drukuj    zapisz    Powrót do listy

6559, Środki unijne, Zarząd Województwa, Oddalono skargę, III SA/Gl 632/20 - Wyrok WSA w Gliwicach z 2020-12-16, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Gl 632/20 - Wyrok WSA w Gliwicach

Data orzeczenia
2020-12-16 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2020-10-12
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Sędziowie
Barbara Brandys-Kmiecik
Krzysztof Wujek
Magdalena Jankiewicz /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6559
Hasła tematyczne
Środki unijne
Skarżony organ
Zarząd Województwa
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2020 poz 818 art. 37 ust 1, art. 61 ust. 8 pkt 2
Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014- 2020 - t.j.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik Sędzia NSA Krzysztof Wujek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w C. na pismo Zarządu Województwa Śląskiego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie negatywnej oceny formalnej wniosku o dofinansowanie środkami unijnymi w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2014-2020 oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest rozstrzygnięcie Zarządu Województwa Śląskiego - działającego jako Instytucja Zarządzająca - z [...]r. nr [...], [...], którym Zarząd nie uwzględnił protestu skarżącej ,,A’’ Sp. z o.o. dot. oceny wniosku nr [...], pn. Dywersyfikacja działalności oraz wprowadzenie nowego modelu sprzedażowego.

Z akt sprawy wynika, że skarżący pismem z 25 maja 2020 r. złożył ww. wniosek o dofinansowanie. Został on następnie 19 czerwca 2020r. poinformowany przez [...] Centrum Przedsiębiorczości (dalej także powoływana jako lOK – Instytucja Organizująca Konkurs), że w trakcie weryfikacji wniosku stwierdzono występowanie błędów formalnych. W związku z powyższym wnioskodawca został poproszony o stosowne wyjaśnienia i korekty.

25 czerwca 2020 r. skarżący złożył drugą i skorygowaną wersję wniosku, jednak również w trakcie jego weryfikacji stwierdzono występowanie błędów formalnych, zatem pismem z 30 czerwca 2020r. został wezwany do jego uzupełnienia.

W odpowiedzi na powyższe 1 lipca 2020 r. skarżący złożył trzecią, skorygowaną wersję wniosku.

Pismem z 20 lipca 2020 r. lOK poinformowała stronę, iż wniosek o dofinansowanie projektu nie przeszedł pozytywnie oceny formalnej z powodu niespełnienia formalnych kryteriów wyboru projektów, tj. Kryterium formalnego: "Wniosek został uzupełniony zgodnie z regulaminem konkursu". IOK stwierdziła, że strona została wezwana do przedstawienia obiektywnego dokumentu, na podstawie którego oszacowała wysokość godzinowej stawki jednostkowej dla danego stanowiska oraz działań matematycznych, które będą wskazywały na sposób wyliczenia wysokości godzinowej stawki jednostkowej. W piśmie z 30 czerwca 2020r. została również poinformowana, iż wprowadzane zmiany nie mogą spowodować podwyższenia kwoty kosztów kwalifikowalnych Iub kwoty dofinansowania. W poprawionym wniosku, który wnioskodawca przesłał 1 lipca 2020 r. podwyższono wysokość kosztów kwalifikowalnych i kwoty dofinansowania dla wskazanych wydatków. Zgodnie z zapisami Regulaminu Konkursu - Podrozdział 5.2 Pkt. 18 "Wnioski, które zostaną poprawione lub uzupełnione niezgodnie z wezwaniem do uzupełnienia lub poprawy w zakresie spełnienia kryteriów oceny formalnej, podlegają odrzuceniu w wyniku negatywnej oceny spełnienia tych kryteriów." W związku z powyższym wniosek o dofinansowanie projektu nie został zakwalifikowany do oceny spełnienia kryteriów merytorycznych.

W związku z powyższą oceną formalną, 22 lipca 2020 r. skarżący złożył protest, w ramach którego wskazał, że zarzut oceniających w kwestii podwyższenia wysokości kosztów kwalifikowalnych jest bezzasadny. Wnioskodawca wyjaśnił na podstawie jakich danych oszacował wysokość godzinowej stawki jednostkowej. Z uwagi na przepisy dotyczące minimalnego wynagrodzenia stawki te musiały być wyższe od wynagrodzenia, które przyjęto na etapie pierwszych uzupełnień formalnych, tj. w drugiej wersji wniosku. Zdaniem strony obydwa pisma dotyczące poprawy wniosku dotyczą tego samego etapu oceny - oceny formalnej, a tym samym zapis Regulaminu mówiący, że: "Wprowadzone zmiany nie mogą spowodować podwyższenia wskazanej kwoty kosztów kwalifikowalnych i kwoty dofinansowania, a poziom wsparcia nie może przekroczyć 85%", zdaniem skarżącego, dotyczą zmian wprowadzonych w stosunku do pierwotnej wersji wniosku, będącej przedmiotem oceny na danym etapie konkursu.

Zaskarżonym rozstrzygnięciem z [...]r. Instytucja Zarządzająca wskazała, że ocena wniosków o dofinansowanie dokonywana jest w oparciu o Kryteria wyboru projektów (w przedmiotowej sprawie w oparciu o kryteria formalne), do których odsyła wnioskodawców biorących udział w przedmiotowym naborze Regulamin konkursu. Regulamin konkursu określa m. in. warunki uczestnictwa w konkursie, sposób i formę składania wniosku, sposób oceny wniosku, sposób poprawiania lub uzupełniania wniosku, kryteria wyboru projektów, zasady podejmowania decyzji o przyznaniu dofinansowania oraz procedurę odwoławczą.

Zgodnie z kryteriami wyboru projektów, w ramach kryterium formalnego 0/1 nie podlegającego uzupełnieniom nr 9 pn. "Wniosek został uzupełniony zgodnie z regulaminem konkursu" weryfikowane było czy w związku z uzupełnieniem/poprawą dokumentacji aplikacyjnej, nie dokonano nieuzasadnionych zmian, o których mowa w Regulaminie konkursu (np. dodanie/usunięcie zakresu rzeczowego wydatku, dodanie/usunięcie celu lub rezultatu projektu).

Wnioskodawca pismem z 19 czerwca 2020 r. został wezwany przez lOK do uzupełnienia/poprawy pierwotnej wersji wniosku o dofinansowanie o nr [...] w związku z występowaniem błędów formalnych powodujących niespełnienie kryteriów oceny formalnej w zakresie m.in.:

a) Kryterium formalne: Poprawność wypełnienia wniosku oraz spójność zapisów, w tym m.in.: - pkt C.2.2.- WYD030, WYD031 – "Proszę o wskazanie metodologii wyliczenia godzinowej stawki jednostkowej wraz z przedstawieniem działań matematycznych. Przypominam, iż koszt godzinowej stawki jednostkowej należy oszacować na podstawie obiektywnych danych statystycznych, np. raportu GUS. Proszę o uzasadnienie wydatku pod względem jego poniesienia".

W drugiej wersji wniosku skarżący dokonał korekt polegających na zmianie wysokości stawki godzinowej w obrębie wydatków WYD030 pn. Kucharz (wynagrodzenie za pracę) 860h/18,20 zł za h, wydatki kwalifikowalne: 15 652,00 zł oraz WYD031 pn. Pomoc kuchenna (wynagrodzenie za pracę) 860h/18,20 zł za h, wydatki kwalifikowane: 15 652,00 zł. Następnie, pismem z 30 czerwca 2020 r. lOK skierowała do wnioskodawcy kolejną prośbę o poprawę/uzupełnienie wniosku, gdyż pomimo poszerzenia opisów w ramach wydatków WYD030 oraz WYD031 w rubryce nr 12 w drugiej wersji wniosku w stosunku do pierwszej wersji wniosku, skarżący nadal nie podał, na podstawie jakiego dokumentu oszacował wysokość godzinowej stawki jednostkowej dla stanowiska kucharza (18,20 zł za h) oraz pomocy kuchennej (18,20 zł za h), jak również nie przedstawił działania matematycznego na podstawie którego wyliczył wysokość ww. stawek, o co był wyzwany przez lOK. Organ odwoławczy stwierdził, że w ramach drugiej poprawy skarżący miał w ramach pkt C.2.2. wniosku w wydatkach WYD030 oraz WYD031 poszerzyć opisy rubryki nr 12 o brakujące ww. dane nie dokonując przy tym zmian ich wartości, które doprowadziłyby do podwyższenia kwoty wydatków kwalifikowanych lub kwoty dofinansowania projektu, co wynika wprost z pisma lOK z 30 czerwca 2020 r.

Skarżący 1 lipca 2020 r. złożył kolejną, trzecią już wersję wniosku. Poszerzył opisy zawarte w rubrykach nr 12 pn. ogólny zakres obowiązków dla kucharza i pomocy kuchennej wraz z planowanym podziałem ilości godzin, podając metodologię wyliczenia jednostkowej stawki godzinowej oraz źródło, na postawie którego dokonał omawianych wyliczeń (lnternet) zgodnie z wezwaniem lOK. Oprócz tego w ramach wydatku WYD030 oraz WYD031 dokonał zmian, o które nie został przez lOK poproszony, tj. zmienił wartość stawki godzinowej dotyczącej wynagrodzenia pracowników wyliczonej w drugiej wersji wniosku z 18,20 zł za h na 22,30 zł za h (kucharz) oraz 18,20 zł za h na 18,56 zł za h (pomoc kuchenna).

IZ w będącym przedmiotem skargi rozpatrzeniu protestu z [...] r. podniosła, że lOK w piśmie z 30 czerwca 2020 r. wyzywającym do poprawy drugiej wersji wniosku poprosiła o poszerzenie opisów w rubryce nr 12 odnoszącej się do ww. wydatków, a nie o zmianę stawki godzinowej dla zawodu kucharza i pomocy kuchennej. Skarżący wyraźnie został poinformowany, że nie ma możliwości podwyższenia wskazanej kwoty kosztów kwalifikowalnych lub kwoty dofinansowania.

Pomimo wyraźnego wskazania jak należy uzupełnić wniosek oraz jakich działań stronie nie wolno dokonać, nie zastosowała się ona do powyższego, co przełożyło się na zwiększenie kwoty wydatków kwalifikowalnych:

- kwota wydatków kwalifikowalnych WYD030 oraz WYD031 w drugiej wersji wniosku: 31 304,00 zł, - kwota wydatków kwalifikowalnych trzeciej i ostatecznej wersji wniosku: 35 165,40 zł; wartość zwiększono o 3 861,40 zł . Powyższe działanie spowodowało, że:

1) kwota kosztów kwalifikowalnych w trzeciej wersji wniosku wyniosła: 405 165,40 zł, a w drugiej 401 304,00 zł;

2) kwota dofinansowania w trzeciej wersji wniosku wyniosła: 344 390,59 zł a w drugiej 341 108,40 zł;

3) dofinansowanie dla wydatków na wynagrodzenia kucharza i pomocy kuchennej w trzeciej wersji wniosku wyniosło: 29 890,59 zł a w drugiej 26 608,40 zł. A zatem wartość wydatków kwalifikowanych oraz wnioskowane dofinansowanie uległa zwiększeniu, co jest niezgodne z wezwaniem IOK i z zapisami Regulaminu Konkursu - Podrozdział 5.2 pkt. 18: ,,Wnioski, które zostaną poprawione lub uzupełnione niezgodnie z wezwaniem do uzupełnienia lub poprawy w zakresie spełnienia kryteriów oceny formalnej, podlegają odrzuceniu w wyniku negatywnej oceny spełnienia kryteriów formalnych." W konsekwencji IZ uznała, że lOK słusznie odrzuciła wniosek na etapie oceny formalnej.

Odnosząc się do argumentacji strony zawartej w proteście, że w jego opinii oceniający powinni dokonać weryfikacji trzeciej i ostatecznej wersji wniosku w stosunku do pierwszej wersji (a zatem z pominięciem wersji drugiej) oraz stwierdzenia, że oba pisma wzywające do uzupełnienia/poprawy wniosku dotyczyły tego samego etapu oceny, organ argumentacji tej nie uwzględnił. Przyznał, że w stosunku do pierwszej wersji wniosku wartość kosztów kwalifikowanych oraz wnioskowanego dofinansowania zmniejszyły się w ramach trzeciej wersji wniosku. Jednak zakres dokonywanych zmian porównywany jest przede wszystkim do tej wersji wniosku, do której wysłane były do wnioskodawcy uwagi. Zatem jeżeli wnioskodawca został wezwany do poprawy drugiego wariantu wniosku, gdyż zawierał on błędy, to po złożeniu wersji trzeciej weryfikuje się, czy zmiany te zostały prawidłowo naniesione. Zatem skoro uwagi zawarte w piśmie lOK z 30 czerwca 2020 r. dotyczyły weryfikacji zapisów drugiej wersji wniosku, to zapisy złożonej wersji trzeciej zostały porównane z wersją drugą. Weryfikacja tych zapisów wyzkazała, że wystąpiła nieuprawiona zmiana polegająca na zwiększeniu wartości wydatków kwalifikowanych oraz wnioskowanego dofinansowania w wydatkach WYD030 i WYD031, co jest niezgodne z Regulaminem konkursu. IZ za bezpodstawne uznała oczekiwanie strony, że lOK powinna zapisy wersji trzeciej wniosku porównać jedynie do zapisów wersji pierwszej. Każda kolejno złożona wersja wniosku stanowi odniesienie do wcześniejszej, co stanowi logiczny ciąg, tak więc jeżeli w drugiej wersji wniosku skarżąca obniżyła kwotę wnioskowanego dofinansowania do określonego pułapu, to nie może w kolejnej wersji tego pułapu znowu podwyższać, co uczyniono w przedmiotowym przypadku. Analogiczna sytuacja zachodzi w przypadku wartości wydatków kwalifikowalnych: jeżeli w drugiej wersji wniosku podano, że ich wartość wynosi: 401 304,00 zł, to wnioskodawcy nie wolno było dokonać zwiększenia do kwoty: 405 165,40 zł, o czym został pouczony przez lOK. IZ wyjaśniła, że wszystkich uczestników przedmiotowego konkursu obowiązują te same zasady ujęte w dokumentacji konkursowej i każdy projekt będzie oceniany według tych samych zasad, co pozwala zapewnić zachowanie zasady równego traktowania. Wnioskodawca nie może zatem dokonywać dowolnych zmian, w szczególności zwiększać wartości wydatków kwalifikowalnych oraz wnioskowanego dofinansowania. Końcowo IZ wskazała, że zgodnie z zapisami rozdz. 5.2. pkt 18 Regulaminu konkursu "Wnioski, które zostaną poprawione lub uzupełnione niezgodnie z wezwaniem w zakresie spełnienia kryteriów oceny formalnej, podlegają odrzuceniu w wyniku negatywnej oceny spełnienia kryteriów formalnych. Natomiast kryterium uzupełnienia wniosku zgodnie z regulaminem konkursu należy do kryteriów 0/1 niepodlegających uzupełnieniom i jego niespełnienie skutkuje odrzuceniem wniosku bez możliwości jego poprawy. W związku z powyższym IOK uznała protest za niezasadny.

Pismem z 5 października 2020r. skarżąca wniosła skargę na powyższe rozstrzygnięcie IZ. Zarzuciła w niej naruszenie przepisów mających istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia oraz błędy w ustaleniach faktycznych poprzez uznanie protestu za niezasadny.

W uzasadnieniu skargi podniosła, że w pierwszym uzupełnieniu jako podstawę oszacowania wysokości wynagrodzenia kucharza i pomocy kuchennej przyjęła minimalne wynagrodzenie wynoszące 2 600 zł miesięcznie, kierując się instrukcją wypełnienia wniosku przyjęto 1720 godzin na rok. Tym samym godzinową stawkę ustalono na poziomie 18,20 zł/godz. pomimo, że minimalna stawka godzinowa wynosi 17 zł/godzinę.

Po ponownym wezwaniu do uzupełnienia po konsultacjach telefonicznych i ustalono, że z uwagi na brak aktualnych danych z GUS można do określenia wynagrodzeń przyjąć dane z portali internetowych. Wnioskodawca wykorzystał tu dane ze strony wynagrodzenia.pl, która korzysta z Ogólnopolskiego Badania Wynagrodzeń. Do wniosku dołączono print screen ze strony, która posłużyła do oszacowania kosztów wynagrodzeń. Skoro wnioskodawca zastosował się do uwag osoby oceniającej, zarzut podwyższenia wysokości kosztów kwalifikowalnych jest nieuzasadniony. Tym bardziej, że zalecenia dotyczyły oparcia się na danych dotyczących średniego wynagrodzenia, które musiało być wyższe od minimalnego. Natomiast pozostawienie kwoty wynagrodzeń w niezmienionej wysokości spowodowałoby odrzucenie wniosku z uwagi na niezastosowanie się do uwag oceniającego. Strona podtrzymała swe dotychczasowe stanowisko co do tego, że wszystkie kolejne wezwania do poprawy i złożone wersje wniosku dotyczą tego samego etapu oceny, zatem zakaz podwyższania kwoty wydatków kwalifikowalnych i kwoty dofinansowania dotyczy zmian wprowadzonych w stosunku do pierwotnej wersji wniosku. Natomiast porównanie pierwszej i trzeciej wersji wniosku wskazuje, że zarówno koszty kwalifikowalne ogółem i koszty wynagrodzeń oraz wnioskowane dofinansowanie i dofinansowanie kosztów wynagrodzeń uległy zmniejszeniu. Podniósł, że IOK ogłosiła listy: złożonych wniosków i wniosków ocenionych na etapie oceny formalnej. Pierwsza z nich zawiera pierwszą wersję wniosku, druga – ostatnią, co wskazuje, że wersje po kolejnych poprawkach formalnych są jedynie kolejnymi wersjami wniosku na danym etapie oceny.

Stanowisko to podtrzymała w piśmie procesowym z 26 listopada 2020r.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi.

Stwierdził, że odnośnie wydatków na wynagrodzenia kucharza i pomocy kuchennej IOK w piśmie z 30 czerwca 2020r. prosiła o poszerzenie opisów w rubryce nr 12 odnoszącej się do tych wydatków, a nie o zmianę godzinowych stawek wynagrodzeń. Ponadto w wezwaniu wyraźnie zaznaczono, że nie ma możliwości podwyższenia koszów kwalifikowalnych lub kwoty dofinansowania. Natomiast wprowadzona zmiana do takiego wzrostu doprowadziła, bo nie można porównywać wersji trzeciej wniosku z wersją pierwszą, z pominięciem drugiej. Każdą kolejną wersję wniosku porównuje się z ostatnią, bezpośrednio ją poprzedzającą, a nie pierwszą. Wreszcie złożenie kolejnej wersji powoduje utratę ważności wersji poprzedniej, a ocenie podlega tylko nowy, aktualny wniosek. Zatem odniesienie się do wersji pierwszej było niemożliwe, bo złożenie drugiej spowodowało, że wersja pierwsza się zdezaktualizowała. Natomiast niedopuszczalna jest sytuacja, gdyby można było wybierać fragmenty różnych wersji wniosku, tym bardziej, że ostateczny wariant wniosku jest załącznikiem do umowy, zgodnie z którym beneficjent ma realizować projekt.

Uwzględniając powyższe organ podsumował, że ocena została przeprowadzona prawidłowo, tj. zgodnie z zapisami rozdz. 5.2. pkt 18 Regulaminu Konkursu stanowiącego, że wnioski poprawione lub uzupełnione niezgodnie z wezwaniem w zakresie spełnienia kryteriów oceny formalnej podlegają odrzuceniu w wyniku negatywnej oceny spełnienia kryterium formalnych oraz w wyniku oceny kryterium formalnego 0/1 nr 9 "wniosek został uzupełniony zgodnie z regulaminem konkursu". Natomiast niespełnienie kryterium 0/1 niepodlegającego uzupełnieniom skutkuje ocena negatywną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zajął w tej sprawie następujące stanowisko:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

W art. 3 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, dalej P.p.s.a), określony został przez ustawodawcę katalog spraw, w których działalność administracji publicznej poddana została kontroli sądowej, przy czym na zasadzie art. 3 § 3 P.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których ustawy szczególne przewidują sądową kontrolę i stosują środki w nich określone.

Takim przepisem szczególnym jest art. 61 ust. 1 ustawy z 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (t. jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 818, dalej zwanej ustawą wdrożeniową). Zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy wdrożeniowej w przypadku nieuwzględnienia protestu, negatywnej ponownej oceny projektu lub pozostawienia protestu bez rozpatrzenia, w tym w przypadku o którym mowa w art. 66 ust. 2 pkt 1 ustawy wdrożeniowej, wnioskodawca może wnieść skargę do sądu administracyjnego zgodnie z art. 3 § 3 P.p.s.a. W wyniku rozpatrzenia skargi, sąd może stosownie do art. 61 ust. 8 ustawy wdrożeniowej: uwzględnić skargę stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny, przekazując jednocześnie sprawę do ponownego rozpatrzenia przez właściwą instytucję zarządzającą lub pośredniczącą (pkt 1a); orzec, że pozostawienie protestu bez rozpatrzenia było nieuzasadnione, przekazując sprawę do rozpatrzenia przez właściwą instytucję zarządzającą lub pośredniczącą (pkt 1b); oddalić skargę w przypadku jej nieuwzględnienia (pkt 2); umorzyć postępowanie w sprawie, jeżeli jest ono bezprzedmiotowe (pkt 3).

W niniejszej sprawie kontroli sądowoadministracyjnej poddane zostało rozstrzygnięcie zawarte w piśmie Instytucji Zarządzającej - Zarządu Wojewódzkiego Śląskiego z [...]r. o nieuwzględnieniu protestu skarżącej od negatywnego wyniku oceny formalnej wniosku o dofinansowanie projektu, w wyniku której wniosek został odrzucony.

Zgodnie z treścią art. 37 ust. 1 ustawy wdrożeniowej, właściwa instytucja przeprowadza wybór projektów do dofinansowania w sposób przejrzysty, rzetelny i bezstronny oraz zapewnia wnioskodawcom równy dostęp do informacji o warunkach i sposobie wyboru projektów do dofinansowania.

W wymienionym przepisie określono ogólne zasady dotyczące wszystkich trybów wyłaniania projektów do dofinansowania. Zasady przejrzystości, rzetelności i bezstronności wyboru projektów oraz równości wnioskodawców w dostępie do informacji o zasadach i sposobie wyboru projektów do dofinansowania dotyczą każdego etapu konkursu - począwszy od momentu przygotowywania regulaminu konkursu i formularza aplikacyjnego. Dotyczą one także uzasadnienia stanowiska czy to na etapie oceny formalnej, czy merytorycznej projektu, jak też na etapie oceny zarzutów protestu. Mają one charakter normatywny i stanowią gwarancję równego traktowania wszystkich potencjalnych beneficjentów pomocy unijnej. Zasada przejrzystości reguł oceny projektów wymieniona w art. 37 ust. 1 ustawy wdrożeniowej ma charakter instrumentalny w stosunku do zasady równości, formułując wobec instytucji zarządzającej nakaz jasnego, precyzyjnego i dostępnego dla wszystkich wnioskodawców (beneficjentów) określenia kryteriów kwalifikowania projektów. Przejrzystość realizuje się przede wszystkim w obowiązku powszechnie dostępnej i pełnej informacji o trybie i warunkach wyboru projektów. Rzetelność związana jest natomiast z ustanowieniem jasnych i zrozumiałych dla wnioskodawców kryteriów wyboru projektów, zgodności postępowania właściwej instytucji z ustanowionymi w danym trybie regułami oraz wszechstronnym uzasadnieniem wyboru (por. Komentarz do art. 37 zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020, Jacek Jaśkiewicz, publ. e/LEX oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 sierpnia 2016 r., sygn. akt II GSK 3435/16 i z 22 marca 2017 r., sygn. akt II GSK 339/17).

Treść wniosku o dofinansowanie stanowi zasadniczy dokument postępowania w sprawie dofinansowania unijnego i ma moc wiążącą dla rozstrzygnięcia konkursu a za błędy w jego sporządzeniu ponosi odpowiedzialność wnioskodawca, gdyż to wnioskodawca winien starannie przygotować dokumentację zgodnie z wymogami konkursu (por. wyroki NSA: z 6 grudnia 2017 r. sygn. akt II GSK 3765/17, z 3 lutego 2017 r. sygn. akt II GSK 60/17, z 20 lutego 2018 r. sygn. akt II GSK 4280/17). Szczególne znaczenie ma przygotowanie wniosku z uwzględnieniem znanych wnioskodawcy kryteriów oceny, jednakowych dla wszystkich zgłoszonych do konkursu projektów. Podawane we wniosku dane, niezależnie od tego czy służą one ocenie formalnej czy merytorycznej, muszą tworzyć zbiór informacji, których wymaga instytucja ogłaszająca konkurs w celu dokonania oceny według przyjętych kryteriów (por. wyrok WSA we Wrocławiu z 6 grudnia 2017 r. sygn. akt III SA/Wr 685/17). Procedura konkursowa (w tym ocena wniosków o dofinansowanie) charakteryzuje się daleko posuniętym formalizmem, z czym każdy przystępujący do konkursu musi się liczyć i ten formalizm zaakceptować, uczynić mu zadość (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 sierpnia 2018 r. sygn. akt III SA/Wr 273/18).

Zasadniczy spór dotyczy prawidłowości poprawy wniosku o dofinansowanie dokonanej na skutek wezwania [...] Centrum Przedsiębiorczości w zakresie WYD030, WYD031 (inne błędy zostały skorygowane przez stronę i zaakceptowane przez ŚCP i nie stanowią przedmiotu sporu).

Po złożeniu I wniosku, pismem z 19 czerwca 2020r. SCP wezwało stronę do poprawienia wniosku w części C.2.2. WYD030, WYD031 tj. do wskazania metodologii wyliczenia godzinowej stawki jednostkowej wraz z przedstawieniem działań matematycznych. Koszt godzinowej stawki jednostkowej należy oszacować na podstawie obiektywnych danych statystycznych, np. raportu GUS; skarżący został tez wezwany do uzasadnienia tego wydatku pod względem jego poniesienia.

W wykonaniu wezwania skarżący złożył poprawioną wersję wniosku, w której zarówno kwota kosztów kwalifikowalnych, jak i kosztów wydatków WYD030, WYD031 były niższe, niż w pierwotnej wersji wniosku.

Pismem z 30 czerwca 2020r. ŚCP ponownie wezwało do poprawy wniosku, stwierdzając, że w odniesieniu do WYD030, WYD031 wnioskodawca nie przedstawił żadnego obiektywnego dokumentu, na podstawie którego oszacował wysokość godzinowej stawki jednostkowej dla danego stanowiska; nie przedstawił też działań matematycznych, na podstawie których ją wyliczył. Jednocześnie został poinformowany, że nie ma możliwości podwyższenia wskazanej kwoty kosztów kwalifikowalnych lub kwoty dofinansowania.

W związku z wezwaniem wnioskodawca złożył kolejną, trzecią już wersję wniosku, w której zarówno kwota kosztów kwalifikowalnych, jak i wydatków na wynagrodzenia WYD030, WYD031 były wyższe, niż w wersji drugiej wniosku, choć niższe, niż w pierwotnej.

Pismem z 20 lipca 2020r. wniosek został odrzucony. Zdaniem organu skutkiem takiej poprawy wniosku było, że wniosek został poprawiony niezgodnie z Regulaminem konkursu, jako że w ostatniej wersji wniosku podwyższono wysokość kosztów kwalifikowalnych i wydatków WYD030, WYD031.

Z takim stanowiskiem organu należy się zgodzić.

ŚCP w piśmie z 30 czerwca 2020r. poprosiło wnioskodawcę o przedstawienie dokumentów i działań matematycznych obrazujących sposób wyliczenia godzinowej stawki jednostkowej. Wskazało w nim, że poprawa nie może prowadzić do podwyższenia kwot kosztów kwalifikowalnych i dofinansowania. Jednocześnie wskazało, że w przypadku, gdy wniosek nie zostanie poprawiony zgodnie z wezwaniem, zostanie oceniony negatywnie na etapie oceny formalnej z powodu niespełnienia kryteriów. Nadto poprawie mogą podlegać wyłącznie elementy wskazane do poprawy. Podkreślić należy, że IOK nie żądała zmiany stawek jednostkowych wynagrodzeń, a jedynie podania źródeł i metodologii ich ustalenia.

Z powyższego wynika, że stanowisko IOK i informacja o warunkach udziału w konkursie były jasne.

Natomiast skarżący w ostatecznej wersji wniosku dokonał zmiany kwoty wynagrodzeń jednostkowych dla kucharza i pomocy kuchennej, o które nie był poproszony, a jednocześnie podwyższył kwoty kosztów kwalifikowalnych, w tym wynagrodzeń.

Natomiast - zgodnie z Regulaminem Konkursu – Podrozdział 5.2. pkt 18 -wnioski, które zostaną poprawione niezgodnie z wezwaniem w zakresie spełnienia kryteriów oceny formalnej, podlegają odrzuceniu w wyniku negatywnej oceny spełnienia kryteriów formalnych.

W tym miejscu przypomnieć trzeba, że wniosek skarżącej o dofinansowanie projektu był rozpatrywany w trybie konkursowym, zgodnie z obowiązującą w tym naborze dokumentacją konkursową. Oznacza to z jednej strony, że za treść wniosku odpowiada wyłącznie skarżąca i winien on być zgodny z zasadami określonymi Regulaminem konkursu, z drugiej, że – jak już Sąd wskazał na wstępie – w toku konkursu obowiązuje organ szereg zasad o charakterze normatywnym, w tym przejrzystości i bezstronności; organ nie może zatem odstępować od obowiązku przestrzegania wymogów konkursowych stawianych wnioskodawcom. Wynikająca z art. 37 ww. ustawy zasada przejrzystości, rzetelności i bezstronności wyboru projektów oraz równości traktowania wnioskodawców w dostępie do informacji o zasadach i sposobie wyboru projektów do dofinansowania dotyczy każdego etapu konkursu, począwszy od momentu przygotowania regulaminu konkursu i formularza aplikacyjnego, aż po zakończenie postępowania konkursowego.

Wbrew zarzutom skargi organ nie miał też możliwości porównania wersji trzeciej z pierwszą, w stosunku do której nie nastąpił wzrost kwoty dofinansowania. Zasadnie stwierdził organ w odpowiedzi na skargę, że każda kolejna wersja wniosku odnoszona jest nie do pierwszej, lecz ostatniej, która ją poprzedza. To ta wersja jest przyjęta przez organ celem weryfikacji poprawności dokonanej korekty, bo na jej podstawie organ wyzwał do uzupełnienia wniosku. Nadto – w zależności od stanu faktycznego sprawy – może ona zawierać już inne poprawki czy uzupełnienia, tak zresztą, jak to było w przedmiotowej sprawie, gdzie w pierwszym piśmie wzywającym do poprawy wniosku organ zakwestionował także inne informacje w nim zawarte, np. wskazane w pkt. A.1.1., B.1, B.3, B.13.2 i szereg innych (karta 82 akt), a które skarżąca poprawiła zgodnie z wezwaniem. Już sama ta okoliczność wskazuje, że wersja ta (w tym przypadku druga) nie może być pominięta.

Natomiast przyjęcie stanowiska strony co do konieczności porównywania wersji trzeciej z pierwszą prowadziłoby do skutku, że informacje składające się na kompletny wniosek zawarte byłyby w różnych jego wersjach – poprawność korekty w zakresie np. pkt. A.1.1. z wariantu drugiego wniosku miałaby być odnoszona do wersji pierwszej, czyli bezpośrednio ją poprzedzającej a zarazem tej, która stanowiła punkt wyjścia wezwania do poprawy wniosku, a w zakresie spornego kryterium w wersji trzeciej – do wniosku pierwotnego. Oczywistym jest, że byłaby to praktyka niemożliwa do akceptacji.

Skoro przedmiotem postępowania regulowanego przywołaną ustawą jest ocena projektu, to uzasadnione jest twierdzenie, że właściwa instytucja jest związana konkretnym wnioskiem o dofinansowanie konkretnego projektu, co oznacza związanie treścią wniosku o dofinansowanie oraz załączoną do niego przez wnioskodawcę i wymaganą w danym postępowaniu konkursowym dokumentacją (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 1 marca 2017 r. sygn. akt I SA/Gd 61/17). IOK nie jest natomiast zobowiązana do dokonywania ustaleń z jakiego punktu widzenia projekt mógłby być oceniony jako spełniający kryteria wyboru do dofinansowania, ani do dowolnego wyboru oceny spełnienia różnych kryteriów z różnych wersji wniosku. Pomijając już, że żaden przepis prawa nie nakłada na nią takiego obowiązku, to działanie takie z pewnością naruszałoby zasadę bezstronności.

Każdy uczestnik konkursu wyraża akceptację dla zasad konkursu i w dalszych swych działaniach w postępowaniu konkursowym, chcąc uzyskać pomoc, musi się do tychże zasad precyzyjnie stosować. Obowiązek starannego przygotowania dokumentacji aplikacyjnej, zgodnie z wymogami konkursu, ciąży w każdym przypadku na wnioskodawcy. Nadto postępowanie konkursowe jest wysoce sformalizowane, co ma na celu nie tylko zapewnienie równego dostępu do środków z UE, ale także zdyscyplinowanie wnioskodawców i zachowanie przez nich należytej staranności w przygotowaniu dokumentacji aplikacyjnej, tak aby w konsekwencji doszło do szybkiego wyboru najlepszego projektu do dofinansowania.

Zdaniem strony skarżącej, nie jest możliwe podwyższenie wartości dofinansowania pomiędzy kolejnymi etapami oceny wniosku (formalnej i merytorycznej), a zakaz ten nie obowiązuje w obrębie danego etapu (szersze uzasadnienie na str. 4 skargi, akapit ostatni). Cytowany przez stronę zapis 2.6.3. Regulaminu konkursu w brzmieniu: "Wnioskodawca nie ma możliwości podwyższenia wartości dofinansowania (...) na żadnym z etapów oceny oraz realizacji projektu (...)" Sąd odczytuje w ten sposób, że nie ma takiej możliwości na żadnym z etapów czyli nigdy w czasie trwania całej procedury oceny, od jej początku, do końca, a nie tak jak twierdzi strona, że wzrost nie jest dopuszczalny tylko pomiędzy etapami oceny.

Słusznie zatem IZ w zaskarżonym piśmie stwierdziła, że każda kolejna wersja wniosku odnoszona jest do poprzedniej, a nie pierwszej. Skoro wnioskodawca w wersji drugiej obniżył kwotę wnioskowanego dofinansowania, to w kolejnej wersji nie może jej już podwyższyć.

Zgodnie zaś z Regulaminem konkursu, Podrozdział 5.2. pkt 18, "Wnioski, które zostaną poprawione lub uzupełnione niezgodnie z wezwaniem do uzupełnienia lub poprawy w zakresie spełnienia kryteriów oceny formalnej, podlegają odrzuceniu...". Należy także zaznaczyć, że kryterium formalne nr 9 "Wniosek został uzupełniony zgodnie z regulaminem konkursu" stanowi kryterium 0/1 niepodlegające uzupełnieniom, zatem jego niespełnienie powoduje odrzucenie wniosku.

W ocenie Sądu wskazane wyżej okoliczności uzasadniają twierdzenie, że w rozpatrywanej sprawie nie doszło do naruszenia art. 37 ust. 1 ustawy wdrożeniowej oraz ustanowionych na gruncie tego przepisu zasad wyboru projektów do dofinansowania.

W tym stanie rzeczy, skoro ocena projektu została dokonana bez naruszenia norm prawa, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach na podstawie art. 61 ust. 8 pkt 2 ustawy wdrożeniowej skargę oddalił.



Powered by SoftProdukt