Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

II OSK 1484 /08 POSTANOWIENIE Dnia 21 października 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 21 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 944/08 w zakresie odrzucenia skargi J. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną postanawia oddalić skargę kasacyjną.

II OSK 1484 /08

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 13 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę J. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...]. w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że przesyłka zawierająca będącą przedmiotem skargi decyzję z dnia [...]r. mimo dwukrotnego awizowania nie została doręczona stronie, wskutek czego na podstawie art. 44 k.p.a. uznano, iż fikcyjne doręczenie przedmiotowej decyzji nastąpiło w dniu 27 grudnia 2007 r. Jak wynika z ustaleń organu zawartych w odpowiedzi na skargę J. G. nadał ją w dniu 26 marca 2008 r. a zatem z uchybieniem terminu do jej wniesienia przewidzianym w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwana dalej p.p.s.a.

Z powyższego względu Sąd pierwsze instancji na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 p.p.s.a. skargę odrzucił.

Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniósł działający przez pełnomocnika J. G., zarzucając skarżonemu postanowieniu naruszenie art. 6 p.p.s.a. w związku z art. 58 k.p.a. przez to, że Sąd nie poinformował skarżącego o możliwości wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi "...lub uznanie, że pismo skarżącego z dnia 25 marca 2008 r. zatytułowane "Skarga" jest jednocześnie takim wnioskiem".

W uzasadnieniu kasacji strona podniosła, że istotną podniesioną w piśmie zatytułowanym "Skarga" kwestią było doręczenie jej decyzji z naruszeniem art. 43 i 44 k.p.a. Skarżący podkreślał w tym piśmie, iż w jego domu przebywają domownicy stąd też doręczenie powinno nastąpić w trybie art. 43 k.p.a. W takim stanie Sąd powinien był poinformować skarżącego o możliwości wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu lub też uznane za skargę pismo potraktować jako taki wniosek.

Wskazując powyższe okoliczności skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

Odpowiedź na powyższą skargę kasacyjną złożył Komendant Główny Policji, wnosząc o jej oddalenie i podzielając stanowisko zajęte przez Sąd.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

Ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyjmuje jako jeden z wymogów formalnych skargi do sądu administracyjnego zachowanie terminu do jej wniesienia.

Według art. 53 § 1 p.p.s.a. – skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Takiemu właśnie wymogowi co do terminu zaskarżenia podlegała wniesiona do sądu skarga na decyzję Komendanta Głównego Policji. Analiza akt sprawy potwierdza, iż dniem nadania skargi przez skarżącego jest właśnie dzień 26 marca 2008 r. Trafnie zatem Sąd uznał, iż daje to podstawę do stwierdzenia, że wniesienie skargi przez skarżącego nastąpiło ze znacznym przekroczeniem ustawowego terminu.

Nie może ostać się zarzut wyrażony w skardze kasacyjnej, iż pismo z dnia 25 marca 2008 r. stanowiło wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Istotna dla Sądu jest niewątpliwie treść pisma. Tymczasem ze skargi, którą strona domaga się aby potraktować jako wniosek o przywrócenie terminu w żaden sposób nie można wywnioskować, aby strona takowy wniosek przedstawiła, nie zawarto żadnych argumentów zmierzających do usprawiedliwienia uchybionego terminu.

Stwierdzić trzeba, iż wskazówki i pouczenia sądu powinny dotyczyć dokonywanych przez stronę czynności procesowych na danym etapie postępowania i w powstałej sytuacji procesowej. Sąd nie ma natomiast obowiązku udzielania pouczeń co do wszelkich możliwych zachowań, obowiązek odnosi się do wskazówek i pouczeń celowych z punktu widzenia prawidłowego przebiegu procesu i gwarancji procesowych strony (por. M. Jędrzejewska (w:) T. Ereciński (red.), M. Jędrzejewska, J. Gudowski, Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego. Część pierwsza, postępowanie rozpoznawcze, Warszawa 2003, s. 79). Zważywszy na powyższe za chybiony uznać trzeba zarzut kasacji dotyczący naruszenia przez Sąd pierwszej instancji art. 6 p.p.s.a. w związku z art. 58 k.p.a. przez to, że Sąd nie poinformował skarżącego o możliwości wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Z powyższych względów skarga kasacyjna jako pozbawiona uzasadnionych podstaw została przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalona na podstawie art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 182 § 1 p.p.s.a.