Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek, Asesor WSA Agnieszka Banach (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 28 kwietnia 2020 r. sprawy ze skargi Haliny N. na bezczynność Wójta Gminy Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Wójta Gminy Ł. do rozpoznania wniosku Haliny N. z 26 grudnia 2019 r. o udzielenie informacji publicznej w zakresie pytań zawartych w punktach 2 - 7, 9, 11, 13 - 15, 17 - 20 i 22 wniosku - w termie 14 dni od doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku; II. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, lecz nie miała ona miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. oddala skargę w pozostałej części; IV. oddala wniosek o wymierzenie organowi grzywny; V. zasądza od Gminy Ł. na rzecz Haliny N. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Halina N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na bezczynność Wójta Gminy w sprawie rozpatrzenia jej wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia 26 grudnia 2019 r., skierowanego na adres skrzynki elektronicznej Gminy: loniow@loniow.pl i obejmującego pytania oraz żądania zawarte w 22 punktach tj.:

1. Gmina ma podpisaną umowę z firmą [...] w Suchedniowie. Proszę o kopię umów zawartych z w/w firmą za okres od 1.01.2016 do 30.11.2019 r.

2. Czy Gmina posiada dane osób, które adoptowały zwierzęta (odłowione z terenu Gminy) ze schroniska w Suchedniowie?

3. Czy Gmina kontroluje losy zwierząt oddanych z jej terenu do schroniska w Suchedniowie? Jeśli tak, to proszę o informacje, w jaki sposób?

4. Czy Gmina sprawdzała autentyczność adopcji wykazywanych przez prowadzącego schronisko? Jeśli tak, to w jaki sposób?

5. Czy znana jest Gminie liczba lekarzy weterynarii, z którymi schronisko podpisało umowy? Jeśli nie, proszę o uzyskanie tych informacji w schronisku.

6. Proszę o informację, czy Gmina posiada wiedzę na temat źródła pochodzenia karmy, która podawana jest zwierzętom odłowionym, a następnie dostarczonym z terenu Gminy do schroniska za okres od 1.01.2016 r. do 30.09.2019 r. Cena za 1 kg karmy suchej/mokrej lub odpadów mięsnych nabywanych w zakładach uboju zwierząt gospodarskich. Proszę o przedstawienie kilku faktur za zakup karmy w minionych latach.

7. Proszę o kopie dokumentów za okres od 1.01.2016 r. do dnia 30.11.2019 r. potwierdzających leczenie zwierząt oddanych z terenu Gminy do schroniska. Ile zwierząt padło z ogólnej liczby oddanych do schroniska i z jakiego powodu? Proszę o potwierdzenie przyczyny padnięcia zwierzęcia wystawione przez lekarza weterynarii.

8. Proszę o potwierdzenia przyjęcia zwierząt odłowionych z terenu Gminy za okres od 1.01.2016 r. do dnia 30.11.2019 r. przez schronisko: a - dorosłe psy, b - szczenięta, c - koty.

9. Proszę o przesłanie:

a - fotokopii wszystkich zwierząt odłowionych z terenu Gminy i przyjętych do schroniska w latach od 1.01.2016 r. do dnia 30.11.2019 r. Jeżeli Gmina nie posiada wszystkich zdjęć, proszę o zdjęcia zwierząt aktualnie przebywających w schronisku,

b - podanie nr kojców,

c - podanie nr ewidencyjnych

10. Proszę o informację, w jaki sposób Gmina promuje swoje zwierzęta, aby szybciej znalazły domy i w ten sposób, aby się zmniejszyły wydatki gminne na bezdomne zwierzęta. Czy promuje aktualnie na stronie gminnej? Jeśli Gmina nie czyni tego, proszę o wyjaśnienie dlaczego? Jeśli według Gminy to schronisko winno promować zwierzęta gminne, proszę o podanie gdzie, kiedy schronisko to czyniło lub czyni?

11. Czy Gmina posiada informację na temat wolontariatu w schronisku? Jeśli tak, proszę o szczegółowe informacje. Jeśli wolontariat nie istnieje, to w jaki sposób dba się o kondycję zwierząt (wyprowadzanie na spacer i socjalizacja psów).

12. Jeśli umowa na odławianie zwierząt została zawarta z innym podmiotem niż ze schroniskiem w Suchedniowie, proszę o kopie umów za okres od 1.01.2016 r. do dnia 30.11.2019 r.

13. Proszę o kopię dokumentów dotyczących sterylizacji/kastracji zwierząt przebywających w schronisku za okres od 1.01.2016 r. do dnia 30.09.2019 r. Czy zwierzęta gminne są w Suchedniowie sterylizowane/kastrowane?

14. Proszę o kopię protokołów kontroli dokonanych przez przedstawicieli Gminy w schronisku w latach od 1.01.2016 r. do dnia 30.11.2019 r. Jeśli UG nie dokonał w tym okresie kontroli, proszę o podanie przyczyny.

15. Proszę o kopię dokumentów przetargowych dotyczących odławiania i umieszczania zwierząt w schronisku za lata od 1.01.2016 r. do dnia 30.11.2019 r.

16. Proszę o kopię faktur obciążających budżet gminy przez podmioty świadczące usługi odławiania bezdomnych zwierząt oraz opieki nad nimi za okres od dnia 1.01.2016 r. do dnia 30.11.2019 r.

17. Z jakim schroniskiem Gmina miała podpisana umowę przed 1.01.2016 r.? Jeśli umowę z tym schroniskiem rozwiązano lub nie odnowiono, proszę podać przyczynę tego.

18. Czy schronisko w Suchedniowie, do którego oddawane są psy z terenu Gminy jest zlokalizowane najbliżej Gminy? Jeśli nie jest to najbliższe schronisko, z jakich względów zawarto z nim umowę? Czy spełnia następujące wymagania:

a - czy jest pod nadzorem Inspekcji Weterynaryjnej? Jakiej? Siedziba.

b - czy schronisko jest dostępne dla jak największej liczby osób zainteresowanych adopcją zwierząt, tzn. w dni powszednie - także w godzinach popołudniowych oraz w weekendy?

c - jaki zakres zabiegów lekarsko-weterynaryjnych zapewnia schronisko?

d - czy posiada wyszkolony personel? W jakiej liczbie?

19. Ile zwierząt adoptowano z Gminy licząc od daty podpisania umowy ze schroniskiem w Suchedniowie? Proszę o przedstawienie kopii umów adopcyjnych z zamazaniem/zaklejeniem danych osób adoptujących ze względu na RODO.

20. Czy walka z bezdomnością na terenie Gminy przynosi efekty? Jeśli tak, to jakie? Czy wskutek działań Gminy zmniejszyła się bezdomność?

21. Czy Gmina dopłaca do sterylizacji/kastracji zwierząt właścicielskich?

22. Czy Gmina rozważała współpracę z innymi Gminami wybudowania schroniska międzygminnego? Jeśli Gmina od kilku lat wydaje duże pieniądze na zwierzęta przebywające w Suchedniowie, dlaczego nie weszła w kooperację z innymi gminami, aby rozważyć możliwość budowy schroniska międzygminnego lub chociażby swojego niewielkiego przytuliska?

W uzasadnieniu skargi jej autorka powołała się na wybrane przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej i podniosła, że organ nie udostępnił żądanej informacji publicznej w pełnym zakresie, gdyż odpowiedź została udzielona na 2 z 22 punktów wniosku. Podniosła, że odpowiedź z Gminy powinna zostać udzielona na wszystkie punkty wskazane we wniosku. Jeśli organ nie zna odpowiedzi na niektóre punkty wniosku, powinien zwrócić się do schroniska. Jeżeli odpowiedź na wniosek jest zamieszczona w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędy Gminy, to organ, zdaniem strony, powinien powiadomić o tym wnioskodawcę i podać odpowiednie linki. Wyjaśniła, że oddanie bezdomnego zwierzęcia (gminnego) do schroniska nie powoduje scedowania na schronisko przez organ gminy formalnej opieki nad tym zwierzęciem, lecz stwarza sytuację prawną polegającą na permanentnej odpowiedzialności gminy za jego dobrostan, aż do czasu znalezienia docelowego opiekuna lub zejścia zwierzęcia. Zwierzęta odłowione na terenie gminy stanowią własność gminy do chwili ich adopcji ze schroniska lub zejścia zwierzęcia.

Mając na uwadze powyższe skarżąca wniosła o ukaranie organu grzywną w wysokości uznanej przez Sąd, zobowiązanie organu do udzielenia informacji publicznej oraz zwrot kosztów postępowania, zaś w przypadku nieprzekazania skargi do Sądu w terminie - o ponowne nałożenie grzywny na organ.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy wniósł o oddalenie skargi w całości jako nieuzasadnionej i zasądzenie kosztów postępowania na rzecz Gminy, wskazując, że udzielono skarżącej informacji publicznej następująco:

1) przesłana została informacja, że z terenu Gminy od dnia 01.01.2016 r. do dnia 30.11.2019 r. do schroniska zostało oddane tylko 2 psy;

2) przesłane zostały kopie umów ze schroniskiem w Suchedniowie od dnia 01.01.2017 r. do dnia 30.11.2019 r.;

3) przesłana została kopia umowy na odławianie zwierząt z innym podmiotem tj. Zakładem [...] pełniącym funkcję schroniska od dnia 01.02.2016 r. do dnia 30.11.2016 r.;

4) przesłane zostały 2 kopie faktur obciążające budżet Gminy przez podmioty świadczące usługi odławiania bezdomnych zwierząt oraz opieki nad nimi za okres od dnia 01.01.2016 r. do dnia 30.11.2019 r.;

5) przesłane zostały 2 protokoły przyjęcia zwierząt odłowionych z terenu Gminy za okres od 1.01.2016 r. do dnia 30.11.2019 r.;

6) przesłano informację, że na terenie Gminy działa grupa wolontariuszy, która zajmuje się poszukiwaniem domów dla bezdomnych zwierząt;

7) przesłano informacje, że w szkołach i przedszkolu prowadzone są akcje mające na celu przeciwdziałanie bezdomności i kształtowanie właściwych zachowań względem zwierząt;

8) przesłano informacje, że istnieje możliwość dofinansowania sterylizacji/kastracji zwierząt po pisemnym zwróceniu się mieszkańca do Urzędu Gminy.

Organ wskazał nadto, że skarżąca została informowana, iż wniosek w części nie podlega załatwieniu zgodnie z żądaniem, ponieważ Gmina nie jest w posiadaniu żądanych informacji w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, z wyjaśnieniem, że żądane informacje posiada Schronisko w Suchedniowie, które nie jest jednostką podporządkowaną Gminie, jest samodzielną jednostką organizacyjną. Gmina współpracuje ze schroniskiem w zakresie wyłapywania i przekazywania bezdomnych zwierząt z terenu Gminy i dotychczas przekazała 2 bezdomne psy, które zostały oddane do adopcji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty i czynności wskazane w art. 3 § 2 pkt 1–7 i § 3 p.p.s.a., a także, jak wynika z art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a., na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1–4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a.

Dla dopuszczalności skargi na bezczynność organu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej nie jest wymagane poprzedzenie jej jakimkolwiek środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej - czyli nie jest wymagane "wyczerpanie środków zaskarżenia" w rozumieniu art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a. (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2011 r., sygn. akt I OSK 1991/12 i z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt I OSK 601/05, postanowienie NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. akt I OSK 646/10, www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Ponadto stosownie do art. 119 pkt 4 p.p.s.a. sprawa niniejsza mogła zostać rozpoznana w trybie uproszczonym, ponieważ przedmiotem skargi jest bezczynność organu, przy czym zgoda stron na rozpatrzenie tej skargi w trybie uproszczonym nie była wymagana.

Skarga zatytułowana "Zawiadomienie" została złożona drogą elektroniczną w dniu 31 stycznia 2020 r. i opatrzona podpisem elektronicznym. Dotyczy ona wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia 26 grudnia 2019 r. skierowanego do Wójta Gminy złożonego w formie elektronicznej na adres poczty elektronicznej Urzędu Gminy w Łoniowie: loniow@loniow.pl i przyjętego w tym Urzędzie w dniu 27 grudnia 2019 r. w jego Kancelarii Ogólnej pod znakiem: PP.5951.2019.

Wójt Gminy,czego zresztą nie kwestionował, był więc podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej jako organ władzy publicznej (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 1429, dalej jako "u.d.i.p."). Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2019 r. poz. 122 ze zm.), zapewnianie opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie należy do zadań własnych gminy. Wypełniając ten obowiązek, zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt, rada gminy określa, w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, który obejmuje w szczególności:

1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt;

2) opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie;

3) odławianie bezdomnych zwierząt;

4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt;

5) poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt;

6) usypianie ślepych miotów;

7) wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich;

8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt (art. 11a ust. 2 tej ustawy).

Stosownie do treści art. 11a ust. 4 i 5 zdanie drugie tej samej ustawy, realizacja zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 3-6, może zostać powierzona podmiotowi prowadzącemu schronisko dla zwierząt. Koszty realizacji tego programu ponosi gmina.

Zatem nie może być wątpliwości, że sposób realizacji wyżej wymienionych zadań, jako finansowanych ze środków publicznych, jest objęty zakresem informacji publicznej (art. 6 ust. 1 pkt 3, art. 6 ust. 1 pkt 5 lit. c u.d.i.p.). Gmina zaś jest jednym z podmiotów zobowiązanych do udzielenia informacji publicznej dotyczących realizacji zadań wynikających z ustawy o ochronie zwierząt, w szczególności informacji dotyczących funkcjonowania schroniska dla zwierząt w takim zakresie, w jakim realizacja zadań opisanych w art. 11a ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt została temu schronisku powierzona.

Z udzielonej skarżącej przez organ odpowiedzi na wniosek z dnia 26 grudnia 2019 r. wynika, że Gmina Łoniów posiadała w latach 2016 - 2019 podpisaną umowę ze schroniskami dla zwierząt, w tym od dnia 2 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. i od dnia 4 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. - ze schroniskiem dla zwierząt w Suchedniowie (prowadzonym przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą [...] w Suchedniowie. Wniosek o udostępnienie informacji publicznej Haliny N. zawierał żądanie udostępnienia informacji, o których mowa w 22 punktach tego wniosku, związanych z realizacją przez Gminę zadań nałożonych ustawą o ochronie zwierząt. Jak wynika z akt sprawy, organ udzielił odpowiedzi na część pytań zawartych we wniosku drogą elektroniczną w dniu 31 stycznia 2020 r., przesyłając tę odpowiedź w załączonym piśmie datowanym na 8 stycznia 2020 r. Odnośnie pozostałych pytań wniosku organ, z powołaniem się na art. 3 ust. 1 u.d.i.p., stwierdził w udzielonej odpowiedzi, że zgodnie z obowiązującym prawem nie może udostępnić skarżącej żądanych informacji jako osobie fizycznej, albowiem stanowią one informację przetworzoną.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 u.d.i.p. udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2. Stosownie do ustępu 2 art. 13 u.d.i.p., jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku.

W niniejszym przypadku organ skutecznie, bo zgodnie z dyspozycją art. 13 ust. 2 u.d.i.p., pismem z dnia 8 stycznia 2020 r. doręczonym drogą elektroniczną wnioskodawczyni przedłużył termin do udostępnienia wnioskowanych informacji publicznych do dnia 31 stycznia 2020 r., wskazując na konieczność uzyskania informacji ze schroniska w Suchedniowie i okoliczność, że Urząd Gminy nie dysponuje wszystkimi informacjami, które w swojej treści odpowiadałyby zakresowi opisanemu we wniosku.

Jak wyżej podniesiono, w wyznaczonym przez organ terminie tj. w dniu 31 stycznia 2020 r. Wójt Gminy udzielił informacji na adres skrzynki elektronicznej skarżącej, załączając do wiadomości pismo z dnia 8 stycznia 2020 r. znak: OŚ.6140.1.2020. Treść skargi potwierdza, że odpowiedź organu dotarła do skarżącej. Niemniej skarżąca zarzuca, że dotyczy ona wyłącznie 2 z 22 pytań zawartych we wniosku.

Odnosząc się do zarzutów skargi i twierdzeń organu zawartych w odpowiedzi na skargę należy wyjaśnić, co następuje.

W przypadku pytania zawartego w punkcie 1 wniosku przesłane zostały wnioskodawczyni kopie umów zawartych ze schroniskami w latach: 2016, 2017 (obowiązującej do dnia 31 grudnia 2018 r.) i 2019. Z umów tych wynika, że Gmina Łoniów ma od dnia 2 stycznia 2017 r. podpisaną umowę ze schroniskiem w Suchedniowie funkcjonującym pod nazwą [...] w Suchedniowie. Obecnie obowiązująca umowa została zawarta do dnia 31 grudnia 2020 r. Stąd uznać należy, że została udzielona odpowiedź na omawiane zapytanie strony.

Podobnie odnośnie żądania udzielenia informacji publicznej opisanej w pytaniu 8 wniosku przesłane zostały skarżącej kopie dwóch dokumentów – potwierdzeń przyjęcia zwierząt do schroniska. Chodzi o protokoły nr 1/2017 i nr 1/2019, potwierdzające przyjęcie dwóch bezdomnych zwierząt (psów) do schroniska w Suchedniowie, odpowiednio w dniach: 2 stycznia 2017 r. i 4 stycznia 2019 r. Zatem organ udzielił również informacji publicznej żądanej w punkcie 8 wniosku.

Sąd ocenił, że Wójt Gminy udostępnił wnioskodawczyni także informację publiczną z punktu 10 wniosku, skoro wskazał w piśmie z dnia 8 stycznia 2020 r. znak: OŚ.6140.1.2020, że na terenie Gminy Łoniów działa grupa wolontariuszy, która zajmuje się poszukiwaniem domów dla bezdomnych zwierząt, nadto w szkołach i przedszkolu prowadzone są akcje mające na celu przeciwdziałanie bezdomności i kształtowanie właściwych zachowań względem zwierząt. Sąd stwierdził ponadto, że powyższe informacje nie mogą stanowić odpowiedzi na pytanie zawarte w punkcie 11 wniosku, które dotyczyło udostępnienia informacji w przedmiocie wolontariatu w schronisku. Nie sposób bowiem wykluczyć, że w schronisku taki wolontariat także funkcjonuje, niezależnie od tego działającego w Gminie.

Odnośnie pytań dodatkowych zawartych w punkcie 10 wniosku tj. "promowania" zwierząt na stronie gminnej na datę złożenia wniosku, uznać trzeba, że okoliczność tę wnioskodawczyni mogła zweryfikować samodzielnie. Natomiast żądania złożenia wyjaśnień przez organ - dotyczące powodów "niepromowania" zwierząt przez Gminę (jeśli taka byłaby odpowiedź organu), czy powinności "promowania" zwierząt przez schronisko - nie można uznać za wniosek o udostępnienie informacji publicznych, ale w istocie jako wniosek o wydanie opinii, zajęcia stanowiska przez organ w konkretnych kwestiach, co nie mieści się w definicji informacji publicznej - art. 1 ust. 1 u.d.i.p. Pytania o udostępnienie informacji publicznej dotyczą bowiem jedynie sfery faktów, a nie ocen, planów czy zamierzeń dotyczących przyszłych działań organu w sprawach indywidualnych. Informacją publiczną nie są również żądania wyjaśnienia treści aktów, w tym przepisów prawa. Takie też stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądowoadministracyjnym (zob. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 października 2019 r., sygn. akt II SAB/Gd 95/19, lex nr 2733295 i tam wyrok NSA z dnia 30 listopada 2018 r., sygn. akt I OSK 142/17, dost. www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Sąd stwierdził, że organ udostępnił nadto informację publiczną, o jakiej mowa w punkcie 12 wniosku, skoro przesłał skarżącej kopie wszystkich umów ze schroniskami, jakie podpisano w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 30 listopada 2019 r., a wśród nich umowy z innym schroniskiem niż [...] w Suchedniowie tj. Zakładem [...] Sp. z o.o.

Odnośnie punktu 16 wniosku organ przesłał skarżącej kopię dwóch faktur Vat (nr 611/2018 z dnia 31 grudnia 2017 r. i nr 26/2019 z dnia 31 stycznia 2019 r.), które dotyczyły dwóch zwierząt oddanych przez Gminę do schroniska. Z treści faktur wynika natomiast rodzaj usług, tytułem których zostały one wystawione. Organ wyjaśnił, że w okresie, którego dotyczy wniosek Haliny N., tylko dwa psy zostały oddane przez Gminę Łoniów do schroniska. Zatem przesłanie kopie dwóch faktur należy uznać za udostępnienie informacji, o której mowa w punkcie 16 wniosku.

Zdaniem Sądu, została skarżącej udostępniona informacja publiczna zawnioskowana w punkcie 21 wniosku, albowiem organ wyjaśnił skarżącej, że istnieje możliwość dofinansowania sterylizacji/kastracji zwierząt po pisemnym zwróceniu się mieszkańca do Urzędu Gminy Łoniów.

Należy w tym miejscu wyjaśnić odnośnie pytania z punktu 19 wniosku, że dopiero w odpowiedzi na skargę organ udzielił informacji o tym, iż w Gminie Łoniów dwa psy zostały oddane do adopcji w okresie wskazanym we wniosku. Do dnia wydania wyroku odpowiedź na skargę nie została skarżącej doręczona, Sąd orzekał bowiem w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym. Dlatego należy stwierdzić na podstawie akt sprawy, że do dnia 28 kwietnia 2020 r. informacja ta nie została Halinie N. udostępniona przez Wójta Gminy Łoniów. W każdym razie na podstawie pism stron i innych dokumentów zawartych w aktach sprawy w sposób niekwestionowany nie sposób uznać, że organ udzielił skarżącej analizowanej informacji przed dniem 28 kwietnia 2020 r.

Zatem poza informacjami żądanymi w punktach 1, 8, 10, 12, 16, i 21 wniosek skarżącej z dnia 26 grudnia 2019 r. nie został przez Wójta Gminy Łoniów rozpoznany. Powodem tego jest stanowisko organu wyrażone w odpowiedzi udzielonej wnioskodawczyni w dniu 31 stycznia 2020 r., że informacje uzyskane ze schroniska w Suchedniowie w zakresie danych za okres 4 lat zgodnie z żądaniem wniosku stanowią w świetle orzecznictwa administracyjnego informację przetworzoną w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej i zgodnie z obowiązującym prawem organ nie może ich udostępniać osobom trzecim.

Odnosząc się do takich twierdzeń organu stwierdzić trzeba, że – jak wskazuje się w orzecznictwie sądowoadministracyjnym - informacja publiczna przetworzona nie posiada na gruncie obowiązującego prawa swojej definicji legalnej. Jednakowoż można wskazać, iż charakter taki mogą mieć dane publiczne, które co do zasady wymagają dokonania stosownych analiz, obliczeń, zestawień statystycznych, ekspertyz, połączonych z zaangażowaniem w ich pozyskanie określonych środków osobowych i finansowych organu, innych niż te wykorzystywane w bieżącej działalności. Uzyskanie żądanych przez wnioskodawcę informacji wiązać się zatem musi z potrzebą ich odpowiedniego przetworzenia, co nie zawsze należy utożsamiać z wytworzeniem rodzajowo nowej informacji. Przetworzenie może bowiem polegać np. na wydobyciu poszczególnych informacji cząstkowych z posiadanych przez organ zbiorów dokumentów (które to zbiory mogą być prowadzone w sposób uniemożliwiający proste udostępnienie gromadzonych w nich danych) i odpowiednim ich przygotowaniu na potrzeby wnioskodawcy (opracowaniu nawet prostego zestawienia w tym zakresie). Tym samym również suma informacji prostych, w zależności od wiążącej się z ich pozyskaniem wysokości nakładów, jakie musi ponieść organ, czasochłonności, liczby zaangażowanych pracowników - może być traktowana jako informacja przetworzona (zob. wyroki NSA: z dnia 5 marca 2015 r., sygn. akt I OSK 865/14, z dnia 25 listopada 2016 r., sygn. akt I OSK 1513/15, z dnia 4 sierpnia 2015 r., I OSK 1645/14; oraz z dnia 9 sierpnia 2011 r., sygn. akt I OSK 792/11, dost. na www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Informacją przetworzoną jest informacja publiczna opracowana przez podmiot zobowiązany przy użyciu dodatkowych sił i środków, na podstawie posiadanych przez niego danych, w związku z żądaniem wnioskodawcy i na podstawie kryteriów przez niego wskazanych, czyli innymi słowy informacja, która zostanie przygotowana "specjalnie" dla wnioskodawcy wedle wskazanych przez niego kryteriów. Będzie to zatem taka informacja, co do której podmiot zobowiązany do jej udzielania nie dysponuje taką gotową informacją na dzień złożenia wniosku, ale jej udostępnienie wymaga podjęcia dodatkowych czynności. Informacja przetworzona to taka informacja, której wytworzenie wymaga intelektualnego zaangażowania podmiotu zobowiązanego (zob. też wyrok WSA w Gorzowie Wlk. z dnia 15 stycznia 2020 r., sygn. akt II SA/Go 812/19, lex nr 2770141 i tam: wyrok NSA z dnia 23 listopada 2018 r., sygn. akt I OSK 2951/16, wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 stycznia 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 1523/18).

Dlatego nie kwestionując stanowiska organu co do tego, że zakres żądanych we wniosku Haliny N. z dnia 26 grudnia 2019 r. informacji publicznych, na które organ nie udzielił odpowiedzi, należy uznać jako wniosek o udostępnienie informacji przetworzonej, to jednak błędne jest twierdzenie organu, iż w świetle obowiązującego prawa tego rodzaju informacji nie można udostępnić osobom trzecim. Wykładnia zarówno językowa jak i systemowa przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, w tym art. 3 tej ustawy, prowadzi bowiem do wniosków przeciwnych.

Należy wyjaśnić, że prawo obywatela do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne wynika z regulacji art. 61 ust. 1 Konstytucji RP. Natomiast zasady i tryb udzielania obywatelowi informacji publicznej zostały określone w ustawie o dostępie do informacji publicznej. Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Ustawodawca w art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. powiązał prawo dostępu do informacji publicznej przetworzonej z istnieniem po stronie wnioskodawcy przesłanki szczególnie istotnego interesu publicznego. Ustawa o dostępie do informacji publicznej zobowiązuje więc organy administracji publicznej do udostępnienia informacji publicznej, a w sytuacji, kiedy informacja ta ma charakter informacji przetworzonej, uprawnia ona organ do wezwania wnioskodawcy, aby wykazał, w jakim zakresie udostępnienie wnioskowanych informacji będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego. Ograniczenie to jest prawem, a nie obowiązkiem organu i to organ ostatecznie podejmuje decyzję, czy mimo braku wykazania przesłanek wskazujących na istnienie szczególnie istotnego interesu publicznego, udostępnić określoną informację przetworzoną.

Prawo do uzyskania informacji publicznej przetworzonej ma jedynie taki wnioskodawca, który jest w stanie wykazać w chwili składania wniosku swoje indywidualne, realne i konkretne możliwości wykorzystania dla dobra ogółu informacji publicznej, której przygotowania się domaga, tj. uczynienia z niej użytku dla dobra ogółu w taki sposób, który nie jest dostępny dla każdego posiadacza informacji publicznej. Uprawnienie to nie służy zatem wszystkim podmiotom potencjalnie zainteresowanym w uzyskaniu informacji publicznej po to, by ją móc następnie udostępnić ogółowi, gdyż cel ten jest co najwyżej ukierunkowany na podstawowe "niekwalifikowane" realizowanie interesu publicznego. Jak podkreślono w orzecznictwie NSA, "wnioskodawca żądający informacji publicznej przetworzonej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy dla jej uzyskania powinien wykazać nie tylko, że jest ona ważna dla dużego kręgu potencjalnych odbiorców ale również, że jej uzyskanie stwarza realną możliwość wykorzystania uzyskanych danych dla poprawy funkcjonowania organów administracji i lepszej ochrony interesu publicznego" (zob. wyrok WSA w Opolu z dnia 30 stycznia 2020 r., II SA/Op 7/20, lex nr 2825480 i tam wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2011 r., I OSK 1870/10). Samo ustalenie, że w sprawie mamy do czynienia z informacją publiczną przetworzoną nie może więc oznaczać, że automatycznie zostanie wydana decyzja odmowna. Słusznie przyjmuje się w doktrynie i orzecznictwie, iż powinność wykazania interesu publicznego spoczywa w głównej mierze na autorze wniosku o udzielenie informacji przetworzonej (w myśl zasady koniecznego współdziałania organu i podmiotu ubiegającego się o załatwienie sprawy w określony sposób). Niewskazanie tej przesłanki nie oznacza jednak, iż organ jest całkowicie zwolniony z obowiązku jej badania. Możliwa jest bowiem sytuacja, w której z pewnych względów, wnioskodawca nie może sam wykazać interesu publicznego, choćby z tego powodu, że ów interes jest obiektywnie trudny dla niego do uchwycenia lecz istnieje, bądź jego wykazanie, z uwagi na oczywistość, jest zbędne (zob. cyt. wyrok NSA sygn. akt I OSK 865/14).

W świetle powyższego Wójt Gminy Łoniów, stwierdzając, że żądana wnioskiem z dnia 26 grudnia 2019 r. informacja publiczna w określonym zakresie stanowi informację przetworzoną, winien ocenić, czy wnioskodawczyni powinna wykazać istnienie szczególnie istotnego interesu publicznego w jej uzyskaniu.

W razie istnienia takiej konieczności organ – nie dostrzegając uzasadnienia istnienia takiego interesu w treści wniosku ani w innych obiektywnych okolicznościach – nie mógł odmówić udzielenia informacji bez uprzedniego wezwania wnioskodawczyni do wykazania istnienia tej przesłanki ustawowej. Ponadto odmowa udzielenia informacji publicznej z powodu braku istnienia po stronie podmiotu wnioskującego o udzielenie informacji przetworzonej przesłanki z art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. załatwiana jest w formie decyzji (art. 16 ust. 1 u.d.i.p.).

Zgodnie z art. 149 § 1 p.p.s.a. Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a:

1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności;

2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa;

3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania.

Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1a p.p.s.a.). Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 (art. 149 § 2 p.p.s.a.).

Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych, bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w danej sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, czy innego aktu. Dla stwierdzenia bezczynności organu nie ma przy tym znaczenia fakt, z jakich powodów dany akt administracyjny nie został podjęty, a w szczególności, czy bezczynność ta została spowodowana zawinioną lub też niezawinioną opieszałością organu w jego podjęciu, ani stopień przekroczenia terminu załatwienia sprawy. Te okoliczności będą miały jedynie znaczenie przy ocenie charakteru stanu zwłoki, a więc czy przybrała ona postać rażącego naruszenia prawa.

Wniosek o udostępnienie informacji publicznej może być załatwiony poprzez: udostępnienie w drodze czynności materialno-technicznej informacji publicznej będącej w dyspozycji organu w terminie 14 dni (bądź 2 miesięcy w uzasadnionych przypadkach) od dnia złożenia wniosku (art. 13 ust. 1 i 2 u.d.i.p.), odmowie jej udostępnienia w drodze decyzji wydawanej na podstawie art. 16 ust. 1 u.d.i.p., w przypadku uznania, że zachodzą podstawy do takiej odmowy (brak spełnienia warunku z art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. lub ograniczenie dostępu do informacji stosownie do art. 5 u.d.i.p.), wydaniu decyzji o umorzeniu postępowania - w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 u.d.i.p. lub poinformowaniu wnioskodawcy, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach ustawy, a więc nie dotyczy informacji publicznej.

W niniejszej sprawie organ w sposób nieuprawniony uznał, że nie może udzielić skarżącej informacji przetworzonej, skoro nie zakwestionował, że niektóre z wnioskowanych informacji nie stanowią informacji publicznej, nie podważył istnienia szczególnie istotnego interesu publicznej w uzyskaniu tej informacji przez skarżącą, nie wezwał jej do wykazania takiego interesu, ale również, odmawiając udzielenia tej informacji, nie wydał decyzji administracyjnej. Zatem od dnia 1 lutego 2020 r. organ pozostaje bezczynny w zakresie rozpoznania wniosku Haliny N. w części dotyczącej informacji wnioskowanych w punktach 2 - 7, 9, 11, 13 - 15, 17 - 20 i 22 wniosku.

Wobec powyższego, na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a., Sąd zobowiązał Wójta Gminy Łoniów do rozpoznania wniosku Haliny N. z dnia 26 grudnia 2019 r. o udzielenie informacji publicznej w zakresie pytań zawartych w punktach 2 - 7, 9, 11, 13 - 15, 17 - 20 i 22 wniosku - w termie 14 dni od doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku (pkt I wyroku). Sąd zobowiązał organ do rozpoznania wniosku we wskazanym zakresie w zakreślonym terminie, uznając, że organ w dalszym ciągu pozostaje w bezczynności w tej części. Organ będzie zobowiązany do uwzględnienia przedstawionej w uzasadnieniu wyroku oceny prawnej Sądu.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że Sąd stwierdził bezczynność organu i ocenił stopień naruszenia prawa przyjmując okres stanu bezczynności od dnia 1 lutego 2020 r. do dnia 13 marca 2020 r. Od dnia 14 marca 2020 r. obowiązuje bowiem w Rzeczypospolitej Polskiej stan zagrożenia epidemicznego na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego (Dz. U. z 2020 poz. 433), zaś w okresie od dnia 20 marca 2020 r. do odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej ogłoszono stan epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 (§ 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii - Dz. U. z 2020 r. poz. 491).

Na podstawie art. 149 §1 pkt 3 i art. 149 § 1a p.p.s.a. Sąd stwierdził zatem, że organ dopuścił się bezczynności, lecz nie miała ona miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt II wyroku). Rażącym naruszeniem prawa jest stan, w którym bez żadnej wątpliwości i wahań można stwierdzić, że naruszono prawo w sposób oczywisty. Kwalifikacja naruszenia jako rażące musi posiadać pewne dodatkowe cechy w stosunku do stanu określanego jako zwykłe naruszenie. Dla uznania rażącego naruszenia prawa nie jest wystarczające samo przekroczenie przez organ ustawowych obowiązków, czyli także terminów załatwienia sprawy. Wspomniane przekroczenie musi być znaczne i niezaprzeczalne. Rażące opóźnienie w podejmowanych przez organ czynnościach ma być przy tym oczywiście pozbawione jakiegokolwiek racjonalnego uzasadnienia (por. wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I OSK 675/12, lex nr 1218894; postanowienie NSA z dnia 27 marca 2013 r., sygn. akt II OSK 468/13, lex nr 1299457). W niniejszej sprawie bezczynność nie miała charakteru rażącego naruszenia prawa, ponieważ okres bezczynności w udostępnieniu informacji publicznej nie był znaczny. Organ zareagował na wniosek skarżącej, odpowiadając na ten wniosek najpierw w dniu 8 stycznia 2020 r., a potem 31 stycznia 2020 r. Brak odpowiedzi na wniosek skarżącej w części opisanej w pkt I wyroku został spowodowany błędną interpretacją przepisów prawa regulujących kwestie udostępniania informacji publicznej przetworzonej, co automatycznie nie powoduje stwierdzenia, że doszło do rażącego naruszenia prawa. Nie można bowiem jednocześnie uznać, że działanie organu nacechowane było złą wolą organu, skoro na część pytań zawartych we wniosku udzielono odpowiedzi.

Z analogicznych powodów Sąd, na zasadzie art. 149 § 2 p.p.s.a., oddalił wniosek o wymierzenie organowi grzywny (pkt IV wyroku).

Na podstawie art. 151 p.p.s.a. Sąd oddalił skargę w części, co do której Sąd nie stwierdził bezczynności organu z uwagi na udostępnione przez organ w dniu 31 stycznia 2020 r. informacje publiczne.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 1 p.p.s.a. Na koszty te złożył się wpis od skargi uiszczony przez skarżącą w wysokości 100 zł (§ 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami - tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. nr 221 poz. 2193 ze zm.).