P. solidarnie kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] marca 2013 r. B. K. i A. P., reprezentowani przez r.pr. P. K., wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na przewlekłość Wojewody [...] w przedmiocie przewlekłego prowadzenia postępowania o wyłączenie sprawy o ustalenie odszkodowania.

Skarga została wniesiona w następującym stanie faktycznym sprawy.

Po rozpatrzeniu wniosku Zarządu Dróg Miejskich w W. z dnia [...] stycznia 2008 r. Wojewoda [...] wydał decyzję z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji pn. [...]. Niniejsza decyzja została w części zmieniona decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...].

Decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] Wojewoda [...] ustalił odszkodowanie za przejętą na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość położoną w obrębie [...] W., stanowiącą działkę ew. nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha i nr [...] o pow. [...] ha, na rzecz B. K. w wysokości [...] zł oraz zobowiązał Prezydenta W. do wypłaty tak ustalonego odszkodowna w terminie 14 dni od dnia, w którym niniejsza decyzja będzie podlegała wykonaniu.

Decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] Minister Infrastruktury uchylił powyższą decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

Pismem z dnia [...] maja 2011 r. B. K. i A. P. złożyli wniosek o ustalenie i wypłatę odszkodowania za utracone korzyści za okres od dnia wywłaszczenia w związku z przejęciem na rzecz Skarbu Państwa przedmiotowej nieruchomości ozn. jako dz. ew. nr [...], [...] i [...].

Postanowieniem z dnia [...] października 2011 r. nr [...] Wojewoda [...] orzekł o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie ustalenia oraz wypłaty odszkodowania za utracone korzyści za okres od dnia [...] sierpnia 2012 r.

Niezgadzając się z powyższym skarżący wnieśli zażalenie, po rozpoznaniu którego postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] uchylił powyższe postanowienie Wojewody [...] i nakazał załatwienie tego roszczenia w formie decyzji.

W dniu [...] czerwca 2012 r. odbyła się rozprawa administracyjna w sprawie ustalenia odszkodowania za przedmiotową nieruchomość, podczas której r.pr. P. K., działając w imieniu B. K. i A. P., w związku z postanowieniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2012 r. złożył ustnie wniosek o wyłączenie sprawy ustalenia i wypłaty odszkodowania za utracone korzyści, z postępowania odszkodowawczego i rozstrzygnięcie tego wniosku odrębną decyzją. Jego zdaniem przemawia za tym ekonomika postępowania, gdyż rozstrzygnięcie tej sprawy (jako nowego roszczenia) niewątpliwie przedłuży trwające od 4 lat postępowanie i spowoduje zubożenie stron poprzez otrzymanie stosownego odszkodowania za wywłaszczenie z opóźnienim uniemożliwiającym odtworzenie prowadzonej działalności gospodarczej i znimilizowania utraconych korzyści. Ponadto wskazał, że określenie wysokości utraconych korzyści niewątpliwie będzie wymagało powołania nowych biegłych.

Wobec niewydania rozstrzygnięcia w sprawie, ani nie podejmowania jakichkolwiek czynności zmierzających do jej załatwienia r.pr. P. K., działając w imieniu B. K. i A. P., pismem z dnia [...] stycznia 2013 r. wezwał Wojewodę [...] do usunięcia naruszenia prawa, a następnie wniósł skargę na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę [...] przedmiotowego postępowania.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie i skierowanie sprawy do rozpoznania w trybie uproszczonym. Jednocześnie poinformował, że postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] wyłączył do osobnego rozpoznania, zgłoszony w toku rozprawy administracyjnej w dniu [...] czerwca 2012 r. w zakresie żądania wyłączenia do osobnego postępowania wniosku z dnia [...] maja 2011 r. o ustalenie i wypłatę odszkodowania za utracone korzyści z tytułu nabycia z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości ozn. jako dz. ew. o nr [...],[...] i [...], położonej w obrębie [...] na terenie dzielnicy P. W.

Skarżący poinformowani o wniosku organu dotyczącym trybu rozpoznania skargi nie wnieśli w tym przedmiocie sprzeciwu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym nastąpiło na zasadzie art. 119 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) powoływana dalej jako: "p.p.s.a.", zgodnie z którym Sąd rozpoznaje sprawę w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym jeżeli jedna ze stron złoży taki wniosek, a pozostałe strony nie wniosą sprzeciwu w terminie 14 dni. Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.

Skarga w części w jakiej odnosi się do przewlekłego prowadzenia postępowania przez Wojewodę [...] w toku rozpoznawania wniosku B. K. i A. P. wyłączenia do osobnego postępowania wniosku z dnia [...] maja 2011 r. o ustalenie i wypłatę odszkodowania za utracone korzyści z tytułu nabycia z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości ozn. jako dz. ew. o nr [...],[...] i [...], położonej w obrębie [...] na terenie dzielnicy P. W. - jest zasada.

Wskazać należy, że przez pojęcie "przewlekłego prowadzenia postępowania" rozumie się sytuację prowadzenia postępowania w sposób nieefektywny, poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywaniu czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny. Obejmować ono będzie więc opieszałe, niesprawne i nieskuteczne działanie organu, w sytuacji gdy sprawa mogła być załatwiona w terminie krótszym, jak również nieuzasadnione przedłużanie terminu załatwienia sprawy. Przy czym co jest istotne, wydanie rozstrzygnięcia w sprawie objętej skargą na przewlekłe prowadzenie postępowania nie powoduje, że postępowanie z tej skargi staje się bezprzedmiotowe.

Jak wskazuje się w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanie, w toku postępowania sądowego (a więc po wniesieniu skargi), przez organ administracyjny decyzji nie zwalania wojewódzkiego sądu administracyjnego z obowiązku rozpoznania skargi wniesionej na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a., w zakresie orzekania w przedmiocie stwierdzenia czy przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1 zdanie drugie p.p.s.a.). O uwzględnieniu skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania można mówić bowiem nie tylko wówczas, gdy sąd zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, o czym stanowi zdanie pierwsze art. 149 § 1 powołanej ustawy. Zważyć wszak należy, że zgodnie z art. 149 § 1 zdanie drugie p.p.s.a sąd, uwzględniając skargę, jednocześnie stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa, a stosownie do § 2 tego artykułu w przypadku uwzględnienia skargi, może także orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny. W konsekwencji uwzględnieniem skargi, w rozumieniu art. 149 p.p.s.a. jest również stwierdzenie, czy przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz wymierzenie organowi grzywny (por. postanowienia NSA z dnia 26 lipca 2012 r. sygn. akt II OSK 1360/12, z dnia 18 września 2012 r. sygn. akt II OSK 1953/12, orzeczenia.nsa.gov.pl). Bezprzedmiotowe jest jedynie orzekanie o zobowiązaniu w takim stanie faktycznym organu do wydania rozstrzygnięcia w sprawie (zostało ono bowiem już wydane) i z tego względu w tym zakresie sprawa sądowa podlegać musi umorzeniu na zasadzie określonej w art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.

Oceniając sposób prowadzenia postępowania w niniejszej sprawie nie można nie dostrzec, że postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r. Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej stwierdził, iż przedmiotowe żądanie skarżących winno być załatwione w drodze wydania decyzji, gdyż strona ma prawo w toku postępowania składać wnioski, żądania i uwagi, a organ ma obowiązek odnieść się do nich rozstrzygając sprawę merytorycznie. Odpis postanowienia wraz z aktami wpłynął do Wojewody [...] w dniu 2 kwietnia 2012 r. (vide prezentata na postanowieniu z dnia [...] marca 2012 r.). Na rozprawie administracyjnej, która odbyła się w dniu [...] czerwca 2012 r. do protokołu zostało zgłoszone żądanie pełnomocnika skarżących o wyłączenie sprawy o utracone korzyści do odrębnego postępowania. Zatem od tego też momentu rozpoczął swój bieg, określony w art. 35 § 3 k.p.a. termin do załatwienia sprawy nim objętej. Zgodnie bowiem z art. 61 § 3 k.p.a. datą wszczęcia postępowania na żądanie strony, jest dzień doręczenia żądania organowi administracji publicznej. Zatem termin, w którym postępowanie to winno ulec zakończeniu upłynął najpóźniej w dniu [...] sierpnia 2012 r. Tymczasem dopiero postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. (czyli po upływie 9 miesięcy od zgłoszenia żądania) Wojewoda wyłączył do osobnego rozpoznania wniosek skarżących z dnia [...] maja 2011 r. Z przekazanych do Sądu akt nie wynika, aby w okresie pomiędzy zgłoszeniem wniosku na rozprawie a wydaniem niniejszego postanowienia Wojewoda [...] dokonywał jakichkolwiek czynności w sprawie przedmiotowego wniosku. Tym samym można dojść do przekonania, że organ około dziewięciu miesięcy zwlekał z podjęciem rozstrzygnięcia, a załatwienie sprawy nastąpiło dopiero po wniesieniu skargi na przewlekłość (co wynika z zestawienia daty wpływu skargi – [...] marca 2013 r. oraz daty postanowienia – [...] marca 2013 r.).

Zgodnie zaś z ustanowioną w art. 12 k.p.a., zasadą szybkości postępowania organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia (§ 1). Sprawy zaś, które nie wymagają zbierania dowodów, informacji lub wyjaśnień, powinny być załatwione bezzwłocznie (§ 2). Skoro zatem rozstrzygnięcie w sprawie nastąpiło z uchybieniem terminu określonego w art. 35 § 3 k.p.a., a przyczyny tego stanu rzeczy nie zostały przez organ wyjaśnione, ani nie wynikają one z obiektywnych przeszkód mających odzwierciedlenie w przekazanych sądowi aktach sprawy, zarzut przewlekłości prowadzonego postępowania uznać należało za w pełni uzasadniony. Stwierdzona w niniejszej sprawie przewlekłość ma charakter rażący, gdyż żadne okoliczności nie mogą usprawiedliwiać ponad dziewięciomiesięcznej zwłoki w wydaniu postanowienia, tym bardziej gdy jest to – jak w niniejszej sprawie - efektem zaniechania podejmowania przez organ jakichkolwiek działań.

Jednocześnie Sąd stwierdza, że mimo iż w niniejszej sprawie zaistniała przewlekłość miała charakter rażący to Wojewoda [...] podejmował czynność w przedmiotowym postępowaniu, które zakończyły się wydaniem rozstrzygnięcia w przedmiocie wyłączenia sprawy o ustalenie odszkodowania, w tym stanie rzeczy należało odstąpić od wymierzania organowi grzywny.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 149 § 1 zdanie drugie p.p.s.a. w zw. z art. 119 pkt 1 i art. 120 p.p.s.a., orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku. W przedmiocie zobowiązania organu do wydania orzeczenia, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. umorzył postępowanie sądowe (pkt 2 sentencji wyroku). W zakresie obejmującym żądanie wymierzenia organowi grzywny Sąd, na podstawie art. 151 p.p.s.a., skargę oddalił (pkt 3 sentencji wyroku). W przedmiocie kosztów postępowania (pkt 4 sentencji) orzeczono na podstawie art. 200 powołanej ustawy.



Powered by SoftProdukt