drukuj    zapisz    Powrót do listy

6312 Odmowa   wydania       pozwolenia    na       broń, Broń i materiały wybuchowe, Komendant Policji, Uchylono zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję, VI SA/Wa 376/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2009-04-28, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 376/09 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2009-04-28 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-02-25
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Andrzej Czarnecki /przewodniczący/
Dorota Wdowiak
Magdalena Maliszewska /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6312 Odmowa   wydania       pozwolenia    na       broń
Hasła tematyczne
Broń i materiały wybuchowe
Sygn. powiązane
II OSK 1532/09 - Wyrok NSA z 2010-09-10
Skarżony organ
Komendant Policji
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję
Powołane przepisy
Dz.U. 2004 nr 52 poz 525 art. 10 ust. 1 i 3
Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji - tekst jedn.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędziowie Sędzia WSA Dorota Wdowiak Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2008 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną sportową 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] listopada 2008 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego A. B. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. Komendant Główny Policji utrzymał w mocy decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] listopada 2008r. w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną sportową do celów sportowych A. B. (dalej: skarżący).

Podaniem z dnia [...] sierpnia 2008 r. A. B. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji z siedzibą w R. o wydanie pozwolenia na zakup i posiadanie broni palnej w celu uprawiania strzelectwa sportowego (łącznie 4 sztuk).

W uzasadnieniu podania wskazał na fakt, iż od [...] czerwca 2003 r. czynnie uprawia sport strzelecki w Klubie Strzelectwa Sportowego [...] w T. w konkurencjach pistolet sportowy oraz pistolet centralnego zapłonu. Należy do najlepszych zawodników w Klubie. Brak własnej, indywidualnie dopasowanej broni uniemożliwia mu podwyższenie umiejętności oraz udział w zawodach na innych strzelnicach w kraju. Podkreślił, iż broń, którą dysponuje Klub, jest przestarzała.

Do podania skarżący załączył:

• zaświadczenie Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego z dnia [...] czerwca 2008 r, potwierdzające członkostwo skarżącego w tym Związku, jak również w związkowym Klubie Strzeleckim od dnia [...] czerwca 2003 r. oraz, że posiada odpowiednie kwalifikacje niezbędne do uprawiania "sportów charakterze strzeleckim" – w tym zdany egzamin, o którym mowa w art. 16 Ustawy z 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 52 poz. 525 ze zm, dalej: u.b.ia.); posiada Patent Strzelecki nadany przez PZSS w zakresie: strzelanie pneumatyczne i kulowe oraz Licencję PZSS uprawniającą do udziału we współzawodnictwie sportowym. Zaświadczenie potwierdza, że A. B. spełnia warunki do otrzymania pozwolenia na broń określone w art. 10 ubia;

• decyzję PZSS z dnia [...] lipca 2001 r. przyznającą licencję Związkowemu Klubowi Strzeleckiemu [....] uprawniającą klub do udziału we współzawodnictwie sportowym w dziedzinie strzelań pneumatycznych, kulowych i śrutowych;

• Orzeczenie PZSS z dnia [...] maja 2008 r. przyznająca A. B. licencję na uprawianie strzelectwa sportowego w dziedzinie strzelań pneumatycznych i kulowych;

• Orzeczenie PZSS z dnia [...] listopada 2005 r. nadające A. B. patent uprawniający do uprawiania strzelectwa w dyscyplinach: strzelanie pneumatyczne i kulowe;

• Kserokopie 13 dyplomów z zawodów;

• 2 zaświadczenia Związkowego Klubu Strzeleckiego [...] z [...] stycznia 2008 r. oraz z [...] sierpnia 208 r. zawierające zestawienie udziału A. B. w zawodach w 2007 i 2008 r.

• Orzeczenie psychologiczne i lekarskie stwierdzające ,że skarżący nie należy do kategorii osób, o których mowa m.in. w art. 15 ust. 1 pkt 6. t.j. takich, co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, i może dysponować bronią.

A. B. załączył ponadto w terminie późniejszym komunikaty z zawodów z lat 2005 oraz 2006.

W toku postępowania do akt administracyjnych wpłynęło pismo Prezesa Zarządu Klubu Strzeleckiego [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r., z którego treści wynika, iż skarżący jest jednym z czołowych zawodników Klubu. Brak własnej broni jest przyczyną, z powodu której nie bierze udziału w zawodach rangi krajowej. Klub [...], jak i żaden inny klub w Polsce, nie jest w stanie przydzielić zawodnikom indywidualnie broni. Większość posiadanych egzemplarzy broni jest pozyskana ze szkół lub firm. Jest to broń wyeksploatowana. Prezes podkreślił konieczność posiadania indywidualnej broni przez skarżącego, jak i przez innych zawodników chcących doskonalić swoje umiejętności.

[...] Komendant Wojewódzki Policji decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. odmówił W. M. wydania pozwolenia na broń palną do celów sportowych.

W ocenie tego organu, fakt członkostwa w sekcjach strzeleckich klubu sportowego, uczestnictwo w zawodach oraz chęć podnoszenia umiejętności strzeleckich nie stanowią wystarczającej przesłanki faktycznej dającej podstawę do wydania pozwolenia na broń w trybie indywidualnym. Komendant podkreślił, iż Ubia wprowadza ścisłą reglamentację wydawania pozwoleń na broń. Nie kwestionując uprawnień i kwalifikacji skarżącego do uprawiania strzelectwa sportowego, organ wskazał, że patent strzelecki potwierdza jedynie posiadanie kwalifikacji do uprawiania tej dyscypliny sportu, a licencja PZSS – do udziału we współzawodnictwie sportowym. Organ stwierdził, że skarżący uprawia strzelectwo na poziomie klubowym i nie jest zawodnikiem wybitnym. Przykładowo, nie brał udziału w zawodach o zasięgu wojewódzkim, krajowym lub zagranicznym. Stwierdził, iż jego udział w zawodach jest niższy, niż wynosi minimum ustalone przez Zarząd PZSS Uchwałą nr [...] z dnia [...] listopada 2005 r. w sprawie wymogów minimalnych definiujących "czynne uprawianie strzelectwa sportowego" – a mianowicie 6 "osobostartów" w zawodach w roku. W konsekwencji zdaniem organu skarżący może uprawiać sport w dotychczasowym rozmiarze przy wykorzystaniu broni klubowej. Jeżeli klub uważa zawodnika za "rokującego nadzieję" na osiągnięcie wyników wybitnych, powinien zapewnić mu broń dostosowaną do jego potrzeb. Organ ocenił, iż interes osobisty skarżącego wyrażający się w ubieganiu się o broń palną sportową musi w tym wypadku ustąpić na rzecz interesu publicznego, który przemawia za tym, żeby broni do danego celu nie było więcej, niż to wynika z rzeczywistej konieczności.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący zarzucił przekroczenie granic uznania administracyjnego w ramach oceny przesłanek z art. 10 ust 1 ubia. Wyraził pogląd, iż udowodnił w trakcie postępowania administracyjnego wysoki stopień zaangażowania w strzelectwo sportowe, co w połączeniu ze spełnieniem wszelkich niezbędnych przesłanek ustawowych obligowało organ Policji do wydania decyzji zgodnej ze złożonym wnioskiem. Zarzucił nadto naruszenie art. 7, 8, 77 § 1, 80 i 107 § 3 kpa. Wskazał, iż organ pomylił pojęcia "udział w zawodach" z "osobostartem", w konsekwencji błędnie przyjmując, iż skarżący nie osiągnął minimum wymaganego Uchwałą nr [...] Zarządu PZSS z dnia [...] listopada 2005 r.

Komendant Główny Policji na mocy decyzji z dnia [...] grudnia 2008 r. utrzymał w mocy powyższą decyzję Komendanta Policji.

Odwołując się do dotychczasowej argumentacji organu I instancji dodał, że zasadą w sporcie strzeleckim jest korzystanie z broni klubowej, który jest powołany w celu stworzenia niezbędnych warunków uprawiania sportu przez zawodnika. Podkreślił, iż sam fakt spełnienia przez stronę przesłanek formalnych nie nakłada na organy Policji obowiązku przyznania pozwolenia na broń. Wskazał, iż skarżący w zawodach bierze udział "niezbyt często". Zdaniem organu rozpoznającego sprawę w II instancji, wnioskodawca nie udowodnił, że powołane przez niego okoliczności uzasadniają przyznanie mu prawa do broni palnej. Interes indywidualny winien ustąpić w tej sytuacji interesowi publicznemu, któremu służy reglamentacyjny charakter dostępu do broni wprowadzony przepisami ustawy o broni i amunicji.

Na powyższą decyzję została wniesiona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji. Zarzucił naruszenie prawa materialnego – art. 10 ust. 1 i ust. 3 pkt 3 Ubia, a ponadto – art. 6, 7 ,8, 80 oraz 107 § 3 k.p.a. W jej treści wyraził pogląd, iż o udzieleniu pozwolenia na posiadanie broni sportowej winno decydować czynne uprawianie sportu strzeleckiego, podkreślając, iż brak własnej broni stanowi przeszkodę do osiągania wyższych, aniżeli przeciętne, rezultatów sportowych.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Sąd administracyjny dokonuje kontroli orzeczenia administracyjnego pod względem jego zgodności z prawem. W szczególności podlega ocenie, czy w konkretnym przypadku doszło do naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, bądź przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy (art. 145 par.1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – p.p.s.a).

Skarga w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jest zasadna.

W myśl przepisu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), dalej: u.b.a., "właściwy organ Policji wydaje pozwolenie na broń, jeżeli okoliczności, na które powołuje się osoba ubiegająca się o pozwolenie, uzasadniają jego wydanie". Takie sformułowanie tego przepisu wskazuje, iż wykazanie istnienia okoliczności, które z zasady uzasadniają wydanie pozwolenia na broń, przy jednoczesnym braku ustawowych przeciwwskazań (art. 15 ustawy), zobowiązuje organy Policji do wydania pozwolenia na broń. Sam ustawodawca wskazał przy tym w sposób przykładowy w art. 10 ust. 3 u.b.a. takie okoliczności, które uzasadniają przyznanie pozwolenia na broń. Wśród tych przykładów, wymienione jest posiadanie broni w celach sportowych (art. 10 ust. 3 pkt 3 ustawy). Decyzje w tym przedmiocie mają zatem charakter uznaniowy (vide: wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 lutego 2006 r., sygn. akt: IV SA/Wa 25/05; wyrok NSA z dnia 26 lipca 2007 r. (sygn. akt: II OSK1082/06). Okolicznościami uzasadniającymi w rozumieniu wyżej powołanego przepisu wydanie pozwolenia na broń sportową jest czynne uprawianie sportu strzeleckiego, wyrażające się m.in. w udziale w zawodach sportowych. Osiąganie wyższych, niż przeciętne wyniki w tym sporcie jest jednak uzależnione od technicznych właściwości dostępnej broni. Nie bez znaczenia jest możliwość korzystania z broni indywidualnej, z której nikt poza właścicielem nie korzysta (notorium). Jak wynika z dokumentów przedstawionych przez skarżącego, jest on w znacznym stopniu zaangażowany w czynne uprawianie strzelectwa sportowego oraz bierze udział we współzawodnictwie. Organy Policji nie znalazły jednak podstaw do uznania ich za "wybitne". Wskazały na możliwość uprawiania sportu na dotychczasowym poziomie ("klubowym") przy korzystaniu z broni klubowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny doszedł do przekonania, iż decyzje I i II instancji naruszają prawo materialne – art. 10 ust 1 Ubia poprzez zastosowanie pozaustawowego kryterium, zawężającego w sposób bezpodstawny przesłanki uprawniające do ubiegania się o wydanie broni palnej do celów sportowych. Ani z wyżej powołanego, ani z żadnego innego przepisu prawa nie wynika, iż tylko osiąganie wybitnych, ponadprzeciętnych wyników sportowych uzasadnia przyznania pozwolenia na posiadanie broni. Prawo do broni nie jest bowiem nagrodą za wybitne osiągnięcia sportowe, a przyznanie takiego prawa zawodnikowi może właśnie służyć podniesieniu jego kwalifikacji sportowych. Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z przepisami § 6 pkt 4 i § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 listopada 2001r. w sprawie uprawiania sportów o charakterze strzeleckim (Dz. U. Nr 141, poz. 1586) patent strzelecki uprawnia do ubiegania się o wydanie pozwolenia na broń sportową i potwierdza zakres kwalifikacji sportowych, jakie spełnia osoba ubiegająca się o wydanie zezwolenia na taką broń na podstawie odrębnych przepisów. O ile nie byłoby uprawnione stwierdzenie, że sam fakt formalnej przynależności do związku strzeleckiego stanowi wystarczającą przesłankę ubiegania się o wydanie pozwolenia na broń palną, to również nadmiernie restryktywna interpretacja tego przepisu, poprzez wprowadzenie warunku ponadprzeciętnych osiągnięć sportowych – jak to było wskazane powyżej – nie jest uprawnione na tle brzmienia omawianego przepisu. Jak trafnie podkreślił NSA w wyroku z dnia 23 grudnia 2008 r. sygn. akt: II OSK 1674/07 " Wykładnia art. 10 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 3 pkt 3 nie może prowadzić do takiego rezultatu, iż tylko osoba, która wygrywa zawody sportowe, bądź posiada uprawnienia instruktora strzelectwa może uzyskać pozwolenie na broń sportową. Taka interpretacja przepisów jest nie do przyjęcia". Ten sam Sąd w wyroku z dnia 26 lipca 2007 r. sygn. akt: II OSK 1082/06 wypowiedział się w sposób jednoznaczny, że "okolicznością uzasadniającą, w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.; LEX nr 368209), przyznanie pozwolenia na broń jest uprawianie sportu strzeleckiego, a nie uprawianie takiego sportu przy jednoczesnym uzyskiwaniu wybitnych, ponadprzeciętnych wyników sportowych". Podobny pogląd wypowiedział także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 października 2007 r., sygn. akt: VI SA/Wa 1570/07.

Reasumując, przy ponownym rozpoznaniu sprawy organy Policji dokonać wnikliwej analizy aktywności sportowej skarżącego w dziedzinie sportów strzeleckich, stopnia zaangażowania we współzawodnictwo, nadto wyjaśnić czy liczba sztuk i rodzaje broni wskazane w podaniu wszczynającym postępowanie odpowiadają zamierzanemu zakresowi uprawiania sportu przez skarżącego.

Orzeczenie w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania zapadło na podstawie art. 200 p.p.s.a, zaś wykonalność uchylonych decyzji została wstrzymana na mocy art. 152 p.p.s.a.

Z uwagi na powyższe, w oparciu o art. 145 § 1 lit. a) p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt