Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6149 Inne o symbolu podstawowym 614 6402 Skargi organów nadzoru na uchwały rady powiatu w przedmiocie ... (art. 81 ustawy o samorządzie powiatowym), Oświata, Rada Powiatu, Oddalono skargę, II SA/Lu 311/16 - Wyrok WSA w Lublinie z 2016-06-09, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
II SA/Lu 311/16 - Wyrok WSA w Lublinie
|
|
|||
|
2016-04-04 | |||
|
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie | |||
|
Grażyna Pawlos-Janusz /przewodniczący/ Jacek Czaja /sprawozdawca/ Maria Wieczorek-Zalewska |
|||
|
6149 Inne o symbolu podstawowym 614 6402 Skargi organów nadzoru na uchwały rady powiatu w przedmiocie ... (art. 81 ustawy o samorządzie powiatowym) |
|||
|
Oświata | |||
|
I OSK 2502/16 - Wyrok NSA z 2017-03-21 | |||
|
Rada Powiatu | |||
|
Oddalono skargę | |||
|
Dz.U. 2004 nr 256 poz 2572 art. 62 ust. 1 Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty - tekst jednolity |
|||
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos - Janusz, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Wieczorek - Zalewska, Protokolant Starszy asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Powiatu z dnia [...] r., nr [...] w sprawie połączenia Ośrodka z Poradnią , Poradnią i Poradnią oddala skargę. |
||||
Uzasadnienie
Wojewoda wniósł do Sądu skargę na uchwałę nr [...] Rady Powiatu z dnia [...] czerwca 2015 r. w sprawie połączenia Powiatowego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli w L. z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną nr [...] w L., Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w B. i Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w B.. Domagając się stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały organ nadzoru zarzucił, że została ona podjęta z istotnym naruszeniem prawa, przede wszystkim art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli (Dz. U. z 2014 r. poz. 1041 ze zm.). W ocenie organu nadzoru mimo, że system oświaty – zgodnie z treścią art. 2 pkt 9 powołanej ustawy – obejmuje między innymi zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli, to jednak przytoczonego przepisu nie stosuje się do zakładów kształcenia i placówek doskonalenia nauczycieli. Z kolei przepisy rozporządzenia w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli - w brzmieniu obowiązującym w dniu podjęcia omawianej uchwały - nie przewidują możliwości połączenia z innymi szkołami bądź placówkami nie będącymi placówkami doskonalenia nauczyciel. Kwestie związane ze zmianą formy organizacyjnoprawnej placówki doskonalenia nauczycieli zostały wyczerpująco uregulowane w § 4 tego rozporządzenia, z którego wynika, że przekształcenia publicznej placówki doskonalenia nauczycieli mogą polegać na: zmianie organizacji placówki doskonalenia lub zakresu wykonywanych przez nią zadań, włączeniu placówki doskonalenia do innej placówki doskonalenia, połączeniu kilku placówek doskonalenia w jedną placówkę doskonalenia. Powołany przepis rozporządzenia wyłącza przy tym stosowanie art. 62 ust. 1 ustawy o systemie oświaty. Organ podkreślił również, że wprawdzie z dniem 1 września 2015 r. do powołanego wyżej rozporządzenia dodano przepis § 4a, który dopuszcza połączenie publicznej placówki doskonalenia ze szkołą lub placówką, o której mowa w art. 2 pkt 3-5, 7 i 10 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Przepis ten nie obowiązywał jednak w dacie podjęcia zaskarżonej uchwały. Przywołana nowelizacja potwierdziła jednocześnie stan prawny istniejący przed jej wprowadzeniem co do braku możliwości prawnych łączenia placówek doskonalenia nauczycieli ze szkołami i placówkami. W ocenie Wojewody, utworzenie Powiatowego Centrum Edukacji i Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w L., do czego sprowadza się wykonanie postanowień uchwały Nr [...], spowoduje zatem trudne do odwrócenia skutki prawne. Powiatowy Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w L., Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Nr [...] w L., Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna w B. i Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w B. utracą bowiem wówczas odrębny byt prawny. Centrum, jako zespół placówek, będzie podlegało odmiennymi regułom funkcjonowania w obrocie prawnym, niż placówki istniejące poza zespołem. Placówki, które wejdą w skład zespołu będą więc miały bez wątpienia ograniczoną samodzielność, działając pod wspólnym kierownictwem dyrektora zespołu. W odpowiedzi na skargę Starosta L. – reprezentującego Powiat L. wniósł o oddalenie skargi jako niezasadnej, wskazując, że § 4 wskazanego wyżej rozporządzenia nie wyklucza innych form przekształceń placówek doskonalenia, w tym połączenia takiej placówki z inną jednostką systemu oświaty w zespół, zaś uzupełnienie przez Ministra Edukacji Narodowej tego rozporządzenia o § 4a wyraźnie stanowiący, że publiczna placówka doskonalenia może zostać połączona w zespół ze szkołą lub inną placówką, jedynie służy rozstrzygnięciu pojawiających się – między innymi w powołanym w skardze orzeczeniu sądu administracyjnego – wątpliwości interpretacyjnych w tej kwestii. Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Skarga nie jest zasadna. Stosownie do art. 62 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, organ prowadzący szkoły różnych typów lub placówki może je połączyć w zespół. Połączenie nie narusza odrębności rad pedagogicznych, rad rodziców, rad szkół lub placówek i samorządów uczniowskich poszczególnych szkół lub placówek, o ile statut zespołu nie stanowi inaczej. Oczywistym jest przy tym, że system oświaty – zgodnie z treścią art. 2 pkt 9 tej ustawy – obejmuje w szczególności zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli. Z powyższego wynika zatem, że wbrew twierdzeniom organu nadzoru, w przypadku łączenia placówek różnych typów, w tym w odniesieniu do łączenia placówek doskonalenia nauczycieli w zespół ze szkołami oraz innymi placówkami, ma zastosowanie powołany przepis art. 62 ust. 1 ustawy o systemie oświaty. Niewątpliwie bowiem, jak wynika wyraźnie z art. 78 ust. 3 tej ustawy, w zakresie nieuregulowanym odmiennie w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 1, to jest w przepisach § 4 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli do placówek doskonalenia stosuje się przepisy dotyczące placówek. Podkreślenia wymaga, że jakkolwiek – na co zwrócił uwagę Wojewoda w swej skardze – przepis § 4 powołanego wyżej rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym w dniu podjęcia zaskarżonej uchwały) – nie odnosi się wprost do połączenia placówek doskonalenia nauczycieli w zespół z innymi szkołami bądź placówkami nie będącymi placówkami doskonalenia nauczyciel, to w żadnym razie wskazany przepis rozporządzenia nie wyłącza stosowania art. 62 ust. 1 ustawy o systemie oświaty. Taka interpretacja omawianego przepisu, oparta wyłącznie na regułach wykładni językowej, prowadzi nie tylko do rezultatu sprzecznego z wynikami wykładni celowościowo-funkcjonalnej tego unormowania, ale także wykładni systemowej, albowiem jej przyjęcie prowadziłoby do uznania, że przepis aktu niższej rangi (rozporządzenia) może derogować przepis aktu wyższej rangi (ustawy), co jest nie do przyjęcia. Wskazać należy, że Sąd nie podziela stanowiska wyrażonego w powołanym w skardze prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 6 grudnia 2011 r., sygn. akt II SA/Ol 816/11. Ponownie trzeba bowiem wskazać, jak trafnie podniesiono w odpowiedzi na skargę, że argumentacja przywołana w tym wyroku nie jest przekonująca, zwłaszcza w świetle obowiązującej w polskim systemie prawnym hierarchii źródeł prawa i wynikających z niej zasad tworzenia i wykładni prawa. Nie budzi przy tym wątpliwości Sądu, że uzupełnienie przez Ministra Edukacji Narodowej rozporządzenia z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli o nowy § 4a, wyraźnie stanowiący, że publiczna placówka doskonalenia może zostać połączona w zespół ze szkołą lub inną placówką, jedynie służyło potwierdzeniu istnienia takiej możliwości, wynikającej z przepisu art. 62 ust. 1 ustawy o systemie oświaty i rozwiać pojawiające, między innymi w związku ze stanowiskiem wyrażonym w powołanym wyroku WSA w Olsztynie, wątpliwości interpretacyjne. Potwierdza to w sposób jednoznaczny treść uzasadnienia projektu zmiany wspomnianego rozporządzenia, gdzie konieczność uregulowania omawianej kwestii w przepisach powołanego rozporządzenia umotywowano wyłącznie "licznymi" zapytaniami, w tym wynikającymi z treści przywołanego w skardze Wojewody wyroku sądu administracyjnego (zob. s. 3-4 uzasadnienia projektu rozporządzenia, https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//501/12274200/12297679/dokument179401.pdf). Z tych wszystkich względów, wobec braku podstaw do uwzględnienia skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), skargę oddalił. |