Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Protokolant sekretarz sądowy Marta Zasoń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi Z. L. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oddala skargę.

W dniu 21 listopada 2014 r. w Referacie Zasobu Geodezyjnego

i Kartograficznego w T. została zgłoszona przez reprezentującego Przedsiębiorstwo "A", geodetę uprawnionego Z. L. praca geodezyjna, której celem była aktualizacja ewidencji gruntów i budynków (rodzaj pracy inny - połączenie działek). Zgłoszenie to zarejestrowano pod nr [...].

Następnie w dniu 22 stycznia 2015 r. wykonawca pracy geodezyjnej skierował do Starostwa Powiatowego w T. - Komórki Geodety Powiatowego zawiadomienie o zakończeniu tej pracy, przekazując operat techniczny zawierający zbiory nowych, zmodyfikowanych lub zweryfikowanych danych z zakresu baz danych ewidencji gruntów i budynków, geodezyjnej sieci uzbrojenia terenu oraz inne wymagane dokumenty.

W dniu 25 lutego 2015 r. organ I instancji dokonał weryfikacji zbiorów danych oraz innych materiałów przekazywanych do państwowego zasobu geodezyjnego

i kartograficznego i stwierdził następujące nieprawidłowości pod względem:

1. kompletności przekazywanych rezultatów wykonanych prac - brak dokumentów

z pomiaru lub obliczenia punktów obwodnicy w celu uzyskania dokładności przewidzianej § 61 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego

i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U.2001.38.454 z późn. zm.) tj. 0,30 m - dalej rozporządzenie w sprawie ewidencji gruntów i budynków,

2. zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii,

w szczególności dotyczącymi wykonywania pomiarów, o którym mowa w art. 2 pkt 1

lit. a ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz opracowywania wyników pomiarów:

a) w bazie danych PZGiK występują punkty graniczne obwodnicy łączonych działek, które nie spełniają standardów dokładnościowych przewidzianych w rozporządzeniu w sprawie ewidencji gruntów i budynków - punkty pozyskano do bazy PZGiK

w drodze digitalizacji map, błąd położenia tych punktów jest większy od 0,30m.

W związku z powyższym należy pozyskać dane z dokładnością przewidzianą

w rozporządzeniu w drodze pomiaru lub na podstawie dostępnych materiałów

w zasobie (np. szkice, zarysy itd.), wykonać odpowiednie dokumenty:

- pomiary i obliczenia współrzędnych,

- porównanie współrzędnych punktów granicznych,

- zestawienie i porównanie powierzchni z powierzchnią ewidencyjną,

wskazując na naruszenie przepisów prawa zawartych w § 61 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków oraz § 65, 67, § 68 ust.l i 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz.U.2011.263.1572) - dalej rozporządzenie

w sprawie standardów technicznych.

b) w spisie dokumentów należy poprawić nazwę wykazów- jest " Wykazy synchronizacyjne ", wskazując na naruszenie przepisów prawa zawartych w § 46 ust.3 pkt.3 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków oraz § 68 ust. 1

i 2 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych. Jednocześnie organ do protokołu weryfikacji załączył wykaz punktów granicznych z wybranych działek podlegających połączeniu.

Wykonawca odebrał przedmiotowy operat techniczny wraz z protokołem weryfikacji w dniu 26 lutego 2015 r..

W związku z negatywnym wynikiem weryfikacji zbiorów danych oraz innych materiałów przekazanych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, organ I instancji odmówił wykonawcy prac geodezyjnych i kartograficznych włączenia operatu pomiarowego do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Wykonawca przedmiotowej pracy ustosunkował się w piśmie z dnia

26 lutego 2015 r. do protokołu weryfikacji, wyjaśniając że nie wykonał pomiaru

o którym mowa w art.2 pkt. 1 lit. a ustawy pgik, jedynie wskazał, że zgodnie z art. 12a pkt.1 ww. ustawy w wyniku zakończenia prac objętych ww. zgłoszeniem przekazano zbiór zmienionych, zaktualizowanych danych dotyczących wyłącznie danych ewidencyjnych tj. numerów działek i ich powierzchni (stanowiących sumę powierzchni działek łączonych). W jego ocenie tylko to podlega weryfikacji. Zdaniem wykonawcy, połączenia działek dokonano zgodnie z § 9 ust. 6 rozporządzenia

w sprawie ewidencji gruntów i budynków, jako czynność materialno-techniczną, która nie powodowała zmiany przebiegu granic - obwodnicy łączonych działek - i ingerencji w jej numeryczny opis. W tym przypadku nie mają zatem zastosowania przepisy rozporządzenia w sprawie standardów technicznych. Jednocześnie wykonawca wskazał, że nie sporządził dokumentacji określającej przebieg granic ewidencyjnych, ponieważ taka dokumentacja istnieje już w państwowym zasobie geodezyjnym

i kartograficznym i nie jest aktualizowana w tym w opracowaniu. Tym samym nie naruszono zapisów § 60 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków.

W zakresie nieprawidłowości zawartej w pkt.2 protokołu weryfikacji wykonawca poprawił nazwę dokumentów - wykazów.

Jednakże Starosta [...] nie uwzględnił opisanych powyżej argumentów wykonawcy i w dniu [...] r. wydał decyzję nr [...], o odmowie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbiorów danych i innych materiałów sporządzonych w ramach przedmiotowej pracy geodezyjnej. Jako podstawę prawną decyzji – odmownej organ powołał przepisy art. 7b ust. 2 i art. 12 a ust 7 i 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 193, poz. 1287). Organ I instancji podtrzymał wymóg pozyskania współrzędnych punktów granicznych z dokładnością przewidzianą w § 61 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków, tj. 0,30 m względem punktów osnowy geodezyjnej 1 klasy. Zdaniem organu powołany przez wykonawcę przepis § 9 ust. 6 rozporządzenia, reguluje jedynie kwestię nadawania numerów działce powstałej w wyniku połączenia sąsiadujących ze sobą działek ewidencyjnych. Natomiast za zastosowaniem wymagań dotyczących dokładności wykazywania w bazie danych ewidencji gruntów i budynków punktów granicznych przemawiają przepisy § 82 ust. 3 i § 85 ust. 2 rozporządzenia. W ocenie organu, przepisy te zmierzają do uzyskania jak najdokładniejszego numerycznego opisu położenia punktów granicznych w bazie danych ewidencji gruntów i budynków, w wyniku aktualizacji operatu ewidencyjnego poprzez wprowadzanie udokumentowanych zmian do bazy danych. Wykonawca zastosował § 9 ust. 6 rozporządzenia, jednak nie analizował dokładności położenia punktów granicznych obwodnicy utworzonej przez punkty załamania granic połączonych działek. Organ wskazał, że działki podlegające połączeniu pozyskano z "innych" lub "nieokreślonych" źródeł (mało dokładnych lub przeliczeń niespełniających standardów).

Nadto, organ I instancji stwierdził rozbieżności pomiędzy powierzchnią ewidencyjną

a geometryczną dla poszczególnych działek, które to różnice podał opierając się na informacjach, zawartych w bazie danych ewidencji gruntów i budynków.

W związku z powyższym, w ocenie organu I instancji wykonawca naruszył przepis

§ 61 ust. 1 ww. rozporządzenia, z uwagi iż granice działek powstałych w wyniku połączenia zawierały punkty graniczne o dokładności położenia większej od 0,30 m, co spowodowało różnice w powierzchni ewidencyjnej i geodezyjnej działek powstałych przez połączenie.

W odwołaniu od decyzji Z. L. domagał się jej uchylenia, bowiem przekazał operat zawierający zbiory zmienionych, zaktualizowanych danych dotyczących wyłącznie danych ewidencyjnych tj. numerów działek i ich powierzchni (stanowiących sumę powierzchni działek łączonych). Zdaniem wykonawcy, tylko to podlega weryfikacji zgodnie z ustawą pgik. Połączenie działek ewidencyjnych w jedną działkę jest możliwe, jeżeli nowo powstała działka spełnia kryteria określone w § 9 ust.1 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków tj. stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych. Wykonawca podtrzymał też stanowisko zawarte w piśmie z dnia 26 lutego 2015 r. dotyczące niewykonywania przez niego pomiarów, o których mowa w art. 2 pkt. 1 lit. a ustawy pgik. Jego zdaniem, połączenie działek to czynność materialno-techniczna, nie powodująca zmiany przebiegu granic oraz ingerencji w jej numeryczny opis. Wykonawca zaznaczył, że na obszarze wykonywanej pracy została przeprowadzona przez organ modernizacja ewidencji gruntów i budynków. Nie sporządził on dokumentacji określającej przebieg granic ewidencyjnych, ponieważ taka dokumentacja istnieje już w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym i nie jest przez niego aktualizowana w wykonywanej pracy geodezyjnej. Nie naruszył zatem przepisu § 60 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków, a wydana przez Starostę [...] decyzja nie zawiera uzasadnienia faktycznego i prawnego. Argument organu I instancji, iż "bazie danych PZGiK występują punkty graniczne obwodnicy łączonych działek, które niespełniają standardów dokładnościowych" w ocenie wykonawcy, nie może stanowić uzasadnienia wydanej decyzji. Wykonawca podkreślił, że brak jest przepisu prawa, który uzależniałby połączenie działek ewidencyjnych, od dokonania czynności wznowienia znaków granicznych, wyznaczenia punktów granicznych czy też innych czynności dotyczących ustalenia przebiegu granic tych działek. Wreszcie zarzucił przewlekłe prowadzenie postępowania.

Jednakże zaskarżoną decyzją odwołania nie uwzględniono.

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymując w mocy decyzję odmowną organu I instancji, wyjaśnił, że przepis art. 12b znowelizowanej ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne ( Dz. U. z 2015 r. poz. 520) stanowi, że Organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, do którego przekazane zostały zbiory danych lub inne materiały stanowiące wyniki prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, niezwłocznie weryfikuje je pod względem zgodności

z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii, w szczególności dotyczącymi:

1) wykonywania pomiarów, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a, oraz opracowywania wyników tych pomiarów;

2) kompletności przekazywanych wyników wykonanych prac geodezyjnych lub prac kartograficznych.

Wyniki weryfikacji utrwala się w protokole.

Na postawie art. 12b ust. 6 ww. ustawy, w przypadku negatywnego wyniku weryfikacji właściwy organ zwraca wykonawcy prac geodezyjnych lub prac kartograficznych przekazane przez niego zbiory danych lub inne materiały wraz

z protokołem zawierającym opis stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości.

W przypadku negatywnego wyniku weryfikacji wykonawca prac geodezyjnych lub prac kartograficznych ma prawo, w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu, ustosunkować się na piśmie do wyników weryfikacji, zgodnie z art.12b ust. 7 ww. ustawy.

Na podstawie art. 12b ust. 8 jeżeli organ nie uwzględni stanowiska wykonawcy prac geodezyjnych lub prac kartograficznych wydaje decyzję administracyjną

o odmowie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbiorów danych lub innych materiałów sporządzonych przez tego wykonawcę.

Organ I instancji w dniach od 15 marca do 17 marca 2015 r. dokonał ponownej analizy zbiorów danych i innych materiałów sporządzonych przez wykonawcę, jednakże w aktach sprawy brak jest dokumentu - protokołu, notatki służbowej lub adnotacji z tych czynności.

W związku z powyższym organ II instancji w piśmie z dnia 29 kwietnia 2014 r. zwrócił się do Starosty [...] o uzupełnienie przesłanych akt sprawy m.in. o ww. dokument oraz oryginały przesłanych dokumentów do rozpatrywanej sprawy.

W odpowiedzi organ poinformował, że analiza przeprowadzona w ww. okresie "nie jest tożsama z weryfikacją, o której mowa w art. 12b ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne, lecz miała za zadanie jedynie ustalenie czy wykonawca nie przedłożył innych, dodatkowych zbiorów danych oraz innych materiałów niż złożone do pierwszej weryfikacji lub czy nie zmodyfikował zbiorów i dokumentów złożonych uprzednio". Jednakże w aktach organu I instancji brak stosownego dokumentu potwierdzającego przeprowadzenie ww. czynności.

Zdaniem organu odwoławczego, brak tego dokumentu nie ma jednak istotnego wpływu na rozpatrzenie przedmiotowej sprawy.

Z uwagi na obowiązujący stan prawny stwierdzone przez organ I instancji nieprawidłowości zawarte w protokole weryfikacji z dnia 25 lutego 2015 r. należało bowiem uznać za zasadne.

Organ odwoławczy podzielił bowiem pogląd organu I instancji w zakresie naruszenia § 61 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Organ II instancji podał, że zgodnie z § 9 ust.6 ww. rozporządzenia, w przypadku połączenia działek ewidencyjnych lub podziału nieruchomości, składającej się z co najmniej dwóch sąsiadujących ze sobą działek ewidencyjnych, w których nie uwzględniono dotychczasowych granic działek ewidencyjnych przebiegających wewnątrz tej nieruchomości, nowo powstałe działki ewidencyjne oznacza się kolejnymi, niewykorzystanymi w danym obrębie, liczbami naturalnymi. Każda działka, szczególnie nowo powstała charakteryzuje się ściśle określonymi cechami

i atrybutami zawartymi w § 60 ust. 1 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z tym przepisem, danymi ewidencyjnymi dotyczącymi działki ewidencyjnej są m.in. numeryczny opis granic działki ewidencyjnej oraz pole powierzchni działki. Zasady określenia numerycznego opisu granic działek ewidencyjnych zostały uregulowane w § 61 ust. 1 ww. rozporządzenia, który dokonuje się za pomocą odpowiednich zbiorów punktów granicznych, których położenie względem osnowy geodezyjnej 1 klasy zostało określone na podstawie geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych z błędami średnimi nieprzekraczającymi 0,30 m, w sposób zapewniający odwzorowanie położenia i kształtu tych obiektów przestrzennych oraz wzajemnego powiązania między nimi. Położenie punktów granicznych użytych do numerycznego opisu działki ewidencyjnej określa się

w układzie współrzędnych prostokątnych płaskich 2000, o którym mowa

w przepisach wydanych na podstawie art.3 ust. 5 ustawy, zwanym "układem 2000".

Na podstawie § 62 ww. rozporządzenia, pole powierzchni działek ewidencyjnych oblicza się za pomocą współrzędnych prostokątnych płaskich, określających położenie punktów granicznych. Sposób obliczenia powierzchni działek ewidencyjnych został określony w załączniku nr 5a do ww. rozporządzenia. Pole powierzchni działek ewidencyjnych określa się w hektarach z precyzją zapisu do 0,0001 ha. Działkę ewidencyjną stanowi bowiem ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony

z otoczenia za pomocą linii granicznych. Wykonawca określając pole powierzchni działek ewidencyjnych, nie uwzględnił powierzchniowej poprawki odwzorowawczej,

o której mowa w § 62 ust. 1 i 2 rozporządzenia.

Ponadto zdaniem organu II instancji, wykonawca musi mieć pełną świadomość, że nawet po przeprowadzeniu modernizacji ewidencji gruntów

i budynków w bazie danych mogą znajdować się dane nie spełniające obowiązujących standardów technicznych. Zgodnie z § 82 ust. 1, przy przeprowadzaniu modernizacji ewidencji, której jednym z celów jest konwersja mapy ewidencyjnej prowadzonej w postaci nieelektronicznej do postaci elektronicznej, w przypadku braku możliwości określenia położenia punktów granicznych w sposób,

o którym mowa w § 61 ust. 1, numerycznego opisu granic działek ewidencyjnych dokonuje się za pomocą punktów granicznych, których położenie względem osnowy geodezyjnej 1 klasy wyznaczone zostanie na podstawie istniejących materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego z błędami średnimi nieprzekraczającymi:

1) 3,0 m - w przypadku gdy punkty graniczne należą do działek ewidencyjnych obejmujących grunty położone na obszarach wiejskich poza zwartą zabudową,

2) 0,60 m - w przypadku gdy punkty graniczne należą do działek ewidencyjnych położonych na obszarach miast oraz obejmujących grunty zwartej zabudowy na obszarach wiejskich.

Nadto, zgodnie z § 85 ust. 3 ww. rozporządzenia, dane określające położenie punktów granicznych z błędem średnim większym niż 0,30 m względem osnowy geodezyjnej 1 klasy, które użyte zostały do numerycznego opisu granic działek ewidencyjnych, zastępuje się, zgodnie z zasadami określonymi w § 45-47.

Organ nie podzielił również stanowiska wykonawcy, że czynności połączenia działek ewidencyjnych stanowią tylko czynność materialno-techniczną. Wykonawca obliczył pole powierzchni nowo powstałych działek jako sumę powierzchni łączonych działek. Jednakże w obowiązujących przepisach prawa jednoznacznie zostały wymienione

i uregulowane zasady określania atrybutów danych ewidencyjnych dotyczących również nowo powstających działek, w tym zasady obliczenia ich powierzchni.

W myśl § 85 ust. 1 i ust.2 ww. rozporządzenia, dane mapy ewidencyjnej oraz dane określające pola powierzchni działek ewidencyjnych, niespełniające obowiązujących standardów technicznych, podlegają systematycznej modyfikacji

w ramach bieżącej aktualizacji operatu ewidencyjnego. Dokumentacja geodezyjna

i kartograficzna, określająca dane ewidencyjne, przyjmowana do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, powinna spełniać wymagania rozporządzenia w zakresie formatu danych i standardów technicznych tych danych oraz zawierać wykaz zmian danych ewidencyjnych. Skoro wykonawca

w przedmiotowej pracy geodezyjnej obliczył pola powierzchni działek oraz sporządził wykazy zmian danych ewidencyjnych, to muszą one spełniać obowiązujące standardy techniczne.

Zatem z punktu widzenia poprawności wykonania przedmiotowej pracy geodezyjnej oraz możliwości ujawnienia wyników przedmiotowej pracy geodezyjnej w bazie danych ewidencji gruntów i budynków, ze względu na zapisy § 85 ust. 2 ww. rozporządzenia oraz § 29 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych (w zakresie dokładności określenia położenia punktu sytuacyjnego względem najbliżej położonych punktów poziomej osnowy geodezyjnej oraz osnowy pomiarowej dla szczegółów terenowych I grupy - znaki i punkty graniczne - nie mniejszej niż 0,10m) ,duże znaczenie ma nie tylko wiarygodność i jednoznaczność dokumentacji określającej przebieg granic nieruchomości, ale także jakość danych zawartych w tej dokumentacji, wynikająca z dokładności punktów osnowy geodezyjnej wykorzystanej do pomiaru oraz zastosowanych do pomiaru metod

i narzędzi pomiarowych.

Podkreślono też, że w przypadku, gdy dokumentacja nie zawiera danych określających położenie punktów granicznych z wymaganą standardową dokładnością w obowiązującym państwowym systemie odniesień przestrzennych lub umożliwiających obliczenie takich danych, zachodzi potrzeba ich pozyskania przez wykonawcę w drodze geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych, określonych

w rozporządzeniu w sprawie standardów technicznych.

Organ zauważył również, że zgodnie z zapisami art. 12 ust. 3 ustawy pgik organ, który otrzymał zgłoszenie prac geodezyjnych lub prac kartograficznych,

w terminie 10 dni roboczych uzgadnia z wykonawcą listę materiałów zasobu niezbędnych lub przydatnych do wykonania zgłoszonych prac i udostępnia ich kopie za opłatą, o której mowa w art. 40a ust. 1. Organ, który otrzymał zgłoszenie może uzgodnić z wykonawcą inny harmonogram udostępniania materiałów zasobu.

W ocenie organu, uzgodnienie materiałów pomiędzy wykonawcą, a ośrodkiem odbyło się w sposób nierzetelny, co w konsekwencji miało wpływ na nieprawidłowe wykonanie pracy geodezyjnej. W przypadku, gdy wykonawca pracy nie wskazał kompletu wymaganych dokumentów niezbędnych lub przydatnych do wykonania zgłoszonych prac, organ powinien wskazać dodatkowe materiały do wykonania pracy (np. szkice, protokoły). Zgodnie z zapisami art. 40f ust. 1 ustawy pgik, w przypadku sporu dotyczącego zakresu udostępnianych materiałów zasobu lub wysokości należnej opłaty, właściwy organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej wydaje decyzję administracyjną.

Reasumując, organ odwoławczy podzielił stanowisko Starosty [...], dotyczące naruszenia przez wykonawcę § 61 i § 62 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków. W ocenie organu II instancji, w związku z brakiem danych spełniających określone dokładności, wprowadzenie aktualnej powierzchni nowo powstałych działek w ramach przedmiotowej pracy geodezyjnej, jest możliwe po uprzednim określeniu granic przedmiotowych działek w terenie (np. przez czynności wznowienia znaków granicznych, wyznaczenia punktów granicznych, rozgraniczenia lub ustalenia do celów ewidencji gruntów i budynków w trybie § 37 - 39 ww. rozporządzenia) oraz ich pomiarze i obliczeniu współrzędnych punktów granicznych zgodnie z obowiązującymi standardami technicznymi. Dodatkowo organ wskazał na znaczenie danych, zawartych w ewidencji gruntów i budynków, co oznacza, że zawarte w niej dane powinny być aktualne i wiarygodne.

Stąd też odwołania nie uwzględniono.

W skardze do sądu administracyjnego Z. L. po zrelacjowaniu przebiegu postępowania zarzucił naruszenie prawa materialnego, a to art. 12 a, art. 12 b i art. 40 ust 3 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz naruszenie zasad postępowania administracyjnego – art. 7,10,11,12,77 i 35 kpa. Skarżący podtrzymał argumentację, że w wyniku zakończenia prac, objętych zgłoszeniem, przekazał zbiór zmienionych, zaktualizowanych danych dotyczących wyłącznie danych ewidencyjnych, tj. numerów działek ich powierzchni jako sumy powierzchni działek łączonych. Jego zdaniem tylko ten zakres prac podlegał weryfikacji, gdyż proces połączenia działek nie skutkuje zmianą przebiegu granic-obwodnicy łączonych działek. Nie ustalał przebiegu granic nieruchomości, wewnątrz której połączył działki, nie ingerował w jej numeryczny opis, nie sporządzał dokumentacji, określającej przebieg granic ewidencyjnych, gdyż taka dokumentacja istnieje już

w zasobie i nie jest przedmiotem aktualizacji zgłoszonej przez niego pracy. Zatem

w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia w sprawie standardów technicznych..., które reguluje wymagane dokładności, gdyż w ramach zgłoszonej pracy nie wykonywał geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych

i wysokościowych. Stąd też zdaniem skarżącego organy odmawiając przyjęcia dokumentacji geodezyjnej do zasobu, wykroczyły poza kryteria określone przepisem art. 12 b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy (podobnie – wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 21 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Rz 927/14). W ocenie skarżącego, przepisy rozp.

w sprawie standardów technicznych... mają bezpośredni związek z art. 29-39 ustawy pgik, a tym samym nie dotyczą połączenia działek (podziału nieruchomości) jako opracowania prawnego, gdyż sprawy te uregulowane są przepisami ustawy

o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenia w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości, które nakazuje przyjęcie granic. W niniejszej sprawie, przebieg granic i połączenie punktów granicznych jest bezsporne. Zatem brak było podstawy prawnej do żadania od wykonawcy wznowienia granic, bądź ich ustalania w trybie § 37 rozp. o egib (vide: wyrok WSa w Łodzi z dnia 1 października 2014 r. sygn. akt. III SA/Łd 649/14 oraz stanowisko Głównego Geodety Kraju z dnia 9 kwietnia 2015 r.

W konsekwencji, brak podstawy prawnej do żądania, aby wykonawca dołączył do dokumentacji połączenia działek, dokumentacji pozyskania w wyniku pomiarów "dokładniejszych", ani posiadanych w zasobie, danych odnośnie granic zgodnie

z kryteriami dokładności w znowelizowanych przepisach.

Nie jest zaś dopuszczalne obciążanie strony dodatkowymi powinnościami publicznoprawnymi (wyrok WSA we Wrocławiu sygn. akt III SA/Wr 49/07). Podczas przeprowadzonej modernizacji organ mógł uzgodnić z mocy art. 12 ust. 3 ustawy, pobrania stosownych materiałów z zasobu, a także zakres czynności dla uzyskania odpowiednio dokładnych danych dla zasobu. Wreszcie, skarżący zarzucił, że organ

I instancji nie umożliwił mu zapoznania się z materiałami i wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji, zaś organ odwoławczy nie odniósł się do podniesionego

w odwołaniu zarzutu przewlekłości postępowania. W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy omówił zmiany stanu prawnego,

a w szczególności wskazał na nowelizacje z dniem 31 grudnia 2013r. rozp.

w sprawie ewidencji gruntów i budynków ( Dz. U. z 2015 r. poz. 542), w których mowa jest o nowo powstałych działkach ewidencyjnych, ich atrybutach oraz

o sposobie ich określania.

W wyniku połączenia działek ewidencyjnych, powstaje zaś nowa działka, zaś odmowa przyjęcia dokumentacji związana była z naruszeniem § 61 i § 62 znowelizowanego rozp. Tymczasem skarżący powierzchnie nowej działki obliczył jako sumę powierzchni działek łączonych, przyjmując powierzchnię ewidencyjną, która też różni się od powierzchni obliczonej na podstawie współrzędnych udostępnionych z zasobu. Wykonawca nie uwzględnił również powierzchniowej poprawki odwzorowanej, która ma szczególne znaczenie w przypadku działek

o dużych powierzchniach. Wykonawca winien zatem odpowiednie dane pozyskać

w trybie § 79 ust. 6 rozp. w sprawie standardów technicznych. Stąd też stanowisko Głównego Geodety Kraju, jak i przywołane orzecznictwo, nie dotyczą niniejszej sprawy.

Odnosząc się do zarzutów naruszenia procedury administracyjnej, organ uznał, że nie miały one wpływu na wynik sprawy z uwagi na wymaganie od skarżącego znajomości przepisów prawa. Na tej podstawie organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując dotychczasowe stanowisko i argumentację. W toku rozprawy sądowej skarżący dodatkowo wskazał na przepis § 8 rozp. Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 r. w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziału oraz § 77 pkt 7 rozp. w sprawie standardów technicznych... i na tej podstawie wywiódł, że brak przeszkód, aby przy łączeniu działek pole powierzchni obliczyć przez sumowanie, a nie – przez wyliczanie na podstawie współrzędnych. Pełnomocnik organu odwoławczego podniósł, że powyższa regulacja dotyczy podziału działek, a ponadto, jest wcześniejsza niż zmiana rozp. w sprawie ewidencji gruntów i budynków.

Z kolei skarżący wskazał na niekonsekwencję stanowiska organu co do zastosowania rozp. w sprawie standardów technicznych... oraz podniósł, ze zmiana rozp. w sprawie ewidencji... nie była kompleksowa, a jedynie dotyczyła uściślenia punktów współrzędnych.

Pełnomocnik organu wyjaśnił też, że przedmiotowy teren objęty był modernizacją ewidencji, ale dokonaną przed wejściem w życie zmiany rozp. w sprawie ewidencji... co do wymaganej dokładności położenia punktów granicznych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga nie mogła odnieść skutku, bowiem zaskarżona decyzja o odmowie przyjęcia do zasobu danych, sporządzonych przez skarżącego w ramach aktualizacji ewidencji gruntów i budynków jako praca, polegająca na połączeniu działek, nie narusza prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, ani też sąd administracyjny nie stwierdził naruszenia przez organy administracji reguł procedury w stopniu skutkującym wznowieniem postępowania bądź mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Tymczasem z mocy art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dopiero stwierdzenie tego rodzaju naruszenia prawa uzasadnia uwzględnienie skargi w drodze wyeliminowania decyzji z obrotu prawnego.

Zasadnie bowiem organy administracji stwierdziły naruszenie § 61 i 62 rozp.

w sprawie ewidencji gruntów i budynków, wyżej powołanego – w brzmieniu nadanym rozp. nowelizującym z dnia 29 listopada 2013 r. (Dz. U. z 2013 r., poz. 1551), które weszło w życie z dniem 31 grudnia 2013 r. W wyniku połączenia działek ewidencyjnych, co było przedmiotem niniejszej pracy geodezyjnej, powstaje bowiem nowa działka w rozumieniu § 9 ust. 1 cyt. rozp., zaś ust. 6 tego przepisu, reguluje jedynie sposób oznaczania nowo powstałej działki w wyniku połączenia sąsiadujących ze sobą działek ewidencyjnych.

Zgodnie z § 60 ust. 1 rozp., danymi ewidencyjnymi dotyczącymi działki ewidencyjnej są m.in. numeryczny opis granic działki ewidencyjnej (pkt 2) oraz pole powierzchni (pkt 3), których wymogi regulują §§ 61 i 62.

W niniejszej sprawie jest poza sporem, że przedmiotowy teren objęty był modernizacją ewidencji, lecz dokonaną przed wejściem w życie zmiany cyt. rozp.

i zawarte w ewidencji dane nie spełniają wymogów co do dokładności położenia punktów granicznych, wprowadzonych na mocy nowelizacji z dnia 29 listopada 2013r.

Zasadą jest, że organy administracji – jako zobligowane do działania na mocy prawa ( art. 6 kpa), obowiązane są do stosowania przepisów, obowiązujących

w dacie orzekania. Tymczasem żaden przepis prawa nie upoważniał do odstąpienia od zastosowania w niniejszej sprawie wymogów §§ 61 i 62 rozp. – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., a więc odstąpienia od nadania nowo powstałej działce atrybutów, wymienionych w § 60 ust. 1 pkt 2 i 3 rozp.

Aczkolwiek wątpliwości budzi stanowisko organu odwoławczego, że obowiązki wykonawcy pracy geodezyjnej w tym zakresie wynikają z treści § 85 ust. 2 rozp., jako, że przepis ten został zamieszczony w rozdziale VII – Przepisy przejściowe

i końcowe i nie został znowelizowany na mocy rozp. z dnia 29 listopada 2013 r., to jednak zdaniem składu orzekającego przesądzająca jest treść § 2 rozp. nowelizującego. Przepis ten stanowi, że ujawnione w bazie danych ewidencyjnych przez dniem wejścia w życie tego rozp. pola powierzchni działek ewidencyjnych, które obliczone zostały na podstawie innych danych niż współrzędne prostokątne płaskie lub na podstawie współrzędnych prostokątnych płaskich niespełniających kryterium dokładności określonego w § 62 ust. 1 zmienionego rozp. w brzmieniu aktualnie obowiązującym, oraz które zapisane zostały w tej bazie z precyzją zapisu do 0,01 ha, zachowują swoją ważność do czasu pozyskania przez starostów dokumentów upoważniających do wprowadzenia stosownych zmian w tej bazie danych i zawierających pola powierzchni działek ewidencyjnych obliczone na podstawie współrzędnych prostokątnych płaskich wyznaczonych z wymaganą dokładnością.

Regulacja ta nie pozwala na określenie pola powierzchni nowo powstałej działki ewidencyjnej w wyniku połączenia działek sąsiadujących, co do których pozyskana

z zasobu dokumentacja nie zawiera danych, określonych z wymaganą w aktualnym stanie dokładnością, jako sumy powierzchni ewidencyjnej łączonych działek. Oznaczałoby to bowiem, że nowo powstała działka nie spełnia wymogów §§ 61 i 62 rozp., aktualnie obowiązujących.

Zdaniem sądu administracyjnego, nietrafnie też skarżący odwołuje się do regulacji, dotyczącej podziału nieruchomości bądź ich rozgraniczenia, wynikającej

z ustawy i przepisów rozp. w sprawie standardów zawodowych oraz rozp. z 2004 r.

w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziału nieruchomości. Przepisy te nie mogą bowiem modyfikować wymogów rozp. w sprawie ewidencji..., gdy idzie

o atrybuty działki ewidencyjnej, wynikające z obecnie obowiązujących wymogów prawa. Dla wyniku niniejszej sprawy bez znaczenia jest kwestia sposobu pozyskania stosownych danych, aczkolwiek przywołany przez organ odwoławczy §79 ust. 6 rozp. w sprawie standardów technicznych... odnosi się do treści mapy dla celów projektowych, co wynika z treści ust. 1. Z mocy § 1 tego rozp., ma ono jednak zastosowanie również w sprawach dotyczących ewidencji gruntów i budynków, co przemawia za zastosowaniem w niniejszej sprawie § 29 ust. 1 pkt 1 – w zakresie dokładności określania położenia punktu sytuacyjnego względem najbliżej położonych punktów poziomej osnowy geodezyjnej oraz osnowy pomiarowej dla szczegółów terenowych.

Odnosząc się zaś do przywołanego w skardze orzecznictwa, stwierdzić przyjdzie, że zapadło ono w innych stanach faktycznych. Zacytowany przez skarżącego fragment stanowiska Głównego Geodety Kraju o braku podstaw wykonania czynności dotyczących ustalenia przebiegu granic w ramach pracy geodezyjnej polegającej na połączeniu działek ewidencyjnych, nie pozwala też na jednoznaczną konstatację, że pogląd ten dotyczy przypadku połączenia działek, które nie spełniają atrybutów, wynikających z §§ 62 i 62 rozp. w sprawie ewidencji –

w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 grudnia 2013 r. Odróżnić też należy obowiązki organów w zakresie modernizacji ewidencji od wymogów dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, przyjmowanej do zasobu geodezyjnego

i kartograficznego w ramach aktualizacji ewidencji, co dotyczy niniejszej sprawy. Dokumentacja taka musi spełniać aktualne wymogi prawne. Niewątpliwie wiąże się to z obowiązkiem ponoszenia wyższych kosztów przez podmiot zlecający wykonanie pracy geodezyjnej, lecz z uwagi na prawne znaczenie danych, zawartych w ewidencji (art. 21 ustawy), oraz zasadę stosowania stanu prawnego z daty orzekania przez organy administracji, zasadnie w niniejszej sprawie organy administracji dokonały weryfikacji przekazanej pracy geodezyjnej w aspekcie spełnienia wymogów z §§ 61

i 62 rozp. w sprawie ewidencji... jako przepisów prawa, o których mowa w art. 12 b ust. 1 ustawy. Negatywny wynik weryfikacji i nieuwzględnienie stanowiska wykonawcy prac geodezyjnych, uzasadniał wydanie decyzji odmownej z mocy

art. 12 b ust. 8 ustawy. Brak też podstaw do ferowania zarzutu naruszenia art. 12 a

i art. 40 ust 3 pkt 3 ustawy, skoro weryfikacji pracy dokonał właściwy organ. Dla wyniku niniejszej sprawy nie miał też znaczenia zarzut przekroczenia terminu weryfikacji, bowiem nie pozbawia to właściwego organu orzekania w sprawie

w drodze decyzji odmownej. Kwestia przewlekłości postępowania może zaś być przedmiotem kontroli sądowej wyłącznie w odrębnym postępowaniu.

Nie mógł też odnieść skutku zarzut naruszenia art. 10 kpa, skoro skarżący ustosunkował się do wyników weryfikacji, zaś organ I instancji nie zgromadził innego materiału, niż przedstawiony przez skarżącego. Uchybienie przez organ wymogu

z art. 12 ust. 3 ustawy, jest nieistotne, skoro oczywiste jest, że skarżący co do zasady neguje obowiązek dostosowania pracy geodezyjnej do wymogów z §§ 61 i 62 rozp. w sprawie ewidencji... wynikających z aktualnego stanu prawnego.

Z tych względów nie stwierdzając naruszenia prawa wymienionego w art. 145 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny skargę oddalił jako nieuzasadnioną na podstawie art. 151 tej ustawy.

ec