Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Wincenciak (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz,, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 października 2014 r. sprawy ze skargi S. K. na zarządzenie Wójta Gminy K. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia konkursu na stanowisko dyrektora szkoły stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia.

Zarządzeniem nr [...] z dnia [...] maja 2014 r. Wójt Gminy K. orzekł o zatwierdzeniu konkursu na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół w K., przeprowadzonym w dniu 27 maja 2014 r. przez komisję Konkursową powołaną przez Wójta Gminy K. (§ 1 ust. 1) oraz w oparciu o przedłożoną dokumentację z postępowania konkursowego stwierdził, że nie został on rozstrzygnięty (§ 1 ust. 2).

Pismem dnia 11 czerwca 2014 r. S. K. wezwał Wójta Gminy K. do usunięcia naruszenia prawa polegającego na odmowie dopuszczenia S. K. do postępowania konkursowego na stanowisko Dyrektora Zespołu Szkół w K. W odpowiedzi na wezwanie Wójt K. pismem z dnia 16.06.2014 r. podtrzymał swoje stanowisko zawarte w w/w zarządzeniu.

W skardze do tut. Sądu na zarządzenie Wójta Gminy K., nr [...], z dnia [...] maja 2014 r., S. K. zarzucił naruszenie § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej (Dz.U. Nr 60, poz. 373 ze zm.), zwanego dalej “rozporządzeniem", poprzez uznanie, że potwierdzenie załączników za zgodność z oryginałem przez notariusza, ZUS oraz Urząd Gminy jest równoznaczne z brakiem wszystkich dokumentów wskazanych w ogłoszeniu o przeprowadzeniu konkursu na stanowisko Dyrektora Zespołu Szkół. W motywach skargi podniósł, że § 4 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że komisja podejmuje uchwałę o odmowie dopuszczenia kandydata do postępowania konkursowego, jeżeli: oferta została złożona po terminie, oferta nie zawiera wszystkich dokumentów wskazanych w ogłoszeniu konkursu, z oferty wynika, że kandydat nie spełnia wymagań wskazanych w ogłoszeniu konkursu. Zdaniem Skarżącego w jego przypadku nie zaistniała żadna z wymienionych przesłanek. Dodał też, że nie mógł poświadczyć za zgodność z oryginałem świadectw, których nie posiada, mógł to jedynie uczynić ZUS. Skarżący wskazał też, że § 8 ust. 2 rozporządzenia określa przyczyny unieważnienia postępowania konkursowego wymieniając także inne nieprawidłowości, które mogły mieć wpływ na wynik konkursu.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy K. wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie o jej oddalenie. Zdaniem organu zarzut naruszenia § 4 ust. 2 rozporządzenia jest chybiony. Wójt podzielił opinię Komisji Konkursowej, że oferta Skarżącego nie spełnia wymogów zawartych w ogłoszeniu z dnia 29 kwietnia 2014 r. o konkursie na kandydata na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół w K. i podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zarządzeniu nr [...] z dnia [...] maja 2014 r. Zdaniem Organu poświadczenie dokumentów Skarżącego przez Urząd Gminy czy przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (na co brak jest dostatecznych dowodów) nie może czynić zadość wymogom określonym przepisami prawa. Organ zauważył też, że przepisy rozporządzenia określają szczególny tryb postępowania administracyjnego wyłączając możliwość zastosowania go przepisami k.p.a. W odpowiedzi na skargę zauważono także, że skarga w niniejszej sprawie została złożona dzień po niekorzystnym dla Skarżącego rozstrzygnięciu drugiego konkursu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku ustalił i zważył co następuje.

Skarga jest zasadna.

Przedmiotem skargi jest zarządzenie Wójta Gminy K. nr [...] z dnia [...] maja 2014 r., a istota sporu sprowadza się do udzielenia odpowiedzi na pytanie czy przedłożenie przez skarżącego kopii dokumentów poświadczonych przez inne podmioty uzasadniało przyjęcie stanowiska, że oferta nie zawiera wszystkich dokumentów wskazanych w ogłoszeniu o konkursie.

W myśl art. 36a ust. 1 i 2 ustawy o systemie oświaty, stanowisko dyrektora szkoły lub placówki powierza organ prowadzący szkołę lub placówkę, zaś kandydata na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki wyłania się w drodze konkursu.

Na podstawie § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia komisja, na podstawie złożonej oferty, podejmuje uchwałę o dopuszczeniu lub odmowie dopuszczenia kandydata do postępowania konkursowego, wraz z podaniem przyczyn niedopuszczenia, jeżeli: 1) oferta została złożona po terminie; 2) oferta nie zawiera wszystkich dokumentów wskazanych w ogłoszeniu o konkursie; 3) z oferty wynika, że kandydat nie spełnia wymagań wskazanych w ogłoszeniu o konkursie. Z kolei § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia określa wykaz dokumentów, których oryginały lub poświadczone przez kandydata kopie należy złożyć w postępowaniu konkursowym. Dołączone do akt ogłoszenie Wójta Gminy K. z dnia 29 kwietnia 2014 r. o konkursie na kandydata na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół w K. w zakresie złożenia wymaganych dokumentów przyjmuje analogicznie jak powołany przepis rozporządzenia, że kandydat ma złożyć oryginał lub poświadczoną przez kandydata za zgodność kopię.

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wykładnia przepisów cyt. rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej, nie może wykraczać poza dopuszczalne granice interpretacji, ustawowo określone celem tej regulacji, a więc koniecznością zabezpieczenia prawidłowości postępowania konkursowego. Z tego punktu widzenia należy więc ocenić, czy dla prawidłowości postępowania konkursowego dopuszczalne było złożenie przez kandydata kopii dokumentów poświadczonych przez inne podmioty.

Zdaniem Sądu Skarżący został ukarany za to, że uczynił więcej niż wymagały tego przepisy prawa. Jest oczywiste, że bardziej wiarygodne są kopie dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem przez notariusza, Sekretarza Gminy czy pracownika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, niż kopie poświadczone przez samego kandydata. Poświadczenie oznacza bowiem, że nie tylko sam kandydat ale także inne podmioty, w tym notariusz wykonujący zawód zaufania publicznej, widziały oryginały tych dokumentów. Wprawdzie na kopiach świadectw pracy istotnie nie ma pieczęci nagłówkowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jest tylko data, podpis i pieczęć pracownika, to jednak w okolicznościach sprawy nie powinno budzić wątpliwości, że owe kopie zostały poświadczone przez pracownika ZUS, bowiem na każdej z nich widoczne jest ksero prezentaty wpływu świadectwa pracy do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Dlatego też ten swoisty puryzm procesowy Komisji Konkursowej zaaprobowany Wójta Gminy K. należało uznać za naruszający prawo w sposób istotny, zgodnie z rzymską regułą summus ius summa iniura.

Brak więc było podstaw do podjęcia przez Komisję Konkursową uchwały o niedopuszczeniu Skarżącego do udziału w kolejnym etapie postępowania konkursowego. W konsekwencji zaskarżone zarządzenie Wójta, które nie zawiera uzasadnienia, ale jak wynika z odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa i odpowiedzi na skargę, aprobuje stanowisko Komisji, zostało wydane z istotnym naruszeniem prawa. W rozpoznawanej sprawie nieuzasadniona odmowa dopuszczenia kandydata do dalszego etapu postępowania konkursowego wymagała od Wójta Gminy K. skorzystania z uprawnienia przewidzianego w § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia poprzez unieważnienie konkursu i zarządzenie o ponownym jego przeprowadzeniu - wobec nieuzasadnionego niedopuszczenia kandydata do postępowania konkursowego.

Sąd uwzględniając skargę na zarządzenie Wójta Gminy K. stwierdził, że jest ono aktem organu jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 6 P.p.s.a. Za taką kwalifikacją zarządzenia Wójta przemawia okoliczność, że zarządzenia wójta, burmistrza, prezydenta, w przedmiocie zatwierdzenia konkursu na stanowisko dyrektora szkoły podlegają także ocenie wojewody jako organu nadzoru w trybie art. 91 ustawy o samorządzie gminnym. W przypadku stwierdzenia, że zarządzenie narusza prawo w sposób istotny organ ten, zgodnie z powołanym art. 91 ustawy, stwierdza nieważność zarządzenia. Zatem względy natury systemowej przemawiają z uznaniem zarządzenia za akt organu jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 6 P.p.s.a. a nie za czynność w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 147 § 1 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji. Sąd nie zastosował dyspozycji art. 152 P.p.s.a. przyjmując, że instytucja wstrzymania wykonania dotyczy tylko takiej grupy aktów, w stosunku do których przedmiotowym jest orzekanie o wstrzymaniu ich wykonania. Odnosi się ona zatem tylko do tych aktów, które nadają się do wykonania i wykonania wymagają. Niewątpliwie do wykonania nie kwalifikują się odmowne akty administracyjne, między innymi takie jak będące przedmiotem skargi zarządzenie.