Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski,, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 27 października 2016 r. sprawy ze skargi A. K. na bezczynność Dziekana Wydziału w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.

A. K., reprezentowana przez adwokata, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S., skargę na bezczynność, w zakresie udostępnienia informacji publicznej przez Dziekana Wydziału, zwany dalej również "podmiotem zobowiązanym".

W uzasadnieniu skargi wskazała, że wnioskiem, złożonym za pośrednictwem poczty elektronicznej w dniu 15 lipca 2016 r., zwróciła się o udostępnienie jej informacji publicznej w postaci wszystkich protokołów z posiedzeń Rad Wydziału, które miały miejsce w lipcu 2016 r. W odpowiedzi została poinformowana, że protokół nie został zatwierdzony, w związku z czym nie stanowi informacji publicznej i nie zostanie udostępniony. Skarżąca podała, że ponownie zwróciła się o udostępnienie powyższej informacji, powołując się na wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 lipca 2008 r., sygn. akt III SA/Wr 418/08, jednak informacja nie została udostępniona, nie wydano również decyzji w przedmiocie odmowy jej udostępnienia.

Skarżąca podniosła, że w jej ocenie stanowisko podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji, odmawiającego udostępnienia niezatwierdzonego protokołu nie jest zasadne, bowiem ustawa nie zawiera takiego ograniczenia w dostępie do informacji publicznej, co oznacza, że obywatele mają dostęp do informacji publicznej na każdym etapie, również przed zatwierdzeniem protokołu, zwłaszcza mają prawo porównać, na ile protokół zatwierdzony różni się od niezatwierdzonego. Skarżąca ponownie powołała się na wyrok WSA we Wrocławiu wywodząc, że protokół przed zatwierdzeniem jest dokumentem w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, zawierającym informację publiczną ("dane publiczne").

Skarżąca wniosła o:

1) zobowiązanie Dziekana Wydziału do udzielenia żądanej informacji publicznej w terminie 14 dni od doręczenia akt organowi;

2) orzeczenie, ze bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

3) wymierzenie podmiotowi zobowiązanemu grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.

4) zasądzenie od podmiotu zobowiązanego na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę Dziekan Wydziału wyjaśnił, że w odpowiedzi na wniosek A. K. upoważniony pracownik w dniu 26 lipa 2016 r., drogą elektroniczną udzielił informacji, iż w miesiącu lipcu posiedzenie Rady Wydziału odbyło się w dniu 7 lipca 2016 r. oraz, że protokół z tego posiedzenia nie może jeszcze zostać udostępniony, ponieważ nie został zatwierdzony. Jednocześnie do wiadomości załączony został porządek posiedzenia, aby na tej podstawie wnioskodawczyni mogła zorientować się w przedmiocie posiedzenia, zanim będzie mogła otrzymać kopię protokołu z momentem, gdy uzyska on status dokumentu urzędowego.

W związku z udzieloną odpowiedzią skarżąca w wiadomości elektronicznej

z dnia 1 sierpnia 2016 r. zakwestionowała przyczynę odmowy udostępnienia informacji publicznej, a w następnej wiadomości z tej samej daty wystąpiła o udostępnienie jej wszystkich protokołów obrad Rady Wydziału z okresu od dnia 1 lutego 2013 r. do dnia 30 czerwca 2016 r., poprzez przesłanie tej informacji na podany adres mailowy.

Podmiot zobowiązany wyjaśnił, że pismem z dnia 5 sierpnia 2016 r., skarżąca została poinformowana o podstawie prawnej oraz dokonanej wykładni przepisów prawa, stanowiących podstawę uznania, że niezatwierdzony protokół nie stanowi informacji publicznej. Ponadto wskazano, że udzielenie kolejnej wnioskowanej informacji z uwagi na skalę żądania, związaną z koniecznością zgromadzenia, przekształcenia (zanonimizowania) i sporządzenia wielu kopii wnioskowanych dokumentów, a przez to wymagającą działań organizacyjnych i angażowania środków osobowych, które zakłócać będą normalny tok działania Wydziału i utrudniać wykonywanie przypisanych mu zadań, w szczególności w okresie trwającej rekrutacji, spełnia przesłanki do uznania jej za informację przetworzoną.

W związku z powyższym, na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia

6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 j.t. ze zm.), zwanej dalej również "u.d.i.p.", skarżąca została zobowiązana do wykazania,

w terminie 7 dni, że żądanie przez nią informacji w powyższym zakresie, jest szczególnie istotne dla interesu publicznego, pod rygorem odmowy udostępnienia informacji publicznej w powyższym zakresie w drodze decyzji administracyjnej.

Na skutek tego żądania skarżąca ponownie zmodyfikowała wniosek, domagając się udostępnienia wszystkich protokołów uchwał ze wskazanego okresu, które dotyczą, lub na których była omawiana kwestia stwierdzenia nieważności uchwały Rady Wydziału w przedmiocie nadania stopnia doktora K. G. oraz tych, które dotyczą (lub była na nich omawiana) sprawa związana ze wznowieniem postępowania w sprawie nadania stopnia doktora K. G. (wydruk w aktach sprawy).

W związku z tym żądaniem skarżąca została poinformowana, że także jej zmodyfikowany wniosek podlega zakwalifikowaniu, jako informacja publiczna przetworzona i ponownie została wezwana do wykazania, że żądanie przez nią informacji w powyższym zakresie, jest szczególnie istotne dla interesu publicznego, pod rygorem odmowy udostępnienia informacji publicznej, czego nie uczyniła, ale złożyła skargę na bezczynność.

Odnosząc się do zarzutów skargi i kwestii statusu prawnego niezatwierdzonych protokołów z posiedzeń rad wydziałów publicznych uczelni wyższych, podmiot zobowiązany odwołał się do unormowań ustawy z dnia 27.07.2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2012 r. poz. 572 – t.j. ze zm.) , zwanej dalej "p.s.w.", oraz uchwały Nr 78/2011 Senatu Uniwersytetu z dnia 29.09.2011r. w sprawie Statutu Uniwersytetu.

Podmiot zobowiązany wyjaśnił, że zgodnie z art. 17 p.s.w., sprawy związane

z funkcjonowaniem uczelni nieuregulowane w ustawie określa statut uczelni. Stosownie do unormowań § 31 ust. 5 statutu, tryb zwoływania i odbywania posiedzeń senatu określa regulamin stanowiący załącznik nr 5 do statutu. Przepis § 43 ust. 4 statutu stanowi, że do trybu zwoływania i odbywania posiedzeń rady wydziału stosuje się odpowiednio regulamin, o którym mowa w § 31 ust. 4 statutu. W myśl § 15 ust. 1 załącznika nr 5 do statutu - "Regulamin odbywania posiedzeń senatu Uniwersytetu ", z posiedzenia senatu sporządza się protokół, który podpisywany jest przez przewodniczącego posiedzenia i protokolanta. Na każdym posiedzeniu Senatu zatwierdzany jest protokół obrad poprzedniego posiedzenia. Stosownie do § 15 ust. 3 Regulaminu odbywania posiedzeń Senatu Uniwersytetu, członkom senatu przysługuje prawo żądania sprostowania protokołu posiedzenia senatu. Powyższa praktyka jest stosowana także w odniesieniu do posiedzeń Rady Wydziału.

Z powyższego, w ocenie podmiotu zobowiązanego wynika, że protokół posiedzeń Rady Wydziału ma charakter pisemny, który dopiero po zatwierdzeniu przez Radę Wydziału i podpisaniu przez przewodniczącego posiedzenia Rady Wydziału oraz protokolanta stanowi informację publiczną. Protokoły z posiedzeń Rad Wydziału to dokumenty, które sporządza określona osoba, która samodzielnie lub wespół z innymi osobami, która bądź które potwierdzają zapisaną treść swoimi podpisami. Dzięki temu protokół staje się dokumentem, który może być udostępniany i realizuje cel wskazany w u.d.i.p., chroniąc jednocześnie inne prawa i wolności (por. wyrok NSA z 17 maja 2012 r., OSK 356/12 oraz wyrok WSA w Olsztynie

z 16 grudnia 2014 r., II SAB/Ol 157/14, źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych - CBOSA -orzeczenia.nsa.gov.pl).

Podmiot zobowiązany nie podzielił zaprezentowanego w skardze poglądu,

iż cytowany przez skarżącą wyrok WSA we Wrocławiu ma zastosowanie w niniejszej sprawie, dotyczy on bowiem protokołu z posiedzenia rady gminy. Argumentował,

że w odróżnieniu od posiedzeń rad gmin, posiedzenia rad wydziałów z zasady mają charakter niejawny, a jedynie niektóre z posiedzeń mogą mieć w części charakter publiczny. Protokół w dacie posiedzenia Rady Wydziału nie jest sporządzany bezpośrednio, lecz osoba pełniąca funkcję protokolanta sporządza go następczo na podstawie zapisu audio. Stąd też zarówno w dacie posiedzenia, jak i w dniach następnych protokół, tak w wersji papierowej, jak i elektronicznej fizycznie nie istnieje. Potwierdzenie sporządzonego w powyższym trybie projektu protokołu co do zgodności z przebiegiem posiedzenia oraz zajętymi w jego trakcie stanowiskami następuje poprzez formalne zatwierdzenie protokołu przez członków Rady Wydziału na następnym posiedzeniu. Co do zasady ma to miejsce w ciągu dwóch tygodni względnie jednego miesiąca. Z uwagi na okres urlopowy protokół posiedzenia z 7 lipca 2016 r. został sporządzony na dzień posiedzenia Rady Wydziału, w dniu 30 sierpnia 2016 r. i na tym posiedzeniu został zatwierdzony.

Podmiot zobowiązany wskazał, że informacja o fakcie zatwierdzenia protokołu

w dniu 30 sierpnia 2016 r., stosownie do wcześniej udzielanych jej informacji

i w aspekcie złożonej skargi, została przesłana do skarżącej. W związku ze składanymi przez skarżącą kolejno wnioskami o udzielnie informacji publicznej przyjęto, że skarżąca zmodyfikowała pierwotnie złożony wniosek w związku z przedstawionym jej porządkiem obrad posiedzenia i zakresem zmienionego wniosku objęła inne protokoły, aniżeli protokół z posiedzenia z dnia 7 lipca 2016 r.

Powyższe, w ocenie organu, czyni uzasadnionym oddalenie skargi, na podstawie

art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 – j.t. ze zm.), zwanej dalej również "p.p.s.a.".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. z w a ż y ł, co następuje:

Skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.

Dokonując oceny zasadności skargi w pierwszej kolejności należy wyjaśnić,

że tryb i zasady udzielania informacji publicznych regulują przepisy ustawy z dnia

6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 ze zm.), zwanej dalej również "u.d.i.p."

Stosownie do art. 1 ust. 1 u.d.i.p., każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach

i w trybie określonych w tej ustawie.

Prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji publicznej zawierającej aktualną wiedzę o sprawach publicznych, w tym:

1) uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej

w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego;

2) wglądu do dokumentów urzędowych;

3) dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących

z powszechnych wyborów.

Stosownie do art.7 ust. 1 u.d.i.p. udostępnianie informacji publicznych następuje w drodze:

1) ogłaszania informacji publicznych, w tym dokumentów urzędowych, w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w art. 8;

2) udostępniania, o którym mowa w art. 10 i 11;

3) wstępu na posiedzenia organów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3,

i udostępniania materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych, dokumentujących te posiedzenia;

4) udostępniania w centralnym repozytorium.

Udostępnieniu, na podstawie art. 6 pkt 4 u.d.i.p., podlega w szczególności informacja o danych publicznych, w tym:

a) treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności:

– treść aktów administracyjnych i innych rozstrzygnięć,

– dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających,

– treść orzeczeń sądów powszechnych, Sądu Najwyższego, sądów administracyjnych, sądów wojskowych, Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Stanu,

b) stanowiska w sprawach publicznych zajęte przez organy władzy publicznej i przez funkcjonariuszy publicznych w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego,

c) treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej,

d) informacja o stanie państwa, samorządów i ich jednostek organizacyjnych;

Pod pojęciem dokumentu urzędowego, stosownie do art. 6 ust. 2 u.d.i.p. należy rozumieć treść oświadczenia woli lub wiedzy, utrwaloną i podpisaną w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, w ramach jego kompetencji, skierowaną do innego podmiotu lub złożoną do akt sprawy.

W przypadku złożenia wniosku o udzielenie informacji publicznej, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej podmiot zobowiązany, po rozpatrzeniu wniosku winien niezwłocznie, nie dłużej niż w terminie 14 dni udostępnić żądane informacje bądź odmówić ich udzielenia wraz z pisemnym uzasadnieniem, ewentualnie, w przypadku stwierdzenia, że nie stanowią one informacji publicznej – poinformować o tym wnioskodawcę. Zgodnie z art. 16 ust. 1 u.i.d.p. odmowa udzielenia informacji publicznej przez organ administracji publicznej następuje w drodze decyzji.

W niniejszej sprawie skarżąca domagała się udostępnienia informacji publicznej w postaci protokołu z posiedzenia Rady Wydziału z dnia 7 lipca 2016 r., który – jak wynika z udzielonej przez podmiot zobowiązany odpowiedzi, nie został w dacie złożenia żądania podpisany. Poza sporem pozostaje charakter protokołów z posiedzeń Rady Wydziału jako nośników informacji publicznych, które mogą być udostępniane w trybie przepisów o dostępie do informacji publicznej. Osią sporu pozostaje, czy dokument, który nie został jeszcze zatwierdzony i podpisany ma walor informacji publicznej i w związku z tym mógł zostać udostępniony na wniosek skarżącej.

Dokonując oceny tego problemu rację należy przyznać podmiotowi zobowiązanemu, iż dokument, który nie został zatwierdzony i podpisany nie stanowi dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 6 ust. 2 u.d.i.p. Zgodnie z wynikającą ze statutu uczelni procedurą protokół z posiedzenia Rady Wydziału zatwierdzany jest na jej następnym posiedzeniu. Do czasu jego zatwierdzenia stanowi on zatem projekt dokumentu, który ma charakter nieoficjalny, a staje się dokumentem urzędowym

z chwilą jego zatwierdzenia i podpisania przez przewodniczącego posiedzenia

i protokolanta. Projekt zaś dokumentu i informacje dotyczące sposobu jego konstruowania, w tym podmiotu go przygotowującego, nie stanowią danych publicznych (por. wyroki NSA z dnia 17 maja 2012 r., sygn. akt I OSK 356/12, WSA w Bydgoszczy z dnia 25 marca 2014 r., sygn. akt II SAB/Bd 1/14, WSA w Olsztynie z dnia 16 grudnia 2014 r., sygn. akt II SAB/Ol 157/14, dostępne na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Z chwilą zyskania waloru dokumentu urzędowego – po zatwierdzeniu i podpisaniu przez uprawnione osoby może on zatem być udostępniony na zasadach określonych

w ustawie o dostępie do informacji publicznej.

Sąd nie podzielił argumentacji skarżącej, iż społeczna kontrola działania podmiotów, o których mowa w ustawie o dostępie do informacji publicznej obejmuje również porównanie treści protokołu zatwierdzonego i niezatwierdzonego, nie na tym bowiem polega kontrola działalności podmiotów, o których mowa w ustawie. Oczywistym jest, że w sytuacji, gdy posiedzenia Rady Wydziału mają charakter zamknięty, co wynika z § 43 statutu uczelni i mogą w nich uczestniczyć wyłącznie członkowie rady wydziału oraz osoby wymienione w § 43 ust. 5 i 6, to kontrola, o której mowa w skardze, mogłaby polegać nie na ustaleniu, czy protokół odzwierciedla rzeczywisty przebieg posiedzenia, ale na porównaniu, czym treść projektu różni się od wersji ostatecznej. Oczywistym jest, że na etapie sporządzania protokołu w wersji roboczej może on zawierać pewne nieścisłości, błędy stylistyczne czy nieprawidłowe sformułowania, które w dacie zatwierdzenia zyskują właściwą treść i z tą chwilą staje się on informacją publiczną, która może zostać udostępniona.

Bezczynność w rozumieniu przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej polega braku reakcji i działania organu, do którego jest on zobowiązany na podstawie przepisów prawa i w terminie tymi przepisami przewidzianym. Jako bezczynność należy również zakwalifikować takie działanie organu, które nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach, inaczej mówiąc za bezczynność należy uznać nie tylko brak działania organu, ale również działanie, które zostało podjęte w sposób nieprawidłowy.

W niniejszej sprawie brak było podstaw do przyjęcia, że podmiot zobowiązany do udzielenia informacji pozostawał w bezczynności. Zauważyć należy, że obowiązek udostępnienia informacji publicznej dotyczy tylko takich informacji, które znajdują się w posiadaniu podmiotu w dacie złożenia wniosku.

W niniejszej sprawie Dziekan Wydziału udzielił odpowiedzi na wniosek w przewidzianej przepisami formie i w terminie, o którym mowa w art. 13 ust. 1 u.d.i.p. wskazując z jakiego powodu informacja nie może zostać udzielona.

W tym stanie rzeczy sąd, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 – j.t. ze zm.), skargę oddalił.