Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Łomnicka (spr.) Sędziowie: WSA Paweł Darmoń WSA Agnieszka Nawara- Dubiel Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2016 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej K. [...] D.J. sprawy ze skargi J.K i M.K. na decyzję Wojewody z dnia 15 marca 2016 r., znak: [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości skargę oddala.

Wojewoda [....] decyzją z dnia 15 marca 2016 r. znak [....] na podstawie:

- art. 9 a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. 2015 r., poz. 1774 ze zm.);

- art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 23);

po rozpatrzeniu odwołania skarżących – J.K. i M.K. , od decyzji Starosty O. z 6 listopada 2015 r. znak: [....] ,

utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Starosty O. z 6 listopada 2015r. znak: [....] .

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z 6 listopada 2015 r. znak: [....] Starosta O. ograniczył sposób korzystania z nieruchomości położonej w obrębie [....] , jednostka ewidencyjna O. - miasto, oznaczonej jako działka nr [....] o pow. 0,1555 ha, będącej zgodnie z księgą wieczystą nr [....] współwłasnością M.K. , c. [....] , i J.K. s. [....] - po 1/2 cz., poprzez udzielenie Operatowi [....] S.A. w W. Oddział w Ś. zezwolenia na założenie i przeprowadzenie urządzeń służących do przesyłania gazu w postaci gazociągu DN 150 MOP 2,5 M Pa, na długości 19 m, wraz ze strefą kontrolowaną o pow. 74 m2 (o szerokości 4 m - po 2 m od osi gazociągu), w ramach zadania inwestycyjnego pn.: "Przebudowa gazociągu przyłączeniowego do SRP [....] - wykonanie dokumentacji projektowej", które to ograniczenie obejmuje także możliwość zajęcia, na okres ok. 3 do 6 miesięcy od momentu rozpoczęcia robót, części ww. nieruchomości w pasie montażowym o pow. 277 m2 (o szerokości 15 m wzdłuż osi gazociągu), w celu wykonania prac budowlano - montażowych, w sposób przedstawiony w projekcie zagospodarowania terenu sporządzonym w skali 1:500, stanowiącym załącznik do decyzji, o minimalnej głębokości posadowienia projektowanego gazociągu D N 150 na działce nr [....] - 1,2 m poniżej poziomu terenu do górnej tworzącej gazociągu. W ww. decyzji zastrzeżono, iż o dokładnym terminie rozpoczęcia prac budowlano-montażowych inwestor zobowiązany jest powiadomić właścicieli z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem.

Ponadto Starosta O. wskazał na ciążący na inwestorze obowiązek przywrócenia przedmiotowej nieruchomości do stanu poprzedniego, niezwłocznie po zakończeniu robót (pkt 2), informując jednocześnie o skutkach wykonania inwestycji objętej zezwoleniem, przewidzianych w przepisach art. 124 ust. 4, ust. 5 i ust. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami (pkt 3), jak również o tym, że ostateczna decyzja o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości stanowi podstawę wpisu w księdze wieczystej (pkt 4).

Orzekając w ww. sposób organ l instancji wskazał, iż planowana przez ww. spółkę inwestycja spełnia wymogi przewidziane w art. 124 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, ponieważ jest zgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu osiedla położonego w O. , pomiędzy ul. [....] , ul. Z[....] ul. [....] i ul. [....] uchwalonego Uchwałą nr LIV/1049/14 Rady Miasta O. z dnia 27 sierpnia 2014 r. (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z dnia 15 września 2014 r., poz. 4995), zaś złożenie przez inwestora wniosku o wydanie zezwolenia zostało poprzedzone rokowaniami ze współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości w sprawie uzyskania zgody na wykonanie prac związanych z ww. inwestycją których wynik był negatywny, jak również zgody takiej nie uzyskano w toku postępowania przed organem l instancji.

Odwołanie od ww. decyzji Starosty O. złożyli J.K. i M.K. , zarzucając jej naruszenie przepisu art. 124 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami poprzez uznanie, iż pomimo zaakceptowania przez obie strony warunków dobrowolnego udostępnienia przedmiotowej nieruchomości, nie doszło do zawarcia pomiędzy stronami umowy.

Ponadto w odwołaniu zarzucono naruszenie przepisu art. 124 ust. 1 ww. ustawy poprzez zaniechanie określenia czasowego zakresu ograniczenia prawa własności stron odwołujących.

Wojewoda [....] v powołał treść art. 124 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (zwanej dalej: "u.g.n.")

Organ podkreślił, iż ustawodawca uzależnił możliwość udzielenia przez starostę zezwolenia danemu podmiotowi realizującemu konkretne przedsięwzięcie, zgody na czasowe zajęcie niezbędnej do tego nieruchomości, od spełnienia dwóch ściśle określonych przesłanek: tego aby ewentualne zezwolenie zgodne było z planem miejscowym, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, oraz tego aby wystąpienie z wnioskiem o wydanie ww. decyzji, dany podmiot poprzedził przeprowadzeniem z właścicielem nieruchomości rokowań mających na celu udostępnienie przez tę osobę nieruchomości w sposób dobrowolny.

Decyzja wydana w oparciu o powołaną regulację stanowi czasowy tytuł administracyjno-prawny. do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, o którym mowa w art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.)

Organ wskazał, iż zakres projektowanego przez inwestora obiektu, a zwłaszcza istotna zmiana jego przebiegu w stosunku do już istniejącego na tym obszarze gazociągu oraz związana z tym faktem zmiana jego charakterystycznych parametrów, w tym w szczególności jego długości, pozwala na stwierdzenie, iż planowane prace będą polegać na budowie nowego obiektu liniowego co ponadto wynika już z treści samego wniosku inwestora z 28 stycznia 2014 r. (w którym wskazano, iż: "Realizacja przedsięwzięci a ze względów technologicznych polegać będzie na budowie nowego gazociągu wzdłuż istniejącej nitki gazociągu. Po wykonaniu nowego gazociągu i włączeniu do czynnej sieci gazowej istniejący gazociąg zostanie wyłączony z użytkowania", jak i z dołączonej do tego pisma, ostatecznej decyzji Nr [....] Burmistrza Miasta O. z 2 stycznia 2013 r. znak: [....] o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji obejmującej: budowę gazociągu przyłączeniowego DN 150 CN 2,5 MPa, dla potrzeb realizacji zadania: "Remont gazociągu przyłączeniowego DN 150/125 do SRP [....] ", m. in. na przedmiotowej nieruchomości. Zgodnie z treścią załącznika nr 4 do ww. decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, przedmiotowa nieruchomość znalazła się w liniach rozgraniczających teren planowanej inwestycji, a ponadto zaznaczono na tym dokumencie przebieg istniejącego oraz projektowanego gazociągu wraz z jego strefą kontrolowaną które pokrywają się z ustaleniami wynikającymi z załącznika graficznego do zaskarżonej decyzji Starosty O. z 6 listopada 2015 r. znak: [....] .

Organ podniósł, iż dla obszaru, na którym położona jest przedmiotowa nieruchomość, Uchwałą nr LIV/1049/14 Rady Miasta O. z dnia 27 sierpnia 2014 r., tj. już po wydaniu ww. decyzji Nr [....] Burmistrza Miasta O. z 2 stycznia 2013 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, przyjęty został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu osiedla położonego w O. , pomiędzy ul. [....] , ul. [....] ul. [....] i ul. [....] .

Zgodnie ze znajdującym się w aktach sprawy zaświadczeniem Prezydenta Miasta O. z 27 marca 2015 r. znak [....] , do którego załączono wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu osiedla położonego w O. , pomiędzy ul. [....] , ul. [....] ul. [....] i ul. [....] uchwalonego Uchwałą LIV/1049/14 Rady Miasta O. z dnia 27 sierpnia 2014 r., objęta wnioskiem inwestora działka nr [....] , położona jest w jednostkach strukturalnych: "39 i 25.MN" -tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, "7.KDD" - tereny dróg publicznych klasy dojazdowej, oraz "23.ZP" - tereny zieleni urządzonej. Jak wynika z porównania załącznika graficznego do ww. zaświadczenia z pozyskaną do akt sprawy, aktualną mapą ewidencyjną planowana inwestycja realizowana będzie na części przedmiotowej nieruchomości położonej w terenach oznaczonych symbolem "25.MN". Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 ww. planu miejscowego, podstawowym przeznaczeniem terenu na obszarach oznaczonych symbolem 25. MN jest "zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna", zaś jako użytkowanie dopuszczalne, zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. f powołanego aktu prawnego, przewidziana jest możliwość lokalizowania sieci i urządzeń infrastruktury technicznej, w tym możliwość modernizacji i remontu sieci i urządzeń infrastruktury technicznej.

Organ powołał przepis § 10 i § 2 pkt 30 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 26 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie (Dz. U. z 2013 r., poz. 640) i podkreślił, że analizując wskazane we wniosku inwestora parametry planowanej inwestycji należy stwierdzić, iż są one zgodne z powołanymi powyżej przepisami rozporządzenia, zaś planowane usytuowanie przedmiotowego gazociągu jest zgodne tak z treścią ww. decyzji Nr [....] Burmistrza Miasta O. z 2 stycznia 2013 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, jak i postanowieniami obowiązującego na tym obszarze miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W ocenie organu odwoławczego brak również podstaw do tego by stwierdzić, iż mające miejsce w niniejszej sprawie negocjacje przedstawicieli inwestora ze współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości, nie mogły zostać uznane za przeprowadzenie rokowań, o których mowa w art. 124 ust. 3 u.g.n., albowiem w ich trakcie przedstawi one zostały stronom odwołującym się warunki jej udostępnienia, jednakże ostatecznie strony nie doszły w tym zakresie do porozumienia co potwierdza analiza zgromadzonej w sprawie dokumentacji, tj. notatka ze spotkania z 27 kwietnia 2011 r., korespondencja z 22 lutego 2011 r. i z 11 października 2013 r. oraz protokół z rozprawy z [....] 2015 r., na której przedstawiciel właścicieli zaakceptował wstępnie ofertę inwestora, jednakże pomimo zobowiązania się do zajęcia ostatecznego stanowi stanowiska w terminie 14 dni, oświadczenie to nie zostało potwierdzone w wyznaczonym terminie. Przepisy powołanej ustawy nie określają bowiem prawnej formy prowadzenia rokowań. Organ podkreślił, iż w przedmiotowej sprawie żadna ze stron omawianego postępowania nie przedstawiła dowodu potwierdzającego faktyczne zawarcie umowy cywilnoprawnej pomiędzy właścicielami nieruchomości a inwestorem, a do czego miało zdaniem skarżących dojść między tymi podmiotami. W związku z tym odpowiedni zarzut odwołania uznać należało za niezasadny. Organ zauważył, iż wskazana w odwołaniu kwota 24000 zł, która zdaniem skarżących została uzgodniona, stanowiła propozycję jednorazowego wynagrodzenia za ustanowienie na przedmiotowej nieruchomości służebności przesyłu, która to czynność dla swej ważności wymaga jednak formy aktu notarialnego.

W świetle powyższego oraz przedstawionego wcześniej stanu faktycznego omawianej sprawy, zdaniem organu brak było podstaw by kwestionować spełnienie przez wnioskodawcę warunku przeprowadzenia rokowań, o których mowa w art. 124 ust. 3 u.g.n.

Organ podniósł, iż na aprobatę zasługuje wskazanie w zaskarżonej w decyzji (zresztą zgodnie z wnioskiem inwestora), iż wykonanie projektowanego gazociągu nastąpi w terminie 3-6 miesięcy, od momentu rozpoczęcia robót na nieruchomości, co w kontekście rozmiarów tego obiektu należy uznać za adekwatny okres jej faktycznego zajęcia.

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na powyższą decyzje wnieśli skarżący M.K. i J.K.

Zaskarżonej decyzji zarzucili:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 124 ust 3 u.g.n, poprzez błędne uznanie przez organ, iż istnieją przesłanki do wydania decyzji w sprawie, w sytuacji, gdy między stronami została zawarta umowa, w ramach której właściciele przedmiotowej nieruchomości uzgodnili z wnioskodawcą [....] S.A. zasady udostępnienia działki w zamian za jednorazowe wynagrodzenie w kwocie 24.000 zł.

- naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 124 §1 u.g.n. poprzez uznanie, iż przy ograniczeniu korzystania z nieruchomości nie jest niezbędne określenie czasowego zakresu ograniczenia prawa własności stron.

Skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji ją poprzedzającej.

Skarżący zarzucili, iż Organ II Instancji, w ślad za Organem I Instancji orzekł decyzją w sytuacji, w której w ogóle nie istniały przesłanki do prowadzenia postępowania i wydania decyzji w sprawie. W ich ocenie oczywistym jest, iż w sytuacji, gdy rokowania zostaną zakończone zawarciem umowy, w ramach której za odszkodowaniem właściciel wyrazi zgodę na realizację inwestycji na jego nieruchomości, brak jest podstaw dla wydania decyzji o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości.

Skarżący wskazali, iż na stronie 3 uzasadnienia decyzji Starosty stwierdza się wprost, iż " M.K. i jej pełnomocnik zaproponowali wypłatę jednorazowego wynagrodzenia w kwocie 24.000 zł jako łączną kwotę za ustanowienie służebności przesyłu na działce nr [....] w na czas nieokreślony, za zgodę na wejście w teren, zaprojektowanie i ułożenie gazociągu, zgodę na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane oraz odszkodowania za szkody powstałe przy realizacji inwestycji i oświadczyli, że podana kwota w pełni zaspokaja wszelkie żądania w związku z inwestycją. Przedstawione wyżej żądania zostały zaakceptowane przez Dyrekcję."

Sytuacja taka faktycznie miała miejsce, co oznacza, iż wnioskodawca i strony zawarły ze sobą umowę, która przewidywała zapłatę określonej kwoty pieniężnej w zamian za swobodne dysponowanie nieruchomością na cele budowlane.

Zdaniem skarżących fakt, iż dwa lata później Dyrektor Oddziału wnioskodawcy złożył oświadczenie o "wycofaniu warunków finansowych" jest bez znaczenia. Stosownie bowiem do treści art. 70 § 1 k.c. strony wiązała zawarta umowa. Strony złożyły bowiem konkretną ofertę obejmującą essentialio negotii umowy, zaś wnioskodawca je zaakceptował - bez zastrzeżeń. Co więcej, w trakcie kolejnych dwóch lat żadna ze stron postanowień umownych nie kwestionowała. Ponieważ strony nie wyraziły zgody na zmianę umowy, obowiązuje ona w treści zgodnie przez nie ustalonej.

Skarżący zwrócili uwagę, iż w niniejszym stanie faktycznym doszło do zawarcia umowy miedzy wnioskodawca a odwołującymi się, właściciele wyrażają zgodę na przeprowadzenie inwestycji, a strony ustaliły zgodnie warunki, na jakich się to ma odbyć.

W ocenie skarżących powyższe wyłącza możliwość wydania decyzji w trybie art. 124 ust 1 u.g.n. Bezprzedmiotowe jest bowiem orzekanie przez organ administracji o nałożeniu na stronę obowiązku w postaci ograniczenia sposobu korzystania z części nieruchomości jeżeli strona dobrowolnie się na to - w ramach zawartej z inwestorem inwestycji celu publicznego umowy - godzi.

Zdaniem skarżących postępowanie w niniejszej sprawie winno zatem zostać umorzone na zasadzie art 105 § 1 k.p.a. Niezależnie od powyższego wskazali na merytoryczną wadliwość wydanej decyzji, gdyż w skarżonej decyzji nadal brak jest sprecyzowania zakresu czasowego, w którym prawa właścicieli nieruchomości mają zostać ograniczone. Prowadzi to do sytuacji, w której w zasadzie bez górnej granicy czasowej właściciele nieruchomości zmuszeni będą do akceptowania stanu, w którym księga wieczysta ich nieruchomości zawierać będzie wpis o ograniczeniu praw właścicieli na rzecz wnioskodawcy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), zwanej dalej w skrócie "p.p.s.a.", sądy administracyjne powołane są do kontroli zgodności z prawem działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W ramach swej kognicji sąd bada, czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania administracyjnego, nie będąc przy tym związanym granicami skargi, stosownie do treści art. 134 § 1 p.p.s.a., a orzekanie - w myśl art. 135 p.p.s.a. - następuje w granicach sprawy będącej przedmiotem kontrolowanego postępowania, w której został wydany zaskarżony akt. Przepis art. 151 p.p.s.a. mówi z kolei, iż w razie nieuwzględnienia skargi sąd skargę oddala.

Skarga jako niezasadna podlegała oddaleniu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że stosownie do art. 124 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, może ograniczyć, w drodze decyzji, sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody. Ograniczenie to następuje zgodnie z planem miejscowym, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Przepis ten wymaga zatem tego, aby zezwolenie zgodne było z planem miejscowym, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, oraz tego aby wystąpienie z wnioskiem o wydanie ww. decyzji, dany podmiot poprzedził przeprowadzeniem z właścicielem nieruchomości rokowań mających na celu udostępnienie przez tą osobę nieruchomości w sposób dobrowolny. W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie obie ww. przesłanki zostały spełnione, co organy prawidłowo wskazały w swoich rozstrzygnięciach.

Co do pierwszej przesłanki organy prawidłowo stwierdziły, że planowane przez inwestora Operatora [....] SA oddział w Ś. zamierzenie inwestycyjne polegające na budowie nowego gazociągu wzdłuż istniejącego, jest niewątpliwie realizacją celu publicznego, który jest zgodny z zapisami obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu położonego w O. pomiędzy ul. [....] , ul. [....] , ul. [....] i ul. [....] uchwalonego uchwałą nr LIV/1049/14 Rady Miasta O. z dnia 27 sierpnia 2014 r.

Niezasadny jest w ocenie Sądu zarzut dotyczące niezachowania wymogu przeprowadzenia rokowań, ponieważ przepis 124 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami ograniczając się do nich, nie wprowadza żadnych szczegółowych wymogów co do ich formy i treści. Zatem strony zmierzające do załatwienia sprawy w sposób określony w art. 124 ust. 3 nie są związane jakimikolwiek regułami w zakresie przeprowadzenia rokowań oprócz obowiązku zainicjowania ich poprzez przedstawienie przez jedną z nich swojemu adwersarzowi propozycji jej rozstrzygnięcia. Rokowania mogą zostać zatem zakończone w dowolnym czasie, chociażby gdy - w ocenie którejś ze stron - nie ma szans na zawarcie porozumienia. Nie przewidziano przy tym szczególnej formy ich zakończenia. Oznacza to, że strony samodzielnie i dowolnie decydują nie tylko o tym, czy na ich skutek dojdą do porozumienia skutkującego dokonaniem czynności prawnej, lecz również o tym, kiedy je zakończyć (por. ww. wyrok NSA z 22 lutego 2012 r. sygn. I OSK 357/11). Rokowania w niniejszej sprawie zostały przeprowadzone, co wynika z protokołu rozprawy administracyjnej z dnia 11maja 2015 r. (k:208 do 210 akt administracyjnych organu I instancji) zawierającej wstępne oświadczenie skarżących w zakresie podtrzymana propozycji przedstawionej na spotkaniu w dniu 27 kwietnia 2014 r. oraz braku ich zgody na przeprowadzenie inwestycji przez ich nieruchomość. W dalszej części protokołu inwestor poinformował o tym, że jest w posiadaniu nowych operatów szacunkowych z [....] .2015 r. oraz oświadczył, że kopie operatu zostaną przesłane skarżącym celem zajęcia przez nich stanowiska co do nowych propozycji wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu oraz odszkodowań za szkody związane z budową gazociągu i czasowe zajęcie nieruchomości. Pełnomocnik reprezentujący skarżących przystał na tę propozycję i strony uzgodniły termin14 dniu na zajęcie stanowiska przez pełnomocnika skarżących. Z pisma inwestora z dnia 21maja 2015 (k: 238) wynika, że kopia operatu została przekazana pełnomocnikowi skarżących w dniu 19 maja 2015 r., z kolei z pisma z dnia 8 lipca 2015 r. (k:252) wynika, że do dnia sporządzenia pisma pełnomocnik stanowiska nie zajął, tym samym strony nie doszły do porozumienia co do warunków udostępnienia nieruchomości. Powyższe oznacza spełnienie wymogów stawianych przez zaskarżony art. 124 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zawiera on jedynie nakaz, aby wydanie zezwolenia poprzedzone zostało rokowaniami z właścicielem o uzyskanie zgody na wykonanie prac, nie wymieniając konieczności umownego uregulowania kwestii dysponowania przez inwestora nieruchomością na cele budowlane związane z realizacją inwestycji publicznej przed rozstrzygnięciem tej kwestii w formie decyzji administracyjnej. Warunkiem są rokowania, a zatem de facto przystąpienie do rozmów w celu osiągnięcia porozumienia, rozwiązania sporu. Przepis ten nie określa formy prowadzenia rokowań. Rokowania nie oznaczają więc konieczności osiągnięcia zgodnego stanowiska. Wystarczy wzajemne poinformowanie się obu stron o swoich stanowiskach i możliwym zakresie wzajemnych ustępstw celem zawarcia umowy lub innego satysfakcjonującego obie strony rozwiązania zasad korzystania z danej nieruchomości. Nadto jeśli druga strona (właściciel) stanowczo sprzeciwia się wyraźnie wskazując, że tak zaproponowane warunki są nie do przyjęcia, lub nie zajmuje stanowiska wówczas nie ma obowiązku prowadzenia dalszych rokowań, gdyż nie można wymagać od stron, aby niezależnie od propozycji drugiej strony była zmuszona do respektowania warunków drugiej strony lub prowadzenia rokowań dopóty, dopóki nie zmieni swojego stanowiska. Z kolei nieosiągnięcie zgody pomiędzy właścicielem nieruchomości i inwestorem upoważnia organ administracyjny do wydania zezwolenia wymienionego w art. 124 ust. 1 ugn. Jeżeli zatem, mimo zaproponowania stanowisk strony nie doszło do umowy, to tym samym rokowania były przeprowadzone, lecz strony nie wyraziły zgody na zawarcie umowy. Kwestia cofania wcześniejszych oświadczeń czy ewentualnej zgody nie ma znaczenia dla stwierdzenia, że doszło do wymiany stanowisk i warunków zawarcia porozumienia, a tym samym do rokowań, art.70 § 1 k.c nie ma w tej sytuacji zastosowania. Pozytywne zakończenie rokowań winno bowiem w konsekwencji doprowadzić do odpłatnego ustanowienia służebności przesyłu dla ważności której wymagana jest forma aktu notarialnego.

Za chybiony należy także uznać zarzut skargi, że w decyzji brak jest sprecyzowania zakresu czasowego, w którym prawa właścicieli nieruchomości mają zostać ograniczone. W tym względzie należy przytoczyć stanowisko wyrażone w uzasadnieniu decyzji organu II instancji, podzielane także przez skład orzekający, że brak jest podstaw prawnych do wskazywania w decyzji wydanej na podstawie art. 124 ust.1 ugn terminu ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości. Wynika to bowiem z istoty i funkcji tej regulacji, która z jednej strony zezwala na wykonanie określonych obiektów na nieruchomości, a z drugiej wprowadza ograniczenia w sposobie korzystania z tej nieruchomości, tak długo jak istnieją wybudowane urządzenia. Czym innym jest zatem określenie czasu w jakim nieruchomość będzie zajęta na czas budowy urządzeń o określonym w decyzji ich przebiegu. W tym zakresie zaś decyzja organu I instancji w pkt I zawiera stosowne postanowienie.

Mając na uwadze, że brak jest uchybień skutkujących koniecznością eliminacji z obrotu prawnego zaskarżonych decyzji, Sąd skargę oddalił na podstawie art. 151 p.p.s.a.