Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska Sędziowie WSA Maria Tarnowska (spr.) Asesor WSA Agnieszka Miernik Protokolant Marta Maciejkowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2007r. sprawy ze skargi W. F. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] czerwca 2007 r., nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia naukowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz uchwałę Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu [...] w O. z dnia [...] czerwca 2006 r.; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów na rzecz skarżącego W. F. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania W. F. od uchwały Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu [...] w O. z dnia [...] czerwca 2006 r. odmawiającej nadania mgr. inż. W. F. stopnia doktora nauk [...], utrzymała w mocy zaskarżoną uchwałę.

W uzasadnieniu decyzji Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów podała, że Sekcja Nauk [...], po zapoznaniu się z odwołaniem i po wysłuchaniu opinii recenzentów Centralnej Komisji w głosowaniu tajnym wypowiedziała się przeciw wnioskowi o uchylenie zaskarżonej uchwały Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu [...] w O. z dnia [...] czerwca 2006 r. (wynik głosownia: za uchyleniem uchwały – 2 głosy, przeciw – 26 głosów, wstrzymujących się – 2 głosy).

Prezydium Centralnej Komisji, po zapoznaniu się ze stanowiskiem Sekcji, w głosowaniu tajnym utrzymało w mocy zaskarżoną uchwałę (wynik głosowania: za uchyleniem uchwały – 0 głosów, przeciw – 10 głosów, wstrzymujących się – 0 głosów).

Na podstawie wniesionego odwołania, recenzji rzeczoznawców Centralnej Komisji oraz przeprowadzonej dyskusji organ stwierdził, że wersja rozprawy doktorskiej p.t.: "[...]" zawiera sporo błędów, choć nie tak rażących, jak jej pierwsza wersja. Wersja rozprawy prezentowana w trakcie publicznej obrony była drugą, poprawioną przez doktoranta, dysertacją. Autoreferat doktoranta został przygotowany z uwzględnieniem sugestii zawartych w recenzjach. Na podstawie merytorycznego poziomu odpowiedzi podkreślono duże braki doktoranta w wykształceniu [...], które powinien zdobyć w trakcie studiów i przygotowania pracy doktorskiej. Odpowiedzi doktoranta na zadawane pytania były niezadowalające. Kilka osób zadających pytania wyraziło opinię o słabym poziomie wypowiedzi doktoranta.

W głosowaniu niejawnym nad nadaniem stopnia naukowego doktora nauk [...] w zakresie dyscyplin [...] wynik okazał się negatywny, gdyż na 18 głosujących 9 osób było za nadaniem stopnia, 5 osób było przeciwnego zdania, a 4 osoby wstrzymały się od głosu, a tym samym Rada Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu [...] w O. nie nadała stopnia doktora mgr. inż. W. F.

Centralnej Komisji stwierdziła, że argumenty przedstawione w odwołaniu nie znalazły jej uznania, bowiem Centralna Komisja nie stwierdziła uchybień formalnych w postępowaniu. Uznała, że treść odwołania i opinii Rady Wydziału w tej sprawie nie dają podstaw do uznania odwołania za zasadne. Tym samym podtrzymała negatywną decyzję Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu [...] w O.

Opiniodawcy Centralnej Komisji wykazali także niski poziom przygotowanej rozprawy doktorskiej, sporą ilość błędów i niedomówień w treści dysertacji. Zdaniem recenzentów Centralnej Komisji, treść pracy niezbyt ściśle odpowiada jej tematowi.

Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów nie znalazła podstaw do uwzględnienia odwołania i podtrzymała negatywną decyzję Rady Wydziału odmawiającą nadania mgr. inż. W. F. stopnia doktora nauk [...].

Skargę na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] czerwca 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył W. F. podnosząc, że decyzja Centralnej Komisji powinna być wyeliminowana z obrotu prawnego z powodu:

1) spełnienia przesłanek do stwierdzenia nieważności, zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 kpa, związanych z rażącym naruszeniem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, polegającym na utrzymaniu w mocy uchwały nr [...] Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu [...] w O. z dnia [...] czerwca 2006 r., "w sprawie odmowy nadania stopnia naukowego doktora", która nie została podjęta w brzmieniu znajdującym się w aktach sprawy oraz nie została podpisana przez osoby upoważnione do jej wydania;

2) spełnienia przesłanek wznowienia postępowania, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 4 kpa, dotyczących wydania decyzji organu odwoławczego bez wymaganej opinii organu pierwszoinstancyjnego, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r.;

3) spełnienia przesłanek wznowienia postępowania, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 6 kpa, związanych z naruszeniem zasady czynnego udziału strony w postępowaniu (art. 10 § 1 kpa) wskutek wyłączenia jawności postępowania odwoławczego na podstawie § 14 Statutu Centralnej Komisji z dnia 19 kwietnia 1991 r. z późn. zm. ,niepublikowanego, http://www.pan.pl/ckbip/files/statut.pdf;

4) innych naruszeń procedury, mających istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, w tym w szczególności naruszeń art.: 6, 7, 8, 9, 10 § 1, 11, 15, 36, 77 § 1, 107 § 1 i 3, 139 kpa w związku z art. 29 ust. 1 in principio ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.

Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności albo uchylenie zaskarżonej decyzji Centralnej Komisji z dnia [...] czerwca 2007 r. oraz poprzedzającej ją uchwały Rady Wydziału i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

W odpowiedzi na skargę Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów wniosła o oddalenie skargi w zakresie wniosku o uchylenie decyzji z dnia [...] czerwca 2007 r. oraz odrzucenie skargi w zakresie pozostałych wniosków skarżącego i podtrzymała stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co oznacza, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji orzekając w sprawie nie naruszyły prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.

Skarga jest zasadna, dokonując oceny zaskarżonej decyzji Sąd uznał, że zaskarżona decyzja oraz decyzja poprzedzająca naruszają prawo.

W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest odmowa nadania mgr. inż. W. F. stopnia doktora nauk [...].

Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. utrzymała w mocy uchwałę Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu [...] w O. z dnia [...] czerwca 2006 r. odmawiającą nadania mgr. inż. W. F. stopnia doktora nauk [...].

Należy przede wszystkim zauważyć, że w aktach administracyjnych nie ma uzasadnienia uchwały (decyzji) organu pierwszej instancji. Protokół nr [...] z posiedzenia Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu z dnia [...] czerwca 2006 r. na str. [...] wskazuje, że na posiedzeniu tym głosowano nad dwoma uchwałami: pierwszą - w sprawie przyjęcia publicznej obrony rozprawy doktorskiej mgr. inż. W. F., i "członkowie Rady Wydziału podjęli uchwałę w sprawie przyjęcia publicznej obrony rozprawy doktorskiej mgr. inż. W. F.", a następnie nad drugą - w sprawie nadania stopnia doktora nauk [...] mgr. inż. W. F., i "ze względu na to, że nie uzyskano bezwzględnej większości głosów Rada Wydziału nie nadała stopnia doktora nauk [...] ... mgr. inż. W. F."

Na podstawie akt administracyjnych nie sposób ustalić, jakiej treści uchwała była głosowana przez organ pierwszej instancji, ponieważ w protokole nr [...] z posiedzenia Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu [...] z dnia [...] czerwca 2006 r. jest mowa o głosowaniu nad uchwałą o nadaniu stopnia (pozytywną), i nie ma dołączonej uchwały na odrębnym druku, natomiast skarżący otrzymał uchwałę odmawiającą nadania stopnia (negatywną) w formie nie wypisu z protokołu, lecz uchwały. Tej nadzwyczaj istotnej okoliczności organ drugiej instancji nie wyjaśnił.

Organ nie wyjaśnił również, dlaczego, pomimo podjęcia na tym samym posiedzeniu uchwały "w sprawie przyjęcia publicznej obrony rozprawy doktorskiej mgr. inż. W. F." stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym, nie nadano mgr. inż. W. F. stopnia doktora, o czym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym. Z przepisu art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. wynika, że wolą ustawodawcy było podzielenie czynności przewodu doktorskiego na poszczególne etapy, określone w punktach 1 - 5 ust. 2 art. 14 ustawy. Brzmienie ust. 2 art. 14 ustawy wskazuje, że każdy następny etap przewodu doktorskiego jest realizowany po pozytywnym zakończeniu etapu poprzedniego. Jeśli zatem uchwała rady wydziału w sprawie "wszczęcia przewodu doktorskiego i wyznaczenia promotora", o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, zostanie podjęta, następuje etap kolejny, wskazany w pkt 2 – wyznaczenie recenzentów; etap kolejny – to "przyjęcie rozprawy doktorskiej i dopuszczenie jej do publicznej obrony", wskazany w pkt 3; jeśli uchwała rady wydziału w sprawie "przyjęcia rozprawy doktorskiej i dopuszczenia jej do publicznej obrony" zostanie podjęta, następuje etap kolejny, wskazany w pkt 4; jeśli zostanie podjęta uchwała "w sprawie przyjęcia publicznej obrony rozprawy doktorskiej", oznacza to, że wszystkie kolejne czynności przewodu doktorskiego zostały zrealizowane i następuje nadanie stopnia doktora – uchwałą rady wydziału w sprawie "nadania stopnia doktora". Przepis ten został tak skonstruowany, że zdaniem Sądu, nie daje możliwości działania organu administracji publicznej na zasadzie uznania administracyjnego. Gdyby ustawodawca zdecydował pozostawić nadanie stopnia doktora uznaniu administracyjnemu, posłużyłby się sformułowaniem "może". Skoro jednak przepis ten nie stanowi, że rada wydziału "może nadać stopień doktora", oznacza to, że ustawodawca nie przewiduje tutaj żadnej dowolności.

Z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym wynika, że "uchwały, o których mowa w art. 14 ust. 2 ... są podejmowane w głosowaniu tajnym i zapadają bezwzględną większością oddanych głosów przy obecności co najmniej połowy ogólnej liczby osób uprawnionych do głosowania.". Oznacza to, że przytoczone wyżej, a zawarte w protokole posiedzenia Rady Wydziału stwierdzenie Rady Wydziału, że ze względu na to, że nie uzyskano bezwzględnej większości głosów Rada Wydziału nie nadała stopnia doktora nauk [...] ... mgr. inż. W. F." jest sprzeczne z art. 20 ust. 1 ustawy, bowiem zostały spełnione wszystkie warunki zamieszczone w tym przepisie: w głosowaniu uczestniczyła co najmniej połowa ogólnej liczby osób uprawnionych do głosowania, i uchwała ta zapadła "bezwzględną większością oddanych głosów", skoro głosowaniu wzięło udział 18 osób, 9 głosowało "za nadaniem stopnia", 5 "przeciw", a 4 "wstrzymały się od głosowania". Przepis art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. nie odróżnia głosów oddanych "za", "przeciw" i głosów "wstrzymujących się", stanowi bowiem, że "uchwały ... zapadają bezwzględną większością oddanych głosów przy obecności ...", a zatem nie wymaga, aby do podjęcia uchwały wymagana była większość głosów oddanych "za".

Należy zauważyć, że organ drugiej instancji nie wyjaśnił tych wszystkich wątpliwości, a rozpoznając odwołanie nie rozpatrzył zarzutów podniesionych przez stronę w odwołaniu, do czego był zobowiązany, i nie przedstawił swojego stanowiska zajętego odnośnie tych zarzutów, które to stanowisko powinno znaleźć się w uzasadnieniu jego decyzji.

Jako podstawę wydania decyzji organu drugiej instancji, w osnowie decyzji wskazano jedynie art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach i tytule w zakresie sztuki, który stanowi, że "Po rozpatrzeniu odwołania, w terminie nie dłuższym niż sześć miesięcy, Centralna Komisja albo utrzymuje w mocy zaskarżoną uchwałę, albo uchylając ją, przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia radzie tej samej lub innej jednostki organizacyjnej."

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ drugiej instancji przedstawił wynik głosowania Sekcji Nauk [...] w sprawie uchwały Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu [...] w O. z dnia [...] czerwca 2006 r., oraz informację, że Prezydium Centralnej Komisji, po zapoznaniu się ze stanowiskiem Sekcji postanowiło w głosowaniu tajnym utrzymać w mocy zaskarżoną uchwałę, jednakże nie wskazał podstawy prawnej określającej kompetencje organów Centralnej Komisji, jej organizację, tryb działania czy sposób powoływania recenzentów, na których w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji się powoływał, co uniemożliwia dokonanie oceny prawidłowości zastosowanej przez organ procedury, bowiem wskazany art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. nie wskazuje, jakie są kompetencje poszczególnych organów Centralnej Komisji, wymienionych w art. 35 § 2 tej ustawy.

Wskazane wyżej braki, świadczą o nie wyjaśnieniu zagadnień ważnych dla prawidłowego załatwienia sprawy, nie dają możliwości oceny zaskarżonej decyzji pod kątem jej zgodności z prawem materialnym. Naruszenia, o których mowa, dotyczą zwłaszcza art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 107 § 1 i 3 kpa.

Powyższe uchybienia są na tyle istotne, że musiały skutkować uwzględnieniem skargi i uchyleniem zaskarżonej decyzji oraz decyzji poprzedzającej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c oraz art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), orzekł jak w sentencji.