Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2010 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej towarów zawartych w klasie 5: środki dietetyczne dla celów leczniczych i poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] lipca 2009 r. w części dotyczącej towarów zawartych w klasie 5: substancji dietetycznych do celów leczniczych; 2. umarza postępowanie sądowoadministracyjne w części dotyczącej towarów zawartych w klasie 5: żywność dla niemowląt; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżącej A. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] kwotę 1617 (jeden tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej – organ - decyzją z dnia [...] października 2009 r. nr [...], działając na podstawie art. 245 i art. 248 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm., dalej p.w.p.) postanowił:

1. utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję z dnia [...] lipca 2009 r. w części towarów zawartych w klacie 5: środki dietetyczne dla celów leczniczych, żywność dla niemowląt;

2. po uprawomocnieniu niniejszej decyzji udzielić prawa ochronnego w pozostałej części dla następujących towarów zawartych w klasie 5: produkty farmaceutyczne oraz usługi zawarte w klasie 44: usługi medyczne, higiena i troska o urodę istot ludzkich.

Ustalono, że decyzją z dnia [...] lipca 2009 r., organ działając na podstawie art. 131 ust. 1 pkt 3 p.w.p. odmówił skarżącej A. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] udzielenia, prawa ochronnego w zakresie części towarów klasa 5 – "substancje dietetyczne do celów leczniczych, żywność dla niemowląt" na oznaczenie "TABLETKI NA USPOKOJENIE [...]".

Skarżąca złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy uznając, że przedmiotowy znak towarowy nie został zgłoszony dla wymienionych w decyzji substancji dietetycznych dla celów leczniczych, a dla środków dietetycznych do użytku medycznego. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że jego produkt nie jest przeznaczony dla niemowląt, spółka zrezygnowała z ubiegania się o prawo do oznaczania nim żywności dla niemowląt.

Zaskarżoną decyzją organ utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] lipca 2009 r. odmawiającej skarżącej prawa ochronnego. Podstawą wydania decyzji o odmowie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny "TABLETKI NA USPOKOJENIE [...]" przeznaczonego do oznaczania produktów farmaceutycznych, substancji dietetycznych do celów leczniczych, żywności dla niemowląt (klasa5) oraz usług medycznych, higienicznych i dotyczących troski o urodę istot ludzkich (klasa 44) był art. 131 ust. 1 pkt. 3 p.w.p.. Organ stwierdził, że zgodnie z art. 131 ust. 1 pkt. 3 w/w ustawy niedopuszczalna jest rejestracja znaku zawierającego dane niezgodne z prawdą. Taką informacją niezgodną z prawdą jest oznaczenie mogące wywołać fałszywe wyobrażenie przeciętnego odbiorcy co do charakteru towaru, jego jakości, czy też właściwości. Ocena treści oznaczenia dokonywana jest przez niego z punktu widzenia przeciętnego odbiorcy. Interes nabywcy wymaga bowiem, aby przyjąć, że znak jest mylący, gdy już niewielka grupa konsumentów może być wprowadzona w błąd co do w/w cech towarów lub usług, gdyż cechy te mogą wpłynąć na podjętą decyzję, względem tych towarów lub usług. Przy takim założeniu na ocenę nie może wpływać nic poza relacją znak - towar z wyobrażeniem rozsądnego kupującego o tej relacji. Z powyższego wynik, że opatrywanie określeniem "tabletki na uspokojenie" towarów wymienionych w klasach 5 uznać należy na wprowadzające nabywców w błąd co do rodzaju, przeznaczenia, czy też cech użytkowych towaru. W najnowszej IX edycji Klasyfikacji nicejskiej towary te zdaniem organu oznaczone są jako dietetyczne substancje przystosowane do celów medycznych (DO 102). Zarówno jednak one jak i proponowane przez zgłaszającego określenie dietetyczna żywność przystosowana do celów medycznych, ewentualnie suplement diety będąc towarami jednego rodzaju w identyczny sposób wprowadzają nabywców w błąd co do wyżej wymienionych cech. Substancje dietetyczne, suplement diety czy dietetyczna żywność przystosowanych do celów medycznych to preparaty zawierające składniki pochodzenia naturalnego, takie jak witaminy, aminokwasy, składniki mineralne lub ich kombinacje. W ich składzie znajdziemy często też zioła lub inne składniki botaniczne, np. związki pochodzenia roślinnego, jak karotenoidy, fitosterole, bioflawonoidy, których dawka w preparacie jest niższa niż w lekach. Mają postać tabletek, kapsułek, pastylek, proszków, płynów itp. Dlatego często są mylone z lekami a nimi nie są. Nie są one przeznaczone dla osób chorych i nie służą do leczenia. Polecane są osobom zdrowym, które z racji przebywania w określonych warunkach (narażenie na choroby, szkodliwe substancje) lub z racji wykonywania zawodu czy hobby mają zwiększone zapotrzebowanie na określone substancje odżywcze i witaminy. Pokrywają one w całości lub częściowo zapotrzebowanie zdrowego organizmu na daną substancję i przyjmowane są wtedy, kiedy z różnych powodów stosowanie nawet urozmaiconej diety nie zapewnia dostarczenia do organizmu wszystkich niezbędnych składników lub są one szybciej niż u innych osób przez organizm zużywane. Na przykład są różne suplementy diety przeznaczone dla osób palących papierosy, czy pijących dużo kawy, albo pracujących nocą czy też np. dzieci albo kobiet w różnym wieku - każda z tych grup wymaga innych ilości różnych składników odżywczych czy witamin. Często potrafią także zmniejszyć ryzyko zachorowania na te choroby, które są zależne od naszej diety np. choroby sercowo naczyniowe, część nowotworów, cukrzyca insulino niezależna, a także procesy starzenia się i choroby stawów. Jak z powyższego wynika tabletki na uspokojenie nie mieszczą się w żadnej z tych kategorii. Są to bowiem preparaty łagodzące stany napięcia emocjonalnego, niepokoju, czy też pobudzenia, a nie wzbogacające organizm o cokolwiek.

W tym stanie rzeczy wydana przez organ decyzja odmawiająca udzielenia prawa ochronnego na wyrażenie wprowadzające w błąd jest zgodna z powołanym art. 131 ust. 1 pkt. 3 p.w.p. i wobec tego Urząd Patentowy orzekł jak w sentencji decyzji.

Na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z [...] października 2009 r. utrzymującą w mocy decyzję tego organu o odmowie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy "TABLETKI NA USPOKOJENIE [...]" zgłoszony pod nr [...], w zakresie części towarów zakwalifikowanych do klasy 5: "substancje dietetyczne do celów leczniczych, żywność dla niemowląt" wniosła skargę skarżąca zarzucając: naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, a w szczególności art. 7, 77, 80 i 107 § 1 i 3 kpa: poprzez dokonanie całkowicie dowolnej i sprzecznej z zasadami logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Wskazała również na niewyczerpujące wyjaśnienie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji przyczyn odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy "TABLETKI NA USPOKOJENIE [...]" w zakresie części towarów zakwalifikowanych do klasy 5: "substancje dietetyczne do celów leczniczych, żywność dla niemowląt". Ponadto wskazała naruszenie przepisów prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie art. 131 ust. 1 pkt. 3 p.w.p. do przedmiotowego stanu faktycznego.

Wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji UPRP z dnia [...] lipca 2009 r. oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. Jej zdaniem art. 131 ust. 1 pkt 3 p.w.p. mówi, że nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, które ze swojej istoty mogą wprowadzać odbiorców w błąd, w szczególności co do właściwości towaru. Zgodnie z przyjętą doktryną prawną błąd polega na mylnym wyobrażeniu o rzeczywistym stanie rzeczy. W odniesieniu do właściwości towaru, musi zachodzić ryzyko, że przeciętny konsument dokonując zakupu tak oznaczonego produktu nie otrzyma środka o takim działaniu jaki chce. Podniosła, że zgodnie ze stanowiskiem tak doktryny jak i orzecznictwa przy ustalaniu kryterium jednorodzajowości towarów należy brać pod uwagę rodzaj towarów, ich przeznaczenie jak również warunki zbytu. Wskazała, iż towary skarżącej oznaczone nazwą "TABLETKI NA USPOKOJENIE [...]" są przeznaczone do określonego kręgu odbiorców a organ nie ustalił jaki jest właściwy krąg odbiorców, w stosunku do którego należy dokonać oceny prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd. Jej zdaniem poziom uwagi przeciętnego konsumenta może różnić się w zależności od kategorii danych towarów lub usług (wyrok w sprawie Lloyd Schuhfabrik Meyer, pkt 6, oraz ww. w pkt 42 wyrok w sprawie Fifties, pkt 28), a prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd powinno być oceniane całościowo, na podstawie sposobu w jaki właściwy krąg odbiorców postrzega przedmiotowe towary. Jej zdaniem odbiorcami produktu skarżącej są konsumenci. Uznała, że nie jest prawdą, iż kupujący - konsument "zostaje postawiony sam na sam" ze znakiem, czyli produktem oznaczonym przedmiotowym znakiem. Produkty sygnowane nazwą "TABLETKI NA USPOKOJENIE [...]" mogą być wyłącznie dostępne w aptekach i tym samym są wydawane wyłącznie przez profesjonalistę jakim jest farmaceuta. Tym samym wyklucza się możliwość wprowadzenia przeciętnego konsumenta w błąd, co do faktu zakupu niewłaściwego produktu. Zdaniem skarżącej nietrafne są także wywody Urzędu Patentowego odnośnie przeznaczenia, funkcji, substancji dietetycznych, suplementów diety czy też dietetycznej żywności przystosowanej do celów medycznych. Zgodnie z definicją zawartą w ww. Ustawie (art. 3 ust.3 pkt 39) są to "(...) środki spożywcze, których celem jest uzupełnienie normalnej diety, będące skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny, pojedynczych lub złożonych, wprowadzany do obrotu w formie umożliwiającej dawkowanie, w postaci: kapsułek, tabletek, drażetek i w innych podobnych postaciach, saszetek z proszkiem, ampułek z płynem, butelek z kroplomierzem i w innych podobnych postaciach płynów i proszków przeznaczone do spożywania w małych, odmierzonych ilościach jednostkowych (...)". Tym samym nieprawdziwe jest jej zdaniem twierdzenie Urzędu Patentowego, że mając postać tabletek, kapsułek itp. często są mylone z lekami, skoro z definicji wynika wprost, że muszą posiadać taka formę. Dodała, że słowo tabletki występuje także na opakowaniach innych dostępnych na rynku suplementów diety, a nawet tabletek do zmywania: [...] czy [...]. Ponadto suplementy diety mają wykazywać "efekt fizjologiczny". Przez efekt fizjologiczny należy rozumieć oddziaływanie na naturalne czynności organizmu znajdującego się w równowadze, takie np. jak sen, trawienie, oddychanie, które wspomaga naturalne procesy, ułatwia funkcjonowanie organizmu. Różnica pomiędzy definicją produktu leczniczego, a suplementu diety nie polega zatem na tym, że suplement diety nie może oddziaływać na naturalne (fizjologiczne) czynności organizmu, lecz na tym, że suplement diety wspomaga (ułatwia) działanie organizmu będącego w stanie równowagi (zdrowego organizmu), a produkt leczniczy koryguje działanie organizmu, którego równowaga jest naruszona (organizmu chorego). Twierdzenie, że termin "uspokojenie" sugeruje, że produkt wywołuje jakikolwiek efekt terapeutyczny jest błędne. Sformułowanie to wskazuje jedynie, w jakich uwarunkowaniach środowiskowych produkt może być stosowany. W świetle powyższego błędny jest jej zdaniem pogląd przyjęty przez Urząd Patentowy, że o leczniczym charakterze produktu decydują wyłącznie składniki, z których się składa oraz forma (postać) produktu. Taka uproszczona metoda oceny jest w świetle oceny Trybunału nieuprawniona (sprawa C-412/05 Alcon Inc. przeciwko OHIM). Prawidłowa ocena powinna zostać bowiem dokonana przy uwzględnieniu ogółu cech charakterystycznych produktu, w tym w szczególności sposobu użycia i dawkowania oraz powszechnej wiedzy na temat poszczególnych składników, których działanie wspomagające funkcje organizmu jest od dawna znane i wykorzystywane w zielarstwie. Przedstawiony w decyzji opis tych preparatów przez Urząd Patentowy jest niepełny i nieprawdziwy, ponieważ jest niezgodny z definicjami zawartymi w ustawie o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

Dodała, że na rynku jest wiele produktów spożywczych - suplementów diety, które mają takie same funkcje jak "TABLETKI NA USPOKOJENIE [...]" np.: [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] i wiele innych. Tak więc Urząd Patentowy dokonał bardzo powierzchownej i jednostronnej oceny sytuacji, co zaskutkowało wydaniem zaskarżanej decyzji.

W trakcie rozprawy, w dniu 18 marca 2010 r. skarżąca popierając skargę, wyjaśniła, że jej zamiarem nie jest używanie znaku w zakresie żywności dla niemowląt i w tym zakresie cofa skargę.

Organ podtrzymał stanowisko. Wskazał, że nie jest możliwe udzielenie ochrony na wnioskowane oznaczenie, bowiem stanowiłoby to naruszenie przepisów prawa materialnego - art. 131 ust. 1 pkt 3 p.w.p. Zdaniem, organu znak ze względu na swój charakter może stwarzać ryzyko mylnego wyobrażenia o towarze, dla którego oznaczenia ma być przeznaczony.

WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Stosownie do art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w sprawach wynikających z k.p.a. rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną – art. 134 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej p.p.s.a.).

W dniu [...] marca 2010 r. Sąd orzekający w niniejszej sprawie dopatrzył się naruszenia przepisów kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm., dalej k.p.a.) a konsekwencji tego naruszenia niewłaściwą interpretację reguł prawa materialnego. Zdaniem Sądu zachodzą przesłanki do przychylenia się do stanowiska skarżącego i orzekł o jej uchyleniu.

Jak stanowi art. 7 k.p.a. w toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządności i podejmują wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny obywateli. Organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy (art. 77 § 1 k.p.a.). Dyspozycja art. 80 ww. ustawy stanowi, iż organ administracji publicznej ocenia na podstawie całokształtu materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona. Ponadto z art. 107 § 1 i 3 k.p.a. wynika w szczególności obowiązek zawarcia w decyzji: oznaczenia organu administracji publicznej, daty jej wydania, oznaczenia strony lub stron, powołania podstawy prawnej, rozstrzygnięcia, uzasadnienia faktycznego i prawnego, pouczenia czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji. Decyzja, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż organ nie zebrał pełnego materiału dowodowego, a materiał zgromadzony sposób niewystarczający przeanalizował. Z ww. przepisów k.p.a. wynika, iż postępowanie dowodowe oparte jest na zasadzie oficjalności, co oznacza, że organ administracyjny jest obowiązany z urzędu przeprowadzić dowody służące ustaleniu stanu faktycznego sprawy.

Zarzut strony skarżącej naruszenia przez organ przepisów prawa materialnego - art. 131 ust. 1 pkt 3 p.w.p., który brzmi "nie udziela się prawa ochronnych na oznaczenia, które ze swojej istoty mogą wprowadzać odbiorców w błąd, w szczególności co do charakteru, właściwości lub, z uwzględnieniem ust. 3, pochodzenia geograficznego towaru", przy tak zgromadzonym materiale dowodowym, zasługuje na rozważenie przez Sąd .

Skład orzekający w przedmiotowej sprawie stoi na stanowisku, że towary spółki nazwane "Tabletki na uspokojenie [...]" nie są przeznaczone dla wszystkich konsumentów, wprost przeciwnie są przeznaczone dla z góry określonego grona odbiorców. Ma rację strona skarżąca, iż organ w sprawie niniejszej nie ustalił jaki jest należny krąg odbiorców, w stosunku do którego należy poczynić ocenę prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd. Tym dalece, iż poziom uwagi przeciętnego konsumenta może różnić się w zależności od kategorii danych towarów bądź usług.

Zdaniem Sądu Wojewódzkiego, organ nie ocenił w niniejszej sprawie, czy przeciętny konsument to taki, którego łatwo wprowadzić w błąd, czy też jest to osoba dostatecznie uważna, dobrze poinformowana i rozsądna.

Ma rację spółka, iż nie ma możliwości wprowadzenia przeciętnego konsumenta w błąd, co do zakupu niewłaściwego produktu. Organ nie wziął pod uwagę, iż produkt skarżącej może być dostępny wyłącznie w aptekach i wydawany przez fachowca natomiast będąc w domu na "półce" musi być aplikowany zgodnie z zaleceniem czy też instrukcją jego używania. Nie można w tym wypadku podobnie jak też w używaniu innych produktów wykluczyć możliwości pomyłki dokonanej nawet przez osobę dostatecznie uważną, dobrze poinformowaną i rozsądną a nawet przez fachowca niemniej jednak nie jest możliwe całkowite wykluczenie takiej możliwości we wszystkich sytuacjach. Nawet stosując widoczne ostrzeżenia lub zalecenia nie jest możliwe całkowite wykluczenie pomyłek.

Skład orzekający w niniejszej sprawie, badając dowodzenia Urzędu Patentowego RP, określonych funkcji oraz ich przeznaczenia substancji dietetycznych, suplementów diety czy tez żywności dietetycznej przystosowanej do celów medycznych skonstatował, iż opis tych preparatów dokonany przez organ jest niepełny i nieprawdziwy. Ma rację spółka, że odbiega on w swojej treści od definicji zawartych w ustawie o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

Nie jest zatem prawdziwa teza organu, iż o leczniczym charakterze wyrobu spółki decydują wyłącznie składniki, z których jest on wytworzony oraz jego struktura. Ocena całościowa produktu winna być dokonana w oparciu o wszystkie cechy produktu – jego sposób użycia i dawkowania oraz powszechnej wiedzy na temat poszczególnych składników, których działanie ma wpływ na organizm, jest ponadto ogólnie znane i wykorzystywane np. w zielarstwie.

W ocenie Sądu Wojewódzkiego organ nie odniósł się do przyczyn odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy w zakresie środków dietetycznych do celów leczniczych. Stosownie do art. 245 § 1 p.w.p. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej wydaje decyzję, w której utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję albo uchyla ją w całości lub w części i rozstrzyga co do istoty sprawy.

Skład orzekający w niniejszej sprawie stoi na stanowisku, iż Urząd Patentowy RP wydając decyzję z dnia [...] listopada 2009 r. nie rozpoznał sprawy w sposób wyczerpujący, a tym samym naruszył art. 7, art. 77 § 1, art. 80 oraz art. 107 § 3 k.p.a., w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy.

Strona skarżąca wprowadziła na rynek produkt już w 2005 r. – jest on oznakowany w sposób wymagany dla tej grupy środków spożywczych: to znaczy na etykiecie są umieszczone informacje: "Suplement diety", "Suplement diety nie może być stosowany jako substytut zróżnicowanej diety". Takie cechy odróżniają ten produkt od środków powszechnego spożycia.

Przedmiotowy znak skarżącej został zgłoszony dla celów dietetycznych do użytku medycznego, a nie substancji dietetycznych do celów leczniczych.

Z tej przyczyny należy uznać, że towary skarżącej oznaczone znakiem "TABLETKI NA USPOKOJENIE [...]" nie będą wprowadzały w błąd – albowiem produkty o takim działaniu lub wskazaniach – mogą mieć różną klasyfikację, uzależnioną od sposobu rejestracji, czy też zgłoszenia.

Zdaniem Sądu przedmiotowa decyzja, posiadając takie wady, które należy usunąć winna zostać wyeliminowana z obrotu prawnego i z tej przyczyny orzeczenie uchylające zaskarżoną decyzję w części dotyczącej towarów zawartych w klasie 5: środki dietetyczne dla celów leczniczych i poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] lipca 2009 r. w części dotyczącej towarów zawartych w klasie 5: substancji dietetycznych do celów leczniczych.

W następstwie wyroku wydanego w niniejszej sprawie Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej w sposób właściwy wyjaśni przyczyny odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy i swoje stanowisko wyrazi w uzasadnieniu decyzji.

Biorąc pod uwagę powyższe wnioski, Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku na podstawie art. 145 § 1 pkt c) Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnym, a na podstawie art. 161 § 1 ust. 1 p.p.s.a. umorzył postępowanie w punkcie 2 sentencji wyroku.

Sąd uznając, że pkt.2 decyzji z dnia [...] października 2009 r. o brzmieniu "po uprawomocnieniu niniejszej decyzji udzielić prawa ochronnego w pozostałej części dla następujących towarów zawartych w klasie 5: produkty farmaceutyczne oraz usługi zawarte w klasie 44: usługi medyczne, higiena i troska o urodę istot ludzkich" nie jest rozstrzygnięciem a jedynie "wskazaniem" organu co do przyszłości nie rozważał tej sytuacji.

O kosztach postępowania a orzeczono na podstawie art. 200 oraz 205 § 1 p.p.s.a. oraz § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie opłat za czynności rzeczników patentowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 212, poz. 2076), zasądzając kwotę 1000,- złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego, 600,- złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego, a 17 zł, tytułem zwrotu opłaty skarbowej za pełnomocnictwo.