Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca), Sędziowie WSA Halina Chitrosz,, WSA Grzegorz Wałejko, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 lutego 2013 r. sprawy ze skargi I. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz I. Ł kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

I SA/Lu 968/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz.1071 ze zm., dalej – k.p.a.) w zw. z art. 60 pkt 1, art. 61 ust. 1 pkt 2, art. 250 i art. 252 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240 ze zm., dalej – u.f.p.) oraz art. 90 ust. 3a i ust. 3d ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm., dalej – u.s.o.), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. (dalej – SKO) po rozpatrzeniu odwołania I. Ł. (dalej – strona, skarżąca) od decyzji Prezydenta Miasta L. (dalej – prezydent, organ pierwszej instancji) z dnia [...] w przedmiocie zobowiązania jej do zwrotu dotacji w wysokości 15.312,80 zł wraz z odsetkami liczonymi od dnia przekazania dotacji tj. od dnia 21 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty (na dzień wydania decyzji w wysokości 3.518 zł) do budżetu miasta L., utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu SKO podało, że organ pierwszej instancji określił stronie, która prowadzi Niepubliczne Przedszkole Artystyczne "A", wysokość dotacji wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w kwocie 15.312,80 zł i wezwał ją do zwrotu tej kwoty wraz z odsetkami liczonymi od dnia przekazania dotacji tj. od dnia 21 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty. Wskazane w decyzji środki finansowe wykorzystane zostały bowiem na wydatki za faktury wystawione na inne podmioty niż przedszkole, dotyczą kwot nieudokumentowanych dowodami zapłaty oraz kwot przeznaczonych na inne cele niż kształcenie, wychowanie i opieka nad dziećmi.

W odwołaniu od tej decyzji strona podniosła, że organ pierwszej instancji nie zbadał wszystkich okoliczności sprawy oraz błędnie zakwalifikował wydatki, które zostały faktycznie poniesione w 2010 r.

Dokonując oceny stanu faktycznego sprawy SKO wskazało, iż zgodnie z przepisem art. 90 ust. 1 u.s.o., niepubliczne przedszkola, w tym specjalne, szkoły podstawowe i gimnazja, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych oraz szkół podstawowych artystycznych, otrzymują dotacje z budżetu gminy. Z kolei w świetle przepisu art. 90 ust. 3d u.s.o., dotacje przeznaczone na dofinansowanie realizacji zadań szkoły lub placówki w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej, mogą być wykorzystane wyłącznie na pokrycie wydatków bieżących szkoły lub placówki. Na podstawie unormowań art. 90 ust. 3e, 3f i 3g organy jednostek samorządu terytorialnego mogą kontrolować prawidłowość wykorzystania dotacji przyznanych szkołom i placówkom z budżetów tych jednostek, przeprowadzać kontrole, mają prawo wglądu do prowadzonej przez nie dokumentacji organizacyjnej, finansowej i dokumentacji przebiegu nauczania.

Rozliczenie dotacji przyznawanych przez gminę na podstawie art. 90 u.s.o. powinno nastąpić przez zobowiązanie podmiotu spoza sektora finansów publicznych np. prowadzącego przedszkole do podania faktycznej liczby uczniów w terminach określonych przez radę gminy oraz wskazania przeznaczenia wydatków w związku z wydatkami bieżącymi placówki. W ocenie SKO "rozliczanie" rozumieć należy jako czynności z zakresu księgowości i rachunkowości i to o charakterze materialno - technicznym.

Dalej SKO stwierdziło, że prowadzone przez skarżącą Niepubliczne Przedszkole Artystyczne "A" z siedzibą w L. przy ul. [...] otrzymało w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 30 czerwca 2011 r. dotację z budżetu miasta L. na zasadach określonych w art. 90 ust. 3a u.s.o. oraz przepisach uchwały Rady Miasta L. Nr [...] z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania oraz trybu i zakresu kontroli prawidłowości wykorzystania dotacji dla publicznych i niepublicznych przedszkoli, szkół oraz placówek na terenie miasta L. prowadzonych przez osoby prawne lub fizyczne inne niż jednostka samorządu terytorialnego (Dz.Urz. Woj. Lubelskiego Nr 149, poz. 3190) i Nr [...] z dnia 4 listopada 2010 r. w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania oraz trybu i zakresu kontroli prawidłowości wykorzystania dotacji dla publicznych i niepublicznych przedszkoli, szkół, placówek oraz poradni psychologiczno-pedagogicznych na terenie miasta L. prowadzonych przez osoby prawne lub fizyczne inne niż jednostka samorządu terytorialnego (Dz. Urz. Woj. Lubelskiego Nr 153, póz. 2698).

Łącznie przekazano przedszkolu dotację w wysokości 148.029 zł. Kwota ta zgodnie z art. 90 ust. 3d u.s.o. powinna być przeznaczona na dofinansowanie realizacji zadań tej placówki w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej i wykorzystana wyłącznie na pokrycie wydatków bieżących. Jednak kontrola wykazała, że kwota 15 312,80 zł z dotacji udzielonej w 2010 r. została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, ponieważ dotyczy ona zakupów materiałów i wyposażenia dokonanych przez B w styczniu, czerwcu i wrześniu 2009 r. (faktury nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] i [...]), tj. w innym roku niż udzielona dotacja a następnie w 2010 r. dowodami wewnętrznymi (nr [...],[...],[...],[...],[...] i [...]) przekazanych do przedszkola bez potwierdzenia zapłaty.

SKO wskazało, że tytułem udokumentowania i rozliczenia zakupu ze środków dotacji przez Niepubliczne Przedszkole Artystyczne "A" wyposażenia od B, skarżąca przedstawiła dowody wewnętrzne wystawione przez B, które zawierały wykaz wyposażenia i adnotację o przekazaniu go do przedszkola. Jednak zdaniem organu, dokumenty te nie stanowią potwierdzenia operacji zakupu i zapłaty ze środków pochodzących z dotacji. Nie są przy tym wiarygodne z uwagi na jednostronnie i nieczytelnie złożone podpisy osoby zatwierdzającej. SKO stwierdziło, że podczas czynności kontrolnych skarżąca nie okazała ani ewidencji księgowej odzwierciedlającej rozliczone wydatki ze środków dotacji za 2010 r., ani dowodów ich poniesienia. Tym samym nie zapewniła koniecznej obsługi finansowej prowadzonego przedszkola, polegającej na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt. 2-6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 152, póz. 1223 ze zm., dalej – u.r.) w zw. z art. 5 ust. 7 pkt 3 u.s.o., tj. prowadzenia - na podstawie dowodów księgowych - ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym oraz gromadzenia i przechowywania dowodów księgowych. W tym miejscu SKO zauważyło, że organ pierwszej instancji nie wymagał od skarżącej prowadzenia pełnej księgowości a jedynie ewidencjonowania dowodów źródłowych dokumentujących ponoszone wydatki przedszkola. Pomimo tego, w toku kontroli skarżąca nie okazała żadnej ewidencji środków z dotacji oraz historii operacji na rachunku bankowym (na który przekazywana była dotacja) potwierdzających rozdysponowanie tych środków, a na etapie postępowania pokontrolnego (na potrzeby kontroli) przedłożyła nowe w sprawie dokumenty dotyczące obrotu pomiędzy dwoma prowadzonymi przez nią podmiotami.

Kończąc, SKO podkreśliło, że dotowane przedszkola posiadają jeszcze inne źródła dochodów (np. wpisowe, czesne, dodatkowe wpłaty rodziców za zajęcia ponadprogramowe, fundusze kulturalne, wpłaty na tzw. "wyprawki" itp.), które nie są środkami publicznymi i mogą być dowolnie wydatkowane przez organ prowadzący. W przeciwieństwie do nich, wydatki z dotacji udzielonych z budżetów jednostek samorządu terytorialnego powinny być ściśle związane z kształceniem, wychowaniem i opieką, w tym profilaktyką społeczną. Nie może wystąpić sytuacja, w której dotacja jest źródłem pokrycia wszystkich kosztów działalności placówki, gdyż wówczas sens i istota dotacji byłyby zakłócone. Stąd z obowiązujących przepisów wynika możliwość przeznaczenia dotacji na niektóre tylko z kosztów działalności placówki.

Przedstawione przez skarżącą a zakwestionowane przez organ faktury [...],[...],[...],[...],[...],[...] dotyczyły zakupu głównie mebli i wyposażenia a ponadto produktów spożywczych, naczyń, tzw. "wyprawek", których skarżąca nie okazała podczas kontroli. Faktury te wystawione były przez skarżącą na potwierdzenie transakcji przeprowadzonych pomiędzy dwoma podmiotami przez nią prowadzonymi. Dodatkowo, wystawione w różnych dniach i na różne kwoty, były oznaczone tym samym numerem identyfikacyjnym. Jako potwierdzenie ich zapłaty okazane zostały dowody obrotu kasowego, w sytuacji gdy placówka nie prowadziła kasy, również podpisane dwukrotnie przez skarżącą (jako wystawca i odbiorca gotówki). Nie bez znaczenia jest przy tym fakt, że nie zostały w komplecie przedłożone do kontroli, ale pojawiały się sukcesywnie w miarę postępów czynności pokontrolnych (już po zakończonej kontroli i dwustronnym podpisaniu protokołu kontroli przez skarżącą). Przedłożone po kontroli dokumenty przelewów i wyciągi bankowe nie dokumentowały natomiast wydatków, tj. zapłaty za te faktury a potwierdzały tylko operacje przelewów pomiędzy dwoma rachunkami bankowymi skarżącej, z których jeden był rachunkiem, na który organ pierwszej instancji przekazywał dotacje. Kwoty przelewów były inne niż kwoty wskazane na przedmiotowych fakturach, zaś opis operacji nie wskazywał, że dotyczyły one płatności za wymienione faktury.

Biorąc pod uwagę powyższe SKO uznało, że organ pierwszej instancji prawidłowo ocenił zebrany materiał dowodowy i zasadnie orzekł o obowiązku zwrotu przez skarżącą kwoty 15.312,80 zł jako wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem.

Na powyższą decyzję strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, w której wniosła o uchylenie jej oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta L..

W skardze podniosła, że prowadzi jako osoba fizyczna różne działalności w ramach jednego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Jako jeden podmiot rozliczający się z różnych działalności posiada firmę – B. Chociaż nazwa ta jest myląca dla identyfikacji jej z prowadzonym przedszkolem, jednak oznaczenie podmiotu rozliczającego się z dowodów handlowych przed różnymi organami ma być jednorodne. Podmiot identyfikowany jest na fakturze według numeru identyfikacji podatkowej. Każdy z tych dokumentów zawiera NIP podmiotu prowadzącego przedszkole, czyli skarżącej. W ocenie strony, nie jest istotne, jak nazywa się podmiot, lecz to czy jest to podmiot prowadzący przedszkole, który rozlicza dotację.

Skarżąca wyjaśniła, że w toku postępowania informowała, że zakup dokonany w 2009 r. (poprzednim roku budżetowym w stosunku do rozliczanego 2010) dotyczył towarów przeznaczonych do powtórnej odsprzedaży przez nią w ramach działalności handlowej a nie prowadzenia przedszkola. W 2010 r. podjęła jednak decyzję przekwalifikowania statusu tych zakupów z towaru na koszt funkcjonowania bieżącego przedszkola. Przeksięgowała zatem towar zakupowy, na rzeczy stanowiące wyposażenie przedszkola. W dacie przeksięgowania, towar przeznaczony do odsprzedaży (inwestycyjny) stał się wydatkiem kosztowym, pokrytym ze środków przedszkola. Zamiana tego statusu jest datą faktycznego poniesienia kosztu. W tej dacie skarżąca poniosła koszt zarówno w sensie merytorycznym podjęcia decyzji, jak i formalnym - zapłacenia za wydatek środków, które otrzymała jako dotację na funkcjonowanie przedszkola. Skarżąca udokumentowała ten wydatek dowodem wewnętrznym wydatkowania pieniędzy na przedszkole znajdującym się w aktach sprawy, który jest jednocześnie potwierdzeniem zapłaty.

W ocenie skarżącej, kontrolujący winni podczas czynności dokonać weryfikacji, czy rzeczy znajdujące się na wymienionych fakturach służą celom bieżącym przedszkola i czy ewentualnie znajdują się na stanie placówki. Prawo nie daje kontrolującym możliwości kwestionowania dokumentu, za pomocą którego skarżąca przyjęła kwestionowane rzeczy na stan przedszkola, czy dokumentu potwierdzającego poniesienie wydatku, zapłaty za te rzeczy jak i formy płatności. Zapis art. 4 ust 3 pkt 2-6 u.r., nie ma zastosowania do placówek niepublicznych. Skarżąca obowiązana jest prowadzić książkę przychodów i rozchodów a nie księgi rachunkowe.

Skarżąca stwierdziła również, że nie jest prawdą, że w toku kontroli nie okazała żadnych ewidencji wykorzystania środków z dotacji. Dowodem na tę okoliczność są dane zawarte w protokole kontroli. Nie jest też prawdą, że kontrolujący nie sprawdzili wyposażenia, którego zapłatę kwestionują. Na dowód strona załączyła protokół z oględzin wyposażenia z dnia 29 lipca 2011 r. Natomiast "rzekome" produkty spożywcze i naczynia, to zabawki dla dzieci. W skład wyprawek wchodziły materiały plastyczne dla każdego dziecka typu blok rysunkowy, czy nożyczki.

Skarżąca podkreśliła, że w wyniku braku regulacji prawnej sposobu wydatkowania dotacji, mogła w dowolny sposób wydawać i dokumentować bieżące koszty działalności przedszkola, w tym dokonywać zmiany kwalifikacji zakupionego w ramach innej swojej działalności handlowej towaru do ponownej odsprzedaży, na koszt poniesiony z dotacji, którą otrzymało przedszkole. Oczywistą rzeczą jest, że koszt ten musiał zostać zaliczony w ciężar kosztu utrzymania przedszkola. Zaś czy zapłata nastąpiła na konto działalności handlowej osoby prowadzącej przedszkole, czy innej placówki handlowej jest bez znaczenia. Istotna bowiem jest wartość tego wydatku, która ma odpowiadać wartości rynkowej oraz kwalifikacja wydatku na cele bieżące przedszkola wymienione w ustawie.

W odpowiedzi na skargę, SKO wniosło o jej oddalenie, w całości podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 i 2b u.s.o., niepubliczne przedszkola, w tym specjalne, szkoły podstawowe i gimnazja, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych oraz szkół podstawowych artystycznych, otrzymują dotacje z budżetu gminy. Dotacje dla niepublicznych przedszkoli przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 75 % ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia, z tym że na ucznia niepełnosprawnego w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na niepełnosprawnego ucznia przedszkola i oddziału przedszkolnego w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego - pod warunkiem, że osoba prowadząca niepubliczne przedszkole poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji. W przypadku braku na terenie gminy przedszkola publicznego, podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę na prowadzenie przedszkola publicznego.

W myśl art. 90 ust. 3c u.s.o., dotacje, o których mowa są przekazywane w 12 częściach w terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca na rachunek bankowy szkoły lub placówki.

Stosownie do art. 90 ust. 3d u.s.o., dotacje, te są przeznaczone na dofinansowanie realizacji zadań szkoły lub placówki w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej. Dotacje mogą być wykorzystane wyłącznie na pokrycie wydatków bieżących szkoły lub placówki.

U.s.o. nie podaje definicji bieżących wydatków, o których mowa w powołanym wyżej przepisie. Dlatego, korzystając z definicji wydatków bieżących zawartej w art. 124 ust. 3 w zw. z art. 236 ust. 2 u.f.p., należy uznać, że takimi wydatkami będą koszty poniesione przez placówkę oświatową na wynagrodzenia i uposażenia osób w niej zatrudnionych oraz składki naliczane od tych wynagrodzeń i uposażeń, zakupy towarów i usług, koszty utrzymania oraz inne wydatki związane z funkcjonowaniem placówki i realizacją jej statutowych zadań.

Biorąc pod uwagę podany katalog kosztów, stwierdzić należy, że wydatki skarżącej na zakup towarów wymienionych w kwestionowanych przez organy fakturach (mebli, zabawek i “wyprawek" dla dzieci) poniesione zostały na cele określone w art. 90 uat. 3d u.s.o., czyli służące bieżącej realizacji zadań placówki w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej. Twierdzenie SKO, jakoby dotacja w podanej części (przeznaczonej na zakup wyposażenia do przedszkola) została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem – jest błędne.

Zauważyć także wypada, że niezależnie od treści art. 90 ust. 3d u.s.o., art. 251 ust. 4 u.p.f. in fine stanowi, że “... gdy odrębne przepisy stanowią o sposobie udzielenia i rozliczenia dotacji, wykorzystanie następuje przez realizację celów wskazanych w tych przepisach “.

Błędne jest również stanowisko organu, w którym wskazuje na konieczność zapewnienia przez skarżąca obsługi finansowej prowadzonego przedszkola, polegającej na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt. 2-6 u.r. w zw. z art. 5 ust. 7 pkt 3 u.s.o. Zgodzić się bowiem należy ze stroną, że art. 5 ust. 7 pkt 3 u.s.o. ma zastosowanie jedynie do organu prowadzącego szkołę lub placówkę publiczną.

W rozpoznawanej sprawie zastosowanie ma natomiast art. 83a ust. 1 i 2 u.s.o., zgodnie z którym prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 1a, nie jest działalnością gospodarczą. Działalność oświatowa nieobejmująca prowadzenia szkoły, placówki lub zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, może być podejmowana na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 18, dalej – u.s.d.g.).

Uznanie określonego rodzaju działalności za niestanowiącą działalności gospodarczej ma bardzo istotne znaczenie, głównie ze względu na nałożone na przedsiębiorców (tj. na podmioty trudniące się działalnością gospodarczą) zasady rejestrowania lub ewidencjonowania działalności (art. 14 u.s.d.g.), dokonywania operacji pieniężnych za pośrednictwem rachunku bankowego (art. 22 u.s.d.g.), rachunkowości oraz opodatkowania działalności gospodarczej.

Skoro zatem działalność prowadzona w formie szkoły, placówki lub zespołu szkół lub placówek niepublicznych nie jest działalnością gospodarczą (nawet jeżeli spełnia przesłanki uznania jej za taką działalność w świetle cytowanego już art. 2 u.s.d.g.), to tym samym zasad określonych w przepisach ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie stosuje się do szkół i placówek niepublicznych. Osoby fizyczne prowadzące szkoły lub placówki publiczne nie podlegają wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej a rachunkowość szkół i placówek niepublicznych jest prowadzona na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 137, poz. 1539 ze zm.) (por. Pilich M. Komentarz ABC 2012, stan prawny: 2011-11-01, Komentarz do art. 83(a) ustawy o systemie oświaty).

Z podanych powodów, sformułowany przez organ wymóg ewidencjonowania przez skarżącą wydatków poniesionych z dotacji w sposób określony w u.r. jest pozbawiony podstaw prawnych.

Jak wynika z akt sprawy, skarżąca w toku postępowania dowodowego przedstawiła organom faktury, na podstawie których nabyła w 2009 r. towary w ramach prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa B z siedzibą w W. oraz faktury z 2010 r. wraz dowodami przekazania tych towarów wystawionymi przez B na Niepubliczne Przedszkole Artystyczne "A" z siedzibą w L. przy ul. [...].

Z dokumentów tych wynika, że skarżąca w roku udzielenia dotacji – 2010, wydatkowała środki finansowe przedszkola (w formie gotówkowej) na nabycie rzeczy wymienionych w kwestionowanych fakturach VAT. Kwestie związane z nieprawidłową numeracją faktur czy podpisami skarżącej jako nabywcy i wystawcy faktury, w ocenie Sądu nie mają znaczenia, skoro niewątpliwy jest najistotniejszy fakt – poniesienia przez skarżącą w 2010 r. wydatków na nabycie przez przedszkole towarów wymienionych w przedstawionych przez stronę fakturach. A jako, że strona przeznaczyła środki finansowe z dotacji na 2010 r. na zakup przez przedszkole w tym roku towarów związanych z realizacją celów określonych w art. 90 ust. 3d u.s.o., zaskarżona decyzja jako wydana z naruszeniem art. 252 ust. 1 pkt 1 u.f.p. w zw. z art. 90 ust. 3d u.s.o. powinna zostać uchylona.

Z podanych powodów Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270) orzekł jak w sentencji wyroku. Orzeczenie w przedmiocie wykonalności decyzji uzasadnia art. 152 tej ustawy a w zakresie kosztów – art. 200.