Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 5 marca 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Asesor WSA Ewa Alberciak (spr.) Protokolant Referendarz sądowy Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2008 roku na rozprawie sprawy ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami oddala skargę

III SA/Łd 778/07

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...], wydaną na podstawie art. 140 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) oraz art. 104 i 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. z 2000r. Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), Prezydent Miasta Ł. cofnął J. G., urodzonemu [...], zamieszkałemu w Ł., ul. A., uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi, zobowiązał J. G. do zwrotu prawa jazdy kat. BA nr [...] serii [...] wydanego w dniu 6 stycznia 2003r. oraz niniejszej decyzji nadał rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 108 § 1 k.p.a.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wyjaśniono, że w dniu 7 marca 2007r. do organu wydającego uprawnienia do kierowania pojazdami wpłynął wniosek Komendy Wojewódzkiej Policji z dnia [...], Ldz. [...] o sprawdzenie kwalifikacji w ramach posiadanych uprawnień kierującego pojazdem J. G. w związku z uzyskaniem 28 punktów karnych za naruszenie przepisów i zasad ruchu drogowego. Pismem z dnia 8 marca 2007r. zawiadomiono stronę o wszczęciu postępowania w sprawie ww. wniosku i wezwano w terminie 7 dni w celu złożenia ewentualnych wyjaśnień. Pismo uznane zostało jako doręczone w trybie art. 44 k.p.a. W dniu 26 marca 2007r. Komenda Miejska Policji w Ł. nadesłała skierowanie z dnia 23 marca 2007r., nr [...] J. G. na badania psychologiczne w terminie 30 dni od daty otrzymania niniejszego skierowania. Podstawę skierowania stanowił art. 124 ust. 1 pkt 2 - ustawy Prawo o ruchu drogowym. Decyzją Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], znak [...] skierowano J. G. na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji w zakresie posiadanych uprawnień w trybie art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b powołanej ustawy w terminie do dnia 17 maja 2007r. Decyzja uznana została jako doręczona w trybie art. 44 k.p.a. W dniu 18 maja 2007r. Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego w Ł. nadesłał pismo z dnia 17 maja 2007r., znak [...] informujące, że J. G. nie zgłosił się w wyznaczonym terminie celem sprawdzenia kwalifikacji. Pismem z dnia 24 maja 2007r. zawiadomiono stronę - J. G. o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami z uwagi na niepoddanie się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji w terminie określonym w decyzji z dnia [...]. Pismo doręczone zostało stronie w dniu 8 czerwca 2007r. W dniu 21 czerwca 2007r. J. G. złożył w organie wydającym uprawnienia do kierowania pojazdami pismo wyjaśniające w ww. sprawie. Do pisma załączone zostało orzeczenie psychologiczne nr [...] z dnia 21 czerwca 2007r. wystawione przez WOMP Zakład Psychologii w Ł. ul. B. o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami. Wobec powyższego pismem z dnia 25 czerwca 2007r. znak [...] na podstawie zgromadzonych dokumentów przedstawiono J. G. stan faktyczny, informując jednocześnie, że skutkiem przekroczenia 24 punktów karnych jest zarówno skierowanie Komendy Miejskiej Policji w Ł. na badania psychologiczne, jak i wniosek Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. o skierowanie na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji w zakresie posiadanych uprawnień. W dniu 25 lipca 2007r. J. G. ponownie złożył w organie wydającym uprawnienia do kierowania pojazdami wniosek o cyt.:..."Jeszcze raz proszę o sprawiedliwe ustosunkowanie się do mojej sprawy i umożliwienie korzystania z posiadanego prawa jazdy (...) uprzejmie proszę o niepozbawienie mnie prawa jazdy, jeżeli egzamin kwalifikacyjny jest niezbędny to proszę o wyznaczenie nowego terminu...".

Organ I instancji wskazał, że w myśl art. 140 ust. 1 - ustawy z dnia 20 czerwca 1997r.- Prawo o ruchu drogowym - decyzję o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym wydaje starosta w razie: 1. stwierdzenia na podstawie orzeczenia lekarskiego istnienia przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem, 1a. stwierdzenia na podstawie orzeczenia psychologicznego, wydanego po przeprowadzeniu badania psychologicznego w trybie określonym art. 124 ust. 1 pkt 3 i 4 istnienia przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem, 2. utraty przez kierowcę kwalifikacji, co stwierdza się na podstawie wyniku egzaminu państwowego, 3. przekroczenia, w okresie 1 roku od dnia wydania po raz pierwszy prawa jazdy, liczby 20 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego, 4. niepoddania się: a) sprawdzeniu kwalifikacji w trybie określonym w art. 114 ust. 1 pkt 1, b) badaniu lekarskiemu w trybie określonym w art. 122 ust. 1 pkt 3-5, c) badaniu psychologicznemu w trybie określonym w art. 124 ust. 1.

Ponadto organ I instancji wskazał, że w rozpatrywanym stanie faktycznym dyspozycja powołanego wyżej przepisu prawa materialnego została spełniona, bowiem jak wynika z akt, do chwili obecnej brak jest w organie wydającym uprawnienia do kierowania pojazdami dokumentów potwierdzających fakt poddania się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji i uzyskania przez J. G. pozytywnego wyniku egzaminu państwowego (część teoretyczna oraz część praktyczna). W niniejszej sprawie wydana została bowiem decyzja kierująca stronę na egzamin sprawdzający kwalifikacje z zakresu posiadanych uprawnień. Termin poddania się egzaminowi upłynął z dniem 17 maja 2007r. Decyzja organu administracji w tym zakresie nie jest decyzją uznaniową tzn. jeżeli są spełnione przesłanki z przepisu art. 140 cytowanej ustawy organ musi wydać taką decyzję. Nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności w zakresie cofnięcia w myśl art. 108 § 1 k.p.a. jest konieczne z uwagi na słuszny interes społeczny. W interesie społecznym jest, aby kierujący posiadali wymagane umiejętności do kierowania i poruszali się po drogach w sposób nie zagrażający bezpieczeństwu ruchu drogowego i nie narażający kogokolwiek na szkodę, co pozostaje w zgodzie z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym.

Organ I instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 140 ust. 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym decyzję o przywróceniu kierowcy uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym, wydaje starosta po ustaniu przyczyn, które spowodowały jego cofnięcie. Wobec powyższego w przypadku ubiegania się o przywrócenie cofniętych uprawnień J. G. winien zdać pełny egzamin sprawdzający kwalifikacje (tj. egzamin z części teoretycznej i praktycznej) w zakresie posiadanych uprawnień.

Od powyższej decyzji odwołał się J. G.. Podniósł, że w związku ze zmianą adresu nie wiedział o terminie sprawdzenia kwalifikacji w ramach posiadanych uprawnień do kierowania pojazdami. Podał, że kieruje samochodem od 1965r. i w tym czasie nie miał żadnych wypadków i nie spowodował żadnych istotnych wykroczeń drogowych, naliczenie 26 punktów karnych wynika z tego, iż 16 z tych punktów zebrał jako właściciel samochodu firmowego, przejmując na siebie przypadki przekroczenia szybkości przez samochód firmowy, wskazany na fotoradarze, kierowany przez jego pracowników, którym nie mógł jednoznacznie wykazać winy. J. G. podniósł, że oddanie prawa jazdy, przy jednoczesnym prowadzeniu działalności gospodarczej, może spowodować duże trudności w funkcjonowaniu jego firmy.

Decyzją z dnia [...] nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego, art. 140 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym oraz art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994r o samorządowych kolegiach odwoławczych (tj. Dz.U. Nr 79 z 2001 r. poz. 856 ze zm.), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wyjaśniło, że w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych, samorządowe kolegia odwoławcze, są organami wyższego stopnia, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., jak również organ I instancji - stosownie do art. 6 k.p.a., działają na podstawie przepisów prawa. Zgodnie z art. 140 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym, starosta wydaje decyzję o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym w razie niepoddania się sprawdzeniu kwalifikacji w trybie określonym w art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Stosownie do normy zawartej w art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy - kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji podlega osoba posiadająca uprawnienie do kierowania pojazdem skierowana decyzją starosty na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, w razie przekroczenia 24 punktów otrzymanych na podstawie art. 130 ust. 1 przedmiotowej ustawy. Artykuł 130 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż policja prowadzi ewidencję kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego. Określonemu naruszeniu przypisuje się odpowiednią liczbę punktów w skali od O do 10 i wpisuje się do tej ewidencji.

Organ odwoławczy wskazał, że J. G. otrzymał w okresie od dnia 8 listopada 2005r. do dnia 22 sierpnia 2006r. łącznie 28 punktów za naruszanie przepisów ruchu drogowego, w związku z czym organ I instancji zasadnie skierował stronę na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji. Decyzja o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi jest bezpośrednim następstwem niewykonania wcześniejszej decyzji ostatecznej - skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji do kierowania pojazdem. Bezspornym w niniejszej sprawie jest nieprzystąpienie przez J. G. do egzaminu państwowego sprawdzającego kwalifikacje do kierowania pojazdem z zakresu posiadanego uprawnienia do kierowania pojazdami kat. BA.

Decyzja o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym podjęta przez organ I instancji na podstawie art. 140 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy - Prawo o ruchu drogowym, nie należy do kategorii decyzji uznaniowych, w związku z czym organ administracji publicznej, stosując przepisy ustawy Prawo o ruchu drogowym obowiązany jest do jej wydania.

Organ odwoławczy stwierdził, że podnoszona przez J. G. okoliczność, że nie wiedział o terminie sprawdzenia kwalifikacji w ramach posiadanych uprawnień do kierowania pojazdami, nie może być uznana za zasadną, albowiem termin ten, jak również informacja o wszczętym postępowaniu w sprawie cofnięcia uprawnień wynika z pisma z dnia 24 maja 2007r., które zostało stronie doręczone za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 8 czerwca 2007 r. (o czym świadczy zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy). Pomimo powzięcia przez stronę informacji o tym fakcie, J. G. nie poddał się do dnia 30 lipca b.r. kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji, ograniczając się do kwestionowania zasadności takiego skierowania oraz wniosku o ponowne wyznaczenie terminu.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wskazało, że wyznaczony przez Prezydenta Miasta Ł. termin poddania się przedmiotowemu egzaminowi wynika z decyzji z dnia 10 kwietnia 2007r. doręczonej stronie w trybie doręczenia zastępczego (art. 44 k.p.a.), która nie była przez stronę zaskarżana i obecnie jest ostateczna.

Zdaniem organu odwoławczego nie mają znaczenia dla rozpatrywanej sprawy podnoszone przez stronę argumenty dotyczące jej doświadczenia jako kierowcy, zasadności naliczenia punktów karnych, jak również tego, iż oddanie prawa jazdy, przy jednoczesnym prowadzeniu działalności gospodarczej, może spowodować duże trudności w funkcjonowaniu firmy.

Organ odwoławczy wyjaśnił, że przedmiotem prowadzonego postępowania nie jest skierowanie J. G. na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji, lecz konsekwencje wynikające z niepoddania się temu obowiązku. Z punktu widzenia prowadzonego postępowania istotnym jest, że J. G. nie poddał się w wyznaczonym terminie kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji, z czego należy wywodzić negatywne dla strony konsekwencje. Uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi - cofnięte w wyniku podjęcia zaskarżonej decyzji - mogą być - stosownie do art. 140 ust. 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, przywrócone na podstawie decyzji starosty. Warunkiem sine qua non podjęcia takiej decyzji jest ustanie przyczyn, które spowodowały jego cofnięcie, a więc w rozpatrywanym przypadku poddanie się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji w trybie art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy.

W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skarżący podał, że nie kierował samochodem firmowym, sfotografowanym przez fotoradary w Radomsku i Myszkowie, który przekroczył dopuszczalną szybkość. Po kilkakrotnych wizytach w Komendzie Miejskiej Policji w Ł. przy ulicy C., kiedy nie mógł wskazać osoby kierującą samochodem, namówiony przez przesłuchującego go policjanta, jako szef firmy wziął winę na siebie, co zaowocowało przypisaniem mu 18 punktów karnych. Policjant nie uprzedził go o takiej konsekwencji, a jedynie określił wysokość kary pieniężnej. Protokoły z tych przesłuchań znajdują się w ww. Komendzie. Skarżący podniósł, że nie został poinformowany o konieczności zdawania egzaminu kwalifikacyjnego, ani o jego terminie. Korespondencja adresowana na jego poprzedni adres, to jest na ul. A. nie była mu dostarczona, ponieważ już mieszkał przy ul. D., a zamieszkująca tam była żona nie powiadamiała go o awizach z poczty. Ponadto skarżący podniósł, że kiedy w dniu 21.06.2007r. dostarczył orzeczenie psychologiczne do Oddziału praw jazdy dowiedział się od pracownika tego Oddziału – D. G., że na zdawanie egzaminu kwalifikacyjnego jest tylko jeden termin, na który się nie stawił i pomimo jego próśb o nowy termin egzaminu uzyskał tylko decyzję o cofnięciu uprawnień. Do dnia dzisiejszego nie mógł uzyskać nowego skierowania na egzamin, a komórka uprawniona do przeprowadzenia egzaminu nie chce go egzaminować bez skierowania.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wnosiło o jej oddalenie. Powtórzyło argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Ponadto wskazało, że jako nietrafny uznać należy zarzut strony, iż obecnie nie może poddać się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji, a w konsekwencji odzyskać uprawnienia do kierowania pojazdami, bowiem w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji wskazano na taką możliwość i jakie warunki strona musi w tym przypadku spełnić. Organ I instancji nie może ponownie skierować J. G. na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji, albowiem instytucja ta ustanowiona na gruncie art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym, odnosi się do osoby posiadającej uprawnienia do kierowania pojazdem, za którą to osobę, obecnie nie sposób uznać J. G.. Niemniej strona ma możliwość przystąpienia do kontrolnego sprawdzenia kwalifikacji na podstawie zaświadczenia, którego wzór został określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 21 stycznia 2004r. w sprawie wydawania uprawnień do kierowania pojazdami (Dz.U. Nr 24, poz. 215 ze zm.). Na podstawie art. 217 § 1 k.p.a. organ administracji publicznej wydaje zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o nie.

Na rozprawie skarżący złożył potwierdzenie zameldowania na pobyt stały przy ul. Łagiewnickiej 59a m. 6 z dniem 9 lipca 2007 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej. W myśl zaś § 2 art. 1 cyt. ustawy kontrola, o której mowa w § 1 sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Zgodnie z treścią art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.

W myśl zaś art. 145 § 1 wymienionej ustawy sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie :

1/ uchyla decyzję lub postanowienie w całości albo w części, jeżeli stwierdzi:

a/ naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy,

b/ naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,

c/ inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy,

2/ stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach,

3/ stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w kodeksie postępowania administracyjnego lub w innych przepisach.

Z wymienionych przepisów wynika, że sąd bada legalność zaskarżonej decyzji, czy jest ona zgodna z prawem materialnym, określającym prawa i obowiązki stron oraz z prawem procesowym, regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowiły przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.). Zgodnie z art. 140 ust.1 pkt 4 lit. a, decyzję o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym wydaje starosta w razie niepoddania się sprawdzeniu kwalifikacji w trybie określonym w art. 114 ust. 1 pkt 1.

W myśl art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji podlega osoba posiadająca uprawnienie do kierowania pojazdem, skierowana decyzją starosty: a) w razie uzasadnionych zastrzeżeń co do jej kwalifikacji, b) na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, w razie przekroczenia 24 punktów otrzymanych na podstawie art. 130 ust. 1. Stosownie do treści art. 130 ust. 1 policja prowadzi ewidencję kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego. Określonemu naruszeniu przypisuje się odpowiednią liczbę punktów w skali od 0 do 10 i wpisuje do tej ewidencji.

W niniejszej sprawie, ocenie Sądu podlegała decyzja o cofnięciu J. G. uprawnienia do kierowania pojazdem.

Z treści powołanego art. 140 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy – Prawo o ruchu drogowym wynika, iż cofnięcie uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym nie następuje automatycznie z mocy prawa, ale jest następstwem zaistnienia przesłanek przewidzianych prawem. Przesłanką cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdem jest niepoddanie się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji.

Bezsporne jest, że skarżący nie poddał się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji. Kwestią sporną jest natomiast liczba punktów przypisana skarżącemu za naruszenie przepisów ruchu drogowego oraz brak informacji o postępowaniu dotyczącym skierowania skarżącego na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji.

W ocenie Sądu, zarzuty skarżącego dotyczące tego, iż nie kierował samochodem firmowym sfotografowanym przez fotoradary, oraz że policjant namówił go do przyjęcia winy na siebie i nie uprzedził go, iż będzie się to wiązało z naliczeniem punktów za naruszenie przepisów w zakresie ruchu drogowego winny być podnoszone w postępowaniu o skierowanie na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji, prowadzonym na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Zauważyć też należy, że skarżący, będąc osobą uprawnioną do kierowania pojazdem, powinien znać przepisy ruchu drogowego i wiedzieć, że ich naruszenie wiąże się z przypisaniem określonej wartości punktowej.

Jak wynika z akt administracyjnych, Prezydent Miasta Ł. pismem z dnia 8 marca 2007 r. zawiadomił skarżącego o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji (k. 2 - akta administracyjne). Zawiadomienie wysłane zostało na adres skarżącego: Ł., ul. A. Przesyłka była podwójnie awizowana, złożona w Urzędzie Pocztowym Ł. - 68, o czym zawiadomienie umieszczono w oddawczej skrzynce pocztowej adresata. Powyższe wynika z adnotacji na kopercie i na zwrotnym potwierdzeniu odbioru (k. 3 - akta administracyjne). Decyzja o skierowaniu na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji z dnia 10 kwietnia 2007 r. również została doręczona na adres wskazany powyżej i także doręczona w trybie art. 44 k.p.a. (podwójnie awizowana, została złożona w UP Ł. - 68, zawiadomienie o pozostawieniu przesyłki w UP wraz z informacją o możliwości jej odbioru umieszczono w oddawczej skrzynce pocztowej adresata - k. 6 akta administracyjne). Od powyższej decyzji - skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji skarżący nie wniósł odwołania. Nie kwestionował jej także w trybie nadzwyczajnym. Dodać należy, że zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdem z dnia 24 maja 2007 r., wysłane również na adres: Ł., ul. A., J. G. odebrał osobiście w dniu 8 czerwca 2007 r.

Zdaniem Sądu, okoliczności podnoszone przez skarżącego dotyczące nieprawidłowego doręczenia mu korespondencji na adres Ł., ul. A., podczas gdy on zamieszkiwał na ul. D., nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym, bowiem skarżący na ul. D. zameldowany jest od 9 lipca 2007 r., a postępowanie administracyjne w przedmiocie skierowania na kontrolne badania sprawdzające wszczęte zostało w marcu 2007 r., zaś decyzja o skierowaniu wydana została w dniu 10 kwietnia 2007 r. i doręczona w trybie art. 44 k.p.a. w kwietniu 2007 r.

Skoro skarżący nie przebywał pod adresem miejsca zameldowania na pobyt stały, zobowiązany był, zgodnie z art. 6 i art. 10 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 ze zm.) dopełnić obowiązku meldunkowego w miejscu faktycznego pobytu. Ponadto zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy – Prawo o ruchu drogowym osoba posiadająca uprawnienie do kierowania pojazdem jest obowiązana niezwłocznie zawiadomić starostę o utracie prawa jazdy, pozwolenia do kierowania tramwajem, o zniszczeniu tych dokumentów w stopniu powodującym ich nieczytelność, a także zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany danych w nich zawartych. Z powyższego przepisu wynika obowiązek osoby posiadającej uprawnienie do kierowania pojazdem zgłoszenia zmiany stanu faktycznego w zakresie jej adresu, co wiąże się z koniecznością wydania nowego prawa jazdy. Z akt sprawy nie wynika, że skarżący wykonał obowiązek meldunkowy w miejscu faktycznego pobytu, i że zawiadomił starostę o zmianie miejsca zamieszkania w kwietniu 2007 r.

Sąd rozpoznając przedmiotową sprawę podzielił stanowisko organów administracji, iż w tym stanie faktycznym, skoro skarżący nie podał się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji, spełniona została przesłanka do cofnięcia mu uprawnienia do kierowania pojazdem.

Odnosząc się do zarzutu skarżącego dotyczącego niemożności uzyskania nowego skierowania na egzamin, wskazać należy, że zgodnie z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo o ruchu drogowym skierowanie wydaje starosta osobie posiadającej uprawnienia do kierowania pojazdem. Skarżący jest natomiast osobą, której cofnięto te uprawnienia, a więc nie może otrzymać nowego skierowania.

Z odwołania, jak i z pism skarżącego kierowanych do organu I instancji wynika przede wszystkim, że kwestionuje on otrzymanie decyzji - skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji, oraz że nie zgadza się z naliczeniem mu punktów karnych i z decyzją o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdem.

Zauważyć należy, że jeżeli skarżący ubiega się o przywrócenie mu uprawnienia do kierowania pojazdem i chce podać się w trybie art. 114 ust. 1 pkt 2 ustawy kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji, tak jak podaje w skardze, to winien zwrócić się do organu o wydanie druku zaświadczenia, którego wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 21 stycznia 2004 r. w sprawie wydawania uprawnień do kierowania pojazdami (Dz. U. Nr 24, poz. 215 ze zm.), a nie kwestionować decyzję o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdem.

Z tych wszystkich względów, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd oddalił skargę.

r.a.