Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 13 sierpnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Kowalska, Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.), , Protokolant Sekretarz sądowy – Blanka Kuźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 sierpnia 2018 roku sprawy ze skargi B. K. na czynność Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania numeru porządkowego budynku oddala skargę.

III SA/Łd 263/18

UZASADNIENIE

Zawiadomieniem z dnia [...] znak [...] Prezydent Miasta Ł., powołując art. 47a ust. 1 pkt 1, ust. 5, ust. 7, ust. 9 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 2101) – dalej: p.g.k.; rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 9 stycznia 2012 r. w sprawie ewidencji miejscowości, ulic i adresów (Dz.U. z 2012 r. poz. 125)- dalej: rozporządzenie, poinformował Zarząd Lokali Miejskich w Ł. oraz A o dokonanej z urzędu, zmianie numeru porządkowego budynku położonego w Ł. przy ul. B, w obrębie ewidencji gruntów S-2, działka nr ewidencyjny 96/4, z dotychczas ustalonego numeru 96, na numer porządkowy 94A. Odpis powyższego zawiadomienia został doręczony odpowiednio Zarządowi Lokali Miejskich w dniu 7 lutego 2018 r., a spółce A w dniu 5 lutego 2018 r.

Na powyższą czynność, w dniu 8 marca 2018 r. B. K. (właściciel lokalu mieszkalnego położonego w w/w budynku, oznaczonego nr 14 oraz użytkownik wieczysty działki o nr ewidencyjnym 96/4 w udziale wynoszącym 12/1000) wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, zarzucając naruszenie:

- art. 7 i art. 8 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie w sposób wszechstronny wszystkich okoliczności, zwłaszcza miejscowych, dotyczących zmiany numeru porządkowego budynku oraz przeprowadzenie postępowania z naruszeniem postulatu bezstronności i równego traktowania mieszkańców posesji przy ul. B 96 (obecnie 94A);

-art. 11 w zw. z art. 107 § 3 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie w sposób wyczerpujący jakimi kierował się organ wydając kwestionowane rozstrzygnięcie.

Z uwagi na powyższe strona wniosła o uchylenie zaskarżonej czynności oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Uzasadniając wniesioną skargę ustanowiony przez stronę profesjonalny pełnomocnik wskazał, iż poza powołaniem podstawy prawnej podjętej czynności organ administracji nie przedstawił jakiejkolwiek argumentacji wskazującej na zasadność zmiany dotychczasowego numeru porządkowego budynku. Podkreślił, że aktualnie Wspólnota Mieszkaniowa B 96 w Ł., do której należy jego mocodawczyni, formalnie składa się z dwóch odrębnych budynków wielorodzinnych (bloków), posadowionych na odrębnych działkach ewidencyjnych. Z uwagi na fakt, iż budynki te przylegają do siebie, to w sposób naturalny tworzą zwartą, jednolitą zabudowę z wspólnym zapleczem w postaci quasi podwórka, stanowiącym jednocześnie parking mieszkańców obu budynków. Tym samym zarówno wizualnie i funkcjonalnie, a ponadto formalnie, począwszy od lat 50 ubiegłego wieku, to jest od daty wybudowania tych budynków, stanowiły one jedną posesję oznaczoną numerem porządkowym 96. Ta numeracja utrwalona została zarówno w świadomości mieszkańców przedmiotowej posesji, mieszkańców okolicznych posesji oraz innych podmiotów, np. takich jak Poczta Polska, firmy kurierskie. Z uwagi na powyższe, w szczególności dotychczasowe uwarunkowania historyczne i organizacyjno- funkcjonalne, niezrozumiałym dla strony skarżącej jest ustalenie dla jednego z przylegającego (mniejszego) budynku numeru porządkowego 94A, przy jednoczesnym pozostawieniu dla drugiego budynku (większego) dotychczasowego znaczenia numerem 96. Tym bardziej, że wcześniejsza posesja zlokalizowana przy ul. B 94, również zabudowana budynkiem wielorodzinnym, stanowi zupełnie odrębną funkcjonalnie i organizacyjnie nieruchomość, oddzieloną szerokim wjazdem oraz pasami zieleni i chodnikami. W ocenie pełnomocnika skarżącej lepszym rozwiązaniem byłoby pozostawienie dla budynku, w którym lokal posiada skarżąca, dotychczasowego oznaczenia nr 96, natomiast odnośnie drugiego budynku (większego) właściwym byłoby nadanie numeru porządkowego 96B, gdyż numer 96 A jest już przypisany do posesji znajdujących się niejako na podwórku posesji dotychczas oznaczonej nr 96. Tym bardziej, że takie rozwiązanie funkcjonuje na posesji położonej przy ul. B, vis a vis budynku skarżącej, gdzie mamy do czynienia multiplikacją numeru 115, w taki sposób, że zlokalizowane tam budynki (położone na odrębnych działkach ewidencyjnych)zostały oznaczone nr 115, nr 115A i nr 115B. Nie ma tam natomiast żadnych zapożyczeń z numeru posesji sąsiedniej oznaczonej nr 107/113.

Wskazując na interes prawny B. K. pełnomocnik wskazał na fakt, iż jest ona właścicielem mieszkania zlokalizowanego w budynku przy ul. B 94 A (dawniej 96). Natomiast odnośnie zachowania terminu do wniesienia skargi podniósł, iż jego mocodawczyni o podjętej czynności dowiedziała się w dniu 8 lutego 2018 r., to jest w dniu podjęcia ze skrzynki oddawczej, przypisanej do jej lokalu, kserokopii zawiadomienia z dnia 31 stycznia 2018 r., sporządzonej przez zarządcę Wspólnoty Mieszkaniowej B 96 w Ł., któremu zostało ono doręczone.

W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta Ł. wskazał, iż nie zasługuje ona na uwzględnienie. Na zasadność zaskarżonej czynności organ przywołał treść art. 47a p.g.,k. oraz przepisy rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 9 stycznia 2012 r., znajdujące zastosowanie w niniejszej sprawie, regulujące kwestie dotyczące nadawania i zmiany numerów porządkowych miejscowości, ulic ii adresów. Dalej organ wskazał, iż podstawą dokonanej w przedmiotowym stanie faktycznym zmiany numeracji porządkowej budynków był fakt oznaczenia tym samym adresem, dwóch niezależnych, zlokalizowanych na sąsiadujących ze sobą, odrębnych działkach ewidencyjnych budynków wielorodzinnych. Uwagi na fakt, iż powyższa sytuacja pozostawała niezgodna z obowiązującymi przepisami prawa, a ponadto mogła powodować problemy z lokalizacją poszczególnych budynków, przez różnego rodzaju służby ratunkowe, w tym straż, czy pogotowie ratunkowe, koniecznym było podjęcie stosownych działań, skutkujących zmianą oznaczenia numerycznego. Zmiana ta dokonana została zgodnie ze wzrastaniem numeracji porządkowej ul. B a zawiadomienie o powyższym fakcie zostało wysłane do podmiotów zarządzających tymi nieruchomościami. Ponadto organ podkreślił, iż dokonana zmiana umożliwi uporządkowanie kwestii związanej ze skorygowaniem zawartych umów sprzedaży lokali mieszkalnych znajdujących się w tych budynkach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest niezasadna.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 2188) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej. Kontrola, o której mowa w § 1 sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (§ 2 art. 1 tej ustawy).

Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2018 r. poz. 1302) – dalej: p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje między innymi orzekanie w sprawach ze skarg na inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 oraz z 2018 r. poz. 149 i 650), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 508, 650, 723, 1000 i 1039), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw(art. 3 §2 pkt 4 p.p.s.a.).

Z wymienionych przepisów wynika, że sąd bada legalność zaskarżonego aktu bądź czynności pod katem ich zgodności z prawem materialnym, określającym prawa i obowiązki stron oraz z prawem procesowym, regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej.

Stosownie do treści art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, z zastrzeżeniem art. 57a.

Przedmiotem niniejszej skargi B. K., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika uczyniła czynność materialno-techniczną Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], znak [...] podjętą w przedmiocie zmiany z urzędu numeru porządkowego budynku mieszkalnego oznaczonego w ewidencji gruntów i budynków nr 441, położonego na działce ewidencyjnej nr 96/4, z dotychczasowego nr 96 na nr 94A.

Natomiast podstawę prawną zaskarżonej czynności stanowiły przepisy art. 47a ust. 1 pkt 1, ust. 5, ust. 7, ust. 9 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 2101) – dalej: p.g.k. oraz wydane na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 47b ust. 5 p.g.k. rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 9 stycznia 2012 r. w sprawie ewidencji miejscowości, ulic i adresów (Dz.U. z 2012 r. poz. 125)- dalej: rozporządzenie

Zgodnie z powołanym art. 47a ust. 1 p.g.k., do zadań gminy należy ustalanie numerów porządkowych oraz zakładanie i prowadzenie ewidencji miejscowości, ulic i adresów. Ewidencję miejscowości ulic i adresów zakłada się m.in. na podstawie ewidencji numeracji porządkowej nieruchomości (art. 47a ust. 3 pkt 1 p.g.k.). Zawiera ona m.in. dane adresowe określające numery porządkowe budynków mieszkalnych oraz innych budynków przeznaczonych do stałego lub czasowego przebywania ludzi (art. 47a ust. 4 pkt 5a p.g.k.). Kompetencja do ustalania numerów porządkowych budynków przysługuje wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), który czyni to z urzędu lub na wniosek zainteresowanych i zawiadamia o tych ustaleniach właścicieli nieruchomości lub inne podmioty uwidocznione w ewidencji gruntów i budynków, które tymi nieruchomościami władają (art. 47a ust. 5 p.g.k.). Właściciele nieruchomości zabudowanych lub inne podmioty uwidocznione w ewidencji gruntów i budynków, które takimi nieruchomościami władają, mają obowiązek umieszczania w widocznym miejscu na ścianie frontowej budynku tabliczki z numerem porządkowym w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o ustaleniu tego numeru (art. 47b ust. 1 p.g.k.).

Szczegółowe reguły dotyczące nadawania numerów porządkowych nieruchomościom lub ich zmiany ustalone zostały przepisami rozporządzenia, które określa szczegółowy zakres informacji gromadzonych w bazach danych ewidencji miejscowości, ulic i adresów, organizację i tryb tworzenia, aktualizacji i udostępniania baz danych ewidencji oraz wzór wniosku o ustalenie numeru porządkowego budynku (§ 1 rozporządzenia). Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, numery porządkowe, o których mowa w art. 47a ust. 4 pkt 5 lit. a ustawy, zwane dalej "numerami porządkowymi", ustala się w procesie zakładania ewidencji, a w uzasadnionych przypadkach także w procesach jej aktualizacji, uzupełnienia lub zmiany, wykorzystując do tego celu: (1) ewidencję numeracji porządkowej nieruchomości; (2) ewidencję gruntów i budynków; (3) BDOT500; (4) BDOT10k; (5) miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego lub w przypadku braku takich planów - decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy; (6) ortofotomapę cyfrową. Stosownie natomiast do treści § 5 ust. 2 rozporządzenia, dla każdej ulicy i każdego placu posiadającego nazwę tworzy się odrębne, ciągłe zbiory numerów porządkowych w sposób zapewniający przestrzenną regularność każdego z tych zbiorów oraz unikalność jego elementów, zachowując w miarę możliwości istniejące numery porządkowe, ujawnione w ewidencji numeracji porządkowej nieruchomości, oraz dotychczasowe zasady tej numeracji. Dodatkowo § 9 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że aktualizacji danych ewidencji, ich uzupełnienia lub zmiany dokonuje się z różnych przyczyn wymienionych w tym przepisie, w tym między innymi, jeżeli istniejąca numeracja porządkowa budynków zawiera wady utrudniające jej wykorzystywanie (§ 9 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia).

W stanie faktycznym niniejszej sprawy, jak wynika z pisma Urzędu Miasta Ł. Departamentu Gospodarowania Majątkiem Wydziału Dysponowania Mieniem z dnia 21 grudnia 2017 r., kierowanym do [...] Ośrodka Geodezji, podstawą zmiany numeracji porządkowej budynku usytuowanego na nieruchomości oznaczonej nr ewidencyjnym 96/4 była konieczność ujednolicenia w księgach gruntowych oraz Ewidencji Gruntów i Budynków numerów porządkowych dla nieruchomości położonych w Ł. przy ul. B 96 i ul. B 96/98 oraz konieczność skorygowania zawartych przez Gminę Miasto Ł. umów sprzedaży lokali w tych budynkach. Ponadto z załączonych do skargi akt administracyjnych sprawy wynika, iż położona w Ł. przy ul. B nieruchomość oznaczona dotychczas nr porządkowym 96, składa się w rzeczywistości z dwóch odrębnych działek, to jest z działki nr ewidencyjny 96/4 o powierzchni 244 m2, dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr [...] oraz działki nr ewidencyjny 96/62 o powierzchni 770 m2, dla której prowadzona jest księga wieczysta KE nr [...] Na powyższych działkach posadowione są dwa odrębne budynki wielorodzinne, stykające się ścianami, co wizualnie sprawia wrażenie jednej nieruchomości.

Powyższe ustalenia faktyczne, jak i konieczność przeprowadzenia zmiany numeracji porządkowej budynków nie są kwestionowane przez stronę skarżąca. Sporną kwestią pozostaje natomiast prawidłowość dokonanej zmiany w zakresie nadania budynkowi, w którym skarżąca posiada lokal mieszkalny, numeru porządkowego 94A. Zdaniem strony skarżącej usytuowanie powyższego budynku względem budynku oznaczonego nr 94, oddzielonego wjazdem, chodnikami i terenami zielonymi, jak również funkcjonujące w świadomości mieszkańców, od lat 50 ubiegłego wieku, przekonanie, iż budynki oznaczone dotychczas numerem porządkowym 96, stanowią jedną całość ze wspólnym zapleczem w postaci quasi podwórka, będącego jednocześnie parkingiem dla mieszkańców obu budynków, czyni niezasadnym zerwanie dotychczasowej więzi posesji z numerem 96, na rzecz "obcego" numeru 94. Zdaniem skarżącej lepszym rozwiązaniem byłoby pozostawienie dla budynku zlokalizowanego na działce nr 96/4 numeru porządkowego 96, a do budynku większego, zlokalizowanego na działce nr 96/62 przypisanie nowego numeru porządkowego 96B, gdyż numer 96A został już przypisany do budynku zlokalizowanego niejako na podwórku dotychczasowej posesji oznaczonej numerem porządkowym 96. Ponadto wieloletnie zaniedbania ze strony miasta w dziedzinie zarządzania nieruchomościami nie mogą być naprawiane błędnymi rozstrzygnięciami , budzącymi społeczny opór.

W ocenie Sądu powyższa argumentacja pełnomocnika nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż konieczność uregulowania stosunków właścicielskich w ramach wspólnoty mieszkaniowej B 96, poprzez skorygowanie błędów zawartych w aktach notarialnych sprzedaży przez Gminę Miasto Ł. lokali mieszkalnych zlokalizowanych w przedmiotowych budynkach, które to błędy jak sam przyznaje pełnomocnik skarżącej, przysparzają rozmaitych problemów prawnych nabywcom tych lokali, stanowiły w ocenie Sądu wystarczająca przesłankę skorzystania przez Gminę z przysługujących jej uprawnień nadania, a w rzeczywistości uporządkowania numerów porządkowych zlokalizowanych w Ł. przy ul. B 96 i 96/98. Jak już bowiem wcześniej wskazano oba budynki, które pomimo bezpośredniego usytuowania obok siebie, sprawiającego wrażenie jednego budynku, stanowią dwie odrębne nieruchomości, zlokalizowane na dwóch odrębnych działkach ewidencyjnych, dla których urządzone są dwie odrębne księgi wieczyste. Tym samym, dążąc do realizacji wynikającej z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1007) zasady rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych, jak również wykonując obowiązki organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków, wynikające z przepisów p.g.k., organ był zobowiązany do uporządkowania istniejącego stanu rzeczy w zakresie numeracji budynków zlokalizowanych przy ul. B w Ł., oznaczonych dotychczas jednym numerem 96. Dokonując powyższego organ administracji, stosownie do treści § 5 ust. 2 rozporządzenia z 2012 r., mając na uwadze możliwość zachowania dotychczas istniejących numerów porządkowych budynków ujawnionych w ewidencji numeracji porządkowej, jak również zasadność zachowania dotychczasowej zasady tej numeracji oraz jej ciągłości, w sposób prawidłowy nadał budynkowi, w której znajduje się lokal mieszkalny skarżącej, numer porządkowy 94A. Ustalając tę numerację organ uwzględnił kierunek wzrastanie numeracji porządkowej ul. B, która biegnie rosnąco począwszy od pl. C w kierunku D (w okolicach którego zlokalizowany jest budynek skarżącej) i dalej w kierunku E. Nadając przedmiotowy numer porządkowy organ uwzględnił także istniejącą numerację porządkową zarówno budynku poprzedzającego budynek skarżącej, oznaczonego numerem 94, jak również istniejący, cofnięty w głąb nieruchomości oznaczonej dotychczas numerem porządkowym 96, budynek mieszkalny oznaczony numerem 96A.

Na prawidłowość ustalonej numeracji porządkowej pozostają bez wpływu podniesione przez pełnomocnika skarżącej argumenty, co do wyraźnego, wizualnego oddzielenia budynku skarżącej od budynku oznaczonego numerem 94, poprzez istniejący szeroki wjazd, chodniki oraz tereny zielone, jak również wspólne zaplecze (podwórko i parking) z nieruchomością oznaczoną aktualnie numerem porządkowym 96. Okoliczności powyższe, w ocenie Sądu nie świadczą o wadliwości zaskarżonej czynności, gdyż obowiązujące przepisy nie określają minimalnej, czy też maksymalnej odległości budynków oznaczanych kolejnymi numerami porządkowymi. Kwestia wizualnego odbioru budynków nie stanowi przesłanki, którą winien kierować się organ rozstrzygając w powyższym zakresie. Natomiast, co do podniesionej okoliczności posiadania wspólnego zaplecza w postaci podwórka i parkingu, wskazać należy, iż przeprowadzona zmiana numeracji porządkowej nie wpływa w żaden sposób nie wpływa na sposób korzystania z tego terenu, który jest uzależniony jedynie od osób nim władających. Za uwzględnieniem wniesionej skargi nie przemawia również argumentacja strony skarżącej, co do proponowanego przez nią sposobu numeracji, polegającego na pozostawieniu numeru 96 dla budynku, w którym znajduje się lokal, oraz nadaniu numeru 96B budynkowi zlokalizowanemu na działce o nr ewidencyjnym 96/62. W ocenie Sądu właśnie takie oznaczenie porządkowe mogłoby skutkować problemami z właściwą lokalizacją budynków chociażby przez służby ratownicze, który to aspekt podkreśla w skardze pełnomocnik skarżącej. Ponadto przyjęcie takiego porządku numerycznego nie odpowiadałoby wynikającemu z obowiązujących przepisów prawa obowiązkowi zachowania ciągłości numerów i zaburzyłoby dotychczasową chronologię numeracji. Okolicznością przemawiającą za zasadnością skargi nie jest także powołany jako przykład sposób numeracji nieruchomości zlokalizowanych po przeciwnej stronie ul. B gdyż dokonując uporządkowania numeracji porządkowej budynków zlokalizowanych dotychczas pod adresem B 66, punktem odniesienia dla organu stanowiły budynki oraz ich numeracja, zlokalizowane po tej samej stronie i w bezpośrednim sąsiedztwie przedmiotowych budynków.

Reasumując nadanie skarżoną czynnością numeru porządkowego 94A nieruchomości, w której znajduje się należący do skarżącej lokal mieszkalny, nastąpiło zgodnie z zasadami określonymi rozporządzeniem Ministra Administracji i Cyfryzacji z 2012 r., a zaistniałe po dokonanej zmianie skutki polegające chociażby na konieczności wymiany dokumentów, czy też czasową, w początkowym okresie dezorientację osób trzecich, mogą wprawdzie stanowić czasowe niedogodności zarówno dla skarżącej, jak i pozostałych mieszkańców, jednakże nie dają podstaw do uznania, że doszło do naruszenia prawa przez organ dokonujący tej czynności.

Wobec powyższego Sąd nie znajdując podstaw do uwzględnienia skargi, oddalił ją na podstawie art. 151 p.p.s.a.

a.l.