Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Kasprzycki (spr.) Sędziowie WSA Halina Jakubiec WSA Janusz Bociąga Protokolant sekretarz sądowy Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2018 r. sprawy ze skargi A. N. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 21 czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbiorów danych oraz materiałów skargę oddala

Zaskarżoną przez A. N. (dalej skarżący) decyzją z dnia 21 czerwca 2018 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn., Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.) oraz art. 7b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. jedn., Dz. U. z 2017 r. poz. 2101 ze zm., zwanej dalej Prawem geodezyjnym i kartograficznym), Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia [...] 2018 r. nr [...] orzekającą o odmowie przyjęcia do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego zbiorów danych i innych materiałów sporządzonych w ramach pracy geodezyjnej, zgłoszonej w Starostwie Powiatowym pod nr [...] jako mapa z projektem podziału nieruchomości nr [...] położonej w N, sporządzonej przez Firmę Usługową "A", gdzie geodetą uprawnionym jest skarżący.

Powyższa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Skarżący, prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą "Firma Usługowa A", zawiadomieniem z dnia 7 listopada 2016 r. poinformował Starostę o wykonaniu prac geodezyjnych zgłoszonych pod nr [...], przekazując jednocześnie operat techniczny opisany jako "Projekt podziału nieruchomości" oznaczonej jako działka nr [...], położonej w obrębie [...] N, zawierający wyniki tych prac.

Starosta w sporządzonym w dniu 21 grudnia 2016 r. "Protokole weryfikacji zbiorów danych oraz innych materiałów przekazywanych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego" o nr [...] stwierdził, że wyniki weryfikacji złożonego operatu, zarówno pod względem kompletności przekazywanych rezultatów wykonanych prac geodezyjnych, jak i pod względem zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii, w szczególności dotyczącymi wykonywania pomiarów, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit.a Prawa geodezyjnego i kartograficznego oraz opracowywania wyników tych pomiarów - są negatywne.

Wykonawca odebrał protokół weryfikacji wraz z operatem 27 grudnia 2016 r., a następnie, w dniu 24 stycznia 2017 r. ustosunkował się do wyników weryfikacji i złożył operat techniczny do przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Starosta zwrócił operat z uwagi na niezachowanie przez skarżącego terminu określonego w art. 12b ust. 7 Prawa geodezyjnego i kartograficznego w ślad za pismem z dnia 3 lutego 2017 r., znak: [...].

Z umieszczonej na zawiadomieniu o wykonaniu zgłoszonych prac geodezyjnych z 7 listopada 2016 r. prezentaty wpływu wynika, że operat techniczny nr [...] został ponownie złożony do Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w dniu 24 lutego 2017 r. Potwierdza to również data odnotowana w protokole weryfikacji nr [...], zawierającym negatywny wynik jego oceny zarówno pod względem kompletności jak i pod względem zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii. Z protokołu tego wynika, że wykonawca poprawił operat w zakresie jednej nieprawidłowości stwierdzonej w poprzednim protokole weryfikacji nr [...], a pozostałych nieprawidłowości nie usunął. Zwrot operatu wraz z protokołem weryfikacji nastąpił przy piśmie z dnia 6 kwietnia 2017 r., znak [...], odebranym przez wykonawcę w dniu 21 kwietnia 2017 r.

Następnie skarżący w dniu 7 grudnia 2017 r. przekazał do Starosty materiały stanowiące rezultat wykonanych ostatecznych prac, które w dniu 11 stycznia 2018 r. Starosta ponownie zweryfikował i weryfikację tę zakończył również wynikiem negatywnym. W informacjach dodatkowych, zawartych w protokole weryfikacji wpisano, że operat został złożony "po poprawie (po przekroczeniu terminu 14 dni, po zmianie zawartości operatu)". Natomiast odnośnie nieprawidłowości, zwrócono uwagę, że wskazane w protokole weryfikacji (w części dotyczącej kompletności operatu) braki w przekazanej dokumentacji zostały powtórzone w części protokołu przeznaczonej dla weryfikacji pod względem zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii, ale już w tym przypadku z powołaniem naruszonych przez wykonawcę przepisów. W konsekwencji, jak wynika z protokołu z dnia 11 stycznia 2018 r., Starosta za nieprawidłowości uznał:

1. błędnie wykonaną transformację współrzędnych z układu 65 do 2000 bez zachowania współczynników właściwych dla powiatu [...]" - naruszony przepis prawa Rozporządzenie MSWiA z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie standardów... §70, §65, §76";

2. w sprawozdaniu niekompletny przebieg i rezultaty wykonywanych prac geodezyjnych, brak informacji o wykorzystanych materiałach PZGiK, brak wniosków z analizy wykorzystanych materiałów archiwalnych zasobu geodezyjnego, brak oceny ich przydatności" — naruszony przepis prawa "Rozporządzenie MSWiA z dnia 9 listopada 2011r.w sprawie standardów... § 71.7 pkt 6, § 6.1";

3. "błędne wyszczególnienie dokumentów stanowiących podstawę przyjęcia granic z działkami [...], [...], [.,..], [...], [...], [...]" i [...] oraz "brak podstaw do obliczenia powierzchni działki z dokładnością do m2" — naruszony przepis prawa "Rozporządzenie z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (...) §36, §37, §85", "Rozporządzenie MSWiA z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie standardów... § 76", "§ 7.2 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 r. w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów";

4. "w protokole przyjęcia brak informacji o zawiadomieniu/lub braku zawiadomień o czynnościach przyjęcia granic dla właścicieli wymienionych w punktach 2-11" - naruszony przepis prawa "Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 r. w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości (...) § 6.4, § 6.5, § 7.3";

5. "w operacie brak kopii zawiadomienia o czynnościach przyjęcia przebiegu granic, brak zwrotnego poświadczenia odbioru zawiadomienia (...)" — naruszony przepis prawa "Rozporządzenie MSWiA z dnia 9 listopada 20lir. w sprawie standardów...§ 71.2";

6. "niekompletny wykaz zmian danych ewid. w zakresie punktów granicznych – nie uwzględniono punktów granicznych pozyskanych z PZGiK" - naruszony przepis prawa "Rozporządzenie MSWiA z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie standardów... § 65, § 67";

7. "niekompletny spis dokumentów - brak imienia, nazwiska i podpisu osoby, która go wykonała" - naruszony przepis prawa Rozporządzenie MSWiA z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie standardów... § 71.3";

8. "brak zawiadomienia o wykonaniu prac z datą 05.12.2017" - naruszony przepis prawa " Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (...) art. 12a. l".

Zweryfikowany operat techniczny wraz z protokołem został przesłany przez Starostę do wykonawcy przy piśmie z 26 stycznia 2018 r., znak: [...], które zostało odebrane w dniu 31 stycznia 2018 r.

Skarżący, nie akceptując braków i nieprawidłowości stwierdzonych przez Starostę, pismem z 12 lutego 2018 r. ustosunkował się do wyników weryfikacji wskazując, że uzupełnił "datę i osobę wykonującą dokumentację", a "pozostałe punkty protokołu są bezpodstawne i niezgodne z obowiązującymi przepisami". Praca, zdaniem skarżącego, dotyczy opracowania mapy z projektem podziału nieruchomości, do której przyjęcia granic nieruchomości podlegającej podziałowi dokonano na podstawie danych otrzymanych "w ramach zgłoszenia: baza danych współrzędnych punktów granicznych w układzie 65", a "dla terenu przeprowadzono modernizację operatu ewidencji gruntów i budynków (...) ogłoszoną w dzienniku Urzędowym Województwa nr 896 z dnia 8 grudnia 2006 r. poz. 5446". Stanowisko to zostało złożone z zachowaniem terminu określonego art. 12b ust. 7 Prawa geodezyjnego i kartograficznego.

Starosta nie uwzględnił wyjaśnień wykonawcy prac i na podstawie art. 12b ust. 8 Prawa geodezyjnego i kartograficznego, decyzją z 26 lutego 2018 r., znak [...], odmówił przyjęcia do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego operatu technicznego, stanowiącego wynik prac geodezyjnych zgłoszonych pod nr [...] ze względu na naruszenie przepisów "§36, §37 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków (...) oraz §71, §65, §67 i §6 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (...)". W wydanej decyzji Starosta podtrzymał nieprawidłowości opisane w ww. pkt. 2, 3 i 6, wynikające z protokołu weryfikacji.

Skarżący złożył w terminie ustawowym odwołanie, wnosząc o uchylenie decyzji organu I instancji i "wydanie zobowiązania Starosty do przyjęcia operatu technicznego identyfikator zgłoszenia pracy geodezyjnej [...] Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego". Skarżący powtórzył argumenty przedstawione w stanowisku odnośnie do wyników weryfikacji, podkreślając, że ze względu na to, iż obowiązkiem Starosty jest prowadzenie, modernizacja oraz utrzymanie w stanie aktualności bazy danych operatu ewidencji gruntów i budynków (...) wszystkie zastrzeżenia są bezpodstawne''.

Opisaną na wstępie decyzją Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu tak podjętego rozstrzygnięcia Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego podniósł, że postępowanie w sprawie toczyło się w trybie przepisu art. 12b ust. 1 pkt 1 i pkt 2 Prawa geodezyjnego i kartograficznego. Przepisy te przewidują, że organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, do którego przekazane zostały zbiory danych lub inne materiały stanowiące wyniki prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, niezwłocznie weryfikuje je pod względem zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii, w szczególności dotyczącymi: wykonywania pomiarów, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a, oraz opracowywania wyników tych pomiarów oraz kompletności przekazywanych wyników wykonanych prac geodezyjnych lub prac kartograficznych. Wyniki weryfikacji utrwala się w protokole. Podstawę do przyjęcia zbiorów danych lub innych materiałów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego stanowi pozytywny wynik weryfikacji albo dokument potwierdzający odbiór tych zbiorów danych lub innych materiałów, jako przedmiotu zamówienia publicznego realizowanego w związku z wykonywaniem zadań Głównego Geodety Kraju lub organów administracji geodezyjnej i kartograficznej. W przypadku negatywnego wyniku weryfikacji właściwy organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej zwraca wykonawcy prac geodezyjnych lub prac kartograficznych przekazane przez niego zbiory danych lub inne materiały wraz z protokołem zawierającym opis stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości. W przypadku negatywnego wyniku weryfikacji wykonawca prac geodezyjnych lub prac kartograficznych ma prawo, w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu, ustosunkować się na piśmie do wyników weryfikacji. Jeżeli organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej nie uwzględni stanowiska wykonawcy prac geodezyjnych lub prac kartograficznych wydaje decyzję administracyjną o odmowie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbiorów danych lub innych materiałów sporządzonych przez tego wykonawcę.

Zdaniem organu odwoławczego przeprowadzona przez organ I instancji procedura weryfikacyjna była prawidłowa. Po przekazaniu mu przez skarżącego prac zbioru danych lub innych materiałów stanowiących wyniki prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, dokonał niezwłocznej ich weryfikacji pod względem zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii. Wynik weryfikacji utrwalono w protokole z dnia 11 stycznia 2018 r. Z uwagi na negatywny wynik weryfikacji zwrócono wykonawcy prac geodezyjnych przekazane przez niego zbiory danych lub inne materiały wraz z ww. protokołem zawierającym opis stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości przy piśmie z 26 stycznia 2018 r., znak [...]. Wykonawca prac geodezyjnych wymienioną korespondencję odebrał w dniu 31 stycznia 2018 r. i pismem z dnia 12 lutego 2018 r. ustosunkował się do wyników weryfikacji. Zatem wyznaczony 14 dniowy termin na zajęcie stanowiska wobec nieprawidłowości został zachowany. Ze względu na to, że organ I instancji nie uwzględnił stanowiska wykonawcy prac geodezyjnych wydał decyzję administracyjną o odmowie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbiorów danych lub innych materiałów sporządzonych przez tego wykonawcę.

Organ II instancji uznał, że stanowisko Starosty w zakresie wady dotyczącej braku podstaw przyjęcia punktów granicznych do podziału działki nr [...] położonej w N, jest słuszne. Nie zgodził się ze skarżącym, że granice działki nr [...] do jej podziału mógł przyjąć z ewidencji gruntów i budynków, z uwagi na to, że według informacji Starosty w sprawie modernizacji ewidencji gruntów i budynków, ewidencja ta na terenie N była objęta modernizacją i obowiązuje od dnia 8 lutego 2006 r. (Dziennik Urzędowy Województwa z dnia 8 grudnia 2006 r. Nr 896 poz. 5446).

Organ wskazał, że starosta aktualizuje ewidencję gruntów i budynków a w ramach tej aktualizacji wykazuje przebieg granic działek ewidencyjnych w ewidencji gruntów i budynków na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego sporządzonej w trybach określonych w § 36 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t. jedn., Dz. U. z 2016 r. póz. 1034 ze zm., zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie ewidencji gruntów i budynków). Dokumentacja geodezyjna sporządzona w celu podziału nieruchomości ma jedynie wskazywać źródło, na podstawie którego przyjęto granice nieruchomości dzielonej. Zgodnie bowiem z § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 r. w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości (Dz. U. z 2004 r. Nr 268, poz. 2663, zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie podziałów) przyjęcie granic działki w przypadku podziału nieruchomości dokonuje się w wyniku badania: księgi wieczystej nieruchomości podlegającej podziałowi oraz innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości ewentualnie danych wykazanych w katastrze nieruchomości.

Z punktu widzenia poprawności wykonania prac geodezyjnych związanych z podziałem nieruchomości oraz możliwości ujawnienia wyników tych prac w ewidencji gruntów i budynków, znaczenie będzie miała nie tylko wiarygodność i jednoznaczność dokumentacji określającej przebieg granic nieruchomości, ale także jakość danych zawartych w tej dokumentacji, którą w przypadku numerycznej mapy ewidencyjnej (bo taka mapa na terenie N funkcjonuje po modernizacji ewidencji gruntów i budynków) ocenia się poprzez wartości atrybutów punktów granicznych stanowiących numeryczny opis granic.

Wykonana w ramach mniejszego postępowania ocena dokumentów zawartych w przedmiotowym operacie nr [...] wykazała, że punkty graniczne działki nr [...] takie jak nr nr [...], [...], [...], [...], [...], [...] w numerycznym opisie granic mają dla atrybutu ZRD przypisaną wartość 5, podczas gdy, dla punktów tych brak jest w zasobie geodezyjnym dokumentacji, na podstawie której można byłoby punktom tym nadać wartość 5 (dla wartości 5 źródłem danych są zatwierdzone projekty podziału nieruchomości lub scaleń i podziału nieruchomości). Z oceny materiałów w sprawie wynika, że wymienione punkty wyznaczały obwodnicę nieruchomości dzielonych i przylegających do działki nr [...], a nie stanowiły punktu wyznaczającego linię podziałową. Ponadto, na podstawie numerycznego opisu granic działki nr [....] wydanego wykonawcy do realizacji prac stwierdzono, że dla punktów granicznych stanowiących ten opis nie jest przypisany atrybut dotyczący błędu położenia punktu granicznego - BPP. A więc przedmiotowy numeryczny opis granic nie daje informacji o błędzie położenia punktów granicznych wyznaczających granicę działki dzielonej nr [...], co w związku z wymogiem § 29 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. z 2011 r. Dz. U. Nr 263, poz. 263, zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie standardów technicznych) w niniejszej sprawie jest bardzo istotne. Wymieniony przepis nakazuje bowiem, aby w przypadku szczegółów terenowych I grupy (do których należą też punkty graniczne) geodezyjny pomiar sytuacyjny był wykonywany w sposób zapewniający określenie położenia punktu sytuacyjnego względem najbliżej położonych punktów poziomej osnowy geodezyjnej oraz osnowy pomiarowej z dokładnością nie mniejszą niż 0,10 m.

Oran odwoławczy uznał, że z punktu widzenia poprawności wykonania prac geodezyjnych związanych z podziałem nieruchomości oraz możliwości ujawnienia wyników tych prac w ewidencji gruntów i budynków, mając na uwadze wyniki oceny danych ewidencyjnych punktów granicznych ujawnionych na mapie ewidencji gruntów i budynków - brak jest podstawy przyjęcia punktów granicznych nr [...], [...], [...], [...], [...] do podziału działki nr [...] w związku z wymogami standardów technicznych obowiązujących w geodezji i kartografii a także ww. rozporządzeniem (§ 61 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków).

Zwrócono uwagę na wadliwy sposób przyjęcia granic działki dzielonej. Zarzucono, że nie wykonano czynności określonych w § 6 ust. 2 - ust. 5 rozporządzenia w sprawie podziałów. Nieprawidłowość tę stwierdzono na podstawie braku w operacie dowodów doręczeń zawiadomień o terminie czynności przyjęcia przebiegu granic. W takiej sytuacji w ocenie organu zachodzi wątpliwość, czy wszystkie osoby, które miały wziąć udział w czynności przyjęcia granic według § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie podziałów, zostały prawidłowo o tej czynności zawiadomione.

Zgodnie bowiem z przepisem § 7 rozporządzenia w sprawie podziałów z czynności przyjęcia granic nieruchomości podlegającej podziałowi sporządza się protokół, o którym mowa w art. 97 ust. 1a pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. jedn., Dz.U. z 2018 r. poz. 121 ze zm.). O czynnościach przyjęcia granic zawiadamia się właściciela, bądź użytkownika wieczystego nieruchomości oraz właścicieli, bądź użytkowników wieczystych nieruchomości sąsiadujących z nieruchomością podlegającą podziałowi, a w przypadku braku danych o tych osobach - osoby władające tymi nieruchomościami. Do zawiadomień stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zawiadomień w postępowaniu o rozgraniczeniu nieruchomości. Zatem według art. 32 Prawa geodezyjnego i kartograficznego wezwanie do stawienia się na gruncie doręcza się stronom za zwrotnym poświadczeniem odbioru, nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem, a dowody doręczeń zawiadomień, zgodnie z § 71 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych, dołącza się do operatu technicznego.

Obowiązek zawiadamiania stron, o którym mowa wyżej, nie zachodzi, gdy w wyniku badania księgi wieczystej nieruchomości podlegającej podziałowi oraz innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości (§ 6 ust. 1pkt 1 rozporządzenia w sprawie podziałów) wykonawca stwierdzi, że granice nieruchomości podlegającej podziałowi mają oparcie w dokumentacji zasobu geodezyjnego spełniającej wymogi rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków (§ 61 ust. 1) oraz rozporządzenia w sprawie standardów technicznych (§ 29 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 28 ust. 3 pkt 1). Istotnym bowiem elementem bazy ewidencji gruntów i budynków są dane określające przebieg granic działek ewidencyjnych oraz położenie punktów granicznych z wymaganą dokładnością w układzie współrzędnych prostokątnych płaskich "2000".

Oceniając wpisy w przedmiotowym protokole z czynności przyjęcia przebiegu granic nieruchomości dzielonej w zakresie zachowania powyższego kryterium § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie podziałów, organ odwoławczy nie znalazł uzasadnienia do wskazanego w kolumnie 5 tego protokołu operatu nr [...] jako źródła danych, gdyż operat ten jest przecież przedmiotem niniejszej odmowy.

Organ zakwestionował ponadto zapis skarżącego w kolumnie 5 ocenianego protokołu - operat nr [...] i nr [...], wobec faktu, iż operaty te nie zawierają danych o punktach granicznych działek nr nr [...], [...], do których zostały odniesione jako źródło danych.

Organ odwoławczy sprecyzował, że zasady wykonywania prac geodezyjnych reguluje rozporządzenie w sprawie standardów technicznych. Regulacje zawarte w § 67 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych uprawniają wykonawcę prac geodezyjnych, przy tworzeniu roboczej bazy danych, do zastąpienia współrzędnych punktów granicznych, jakie zostały wydane z zasobu lub zostały przez niego obliczone na podstawie materiałów zasobu, współrzędnymi obliczonymi przez tego wykonawcę na podstawie wyników wykonanego przez niego ponownego geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego tych punktów. Jednocześnie przepisy tego rozporządzenia określają przesłanki, jakie muszą zaistnieć, aby dane pozyskane z zasobu lub obliczone na podstawie materiałów tego zasobu zostały zastąpione w roboczej bazie danymi obliczonymi na podstawie wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych wykonanych przez wykonawcę. Podstawowym warunkiem takiego zastąpienia jest większa dokładność nowego wyznaczenia położenia punktów granicznych od dotychczasowego, określonego w materiałach zasobu (§ 67 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych). Natomiast tylko w przypadku, gdy poprzedni pomiar punktu granicznego, przedstawiony w dokumentacji zasobu, zapewniał wyznaczenie tego punktu z taką samą dokładnością z jaką wyznaczone zostało jego położenie na podstawie ponownego pomiaru wykonanego przez wykonawcę, to stosownie do § 67 ust. 5, ma on obowiązek obliczyć odchylenie liniowe, przy czym o dokładności wyznaczenia położenia punktu granicznego, której miarą, zgodnie z § 14 tego rozporządzenia, jest średni błąd położenia punktu, decyduje sposób wykonania pomiaru tego punktu oraz jakość osnowy geodezyjnej wykorzystywanej do pomiaru. Dlatego wykonawca prac jest zobligowany § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych do analizy materiałów zasobu geodezyjnego pod względem dokładności, aktualności i kompletności.

Oceniając zatem przedmiotową dokumentację pod względem wskazanych wyżej przepisów, uznano, że dokumentacja ta nie zawiera analizy materiałów pozyskanych z zasobu pod względem dokładności, aktualności i kompletności, która wskazywałaby na ich przydatność do wykonywanego pomiaru (§ 6 ust. 1), jak również nie zawiera dokumentacji, o której mowa w § 65 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych. Skarżący winien był przekazać w operacie technicznym informację dotyczącą przekazywanej roboczej bazy danych w zakresie współrzędnych punktów granicznych, nie tylko w sprawozdaniu technicznym stosownie do § 71 ust. 7 pkt 8 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych, ale również w dokumentacji zawierającej rezultaty przetwarzania wyników pomiarów obiektów ewidencji gruntów, o której mowa w § 65 ww. rozporządzenia, mając na uwadze zapisy § 67, w szczególności ust. 2 i ust. 5 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych.

Powyższe braki zostały przez organ I instancji wskazane w protokole weryfikacji, a potem w uzasadnieniu decyzji jako nieprawidłowości, które zdaniem skarżącego powinny być usunięte przez organ prowadzący zasób geodezyjny, bowiem na podstawie § 44 ww. rozporządzenia do obowiązków Starosty należy prowadzenie, modernizacja oraz utrzymanie w stanie aktualności bazy danych operatu ewidencji gruntów i budynków. Wskazano, że dane dotyczące przebiegu granic zawarte w operacie ewidencji gruntów i budynków nie zawsze muszą być w pełni wiarygodne i spełniać wymogi wykonywania map dla celów prawnych, czy projektowych, toteż granice powinny być poprzez ich pomiar sytuacyjny doprowadzone do wymogów przepisów prawnych, a następnie na podstawie wykazów zmian danych ewidencyjnych wprowadzane są dane do operatu ewidencyjnego. Dopiero zgodny z aktualnym operatem ewidencji gruntów i budynków przebieg granic może być przyjęty przez wykonawcę do dalszych opracowań (np. projektu podziału nieruchomości).

Tymczasem w przedmiotowym operacie brak jest uzasadnienia, dlaczego w wyniku wykonanego pomiaru powierzchnia działki dzielonej ulega zmianie, skoro granice działki do jej podziału przyjęto według zmodernizowanej ewidencji gruntów i budynków. Brak jest także wykazu zmian danych ewidencyjnych, w zakresie numerycznego przebiegu granic działki przedstawiającego ewentualną zmianę współrzędnych punktów granicznych (w związku ze zmianą powierzchni) a także zmianę wartości atrybutów tych punktów. Organ zwrócił też uwagę na opis przebiegu i rezultatów wykonanych prac geodezyjnych, zawierający w szczególności zakres wykorzystanych materiałów PZGiK, albowiem zapis w sprawozdaniu technicznym, iż "Wykorzystano dane uzyskane z PZGiK" nie spełnia wymogu § 71 ust. 7 pkt 6 lit. a rozporządzenia w sprawie standardów technicznych. Jeżeli chodzi o opis w sprawozdaniu technicznym dotyczący zastosowanych technologii i metod pomiarowych (§ 71 ust. 7 pkt 6 lit. b), to w ocenie organu odwoławczego nie jest on również wystarczający w związku z nieprawidłowością przedstawioną w protokole weryfikacji i dotyczącą współrzędnych otrzymanych przez wykonawcę z ich transformacji z układu "1965" do układu "2000". Z akt sprawy wynika, że wykonawca do realizacji prac otrzymał zbiór danych bazy danych ewidencji gruntów i budynków w pliku w formacie swde w układzie 1965 i w układzie tym sporządził efekt prac, którym jest mapa z projektem podziału nieruchomości.

Zwrócono uwagę, że zgodnie z rozporządzeniem z dnia 8 sierpnia 2000 r. Prezesa Rady Ministrów w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych (Dz. U. z 2000r. Nr 70, poz. 821) - układ współrzędnych płaskich prostokątnych, oznaczony symbolem "1965" mógł być stosowany do dnia 31 grudnia 2009 r. Zatem wyniki prac powinny być przedstawiane w układzie "2000" i jak wskazał Starosta, otrzymanie poprawnych współrzędnych w tym układzie gwarantuje zastosowanie przy transformacji współrzędnych współczynników właściwych dla powiatu [...].

Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, w której skarżący zarzucił organom naruszenie prawa materialnego poprzez zignorowanie przepisów Prawa geodezyjnego i kartograficznego. Skarżący uważa, że z braku modyfikacji bazy danych "(...) wykonane czynności zostały wykonane zgodnie z obowiązującymi przepisami, brak podstawy do odmowy przyjęcia operatu do zasobu, ponieważ zgodnie z art. 12a ust. 1 punkt 1 wykonawca prac geodezyjnych po zakończeniu prac geodezyjnych przekazuje "zbiory nowych, zmodyfikowanych lub zweryfikowanych danych, które należą do zakresu informacyjnego baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 1-5 i 8-10 oraz ust. 1b." Natomiast wyznaczyć nowo określone punkty graniczne można jedynie po stwierdzeniu ostateczności i prawomocności decyzji zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości, po wcześniejszym przyjęciu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (art. 14 pkt 2 rozporządzenia w sprawie podziałów). Zdaniem więc skarżącego wszystkie zarzuty przedstawione przez obydwa organy dotyczą faktycznie Starosty, który prowadzi zasób geodezyjny i kartograficzny i ma za zadanie m. in. utrzymywać operat ewidencyjny w stanie aktualności, dokonywać okresowej weryfikacji danych ewidencyjnych, przeprowadzać modernizację ewidencji. Zarzucił, że to Starosta prowadzi bazę danych niezgodnie z obowiązujących układem odniesień przestrzennych, zamiast "2000", to w układzie "1965". Twierdzi też, że nie miał obowiązku weryfikowania bazy danych operatu ewidencji gruntów i budynków, bo to należy do Starosty oraz, że jako wykonawca prac geodezyjnych, nie miał obowiązku zawiadamiania właścicieli nieruchomości sąsiednich, gdyż dane w księgach wieczystych były zgodne z danymi w operacie ewidencji gruntów i budynków. Uważa również, że protokół z czynności przyjęcia granic nieruchomości jest jedynie dokumentem informacyjny i nie upoważnia do dokonywania zmian w bazie danych operatu ewidencji gruntów i budynków.

W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie, podkreślając zwłaszcza, że w myśl art. 24 ust. 2a, pkt 1, lit. c i ust.2b, pkt 1 lit. b Prawa geodezyjnego i kartograficznego rzeczywiście aktualizuje dane ewidencyjne, ale na podstawie dokumentacji przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i zgodnej z przepisami.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t. jedn., Dz. U. z 2017 r., poz. 2188) w zw. z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn., Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej w skrócie P.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, stosując środki określone w ustawie. Kontrola sądu polega na zbadaniu, czy przy wydawaniu zaskarżonego aktu nie doszło do rażącego naruszenia prawa dającego podstawę do stwierdzenia nieważności, naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania, naruszenia prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy oraz naruszenia przepisów postępowania administracyjnego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sąd nie jest przy tym związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, zgodnie z dyspozycją art. 134 § 1 P.p.s.a. Sąd administracyjny nie rozstrzyga więc merytorycznie, lecz ocenia zgodność decyzji z przepisami prawa.

Skarga nie jest zasadna.

W ocenie Sądu przeprowadzona kontrola według wyżej wskazanych kryteriów decyzji wydanych w niniejszej sprawie doprowadziła do wniosków, że są one zgodne z obowiązującym prawem.

Podkreślić należy, że postępowanie administracyjne w niniejszej sprawie toczyło się w trybie przepisu art. 12b ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. jedn., Dz. U. z 2017 r. poz. 2101 ze zm., zwanej dalej Prawem geodezyjnym i kartograficznym).

Przepisy te przewidują, że organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, do którego przekazane zostały zbiory danych lub inne materiały stanowiące wyniki prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, niezwłocznie weryfikuje je pod względem zgodności z przepisami prawa obowiązującymi w geodezji i kartografii, w szczególności dotyczącymi: wykonywania pomiarów, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a, opracowywania wyników tych pomiarów oraz kompletności przekazywanych wyników wykonanych prac geodezyjnych lub prac kartograficznych. Wyniki weryfikacji utrwala się w protokole. Podstawę do przyjęcia zbiorów danych lub innych materiałów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego stanowi pozytywny wynik weryfikacji albo dokument potwierdzający odbiór tych zbiorów danych lub innych materiałów, jako przedmiotu zamówienia publicznego realizowanego w związku z wykonywaniem zadań Głównego Geodety Kraju lub organów administracji geodezyjnej i kartograficznej (ust. 4 art. 12 b Prawa geodezyjnego i kartograficznego). W przypadku negatywnego wyniku weryfikacji właściwy organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej zwraca wykonawcy prac geodezyjnych lub prac kartograficznych przekazane przez niego zbiory danych lub inne materiały wraz z protokołem zawierającym opis stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości. W przypadku negatywnego wyniku weryfikacji wykonawca prac geodezyjnych lub prac kartograficznych ma prawo, w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu, ustosunkować się na piśmie do wyników weryfikacji (ust. 6 i ust. 7 art. 12 b Prawa geodezyjnego i kartograficznego). Jeżeli organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej nie uwzględni stanowiska wykonawcy prac geodezyjnych lub prac kartograficznych wydaje decyzję administracyjną o odmowie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbiorów danych lub innych materiałów sporządzonych przez tego wykonawcę.

W tym więc względzie orzekające organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej prawidłowo odczytały i zastosowały powyższe przepisy prawa materialnego.

Również i ustalenia organów co do stwierdzonych nieprawidłowości, będących wynikiem przeprowadzonej weryfikacji zgłoszonych prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, oraz zbiorów danych lub innych materiałów, a znajdujące odzwierciedlenie w protokole weryfikacyjnym z 11 stycznia 2018 r., nie budzą wątpliwości i są prawidłowe. Wynik tej weryfikacji z punktu widzenia zgodności z przepisami prawa, w szczególności dotyczącymi wykonywania pomiarów z art. 2 pkt 1 lit. a Prawa geodezyjnego i kartograficznego oraz opracowywania wyników tych pomiarów był negatywny.

Podkreślić należy, że kryteria oceny o dopuszczeniu dokumentacji do zasobu są jednakowe dla wszystkich prac geodezyjnych. Wynikają one z Prawa geodezyjnego i kartograficznego i właściwych przepisów wykonawczych, stąd też nie tylko, że niezrozumiałe, jak i niezasadne są zarzuty skarżącego, kierowane pod adresem orzekających organów

Skarżący zdaje się twierdzić bowiem, że skoro w myśl § 44 rozporządzenia do obowiązków starosty należy prowadzenie, modernizacja oraz utrzymanie w stanie aktualności bazy danych operatu ewidencji gruntów i budynków, to on, jako wykonawca prac, nie ma obowiązku weryfikować baz danych operatu ewidencji gruntów i budynków, gdyż to spoczywa właśnie na staroście.

Trafnie zdaniem Sądu rzecz ujął Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego. Skarżący nie rozumie istoty aktualizacji ewidencji. Rzeczywiście obowiązkiem organów ewidencyjnych jest czuwanie nad aktualnością ewidencji, ale przecież realizacja tego obowiązku następuje właśnie na podstawie dokumentacji przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i nawet jej przyjęcie nie zwalnia jeszcze organu od jej oceny w toku postepowania aktualizacyjnego (kwestie te wielokrotnie podkreślane były w orzecznictwie sądów administracyjnych; por. m. in wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 1672/16, LEX nr 2253481). Organ prowadzący ewidencję obowiązany jest zatem ocenić, czy przedłożona dokumentacja geodezyjna, przyjęta do zasobu, jest wystarczająca jako podstawa do dokonania ewentualnej aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków z uwagi na okoliczności sprawy.

Racje mają organy podnosząc, że dokumentacja geodezyjna sporządzona w celu podziału nieruchomości ma jedynie wskazywać źródło, na podstawie którego przyjęto granice nieruchomości dzielonej. Wyraźnie wynika to z wykładni § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 r. w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości (Dz. U. z 2004 r. Nr 268, poz. 2663, zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie podziałów), stanowiącego, że przyjęcie granic działki w przypadku podziału nieruchomości dokonuje się w wyniku badania: księgi wieczystej nieruchomości podlegającej podziałowi oraz innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości ewentualnie danych wykazanych w katastrze nieruchomości.

Nadto, jak prawidłowo podniosły organy, zasady wykonywania prac geodezyjnych reguluje rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. z 2011 r. Dz. U. Nr 263, poz. 263, zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie standardów technicznych. Postanowienia § 67 ww. rozporządzenia uprawniają wykonawcę prac geodezyjnych, przy tworzeniu roboczej bazy danych, do zastąpienia współrzędnych punktów granicznych, jakie zostały wydane z zasobu lub zostały przez niego obliczone na podstawie materiałów zasobu, współrzędnymi obliczonymi przez tego wykonawcę na podstawie wyników wykonanego przez niego ponownego geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego tych punktów. Jednocześnie przepisy tego rozporządzenia określają przesłanki, jakie muszą zaistnieć, aby dane pozyskane z zasobu lub obliczone na podstawie materiałów tego zasobu zostały zastąpione w roboczej bazie danymi obliczonymi na podstawie wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych wykonanych przez wykonawcę. Podstawowym warunkiem takiego zastąpienia jest większa dokładność nowego wyznaczenia położenia punktów granicznych od dotychczasowego, określonego w materiałach zasobu (§ 67 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych). Natomiast tylko w przypadku, gdy poprzedni pomiar punktu granicznego, przedstawiony w dokumentacji zasobu, zapewniał wyznaczenie tego punktu z taką samą dokładnością z jaką wyznaczone zostało jego położenie na podstawie ponownego pomiaru wykonanego przez wykonawcę, to stosownie do § 67 ust. 5, ma on obowiązek obliczyć odchylenie liniowe, przy czym o dokładności wyznaczenia położenia punktu granicznego, której miarą, zgodnie z § 14 tego rozporządzenia, jest średni błąd położenia punktu, decyduje sposób wykonania pomiaru tego punktu oraz jakość osnowy geodezyjnej wykorzystywanej do pomiaru. Zasadna jest więc argumentacja organu odwoławczego, że to dlatego wykonawca prac jest zobligowany postanowieniami § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych do analizy materiałów zasobu geodezyjnego pod względem dokładności, aktualności i kompletności. Nie ma więc w tym względzie racji skarżący. Skoro przedłożona dokumentacja pod względem wskazanych wyżej przepisów, nie zawiera analizy materiałów pozyskanych z zasobu pod względem dokładności, aktualności i kompletności, która wskazywałaby na ich przydatność do wykonywanego pomiaru (§ 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych), jak również nie zawiera dokumentacji, o której mowa w § 65 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych, to nie mogła być pozytywnie zweryfikowana. To skarżący powinien przekazać w operacie technicznym informację dotyczącą przekazywanej roboczej bazy danych w zakresie współrzędnych punktów granicznych, nie tylko w sprawozdaniu technicznym stosownie do § 71 ust. 7 pkt 8 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych, ale również w dokumentacji zawierającej rezultaty przetwarzania wyników pomiarów obiektów ewidencji gruntów, o której mowa w § 65 ww. rozporządzenia. Postanowienia § 67, w szczególności ust. 2 i ust. 5 tego przepisu rozporządzenia w sprawie standardów technicznych nie pozostawiają w tym względzie wątpliwości.

Także i pozostałe ustalenia co do stwierdzonych nieprawidłowości nie budzą wątpliwości, w szczególności dotyczące atrybutów punktów granicznych działek. Myli się skarżący, że w świetle postanowień § 6 ust. 2 - ust. 5 rozporządzenia w sprawie podziałów, nie miał obowiązku zawiadamiania właścicieli sąsiednich nieruchomości, gdyż jak twierdzi dane w księgach wieczystych były zgodne z danymi zawartymi w operacie ewidencji gruntów i budynków zaś protokół z czynności przyjęcia granic jest tylko, w ocenie skarżącego "dokumentem informacyjnym". Argumentacja skarżącego w tym zakresie jest w ocenie Sądu niewłaściwa. Skoro z postanowień § 7 rozporządzenia w sprawie podziałów wynika wprost, że z czynności przyjęcia granic nieruchomości podlegającej podziałowi sporządza się protokół, o którym mowa w art. 97 ust. 1a pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. jedn., Dz.U. z 2018 r. poz. 121 ze zm.), a o czynnościach przyjęcia granic zawiadamia się właściciela, bądź użytkownika wieczystego nieruchomości oraz właścicieli, bądź użytkowników wieczystych nieruchomości sąsiadujących z nieruchomością podlegającą podziałowi, zaś w przypadku braku danych o tych osobach - osoby władające tymi nieruchomościami i do zawiadomień stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zawiadomień w postępowaniu o rozgraniczeniu nieruchomości, to trafne są uwagi organów, że potwierdzenia skutecznych i prawidłowych zawiadomień tych osób winny się znajdować w operacie technicznym, zgodnie z treścią art. 32 Prawa geodezyjnego i kartograficznego i z § 71 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia w sprawie standardów technicznych.

Za przekonywujące uznać więc należało stanowisko organów, że obowiązek zawiadamiania stron, o którym mowa wyżej, nie zachodzi, gdy w wyniku badania księgi wieczystej nieruchomości podlegającej podziałowi oraz innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości (§ 6 ust. 1pkt 1 rozporządzenia w sprawie podziałów) wykonawca stwierdzi, że granice nieruchomości podlegającej podziałowi mają oparcie w dokumentacji zasobu geodezyjnego spełniającej wymogi rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t. jedn., Dz. U. z 2016 r., poz. 1034 ze zm.; § 61 ust. 1 tego rozporządzenia) oraz rozporządzenia w sprawie standardów technicznych (§ 29 ust. 1 pkt 1 w związku z § 28 ust. 3 pkt 1), a w tym wypadku organy nie znalazły ku temu podstaw. Zwrócić bowiem należy uwagę, co zasadnie ustaliły i oceniły organy, że w "Protokole przyjęcia granic nieruchomości" (k. 41 operatu) w kolumnie 5, podobnie jak i w innych, jako źródło danych nie wpisano stan prawny wynikający z księgi wieczystej lub z katastru lecz operat nr [...], opracowany przez skarżącego, a podlegający weryfikacji przez organy, a której wynik był negatywny.

Za całkowicie pozbawiony podstaw jest zarzut skarżącego, podnoszony zresztą także w toku postępowania administracyjnego, a powtórzony także na rozprawie, że skoro wykonawca do realizacji prac otrzymał zbiór danych bazy danych ewidencji gruntów i budynków w pliku w formacie swde w układzie "1965", to nie miał obowiązku dokonania ich transformacji do układu "2000". Zasadnie podnosił w tej mierze argumenty Starosta, że chodzi tutaj przede wszystkim o otrzymanie poprawnych współrzędnych, a to gwarantuje układ współrzędnych płaskich prostokątnych w układzie "2000", bo ten w układzie "1965, zgodnie z rozporządzeniem z 8 sierpnia 2000 r. Prezesa Rady Ministrów w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych (Dz. U. z 200 r. Nr 70, poz. 821) mógł być stosowany tylko do 31 grudnia 2009 r.

Skarżący nie może więc oczekiwać od organów, że w przypadku stwierdzenia wadliwości przedłożonej dokumentacji będą one prowadzić polemiką ze skarżącym, co skutkować będzie niejako wspólnym (organu i skarżącego) poprawianiem stwierdzonych uchybień. Wskazane na wstępie przepisy Prawa geodezyjnego i kartograficznego jasno wskazują, że zgodną z prawem reakcją organu na stwierdzenie wadliwości dokumentacji jest wydanie decyzji o odmowie jej przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Jeżeli wykonawca mimo otrzymania protokołu z negatywną weryfikacją nadal przedstawia organowi wynik prac, który zawiera nieprawidłowości i narusza przepisy prawa, organ zobowiązany był, na podstawie art. 12b ust. 8 ustawy, wydać decyzję o odmowie przyjęcia zbioru danych i innych materiałów będących rezultatami prac geodezyjnych lub kartograficznych do zasobu. Nie ma podstaw do przyjęcia, że organ obowiązany jest do wielokrotnej weryfikacji rezultatów tych samych prac geodezyjnych lub kartograficznych. Organ nie może uchylić się od prawnego obowiązku wydania decyzji administracyjnej o odmowie przyjęcia materiałów do zasobu poprzez sporządzenie kolejnego negatywnego protokołu weryfikacji dotyczącego tej samej pracy geodezyjnej. Wielokrotne kierowanie do wykonawców negatywnych protokołów weryfikacji dotyczących tej samej pracy mogłoby zostać przez organ wykorzystane bowiem do unikania merytorycznej kontroli jego stanowiska (por. wyrok WSA we Wrocławiu z 25 września 2018 r., sygn. akt II SA/Wr 411/18; LEX nr 2571201.

Ponadto podnieść należy, co nie ulega żadnej wątpliwości, że geodeta powinien wykonać prace z zachowaniem wymogów określonych przepisami prawa, w tym zapisanych w standardach technicznych, jak i przyjętych w samym środowisku zawodowym, niezależnych od osobistych cech i predyspozycji geodety jako wykonawcy prac. Ten miernik, co znamienne, ma służyć standaryzacji i prowadzić w konsekwencji do powtarzalności uzyskanych wyników podczas wykonywania prac tego samego rodzaju przez różnych wykonawców. Przez należytą staranność rozumieć zaś należy obiektywnie istniejący wzorzec postępowania uprawnionego geodety stworzony w celu jak najlepszego i poprawnego wykonania prac geodezyjnych i kartograficznych, a jednocześnie zabezpieczający interesy wszystkich zainteresowanych wynikami tych prac poprzez odniesienie treści staranności do określonych wymogów formalnych wykonania (por. D. Felcenloben. Kataster nieruchomości rejestrem publicznym, Wydawnictwo Gall, Katowice, Wydanie I, 2009, s. 260 i 261). Wreszcie, za wykonanie pracy geodezyjnej i kartograficznej związanej z podziałem nieruchomości geodeta ponosi odpowiedzialność nie tylko deliktową, ale też kontraktową i karną.

Wobec powyższego prawidłowe są decyzje organów I i II instancji. Rolą organu odwoławczego nie jest badanie zasadności wniesionego odwołania, ale rozpatrzenie sprawy administracyjnej w jej całokształcie i wydanie rozstrzygnięcia przewidzianego w art. 138 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn., Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm., zwanej dalej w skrócie k.p.a.), co Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego uczynił.

Sąd nie stwierdził zatem naruszenia art. 7, 77, 80 i 107 § 3 k.p.a. w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy.

Skarga nie mogła więc wywrzeć zamierzonego skutku.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn., Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), orzekł jak sentencji wyroku.