Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 13 grudnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędzia NSA Teresa Rutkowska (spr.), , Protokolant ref. staż. Przemysław Mazur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2012 roku sprawy ze skargi K.T. na zarządzenie zastępcze Wojewody [...] z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu wójta Gminy K. oddala skargę.

III SA/Łd 945/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem zastępczym z dnia [...] (znak [...]) wydanym na podstawie art. 98a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) [dalej ustawa o samorządzie gminnym] w zw. z art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (tj. Dz.U. z 2010 r. Nr 176, poz. 1191) [dalej: ustawa o bezpośrednim wyborze wójta] oraz w zw. z art. 7 ust. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 176, poz. 1190 ze zm.) [dalej: Ordynacja wyborcza do rad gmin] – po powiadomieniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji pismem z dnia 1 sierpnia 2012 r., Wojewoda [...] stwierdził wygaśnięcie mandatu wójta Gminy K. – K. T.

W uzasadnieniu zarządzenia zastępczego Wojewoda [...] wskazał, że wyrokiem z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. akt [...], Sąd Rejonowy w B. II Wydział Karny, na okres próby 2 lat, warunkowo umorzył postępowanie karne wobec K. T. oskarżonej o czyn z art. 233 § 6 w zb. z art. 233 § 1 k.k. Powyższy wyrok, z zastrzeżeniem zmiany dotyczącej wyeliminowania przyjętego w nim ustalenia, iż oskarżona podczas przetargu opisanego w pkt IV aktu oskarżenia zatwierdziła także specyfikację istotnych warunków zamówień, został utrzymany w mocy prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt [...]. Wojewoda ustalił, że odpisy ww. wyroków Rada Gminy K otrzymała w dniu 25 maja 2012 r.

Wobec powyższych ustaleń, jak stwierdził Wojewoda, zaistniała obligatoryjna przesłanka pozbawienia K. T. mandatu wójta Gminy K. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 2 pkt 2 Ordynacji wyborczej do rad gmin, osoby wobec których wydano prawomocny wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne w sprawie popełnienia przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego nie mają prawa wybieralności. Z kolei z art. 26 ustawy o bezpośrednim wyborze wójta wynika, że utrata prawa wybieralności lub brak tego prawa w dniu wyborów skutkuje wygaśnięciem mandatu wójta (ust. 1 pkt 3) i obliguje radę gminy do podjęcia uchwały stwierdzającej to wygaśnięcie, najpóźniej po upływie miesiąca od wystąpienia przesłanki wygaśnięcia mandatu (art.26 ust. 2 wskazywanej ustawy).

Pismem z dnia 31.05.2012 r. Przewodniczący Rady Gminy K. poinformował Wojewodę, że Rada Gminy K. na sesji w dniu 31.05.2012 r. nie podjęła uchwały wygaszającej mandat Wójta Gminy K. – K. T. oraz oświadczyła, że w innym terminie w tej sprawie takiej uchwały nie podejmie.

W związku z powyższym, w dniu 25 czerwca 2012 r. Wojewoda skierował do Rady Gminy K. wezwanie do podjęcia w tej sprawie uchwały, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania ( doręczone 27 czerwca 2012 r.)..

Pismem z dnia 28.06.2012 r. Przewodniczący Rady Gminy poinformował Wojewodę, że Rada, ponownie zajmując się sprawą wygaśnięcia mandatu wójta K. T. uchwały w tej sprawie nie podjęła i nie podejmie z uwagi na skomplikowany charakter sprawy.

Jak ustalił Wojewoda, Rada Gminy K. uchwały takiej do chwili wydawania zarządzenia zastępczego nie podjęła. Wobec czego Wojewoda zgodnie z art. 98a ust. 2 ustawy samorządzie gminnym, po powiadomieniu Ministra Spraw Wewnętrznych Administracji pismem z dnia 1 sierpnia 2012 r., wydał zaskarżone zarządzenie zastępcze.

Pismem z dnia 26 września 2012 r. skargę na zarządzenie zastępcze Wojewody [...] złożyła K. T., zarzucając naruszenie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks wyborczy (Dz.U. Nr 21, poz. 113 ze zm.) [dalej: Przepisy wprowadzające Kodeks wyborczy] poprzez jego niezasadne zastosowanie, a w konsekwencji również niezasadne zastosowanie ustawy z 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta /.../oraz Ordynacji wyborczej do rad gmin /.../, po ich uchyleniu, podczas gdy zgodnie z zasadą działania nowego prawa do oceny wygaśnięcia mandatu wójta gminy, gdzie zdarzenie prawne oceniane jako przesłanka wygaśnięcia mandatu zaistniało po wejściu w życie Kodeksu wyborczego należało zastosować przepisy tej ustawy.

Wnosiła w związku z tym o uwzględnienie skargi poprzez uchylenie zaskarżonego zarządzenia zastępczego w myśl art. 148 ustawy p.p.s.a. z uwagi na wydanie zarządzenia zastępczego z naruszeniem prawa oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania w sprawie, wraz z kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W obszernym uzasadnieniu skargi K. T. podnosiła, iż kluczowym zagadnieniem, dla oceny prawidłowości decyzji w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia jej mandatu jest poprawne określenie właściwego stanu prawnego sprawy.

Jak wskazała w związku z tym, zgodnie z pierwotnym stanem prawnym, w myśl art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o bezpośrednim wyborze wójta, wygaśnięcie mandatu następuje w przypadku utraty biernego prawa wyborczego. W myśl tej ustawy w zakresie nieuregulowanym, stosuje się przepisy Ordynacji wyborczej. Ustawa ta w art. 7 ust. 2 pkt 2 stwierdza, że prawo wybieralności traci osoba, wobec której wydano prawomocny wyrok umarzający postępowanie w sprawie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego.

Natomiast zgodnie z art. 492 ustawy Kodeks wyborczy wygaśnięcie mandatu wójta następuje m.in. w przypadku utraty biernego prawa wyborczego. Przepis art. 11 Kodeksu wyborczego określający przesłanki biernego prawa wyborczego stanowi, że w wyborach wójta może startować obywatel polski, mający prawo wybierania w tych wyborach, a ponadto osoba ta, nie może być skazana prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe. Ponadto, nie ma prawa wybieralności osoba, wobec której wydano prawomocne orzeczenie stwierdzające utratę prawa wybieralności na podstawie ustawy lustracyjnej. Wobec powyższego, jak skonstatowała skarżąca, jej mandat wygasłby tylko wtedy, jeśli do oceny jej sytuacji prawnej stosuje się przepisy ustawy o bezpośrednim wyborze wójta i Ordynacji wyborczej, bowiem przepisy Kodeksu wyborczego przyznają bierne prawo wyborcze osobom, wobec których warunkowo umorzono postępowania karne.

W związku z tym skarżąca wskazała, że została wybrana na stanowisko wójta pod rządami ustawy o bezpośrednim wyborze wójta, przy czym w sprawach nieuregulowanych stosowano Ordynację wyborczą. W dniu 1 sierpnia 2011 r. w życie weszła natomiast ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy na podstawie art. 1 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę Kodeks wyborczy, który to wprowadził 6-miesięczne vacatio legis. Równocześnie w myśl art. 10 pkt 2 przepisów wprowadzających Kodeks wyborczy utraciła moc ustawa o bezpośrednim wyborze wójta. Kodeks wyborczy kompleksowo reguluje kwestie związane z biernym i czynnym prawem wyborczym, w tym również w odniesieniu do wyborów samorządowych. Jak dalej wskazała skarżąca, kwestie intertemporalne stosowania prawa zostały określone w art. 16 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Kodeks wyborczy.

Strona skarżąca wskazała, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 lipca 2011 r. K 9/11 przepisy art. 16 ust. 1 i 2 przepisów wprowadzających Kodeks wyborczy zostały uznane za niezgodne z Konstytucją i wyeliminowane ze stanu prawnego z dniem ogłoszenia wyroku . Trybunał uchylając art. 16 ust. 1 i 2 przepisów wprowadzających Kodeks wyborczy stwierdził, że w związku z utrzymaniem w mocy art. 10 ustawa o bezpośrednim wyborze wójta i burmistrza nie może być stosowana . "Aby akt prawny uchylony mógł być stosowany do zdarzeń zaistniałych po jego uchyleniu w systemie prawnym musiałaby istnieć regulacja intertemporalna zezwalająca na to". Stosowanie uchylonej ustawy stanowi zatem wyjątek od ogólnej zasady stosowania prawa nowego.

Szczególnie istotne dla rozpoznania sprawy, jak wskazała skarżąca jest rozstrzygnięcie, czy postanowienia art. 16 ust 3 i ust. 4 Przepisów wprowadzających Kodeks wyborczy znajdują zastosowanie do wskazania prawa właściwego w przedmiocie wygaśnięcia mandatu skarżącej. Jak w związku z tym podniosła, treść art. 16 ust. 3 przepisów wprowadzających dotyczy "nowych, przedterminowych i uzupełniających wyborów organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego". Dlatego też, jej zdaniem, z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z mandatem wójta, powyższy przepis nie może znaleźć zastosowania, gdyż wójt nie jest organem stanowiącym gminy. Powstaje zatem pytanie o zakres dyspozycji art. 16 ust. 4 przepisów wprowadzających. Przepis ten z pewnością dotyczy wójtów, burmistrzów i prezydentów miast, jednakże należy zwrócić uwagę na drugą część przepisu, która stanowi o stosowaniu starego prawa do przedterminowych wyborów wójta przeprowadzonych w trakcie kadencji 2010-2014. Zdaniem skarżącej, w myśl literalnego brzmienia tego przepisu, jeżeli do zdarzenia powodującego wygaśnięcie mandatu doszło po wejściu w życie Kodeksu wyborczego, to do oceny przesłanek wygaśnięcia jak i procedury stwierdzenia wygaśnięcia stosuje się nowe przepisy, natomiast wybory uzupełniające należy przeprowadzić w oparciu o uprzednio obowiązujące przepisy. W związku z uchyleniem ogólnych norm art. 16 ust. 1 i ust. 2 nie ma podstaw, aby stosować uchylone przepisy do oceny czy doszło do wygaśnięcia mandatu wójta wybranego na podstawie Ordynacji wyborczej, a co do którego przesłanki wygaśnięcia powstały po wejściu w życie Kodeksu wyborczego i jednoczesnym uchyleniu Ordynacji wyborczej. Na poparcie swojego stanowiska Skarżąca powołała się na także na wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 kwietnia 2012 r. II SA/Wr 87/12. Zwróciła także uwagę, że w związku z rozstrzygnięciem zawartym w wyroku TK z 21 lipca 2011 r. w zakresie uchylenia art. 16 ust. 1 i 2 przepisów wprowadzających Kodeks wyborczy podjęto inicjatywę ustawodawczą mającą na celu dostosowanie systemu prawa do treści tego wyroku i powołała się na uzasadnienie projektu nowelizacji.

Skarżąca podkreślała, że przesłanki do wygaśnięcia mandatu zachodzą jedynie w odniesieniu do starego stanu prawnego. Nowe prawo w aspekcie oceny czy doszło do wygaśnięcia mandatu w przypadku warunkowego umorzenia postępowania karnego jest łagodniejsze i zastosowanie powinna znaleźć ustawa względniejsza

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w zarządzeniu zastępczym i powołując się na orzeczenia sądów administracyjnych: wyrok NSA z 19 czerwca 2012 r. II OSK 1305/12, wyrok NSA z 17 lipca 2012 r. II OSK 1501/12 i wyrok WSA w Łodzi z 29 sierpnia 2012 r. III SA/Łd /12.

W replice na odpowiedź na skargę pełnomocnik skarżącej podtrzymał zarzuty, wnioski i twierdzenia zawarte w skardze i dodatkowo podkreślił, że Trybunał Konstytucyjny w pkt 9.6 uzasadnienia wyroku z dnia 20 lipca 2011 r. (K 9/11 ) stwierdził jednoznacznie, że "od 1 sierpnia 2011 r. ordynacja wyborcza traci moc obowiązującą i nie może być już stosowana do jakichkolwiek wyborów powszechnych". Zauważył, że wyroki , na które powołał się Wojewoda [...] dotyczą innych sytuacji faktycznych i nie mogą mieć zastosowania w tej sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r., poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej. Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) [dalej ustawa p.p.s.a.] kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje także orzekanie w sprawie skarg na akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego. Aktem nadzoru jest m.in. zarządzenie zastępcze wojewody.

Kontrola sprawowana jest pod względem zgodności z prawem zaskarżonego aktu (art. 1 § 2 p.p.s.a.), przy czym w myśl art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd administracyjny nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W konsekwencji Sąd bada zatem prawidłowość zastosowanych przepisów prawa w odniesieniu do istniejącego w sprawie stanu faktycznego.

W niniejszej sprawie przedmiotem oceny Sądu było zarządzenie zastępcze Wojewody [...] z dnia [...] stwierdzające wygaśnięcie mandatu wójta gminy K. K. T. Dokonując oceny legalności przedmiotowego zarządzenia Sąd stwierdził, że Wojewoda [...] nie dopuścił się naruszenia przepisów prawa materialnego czy procesowego, a zatem skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Stan faktyczny w rozpatrywanej sprawie nie budzi żadnych wątpliwości i nie jest kwestionowany przez stronę skarżącą. Zostały także spełnione warunki formalne dotyczące trybu wydania przez Wojewodę zarządzenia zastępczego, o którym stanowi art. 98 a ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym.

Istota sporu w rozpatrywanej sprawie sprowadza się do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy i na jakiej podstawie prawnej Wojewoda [...] był uprawniony do stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Wójta Gminy K. w sytuacji, gdy wobec K. T. toczyło postępowanie karne zakończone wydaniem przez Sąd Rejonowy w B. w dniu 4 listopada 2011 r. ( sygn. akt [...]) wyroku warunkowo umarzającego postępowanie. Wyrok ten został następnie w dniu 18 kwietnia 2012 r. utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy w P. z jedną tylko zmianą tj. wyeliminowano z wyroku sądu pierwszej instancji ustalenie, że oskarżona K. T. podczas przetargu opisanego w punkcie IV aktu oskarżenia zatwierdziła także specyfikację istotnych warunków zamówień ( sygn. akt [...]).

Zaskarżone zarządzenie zastępcze dotyczy stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Wójta Gminy K. wybranego w wyborach samorządowych przeprowadzonych w dniu 21 grudnia 2010 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta ( j.t. Dz. U. z 2010 r. nr 176 poz. 1191 ) oraz ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. ( Dz. U. z 2010 r. nr 176, poz. 1190).

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy o bezpośrednim wyborze wójta /../ wygaśnięcie mandatu wójta następuje wskutek utraty prawa wybieralności lub braku tego prawa w dniu wyborów.

Wygaśnięcie mandatu stwierdza rada gminy w drodze uchwały, najpóźniej po upływie miesiąca od dnia wystąpienia przesłanek wygaśnięcia mandatu. ( art. 26 ust. 2 zd.1).

Jak stanowi art. 2 ust. 2 ustawy o bezpośrednim wyborze wójta /../ w sprawach nieuregulowanych ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 16 lipca 1998r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. ( Dz. U. z 2010 r. nr 176, poz. 1190).

Zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy Ordynacja wyborcza do rad gmin /.../, nie mają prawa wybieralności osoby, wobec których wydano prawomocny wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne w sprawie popełnienia przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego.

W rozpatrywanej sprawie, nie budzi żadnych wątpliwości, że na podstawie powyżej wskazanych przepisów zaistniała obligatoryjna przesłanka pozbawienia K. T. mandatu wójta gminy K. A ponieważ Rada Gminy K. po otrzymaniu w dniu [...] odpisów wyroków w sprawie karnej nie podjęła uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu Wójta Gminy, Wojewoda [...] po bezskutecznym upływie wyznaczonego Radzie terminu do podjęcia uchwały, na podstawie art. 98 a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) [dalej ustawa o samorządzie gminnym], wydał w dniu 16 sierpnia 2012 r. zaskarżone zarządzenie zastępcze.

Stosownie bowiem do treści art. 98a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ( w brzmieniu obowiązującym do dnia wejścia w życie Kodeksu wyborczego, tj do dnia 1 sierpnia 2011 r.), jeżeli właściwy organ gminy, wbrew obowiązkowi wynikającemu z przepisów art. 190 ust. 2 i 6 i art. 194 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 24 b ust. 6, art. 26 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz.U. Nr 113, poz. 984, Nr 127, poz. 1089 i Nr 214, poz. 1806) oraz art. 5 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne, w zakresie dotyczącym odpowiednio wygaśnięcia mandatu radnego, obsadzenia mandatu radnego, wygaśnięcia mandatu wójta, odwołania ze stanowiska albo rozwiązania umowy o pracę z zastępcą wójta, sekretarzem gminy, skarbnikiem gminy, kierownikiem jednostki organizacyjnej gminy i osobą zarządzającą lub członkiem organu zarządzającego gminną osobą prawną, nie podejmuje uchwały, nie odwołuje ze stanowiska lub nie rozwiązuje umowy o pracę, wojewoda wzywa organ gminy do podjęcia odpowiedniego aktu w terminie 30 dni. W razie bezskutecznego upływu terminu określonego w ust. 1, wojewoda, po powiadomieniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej, wydaje zarządzenie zastępcze (ust. 2 art. 98a ustawy o samorządzie gminnym).

Z mocy art.98a ust. 3 ustawy, przepis art. 98 stanowiący o możliwości zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia, stosuje się odpowiednio, z tym że uprawniona do złożenia skargi jest również osoba, której interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy zarządzenie zastępcze.

Należy jednak w rozważaniach uwzględnić fakt, że z dniem 1 sierpnia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy ( Dz. U. nr 21, poz. 112 z późn zm.), która kompleksowo określiła zasady i tryb zgłaszania kandydatów, przeprowadzania oraz warunki ważności wyborów do Sejmu i Senatu RP, Prezydenta RP, do Parlamentu Europejskiego w RP, a także do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego oraz wójtów, burmistrzów i prezydentów miast.

Również 1 sierpnia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 stycznia 2011r Przepisy wprowadzające ustawę – Kodeks wyborczy (Dz. U. z 2011 r. nr 21 poz. 113)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy wprowadzającej, z datą wejścia w życie Kodeksu wyborczego utraciły moc: m.in. ustawa z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. (Dz. U. z 2010 r. nr 176, poz. 1190) oraz ustawa o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta ( Dz. U. z 2010 nr 17, poz. 1191).

Ustawa wprowadzająca w dacie jej uchwalenia zawierała w art. 16 regulacje wskazujące, które przepisy stosować w trakcie już rozpoczętej kadencji. Art. 16 ust. 1 ustawy wprowadzającej stanowił, że ustawę Kodeks wyborczy stosuje się do wyborów zarządzonych po dniu jej wejścia w życie oraz kadencji rozpoczętych po przeprowadzeniu tych wyborów. Ust 2 art. 16 stanowił, że do wyborów zarządzonych przed dniem wejścia w życie Kodeksu wyborczego stosuje się przepisy dotychczasowe.

W myśl ust. 3 art. 16, do nowych przedterminowych i uzupełniających wyborów organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego przeprowadzanych w trakcie kadencji, w czasie której ustawa Kodeks wyborczy weszła w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Zgodnie z art. 16 ust. 4 ustawy wprowadzającej, do przedterminowych wyborów wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przeprowadzanych w trakcie kadencji, w czasie której ustawa Kodeks wyborczy weszła w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Ust 1 i 2 art. 16 przepisów wprowadzających miały charakter ogólny i odnosiły się zarówno do wyborów samorządowych jak i wyborów do Sejmu, Senatu, Parlamentu Europejskiego, na Prezydenta RP, ust. 3 i 4 art. 16 odnoszą się tylko do organów samorządu terytorialnego.

W takim stanie prawnym nie budziło wątpliwości, że w czasie kadencji samorządu rozpoczętej przed uchwaleniem i wejściem w życie Kodeksu wyborczego – do wyborów przedterminowych i uzupełniających organów stanowiących oraz do przedterminowych wyborów wójta przeprowadzanych w trakcie tej kadencji oraz w innych sprawach regulowanych przepisami ustaw wyborczych ( w tym wygaśnięcia mandatu wójta) stosuje się nadal przepisy Ordynacji wyborczej i ustawy o bezpośrednim wyborze wójta.

Jednak jeszcze przed wejściem w życie ustawy Kodeks wyborczy i ustawy wprowadzającej, w wyroku z dnia 20 lipca 2011 r. sygn. akt K 9/11 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 16 ust. 1 i 2 w związku z art. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Kodeks wyborczy, przez to, że uzależnia reżim prawny wyborów od terminu ich zarządzenia, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 10 Konstytucji. W uzasadnieniu wyroku Trybunał Konstytucyjny odnosił się wyłącznie do kwestii związanych z wyborami do Sejmu i Senatu w 2011 r.

W związku z tym orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, pojawiają się wątpliwości, które przepisy, czy zmienionego Kodeksu wyborczego, czy Ordynacji wyborczej do rad gmin i ustawy o bezpośrednim wyborze wójta mają zastosowanie do tych sytuacji, które, jak np. w rozpoznawanej sprawie, wiążą się z wygaśnięciem mandatu wójta, a odmiennie określają przesłanki wygaśnięcia mandatu.

Wprawdzie także zgodnie z art. 492 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy wygaśnięcie mandatu wójta następuje wskutek utraty prawa wybieralności lub braku tego prawa w dniu wyborów, ale już art. 11 tej ustawy określający przesłanki biernego prawa wyborczego różni się w swoim brzmieniu od art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.

Art. 11 § 2 ustawy Kodeks wyborczy stanowi bowiem, że nie ma prawa wybieralności w wyborach osoba skazana prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe (pkt 1) oraz osoba wobec której wydano prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające utratę prawa wybieralności, o którym mowa w art. 21a ust. 2a ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów ( Dz. U. z 2007 r. nr 63 poz.425 ze zm.). Kodeks wyborczy nie przewiduje zatem utraty biernego prawa wyborczego przez osoby, wobec których wydano prawomocny wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne w sprawie popełnienia przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego.

Nie ulega wątpliwości, że dla skarżącej korzystne byłoby uznanie, że do oceny, czy nastąpiło wygaśnięcie jej mandatu wójta, mają zastosowanie przepisy Kodeksu wyborczego, obowiązującego w dacie uprawomocnienia się wyroku w sprawie karnej i wydania zaskarżonego zarządzenia zastępczego.

Zarówno w orzecznictwie sądów jak i piśmiennictwie zarysowały się jednak w tym przedmiocie dwa stanowiska. Pierwsze, że od 1 sierpnia 2011 r. do rozpoczętych kadencji organów jednostek samorządu terytorialnego mają zastosowanie przepisy Kodeksu wyborczego, z uwzględnieniem przepisów dotychczasowych jedynie w zakresie określonym w art. 16 ust. 3 i 4 ustawy – Przepisy wprowadzające Kodeks wyborczy, a więc do wygaśnięcia mandatu i stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego, wójta (burmistrza, prezydenta) stosuje się odpowiednie przepisy Kodeksu wyborczego. Drugie, że od 1 sierpnia 2011 r. do już rozpoczętych kadencji organów jednostek samorządu terytorialnego mają nadal zastosowanie przepisy dotychczasowe.

W ocenie Sądu więcej argumentów przemawia za drugim stanowiskiem, a więc tym, które przyjmuje, że status skarżącej jako wójta wybranego w wyborach, które odbyły się w dniu 21 grudnia 2010 r. jest regulowany przepisami dotychczasowymi, tj. tymi, które obowiązywały w dniu wyborów.

Kwestie te były przedmiotem szczegółowych rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z 19 czerwca 2012 r. sygn. II OSK 1305/12 stwierdził, że zastosowanie wykładni systemowej i celowościowej, prokonstytucyjnej, prowadzi do uznania za właściwe poglądu drugiego, sprowadzającego się do przyjęcia, że do kadencji pochodzących z wyborów organów samorządu terytorialnego, rozpoczętej przed dniem wejścia w życie Kodeksu wyborczego, mają zastosowanie przepisy Ordynacji wyborczej do rad gmin /.../.

Po pierwsze, Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że wyrok TK z dnia 20 lipca 2011 r. K 9/11 , w zakresie dotyczącym art. 16 ust. 1 i 2 ustawy wprowadzającej Kodeks wyborczy został sformułowany w sposób szczególny odnoszący się do "reżimu prawnego wyborów", które mają być zarządzone. Z uzasadnienia wyroku wynika, że chodziło o wybory parlamentarne, które mają być przeprowadzone tj wybory parlamentarne, które miały odbyć się w 2011 r., a nie o wybory, które już przeprowadzono i kadencje rozpoczęte po przeprowadzonych wyborach. Trybunał doszedł do wniosku, że orzeczenie o niekonstytucyjności art. 16 ust. 1 i 2 w związku z art. 1, powoduje, że z uwagi na pozostałe odpowiednie przepisy ustawy – Przepisy wprowadzające Kodeks wyborczy, wybory parlamentarne w 2011 r. mogą odbyć się wyłącznie na podstawie nowego prawa tj . Kodeksu wyborczego. Wyrok Trybunału w ogóle nie odnosi się do wyborów samorządowych przeprowadzonych w 2010 r. i kadencji rozpoczętych przed wejściem w życie Kodeksu wyborczego. Przemawia to za poglądem, że stwierdzenie przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności z art. 2 Konstytucji art. 16 ust. 1 i 2 Przepisów wprowadzających Kodeks wyborczy przez to, że uzależnia reżim prawny wyborów od terminu ich zarządzenia, nie powoduje zmiany stanu prawnego co do tego, że do wyborów samorządowych przeprowadzonych w 2010 r i kadencji organów jednostek samorządu terytorialnego rozpoczętej po tych wyborach mają nadal zastosowanie przepisy dotychczasowe tj Ordynacja wyborcza do rad gmin /.../ oraz ustawa o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta.

Po drugie, to że do wyborów samorządowych przeprowadzonych w 2010 r. i kadencji organów jednostek samorządu terytorialnego rozpoczętych po tych wyborach mają zastosowanie przepisy Ordynacji wyborczej do rad gmin /.../ oraz ustawy o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta. wynika nie tylko z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy wprowadzającej Kodeks wyborczy. Wybory samorządowe w listopadzie i grudniu 2010 r. zostały przeprowadzone na podstawie przepisów Ordynacji wyborczej do rad gmin /../ i ustawy o bezpośrednim wyborze wójta /../ , z uwzględnieniem zmian tych przepisów wprowadzonych ustawami, które weszły w życie w trakcie poprzedniej kadencji, ale miały zastosowanie do kadencji organów jednostek samorządu terytorialnego następującej po kadencji, w trakcie której ustawy wprowadzające zmiany weszły w życie. Zmiana przepisów dotyczących wygaśnięcia mandatu radnego, wójta, burmistrza i prezydenta miasta była objęta ustawą z dnia 5 września 2008 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz o zmianie niektórych innych ustaw ( Dz. U. nr 180, poz. 1111). W art. 6 tej ustawy, podobnie jak w innych ustawach zmieniających Ordynację wyborczą do rad gmin /.../ oraz ustawę o bezpośrednim wyborze wójta /.../, został zamieszczony przepis przejściowy, że zmienione przepisy mają zastosowanie do kadencji następujących po kadencji, w czasie której weszły w życie. Oznacza to, że w przepisach przejściowych, które są poza Ordynacją wyborczą do rad gmin /.../i ustawą o bezpośrednim wyborze wójta /.../ zawarte jest unormowanie, że przepisy Ordynacji wyborczej do rad gmin oraz ustawy o bezpośrednim wyborze wójta /../, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych w drodze kolejnych nowelizacji przed wyborami samorządowymi w 2010 r. stosuje się do wyborów samorządowych w 2010 r. i kadencji organów jednostek samorządu terytorialnego po tych wyborach. Te przepisy przejściowe nie utraciły mocy.

Po trzecie, Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił uwagę na nie budzącą wątpliwości treść art. 16 ust. 3 i 4 Przepisów wprowadzających Kodeks wyborczy. Stanowią one wprost, że do nowych, przedterminowych i uzupełniających wyborów organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego przeprowadzanych w trakcie kadencji, w czasie której Kodeks wyborczy wszedł w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe, jak również do przedterminowych wyborów wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przeprowadzanych w tracie kadencji, w czasie której Kodeks wyborczy wszedł w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe. Przepisy dotychczasowe to właśnie Ordynacja wyborcza do rad gmin /../ oraz ustawa o bezpośrednim wyborze wójta /../. Sąd podkreślił, że stosowanie przepisów dotychczasowych do wyborów obejmuje całość spraw związanych z tymi wyborami, a więc obejmuje także te przepisy, które określają warunki przeprowadzenia tych wyborów, w tym przepisy, których zastosowanie powoduje skutek w postaci przeprowadzenia wyborów. Nie można zaakceptować poglądu, że to czy wybory mogą być przeprowadzone reguluje Kodeks wyborczy, a samo przeprowadzenie wyborów reguluje Ordynacja wyborcza do rad gmin/../ i ustawa o bezpośrednim wyborze wójta. Zakładając racjonalność ustawodawcy, nieuprawniona staje się wykładnia prowadząca do przyjmowania, że choć w trakcie kadencji, rozpoczętej pod rządami starych regulacji, wybory uzupełniające i przedterminowe są przeprowadzane według starych zasad, to do bezpośrednio związanej z nimi sprawy utraty mandatu uzyskanego w tych wyborach według tych starych zasad, stosuje się już przepisy nowe. O tym, że ustawodawca nie chciał aby Kodeks wyborczy ( zmieniony ustawą z 31 sierpnia 2011 r. ) miał zastosowanie do kadencji rozpoczętej przed jego wejściem w życie świadczy treść art.. 5 ustawy z dnia 26 maja 2011r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U nr 134, poz. 777) stanowiącego, że "Jeżeli w wyniku zmian w podziale terytorialnym państwa zachodzących w trakcie kadencji organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego trwającej w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy rada gminy została z mocy prawa rozwiązana na podstawie art. 197 ust. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2010 r. Nr 176, poz. 1190 oraz z 2011 r. Nr 34, poz. 172), Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody zgłoszony za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej wyznacza osobę, która wykonuje zadania i kompetencje rady gminy do czasu wyboru nowej rady.".

Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że zagadnienia, określane ogólnym pojęciem "wyborów" mają złożony charakter i nie ograniczają się wyłącznie do zasad i trybu przeprowadzania wyborów. Kandydaci na radnych i wójtów muszą wiedzieć na jakich zasadach będą wykonywać mandat i kiedy i w jakim trybie mogą go utracić. Wprowadzanie nowych odmiennych regulacji w trakcie kadencji już rozpoczętej, narusza wynikającą z zasady demokratycznego państwa prawnego zasadę pewności prawa i zmienia sytuację prawną osób, które mogły spodziewać się, że będą do nich miały zastosowanie przepisy obowiązujące w dacie wyborów. Także wyborcy mają prawo wiedzieć, w jakich sytuacjach wybrany przez nich radny lub wójt może utracić mandat, a tym samym dojdzie do zniwelowania ich woli wyrażonej w akcie wyborczym. W trakcie rozpoczętej kadencji nie można zmieniać warunków wykonywania uzyskanych mandatów. Ten wymóg oraz konieczność odpowiednio wczesnego, co najmniej 6 miesięcy przed wyborami, wprowadzania istotnych zmian prawa wyborczego Trybunał Konstytucyjny w swoich orzeczeniach podnosi do rangi standardów demokratycznego państwa prawnego. Istotne zmiany prawa wyborczego to takie zmiany, które w wyraźny sposób wpływają na przebieg głosowania i jego wyniki, i które w związku z tym wymagają uprzedzenia adresatów normy prawnej o ich wprowadzeniu.

Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że art. 16 ust. 1 i 2 ustawy wprowadzającej nie rozróżniał w sposób pewny stosowania starego i nowego prawa wyborczego w odniesieniu do przyszłych wyborów do Sejmu i Senatu w 2011 r. i dlatego naruszał zasadę demokratycznego państwa prawnego i związane z nią bezpieczeństwo prawne. To stanowisko Trybunału Konstytucyjnego potwierdza także powyżej przedstawioną wykładnię odnoszącą się do wyborów samorządowych przeprowadzonych w 2010 r.

W przypadku wyborów uzupełniających znaczenie ma kwestia wygaśnięcia mandatu i stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego, wójta , burmistrza i prezydenta miasta, gdyż to zdarzenie decyduje o przeprowadzeniu tych wyborów. Dlatego stosowanie przepisów dotychczasowych do wyborów uzupełniających w czasie trwającej kadencji organów samorządu terytorialnego oznacza, że wygaśnięcie mandatu i stwierdzenie wygaśnięcia mandatu radnego, wójta, burmistrza i prezydenta miasta regulują przepisy art. 190 i 191 Ordynacji wyborczej do rad gmin /../ oraz art. 26 i 27 ustawy o bezpośrednim wyborze wójta /.../.

Po czwarte, Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że nowe brzmienie art. 98a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wprowadzone przez ustawę z dnia 31 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks Wyborczy oraz niektórych innych ustaw, stosownie do art. 5 ustawy ma zastosowanie do kadencji organów jednostek samorządu terytorialnego, następujących po kadencji, w trakcie której ustawa ta weszła w życie. Przepis ten wyraźnie wskazuje, że do trwającej od 2010 r. kadencji organów jednostek samorządu terytorialnego nie mają zastosowana przepisy Kodeksu wyborczego. Skoro zaś przepisy Kodeksu wyborczego nie mają zastosowania do trwającej kadencji, to nie było potrzeb obejmowania przepisem przejściowym tej ustawy ( art. 5), także art. 1 ustawy z dnia 31 sierpnia 2011 r., który zmienia przepisy Kodeksu wyborczego.

Po piąte, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że stanowisko, że do wygaśnięcia mandatu radnego, wójta /.../ stosuje się przepisy Kodeksu wyborczego, które weszły w życie w trakcie kadencji organów jednostek samorządu terytorialnego wybranych w wyborach samorządowych w 2010 r. naruszałoby także wartości konstytucyjne. Takie stanowisko oznaczałoby akceptację zmiany reguł określających sprawowanie mandatu w trakcie kadencji i akceptację nierównego traktowania osób, które uzyskały mandat w wyborach samorządowych w 2010 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w składzie rozpatrującym niniejszą skargę w całości podziela poglądy wyrażone we wskazanym wyżej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie II OSK 1305/12. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, danie w rozpatrywanej sprawie pierwszeństwa wykładni literalnej, co wywodzi i o co wnosi strona skarżąca w pkt 14 i następnych skargi, wskazując na brzmienie art. 16 ust. 4 Przepisów wprowadzających Kodeks wyborczy, nie byłoby uzasadnione. Wprawdzie wykładnia językowa w orzecznictwie sądów administracyjnych ma nadal pozycję uprzywilejowaną, to jednak podkreśla się, że należy dać przewagę wynikowi wykładni językowej, ale pod warunkiem, że uprzednio rozważone zostały aspekty systemowe i funkcjonalne. Zdarzają się bowiem sytuacje, w których przepis rozpatrywany w oderwaniu od innych może wydawać się jasny, natomiast rozpatrywany w związku z innymi przepisami staje się wątpliwy, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, i uzyskuje inną treść. Wykładnia językowa musi być zatem uwzględniona wraz z wykładnią systemową i wykładnią funkcjonalną, co było przedmiotem przytoczonych wyżej rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 10.12.2009 r. sygn. I OPS 8/09 (ONSAiWSA 2010 nr 2, poz. 21) wskazywał, że w razie konfliktu trzeba dać pierwszeństwo rezultatowi otrzymanemu wedle dyrektyw funkcjonalnych, jeżeli rezultat językowy burzy podstawowe założenia o racjonalności prawodawcy, zwłaszcza o jego spójnym systemie wartości. ( Patrz też wyrok NSA z 16.12. 2008 r. I OSK 93/08, wyrok NSA z 16.12.2010 r. I OSK 1262/10).

Reasumując, stwierdzenie wygaśnięcia mandatu wójta wiąże się z koniecznością przeprowadzenia przedterminowych wyborów, choć jest zagadnieniem odrębnym . Objęcie zakresem dyspozycji art. 16 ust. 4 ustawy wprowadzającej nie tylko przedterminowych wyborów, o których mowa w tym przepisie, ale także stwierdzenia wygaśnięcia mandatu wójta stanowi uprawnioną rozszerzającą wykładnię tego przepisu, będącą wyjątkiem od zasady bezpośredniego działania Kodeksu wyborczego. Tylko taka wykładnia gwarantuje spójność i jednolitość reżimu wyborczego organów jednostek samorządu terytorialnego w świetle zasad i wartości konstytucyjnych, do jakich należy stabilność reguł prawa wyborczego w trakcie kadencji.

Odnieść należy się także do argumentu podniesionego w pkt 17 skargi, że w związku z rozstrzygnięciem zawartym w wyroku Trybunału Konstytucyjnego przygotowany został projekt ustawy o zmianie ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę – Kodeks wyborczy przewidujący dodanie do art. 16 Przepisów wprowadzających ust. 2a w brzmieniu "2a. Do kadencji organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego oraz kadencji wójta (burmistrza, prezydenta miasta), w czasie której ustawa wymieniona w art. 1 weszła w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe." Jak podnosiła strona skarżąca, w uzasadnieniu projektu nowelizacji wskazano, że "W konsekwencji ( wyroku TK) w pozostałym zakresie – poza art. 16 ust 3 i 4 – stosuje się prawo nowe, czyli Kodeks wyborczy, co potwierdziło w ocenie strony skarżącej jej stanowisko. Strona skarżąca stwierdziła też, że w uzasadnieniu projektu skrytykowano także stanowisko Państwowej Komisji Wyborczej wyrażone w uchwale z dnia 28 listopada 2011 r. oraz stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku II OSK 403/12, że przy zmianach w składach rad i stwierdzaniu wygaśnięcia mandatów wójtów, burmistrzów i prezydentów miast w kadencji 2010- 2014 należy stosować stare przepisy.

W związku z powyższym zauważyć należy, że ust. 2a został dodany do art. 16 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę – Kodeks wyborczy ustawą z dnia 12 października 2012 r. ( Dz. U. 2012 poz.1399) zmieniającą ustawę wprowadzającą z dniem 27 grudnia 2012 r. Nie ulega wątpliwości, że u podstaw projektu zmiany ustawy Przepisy wprowadzające ustawę – Kodeks wyborczy legło "naprawienie" skutków wyroku TK, gdyż jak stwierdzono w uzasadnieniu projektu, "Niezależnie od motywów, którymi kierował się TK, dokonał on całkowitej derogacji art. 16 ust. 1 i 2 . Nie można więc przyjąć, że przepisy te obowiązują nadal w odniesieniu do wyborów i kadencji samorządowych, europejskich i prezydenckich".

Należy w związku z tym stwierdzić, że uzasadnienie projektu zmiany miało za cel wykazanie potrzeby regulacji prawnej, po wyroku TK, która w sposób nie budzący wątpliwości określi, że przepisy dotychczasowe, a więc przepisy Ordynacji wyborczej do rad gmin/.../ oraz przepisy ustawy o bezpośrednim wyborze wójta /../ stosuje się do kadencji organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego oraz kadencji wójtów /.../, w trakcie której Kodeks wyborczy wszedł w życie. W uzasadnieniu projektu nie dokonywano wykładni istniejących przepisów, a jedynie wykazywano potrzebę uchwalenia ustawy, w związku z obowiązkiem dostosowania systemu prawa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.

Treść zmiany ( art. 16 ust. 2a ustawy wprowadzającej), uchwalonej 12.10.2012 r. potwierdza tylko prawidłowość wykładni dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 czerwca 2012 r., wykładni zgodnej z zasadami demokratycznego państwa prawnego.

Przyjęcie wykładni literalnej art. 16 ust. 4 ustawy wprowadzającej, jak tego chce skarżąca, w sytuacji, gdy od 27 grudnia 2012 r. obowiązuje ust. 2a art. 16 powodowałoby zupełnie nieracjonalną dwukrotną zmianę reżimu prawnego obowiązującego w kadencji organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego oraz kadencji wójta (burmistrza, prezydenta miasta),rozpoczętej w 2010 r. Do 1 sierpnia 2011 r. obowiązywałyby, gdy chodzi o podstawy wygaśnięcia mandatu wójta, przepisy dotychczasowe, od 1 sierpnia 2011 r., przepisy Kodeksu wyborczego , a od 27 grudnia 2012 r. ponownie przepisy Ordynacji wyborczej do rad gmin i ustawy o bezpośrednim wyborze wójta /.../.

Stanowisko, zgodne z prezentowanym przez skład Sądu w rozpoznawanej sprawie, wyraził też NSA z wyroku z 17 lipca 2012 r. II OSK 1501/12 czy WSA w Lublinie 21 czerwca 2012 r. III SA/Lu 231/12). Okoliczność, że wskazywane wyroki nie dotyczą sytuacji identycznej jak skarżącej, która jest związana z warunkowym umorzeniem postępowania karnego, a przypadków np. zrzeczenia się mandatu nie ma istotnego znaczenia dla ostatecznej konkluzji.

Mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej argumenty, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 151 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.

b.a.