Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6537 Egzekucja należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej (art. 34 ust. 3 ustawy o f, Odrzucenie zażalenia, Minister Finansów, Odrzucono zażalenie, II GZ 36/07 - Postanowienie NSA z 2007-12-05, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
II GZ 36/07 - Postanowienie NSA
|
|
|||
|
2007-03-01 | |||
|
Naczelny Sąd Administracyjny | |||
|
Rafał Batorowicz /przewodniczący sprawozdawca/ | |||
|
6537 Egzekucja należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej (art. 34 ust. 3 ustawy o f | |||
|
Odrzucenie zażalenia | |||
|
V SA/Wa 75/07 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2007-09-25 | |||
|
Minister Finansów | |||
|
Odrzucono zażalenie | |||
|
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 15 § 1 pkt 1, art. 173 § 1, art. 194 § 1 Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. |
|||
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z. W. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 września 2007 r. sygn. akt II GZ 36/07 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi Z. W. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2006 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia postanawia: odrzucić zażalenie |
||||
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 września 2007 r., sygn. akt II GZ 36/07 Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił zażalenie Z. W. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 maja 2007 r., sygn. akt II GZ 36/07. Na postanowienie z dnia 11 września 2007 r. Z. W. złożył zażalenie, w którym wniósł "o uchylenie, zmianę oraz stwierdzenie całkowitej nieważności ww. zaskarżonego postanowienia". Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zażalenie na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 września 2007 r., sygn. akt II GZ 36/07 jest niedopuszczalne. Powyższe orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zostało doręczone skarżącemu wraz z pouczeniem, iż jest ono ostateczne i nie podlega zaskarżeniu. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 194 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zażalenie jest obok skargi kasacyjnej środkiem odwoławczym, który wnosi się do Naczelnego Sądu Administracyjnego i przysługuje od postanowień wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto od postanowień wyliczonych taksatywnie w tym przepisie (pkt 1-10). Z treści art. 15 § 1 pkt 1, art. 173 § 1 i art. 194 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, że Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpoznawania środków odwoławczych, tj. skargi kasacyjnej i zażaleń od wyroków i postanowień wojewódzkich sądów administracyjnych stosownie do przepisów tej ustawy. Natomiast ustawa ta nie zawiera przepisu, który dopuszczałby możliwość rozpoznawania w trybie określonym w jej przepisach, skargi kasacyjnej bądź zażalenia od orzeczeń wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny. Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego stają się prawomocne z chwilą ich wydania. Postępowanie sądowoadministracyjne jest dwuinstancyjne (art. 2 i 3 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz. U. Nr 153, poz. 1269/). Zasada ta jest zgodna z art. 176 ust. 1 Konstytucji RP. W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji. |