Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska,, Sędzia NSA Kazimiera Sobocińska, Protokolant Joanna Zienkowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 września 2010 r. sprawy ze skargi Z. Sp. z o.o. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną

W dniu 28 grudnia 2009r. do Dyrektora Izby Skarbowej w B. wpłynął wniosek Z. Spółki z o.o. z siedzibą w S. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Spółka PWE wniosku podała, że organizuje konkurs w celu rozwoju przedsiębiorczości poprzez zaktywizowanie działalności poręczycielskiej oraz wyróżnienie pracowników instytucji finansowych współpracujących z Funduszem. Konkurs jest skierowany wyłącznie do doradców ( bezpośrednio kontaktujących się

z klientem) wymienionych w regulaminie instytucji finansowych i został ogłoszony na stronie internetowej Funduszu, w dniu rozpoczęcia konkursu rozesłano informację do wszystkich doradców oraz ich kierowników droga elektroniczną oraz na bieżąco do każdej korespondencji przesłanej do banków dołączono ulotkę informacyjna. Warunkiem uczestnictwa w konkursie jest rejestracja doradcy na stronie internetowej Funduszu. Zadaniem uczestnika jest sprzedaż na rzecz Funduszu poręczeń kredytów i pożyczek udzielanych przez instytucje finansowe dla przedsiębiorców sektora MSP. W ramach konkursu oceniana będzie ilość oraz wartość poręczeń udzielonych przez Fundusz na rzecz instytucji finansowych w okresie trwania konkursu. Za sprzedane poręczenia uczestnicy zbierają punkty wg podanych

w regulaminie kryteriów. Dla każdego uczestnika Fundusz prowadzi indywidualne konto punktowe, które stan każdy uczestnik może sprawdzić po uprzednim zalogowaniu. Wysokość nagród pieniężnych uzależniona jest od liczby zdobytych przez doradcę punktów wg 20-progowej skali od 100zł za 500pkt do 4500zł za 10.000 pkt. Doradca po przekroczeniu określonego progu może zgłosić Funduszowi żądanie wypłaty nagrody pieniężnej, doradca również decyduje po przekroczeniu którego progu wnioskuje o wypłatę. Wypłata nagrody następowała będzie po dokonaniu prawidłowej odpowiedzi na jedno losowo wybrane pytanie konkursowe dotyczące działalności Funduszu. Wyniki dotyczące trzech najlepszych na dany moment uczestników będą ogłaszane na stronie internetowej Funduszu oraz podlegały będą comiesięcznej aktualizacji.

Spółka zadała pytania:

1. czy wyżej opisane działanie kwalifikuje się na miano konkursu, przekazywane w ramach którego nagrody podlegałyby zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu ( art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.)?

2. jeżeli tak , to czy korzystałyby ze zwolnienia przedmiotowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f.?

Zdaniem Spółki, konkurs organizowany przez nią spełnia wymagania definicyjne konkursu, zatem nagrody przekazywane w jego ramach podlegają zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu. Według Słownika Języka Polskiego PWN, słowo -konkurs-oznacza imprezę, przedsięwzięcie dające możność wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. Zgodnie zaś z art. 30 ust. 2 u.p.d.o.f z tytułu wygranych w konkursach ( z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. wygrane w konkursie dla doradców (do kwoty 760 zł) podlegają zwolnieniu z opodatkowania, ponieważ konkurs został ogłoszony przez środki masowego przekazu, do jakich w dzisiejszej dobie należy Internet. Zdaniem Spółki, wyliczone w w/w artykule środki masowego przekazu (prasa, radio, telewizja), warunkujące zastosowanie zwolnienia przedmiotowego, maja charakter jedynie przykładowy. Spółka przesłała organowi regulamin przedmiotowego konkursu.

Dyrektor Izby Skarbowej w B., upoważniony przez Ministra Finansów wydał na podstawie rat. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) w dniu 24 marca 2010r. interpretację indywidualną, w której stwierdził, że stanowisko Z. Spółki z o.o. z siedzibą

w S. przedstawione we wniosku o udzielenie tej interpretacji jest nieprawidłowe.

Organ podał, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwaną dalej w skrócie u.p.d.o.f., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 11 w/w ustawy, przychodami,

z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3,

są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze

i innych nieodpłatnych świadczeń. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są inne źródła, za które uważa się w szczególności (art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.): kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne

z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Organ wskazał, że art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. określa, że od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10 % wygranej lub nagrody.

Organ podał, że ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani inne przepisy prawa nie zawierają definicji konkursu. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego ( pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 2020r.), konkurs to impreza, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możność wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. Zwykle wyróżnianych nagrodami. Słownik Wyrazów Obcych (wyd. Europa) określa konkurs jako imprezę, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne juty osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegającej często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określona

w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś.

Z powyższych definicji organ wywiódł, że głównym celem konkursu jest wyłonienie najlepszych osób w danej dziedzinie, np. w dziedzinie kultury, sztuki, sportu lub też konkurs mana celu zapewnienie rozrywki. Natomiast, głównym celem Wnioskodawcy było zwiększenie aktywności zawodowej pracowników firm z Nim współpracujących, mające na celu zwiększenie ich przedsiębiorczości, a oferowane nagrody mają na celu zmotywowanie tych osób do efektywniejszej pracy. Zatem zdaniem organu, oferowane nagrody nie są głównym celem tego przedsięwzięcia, służą one bowiem realizacji celu głównego, jakim jest zwiększenie sprzedaży poręczeń kredytów i pożyczek udzielanych przez instytucje współpracujące

z Wnioskodawcą. W treści wniosku wskazano, że w ramach konkursu będzie oceniana ilość oraz wartość poręczeń udzielanych przez Wnioskodawcę na rzecz instytucji finansowych w okresie trwania konkursu. Wobec czego organ uznał, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę stanowią formę premiowania najlepszych pracowników kontrahentów mających na celu zwiększenie sprzedaży usług, a nie konkurs w znaczeniu nadanym art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku

z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności. Z w/w przepisu wynika, że ze zwolnienia korzystają wygrane w konkursach, które ogłaszane są w środkach masowego przekazu,

tj. prasie, radiu, telewizji albo też w takich konkursach, które nie są wprawdzie organizowane przez środki masowego przekazu, ale są konkursami z określonych

w tym przepisie dziedzin, mianowicie muszą to być konkursy z dziedziny nauki, sztuki, dziennikarstwa i sportu.

W przedmiotowej sprawie, według organu, nie mamy do czynienia z konkursem w znaczeniu, jakie wykazano powyżej. Ponadto, konkurs opisany przez Wnioskodawcę jest skierowany do ograniczonego kręgu odbiorców, tj. wyłącznie do doradców (bezpośrednio kontaktującymi się z klientami), wymienionych w regulaminie instytucji finansowych.

"Sprzedaż premiowa" jest natomiast umową sprzedaży zawarta pomiędzy sprzedającym, a kupującym, połączoną z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Zdaniem organu, zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. dotyczy wyłącznie osób fizycznych otrzymujących nagrody w związku z zawarciem umowy sprzedaży w swoim imieniu i na swoją rzecz pod warunkiem, że sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez te osoby w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Wobec powyższego, według organu, nagrody pieniężne przyznawane

w ramach konkursu Wnioskodawcy, nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. W konsekwencji, przychód uzyskiwany z tytułu nagród przez doradców, tj. pracowników instytucji współpracujących z Wnioskodawca stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust.1 u.p.d.o.f. podlegający opodatkowaniu według stali podatkowej. Zgodnie z art. 42a u.p.d.o.f., Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1,

z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy

w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Podsumowując, organ podał, że nagrody wypłacane przez Wnioskodawcę osobom zatrudnionym w firmach współpracujących, które wygrają ogłoszony przez Niego konkurs nie podlegają zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. oraz nie podlegają opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym z art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Środki wypłacane z tego tytułu należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, zaś Wnioskodawca stosownie do art. 42a u.p.d.o.f. ma obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Z. Spółka z o.o. z siedzibą w S . wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w B. do usunięcia naruszenia prawa. Spółka nie zgodziła się z udzieloną interpretacją

i wskazała, że o uznaniu przedsięwzięcia za konkurs decydujące znaczenie ma element rywalizacji uczestników o zdobycie określonej przez organizatora konkursu nagrody, której celem jest wybór najlepszego uczestnika. Jej zdaniem, konkurs ogłoszony przez Fundusz wypełnia znamiona konkursu i mają do niego zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. oraz art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Spółka uważa również, iż internet jest środkiem masowego przekazu, pomimo iż nie został wymieniony w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Wskazała, że ustawa o podatku dochodowym osób fizycznych nie podaje definicji środka masowego przekazu, zaś definicja słownika tego pojęcia, to środki masowego komunikowania się, mass media, środki masowej informacji i propagandy, urządzenia, instytucje, za pomocą których kieruje się pewne treści do bardzo licznej i zróżnicowanej publiczności. Spółka podała również, iż w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest zapisu, który by za konkurs uważał tylko takie przedsięwzięcie, które adresowane jest do nieokreślonego kręgu odbiorców.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa stwierdził brak podstaw do zmiany wydanej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Z. Spółka z o.o. z siedzibą w S. złożył skargę na przedmiotową interpretację i wniósł o jej zmianę. Spółka stoi na stanowisku, że do nagród przyznawanych doradcom, współpracujących z Nią firm w ramach konkursu, o określonym regulaminie i ogłoszonego na Jej stronie internetowej stosuje się art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. oraz art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Spółka wskazała, że o uznaniu przedsięwzięcia za konkurs decydujące znaczenie ma element rywalizacji uczestników o zdobycie określonej przez organizatora konkursu nagrody, której celem jest wybór najlepszego uczestnika. Konkurs przez Nią organizowany jest w oparciu o regulamin, zawierający szczegółowe zasady uczestnictwa, wyboru laureatów, postępowania reklamacyjnego, odbioru nagród. Regulamin zamieszczony jest na stronie internetowej Spółki i kierowany do ograniczonego kręgu osób, tj. do doradców zatrudnionych na umowę o prace przez instytucje współpracujące ze Spółką, a nie przez samą Spółkę. Uczestnicy konkursu nie pozostają w żadnym stosunku prawnym ze Spółką, nie są jej pracownikami na umowę o prace, czy umowę zlecenia. Otrzymywanie nagrody przez uczestników konkursu nie jest związane z prowadzoną przez nich działalnością gospodarcza, ani nie stanowi przychodów z kapitałów pieniężnych.

Zdaniem Spółki z przepisów prawa nie wynika, aby konkurs nie mógł mieć na celu zwiększenia ilości poręczeń czy pożyczek, ani nie mógł promować firmy, organizującej konkurs. Spółka zaznaczyła, że jest organizacją "non profit". Ponadto według Spółki, internet jest środkiem masowego przekazu, mimo, że nie został wymieniony w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Wskazała, że ustawa o podatku dochodowym osób fizycznych nie podaje definicji środka masowego przekazu, zaś definicja słownika tego pojęcia, to środki masowego komunikowania się, mass media, środki masowej informacji i propagandy, urządzenia, instytucje, za pomocą których kieruje się pewne treści do bardzo licznej i zróżnicowanej publiczności. Spółka podała również, iż w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest zapisu, który by za konkurs uważał tylko takie przedsięwzięcie, które adresowane jest do nieokreślonego kręgu odbiorców.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoją argumentację jak w zaskarżonej interpretacji. Ponadto organ podał, że nie kwestionuje, iż internet jest środkiem masowego przekazu,

o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Jednakże, zdaniem organu, wyłączona z tego zakresu jest ta część Internetu, której krąg odbiorców jest ograniczony, np. usługi poczty elektronicznej lub tez strony dostępne są przy użyciu odpowiedniego loginu lub strony korporacyjne kierowane są do ściśle określonego adresata, np. pracowników lub współpracowników korporacji. Według organu, Wnioskodawca zorganizował konkurs tylko i wyłącznie dla pracowników firm z Nim współpracujących i firm, które w przyszłości nawiążą z Nim współpracę, a warunkiem uczestnictwa w konkursie była rejestracja doradcy na stronie internetowej Skarżącej, a zatem nie można uznać, iż przedsięwzięcie zorganizowane przez Spółkę było ogłoszone w środkach masowego przekazu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.

Skarga jest zasadna.

Wniosek Skarżącej o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie objętym przepisami u.p.d.o.f. dotyczył zasad opodatkowania opisanego w tym wniosku przedsięwzięcia, określanego przez Skarżącą mianem konkursu, a ściśle rzecz biorąc opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wygranych (nagród) uzyskiwanych przez osoby uczestniczące w tym przedsięwzięciu oraz związanych z tym spraw dotyczących, m.in. zwolnienia wygranych od podatku. Do wniosku Skarżąca załączyła także "Regulamin konkursu".

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy

z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 -

w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Organ podał, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "konkursu". W związku z tym odwołał się w tej mierze do definicji słownikowej tego terminu, zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN pod redakcją Mieczysława Szymczaka, według której "konkurs" oznacza imprezę, przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym mające określony program i dające możliwość wyboru poprzez eliminacje najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp., wyróżnionych nagrodami. Zwykle wyróżnianych nagrodami. Słownik Wyrazów Obcych (wyd. Europa) określa konkurs jako imprezę, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne juty osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegającej często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc w konkursie jest związane z określona

w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś.

Z powyższych definicji organ wywiódł że głównym celem konkursu jest wyłonienie najlepszych osób w danej dziedzinie, np. w dziedzinie kultury, sztuki, sportu lub też konkurs mana celu zapewnienie rozrywki. Natomiast, głównym celem Wnioskodawcy było zwiększenie aktywności zawodowej pracowników firm z Nim współpracujących, mające na celu zwiększenie ich przedsiębiorczości, a oferowane nagrody mają na celu zmotywowanie tych osób do efektywniejszej pracy. Zatem zdaniem organu, oferowane nagrody nie są głównym celem tego przedsięwzięcia, służą one bowiem realizacji celu głównego, jakim jest zwiększenie sprzedaży poręczeń kredytów i pożyczek udzielanych przez instytucje współpracujące

z Wnioskodawcą. W treści wniosku wskazano, że w ramach konkursu będzie oceniana ilość oraz wartość poręczeń udzielanych przez Wnioskodawcę na rzecz instytucji finansowych w okresie trwania konkursu. Wobec czego organ uznał, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę stanowią formę premiowania najlepszych pracowników kontrahentów mających na celu zwiększenie sprzedaży usług, a nie konkurs w znaczeniu nadanym art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Zdaniem Sądu, w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na zasadniczą różnicę między korzystaniem w procesie stosowania prawa - a zwłaszcza na tym jego etapie, które określane jest mianem subsumcji, a więc przyporządkowania określonej normy prawnej do danego stanu faktycznego - z definicji ustawowej danego pojęcia występującej na gruncie danego aktu prawnego, a posługiwaniem się definicją słownikową. W tym pierwszym przypadku zwłaszcza, gdy definicja jest stosunkowo precyzyjna i nie używa niedookreślonych zwrotów, a wyjaśnienie znaczenia określonego pojęcia występującego w danym akcie prawnym następuje poprzez podanie poszczególnych elementów składających się na to pojęcie, czy też warunków, których zaistnienie jest niezbędne z punktu widzenia możliwości przyporządkowania do tego pojęcia określonego stanu, zjawiska, czy zdarzenia - wówczas rzeczywiście można uznać, iż w przy braku zaistnienia jakiegokolwiek elementu, czy też spełnienia warunku zawartego w definicji ustawowej, nie jest możliwe przyporządkowanie danego stanu faktycznego do normy prawnej, w której pojęcie to występuje. Przykładowo, odnosząc to do rozpatrywanej sprawy, gdyby istniała definicja ustawowa konkursu i w świetle tej definicji niezbędnym warunkiem uznania danego przedsięwzięcia za konkurs byłoby przeprowadzenie eliminacji, to wtedy istotnie brak tych eliminacji w regulaminie tego przedsięwzięcia uniemożliwiałoby jego uznanie za konkurs w rozumieniu tej definicji i w konsekwencji przyporządkowanie tego przedsięwzięcia do normy prawnej, w której pojęcie konkursu było zawarte. Inaczej jest jednak w przypadku definicji słownikowej

i rozumienia danego terminu w języku potocznym. Słownikowe wyjaśnienie znaczenia danego wyrazu w języku potocznym siłą rzeczy musi być syntetycznym, kierunkowym jedynie opisem danej rzeczy, zdarzenia, czy też zjawiska, ujmującym zwykle ich najczęściej spotykaną, typową formę. Poza tym, w słownikach w celu przybliżenia i zobrazowania znaczenia danego terminu podaje się zazwyczaj najczęściej spotykane związki frazeologiczne odnoszące się do wyjaśnianego pojęcia, z których wynika zwykle różnorodność form i odmian danej rzeczy, zjawiska lub zdarzenia. Należy również podkreślić, iż w przeciwieństwie do definicji ustawowej zawartej w danym akcie prawnym, nie ma jednej i powszechnie obowiązującej definicji słownikowej określonego pojęcia, a pomiędzy poszczególnymi z nich mogą zachodzić różnice w sposobie opisu wyjaśnianego terminu oraz niezbędnych cechach i elementach, które składają się na opis wyjaśniający znaczenia danego pojęcia.

Powracając do spornego pojęcia "konkursu", tylko tytułem przykładu można wskazać definicje tego pojęcia zawarte w innych opracowaniach, niż tylko to wskazane przez organ odwoławczy. I tak, według Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza, PWN Warszawa 2003 r., tom 2 str. 210 - "konkurs" to przedsięwzięcie najczęściej o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac, itp. zwykle wyróżnianych nagrodami. Według Domowego Popularnego Słownika Języka Polskiego pod redakcją B. Dunaja, wyd. Cykada, str. 202 - "konkurs" to zorganizowana impreza o określonym regulaminie, której celem jest wyłonienie w drodze eliminacji kogoś lub czegoś najlepszego w danej dziedzinie, zwykle połączona z przyznaniem nagród.

Z kolei w Słowniku Wyrazów Obcych, wyd. Europa, str. 396-397 - "konkurs" to impreza, która ma na celu wyłonienie przez specjalistyczne jury osoby lub grupy najlepszej w danej dziedzinie, np. artystycznej, naukowej, przebiegająca często wieloetapowo; najczęściej wygrana lub zajęcie jednego z wyższych miejsc

w konkursie jest związane z określoną w warunkach wstępnych nagrodą pieniężną, rzeczową lub przyznaniem prawa do realizacji czegoś.

Z opisanego przez Skarżącą stanu faktycznego wynika, iż chodzi tu o zorganizowane przedsięwzięcie, w którym występują, m.in. takie elementy jak: regulamin, komisja konkursowa, nagrody. W świetle powyższych definicji można byłoby mieć jedynie wątpliwości, czy występuje w nim powtarzający się w tych definicjach element opisu w postaci "wyłonienia najlepszych". Można jednak nie bez racji twierdzić, iż w świetle załączonego regulaminu, są nimi wszyscy ci, którzy udzielili prawidłowych odpowiedzi na zadane pytania i zdobyli określoną liczbę punktów uprawniającą ich do uzyskania nagrody zgodnie z §7 regulaminu przedmiotowego konkursu, (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2007r., sygn. akt III SA/Wa 3528/06). Fakt, że konkurs jest skierowany do określonej grupy osób nie wyłącza możliwości stosowania do niego art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., a wprowadzenie obowiązku logowania się na stronie internetowej, sprzyja ochronie danych osobowych osób biorących udział w konkursie. Takie rozwiązania są dość powszechne w konkursach internetowych różnych firm, np. coca-coli, visa, Wedel. Zwrócić uwagę należy, iż konkurs ogłoszony przez Wnioskodawcę, choć skierowany do doradców zatrudnionych w innych firmach nie ma dotyczy wszystkich z nich, lecz tylko te osoby, które przystąpią do konkursu. Przystąpienie do konkursu jest dobrowolne, zaś nagroda przyznawana jest za zgromadzenie określonej ilości punktów i po udzieleniu prawidłowej odpowiedzi na pytanie wybrane losowo. Powyższe elementy (w tym losowy i rywalizacji) mieszczą się w ramach przedsięwzięcia jakim jest konkurs- wybór najlepszej osoby, spełniającej określone kryteria.

Zastrzeżenia organu budził fakt, iż konkurs ma na celu zwiększenie sprzedaży określonych produktów finansowych. Powyższe nie stoi jednak w sprzeczności z art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Wiele konkursów ma na celu np. skłonienie klientów do zakupu określonych marek towarów (zakup kawy, batoników itp.) lub płacenia za nie określoną kartą kredytową.

Reasumując tę część rozważań należy jeszcze raz podkreślić, iż przepisy u.p.d.o.f., ani też inne przepisy podatkowe nie zawierają ustawowej definicji użytego w art. 30 ust. 1 pkt 2 tej ustawy terminu "konkurs". Nie ma też na gruncie języka polskiego jednej ściśle określonej definicji konkursu, brak jest w związku z tym wyraźnie określonych granic rozumienia tego pojęcia, co w konsekwencji powoduje, że istnieje duża różnorodność odmian i form przedsięwzięć, które na gruncie języka potocznego mogą być określane tym mianem. Natomiast w rozpatrywanej sprawie, zdaniem Sądu, opisywane przez Skarżącą przedsięwzięcie nie wykazuje takich cech, które pozwalałyby je wykluczyć z pojęcia "konkursu" w jego potocznym rozumieniu przyjętym w języku polskim.

W świetle powyższego należy uznać, iż organ nie miał uzasadnionych podstaw, aby opierając się jedynie na literalnym brzmieniu jednej z definicji słownikowych, zawierającej opis pojęcia "konkurs", zakwestionować możliwość zastosowania do przedstawionego przez Skarżącą stanu faktycznego art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. Tym samym organ naruszył ten przepis w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy.

Natomiast w pozostałym zakresie objętym wnioskiem Skarżącej o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego odnośnie art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Stwierdzić należy, iż stanowisko organu w tej kwestii jest prawidłowe mimo, błędnego jego uzasadnienia.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku

z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

W dzisiejszych czasach nie sposób kwestionować znaczenia Internetu jako środka masowego porozumiewania się i zdobywania różnego rodzaju informacji. Zdaniem Sądu dostępność, którą można uznać za powszechną pozwala zaliczyć Internet do środków masowego przekazu.

Natomiast kwestia, czy Internet wbrew literalnemu brzmieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f jest środkiem masowego przekazu umożliwiającym skorzystanie

z określonego w tym przepisie zwolnienia, jest kwestią odrębną.

Wskazać, należy iż powyższe zwolnienie dotyczy tylko konkursów nie tylko emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu, ale też organizowanych przez te środki. Oba te elementy, tj. organizacja i emisja przez środki masowego przekazu musza wystąpić łącznie, aby możliwe było zastosowanie w/w przepisu (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2010r., sygn. akt

III SA/Wa 1189/09).

W niniejszej sprawie Skarżąca nie należy do instytucji zaliczanych do środków masowego przekazu, bowiem jest firmą, której przedmiot działalności jest inny, związany głównie z działalności finansową (str.5 odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego Spółki).

Nadto, przedmiotowy konkurs nie jest konkursem z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu.

Wobec powyższego organ prawidłowo uznał, że w stosunku do konkursu organizowanego do wnioskodawcy nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, organ zobowiązany jest uwzględnić powyższe wskazania Sądu.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), orzekł jak w sentencji.

O kosztach postępowania nie orzeczono z uwagi na brak wniosku Strony

w tym zakresie.