drukuj    zapisz    Powrót do listy

6153 Warunki zabudowy  terenu, Samorząd terytorialny,  ,  , II OSK 843/05 - Postanowienie NSA z 2006-09-14, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II OSK 843/05 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2006-09-14 orzeczenie prawomocne
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Ryms Włodzimierz /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6153 Warunki zabudowy  terenu
Hasła tematyczne
Samorząd terytorialny
Sygn. powiązane
II SA/Ol 59/05 - Wyrok WSA w Olsztynie z 2005-03-21
II SA/Ol 58/05 - Wyrok WSA w Olsztynie z 2005-03-21
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz. 1270 art. 28 par. 1, art. 157 par. 1, art. 204 pkt 1, art. 204
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 art. 4 ust. 1, art. 11 ust. 1 pkt 1
Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2001 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych.
Publikacja w u.z.o.
ONSAiWSA 2007 1 poz. 6
Tezy

Prezes samorządowego kolegium odwoławczego, będący organem kolegium, występuje w postępowaniu sądowym jako osoba uprawniona do działania w imieniu kolegium /art. 28 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, a nie jako pełnomocnik samorządowego kolegium odwoławczego działający na podstawie pełnomocnictwa procesowego udzielonego przez wiceprezesa kolegium.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 czerwca 2006 r. (...) w zakresie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w sprawie ze skargi Małgorzaty O. i Lecha O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 7 grudnia 2004 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu i na podstawie art. 157 w związku z art. 204 i art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ uzupełnił wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 czerwca 2006 r. (...) i odmówił Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Olsztynie przyznania zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2006 r. (...) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Małgorzaty i Lecha małżonków O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 21 marca 2005 r. w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 7 grudnia 2004 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie wniosło o uzupełnienie wyroku z dnia 29 czerwca 2006 r. przez orzeczenie o obowiązku zapłaty przez stronę skarżącą na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu kasacyjnym w kwocie 120 zł.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 157 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ strona może w ciągu czternastu dni od dnia doręczenia wyroku z urzędu zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Przesłanką uzupełnienia wyroku więc jest pominięcie przez sąd w sentencji rozstrzygnięcia o części skargi lub niezamieszczenie przez sąd dodatkowego orzeczenia, które powinien był zamieścić z urzędu.

Z akt sprawy wynika, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie w odpowiedzi na skargę kasacyjną zawarło wniosek o zasądzenie od skarżących na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2006 r. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o oddaleniu skargi kasacyjnej, jednakże nie orzekł o zwrocie kosztów postępowania.

W razie oddalenia skargi kasacyjnej, jeżeli zaskarżono skargą kasacyjną wyrok sądu pierwszej instancji oddalający skargę, strona, która wniosła skargę kasacyjną, obowiązana jest zwrócić niezbędne koszty postępowania kasacyjnego poniesione przez organ /art. 204 pkt 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/. Stosownie do przepisu art. 209 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniosek strony o zwrot kosztów postępowania sąd rozstrzyga w orzeczeniu, o którym mowa w art. 204. Wniosek o uzupełnienie wyroku więc podlega rozpoznaniu, jednakże brak jest podstaw do zasądzenia zwrotu kosztów postępowania od strony skarżącej na rzecz organu.

W toku postępowania kasacyjnego toczącego się na skutek skargi kasacyjnej wniesionej przez skarżących Małgorzatę i Lecha O. odpowiedź na skargę kasacyjną wniosło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie. Odpowiedź na skargę kasacyjną została podpisana przez radcę prawnego Bogdana M., a do odpowiedzi na skargę dołączone zostało pełnomocnictwo z dnia 5 stycznia 2004 r., w którym wiceprezes SKO w Olsztynie Zdzisław T. udziela pełnomocnictwa radcy prawnemu Bogdanowi M., który jest prezesem SKO w Olsztynie, do reprezentowania organu w postępowaniu przed NSA, w tym do sporządzania i wnoszenia skarg kasacyjnych oraz odpowiedzi na skargi kasacyjne. Do wniosku o uzupełnienie wyroku dołączone zostało z kolei pełnomocnictwo udzielone przez prezesa SKO w Olsztynie Bogdana M. wiceprezesowi SKO w Olsztynie radcy prawnemu Zdzisławowi T. do reprezentowania SKO w Olsztynie w postępowaniu przed NSA.

Z tych ustaleń wynika, że organ, występując o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, powołuje się na to, iż prezes SKO w Olsztynie jest pełnomocnikiem organu, ponieważ takiego pełnomocnictwa udzielił mu wiceprezes SKO. Z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 ze zm./ wynika, że organem samorządowego kolegium odwoławczego jest prezes kolegium. Prezes kolegium reprezentuje kolegium na zewnątrz /art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o SKO/, a także wykonuje czynności przewidziane przepisami prawa dla organów administracji publicznej, niezastrzeżone dla składu orzekającego /art. 11 ust. 2 ustawy o SKO/. Do takich czynności należy niewątpliwie reprezentowanie samorządowego kolegium odwoławczego w postępowaniu sądowym, w tym wnoszenie pism w toku postępowania sądowego. Oznacza to, że prezes samorządowego kolegium odwoławczego, będący organem kolegium, występuje w postępowaniu sądowym jako osoba uprawniona do działania w imieniu kolegium /art. 28 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/, a nie jako pełnomocnik samorządowego kolegium odwoławczego na podstawie pełnomocnictwa procesowego udzielonego przez wiceprezesa kolegium. Nie zmienia tego stanu rzeczy okoliczność, że prezes SKO ma uprawnienia radcy prawnego i jest wpisany na listę radców prawnych. Może to oznaczać tylko tyle, że prezes SKO, będący radcą prawnym, może sporządzić skargę kasacyjną /art. 175 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/.

W przypadkach określonych w art. 203 i art. 204 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, które dotyczą orzekania o zwrocie kosztów postępowania kasacyjnego między stronami, stronie należy się zwrot poniesionych przez nią kosztów postępowania. Oznacza to, że żądanie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego może być uwzględnione tylko wówczas, gdy strona wykaże, że poniosła określonekoszty postępowania. W tej sprawie w żaden sposób nie zostało wykazane, że organ - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie - poniósł koszty postępowania kasacyjnego związane z wniesieniem odpowiedzi na skargę kasacyjną /przedstawiciel Kolegium nie brał udziału w rozprawie przed NSA/. To, że odpowiedź na skargę kasacyjną podpisał Bogdan M., będący prezesem SKO w Olsztynie, jako radca prawny i dołączył pełnomocnictwo udzielone przez wiceprezesa SKO, nie stanowi podstawy do przyjęcia, że organ był reprezentowany przez radcę prawnego i poniósł koszty wynagrodzenia radcy prawnego /art. 205 par. 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 157 w związku z art. 204 i art. 193 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt