drukuj    zapisz    Powrót do listy

6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania, Podatek dochodowy od osób fizycznych, Dyrektor Izby Skarbowej, Oddalono skargę, I SA/Łd 388/15 - Wyrok WSA w Łodzi z 2015-06-02, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Łd 388/15 - Wyrok WSA w Łodzi

Data orzeczenia
2015-06-02 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2015-04-08
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Sędziowie
Bożena Kasprzak /przewodniczący/
Cezary Koziński
Tomasz Adamczyk /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Hasła tematyczne
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 361 art. 6 ust. 2 i 10
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędziowie: Sędzia WSA Cezary Koziński Sędzia WSA Tomasz Adamczyk (spr.) Protokolant: Asystent Sędziego Tomasz Furmanek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z [...] r., określającą J. M. zobowiązanie podatkowe w dochodowym od osób fizycznych za 2013 r.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że w dniu 16 czerwca 2014 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. wpłynęło zeznanie podatkowe PIT-37 za 2013 rok, będące wspólnym rozliczeniem podatnika i jego małżonki z tytułu dochodów uzyskiwanych w 2013 roku. Do zeznania dołączone zostały niżej wskazane dokumenty:

- pisemne wyjaśnienia, w których podatnik wskazuje, że zeznanie podatkowe za rok 2013 było złożone z zachowaniem ustawowego terminu, w dniu 27 kwietnia 2014 r. w formie elektronicznej za pośrednictwem systemu Ministerstwa Finansów e-deklaracje.

- "zrzut z pulpitu" -1 karta,

- potwierdzenie przelewu dokonanego w dniu 27 kwietnia 2014r. na rachunek Urzędu Skarbowego w O. -1 karta.

W odpowiedzi na wezwanie, w toku czynności sprawdzających prowadzonych przez organ podatkowy pierwszej instancji w zakresie niezłożenia zeznania w ustawowym terminie, w dniu 16 lipca 2014 r., przedłożono pisemne wyjaśnienie, że zarówno podatnik jak i jego małżonka nie będą składać korekt zeznań dotyczących samodzielnego rozliczenia.

W wyniku analizy dokumentów złożonych w toku czynności sprawdzających Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. ustalił, iż przedstawione dokumenty nie potwierdzają faktu złożenia w dniu 27 kwietnia 2014 r. zeznania podatkowego za 2013 rok, a zeznanie roczne PIT-37 złożone w formie papierowej w dniu 16 czerwca 2014 r. jest pierwszym i jedynym zeznaniem podatkowym podatników za 2013 rok, jakie wpłynęło do Urzędu Skarbowego w O.. W konsekwencji postanowieniem z dnia 28 lipca 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 rok.

W dniu 14 sierpnia 2014 r. podatnik złożył pisemne wyjaśnienie, w którym podtrzymał stanowisko przedstawione w piśmie z dnia 16 czerwca 2014 r., że zeznanie za 2013 rok złożone zostało w dniu 27 kwietnia 2014 r. za pośrednictwem systemu e-deklaracje oraz że dokonano po złożeniu zeznania płatności podatku na rzecz Urzędu Skarbowego. Jako dowody stawianych twierdzeń przywołał złożone w dniu 16 czerwca 2014 r. dokumenty oraz kopię programu przy pomocy którego była składana deklaracja - płytę CD. Jednocześnie stwierdził, iż deklaracje podatkowe składa za pośrednictwem Internetu już od paru lat i nigdy nie zdarzyła się sytuacja, aby był wezwany przez Urząd Skarbowy do ponownego złożenia deklaracji. Odnosząc się do kwestii braku "Urzędowego Poświadczenia Odbioru", stwierdził, że jest ono jedynie potwierdzeniem, iż zeznanie zostało zarejestrowane w systemie, i jest jedynie jednym ze środków dowodowych potwierdzających tę okoliczność.

Podatnik stwierdził, że w dniu 27 kwietnia 2014 r. wypełnił formularz deklaracji, został wyliczony należny do zapłaty podatek, a następnie przesłał deklarację do Ministerstwa Finansów. W jego ocenie, nie ma znaczenia fakt korzystania z programu komputerowego, gdyż każdy program wprowadza deklarację do systemu Ministerstwa Finansów poprzez "e-deklaracje". Po złożeniu deklaracji dokonał przelewu na wyliczoną kwotę. Oświadczył, że nie miał przy tym problemu z łącznością internetową, podczas przesyłania nie otrzymał żadnego ostrzeżenia o błędzie lub niedokończeniu procesu składania deklaracji. Nie potrafił jednak odpowiedzieć na pytanie czy otrzymał UPO, gdyż dopiero po rozpoczęciu postępowania dowiedział się, iż UPO stanowi potwierdzenie złożenia deklaracji.

W wyniku analizy złożonych dokumentów oraz wyjaśnień, Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. stwierdził, że zarówno przedłożone dokumenty w postaci wydrukowanego zeznania, "zrzutu z pulpitu", wydrukowanego potwierdzenia przelewu nie wskazują, aby w dniu 27 kwietnia 2014 r. doszło do prawidłowej wysyłki zeznania i do poprawnej weryfikacji wypełnionego zeznania, a w konsekwencji do wpływu w/w zeznania na serwer Ministerstwa Finansów i ostatecznie do bazy danych organu podatkowego pierwszej instancji, a zeznanie roczne PIT-37 złożone przez podatników w formie papierowej w dniu 16 czerwca 2014 r. jest pierwszym i jedynym ich zeznaniem podatkowym za 2013 rok, jakie wpłynęło do Urzędu Skarbowego w O.. W konsekwencji, decyzją z dnia [...] r. organ pierwszej instancji określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 rok w kwocie 19.552,00 zł.

Utrzymując w mocy wskazane rozstrzygnięcie, Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. w decyzji z dnia [...] r. stwierdził, że art. 6 ust. 2, 3 i 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), dalej: u.p.d.o.f., określają warunki niezbędne do preferencyjnego (wspólnego) opodatkowania małżonków. Brak ich spełnienia skutkuje koniecznością opodatkowania każdego z nich indywidualnie.

Organ odwoławczy zauważył, że z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy wynika, iż w dniu 25 czerwca 2014 r. pracownik Urzędu Skarbowego w O. wydrukował z systemu SPED e-Deklaracje - Zestawienie dokumentów elektronicznych złożonych w dniu 27 kwietnia 2014 r. Po przeanalizowaniu wydruku stwierdzono, iż w powyższym dniu nie zostało złożone Państwa zeznanie podatkowe za 2013 rok za pośrednictwem systemu SPED e-Deklaracje. Ponadto, analiza bazy danych POLTAX nie wykazała wpływu zeznania Pana i żony zarówno w dniu 27 kwietnia 2014 r., jak i w dniach następnych - do końca kwietnia 2014 r.

Nie przedstawiono również na etapie postępowania podatkowego ani Urzędowego Poświadczenia Odbioru ani chociażby numeru referencyjnego złożonego zeznania podatkowego. W składanych w toku postępowania wyjaśnieniach podatnik wskazuje jedynie, iż w dniu 27 kwietnia 2014 r. złożył wraz z małżonką wspólne zeznanie podatkowe PIT-37 w formie elektronicznej.

Organ stwierdził, że na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2012 r. w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone (Dz. U. z 2012 r., poz. 1537), deklaracje i podania są przesyłane za pomocą interfejsu dostępnego na stronie, której adres podany jest na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów, poprzez zastosowanie protokołu wywoływania zdalnego dostępu do obiektów (SOAP), opisanego językiem opisu usług sieciowych (WSDL), dostępnego przez protokół komunikacyjny sieci WWW (HTTP), szyfrowanego przy użyciu protokołu szyfrującego dla sieci WWW (SSL).

Wskazując na § 5 ust. 2 i § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia organ zauważył, że w przypadku przeprowadzenia prawidłowej weryfikacji wypełnionego zeznania, elektroniczna skrzynka podawcza systemu teleinformatycznego generuje Urzędowe poświadczenie odbioru, które stanowi dowód i potwierdza termin złożenia zeznania. Organ zauważył ponadto, że aby doszło do wygenerowania Urzędowego poświadczenia odbioru (UPO) musi dojść do przeprowadzenia prawidłowej weryfikacji wprowadzonych danych, takich jak: NIP lub PESEL, imię, nazwisko, data urodzenia, kwota przychodu wskazana w zeznaniu lub rocznym obliczeniu podatku za rok podatkowy o dwa lata wcześniejszy niż rok, w którym są składane deklaracje lub podania. Po wysłaniu poprawnie wypełnionego formularza podatnik otrzymuje numer referencyjny, generowany automatycznie przez system e-Deklaracje, dzięki któremu możliwe jest sprawdzenie statusu złożonego dokumentu. W przypadku pozytywnej weryfikacji zostanie wyświetlony status: "200 -Przetwarzanie dokumentu zakończone poprawnie, pobierz UPO", a po naciśnięciu przycisku "Pobierz UPO" na interaktywnym formularzu "Weryfikacja Statusu Wysyłanego Dokumentu Elektronicznego" wyświetlany jest dokument UPO. Przycisk ten pojawia się wyłącznie dla dokumentów, które otrzymały status 200. Wszystkie inne komunikaty świadczą o niezłożeniu dokumentu lub dalszym jego przetwarzaniu.

Samo poprawne wypełnienie zeznania, jest zatem jedynie jednym z kilku warunków niezbędnych do wysyłki zeznania. Brak sygnału ze strony programu, że zeznanie jest błędne rachunkowo, nie oznacza, że zostało ono wysłane i przyjęte przez system Ministerstwa Finansów.

Organ wskazał również, że czym innym jest złożenie zeznania podatkowego, a czym innym złożenie oświadczenia o wspólnym opodatkowaniu małżonków. Deklaracja podatkowa, zatem także zeznanie podatkowe, jest formą oświadczenia wiedzy, nie woli, podatnika, dotyczącego faktów mających znaczenie dla powstania i wysokości zobowiązania podatkowego. Z kolei, oświadczenie o wyborze wspólnego opodatkowania jest oświadczeniem woli. W przypadku wyboru wspólnego opodatkowania małżonków przepisy prawa podatkowego określają termin, do którego takie oświadczenie może być skutecznie złożone - 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Po upływie tego dnia żadne oświadczenia woli w tym zakresie nie mogą wywołać skutków prawnych albowiem data, do której należy złożyć zeznanie podatkowe roczne jest terminem materialnoprawnym, do upływu którego można złożyć i odwołać wniosek o wspólnym lub odrębnym rozliczaniu się małżonków.

Termin do złożenia oświadczenia o preferencyjnym rozliczeniu małżonków nie podlega przedłużeniu czy też przywróceniu, gdyż instytucja przywrócenia terminu uregulowana w art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej odnosi się wyłącznie do terminów prawa procesowego. Termin, o którym stanowi art. 6 ust. 10 w związku z art. 45 ust. 1, nie jest terminem procesowym, lecz terminem materialnoprawnym.

Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. podzielając w pełni powyższe stanowisko, stwierdził, że składając w dniu 16 czerwca 2014 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. zeznanie podatkowe PIT-37 za 2013 r., czyli po ustawowym terminie, stosownie do powołanego wyżej przepisu art. 6 ust. 10 u.p.d.o.f. podatnik utracił możliwość rozliczenia się za ten okres wspólnie z małżonką na preferencyjnych zasadach przewidzianych przepisem art. 6 ust. 2 tej ustawy.

Organ drugiej instancji zauważył ponadto, że pismem z dnia 30 października 2014 r. zwrócił się do Ministerstwa Finansów, Departamentu Administracji Podatkowej z prośbą o wyjaśnienie czy w systemie e-Deklaracje odnotowano wpływ zeznania P1T-37 za rok 2013 podatnika o numerach PESEL: [...] i [...].

W odpowiedzi, Ministerstwo Finansów wyjaśniło, iż w systemie e-Deklaracje (w środowisku testowym oraz produkcyjnym) brak jest informacji o zeznaniu PIT-37 za rok 2013 (oraz prób jego złożenia) dla podanych identyfikatorów.

Jednocześnie, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł., zwracanie się do Ministerstwa Finansów z zapytaniem:

- czy można wykluczyć sytuację, iż w dniu 27 kwietnia 2014 r. zostało przeze mnie wysłane zeznanie podatkowe za rok 2013, a system Ministerstwa Finansów zeznania nie przyjął, bądź w inny sposób utracił je ze skutkiem, iż nie zostało ono zarejestrowane;

- czy zdarzały się dotychczas sytuacje lub podejrzenia sytuacji, gdzie podatnik nadał drogą elektroniczną roczne zeznanie podatkowe, jednakże nie zostało ono przyjęte przez system Ministerstwa Finansów, bądź w inny sposób utracił je ze skutkiem, iż nie zostało ono zarejestrowane; oraz ile było takich przypadków;

- jaka może być przyczyna sytuacji, w której pomimo wysłania rocznego zeznania podatkowego przez podatnika drogą elektroniczną system Ministerstwa Finansów zeznania nie przyjmuje, bądź w inny sposób traci je ze skutkiem, iż nie jest ono zarejestrowane;

jest bezzasadne albowiem pozostaje bez znaczenia prawnego dla rozstrzygnięcia sprawy. Na żadnym etapie postępowania podatnik nie przedstawił dowodów potwierdzjących złożenie zeznania w dniu 27 kwietnia 2014 r. (czy to w postaci Urzędowego Poświadczenia Odbioru złożonego zeznania czy też chociażby poprzez wskazanie numeru referencyjnego, nadawanego w trakcie przesyłania zeznania do systemu e-Deklaracje). Podatnik nie wykazał zatem w żaden sposób, aby wykonane czynności świadczyły o tym, że wysyłka zeznania została poprawnie wykonana ze skutkiem przekazania ww. dokumentu do Ministerstwa Finansów. Tym samym, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł., doszukiwanie się wystąpienia błędu na etapie samego przekazu zeznania do Ministerstwa Finansów i jego rejestracji na serwerach Ministerstwa Finansów i powodów wystąpienia rzekomego błędu jest całkowicie bezpodstawne i nieuzasadnione.

Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi przez J. M., który wnosząc o uchylenie decyzji obu instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania, zarzucił naruszenie następujących przepisów:

1. art. 121 § 1, ort. 122, art. 187 § 1 oraz 188 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), dalej: Ordynacja podatkowa, które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to przez niepodjęcie niezbędnych czynności celem dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w tym nieprzeprowadzenie dowodu zawnioskowanego przez skarżącego na istotne okoliczności sprawy, podczas gdy postępowanie winno być prowadzone w sposób budzący zaufanie organów podatkowych, a organ je prowadzący winien podejmować niezbędne działania celem dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego,

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, poprzez bezzasadne przyjęcie, iż odwołujący wraz z małżonkiem nie złożyli w terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 u.p.d.o.f., wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów, podczas gdy z materiału zebranego w sprawie wynika, iż wniosek o wspólne opodatkowanie odwołującej i jej małżonka zostało złożone w dniu 27 kwietnia 2014 r., a w konsekwencji naruszenie przez organ pierwszej instancji przepisów prawa materialnego art. 6 ust. 2 i 10 powołanej ustawy.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna. Spór poddany sądowej kontroli dotyczy zagadnienia złożenia zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. na druku PIT-37 za pośrednictwem systemu e-deklaracje w odniesieniu do prawidłowej jego wysyłki i poprawnej weryfikacji za pośrednictwem tego systemu co umożliwiało skorzystanie z prawa do wspólnego rozliczenia małżonków J. i G.M. na zasadach opisanych w art. 6 ust. 2 u.p.d.o.f., o co wnioskowano. Skarżący dowodzi ,że takowe zeznanie faktycznie przesłane zostało 27 kwietnia 2014 r. za pośrednictwem systemu e-deklarcje dowodem na tą okoliczność jest dokonanie płatności na właściwe konto urzędu skarbowego a brak UPO (dalej skrót od: Urzędowe Poświadczanie Odbioru) oznacza jedynie ,że system Ministerstwa Finansów nie zarejestrował złożenia zeznania, które de facto zostało przesłane za pośrednictwem internetu we właściwym czasie. Natomiast według organu złożone zeznanie strony z małżonką nie zostało zarejestrowane w systemie elektronicznym a tylko UPO stanowi dowód i potwierdza termin złożenia deklaracji. W konsekwencji za złożone uznano to , które wpłynęło do organu 16 czerwca 2014 roku , co eliminowało możliwość wspólnego opodatkowania i w efekcie konieczność określenia zobowiązania podatnikowi w prawidłowej wysokości.

W skardze strona zarzuca naruszenie przepisów prawa formalnego oraz materialnego . Odstąpienie od analizy zarzutów procesowych jako pierwszych na rzecz przepisów prawa materialnego jest konieczne albowiem te ostatnie wyznaczają kierunek prowadzonego postępowania i gromadzenia dowodów . Ażeby prześledzić sposób prowadzenia postępowania należy przypomnieć podstawowe regulacje prawne mające w sprawie zastosowanie.

Art. 6 u.p.d.o.f. w ust. 2 przewiduje możliwość opodatkowania , na wspólny wniosek małżonków przy spełnieniu opisanych w nim warunków , łącznie ich dochody według reguły w nim przyjętej , natomiast ust. 10 stanowi , że sposób ten nie ma zastosowania w sytuacji gdy wskazany wniosek , wyrażony w zeznaniu podatkowym złożą oni po terminie , o którym mowa w art. 45 § 1 tej ustawy . Ten z kolei wskazuje ,że podatnicy są zobowiązania składać zeznanie według ustalonego wzoru , o wysokości osiągniętego dochodu ( poniesionej straty) w roku podatkowym , w terminie do 30 kwietnia roku następnego , z zastrzeżeniem, które nie ma w sprawie zastosowania ( przypis sądu ) .

Są to warunki niezbędne i konieczne dla skutecznego skorzystania z tej formy rozliczenia osiągniętych dochodów w roku podatkowym . Wskazać przy tym należy , że termin złożenia zeznania rocznego , co do zasady jest terminem prawa materialnego i w odróżnieniu od terminu procesowego nie jest przywracalny .

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy istotną jest przy tym regulacja art. 12 § 6 Op. , który między innymi stanowi , że termin uważa się za zachowany , jeżeli przed jego upływem pismo zostało wysłane w formie dokumentu elektronicznego do organu podatkowego a nadawca otrzymał urzędowe potwierdzenie odbioru ( pkt 1 ).

Ustawodawca przewidział więc możliwość składania deklaracji rozliczeniowej ( tu: PIT-37) za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, a dowodem o tym zaświadczającym , jak stanowi art. 3a § 2 OP. jest potwierdzenie złożenia deklaracji otrzymane w formie dokumentu elektronicznego wygenerowane ze skrzynki podawczej systemu teleinformatycznego administracji podatkowej lub od organu podatkowego. Z przepisu tego wynika zatem, że potwierdzenie to stanowi odrębny od deklaracji dokument elektroniczny.

W wykonaniu delegacji zawartej w art. 3b § 2 Op. wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z 24 grudnia 2012 r. w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego , którymi powinny być opatrzone ( DZ.U. z 2012, poz. 1537). Istotnego znaczenia nabiera w niniejszej sprawie treść § 6 ust. 2 pkt. 2 cyt. Rozporządzenia , który przewiduje , że urzędowe poświadczenie odbioru wydane przez elektroniczną skrzynkę podawczą systemu teleinformatycznego administracji podatkowej po przeprowadzeniu prawidłowej weryfikacji struktury logicznej, poprawności danych oraz autentyczności deklaracji i podań stanowi dowód i potwierdza termin złożenia deklaracji i podań.

Ponadto, na stronie internetowej Ministerstwa Finansów www.mf.gov.pl udostępniono instrukcję składania deklaracji w systemie e-deklaracje , wskazując , iż UPO jest dowodem złożenia PIT-u w urzędzie skarbowym.

Podsumowując , z powołanych wyżej przepisów wynika jednoznacznie, że potwierdzeniem złożenia deklaracji podatkowej za pomocą środków komunikacji elektronicznej jest wyłącznie urzędowe poświadczenie odbioru, stanowiące odrębny dokument elektroniczny, wysyłany przez organ bądź elektroniczną skrzynkę oddawczą. Zgodnie z obowiązującymi przepisami Minister Finansów zamieścił na ogólnodostępnej stronie Ministerstwa Finansów (z której zresztą należało skorzystać w celu uzyskania formularza interaktywnego zeznania PIT-37) dokładną instrukcję wypełniania i wysyłania deklaracji za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Oznacza to ,że zasady wypełniania, wysyłania i potwierdzania złożenia deklaracji, wraz z poglądowymi ilustracjami, były bowiem dostępne dla podatnika i w każdej chwili mógł on sprawdzić, jaki status ma jego deklaracja i jakie ewentualne błędy popełnił. Zarówno z przepisów ustawowych, jak i wykonawczych i instrukcji wynikało też jednoznacznie, że tylko urzędowe potwierdzenie odbioru, wygenerowane przez elektroniczną skrzynkę oddawczą bądź organ podatkowy, stanowi dowód złożenia zeznania.

Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika , że nie jest kwestionowany fakt braku otrzymania Urzędowego Poświadczenia Odbioru jak i to , że zeznanie w formie papierowej , które złożył skarżący odnotowano w organie dopiero 16 czerwca 2014 r. , który jednocześnie wyjaśnił , że uzyskał informację o braku wpływu zeznania via system e-deklaracja. Na dowód nadania zeznania w terminie załączył tzw. "zrzut z pulpitu" , który zaświadcza , że plik z zeznaniem został wygenerowany. Dodaje , że okoliczność tę potwierdza także załączony wydruk przelewu na konto organu zobowiązania podatkowego, z 27 kwietnia 2014 r. Uwzględniając jeden z wniosków strony organ podatkowy zwrócił się do Ministerstwa Finansów o wyjaśnienie czy w systemie e-deklaracje odnotowano wpływ zeznania PIT 37 za 2013 r. podatnika i jego żony jako ich wspólne rozliczenie. W odpowiedzi Ministerstwo Finansów pismem z 12 listopada 2014 r. . poinformowało , iż brak jest informacji o złożeniu takiego zeznania od wskazanych podatników ( akta adm. )

W świetle tak podjętych działań oraz zgromadzonych dowodów niesłuszne są zarzuty , wskazujące iż organy nie poczyniły niezbędnych i wystarczających ustaleń w celu odtworzenia stanu faktycznego . Słusznie wskazano , że część informacji o które zabiegała strona formułując tezy dowodowe, poza jedną uznaną za istotna , które była przedmiotem wystąpienia do Ministerstwa Finansów pozostałe nie miały żadnego znaczenia prawnego dla prawidłowego rozpoznania sprawy ( vide : pkt 2,3,4 odwołania ) .

Przyjmując zatem w świetle obowiązującego stanu prawnego , że UPO jest w sytuacji nadania deklaracji za pośrednictwem systemu teleinformatycznego administracji podatkowej jedynym dowodem złożenia zeznania , którym skarżący nie legitymował się, stwierdzić należało za organami , że rozliczenie roczne zostało złożone z uchybieniem terminu , tym samym nie mógł wywrzeć skutku prawnego wniosek zawarty w przesłanej deklaracji w ramach systemu e-deklaracje , o wspólne opodatkowanie małżonków . Oznacza to , wbrew ocenie skarżącego ,że nie doszło do naruszenia art. 45 ust. 1 oraz art. 6 ust. 2 i ust. 10 u.p.d.o.f. .

Nie są również usprawiedliwione zarzuty naruszenia art. 121 § 1 , art. 122 art. 187§ 1 i art. 188 Op. . Stan faktyczny sprawy został bowiem ustalony w stopniu niezbędnym dla rozstrzygnięcia, a ocena zebranych dowodów nie była dowolna, odpowiadała zasadzie swobodnej oceny dowodów. Stwierdzenie czy zeznanie zostało złożone w terminie wymagało bowiem wyłącznie oceny prawnej skutków ustalonych faktów w świetle przepisów dotyczących terminów i dowodów zachowania terminu, o czym wyżej.

Mając powyższe na uwadze na zasadzie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. ) sąd skargę oddalił.

Ake.



Powered by SoftProdukt